Ołtarz główny
Zdjęcie nr 1: Ołtarz architektoniczny, trójosiowy, z wydzieloną częścią cokołową z bramkami bocznymi, jednokondygnacyjny, ze zwieńczeniem. Mensa drewniana z portatylem z marmuru dębnickiego, umieszczona na drewnianej, prostopadłościennej skrzyni. Antepedium w kształcie leżącego prostokąta, ujęte profilowaną ramą dekorowaną liśćmi akantu i perełkowaniem. W polu płaskorzeźbione przedstawienie baranka leżącego na krzyżu, na obłoku, ujęte parą liści akantu oraz wicią roślinną z kwiatami i kiściami winogron. Na mensie tabernakulum z Tronem Łaski w formie prostopadłościanu na cokole, o wypukłej ściance frontowej, ujęte spływami wolutowymi podtrzymującymi niepełne belkowanie, wyłamane po środku łukiem półkolistym. Na froncie obrotowa nisza ujęta obramieniem w kształcie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem nadwieszonym. W niszy ryte przedstawienie kielicha z Eucharystią w glorii, na obłoku, całość w rocaillowej ramie. Powyżej tron wystawienia z cokołem dekorowanym rocaille’em i parą ornamentalnych świeczników; ujęty parą kolumn dźwigających imposty. Podpory dżwigają rocaillowe kabłąki tworzące baldachim, na którego szczycie figurka baranka eucharystycznego leżącego na księdze. Ścianka w formie zbliżonej do stojącego prostokąta ujęta rocaille. Tabernakulum i tron ujęte okazałymi spływami wolutowymi z rocaillowymi uszami oraz na zakończeniach u dołu dwiema rzeźbami klęczących, adorujących aniołów. Osie nastawy wydzielone w osiach skrajnych parą kolumn o skręconych trzonach i korynckich kapitelach umieszczonych na tle pilastrów, w osiach wewnętrznych parą pilastrów o trzonach w formie wolut z puttami z puttami, podtrzymywaną przez kariatydy w formie okazałych figur uskrzydlonych aniołów. Podpory wspierają pełne belkowanie z profilowanym gzymsem, występujące nad nimi, przerwane nad polem środkowym. W polu środkowym nisza ze sklepieniem kolebkowym wspartym na dwóch filarach i pilastrach. W głębi niszy obraz Św. Bartłomiej w profilowanej ramie w kształcie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem odcinkowym. Na podniebiu niszy obraz Męczeństwo św. Bartłomieja w kształcie leżącego prostokąta ujętego niesymetrycznym obramieniem z motywem rocaille’ów. Nisza flankowana z figurami św. Stefana i św. Emeryka umieszczonymi na konsolach, na tle pilastrów. Pola retabulum w osiach skrajnych wklęsłe, między podporami prześwity z figurami św. Piotra i św. Pawła. W partii wysokiego cokołu bramki ujęte od zewnątrz wklęsłymi filarami podtrzymującymi belkowanie, wejścia z drzwiczkami w kształcie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem półkolistym z obrazami przedstawiającymi Mojżesza i Aarona. Zwieńczenie w formie aedikuli ujętej pilastrami wspierającymi przerwane belkowanie oraz fantazyjnymi spływami wolutowymi, spływającymi na wewnętrzne podpory, przyjmując formę przerwanego przyczółka, na którym dwa putta i dwie figury siedzących aniołów. W osiach zewnętrznych podpór dwa putta siedzące kanelowanych postumentach i obłokach, prawe przytrzymuje skórę (atrybut św. Bartłomieja). W polu zwieńczenia obraz Św. Anna Samotrzeć w kształcie wydłużonego ośmioboku, w ornamentalnej ramie. Całość zwieńczona rzeźbioną półpostacią Boga Ojca pośród obłoków ukazanego w glorii promienistej. Drzwi do bramek flankowane liściastymi festonami, powyżej tarcze ujęte liśćmi laurowymi, zwieńczone koroną z klejnotem; lewa z klejnotem w postaci łabędzia z napisem: SOLI/ DEO/GLORIA, prawa z postacią ludzką z napisem: SOLI DEO HONOR. Woluty i fryz dekorowane motywami rocaille’ów oraz uskrzydlonymi główkami anielskimi. Osie boczne wypełnione ażurowymi rocaille’ami z gałązkami różanymi oraz ornamentem małżowinowo-chrząstkowym, belkowanie z podwieszonym lambrekinem z chwostami. Skręcone trzony kolumn zdobione wicią z winnej latorośli. Archiwolta nad polem środkowym dekorowana rocaille’em, rocaille’owym kartuszem i lambrekinem z chwostami. Woluty zwieńczenia, pilastry i naroża pola obrazowego dekorowane motywami rocaille’ów. Nastawa marmoryzowana w odcieniu jasnoszarym, profile marmoryzowane w kolorze jasnoróżowym, ornamenty i obramienia złocone.
Zdjęcie nr 2: Ołtarz architektoniczny, trójosiowy, z wydzieloną częścią cokołową z bramkami bocznymi, jednokondygnacyjny, ze zwieńczeniem. Mensa drewniana z portatylem z marmuru dębnickiego, umieszczona na drewnianej, prostopadłościennej skrzyni. Antepedium w kształcie leżącego prostokąta, ujęte profilowaną ramą dekorowaną liśćmi akantu i perełkowaniem. W polu płaskorzeźbione przedstawienie baranka leżącego na krzyżu, na obłoku, ujęte parą liści akantu oraz wicią roślinną z kwiatami i kiściami winogron. Na mensie tabernakulum z Tronem Łaski w formie prostopadłościanu na cokole, o wypukłej ściance frontowej, ujęte spływami wolutowymi podtrzymującymi niepełne belkowanie, wyłamane po środku łukiem półkolistym. Na froncie obrotowa nisza ujęta obramieniem w kształcie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem nadwieszonym. W niszy ryte przedstawienie kielicha z Eucharystią w glorii, na obłoku, całość w rocaillowej ramie. Powyżej tron wystawienia z cokołem dekorowanym rocaille’em i parą ornamentalnych świeczników; ujęty parą kolumn dźwigających imposty. Podpory dżwigają rocaillowe kabłąki tworzące baldachim, na którego szczycie figurka baranka eucharystycznego leżącego na księdze. Ścianka w formie zbliżonej do stojącego prostokąta ujęta rocaille. Tabernakulum i tron ujęte okazałymi spływami wolutowymi z rocaillowymi uszami oraz na zakończeniach u dołu dwiema rzeźbami klęczących, adorujących aniołów. Osie nastawy wydzielone w osiach skrajnych parą kolumn o skręconych trzonach i korynckich kapitelach umieszczonych na tle pilastrów, w osiach wewnętrznych parą pilastrów o trzonach w formie wolut z puttami z puttami, podtrzymywaną przez kariatydy w formie okazałych figur uskrzydlonych aniołów. Podpory wspierają pełne belkowanie z profilowanym gzymsem, występujące nad nimi, przerwane nad polem środkowym. W polu środkowym nisza ze sklepieniem kolebkowym wspartym na dwóch filarach i pilastrach. W głębi niszy obraz Św. Bartłomiej w profilowanej ramie w kształcie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem odcinkowym. Na podniebiu niszy obraz Męczeństwo św. Bartłomieja w kształcie leżącego prostokąta ujętego niesymetrycznym obramieniem z motywem rocaille’ów. Nisza flankowana z figurami św. Stefana i św. Emeryka umieszczonymi na konsolach, na tle pilastrów. Pola retabulum w osiach skrajnych wklęsłe, między podporami prześwity z figurami św. Piotra i św. Pawła. W partii wysokiego cokołu bramki ujęte od zewnątrz wklęsłymi filarami podtrzymującymi belkowanie, wejścia z drzwiczkami w kształcie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem półkolistym z obrazami przedstawiającymi Mojżesza i Aarona. Zwieńczenie w formie aedikuli ujętej pilastrami wspierającymi przerwane belkowanie oraz fantazyjnymi spływami wolutowymi, spływającymi na wewnętrzne podpory, przyjmując formę przerwanego przyczółka, na którym dwa putta i dwie figury siedzących aniołów. W osiach zewnętrznych podpór dwa putta siedzące kanelowanych postumentach i obłokach, prawe przytrzymuje skórę (atrybut św. Bartłomieja). W polu zwieńczenia obraz Św. Anna Samotrzeć w kształcie wydłużonego ośmioboku, w ornamentalnej ramie. Całość zwieńczona rzeźbioną półpostacią Boga Ojca pośród obłoków ukazanego w glorii promienistej. Drzwi do bramek flankowane liściastymi festonami, powyżej tarcze ujęte liśćmi laurowymi, zwieńczone koroną z klejnotem; lewa z klejnotem w postaci łabędzia z napisem: SOLI/ DEO/GLORIA, prawa z postacią ludzką z napisem: SOLI DEO HONOR. Woluty i fryz dekorowane motywami rocaille’ów oraz uskrzydlonymi główkami anielskimi. Osie boczne wypełnione ażurowymi rocaille’ami z gałązkami różanymi oraz ornamentem małżowinowo-chrząstkowym, belkowanie z podwieszonym lambrekinem z chwostami. Skręcone trzony kolumn zdobione wicią z winnej latorośli. Archiwolta nad polem środkowym dekorowana rocaille’em, rocaille’owym kartuszem i lambrekinem z chwostami. Woluty zwieńczenia, pilastry i naroża pola obrazowego dekorowane motywami rocaille’ów. Nastawa marmoryzowana w odcieniu jasnoszarym, profile marmoryzowane w kolorze jasnoróżowym, ornamenty i obramienia złocone.
