Święta Rodzina
Zdjęcie nr 1: Obraz w kształcie stojącego prostokąta o wklęsło-wypukłej dolnej i górnej krawędzi, ujęty profilowaną, złoconą ramą zdobioną motywami rocaille’ów. Scena rodzajowa ukazująca Św. Rodzinę wewnątrz pracowni ciesielskiej. Po lewej stronie obrazu św. Józef ubrany w jasnobrązową tunikę, z podwiniętymi rękawami, pracujący przy warsztacie ciesielskim. Pośrodku mały Jezus w czerwonej tunice zamiata wióry; po prawej stronie, nieco w głębi, Maria ubrana w niebieskie szaty, z białą chustą na głowie, siedzi przy niewielkim stoliku nakrytym błękitną tkaniną, na którym leży otwarta księga. Nad Jezusem obłok z dwoma uskrzydlonymi główkami anielskimi. W tle monumentalna architektura. Kolorystyka stonowana, o wąskiej gamie barwnej.
Zdjęcie nr 2: Obraz w kształcie stojącego prostokąta o wklęsło-wypukłej dolnej i górnej krawędzi, ujęty profilowaną, złoconą ramą zdobioną motywami rocaille’ów. Scena rodzajowa ukazująca Św. Rodzinę wewnątrz pracowni ciesielskiej. Po lewej stronie obrazu św. Józef ubrany w jasnobrązową tunikę, z podwiniętymi rękawami, pracujący przy warsztacie ciesielskim. Pośrodku mały Jezus w czerwonej tunice zamiata wióry; po prawej stronie, nieco w głębi, Maria ubrana w niebieskie szaty, z białą chustą na głowie, siedzi przy niewielkim stoliku nakrytym błękitną tkaniną, na którym leży otwarta księga. Nad Jezusem obłok z dwoma uskrzydlonymi główkami anielskimi. W tle monumentalna architektura. Kolorystyka stonowana, o wąskiej gamie barwnej.

Święta Rodzina

Województwo
MAŁOPOLSKIE
Powiat
nowotarski
Gmina
Łapsze Niżne
Miejscowość
Niedzica
Metropolia
Krakowska
Diecezja
Krakowska
Dekanat
Niedzica
Parafia
Św. Bartłomieja Apostoła
Miejsce przechowywania
zwieńczenie ołtarza bocznego, przy północnej ścianie środkowego przęsła korpusu nawowego
Identyfikator
DZIELO/11887
Kategoria
obraz
Ilość
1
Czas powstania
1770 rok
Autor
Szymon Kawalski
Technika i materiał
olejna na płótnie
Autor noty katalogowej
Andrzej Włodarek
Uznanie autorstwa-Użycie niekomercyjne 4.0

Dzieje zabytku

Obraz namalowany do ołtarza ufundowanego przez księdza Szymona Gorelewicza w latach 1770-1773.

Opis

Obraz w kształcie stojącego prostokąta o wklęsło-wypukłej dolnej i górnej krawędzi, ujęty profilowaną, złoconą ramą zdobioną motywami rocaille’ów. Scena rodzajowa ukazująca Św. Rodzinę wewnątrz pracowni ciesielskiej. Po lewej stronie obrazu św. Józef ubrany w jasnobrązową tunikę, z podwiniętymi rękawami, pracujący przy warsztacie ciesielskim. Pośrodku mały Jezus w czerwonej tunice zamiata wióry; po prawej stronie, nieco w głębi, Maria ubrana w niebieskie szaty, z białą chustą na głowie, siedzi przy niewielkim stoliku nakrytym błękitną tkaniną, na którym leży otwarta księga. Nad Jezusem obłok z dwoma uskrzydlonymi główkami anielskimi. W tle monumentalna architektura. Kolorystyka stonowana, o wąskiej gamie barwnej.

Zarys problematyki artystycznej

Dzieło malarza Szymona Kawalskiego z 1770 roku.

Stan zachowania / Prace konserwatorskie

Dobry.

Streszczenie

Obraz malowany olejno na płótnie, umieszczony w zwieńczeniu ołtarza bocznego przy północnej ścianie korpusu nawowego; z przedstawieniem Marii zajętej czytaniem oraz św. Józefa i Jezusa pracujących w pracowni stolarskiej. Dzieło malarza Szymona Kawalskiego z 1770 roku.

