Chrzcielnica z pokrywą
Zdjęcie nr 1: Chrzcielnica osadzona na cylindrycznej, wysokiej podstawie, ze stopą na rzucie koła, z cokolikiem i płaszczem płynnie przechodzącym w okrągły trzon. Trzon przedzielony kostkowym nodusem, zwieńczony opaską. Czara od dołu zdobiona obłymi rowkami zwieńczona szerokim kołnierzem. Pokrywa trójstrefowa, dołem puklowana, w środkowej części zdobiona pasem z liści, w górnej zakończona odwróconym talerzykiem z wieńcem laurowym i od górypokrytym palmetkami. Pokrywę wieńczy kula z krzyżem.
Zdjęcie nr 2: Chrzcielnica osadzona na cylindrycznej, wysokiej podstawie, ze stopą na rzucie koła, z cokolikiem i płaszczem płynnie przechodzącym w okrągły trzon. Trzon przedzielony kostkowym nodusem, zwieńczony opaską. Czara od dołu zdobiona obłymi rowkami zwieńczona szerokim kołnierzem. Pokrywa trójstrefowa, dołem puklowana, w środkowej części zdobiona pasem z liści, w górnej zakończona odwróconym talerzykiem z wieńcem laurowym i od górypokrytym palmetkami. Pokrywę wieńczy kula z krzyżem.
Zdjęcie nr 3: Chrzcielnica osadzona na cylindrycznej, wysokiej podstawie, ze stopą na rzucie koła, z cokolikiem i płaszczem płynnie przechodzącym w okrągły trzon. Trzon przedzielony kostkowym nodusem, zwieńczony opaską. Czara od dołu zdobiona obłymi rowkami zwieńczona szerokim kołnierzem. Pokrywa trójstrefowa, dołem puklowana, w środkowej części zdobiona pasem z liści, w górnej zakończona odwróconym talerzykiem z wieńcem laurowym i od górypokrytym palmetkami. Pokrywę wieńczy kula z krzyżem.

Chrzcielnica z pokrywą

Województwo
MAŁOPOLSKIE
Powiat
oświęcimski
Gmina
Polanka Wielka
Miejscowość
Polanka Wielka
Metropolia
Krakowska
Diecezja
Bielsko-Żywiecka
Dekanat
Osiek
Parafia
Św. Marcina
Miejsce przechowywania
prezbiterium
Identyfikator
DZIELO/25125
Kategoria
chrzcielnica
Ilość
1
Czas powstania
XIX/XX wiek
Technika i materiał
marmur dębnicki, techniki kamieniarskie; blacha miedziana, polichromowana
Wymiary podstawowe
wysokość – 123, 5 cm
Inne wymiary – pokrywa: wys. 46 cm, śr. 63 cm
Wymiary szczegółowe
Średnica czary – 63 cm
Wymiary szczegółowe
Średnica czary – 63 cm
Autor noty katalogowej
Józef Skrabski
Uznanie autorstwa 4.0

Opis

Chrzcielnica osadzona na cylindrycznej, wysokiej podstawie, ze stopą na rzucie koła, z cokolikiem i płaszczem płynnie przechodzącym w okrągły trzon. Trzon przedzielony kostkowym nodusem, zwieńczony opaską. Czara od dołu zdobiona obłymi rowkami zwieńczona szerokim kołnierzem. Pokrywa trójstrefowa, dołem puklowana, w środkowej części zdobiona pasem z liści, w górnej zakończona odwróconym talerzykiem z wieńcem laurowym i od górypokrytym palmetkami. Pokrywę wieńczy kula z krzyżem.

Stan zachowania / Prace konserwatorskie

Liczne ubytki mechaniczne, silne zabrudzenia, misa zardzewiała, pokrywa lekko odkształcona, przetarcia polichromii, silne zabrudzenia.