Zdjęcie nr 3: Ołtarz architektoniczny, trójosiowy, z wydzieloną częścią cokołową z bramkami bocznymi, jednokondygnacyjny, ze zwieńczeniem. Mensa drewniana z portatylem z marmuru dębnickiego, umieszczona na drewnianej, prostopadłościennej skrzyni. Antepedium w kształcie leżącego prostokąta, ujęte profilowaną ramą dekorowaną liśćmi akantu i perełkowaniem. W polu płaskorzeźbione przedstawienie baranka leżącego na krzyżu, na obłoku, ujęte parą liści akantu oraz wicią roślinną z kwiatami i kiściami winogron. Na mensie tabernakulum z Tronem Łaski w formie prostopadłościanu na cokole, o wypukłej ściance frontowej, ujęte spływami wolutowymi podtrzymującymi niepełne belkowanie, wyłamane po środku łukiem półkolistym. Na froncie obrotowa nisza ujęta obramieniem w kształcie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem nadwieszonym. W niszy ryte przedstawienie kielicha z Eucharystią w glorii, na obłoku, całość w rocaillowej ramie. Powyżej tron wystawienia z cokołem dekorowanym rocaille’em i parą ornamentalnych świeczników; ujęty parą kolumn dźwigających imposty. Podpory dżwigają rocaillowe kabłąki tworzące baldachim, na którego szczycie figurka baranka eucharystycznego leżącego na księdze. Ścianka w formie zbliżonej do stojącego prostokąta ujęta rocaille. Tabernakulum i tron ujęte okazałymi spływami wolutowymi z rocaillowymi uszami oraz na zakończeniach u dołu dwiema rzeźbami klęczących, adorujących aniołów. Osie nastawy wydzielone w osiach skrajnych parą kolumn o skręconych trzonach i korynckich kapitelach umieszczonych na tle pilastrów, w osiach wewnętrznych parą pilastrów o trzonach w formie wolut z puttami z puttami, podtrzymywaną przez kariatydy w formie okazałych figur uskrzydlonych aniołów. Podpory wspierają pełne belkowanie z profilowanym gzymsem, występujące nad nimi, przerwane nad polem środkowym. W polu środkowym nisza ze sklepieniem kolebkowym wspartym na dwóch filarach i pilastrach. W głębi niszy obraz Św. Bartłomiej w profilowanej ramie w kształcie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem odcinkowym. Na podniebiu niszy obraz Męczeństwo św. Bartłomieja w kształcie leżącego prostokąta ujętego niesymetrycznym obramieniem z motywem rocaille’ów. Nisza flankowana z figurami św. Stefana i św. Emeryka umieszczonymi na konsolach, na tle pilastrów. Pola retabulum w osiach skrajnych wklęsłe, między podporami prześwity z figurami św. Piotra i św. Pawła. W partii wysokiego cokołu bramki ujęte od zewnątrz wklęsłymi filarami podtrzymującymi belkowanie, wejścia z drzwiczkami w kształcie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem półkolistym z obrazami przedstawiającymi Mojżesza i Aarona. Zwieńczenie w formie aedikuli ujętej pilastrami wspierającymi przerwane belkowanie oraz fantazyjnymi spływami wolutowymi, spływającymi na wewnętrzne podpory, przyjmując formę przerwanego przyczółka, na którym dwa putta i dwie figury siedzących aniołów. W osiach zewnętrznych podpór dwa putta siedzące kanelowanych postumentach i obłokach, prawe przytrzymuje skórę (atrybut św. Bartłomieja). W polu zwieńczenia obraz Św. Anna Samotrzeć w kształcie wydłużonego ośmioboku, w ornamentalnej ramie. Całość zwieńczona rzeźbioną półpostacią Boga Ojca pośród obłoków ukazanego w glorii promienistej. Drzwi do bramek flankowane liściastymi festonami, powyżej tarcze ujęte liśćmi laurowymi, zwieńczone koroną z klejnotem; lewa z klejnotem w postaci łabędzia z napisem: SOLI/ DEO/GLORIA, prawa z postacią ludzką z napisem: SOLI DEO HONOR. Woluty i fryz dekorowane motywami rocaille’ów oraz uskrzydlonymi główkami anielskimi. Osie boczne wypełnione ażurowymi rocaille’ami z gałązkami różanymi oraz ornamentem małżowinowo-chrząstkowym, belkowanie z podwieszonym lambrekinem z chwostami. Skręcone trzony kolumn zdobione wicią z winnej latorośli. Archiwolta nad polem środkowym dekorowana rocaille’em, rocaille’owym kartuszem i lambrekinem z chwostami. Woluty zwieńczenia, pilastry i naroża pola obrazowego dekorowane motywami rocaille’ów. Nastawa marmoryzowana w odcieniu jasnoszarym, profile marmoryzowane w kolorze jasnoróżowym, ornamenty i obramienia złocone.
Zdjęcie nr 4: Ołtarz architektoniczny, trójosiowy, z wydzieloną częścią cokołową z bramkami bocznymi, jednokondygnacyjny, ze zwieńczeniem. Mensa drewniana z portatylem z marmuru dębnickiego, umieszczona na drewnianej, prostopadłościennej skrzyni. Antepedium w kształcie leżącego prostokąta, ujęte profilowaną ramą dekorowaną liśćmi akantu i perełkowaniem. W polu płaskorzeźbione przedstawienie baranka leżącego na krzyżu, na obłoku, ujęte parą liści akantu oraz wicią roślinną z kwiatami i kiściami winogron. Na mensie tabernakulum z Tronem Łaski w formie prostopadłościanu na cokole, o wypukłej ściance frontowej, ujęte spływami wolutowymi podtrzymującymi niepełne belkowanie, wyłamane po środku łukiem półkolistym. Na froncie obrotowa nisza ujęta obramieniem w kształcie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem nadwieszonym. W niszy ryte przedstawienie kielicha z Eucharystią w glorii, na obłoku, całość w rocaillowej ramie. Powyżej tron wystawienia z cokołem dekorowanym rocaille’em i parą ornamentalnych świeczników; ujęty parą kolumn dźwigających imposty. Podpory dżwigają rocaillowe kabłąki tworzące baldachim, na którego szczycie figurka baranka eucharystycznego leżącego na księdze. Ścianka w formie zbliżonej do stojącego prostokąta ujęta rocaille. Tabernakulum i tron ujęte okazałymi spływami wolutowymi z rocaillowymi uszami oraz na zakończeniach u dołu dwiema rzeźbami klęczących, adorujących aniołów. Osie nastawy wydzielone w osiach skrajnych parą kolumn o skręconych trzonach i korynckich kapitelach umieszczonych na tle pilastrów, w osiach wewnętrznych parą pilastrów o trzonach w formie wolut z puttami z puttami, podtrzymywaną przez kariatydy w formie okazałych figur uskrzydlonych aniołów. Podpory wspierają pełne belkowanie z profilowanym gzymsem, występujące nad nimi, przerwane nad polem środkowym. W polu środkowym nisza ze sklepieniem kolebkowym wspartym na dwóch filarach i pilastrach. W głębi niszy obraz Św. Bartłomiej w profilowanej ramie w kształcie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem odcinkowym. Na podniebiu niszy obraz Męczeństwo św. Bartłomieja w kształcie leżącego prostokąta ujętego niesymetrycznym obramieniem z motywem rocaille’ów. Nisza flankowana z figurami św. Stefana i św. Emeryka umieszczonymi na konsolach, na tle pilastrów. Pola retabulum w osiach skrajnych wklęsłe, między podporami prześwity z figurami św. Piotra i św. Pawła. W partii wysokiego cokołu bramki ujęte od zewnątrz wklęsłymi filarami podtrzymującymi belkowanie, wejścia z drzwiczkami w kształcie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem półkolistym z obrazami przedstawiającymi Mojżesza i Aarona. Zwieńczenie w formie aedikuli ujętej pilastrami wspierającymi przerwane belkowanie oraz fantazyjnymi spływami wolutowymi, spływającymi na wewnętrzne podpory, przyjmując formę przerwanego przyczółka, na którym dwa putta i dwie figury siedzących aniołów. W osiach zewnętrznych podpór dwa putta siedzące kanelowanych postumentach i obłokach, prawe przytrzymuje skórę (atrybut św. Bartłomieja). W polu zwieńczenia obraz Św. Anna Samotrzeć w kształcie wydłużonego ośmioboku, w ornamentalnej ramie. Całość zwieńczona rzeźbioną półpostacią Boga Ojca pośród obłoków ukazanego w glorii promienistej. Drzwi do bramek flankowane liściastymi festonami, powyżej tarcze ujęte liśćmi laurowymi, zwieńczone koroną z klejnotem; lewa z klejnotem w postaci łabędzia z napisem: SOLI/ DEO/GLORIA, prawa z postacią ludzką z napisem: SOLI DEO HONOR. Woluty i fryz dekorowane motywami rocaille’ów oraz uskrzydlonymi główkami anielskimi. Osie boczne wypełnione ażurowymi rocaille’ami z gałązkami różanymi oraz ornamentem małżowinowo-chrząstkowym, belkowanie z podwieszonym lambrekinem z chwostami. Skręcone trzony kolumn zdobione wicią z winnej latorośli. Archiwolta nad polem środkowym dekorowana rocaille’em, rocaille’owym kartuszem i lambrekinem z chwostami. Woluty zwieńczenia, pilastry i naroża pola obrazowego dekorowane motywami rocaille’ów. Nastawa marmoryzowana w odcieniu jasnoszarym, profile marmoryzowane w kolorze jasnoróżowym, ornamenty i obramienia złocone.