Bibliografia

Szydłowski Tadeusz, "Zabytki sztuki w Polsce. Inwentarz topograficzny, cz. 3: Województwo krakowskie, t. 1, z. 1: Powiat nowotarski", Warszawa 1938
"Katalog zabytków sztuki w Polsce, t. 1: Województwo krakowskie", Warszawa 1953

Inne dzieła tego autora

Zdjęcie nr 1: Ambona nadwieszona z dostępem w postaci jednobiegowych schodów usytuowanych z prawej strony kosza. Kosz na rzucie półkolistym, z podwieszoną szyszką u spodu. Ścianki kosza flankowane dwoma spływami wolutowymi. Cokół kosza zaakcentowany szeregiem form przypominających obłoki. Ścianki kosza podzielone na sześć pionowych, prostokątnych, o wciętych półkoliście krótszych bokach, wypełnionych dekoracją z motywów rocaille. Gzyms profilowany, przełamany na osi spływów. Na wolutach spływów oraz pośrodku kosza osadzone trzy figury aniołków. Zaplecek rozszerzający się ku dołowi, flankowany parą spływów; w jego polu obraz w kształcie pionowego prostokąta zamkniętego łukiem wklęsło-wypukłym z przedstawieniem św. Jana Nepomucena. Zaplecek ujęty z boków i zwieńczony spiętą kotarą z frędzlami. Baldachim na planie analogicznym jak kosz, o wysokim, profilowanym dolnym brzegu, obwiedziony od dołu lambrekinem z frędzlami. W polu podniebienia baldachimu gołębica Ducha Świętego na tle promienistej glorii, z przodu na brzegu baldachimu kartusz z motywu rocaille. Podniebienie baldachimu w kolorze niebieskim, na polu gołębica Ducha Świętego na tle promienistej glorii, z przodu rocaille'owy kartusz. Szczyt baldachimu w formie wysokiego postumentu, na którym ustawiona rzeźba Michała Archanioła zwyciężającego szatana. Po bokach postumentu dwa rzeźbione aniołki. Święty Michał Archanioł ukazany w pozycji stojącej o esowato wygiętej sylwetce, z prawą ręką uniesioną wysoko ku górze, w której trzyma płomienisty miecz, w lewej owalna tarcza z monogramem Chrystusa i trzema gwoździami, lewą stopą depcze leżącego szatana. Ubrany w strój legionisty rzymskiego, skrzydła złocone, szeroko rozłożone. Szatan ukazany w monstrualnej postaci, w pozycji leżącej na brzuchu, z lewą nogą uniesioną wysoko ku górze. Postać polichromowana na czarno, detale (oczy, usta, rogi, paznokcie) na czerwono. Aniołki ukazane w poruszonych pozach, przepasane srebrną chustką, z szeroko rozłożonymi złoconymi skrzydłami. Balustrada schodów zamknięta od dołu cokołem i od góry profilowanym gzymsem, zdobiona w polu romboidalną płyciną, zakończona słupkiem z wazonem płomienistym na szczycie. Struktura ambony polichromowana na kolor jasno i ciemnobeżowy, detale i płyciny na kolor niebieski, ornamentyka złocona.
ambona
Ambona
Zdjęcie nr 1: Obraz w kształcie stojącego prostokąta. Kompozycja dwustrefowa. Święty Bartłomiej Apostoł ukazany w całej postaci, en trois quatre, zwrócony lekko w prawo. Stoi na murawie, z rękami ugiętymi w łokciach, trzymając w dłoniach nóż (w lewej) oraz swoją skórę (w prawej). Lekko przygarbiona sylwetka i twarz z wysokim czołem, okolona kędzierzawymi włosami i zarostem wskazują na dojrzały wiek świętego. Wokół głowy złoty nimb. Ubrany w długą niemal do kostek suknię z długimi szerokimi rękawami, z rozcięciem na piersi, przewiązaną w pasie. Okryty jest czerwoną draperią, której konie powiewa na wietrze po prawej stronie świętego. Na stopach nosi sandały z rzemyków. W tle zielona murawa z trzonem kanelowanej kolumny oraz niebo ponad linią dalekiego horyzontu. W strefie górnej wśród obłoków pary główek aniołków ze skrzydełkami oraz pośrodku kompozycji, nad głową świętego Bartłomieja, lecące na skrzydłach putto z palmą męczeńską w prawej ręce. Kolorstyka stonowana, skontrastowana z czerwoną draperią.
obraz
Św. Bartłomiej
Zdjęcie nr 1: Obraz w kształcie stojącego prostokąta zwieńczonego łukiem wklęsło-wypukłym, ujęty profilowaną, złoconą i srebrzoną ramą, z przedstawieniem św. Barbary ukazanej w całej postaci, en face. Święta ukazana w lekkim kontrapoście, z głową przechyloną lekko w prawą stronę, ze wzrokiem skierowanym ku górze. Twarz pociągła, włosy spięte, zdobione sznurami pereł. Na głowie złota korona. Święta ubrana w suknię składającą się z dwuwarstwowej spódnicy – spodnia czerwona, wierzchnia niebieska z bogatą złoconą bordiurą. Rękawy szerokie bufiaste wykończone koronką, sięgające do łokci. Na wierzchu dłuższy gorset wykończony lambrekinem. Na plecach haftowany, złoty płaszcz. Na szyi, nadgarstkach i przedramionach biżuteria. W lewej dłoni gałązka palmowa, prawa ręka wyprostowana, odwiedziona od ciała z otwartą dłonią. Nad świętą, po lewej stronie kielich z Eucharystią otoczony rozjaśnionymi światłem obłokami oraz uskrzydlonymi główkami anielskimi. Poniżej, po lewej stronie, anioł leżący na obłoku, na tle czerwonej draperii, wskazującego na kielich, po prawej stronie anioł siedzący na obłoku, prawą dłonią podtrzymuje otwarta księgę. W części dolnej partii obrazu, po prawej stronie świętej, postać leżącego na łożu mężczyzny, po przeciwnej stronie półkoliście zakończony otwór drzwiowy z fragmentem pejzażu ukazującego wieżę oraz scenę ścięcia św. Barbary. Kolorystyka stonowana, o ciepłej, wąskiej gamie barwnej.
obraz
Św. Barbara