Inne dzieła z tego miejsca

Zdjęcie nr 1: Feretron utworzono z mocno obecnie zniszczonej, prostopadłościennej podstawy w formie postumentu z otworami przeznaczonymi na drążki do noszenia oraz czworobocznego obramienia dekorowanego z trzech stron złoconą, ażurową wicią stylizowanego akantu. Na zwieńczeniu w owalu wyobrażona na awersie chrystogram "IHS", a na rewersie monogram maryjny. Dwustronne pole obrazowe uzyskało kształt stojącego prostokąta. Na awersie przedstawiono Świętą Rodzinę ze św. Janem Chrzcicielem, określaną jako Matka Boska Dzikowska. W centrum kompozycji w półpostaci wyobrażono ukazaną frontalne z pochyloną w lewo głową Madonnę trzymającą przed sobą obiema rękami Dzieciątko Jezus. Matka Boska ma pociągłą twarz o jasnej karnacji z rumianymi policzkami, ciemne oczy, wydatny nos i usta. Na głowie ma ciemnozieloną chustę lamowaną złotą tasiemką, okrytą przeźroczystym welonem oraz złotą, zamkniętą koronę z krzyżykiem na globie. Ubrana jest w bladofioletową suknię obszytą złotą taśmą z malarską imitacją kameryzacji oraz niebieski płaszcz narzucony na ramiona i lamowany złotym galonem. Dzieciątko zostało ukazane w pozycji siedząco-leżącej w trzech czwartych w prawo. Jezus w obu wyciągniętych rękach trzyma wiśnie. Jego twarz o jasnej karnacji i rumianych policzkach charakteryzuje wydatny nos i usta. Głowę okalają krótkie, ciemne włosy odsłaniające prawe ucho. Dzieciątko ma na głowie zamkniętą, złotą koronę z krzyżykiem na globie. Zbawiciel ubrany jest w jasną tunikę. Od piersi w dół jego postać zakrywa wzorzysta tkanina, w którą jest owinięty. Głowy obu postaci otaczają złociste, zębate nimby. Z lewej strony w tyle widać do połowy postać św. Józefa. Jest to starszy mężczyzna z głową ujętą w trzech czwartych w prawo, z lilią w prawej ręce. Ma szeroko otwarte ciemne oczy, wydatny nos i usta. Głowę okalają siwe włosy i krótka broda. Ubrany jest w niebiesko-zieloną tunikę z kołnierzykiem oraz narzucony na ramiona żółty płaszcz. Na pierwszym planie w lewym rogu kompozycji w półpostaci przedstawiono w profilu małego św. Jana Chrzciciela z głową obrócona w stronę widza. Święty obiema rączkami przytula do siebie baranka. Ma owalną twarz o jasnej karnacji z drobnym nosem i ustami, okoloną jasnymi lokami. Jego nagie ciało okrywa skóra wielbłądzia. Za nim widać górną część laski krzyżowej z białą banderolą z napisem "ECCE AGNUS DEI". W głębi w prawym rogu obrazu widać w oddali budynki konwentu dominikańskiego w Dzikowie. Na rewersie feretronu wyobrażono w centrum kompozycji stojącą frontalnie Matkę Boską Saletyńską. Madonna ze skrzyżowanymi na piersi dłońmi stoi na kamiennej płycie. Ma owalną twarz o jasnej karnacji z rumianymi policzkami, prostym nosem i wydatnymi ustami oraz otwartymi, ciemnymi oczami. Na głowie otoczonej zębatym nimbem ma pasiastą chustę przykrytą welonem oraz złotą, zamkniętą koronę z krzyżykiem na globie, dodatkowo obwiedzioną różanym wiankiem. Maria ubrana jest w białą koszulę oraz bladoszkarłatną suknię lamowaną galonem, dekorowaną na dole malowanymi kamieniami szlachetnymi i przepasaną złotym fartuszkiem. W głębi przedstawienia po obu stronach Marii zilustrowano dwa epizodu z historii objawień. Z lewej strony kompozycji widać klęczącą naprzeciw siebie dwójkę dzieci, ponad głowami których zjawia się Madonna w promienistej mandorli na tle złocisto-brązowych obłoków, a po prawej ta sama Matka Boska siedzi płacząc na kamieniu, a dwójka dzieci śpi obok siebie z tyłu. Maria w obu przypadkach została ukazano tak samo, jak w głównym przedstawieniu. Całość kompozycji w dolnej strefie uzupełniają małe wyobrażenia pasących się krów oraz widoczne w głębi przy linii horyzontu małe domki, a w górnej strefie w prawym rogu obecność trzech uskrzydlonych główek anielskich na tle złocisto-brązowych obłoków.