Zdjęcie nr 5: Ołtarz architektoniczny, trójosiowy, z wydzieloną częścią cokołową z bramkami bocznymi, jednokondygnacyjny, ze zwieńczeniem. Mensa drewniana z portatylem z marmuru dębnickiego, umieszczona na drewnianej, prostopadłościennej skrzyni. Antepedium w kształcie leżącego prostokąta, ujęte profilowaną ramą dekorowaną liśćmi akantu i perełkowaniem. W polu płaskorzeźbione przedstawienie baranka leżącego na krzyżu, na obłoku, ujęte parą liści akantu oraz wicią roślinną z kwiatami i kiściami winogron. Na mensie tabernakulum z Tronem Łaski w formie prostopadłościanu na cokole, o wypukłej ściance frontowej, ujęte spływami wolutowymi podtrzymującymi niepełne belkowanie, wyłamane po środku łukiem półkolistym. Na froncie obrotowa nisza ujęta obramieniem w kształcie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem nadwieszonym. W niszy ryte przedstawienie kielicha z Eucharystią w glorii, na obłoku, całość w rocaillowej ramie. Powyżej tron wystawienia z cokołem dekorowanym rocaille’em i parą ornamentalnych świeczników; ujęty parą kolumn dźwigających imposty. Podpory dżwigają rocaillowe kabłąki tworzące baldachim, na którego szczycie figurka baranka eucharystycznego leżącego na księdze. Ścianka w formie zbliżonej do stojącego prostokąta ujęta rocaille. Tabernakulum i tron ujęte okazałymi spływami wolutowymi z rocaillowymi uszami oraz na zakończeniach u dołu dwiema rzeźbami klęczących, adorujących aniołów. Osie nastawy wydzielone w osiach skrajnych parą kolumn o skręconych trzonach i korynckich kapitelach umieszczonych na tle pilastrów, w osiach wewnętrznych parą pilastrów o trzonach w formie wolut z puttami z puttami, podtrzymywaną przez kariatydy w formie okazałych figur uskrzydlonych aniołów. Podpory wspierają pełne belkowanie z profilowanym gzymsem, występujące nad nimi, przerwane nad polem środkowym. W polu środkowym nisza ze sklepieniem kolebkowym wspartym na dwóch filarach i pilastrach. W głębi niszy obraz Św. Bartłomiej w profilowanej ramie w kształcie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem odcinkowym. Na podniebiu niszy obraz Męczeństwo św. Bartłomieja w kształcie leżącego prostokąta ujętego niesymetrycznym obramieniem z motywem rocaille’ów. Nisza flankowana z figurami św. Stefana i św. Emeryka umieszczonymi na konsolach, na tle pilastrów. Pola retabulum w osiach skrajnych wklęsłe, między podporami prześwity z figurami św. Piotra i św. Pawła. W partii wysokiego cokołu bramki ujęte od zewnątrz wklęsłymi filarami podtrzymującymi belkowanie, wejścia z drzwiczkami w kształcie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem półkolistym z obrazami przedstawiającymi Mojżesza i Aarona. Zwieńczenie w formie aedikuli ujętej pilastrami wspierającymi przerwane belkowanie oraz fantazyjnymi spływami wolutowymi, spływającymi na wewnętrzne podpory, przyjmując formę przerwanego przyczółka, na którym dwa putta i dwie figury siedzących aniołów. W osiach zewnętrznych podpór dwa putta siedzące kanelowanych postumentach i obłokach, prawe przytrzymuje skórę (atrybut św. Bartłomieja). W polu zwieńczenia obraz Św. Anna Samotrzeć w kształcie wydłużonego ośmioboku, w ornamentalnej ramie. Całość zwieńczona rzeźbioną półpostacią Boga Ojca pośród obłoków ukazanego w glorii promienistej. Drzwi do bramek flankowane liściastymi festonami, powyżej tarcze ujęte liśćmi laurowymi, zwieńczone koroną z klejnotem; lewa z klejnotem w postaci łabędzia z napisem: SOLI/ DEO/GLORIA, prawa z postacią ludzką z napisem: SOLI DEO HONOR. Woluty i fryz dekorowane motywami rocaille’ów oraz uskrzydlonymi główkami anielskimi. Osie boczne wypełnione ażurowymi rocaille’ami z gałązkami różanymi oraz ornamentem małżowinowo-chrząstkowym, belkowanie z podwieszonym lambrekinem z chwostami. Skręcone trzony kolumn zdobione wicią z winnej latorośli. Archiwolta nad polem środkowym dekorowana rocaille’em, rocaille’owym kartuszem i lambrekinem z chwostami. Woluty zwieńczenia, pilastry i naroża pola obrazowego dekorowane motywami rocaille’ów. Nastawa marmoryzowana w odcieniu jasnoszarym, profile marmoryzowane w kolorze jasnoróżowym, ornamenty i obramienia złocone.