Osoby związane z dziełem

SDM_COVER_PHOTO
Autor dzieła
Szymon Kawalski

Inne dzieła z tego miejsca

Zdjęcie nr 1: Ambona przyścienna, wisząca, z wejściem od tyłu dwubiegowymi schodami z podestem. Kosz na rzucie owalu o wklęsłych ściankach bocznych i wypukłej frontowej, na wypukłym cokole zdobionym od frontu płaskorzeźbionym motywem rocaille’u. U spodu kosza pięć kabłąków dekorowanych u góry palmetami i fragmentami rocaille’ów, zakończonych zwisem w formie winnego grona. Ścianki kosza opięte wklęsłym pilastrami; od frontu z figurami św. Jana i św. Mateusza siedzących na obłokach, trzymających otwarte księgi z napisem: OVI EX DEO EST VERBA DEI AUDIT / PROPTEREA VOS NON AUDITIS, QVIA EX DEO NON ESTIS. Joanne 8,47; oraz: ERAT ENIM / DOCENS EOS / SICUT PO=/TESTATEM /HABENS / ET NON / SICUT / SCRIBAE / EORUM / ET PHARI=/SAEI. Mat 7,18; na tle pozostałych pilastrów symbole ewangelistów: orzeł trzymający w ‘szponach kałamarz oraz głowa wołu. Ścianki w polach dekorowane rocaille’ami, frontowa z różanymi gałązkami. Kosz zwieńczony profilowanym gzymsem, występującym nad pilastrami. Na zaplecku obraz Szymona Kawalskiego Rozesłanie Apostołów, w kształcie leżącego prostokąta, w profilowanej, złoconej ramie, ujęty uszami utworzonymi z motywów rocaille’ów. Baldachim powtarza rzut kosza, wsparty na belkowaniu dekorowanym palmetami i rocaille’ami w partii fryzu, z podwieszonym lambrekinem. Powyżej ażurowa konstrukcja z wolut dekorowanych rocaille’ami, zbliżona do korony, otaczająca półpostać Chrystusa trzymającego jabłko królewskie i laskę pasterską. U spodu baldachimu podwieszona Gołębica Ducha Świętego w glorii. Struktura marmoryzowana laserunkowo, profile srebrzone, ornamenty złocone.
ambona
Ambona
Zdjęcie nr 1: Belka profilowana, o formie pełnego belkowania, wygięta faliście, pośrodku wyłamana łukiem półkolistym nadwieszonym. Od frontu fryz dekorowany akantem i rozetami; od strony prezbiterium data: 1770; od spodu dekorowana rozetami. Na belce Grupa Ukrzyżowania. Rzeźby pełnoplastyczne, polichromowane. Pośrodku krzyż z figurą martwego Chrystusa. Ciało w lekkim zwisie, o szeroko rozłożonych ramionach. Kolana delikatnie ugięte, stopy przebite jednym gwoździem, założone prawa na lewą. Ciało wychudzone, smukłe, o podkreślonej muskulaturze, z zaznaczonymi śladami męki. Twarz pociągła, szczupła, oczy zamknięte; okolona zarostem. Włosy długie, opadające na ramiona. Na głowie korona cierniowa. Perizonium krótkie, ściśle opinające biodra, delikatnie drapowanie, ze zwisem tkaniny przy prawym boku. Na górnej belce krzyża titulus w formie kartusza z literami: INRI. U dołu krzyża klęcząca św. Maria Magdalena zwróconej en trois quarts w lewo, z głową skierowaną ku górze. Lewą ręką przytrzymuje stopę Chrystusa, prawa wyciągnięta przed siebie. Włosy upięte z tyłu głowy. Ubrana w bogatą suknię z gorsetem i dekoracyjnych rękawach oraz płaszcz zarzucony na ramiona. Po prawej stronie krzyża Matki Boska, ukazana frontalnie, z delikatnie pochylona głową i dłońmi złożonymi w geście modlitwy. Twarz pociągła, z uwypuklonym podbródkiem. Maria ubrana w suknię oraz płaszcz przewiązany na lewym ramieniu. Na głowie welon. Po lewej stronie krzyża św. Jan Ewangelista, ukazany en face, z głową skierowaną ku górze i dłońmi skrzyżowanymi na piersi. Twarz pociągła o młodzieńczych rysach, włosy długie, kręcone. Ubrany w długa tunikę przewiązaną w talii oraz płaszcz przewiązany na lewym ramieniu. Polichromia naturalistyczna w odsłoniętych partiach ciała, szaty złocone z laserunkiem.
rzeźba
Belka tęczowa z grupą Ukrzyżowanie