feretron
Matka Boska Dzikowska / Matka Boska Saletyńska
Zdjęcie nr 1: Przyścienną, wiszącą ambonę z dostępem w postaci jednobiegowych schodów z balustradą od strony prezbiterium usytuowano przy łuku tęczowym na ścianie północnej. Ambona składa się kosz na planie ściętego sześcioboku oraz zaplecka zwieńczonego gołębicą Ducha Świętego w promienistym otoku. Kosz ambony został w dolnej części zamknięty wyłamanym na jego ścięciach cokołem dekorowanym rytmicznie usytuowanymi płaskorzeźbionymi palmetami, tworząc dekoracyjny fryz, który poprowadzono również jako cokół balustrady schodów. Odpowiednikiem ukształtowania cokołu jest wieńczące kosz wyłamane belkowanie, także przechodzące na balustradę schodów, ozdobione w górnej partii mniejszymi liśćmi palmetowymi. Kosz od spodu zamknięty jest gładkimi spływami ujętymi wiszącą, liściastą szyszką. Ścięte boki kosza udekorowano spływami wolutowymi, ozdobionymi u spodu stylizowanym liściem akantu. W płycinach pomiędzy wolutami umieszczono złocone, wiszące gałązki różane. Zaplecek uzyskał kształt stojącego prostokąta flankowany dwoma pilastrami o głowicach pozbawionych dekoracji, na których wsparto przerwane belkowanie. W przerwie belkowania usytuowano złocony, promienisty otok z wyobrażeniem srebrzonej gołębicy Ducha Świętego. Trzony pilastrów zdobi wisząca gałązka liściasta, natomiast płycinę pomiędzy pilastrami motyw roślinny ułożony w formie arabeski. Strukturę pomalowano w dwóch odcieniach beżu, zaś elementy ornamentalne wyzłocono.
ambona
ambona
Zdjęcie nr 1: Rzeźbioną postać Ukrzyżowanego Chrystusa została umieszczona na drewnianym krzyżu, którego górne ramię wieńczy biały titulus w formie krótkiej banderoli z napisem: "I.N. / R.I". Ciało Chrystusa wisi na lekko opadniętych ramionach. Głowa Zbawiciela opada na jego prawe ramię. Chrystus ma pociągłą twarz okoloną kędzierzawą brodą oraz mocno pofalowanymi, ciemnymi włosami spływającymi na ramiona, odsłaniającymi jego lewe ucho. Na głowie ma koronę cierniową uplecioną z gęstych gałązek ciernia. Spod korony spływają na szyję i tułów strużki krwi. Anatomicznie ukształtowany tors wyraźnie ukazuje układ żeber oraz intensywna wybroczynę przebitego prawego boku. Nogi Zbawiciela, skrzyżowana jedna na drugiej, do krzyża zostały przytwierdzone jednym gwoździem, podobnie jak i obie dłonie. Biodra Jezusa okala złocone perizonium przerzucone przez sznur, z widocznym festonem przy prawym boku. Całość rzeźby pokryto naturalistyczną polichromią.
rzeźba
Krucyfiks
Zdjęcie nr 1: Antependium uzyskało kształt wydłużonego, leżącego prostokąta. W jego polu na tle bladoczerwonej marmoryzacji zawieszono, a na wyraźnie zaznaczonym marmoryzowanym na czerwono stopniu rozmieszczono, narzędzia męki Pańskiej (arma Christi). W centrum kompozycji w otoku utworzonym z kłosów zbóż oraz winnej latorośli wyobrażono na kamiennym ołtarzu płonącego baranka ofiarnego. Po obu stronach otoku namalowano wiszące dwie białe chusty. Na chuście z prawej przedstawiono płonące serce Pana Jezusa otoczone przebitymi dłońmi i stopami Chrystusa, a chusta z lewej to Veraicon z obliczem cierpiącego Zbawiciela w koronie cierniowej. Poniżej, idąc od lewej, na stopniu ukazano niską kolumnę do biczowania z przywiązanym do niej biczem i wiązką rózg, żelazną rękawice, koronę cierniową, trzcinę, młotek, dzbanek, gwoździe i obcęgi oraz drewniany krzyż ze skrzyżowaną gąbką na kiju i lancą wraz z leżącym na stopniu titulusem w formie banderoli z napisem „I.N.R.I." i datą 1838.
inne dzieła sztuki
Antependium