Zdjęcie nr 6: Ołtarz architektoniczny, trójosiowy, z wydzieloną częścią cokołową z bramkami bocznymi, jednokondygnacyjny, ze zwieńczeniem. Mensa drewniana z portatylem z marmuru dębnickiego, umieszczona na drewnianej, prostopadłościennej skrzyni. Antepedium w kształcie leżącego prostokąta, ujęte profilowaną ramą dekorowaną liśćmi akantu i perełkowaniem. W polu płaskorzeźbione przedstawienie baranka leżącego na krzyżu, na obłoku, ujęte parą liści akantu oraz wicią roślinną z kwiatami i kiściami winogron. Na mensie tabernakulum z Tronem Łaski w formie prostopadłościanu na cokole, o wypukłej ściance frontowej, ujęte spływami wolutowymi podtrzymującymi niepełne belkowanie, wyłamane po środku łukiem półkolistym. Na froncie obrotowa nisza ujęta obramieniem w kształcie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem nadwieszonym. W niszy ryte przedstawienie kielicha z Eucharystią w glorii, na obłoku, całość w rocaillowej ramie. Powyżej tron wystawienia z cokołem dekorowanym rocaille’em i parą ornamentalnych świeczników; ujęty parą kolumn dźwigających imposty. Podpory dżwigają rocaillowe kabłąki tworzące baldachim, na którego szczycie figurka baranka eucharystycznego leżącego na księdze. Ścianka w formie zbliżonej do stojącego prostokąta ujęta rocaille. Tabernakulum i tron ujęte okazałymi spływami wolutowymi z rocaillowymi uszami oraz na zakończeniach u dołu dwiema rzeźbami klęczących, adorujących aniołów. Osie nastawy wydzielone w osiach skrajnych parą kolumn o skręconych trzonach i korynckich kapitelach umieszczonych na tle pilastrów, w osiach wewnętrznych parą pilastrów o trzonach w formie wolut z puttami z puttami, podtrzymywaną przez kariatydy w formie okazałych figur uskrzydlonych aniołów. Podpory wspierają pełne belkowanie z profilowanym gzymsem, występujące nad nimi, przerwane nad polem środkowym. W polu środkowym nisza ze sklepieniem kolebkowym wspartym na dwóch filarach i pilastrach. W głębi niszy obraz Św. Bartłomiej w profilowanej ramie w kształcie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem odcinkowym. Na podniebiu niszy obraz Męczeństwo św. Bartłomieja w kształcie leżącego prostokąta ujętego niesymetrycznym obramieniem z motywem rocaille’ów. Nisza flankowana z figurami św. Stefana i św. Emeryka umieszczonymi na konsolach, na tle pilastrów. Pola retabulum w osiach skrajnych wklęsłe, między podporami prześwity z figurami św. Piotra i św. Pawła. W partii wysokiego cokołu bramki ujęte od zewnątrz wklęsłymi filarami podtrzymującymi belkowanie, wejścia z drzwiczkami w kształcie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem półkolistym z obrazami przedstawiającymi Mojżesza i Aarona. Zwieńczenie w formie aedikuli ujętej pilastrami wspierającymi przerwane belkowanie oraz fantazyjnymi spływami wolutowymi, spływającymi na wewnętrzne podpory, przyjmując formę przerwanego przyczółka, na którym dwa putta i dwie figury siedzących aniołów. W osiach zewnętrznych podpór dwa putta siedzące kanelowanych postumentach i obłokach, prawe przytrzymuje skórę (atrybut św. Bartłomieja). W polu zwieńczenia obraz Św. Anna Samotrzeć w kształcie wydłużonego ośmioboku, w ornamentalnej ramie. Całość zwieńczona rzeźbioną półpostacią Boga Ojca pośród obłoków ukazanego w glorii promienistej. Drzwi do bramek flankowane liściastymi festonami, powyżej tarcze ujęte liśćmi laurowymi, zwieńczone koroną z klejnotem; lewa z klejnotem w postaci łabędzia z napisem: SOLI/ DEO/GLORIA, prawa z postacią ludzką z napisem: SOLI DEO HONOR. Woluty i fryz dekorowane motywami rocaille’ów oraz uskrzydlonymi główkami anielskimi. Osie boczne wypełnione ażurowymi rocaille’ami z gałązkami różanymi oraz ornamentem małżowinowo-chrząstkowym, belkowanie z podwieszonym lambrekinem z chwostami. Skręcone trzony kolumn zdobione wicią z winnej latorośli. Archiwolta nad polem środkowym dekorowana rocaille’em, rocaille’owym kartuszem i lambrekinem z chwostami. Woluty zwieńczenia, pilastry i naroża pola obrazowego dekorowane motywami rocaille’ów. Nastawa marmoryzowana w odcieniu jasnoszarym, profile marmoryzowane w kolorze jasnoróżowym, ornamenty i obramienia złocone.
Zdjęcie nr 7: Ołtarz architektoniczny, trójosiowy, z wydzieloną częścią cokołową z bramkami bocznymi, jednokondygnacyjny, ze zwieńczeniem. Mensa drewniana z portatylem z marmuru dębnickiego, umieszczona na drewnianej, prostopadłościennej skrzyni. Antepedium w kształcie leżącego prostokąta, ujęte profilowaną ramą dekorowaną liśćmi akantu i perełkowaniem. W polu płaskorzeźbione przedstawienie baranka leżącego na krzyżu, na obłoku, ujęte parą liści akantu oraz wicią roślinną z kwiatami i kiściami winogron. Na mensie tabernakulum z Tronem Łaski w formie prostopadłościanu na cokole, o wypukłej ściance frontowej, ujęte spływami wolutowymi podtrzymującymi niepełne belkowanie, wyłamane po środku łukiem półkolistym. Na froncie obrotowa nisza ujęta obramieniem w kształcie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem nadwieszonym. W niszy ryte przedstawienie kielicha z Eucharystią w glorii, na obłoku, całość w rocaillowej ramie. Powyżej tron wystawienia z cokołem dekorowanym rocaille’em i parą ornamentalnych świeczników; ujęty parą kolumn dźwigających imposty. Podpory dżwigają rocaillowe kabłąki tworzące baldachim, na którego szczycie figurka baranka eucharystycznego leżącego na księdze. Ścianka w formie zbliżonej do stojącego prostokąta ujęta rocaille. Tabernakulum i tron ujęte okazałymi spływami wolutowymi z rocaillowymi uszami oraz na zakończeniach u dołu dwiema rzeźbami klęczących, adorujących aniołów. Osie nastawy wydzielone w osiach skrajnych parą kolumn o skręconych trzonach i korynckich kapitelach umieszczonych na tle pilastrów, w osiach wewnętrznych parą pilastrów o trzonach w formie wolut z puttami z puttami, podtrzymywaną przez kariatydy w formie okazałych figur uskrzydlonych aniołów. Podpory wspierają pełne belkowanie z profilowanym gzymsem, występujące nad nimi, przerwane nad polem środkowym. W polu środkowym nisza ze sklepieniem kolebkowym wspartym na dwóch filarach i pilastrach. W głębi niszy obraz Św. Bartłomiej w profilowanej ramie w kształcie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem odcinkowym. Na podniebiu niszy obraz Męczeństwo św. Bartłomieja w kształcie leżącego prostokąta ujętego niesymetrycznym obramieniem z motywem rocaille’ów. Nisza flankowana z figurami św. Stefana i św. Emeryka umieszczonymi na konsolach, na tle pilastrów. Pola retabulum w osiach skrajnych wklęsłe, między podporami prześwity z figurami św. Piotra i św. Pawła. W partii wysokiego cokołu bramki ujęte od zewnątrz wklęsłymi filarami podtrzymującymi belkowanie, wejścia z drzwiczkami w kształcie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem półkolistym z obrazami przedstawiającymi Mojżesza i Aarona. Zwieńczenie w formie aedikuli ujętej pilastrami wspierającymi przerwane belkowanie oraz fantazyjnymi spływami wolutowymi, spływającymi na wewnętrzne podpory, przyjmując formę przerwanego przyczółka, na którym dwa putta i dwie figury siedzących aniołów. W osiach zewnętrznych podpór dwa putta siedzące kanelowanych postumentach i obłokach, prawe przytrzymuje skórę (atrybut św. Bartłomieja). W polu zwieńczenia obraz Św. Anna Samotrzeć w kształcie wydłużonego ośmioboku, w ornamentalnej ramie. Całość zwieńczona rzeźbioną półpostacią Boga Ojca pośród obłoków ukazanego w glorii promienistej. Drzwi do bramek flankowane liściastymi festonami, powyżej tarcze ujęte liśćmi laurowymi, zwieńczone koroną z klejnotem; lewa z klejnotem w postaci łabędzia z napisem: SOLI/ DEO/GLORIA, prawa z postacią ludzką z napisem: SOLI DEO HONOR. Woluty i fryz dekorowane motywami rocaille’ów oraz uskrzydlonymi główkami anielskimi. Osie boczne wypełnione ażurowymi rocaille’ami z gałązkami różanymi oraz ornamentem małżowinowo-chrząstkowym, belkowanie z podwieszonym lambrekinem z chwostami. Skręcone trzony kolumn zdobione wicią z winnej latorośli. Archiwolta nad polem środkowym dekorowana rocaille’em, rocaille’owym kartuszem i lambrekinem z chwostami. Woluty zwieńczenia, pilastry i naroża pola obrazowego dekorowane motywami rocaille’ów. Nastawa marmoryzowana w odcieniu jasnoszarym, profile marmoryzowane w kolorze jasnoróżowym, ornamenty i obramienia złocone.