Zdjęcie nr 1: Rzeźby pełnoplastyczne, przyścienne, z tyłu drążone. Figury analogiczne, zwrócone antytetycznie. Anioły ukazane en face, stojące w kontrapoście, o lekko esowato wygiętych sylwetkach, na głowach podtrzymują woluty, ręce od wewnętrznej strony ołtarza, ugięte, uniesione do góry, podtrzymują woluty, zewnętrzne wyciągnięte w bok, dzierżą miecze o płomienistych ostrzach. Twarze pociągłe, o niewielkich oczach i długich prostych nosach. Włosy długie, opadające gęstymi puklami na ramiona. Anioły ubrane w białe tuniki sięgające do kolan, ze złotą lamówką, szatę spodnią sięgającą do kostek, odsłaniającą prawe nogi, obficie drapowane w grube fałdy, ekspresyjnie poruszone; łuskowy puklerz oraz przewieszony ukośnie przez prawe ramię płaszcz. Na głowach hełm, na nogach wysokie sandały. Skrzydła złożone. Polichromia naturalistyczna w odsłoniętych partiach ciała, szaty białe, detale i skrzydła złocone.
rzeźba
Figury aniołów (kariatydy)
Zdjęcie nr 1: Drewniana, rzeźbiona chrzcielnica ustawiona na okrągłej, ściętej podstawie. Trzon w formie nagiego aniołka stojącego na srebrzonym obłoku, ze złoconymi skrzydłami i draperią przerzucona przez lewe ramię, podtrzymującego oburącz wspartą na głowie czarę w kształcie puklowanej, marmoryzowanej półkuli o wywiniętym kołnierzu. Boki czary ozdobione kwiatową girlandą podwieszoną na wstążkach. Pokrywa ażurowa uformowana z czterech srebrzonych, akantowych wolut wspartych na wieńcu laurowym, w zwieńczeniu promienista gloria z przedstawieniem popiersia Boga Ojca. Pod wolutami, pośrodku pokrywy, rzeźbiona grupa Chrzest Chrystusa. Podstawa i czara marmoryzowana.
chrzcielnica
Chrzcielnica
Zdjęcie nr 1: Konfesjonał do słuchania spowiedzi usznej, dwuosobowy, prostopadłościenny, od przodu z parą drzwiczek osadzonych na zawiasach, zwieńczony gzymsem pośrodku wyłamanym trójbocznie. Drzwiczki konfesjonału przedzielone kolumienką, zdobione prostokątnymi płycinami zamkniętymi łukiem półpełnym nadwieszonym. Wewnątrz siedziska oddzielone pionową ścianką o dekoracyjnym wykroju. Płyciny i tylna ściana wnętrza marmoryzowane. Po bokach dwie ścianki parawanowe z prostokątnymi zamkniętymi łukiem kotarowym bramkami dla penitentów. Bramki ujęte pilastrami o kapitelach w formie główki aniołka ze złoconymi skrzydełkami, dźwigającymi uproszczone belkowanie i gzyms występujący nad podporami. W przyłuczach bramek dekoracja malarska. Na gzymsie ustawione rzeźby pełnoplastyczne, polichromowane: w osi środkowej święta Weronika z chustą, w osiach bramek na konsolach o ozdobnym wykroju święty Jan Nepomucen (po lewej) i święty Jan Chrzciciel po prawej.
konfesjonał
Konfesjonał
Zdjęcie nr 1: Orientowany, na rzucie prostokąta, jednonawowy, trójprzęsłowy, z węższym jednoprzęsłowym zamkniętym wielobocznie prezbiterium, przy którym od północy prostokątna zakrystia; przy nawie od południa kruchta, od północy kaplica Matki Boskiej Bolesnej, na rzucie prostokąta, ze ścianą północną wybrzuszoną w połowie długości. Od zachodu przy kaplicy wieża z prostokątną przybudówką od południa. W prezbiterium sklepienie krzyżowo-żebrowe z cylindrycznymi zwornikami wiązanymi z rodem Berzeviczych; w nawie kolebkowe z lunetami na filarach przyściennych. Arkada tęczy ostrołukowa. Zewnątrz mury opięte uskokowymi przyporami. Okna ostrołukowe dwudzielne, z maswerkami. W kruchcie południowej portal do nawy kamienny, ostrołukowy. Portal do kruchty neogotycki. Dach nad nawą dwuspadowy, na kalenicy pseudogotycka wieżyczka na sygnaturkę; dach prezbiterium wielopołaciowy.
kościół
Kościół parafialny św. Bartłomieja Apostoła

