Obraz w ołtarzu pochodzącym z kolegiaty Wszystkich Świętych w Krakowie, sprowadzony do Pleszowa w 1833 roku.
Obraz w formie stojącego owalu, w drewnianej, złoconej, profilowanej ramie, u szczytu dekorowanej ornamentem roślinnym. W centrum przedstawienie stojącego św. Jana Nepomucena, zwróconego w trzech czwartych w lewo, z krucyfiksem i palmą męczeństwa w dłoniach. Jego głowa jest delikatnie pochylona, twarz okolona krótką brodą, włosy krótkie. Jest ubrany w sutannę i komżę, almucję zapinaną na piersi, opadającą na ramiona oraz biret na głowie. Wokół głowy świetlisty nimb z siedmioma gwiazdami. Święty jest przedstawiony na tle mostu Karola w Pradze i architektonicznego pejzażu miejskiego, nad którym szaro-niebieskie niebo.
Obraz utrzymany w konwencji późnobarokowej, malowany szkicowo, a w zakresie kompozycji tradycyjnie, ukazujący praskiego kanonika z tradycyjnymi atrybutami krzyżem i palmą męczeństwa, na tle miejsca kaźni – mostu Karola w Pradze, skąd został zrzucony do Wełtawy. Jego autorem mógł być jeden z krakowskich malarzy zaangażowanych w latach sześćdziesiątych w prace nad wyposażeniem kolegiaty Wszystkich Świętych w Krakowie, skąd dzieło pochodzi.
Dobry, zabrudzenia, ściemnienie warstwy malarskiej.
Obraz z drugiej połowy XVIII wieku w zwieńczeniu ołtarza pochodzącego z kolegiaty Wszystkich Świętych w Krakowie zakupiony wraz z ołtarzem w 1833 roku do kościoła w Pleszowie.
Józef Skrabski, "Św. Jan Nepomucen", [w:] "Sakralne Dziedzictwo Małopolski", 2024, źródło: https://sdm.upjp2.edu.pl/dziela/sw-jan-nepomucen-7