Zdjęcie nr 8: Ołtarz architektoniczny, trójosiowy, z wydzieloną częścią cokołową z bramkami bocznymi, jednokondygnacyjny, ze zwieńczeniem. Mensa drewniana z portatylem z marmuru dębnickiego, umieszczona na drewnianej, prostopadłościennej skrzyni. Antepedium w kształcie leżącego prostokąta, ujęte profilowaną ramą dekorowaną liśćmi akantu i perełkowaniem. W polu płaskorzeźbione przedstawienie baranka leżącego na krzyżu, na obłoku, ujęte parą liści akantu oraz wicią roślinną z kwiatami i kiściami winogron. Na mensie tabernakulum z Tronem Łaski w formie prostopadłościanu na cokole, o wypukłej ściance frontowej, ujęte spływami wolutowymi podtrzymującymi niepełne belkowanie, wyłamane po środku łukiem półkolistym. Na froncie obrotowa nisza ujęta obramieniem w kształcie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem nadwieszonym. W niszy ryte przedstawienie kielicha z Eucharystią w glorii, na obłoku, całość w rocaillowej ramie. Powyżej tron wystawienia z cokołem dekorowanym rocaille’em i parą ornamentalnych świeczników; ujęty parą kolumn dźwigających imposty. Podpory dżwigają rocaillowe kabłąki tworzące baldachim, na którego szczycie figurka baranka eucharystycznego leżącego na księdze. Ścianka w formie zbliżonej do stojącego prostokąta ujęta rocaille. Tabernakulum i tron ujęte okazałymi spływami wolutowymi z rocaillowymi uszami oraz na zakończeniach u dołu dwiema rzeźbami klęczących, adorujących aniołów. Osie nastawy wydzielone w osiach skrajnych parą kolumn o skręconych trzonach i korynckich kapitelach umieszczonych na tle pilastrów, w osiach wewnętrznych parą pilastrów o trzonach w formie wolut z puttami z puttami, podtrzymywaną przez kariatydy w formie okazałych figur uskrzydlonych aniołów. Podpory wspierają pełne belkowanie z profilowanym gzymsem, występujące nad nimi, przerwane nad polem środkowym. W polu środkowym nisza ze sklepieniem kolebkowym wspartym na dwóch filarach i pilastrach. W głębi niszy obraz Św. Bartłomiej w profilowanej ramie w kształcie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem odcinkowym. Na podniebiu niszy obraz Męczeństwo św. Bartłomieja w kształcie leżącego prostokąta ujętego niesymetrycznym obramieniem z motywem rocaille’ów. Nisza flankowana z figurami św. Stefana i św. Emeryka umieszczonymi na konsolach, na tle pilastrów. Pola retabulum w osiach skrajnych wklęsłe, między podporami prześwity z figurami św. Piotra i św. Pawła. W partii wysokiego cokołu bramki ujęte od zewnątrz wklęsłymi filarami podtrzymującymi belkowanie, wejścia z drzwiczkami w kształcie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem półkolistym z obrazami przedstawiającymi Mojżesza i Aarona. Zwieńczenie w formie aedikuli ujętej pilastrami wspierającymi przerwane belkowanie oraz fantazyjnymi spływami wolutowymi, spływającymi na wewnętrzne podpory, przyjmując formę przerwanego przyczółka, na którym dwa putta i dwie figury siedzących aniołów. W osiach zewnętrznych podpór dwa putta siedzące kanelowanych postumentach i obłokach, prawe przytrzymuje skórę (atrybut św. Bartłomieja). W polu zwieńczenia obraz Św. Anna Samotrzeć w kształcie wydłużonego ośmioboku, w ornamentalnej ramie. Całość zwieńczona rzeźbioną półpostacią Boga Ojca pośród obłoków ukazanego w glorii promienistej. Drzwi do bramek flankowane liściastymi festonami, powyżej tarcze ujęte liśćmi laurowymi, zwieńczone koroną z klejnotem; lewa z klejnotem w postaci łabędzia z napisem: SOLI/ DEO/GLORIA, prawa z postacią ludzką z napisem: SOLI DEO HONOR. Woluty i fryz dekorowane motywami rocaille’ów oraz uskrzydlonymi główkami anielskimi. Osie boczne wypełnione ażurowymi rocaille’ami z gałązkami różanymi oraz ornamentem małżowinowo-chrząstkowym, belkowanie z podwieszonym lambrekinem z chwostami. Skręcone trzony kolumn zdobione wicią z winnej latorośli. Archiwolta nad polem środkowym dekorowana rocaille’em, rocaille’owym kartuszem i lambrekinem z chwostami. Woluty zwieńczenia, pilastry i naroża pola obrazowego dekorowane motywami rocaille’ów. Nastawa marmoryzowana w odcieniu jasnoszarym, profile marmoryzowane w kolorze jasnoróżowym, ornamenty i obramienia złocone.
Zdjęcie nr 9: Ołtarz architektoniczny, trójosiowy, z wydzieloną częścią cokołową z bramkami bocznymi, jednokondygnacyjny, ze zwieńczeniem. Mensa drewniana z portatylem z marmuru dębnickiego, umieszczona na drewnianej, prostopadłościennej skrzyni. Antepedium w kształcie leżącego prostokąta, ujęte profilowaną ramą dekorowaną liśćmi akantu i perełkowaniem. W polu płaskorzeźbione przedstawienie baranka leżącego na krzyżu, na obłoku, ujęte parą liści akantu oraz wicią roślinną z kwiatami i kiściami winogron. Na mensie tabernakulum z Tronem Łaski w formie prostopadłościanu na cokole, o wypukłej ściance frontowej, ujęte spływami wolutowymi podtrzymującymi niepełne belkowanie, wyłamane po środku łukiem półkolistym. Na froncie obrotowa nisza ujęta obramieniem w kształcie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem nadwieszonym. W niszy ryte przedstawienie kielicha z Eucharystią w glorii, na obłoku, całość w rocaillowej ramie. Powyżej tron wystawienia z cokołem dekorowanym rocaille’em i parą ornamentalnych świeczników; ujęty parą kolumn dźwigających imposty. Podpory dżwigają rocaillowe kabłąki tworzące baldachim, na którego szczycie figurka baranka eucharystycznego leżącego na księdze. Ścianka w formie zbliżonej do stojącego prostokąta ujęta rocaille. Tabernakulum i tron ujęte okazałymi spływami wolutowymi z rocaillowymi uszami oraz na zakończeniach u dołu dwiema rzeźbami klęczących, adorujących aniołów. Osie nastawy wydzielone w osiach skrajnych parą kolumn o skręconych trzonach i korynckich kapitelach umieszczonych na tle pilastrów, w osiach wewnętrznych parą pilastrów o trzonach w formie wolut z puttami z puttami, podtrzymywaną przez kariatydy w formie okazałych figur uskrzydlonych aniołów. Podpory wspierają pełne belkowanie z profilowanym gzymsem, występujące nad nimi, przerwane nad polem środkowym. W polu środkowym nisza ze sklepieniem kolebkowym wspartym na dwóch filarach i pilastrach. W głębi niszy obraz Św. Bartłomiej w profilowanej ramie w kształcie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem odcinkowym. Na podniebiu niszy obraz Męczeństwo św. Bartłomieja w kształcie leżącego prostokąta ujętego niesymetrycznym obramieniem z motywem rocaille’ów. Nisza flankowana z figurami św. Stefana i św. Emeryka umieszczonymi na konsolach, na tle pilastrów. Pola retabulum w osiach skrajnych wklęsłe, między podporami prześwity z figurami św. Piotra i św. Pawła. W partii wysokiego cokołu bramki ujęte od zewnątrz wklęsłymi filarami podtrzymującymi belkowanie, wejścia z drzwiczkami w kształcie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem półkolistym z obrazami przedstawiającymi Mojżesza i Aarona. Zwieńczenie w formie aedikuli ujętej pilastrami wspierającymi przerwane belkowanie oraz fantazyjnymi spływami wolutowymi, spływającymi na wewnętrzne podpory, przyjmując formę przerwanego przyczółka, na którym dwa putta i dwie figury siedzących aniołów. W osiach zewnętrznych podpór dwa putta siedzące kanelowanych postumentach i obłokach, prawe przytrzymuje skórę (atrybut św. Bartłomieja). W polu zwieńczenia obraz Św. Anna Samotrzeć w kształcie wydłużonego ośmioboku, w ornamentalnej ramie. Całość zwieńczona rzeźbioną półpostacią Boga Ojca pośród obłoków ukazanego w glorii promienistej. Drzwi do bramek flankowane liściastymi festonami, powyżej tarcze ujęte liśćmi laurowymi, zwieńczone koroną z klejnotem; lewa z klejnotem w postaci łabędzia z napisem: SOLI/ DEO/GLORIA, prawa z postacią ludzką z napisem: SOLI DEO HONOR. Woluty i fryz dekorowane motywami rocaille’ów oraz uskrzydlonymi główkami anielskimi. Osie boczne wypełnione ażurowymi rocaille’ami z gałązkami różanymi oraz ornamentem małżowinowo-chrząstkowym, belkowanie z podwieszonym lambrekinem z chwostami. Skręcone trzony kolumn zdobione wicią z winnej latorośli. Archiwolta nad polem środkowym dekorowana rocaille’em, rocaille’owym kartuszem i lambrekinem z chwostami. Woluty zwieńczenia, pilastry i naroża pola obrazowego dekorowane motywami rocaille’ów. Nastawa marmoryzowana w odcieniu jasnoszarym, profile marmoryzowane w kolorze jasnoróżowym, ornamenty i obramienia złocone.