Zdjęcie nr 1: Drewniany kościół pw. św. Mikołaja w Polance jest budowlą orientowaną. Do prostokątnej nawy przylega węższe, wydłużone, trójbocznie zamknięte prezbiterium z piętrową zakrystią na osi o poligonalnym zamknięciu. Do zakrystii przylega od południa kruchta. Fragment północnej ściany prezbiterium jest murowany. Od zachodu do nawy dobudowano czworoboczną wieżę poprzedzoną przedsionkiem, który również dostawiono do nawy od południa. Prezbiterium i nawę wzniesiono na zrąb, natomiast wieżę w konstrukcji słupowej. Wieża na rzucie kwadratu posiada dwie kondygnacje. Dolna jest tej samej szerokości co nawa, górna natomiast znacznie węższa. Jej masyw podzielono smukłymi pilastrami i lizenami, zaś poniżej profilowanego gzymsu koronującego umieszczono wyrzynaną w desce koronkę. Kondygnacje oddzielono daszkiem gontowym zlewającym się po bokach z dachem kościoła. Wieżę nakryto kopulastym hełmem blaszanym, zwieńczonym blaszanym obeliskiem z krzyżem. Prezbiterium i nawę nakryto eternitowym dachem siodłowym podkreślonym profilowanym gzymsem. Nad nawą w części wschodniej zainstalowano wieżyczkę na sygnaturkę w formie wielobocznego graniastosłupa przykrytego cebulastą banią z krzyżem. Dokoła kościoła założono daszek gontowy chroniący podwaliny. Pod kościołem urządzono kryptę grzebalną. Wnętrze kościoła artykułowano za pomocą pilastrów i gzymsu. Całość nakryto stropem z fasetą. Otwór tęczowy uzyskał kształt trójlistnego, ściętego łuku, wspartego na filarkach ustawionych na profilowanej belce zawieszonej na kroksztynach. W części zachodniej nawy urządzono chór muzyczny, wsparty na dwóch kolumnach jońskich z przedpiersiem rozczłonkowanym balasami. We wnętrzu ustawiono ołtarz główny i dwa ołtarze boczne oraz ambonę, a na chórze muzycznym zainstalowano prospekt organowy.
kościół
Kościół św. Mikołaja
Zdjęcie nr 1: Obraz uzyskał kształt stojącego prostokąta ujętego w proste, złocone i profilowane ramy oraz dekoracyjne obramienie utworzone z płaskorzeźbionego ornamentu małżowinowo-chrząstkowego przytwierdzonego do zielono-błękitnego marmurowego tła. W zwieńczeniu obramienia kartusz z napisem: AVE MARIA. W centrum kompozycji na ciemnym, jednolitym tle ukazano frontalnie Madonnę z Dzieciątkiem w typie Matki Boskiej Częstochowskiej. Maria na lewym przedramieniu trzyma Dzieciątko Jezus, na które wskazuje prawą ręką przyłożoną do piersi. Matka Boska ma pociągłą twarz o brązowej karnacji z wyraźnie zaznaczonymi drobnymi ustami o pełnych wargach, wydatnym nosie i małych, migdałowych, otwartych oczach. Na jej prawym policzku widoczne są dwie rysy. Madonna ubrana jest w ciemnoniebieski maforion podbity czerwienią i lamowany taśmą z malarskim naśladownictwem kameryzacji. Spod maforionu widoczna jest zielona, marszczona suknia obwiedziona pod szyją taśmą także z malarskim naśladownictwem kameryzacji. Siedzące Dzieciątko Jezus zostało ujęte w trzech czwartych w prawo. Prawą rękę unosi w geście błogosławieństwa, lewą zaś podtrzymuje na kolanach zamknięty na dwie klamry kodeks. Jezus o jasnobrązowej karnacji ma owalną twarz o spojrzeniu skierowanym na matkę, mały nos i pełne usta. Jego głowę otaczają kędzierzawe, brązowe włosy rozjaśnione przy końcówkach loków. Ubrany jest w czerwoną, marszczoną na piersi tunikę lamowaną pod szyją, u spodu i przy rękawach taśmą z malarskim naśladownictwem kameryzacji. Spod tuniki wdać na dole jego bosą stopę. Głowy obu postaci otaczają złocone nimby oraz dwanaście malowanych gwiazd, na które nałożono mniejsze, metalowe i złocone. Na głowach Marii i Jezusa nałożone są srebrne i złocone korony o floranych sterczynach zdobione kameryzacją.
obraz
Matka Boska Częstochowska