Inne dzieła z tego roku

Zdjęcie nr 1: Ambona przyścienna, wisząca, z wejściem od tyłu dwubiegowymi schodami z podestem. Kosz na rzucie owalu o wklęsłych ściankach bocznych i wypukłej frontowej, na wypukłym cokole zdobionym od frontu płaskorzeźbionym motywem rocaille’u. U spodu kosza pięć kabłąków dekorowanych u góry palmetami i fragmentami rocaille’ów, zakończonych zwisem w formie winnego grona. Ścianki kosza opięte wklęsłym pilastrami; od frontu z figurami św. Jana i św. Mateusza siedzących na obłokach, trzymających otwarte księgi z napisem: OVI EX DEO EST VERBA DEI AUDIT / PROPTEREA VOS NON AUDITIS, QVIA EX DEO NON ESTIS. Joanne 8,47; oraz: ERAT ENIM / DOCENS EOS / SICUT PO=/TESTATEM /HABENS / ET NON / SICUT / SCRIBAE / EORUM / ET PHARI=/SAEI. Mat 7,18; na tle pozostałych pilastrów symbole ewangelistów: orzeł trzymający w ‘szponach kałamarz oraz głowa wołu. Ścianki w polach dekorowane rocaille’ami, frontowa z różanymi gałązkami. Kosz zwieńczony profilowanym gzymsem, występującym nad pilastrami. Na zaplecku obraz Szymona Kawalskiego Rozesłanie Apostołów, w kształcie leżącego prostokąta, w profilowanej, złoconej ramie, ujęty uszami utworzonymi z motywów rocaille’ów. Baldachim powtarza rzut kosza, wsparty na belkowaniu dekorowanym palmetami i rocaille’ami w partii fryzu, z podwieszonym lambrekinem. Powyżej ażurowa konstrukcja z wolut dekorowanych rocaille’ami, zbliżona do korony, otaczająca półpostać Chrystusa trzymającego jabłko królewskie i laskę pasterską. U spodu baldachimu podwieszona Gołębica Ducha Świętego w glorii. Struktura marmoryzowana laserunkowo, profile srebrzone, ornamenty złocone.
ambona
Ambona
Zdjęcie nr 1: Ołtarz architektoniczny, jednoosiowy, jednokondygnacyjny ze zwieńczeniem, na cokole. Mensa drewniana umieszczona na drewnianej tumbie o wklęsło-wypukłych bokach. Antependium dekorowane rocaille’owym kartuszem z rytym gorejącym sercem, brzegi zdobione rocaille’em. W predelli przeszklona trumienka z figurą św. Jana Nepomucena, w profilowanej, złoconej ramie, na rocaillowej podstawie. Nastawa ujęta parami występujących do przodu filarów: wewnętrzne filary opięte pilastrami; zewnętrzne filary z wolutami zamiast trzonów, z figurami aniołów. Podpory dźwigają pełne belkowanie, przerwane nad polem środkowym. W polu nisza w kształcie stojącego prostokąta zamkniętego trójbocznie, w której obraz Święta Rodzina w profilowanej ramie. Przy filarach od wewnątrz rocaille’owe konsole z figurami św. Doroty i św. Katarzyny Aleksandryjskiej. Zwieńczenie w formie aedikuli zbliżonej do kwadratu o fantazyjnym wklęsło-wypukłym zamknięciu; ujęte pilastrami przechodzącymi w spływy wolutowe, opadające na belkowanie, tworzące postumenty dla figur św. Stefana i św. Emeryka. W polu zwieńczenia obraz z przedstawieniem Świętej Rodziny przy pracy, w kształcie kwadratu o wklęsłych narożach, w profilowanej ramie. Zwieńczenie zamknięte glorią promienistą z literami IHS w otoczeniu obłoków; na osi pilastrów rokokowe wazony z różami. W partii cokołów kanony w rocaille’owych ramach. Trzony pilastrów i woluty dekorowane rocaille’owymi płycinami, we fryzie rocaille. Nisza w polu środkowym ujęta rocaille’ami, zwieńczona mitrą książęcą, flankowana przez parę uskrzydlonych główek anielskich. Woluty zwieńczenia dekorowane motywami rocaille’ów. Rama obrazu w polu ujęta małżowiną, ornamentem roślinnym i rocaille’ami. Struktura marmoryzowana w odcieniu jasnoniebieskim, podpory, tumba i cokoły w odcieniu kości słoniowej; ornamentyka i profile złocone.
ołtarz
Ołtarz pw. Świętej Rodziny, boczny, przy północnej ścianie nawy
Zdjęcie nr 1: Nastawa ołtarzowa architektoniczna, jednoosiowa, jednokondygnacyjna ze zwieńczeniem oraz bramkami. Mensa sarkofagowa, dekorowana na froncie rokokowym kartuszem zawierającym datę odnowienia kościoła – 1869. Na niej tabernakulum w formie drewnianej skrzynki, o wklęsło-wypukłej ściance frontowej, flankowanej przez ukośnie dostawioną parę pilastrów na cokołach o trzonach w formie spływów wolutowych, dźwigających imposty oraz gzyms wyłamujący się w centrum w formę wspornika stanowiącego tron wystawienia. Całość ujęta ornamentalnymi spływami ustawionymi na cokole z prześwitami wypełnionymi kratką z krzyżykami. Drzwiczki w formie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem półkolistym nadwieszonym, dekorowanym rocaille'em; w polu na fakturowanym tle płaskorzeźbione przedstawienie kielicha z hostią w glorii. Nastawa ołtarzowa ustawiona na dwustrefowym cokole, zryzalitowanym przy brzegach; ujęta wiązką pilastrów i stojącą przed nimi parą kolumn o kapitelach kompozytowych, dźwigających fragmenty pełnego belkowania, o delikatnie wklęsło-wypukłej linii gzymsu. Zwieńczenie w formie wklęsło-wypukłej, ujęte spływającymi na belkowanie dużymi wolutami, zamknięte stylizowanym gzymsem w formie łuku odcinkowego nadwieszonego z uskokiem. W polu środkowym pierwszej kondygnacji nisza z figurą Matki Boskiej Różańcowej wymiennie z figurą św. Sebastiana i obrazem z przedstawieniem męczeństwa św. Sebastiana, ujęta profilowaną ramą w formie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem półkolistym nadwieszonym z uskokiem, dekorowana fragmentami rocaille'ów oraz zwieńczona ażurową konstrukcją utworzoną z rocaille'ów. Przed pilastrami rocaille’owe wsporniki z figurami św. Piotra i św. Pawła. W polu zwieńczenia obraz z