Dzieje zabytku nie są znane, figura została prawdopodobnie wykonana z przeznaczeniem do ołtarza.
Figura pełna na cokole przedstawiająca św. Józefa. Święty stoi frontalnie, spogląda lekko w dół. Ma pociągłą twarz, małe, półprzymknięte oczy, wąski nos i niewielkie usta, ciemny zarost oraz opadające na kark, proste włosy. Prawą rękę ma złożoną na piersi, w lewej trzyma kwitnącą laskę. Święty jest ubrany w fioletową, przewiązaną złotym paskiem suknię oraz brązowy, spięty pod szyją płaszcz lamowany złotą taśmą z ornamentem utworzonym z winnej latorośli.
Na cokole zachował się fragment podpisu „[…]Josep[…]”, który można rozwinąć jako Sanctus Josephus.
Święty Józef został przedstawiony w niepopularny sposób, jako brodaty mężczyzna w sile wieku trzymający kwitnącą laskę. Częściej bywa ukazywany trzymając na rękach Dzieciątko Jezus, którym się opiekował lub z narzędziami ciesielskimi wskazującymi na wykonywany zawód. Kwitnąca laska nawiązuje do historii wyboru męża dla służącej w świątyni Marii. Nakazano przybyć do świątyni wszystkim niezamężnym mężczyznom z rodu Dawida, a każdy z nich otrzymał laskę. Laska Józefa zakwitła i usiadła na niej gołębica Ducha Świętego, co zostało odczytane jako wybór. Historia odwołuje się do epizodu zakwitnięcia laski Aarona, którego Jahwe ogłosił w ten sposób pierwszym arcykapłanem Izraela.
Rzeźba mogła dawniej stanowić element wyposażenia ołtarza.
Widoczne ubytki w warstwie polichromii cokołu, brak części stopy oraz cokołu.
Janicka-Krzywda Urszula, Patron-atrybut-symbol, Poznań 1993, s. 50.
Seibert Jutta, Leksykon sztuki chrześcijańskiej. tematy, postacie, symbole, Kielce 2007, s. 144-146.
Żywoty świętych pańskich na wszystkie dnie roku podług najwiarygodniejszych źródeł wyjętych z dzieł ojców i doktorów kościoła św., oprac. wg O. Bitschnaua, Mikołów-Warszawa 1905, s. 247-249.
Przedstawienie Świętego Józefa stanowi od czasów średniowiecza ważny temat ikonograficzny, który utrzymał swą popularność do XX wieku. Tym razem, a co rzadkie, cieśla został przedstawiony z kwitnącą laską, nawiązującą do sposobu wybrania go na męża Marii oraz do starotestamentowej postaci Aarona, który wskazany owym cudem został ogłoszony pierwszym arcykapłanem Izraela. Dawniej stanowiła najprawdopodobniej fragment ołtarza.
Agata Felczyńska, "Św. Józef", [w:] "Sakralne Dziedzictwo Małopolski", 2025, źródło: https://sdm.upjp2.edu.pl/dziela/sw-jozef-10