Obraz powstał w XVIII wieku i został wstawiony w zwieńczenie ołtarza bocznego.
Obraz w kształcie trapezu o wklęsłych ramionach i dolnych narożach, zamknięty łukiem nadwieszonym, ujęty profilowaną i złoconą ramą. Święty w ujęciu półpostaciowym, w trzech czwartych zwrócony w lewo. Twarz zaokrąglona o młodzieńczych rysach. Karnacja jasna z zaróżowionymi policzkami. Włosy krótkie i ciemnobrązowe z zakolami. Święty ubrany w czarny habit i płaszcz jezuicki. Lewa dłoń złożona na piersiach, w prawej dłoni, uniesionej na wysokości pasa trzyma białą lilię. Wokół głowy ma wąski i świetlisty nimb. W prawej górnej partii obrazu znajduje się jasnożółty monogram IHS. W tle żółtawe niebo z popielatymi obłokami. Kolorystyka ciemna, stonowana o wąskiej gamie barwnej i miękkim modelunku.
Obraz został namalowany w XVIII wieku przez nieznanego artystę. Przedstawia św. Stanisława Kostkę, patrona Polski i młodzieży, który żył w latach 1550-1568. Święty był synem kasztelana zakroczymskiego, urodził się w Rostkowie na Mazowszu, studiował w Wiedniu, gdzie prowadził pełne świętości życie. Wbrew woli rodziców wstąpił do zakonu jezuitów. Na obrazie został ukazany w klasycznej konwencji ikonograficznej, jako młodzieniec w stroju jezuity oraz z charakterystycznym dla niego atrybutem – gałązkami białych lilii, symbolizującymi czystość.
Obraz spękany w miejscu łączenia desek.
Obraz został namalowany w XVIII wieku przez nieznanego artystę. Przedstawia św. Stanisława Kostkę, patrona Polski i młodzieży, który żył w latach 1550-1568. Na obrazie został ukazany w klasycznej konwencji ikonograficznej, jako młodzieniec w stroju jezuity oraz z charakterystycznym dla niego atrybutem – gałązkami białych lilii, symbolizującymi czystość.
Maria Działo, "Św. Stanisław Kostka", [w:] "Sakralne Dziedzictwo Małopolski", 2025, źródło: https://sdm.upjp2.edu.pl/dziela/sw-stanislaw-kostka