przedstawieniem św. Floriana ujęty ramą w formie zbliżonej do koła z wpisanym kwadratem, dekorowaną fragmentami rocaille'ów i flankowaną zwisami utworzonymi z ulistnionych gałązek. Brzeg zwieńczenia i woluty zdobione rocaille’ową falbaną, na wolutach para siedzących puttów trzymających róże. Bramki ujęte od zewnątrz parą opilastrowanych filarów o trzonach dekorowanych rocaille'em, na których stoją figury św. Jana Ewangelisty po lewej i św. Jana Chrzciciela po prawej stronie. Przejścia w formie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem odcinkowym nadwieszonym, z drzwiami o tym samym kształcie dekorowanymi płyciną z czterema uszakami, zakończoną trójkątnie z malowanymi na drewnie przedstawieniami Archanioła Michała po lewej i Archanioła Rafała po prawej stronie. Bramki zamknięte stylizowanym łukiem odcinkowym nadwieszonym dekorowanym rocaille'em zwieńczonym wspornikiem na rzeźby św. Stanisława i św. Wojciecha. Powyżej bramek proste ścianki zamknięte profilowanym gzymsem, wypełniające całą szerokość prezbiterium. Struktura polichromowana w kolorze zielonym, z marmoryzowanymi detalami i ściankami osi zewnętrznych; ornamentyka, profile i kolumny złocone i srebrzone.
ołtarz
Ołtarz główny
Zdjęcie nr 1: Nastawa ołtarzowa architektoniczna, jednoosiowa, jednokondygnacyjna ze zwieńczeniem. Mensa sarkofagowa, dekorowana na froncie dwiema płycinami w kształcie leżących prostokątów, ujętych po bokach i spiętych motywem ornamentalnym utworzonym z rocaille’a i liści. Oś nastawy flankowana pilastrami przechodzącymi dołem w konsole i górą we fragmenty pełnego belkowania, o delikatnie wklęsło-wypukłej linii gzymsu. Zwieńczenie w formie wklęsło-wypukłej ujęte spływającymi na belkowanie dużymi wolutami, zamknięte stylizowanym gzymsem z ceowników i zwieńczone gołębicą Ducha Świętego na tle glorii, między główkami anielskimi, osadzone na obłoku. W polu środkowym pierwszej kondygnacji nisza z figurą Matki Boskiej Różańcowej wymiennie z obrazem ze sceną Zwiastowania ujęta profilowaną ramą w formie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem półkolistym nadwieszonym z uskokiem, dekorowana fragmentami rocaille’ów. Na konsolach figury św. Joachima po lewej stronie i św. Józefa po prawej. W polu zwieńczenia obraz z przedstawieniem św. Rodziny ujęty ramą w formie trójlistnej, dekorowaną fragmentami rocaille'ów i flankowaną kwitnącymi gałązkami. Brzeg zwieńczenia i woluty zdobione taśmą i rocaille’ami, na wolutach para siedzących puttów, na zwieńczeniu uskrzydlone główki anielskie. Struktura polichromowana w kolorze zielonym, z marmoryzowanym cokołem i płycinami; ornamentyka i profile złocone i srebrzone.
ołtarz
Ołtarz boczny lewy Matki Boskiej z Dzieciątkiem
Zdjęcie nr 1: Rzeźba pełna, na cokole, ukazująca Matkę Boską z Dzieciątkiem w całej postaci, w kontrapoście, frontalnie. Maria skłania głowę w kierunku Dzieciątka, które kładzie swoją na jej barku. Maria w prawej ręce trzyma berło, lewą podtrzymuje małego Jezusa, który lewą rękę składa na ciele a prawą wyciąga w kierunku Matki. Maria ma owalną twarz o pełnych policzkach, wąskie brwi, migdałowate, półprzymknięte oczy, duży nos i drobne usta. Jest ubrana w długą suknię i zarzucony na ramiona płaszcz, które łamią się ostrymi fałdami, opadając ku ziemi. Na głowie ma welon, na nogach brązowe buty w szpic. Dzieciątko ma owalną twarz o wąskich brwiach, szeroko rozstawionych, niebieskich oczach, zaróżowionych policzkach i ustach, jest nagie, ma jedynie wąską szarfę owiniętą wokół bioder. Obie postacie mają na głowach otwarte korony utworzone z liści akantu. Polichromia w partiach ciała naturalistyczna, szaty i atrybuty złocone.
rzeźba
Matka Boska z Dzieciątkiem
Zdjęcie nr 1: Nastawa ołtarzowa architektoniczna, jednoosiowa, jednokondygnacyjna ze zwieńczeniem. Mensa sarkofagowa, dekorowana na froncie dwiema płycinami w kształcie leżących prostokątów, ujętych po bokach i spiętych motywem ornamentalnym utworzonym z rocaille’a i liści. Oś nastawy flankowana pilastrami przechodzącymi dołem w konsole i górą we fragmenty pełnego belkowania, o delikatnie wklęsło-wypukłej linii gzymsu. Zwieńczenie w formie wklęsło-wypukłej ujęte spływającymi na belkowanie dużymi wolutami, zamknięte stylizowanym gzymsem z ceowników i zwieńczone wyobrażeniem oka Opatrzności, na tle glorii promienistej i obłoków. W polu środkowym pierwszej kondygnacji rzeźba ukazująca św. Mikołaja przesłaniana obrazem z przedstawieniem św. Antoniego Padewskiego adorującego Matkę Boską z Dzieciątkiem wykonanym w 1830 roku przez nowotarskiego malarza Tomasza Nankego, na zamówienie organisty Jakuba Pasigowskiego. Nisza ujęta profilowaną ramą w formie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem półkolistym nadwieszonym z uskokiem, dekorowana fragmentami rocaille’ów. Na konsolach figury św. Jana Nepomucena po lewej stronie i św. Karola Boromeusza po prawej. W polu zwieńczenia obraz z przedstawieniem św. Agaty ujęty ramą w formie trójlistnej, dekorowaną fragmentami rocaille'ów i flankowaną kwitnącymi gałązkami. Brzeg zwieńczenia i woluty zdobione taśmą i rocaille'ami, na wolutach para siedzących puttów, na zwieńczeniu uskrzydlone główki anielskie. Struktura polichromowana w kolorze zielonym, z marmoryzowanym cokołem i płycinami; ornamentyka i profile złocone i srebrzone.
ołtarz
Ołtarz boczny prawy św. Mikołaja