Zdjęcie nr 10: Ołtarz architektoniczny, trójosiowy, z wydzieloną częścią cokołową z bramkami bocznymi, jednokondygnacyjny, ze zwieńczeniem. Mensa drewniana z portatylem z marmuru dębnickiego, umieszczona na drewnianej, prostopadłościennej skrzyni. Antepedium w kształcie leżącego prostokąta, ujęte profilowaną ramą dekorowaną liśćmi akantu i perełkowaniem. W polu płaskorzeźbione przedstawienie baranka leżącego na krzyżu, na obłoku, ujęte parą liści akantu oraz wicią roślinną z kwiatami i kiściami winogron. Na mensie tabernakulum z Tronem Łaski w formie prostopadłościanu na cokole, o wypukłej ściance frontowej, ujęte spływami wolutowymi podtrzymującymi niepełne belkowanie, wyłamane po środku łukiem półkolistym. Na froncie obrotowa nisza ujęta obramieniem w kształcie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem nadwieszonym. W niszy ryte przedstawienie kielicha z Eucharystią w glorii, na obłoku, całość w rocaillowej ramie. Powyżej tron wystawienia z cokołem dekorowanym rocaille’em i parą ornamentalnych świeczników; ujęty parą kolumn dźwigających imposty. Podpory dżwigają rocaillowe kabłąki tworzące baldachim, na którego szczycie figurka baranka eucharystycznego leżącego na księdze. Ścianka w formie zbliżonej do stojącego prostokąta ujęta rocaille. Tabernakulum i tron ujęte okazałymi spływami wolutowymi z rocaillowymi uszami oraz na zakończeniach u dołu dwiema rzeźbami klęczących, adorujących aniołów. Osie nastawy wydzielone w osiach skrajnych parą kolumn o skręconych trzonach i korynckich kapitelach umieszczonych na tle pilastrów, w osiach wewnętrznych parą pilastrów o trzonach w formie wolut z puttami z puttami, podtrzymywaną przez kariatydy w formie okazałych figur uskrzydlonych aniołów. Podpory wspierają pełne belkowanie z profilowanym gzymsem, występujące nad nimi, przerwane nad polem środkowym. W polu środkowym nisza ze sklepieniem kolebkowym wspartym na dwóch filarach i pilastrach. W głębi niszy obraz Św. Bartłomiej w profilowanej ramie w kształcie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem odcinkowym. Na podniebiu niszy obraz Męczeństwo św. Bartłomieja w kształcie leżącego prostokąta ujętego niesymetrycznym obramieniem z motywem rocaille’ów. Nisza flankowana z figurami św. Stefana i św. Emeryka umieszczonymi na konsolach, na tle pilastrów. Pola retabulum w osiach skrajnych wklęsłe, między podporami prześwity z figurami św. Piotra i św. Pawła. W partii wysokiego cokołu bramki ujęte od zewnątrz wklęsłymi filarami podtrzymującymi belkowanie, wejścia z drzwiczkami w kształcie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem półkolistym z obrazami przedstawiającymi Mojżesza i Aarona. Zwieńczenie w formie aedikuli ujętej pilastrami wspierającymi przerwane belkowanie oraz fantazyjnymi spływami wolutowymi, spływającymi na wewnętrzne podpory, przyjmując formę przerwanego przyczółka, na którym dwa putta i dwie figury siedzących aniołów. W osiach zewnętrznych podpór dwa putta siedzące kanelowanych postumentach i obłokach, prawe przytrzymuje skórę (atrybut św. Bartłomieja). W polu zwieńczenia obraz Św. Anna Samotrzeć w kształcie wydłużonego ośmioboku, w ornamentalnej ramie. Całość zwieńczona rzeźbioną półpostacią Boga Ojca pośród obłoków ukazanego w glorii promienistej. Drzwi do bramek flankowane liściastymi festonami, powyżej tarcze ujęte liśćmi laurowymi, zwieńczone koroną z klejnotem; lewa z klejnotem w postaci łabędzia z napisem: SOLI/ DEO/GLORIA, prawa z postacią ludzką z napisem: SOLI DEO HONOR. Woluty i fryz dekorowane motywami rocaille’ów oraz uskrzydlonymi główkami anielskimi. Osie boczne wypełnione ażurowymi rocaille’ami z gałązkami różanymi oraz ornamentem małżowinowo-chrząstkowym, belkowanie z podwieszonym lambrekinem z chwostami. Skręcone trzony kolumn zdobione wicią z winnej latorośli. Archiwolta nad polem środkowym dekorowana rocaille’em, rocaille’owym kartuszem i lambrekinem z chwostami. Woluty zwieńczenia, pilastry i naroża pola obrazowego dekorowane motywami rocaille’ów. Nastawa marmoryzowana w odcieniu jasnoszarym, profile marmoryzowane w kolorze jasnoróżowym, ornamenty i obramienia złocone.
Zdjęcie nr 11: Ołtarz architektoniczny, trójosiowy, z wydzieloną częścią cokołową z bramkami bocznymi, jednokondygnacyjny, ze zwieńczeniem. Mensa drewniana z portatylem z marmuru dębnickiego, umieszczona na drewnianej, prostopadłościennej skrzyni. Antepedium w kształcie leżącego prostokąta, ujęte profilowaną ramą dekorowaną liśćmi akantu i perełkowaniem. W polu płaskorzeźbione przedstawienie baranka leżącego na krzyżu, na obłoku, ujęte parą liści akantu oraz wicią roślinną z kwiatami i kiściami winogron. Na mensie tabernakulum z Tronem Łaski w formie prostopadłościanu na cokole, o wypukłej ściance frontowej, ujęte spływami wolutowymi podtrzymującymi niepełne belkowanie, wyłamane po środku łukiem półkolistym. Na froncie obrotowa nisza ujęta obramieniem w kształcie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem nadwieszonym. W niszy ryte przedstawienie kielicha z Eucharystią w glorii, na obłoku, całość w rocaillowej ramie. Powyżej tron wystawienia z cokołem dekorowanym rocaille’em i parą ornamentalnych świeczników; ujęty parą kolumn dźwigających imposty. Podpory dżwigają rocaillowe kabłąki tworzące baldachim, na którego szczycie figurka baranka eucharystycznego leżącego na księdze. Ścianka w formie zbliżonej do stojącego prostokąta ujęta rocaille. Tabernakulum i tron ujęte okazałymi spływami wolutowymi z rocaillowymi uszami oraz na zakończeniach u dołu dwiema rzeźbami klęczących, adorujących aniołów. Osie nastawy wydzielone w osiach skrajnych parą kolumn o skręconych trzonach i korynckich kapitelach umieszczonych na tle pilastrów, w osiach wewnętrznych parą pilastrów o trzonach w formie wolut z puttami z puttami, podtrzymywaną przez kariatydy w formie okazałych figur uskrzydlonych aniołów. Podpory wspierają pełne belkowanie z profilowanym gzymsem, występujące nad nimi, przerwane nad polem środkowym. W polu środkowym nisza ze sklepieniem kolebkowym wspartym na dwóch filarach i pilastrach. W głębi niszy obraz Św. Bartłomiej w profilowanej ramie w kształcie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem odcinkowym. Na podniebiu niszy obraz Męczeństwo św. Bartłomieja w kształcie leżącego prostokąta ujętego niesymetrycznym obramieniem z motywem rocaille’ów. Nisza flankowana z figurami św. Stefana i św. Emeryka umieszczonymi na konsolach, na tle pilastrów. Pola retabulum w osiach skrajnych wklęsłe, między podporami prześwity z figurami św. Piotra i św. Pawła. W partii wysokiego cokołu bramki ujęte od zewnątrz wklęsłymi filarami podtrzymującymi belkowanie, wejścia z drzwiczkami w kształcie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem półkolistym z obrazami przedstawiającymi Mojżesza i Aarona. Zwieńczenie w formie aedikuli ujętej pilastrami wspierającymi przerwane belkowanie oraz fantazyjnymi spływami wolutowymi, spływającymi na wewnętrzne podpory, przyjmując formę przerwanego przyczółka, na którym dwa putta i dwie figury siedzących aniołów. W osiach zewnętrznych podpór dwa putta siedzące kanelowanych postumentach i obłokach, prawe przytrzymuje skórę (atrybut św. Bartłomieja). W polu zwieńczenia obraz Św. Anna Samotrzeć w kształcie wydłużonego ośmioboku, w ornamentalnej ramie. Całość zwieńczona rzeźbioną półpostacią Boga Ojca pośród obłoków ukazanego w glorii promienistej. Drzwi do bramek flankowane liściastymi festonami, powyżej tarcze ujęte liśćmi laurowymi, zwieńczone koroną z klejnotem; lewa z klejnotem w postaci łabędzia z napisem: SOLI/ DEO/GLORIA, prawa z postacią ludzką z napisem: SOLI DEO HONOR. Woluty i fryz dekorowane motywami rocaille’ów oraz uskrzydlonymi główkami anielskimi. Osie boczne wypełnione ażurowymi rocaille’ami z gałązkami różanymi oraz ornamentem małżowinowo-chrząstkowym, belkowanie z podwieszonym lambrekinem z chwostami. Skręcone trzony kolumn zdobione wicią z winnej latorośli. Archiwolta nad polem środkowym dekorowana rocaille’em, rocaille’owym kartuszem i lambrekinem z chwostami. Woluty zwieńczenia, pilastry i naroża pola obrazowego dekorowane motywami rocaille’ów. Nastawa marmoryzowana w odcieniu jasnoszarym, profile marmoryzowane w kolorze jasnoróżowym, ornamenty i obramienia złocone.