Podobne dzieła

Po tytule

Po kategorii

Po technice i materiale

Zdjęcie nr 1: Obraz w formie stojącego prostokąta. W centrum siedząca postać Marii zwrócona trzy czwarte w lewo, delikatnie pochylona z rękami złożonymi w geście modlitwy. Przed nią siedzące na skale Dzieciątko, zwrócone trzy czwarte w prawo, delikatnie pochylone, opierające ciężar ciała na prawej ręce. Maria o delikatnych rysach: owalnej twarzy, małym nosie i drobnych ustach. Na głowie ma biały welon przykrywający jej włosy. Ubrana jest w bladoróżową suknię oraz silnie udrapowany ciemnogranatowy płaszcz, spod którego widoczna jest bosa stopa. Dzieciątko o jasnej, różowawej karnacji. Twarz pełna o małym nosie i głęboko osadzonych oczach. Głowę okalają krótkie, złote włosy. Wokół głów Marii i Dzieciątka złote, świetliste nimby. W tle pejzaż z widocznymi fragmentami drzew w brunatnej i ciemnozielonej tonacji. Rama złocona, fakturowana, w narożach i pośrodku boków zdobiona stylizowaną wicią roślinną.
obraz

Adoracja Dzieciątka

Zdjęcie nr 1: Obraz w kształcie stojącego prostokąta przedstawiający stygmatyzację św. Franciszka. W centrum kompozycji znajduje się św. Franciszek, usytuowany nieco z lewej strony obrazu, w pozycji klęczącej, zwrócony w trzech czwartych w lewo, z rękami rozłożonymi szeroko na boki. Ma podłużną twarz, z krótkim i jasnym zarostem, z oczami skierowanymi na Chrystusa, na głowie tonsurę. Święty ubrany jest w habit franciszkański przewiązany sznurem, a na stopach ma założone sandały. W górnej części obrazu, po prawej stronie znajduje się Chrystus jako serafin, z którego ran wychodzą czerwone promienie tworzące stygmaty u świętego Franciszka. Przed świętym, na wysokim wzniesieniu ułożone są: otwarta księga oraz czaszka. W tle, pośrodku widać zakonnika, ukazanego w pozycji siedzącej, czytającego księgę. W oddali widać pejzaż górski i pochmurne niebo. W dolnej części obrazu słabo czytelna sygnatura „Wład(ysław) P. Bąkowski 1886.” Rama drewniana, profilowana, fakturowana i złocona, zdobiona stylizowanymi rocaille'ami.
obraz

Stygmatyzacja św. Franciszka

Zdjęcie nr 1: Obraz przedstawiający św. Izydora Oracza w kształcie stojącego prostokąta, podzielony na dwie strefy. W dolnej strefie został ukazany anioł orzący pole za pomocą pary wołów i pługa. Anioł ubrany jest ciemnozieloną tunikę, ma również czerwone skrzydła. Powyżej ukazana jest niewielka scenka rodzajowa przedstawiająca pasterza, ubranego w strój krakowski: niebieską sukmanę i czerwony kapelusz, stado białych owieczek oraz latające wrony. W górnej strefie obrazu, po prawej stronie został ukazany św. Izydor, który klęczy przed przydrożnym krzyżem ze złożonymi w geście modlitwy rękami. Święty ubrany jest w brunatno-zieloną sukmanę, szare spodnie i czarne buty z wysokimi cholewami. Twarz z dużymi oczami, krótkim zarostem okolona długimi i brązowymi włosami. Wokół głowy ma trójstrefowy nimb: brązowy kolisty, niebieski okrągły i żółty utworzony z przerywanej kreski. Sylwetki postaci, draperie oraz brzegi szat oddane są konturem i wypełnione płaską plamą barwną. Po lewej stronie obrazu widoczne murowane zabudowania z jasnobrązowymi dachami. Krzyż prosty, a wokół jego ramion jest namalowana żółto-pomarańczowa poświata. Tło obrazu jednolite, niebieskie. Rama drewniana, prosta, pokryta bejcą.
obraz

Św. Izydor Oracz

Zdjęcie nr 1: Obraz w kształcie ośmioboku z przedstawieniem sceny Adoracji Dzieciątka Jezus. W dole kompozycji w żłóbku leży Chrystus, nad którym stoi Maria, a za nimi św. Józef. Jezus leży nagi na białej tkaninie ułożonej na słomie, lewą rękę zbliża do twarzy, prawą trzyma przy boku, ma małą głowę, wokół niej świetlisty nimb. Spogląda na Marię, która również patrzy na niego, ręce składa do modlitwy, ma pociągłą, delikatną twarz o dużym nosie i małych ustach. Jest ubrana w czerwoną suknię z szarym wykończeniem na dekolcie i granatowy maforion. Święty Józef stoi w cieniu, patrzy na Dzieciątko, unosi prawą rękę, a w lewej trzyma kij. Ma podłużną twarz o ostrym nosie i małych ustach, łysinę i ciemny zarost. Ponad grupą otwiera się jaśniejące niebo i widać uskrzydlone główki aniołków. Z prawej strony kompozycji fragment kolumny.
obraz