Podobne dzieła

Po tytule

Po kategorii

Po technice i materiale

Zdjęcie nr 1: Rzeźba pełnoplastyczna, ustawiona na podstawie na planie kwadratu. Święta ukazana frontalnie, w kontrapoście, prawą rękę kładzie na piersi, lewą wyciąga w przód. Twarz ma pełną, o migdałowatych oczach, małym nosie i otwartych ustach, okoloną długimi, brązowymi włosami, opadającymi na ramiona. Na głowie ma koronę otwartą. Ubrana jest w srebrzoną suknię oraz złocony płaszcz z niebieską podszewką przewiązany diagonalnie przez lewe ramię. Polichromia w partiach ciała naturalistyczna.
rzeźba

Niezidentyfikowana święta

Zdjęcie nr 1: Rzeźba pełnoplastyczna, przyścienna, ścięta z tyłu, przedstawiająca świętą zakonnicę, być może dominikankę (?), umieszczona po lewej stronie glorii w zwieńczeniu ołtarza bocznego. Postać ukazana frontalnie, w pozycji stojącej, z ugiętą w kolanie prawą nogą, ręce zgięte w łokciach, wysunięte do przodu. Święta ubrana w czarny habit z białym szkaplerzem i biały płaszcz; na głowie czarny welon, wokół twarzy podwika. Twarz pociągła z wydatnym nosem, oczy o opadających zewnętrznych kącikach, usta lekko rozchylone.
rzeźba

Nieznana święta zakonnica (dominikanka?)

