Rzeźba w ołtarzu pochodzącym z kolegiaty Wszystkich Świętych w Krakowie, wystawionym podczas licytacji wyposażenia świątyni przeznaczonej do rozbiórki. Wzmiankowana razem z ołtarzem w inwentarzu kościoła w Pleszowie z 1876 roku.
Rzeźba ścięta z tyłu, drążona, ustawiona na niskiej podstawie. Figura zwrócona w trzech czwartych w lewo, z głową ukazaną frontalnie, lekko przechyloną na prawe ramię. Święty stoi w kontrapoście, delikatnie przechylając się do tyłu. Jego prawa ręka spoczywa na piersi, a w lewej odchylonej od ciała trzyma wiosło. Jego twarz jest szczupła, o wyraźnie podkreślonych i wygiętych łukach brwiowych, oczy głęboko osadzone, spoglądające ku górze, nos krótki, szeroki, usta pełne i delikatnie rozchylone. Twarz okala długa broda, opadająca faliście na pierś. Włosy kręcone, formowane w osobne pukle, ekspresyjnie rozwiane. Święty jest ubrany w długą szatę o wąskich rękawach, przepasaną w talii, ściśle przylegającą do ciała w partii torsu, układającą się w ostre fałdy u dołu. Polichromia naturalistyczna w odsłoniętych partiach ciała, szaty i atrybut złocony.
Dzieło anonimowego snycerza prawdopodobnie współpracującego z architektem Francesco Placidim, hipotetycznym autorem projektu. Na podstawie analogii stylistycznych temu samemu artyście można przypisać figury w ołtarzach w Łętowni i w kościele Norbertanów w Hebdowie. Cechą charakterystyczną tych figur jest sposób modelowania sylwetek w lekkim kontrapoście, układania szat przylegających ściśle do klatki piersiowej a swobodnie modelowanych, jakby rozkloszowanych w dolnej partii ciała. Charakterystyczne są dla tego rzeźbiarza modelunek twarzy, podobny sposób kształtowania oczu osadzonych w głębokich oczodołach, z mocno wydatnymi i uniesionymi wysoko brwiami, także kształt szpiczastych ust i esowatych, rozwianych pukli włosów jest zbliżony do przywołanych wyżej dzieł.
Dobry.
Figura św. Joachima powstała w drugiej połowie XVIII wieku do ołtarza w kolegiacie Wszystkich Świętych w Krakowie. Wraz z retabulum została zakupiona do kościoła św. Wincentego w Pleszowie (obecnie Kraków, Nowa Huta).
Józef Skrabski, "Św. Joachim", [w:] "Sakralne Dziedzictwo Małopolski", 2024, źródło: https://sdm.upjp2.edu.pl/dziela/sw-joachim-10