Adoracja Dzieciątka

Zdjęcie nr 1: Obraz w kształcie pionowego owalu. W centrum kompozycji Dzieciątko Jezus stojące na monogramie IHS, które lewą ręką przytrzymuje krzyż, a prawą, uniesioną do góry błogosławi. Ma okrągłą twarz i krótkie, jasne włosy, skośnie przez pierś i między nogami biegnie biało-czerwona szarfa, która rozwiewa się za jego plecami. Poniżej monogramu serce Jezusa otoczone koroną cierniową, z płomieniami. Przedstawienie adorowane przez dwa, symetrycznie klęczące anioły z kadzielnicami w rękach. Anioł z prawej strony spogląda w dół, anioł z lewej unosi wzrok w kierunku serca. Oba ubrane są w białe suknie z dużym dekoltem, o szerokich rękawach spiętych złotymi klamrami na wysokości łokci oraz ramion. Każdy ma narzucony niebieski płaszcz i rozpostarte, tonące w mroku skrzydła. Tło wypełniają skłębione chmury w złotobrunatnym odcieniu, które rozjaśniają się za postacią Dzieciątka.
obraz

Adoracja Imienia Jezus

Zdjęcie nr 1: Obraz w formie stojącego prostokąta. W centrum obrazu św. Józef Kalasanty klęczący przed unoszącą się pośród obłoków Matką Boską z Dzieciątkiem. Święty zwrócony jest w trzech czwartych w prawo, z uniesioną głową i skrzyżowanymi na piersi rękami, w których trzyma gorejące serce i gałązkę lilii. Twarz ma pociągłą, o migdałowatych, wąskich oczach i lekko garbatym nosie, okoloną krótką, siwą brodą i włosami po bokach głowy, na jej czubku łysina. Ubrany jest w czarny habit zapinany z przodu na guziki, z białą koloratką oraz czarny płaszcz zarzucony na plecy. Przed nim leży czarny biret i otwarta księga z napisem „Consti/tutio/nes Cler[i]c[orum] / Regular[um] / Piarum / Schola/rum”. Na pierwszym planie ukazany od tyłu, w pozycji półleżącej, chłopiec z otwartą księgą. Obok, w prawym dolnym rogu na księgach leżą czerwony kapelusz kardynalski, pastorał i laska zakończona krzyżem arcybiskupim. W lewej, górnej części obrazu Matka Boska siedzi na obłoku, zwrócona jest w trzech czwartych w lewo, pochylona, obiema rękami trzyma stojące po jej prawej stronie Dzieciątko. Twarz o łagodnych rysach, wąskich oczach, okolona jasnymi włosami. Ubrana jest w jasnoróżową suknię z białą podwiką, niebieski płaszcz narzucony na kolana oraz jasnoróżowy, rozwiany welon na głowie. Dzieciątko zwrócone w trzech czwartych w lewo, z uniesioną prawą ręką w geście błogosławieństwa, przepasane w partii bioder białą tkaniną. U góry obrazu, pośród obłoków dwa putta. W prawej części obrazu, za świętym widoczne dwie postacie klęczących dzieci, spośród których jedno czyta księgę a drugie się modli. Scena ukazana we wnętrzu z widocznymi w tle pilastem i oknem.
obraz

Adoracja Matki Boskiej przez św. Józefa Kalasantego

Jak cytować?

Józef Skrabski, "Chrzcielnica z pokrywą", [w:] "Sakralne Dziedzictwo Małopolski", 2024, źródło:  https://sdm.upjp2.edu.pl/dziela/chrzcielnica-z-pokrywa

Strona:
Dodaj do porównania

Zaloguj się aby dodać do tablicy

Przejdź do logowania

Uwaga. Używamy ciasteczek. Korzystanie ze strony sdm.upjp2.edu.pl oznacza, że zgadzasz się na ich używanie. Więcej informacji znajdziesz w zakładce Polityka prywatności