Zdjęcie nr 1: Pełnopostaciowa figura ukazuje stojącą frontalnie świętą niewiastę w kontrapoście. Święta z odchyloną nieznacznie do tyłu głową prawą ręką unosi na wysokości piersi trzymając w niej niezachowany przedmiot, lewą zaś lekko odsuwa od siebie. Kobieta ma pociągłą twarz o pucułowatych, rumianych policzkach, wyrazisty nos i usta. Jej głowę otaczają brązowe włosy spływające na ramiona. Ubrana jest w srebrzoną tunikę przewiązaną na piersi szarfą oraz narzucony na ramiona złoty płaszcz osuwający się z tyłu postaci. Spod tuniki widać fragment lewej stopy obutej w sandał.
rzeźba

Nieznana Święta

Zdjęcie nr 1: Feretron z obrazem Święta Anna nauczająca Marię. Podstawa w kształcie leżącego prostopadłościanu wspartego na kulistych nóżkach, profilowana, z w otworami na drążki, złocona, z czerwoną płyciną pośrodku. Obraz otoczony złoconą, profilowaną ramą w formie stojącego prostokąta zamkniętego od góry łukiem półkolistym nadwieszonym. Rama flankowana liśćmi akantu tworzącymi spływy wolutowe, ze zwieńczeniem utworzonym z liści akantu zwijanych w symetryczne esownice. Na uskokach ramy niewielkie wazony. W polu obraz przedstawiający Annę z Marią. W centrum kompozycji Anna siedząca na ławie, zwrócona w trzech czwartych w lewo, z głową i rękoma skierowanymi w prawo, w stronę Marii, prawą ręką przytrzymuje otwartą księgę, opartą na kolanie, a lewą obejmuje córkę. Twarz ma podłużną, o dużych oczach, uniesionych brwiach, prostym nosie i małych ustach. Na głowie ma jasnożółty welon, jest ubrana w długą, ciemnozieloną suknię i czerwony płaszcz okrywający jej nogi. Spod szat wystaje jej prawa stopa w sandale, wsparta na stopniu. Maria stoi przy lewym boku matki, ukazana jest z profilu, z głową skierowaną w górę i dłońmi złożonymi w geście modlitwy. Ma pociągłą twarz o delikatnych rysach; okoloną długimi, jasnymi i falowanymi włosami. Jest ubrana w długą, różową suknię, przewiązaną w pasie wstążką, której końce skręcają się i rozwiewają do boku. Obie postacie mają wokół głów świetliste nimby.Tło sceny jednolite, jasnoniebieskie, w dolnej partii obrazu widoczna jasnobrązowa posadzka.
feretron

Feretron z obrazem Święta Anna nauczająca Marię

Zdjęcie nr 1: Rzeźba ścięta z tyłu, głęboko drążona, ustawiona na ćwierćkolistej podstawie. Figura ukazana frontalnie, w kontrapoście, o esowato wygiętej sylwetce, przechylonej delikatnie w tył, z głową skierowaną w lewo. Obie ręce ma ugięte i wyciągnięte do przodu. Twarz ma owalną, o delikatnych, młodzieńczych rysach, małych oczach, dużym nosie i niewielkich ustach. Włosy ma długie, falowane, z przedziałkiem na środku głowy, schowane pod welonem. Święta ubrana jest w tunikę, z długimi, wąskimi rękawami, przepasaną w talii, ściśle przylegającą do ciała. Na głowę ma narzucony silnie drapowany płaszcz, opadający na plecy, zawiązany na prawym ramieniu i przerzucony przez biodra z wywiniętym z przodu brzegiem. Polichromia naturalistyczna w partiach ciała, szaty złocone.
rzeźba

Niezidentyfikowana święta

Zdjęcie nr 1: Rzeźba ścięta z tyłu, głęboko drążona, ustawiona na ćwierćkolistej podstawie. Figura ukazana frontalnie, w kontrapoście, o esowato wygiętej sylwetce, delikatnie odchylonej, z nieznacznie uniesioną głową, skierowaną w prawo. Prawą rękę kładzie na piersi, lewą, ugiętą wyciąga przed siebie. Twarz ma owalną, o delikatnych, młodzieńczych rysach, małych oczach, dużym nosie i niewielkich ustach. Włosy ma falowane, z przedziałkiem na środku głowy, ukryte pod welonem. Święta ubrana jest w tunikę, z długimi, wąskimi rękawami, przepasaną w talii, ściśle przylegającą do ciała oraz płaszcz zawieszony w partii nóg, z wywiniętą fałdą na lewym boku. Na głowę ma narzucony welon, opadający na ramiona. Polichromia naturalistyczna w partiach ciała, szaty złocone.
rzeźba

Niezidentyfikowana święta

Jak cytować?

Andrzej Włodarek, "Święta Rodzina", [w:] "Sakralne Dziedzictwo Małopolski", 2024, źródło:  https://sdm.upjp2.edu.pl/dziela/swieta-rodzina-5

Strona:
Dodaj do porównania

Zaloguj się aby dodać do tablicy

Przejdź do logowania

Uwaga. Używamy ciasteczek. Korzystanie ze strony sdm.upjp2.edu.pl oznacza, że zgadzasz się na ich używanie. Więcej informacji znajdziesz w zakładce Polityka prywatności