Zdjęcie nr 12: Ołtarz architektoniczny, trójosiowy, z wydzieloną częścią cokołową z bramkami bocznymi, jednokondygnacyjny, ze zwieńczeniem. Mensa drewniana z portatylem z marmuru dębnickiego, umieszczona na drewnianej, prostopadłościennej skrzyni. Antepedium w kształcie leżącego prostokąta, ujęte profilowaną ramą dekorowaną liśćmi akantu i perełkowaniem. W polu płaskorzeźbione przedstawienie baranka leżącego na krzyżu, na obłoku, ujęte parą liści akantu oraz wicią roślinną z kwiatami i kiściami winogron. Na mensie tabernakulum z Tronem Łaski w formie prostopadłościanu na cokole, o wypukłej ściance frontowej, ujęte spływami wolutowymi podtrzymującymi niepełne belkowanie, wyłamane po środku łukiem półkolistym. Na froncie obrotowa nisza ujęta obramieniem w kształcie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem nadwieszonym. W niszy ryte przedstawienie kielicha z Eucharystią w glorii, na obłoku, całość w rocaillowej ramie. Powyżej tron wystawienia z cokołem dekorowanym rocaille’em i parą ornamentalnych świeczników; ujęty parą kolumn dźwigających imposty. Podpory dżwigają rocaillowe kabłąki tworzące baldachim, na którego szczycie figurka baranka eucharystycznego leżącego na księdze. Ścianka w formie zbliżonej do stojącego prostokąta ujęta rocaille. Tabernakulum i tron ujęte okazałymi spływami wolutowymi z rocaillowymi uszami oraz na zakończeniach u dołu dwiema rzeźbami klęczących, adorujących aniołów. Osie nastawy wydzielone w osiach skrajnych parą kolumn o skręconych trzonach i korynckich kapitelach umieszczonych na tle pilastrów, w osiach wewnętrznych parą pilastrów o trzonach w formie wolut z puttami z puttami, podtrzymywaną przez kariatydy w formie okazałych figur uskrzydlonych aniołów. Podpory wspierają pełne belkowanie z profilowanym gzymsem, występujące nad nimi, przerwane nad polem środkowym. W polu środkowym nisza ze sklepieniem kolebkowym wspartym na dwóch filarach i pilastrach. W głębi niszy obraz Św. Bartłomiej w profilowanej ramie w kształcie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem odcinkowym. Na podniebiu niszy obraz Męczeństwo św. Bartłomieja w kształcie leżącego prostokąta ujętego niesymetrycznym obramieniem z motywem rocaille’ów. Nisza flankowana z figurami św. Stefana i św. Emeryka umieszczonymi na konsolach, na tle pilastrów. Pola retabulum w osiach skrajnych wklęsłe, między podporami prześwity z figurami św. Piotra i św. Pawła. W partii wysokiego cokołu bramki ujęte od zewnątrz wklęsłymi filarami podtrzymującymi belkowanie, wejścia z drzwiczkami w kształcie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem półkolistym z obrazami przedstawiającymi Mojżesza i Aarona. Zwieńczenie w formie aedikuli ujętej pilastrami wspierającymi przerwane belkowanie oraz fantazyjnymi spływami wolutowymi, spływającymi na wewnętrzne podpory, przyjmując formę przerwanego przyczółka, na którym dwa putta i dwie figury siedzących aniołów. W osiach zewnętrznych podpór dwa putta siedzące kanelowanych postumentach i obłokach, prawe przytrzymuje skórę (atrybut św. Bartłomieja). W polu zwieńczenia obraz Św. Anna Samotrzeć w kształcie wydłużonego ośmioboku, w ornamentalnej ramie. Całość zwieńczona rzeźbioną półpostacią Boga Ojca pośród obłoków ukazanego w glorii promienistej. Drzwi do bramek flankowane liściastymi festonami, powyżej tarcze ujęte liśćmi laurowymi, zwieńczone koroną z klejnotem; lewa z klejnotem w postaci łabędzia z napisem: SOLI/ DEO/GLORIA, prawa z postacią ludzką z napisem: SOLI DEO HONOR. Woluty i fryz dekorowane motywami rocaille’ów oraz uskrzydlonymi główkami anielskimi. Osie boczne wypełnione ażurowymi rocaille’ami z gałązkami różanymi oraz ornamentem małżowinowo-chrząstkowym, belkowanie z podwieszonym lambrekinem z chwostami. Skręcone trzony kolumn zdobione wicią z winnej latorośli. Archiwolta nad polem środkowym dekorowana rocaille’em, rocaille’owym kartuszem i lambrekinem z chwostami. Woluty zwieńczenia, pilastry i naroża pola obrazowego dekorowane motywami rocaille’ów. Nastawa marmoryzowana w odcieniu jasnoszarym, profile marmoryzowane w kolorze jasnoróżowym, ornamenty i obramienia złocone.
Zdjęcie nr 13: Ołtarz architektoniczny, trójosiowy, z wydzieloną częścią cokołową z bramkami bocznymi, jednokondygnacyjny, ze zwieńczeniem. Mensa drewniana z portatylem z marmuru dębnickiego, umieszczona na drewnianej, prostopadłościennej skrzyni. Antepedium w kształcie leżącego prostokąta, ujęte profilowaną ramą dekorowaną liśćmi akantu i perełkowaniem. W polu płaskorzeźbione przedstawienie baranka leżącego na krzyżu, na obłoku, ujęte parą liści akantu oraz wicią roślinną z kwiatami i kiściami winogron. Na mensie tabernakulum z Tronem Łaski w formie prostopadłościanu na cokole, o wypukłej ściance frontowej, ujęte spływami wolutowymi podtrzymującymi niepełne belkowanie, wyłamane po środku łukiem półkolistym. Na froncie obrotowa nisza ujęta obramieniem w kształcie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem nadwieszonym. W niszy ryte przedstawienie kielicha z Eucharystią w glorii, na obłoku, całość w rocaillowej ramie. Powyżej tron wystawienia z cokołem dekorowanym rocaille’em i parą ornamentalnych świeczników; ujęty parą kolumn dźwigających imposty. Podpory dżwigają rocaillowe kabłąki tworzące baldachim, na którego szczycie figurka baranka eucharystycznego leżącego na księdze. Ścianka w formie zbliżonej do stojącego prostokąta ujęta rocaille. Tabernakulum i tron ujęte okazałymi spływami wolutowymi z rocaillowymi uszami oraz na zakończeniach u dołu dwiema rzeźbami klęczących, adorujących aniołów. Osie nastawy wydzielone w osiach skrajnych parą kolumn o skręconych trzonach i korynckich kapitelach umieszczonych na tle pilastrów, w osiach wewnętrznych parą pilastrów o trzonach w formie wolut z puttami z puttami, podtrzymywaną przez kariatydy w formie okazałych figur uskrzydlonych aniołów. Podpory wspierają pełne belkowanie z profilowanym gzymsem, występujące nad nimi, przerwane nad polem środkowym. W polu środkowym nisza ze sklepieniem kolebkowym wspartym na dwóch filarach i pilastrach. W głębi niszy obraz Św. Bartłomiej w profilowanej ramie w kształcie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem odcinkowym. Na podniebiu niszy obraz Męczeństwo św. Bartłomieja w kształcie leżącego prostokąta ujętego niesymetrycznym obramieniem z motywem rocaille’ów. Nisza flankowana z figurami św. Stefana i św. Emeryka umieszczonymi na konsolach, na tle pilastrów. Pola retabulum w osiach skrajnych wklęsłe, między podporami prześwity z figurami św. Piotra i św. Pawła. W partii wysokiego cokołu bramki ujęte od zewnątrz wklęsłymi filarami podtrzymującymi belkowanie, wejścia z drzwiczkami w kształcie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem półkolistym z obrazami przedstawiającymi Mojżesza i Aarona. Zwieńczenie w formie aedikuli ujętej pilastrami wspierającymi przerwane belkowanie oraz fantazyjnymi spływami wolutowymi, spływającymi na wewnętrzne podpory, przyjmując formę przerwanego przyczółka, na którym dwa putta i dwie figury siedzących aniołów. W osiach zewnętrznych podpór dwa putta siedzące kanelowanych postumentach i obłokach, prawe przytrzymuje skórę (atrybut św. Bartłomieja). W polu zwieńczenia obraz Św. Anna Samotrzeć w kształcie wydłużonego ośmioboku, w ornamentalnej ramie. Całość zwieńczona rzeźbioną półpostacią Boga Ojca pośród obłoków ukazanego w glorii promienistej. Drzwi do bramek flankowane liściastymi festonami, powyżej tarcze ujęte liśćmi laurowymi, zwieńczone koroną z klejnotem; lewa z klejnotem w postaci łabędzia z napisem: SOLI/ DEO/GLORIA, prawa z postacią ludzką z napisem: SOLI DEO HONOR. Woluty i fryz dekorowane motywami rocaille’ów oraz uskrzydlonymi główkami anielskimi. Osie boczne wypełnione ażurowymi rocaille’ami z gałązkami różanymi oraz ornamentem małżowinowo-chrząstkowym, belkowanie z podwieszonym lambrekinem z chwostami. Skręcone trzony kolumn zdobione wicią z winnej latorośli. Archiwolta nad polem środkowym dekorowana rocaille’em, rocaille’owym kartuszem i lambrekinem z chwostami. Woluty zwieńczenia, pilastry i naroża pola obrazowego dekorowane motywami rocaille’ów. Nastawa marmoryzowana w odcieniu jasnoszarym, profile marmoryzowane w kolorze jasnoróżowym, ornamenty i obramienia złocone.
