Szymon Kawalski był malarzem górnowęgierskim, działającym na terenie Spisza. Jego rodzice, Mikołaj i Dorota z Krupskich, przenieśli się do Łapsz Niżnych po 1732 roku. Najpewniej miał na to wpływ miechowita, o. Tomasz Kawalski, który w tym roku objął tamtejszą parafię, a który prawdopodobnie był spokrewniony z Mikołajem Kawalskim, ojcem malarza. Szymon notowany był w Łapszach Niżnych po raz pierwszy w 1763 roku. Następnie w 1765 roku w Niedzicy, w której przebywał również w latach 1769-1780. W 1769 roku w Niedzicy ożenił się z Reginą z Relowskich z Kacwina, z którą miał troje dzieci, w tym urodzonego w 1772 syna, Jana Nepomucena, również malarza.
W dotychczasowej literaturze bezkrytycznie przypisywano Kawalskiemu wykonanie większości barokowych obrazów z miejscowości na terenie polskiego Spisza. Znaczna część z nich stanowi jednak dzieła kilku innych malarzy. Trzy potwierdzone obrazy Kawalskiego znajdują się w kościele parafialnym oraz w kaplicy św. Rozalii w Niedzicy (Św. Barbara, 1770; Św. Mikołaj, ok. 1770; Św. Rozalia, 1769, skradziony w 1993). Być może malarz wykonał również do tego kościoła obraz Świętej Rodziny i Bożego Narodzenia. Najpewniej jest także autorem wizerunku św. Walentego (1777-1778) w świątyni w Łapszach Wyżnych oraz przedstawienia Rodziny Marii w Trybszu. Przypisywane jest mu wykonanie obrazów św. Jana Nepomucena, Świętej Rodziny i wizerunków św. Floriana oraz Nawiedzenia z feretronów w Haligowcach oraz obrazu Zwiastowania w Farkaszowcach, co wymaga jednak dalszych badań. W 1793 roku Kawalski notowany był w Spiskiej Sobocie, gdzie pozłocił i polichromował bracki ołtarz św. Józefa.
Paulina Kluz, "Szymon Kawalski", [w:] "Sakralne Dziedzictwo Małopolski", 2025, źródło: https://sdm.upjp2.edu.pl/ludzie/szymon-kawalski