Zdjęcie nr 14: Ołtarz architektoniczny, trójosiowy, z wydzieloną częścią cokołową z bramkami bocznymi, jednokondygnacyjny, ze zwieńczeniem. Mensa drewniana z portatylem z marmuru dębnickiego, umieszczona na drewnianej, prostopadłościennej skrzyni. Antepedium w kształcie leżącego prostokąta, ujęte profilowaną ramą dekorowaną liśćmi akantu i perełkowaniem. W polu płaskorzeźbione przedstawienie baranka leżącego na krzyżu, na obłoku, ujęte parą liści akantu oraz wicią roślinną z kwiatami i kiściami winogron. Na mensie tabernakulum z Tronem Łaski w formie prostopadłościanu na cokole, o wypukłej ściance frontowej, ujęte spływami wolutowymi podtrzymującymi niepełne belkowanie, wyłamane po środku łukiem półkolistym. Na froncie obrotowa nisza ujęta obramieniem w kształcie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem nadwieszonym. W niszy ryte przedstawienie kielicha z Eucharystią w glorii, na obłoku, całość w rocaillowej ramie. Powyżej tron wystawienia z cokołem dekorowanym rocaille’em i parą ornamentalnych świeczników; ujęty parą kolumn dźwigających imposty. Podpory dżwigają rocaillowe kabłąki tworzące baldachim, na którego szczycie figurka baranka eucharystycznego leżącego na księdze. Ścianka w formie zbliżonej do stojącego prostokąta ujęta rocaille. Tabernakulum i tron ujęte okazałymi spływami wolutowymi z rocaillowymi uszami oraz na zakończeniach u dołu dwiema rzeźbami klęczących, adorujących aniołów. Osie nastawy wydzielone w osiach skrajnych parą kolumn o skręconych trzonach i korynckich kapitelach umieszczonych na tle pilastrów, w osiach wewnętrznych parą pilastrów o trzonach w formie wolut z puttami z puttami, podtrzymywaną przez kariatydy w formie okazałych figur uskrzydlonych aniołów. Podpory wspierają pełne belkowanie z profilowanym gzymsem, występujące nad nimi, przerwane nad polem środkowym. W polu środkowym nisza ze sklepieniem kolebkowym wspartym na dwóch filarach i pilastrach. W głębi niszy obraz Św. Bartłomiej w profilowanej ramie w kształcie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem odcinkowym. Na podniebiu niszy obraz Męczeństwo św. Bartłomieja w kształcie leżącego prostokąta ujętego niesymetrycznym obramieniem z motywem rocaille’ów. Nisza flankowana z figurami św. Stefana i św. Emeryka umieszczonymi na konsolach, na tle pilastrów. Pola retabulum w osiach skrajnych wklęsłe, między podporami prześwity z figurami św. Piotra i św. Pawła. W partii wysokiego cokołu bramki ujęte od zewnątrz wklęsłymi filarami podtrzymującymi belkowanie, wejścia z drzwiczkami w kształcie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem półkolistym z obrazami przedstawiającymi Mojżesza i Aarona. Zwieńczenie w formie aedikuli ujętej pilastrami wspierającymi przerwane belkowanie oraz fantazyjnymi spływami wolutowymi, spływającymi na wewnętrzne podpory, przyjmując formę przerwanego przyczółka, na którym dwa putta i dwie figury siedzących aniołów. W osiach zewnętrznych podpór dwa putta siedzące kanelowanych postumentach i obłokach, prawe przytrzymuje skórę (atrybut św. Bartłomieja). W polu zwieńczenia obraz Św. Anna Samotrzeć w kształcie wydłużonego ośmioboku, w ornamentalnej ramie. Całość zwieńczona rzeźbioną półpostacią Boga Ojca pośród obłoków ukazanego w glorii promienistej. Drzwi do bramek flankowane liściastymi festonami, powyżej tarcze ujęte liśćmi laurowymi, zwieńczone koroną z klejnotem; lewa z klejnotem w postaci łabędzia z napisem: SOLI/ DEO/GLORIA, prawa z postacią ludzką z napisem: SOLI DEO HONOR. Woluty i fryz dekorowane motywami rocaille’ów oraz uskrzydlonymi główkami anielskimi. Osie boczne wypełnione ażurowymi rocaille’ami z gałązkami różanymi oraz ornamentem małżowinowo-chrząstkowym, belkowanie z podwieszonym lambrekinem z chwostami. Skręcone trzony kolumn zdobione wicią z winnej latorośli. Archiwolta nad polem środkowym dekorowana rocaille’em, rocaille’owym kartuszem i lambrekinem z chwostami. Woluty zwieńczenia, pilastry i naroża pola obrazowego dekorowane motywami rocaille’ów. Nastawa marmoryzowana w odcieniu jasnoszarym, profile marmoryzowane w kolorze jasnoróżowym, ornamenty i obramienia złocone.
Zdjęcie nr 15: Ołtarz architektoniczny, trójosiowy, z wydzieloną częścią cokołową z bramkami bocznymi, jednokondygnacyjny, ze zwieńczeniem. Mensa drewniana z portatylem z marmuru dębnickiego, umieszczona na drewnianej, prostopadłościennej skrzyni. Antepedium w kształcie leżącego prostokąta, ujęte profilowaną ramą dekorowaną liśćmi akantu i perełkowaniem. W polu płaskorzeźbione przedstawienie baranka leżącego na krzyżu, na obłoku, ujęte parą liści akantu oraz wicią roślinną z kwiatami i kiściami winogron. Na mensie tabernakulum z Tronem Łaski w formie prostopadłościanu na cokole, o wypukłej ściance frontowej, ujęte spływami wolutowymi podtrzymującymi niepełne belkowanie, wyłamane po środku łukiem półkolistym. Na froncie obrotowa nisza ujęta obramieniem w kształcie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem nadwieszonym. W niszy ryte przedstawienie kielicha z Eucharystią w glorii, na obłoku, całość w rocaillowej ramie. Powyżej tron wystawienia z cokołem dekorowanym rocaille’em i parą ornamentalnych świeczników; ujęty parą kolumn dźwigających imposty. Podpory dżwigają rocaillowe kabłąki tworzące baldachim, na którego szczycie figurka baranka eucharystycznego leżącego na księdze. Ścianka w formie zbliżonej do stojącego prostokąta ujęta rocaille. Tabernakulum i tron ujęte okazałymi spływami wolutowymi z rocaillowymi uszami oraz na zakończeniach u dołu dwiema rzeźbami klęczących, adorujących aniołów. Osie nastawy wydzielone w osiach skrajnych parą kolumn o skręconych trzonach i korynckich kapitelach umieszczonych na tle pilastrów, w osiach wewnętrznych parą pilastrów o trzonach w formie wolut z puttami z puttami, podtrzymywaną przez kariatydy w formie okazałych figur uskrzydlonych aniołów. Podpory wspierają pełne belkowanie z profilowanym gzymsem, występujące nad nimi, przerwane nad polem środkowym. W polu środkowym nisza ze sklepieniem kolebkowym wspartym na dwóch filarach i pilastrach. W głębi niszy obraz Św. Bartłomiej w profilowanej ramie w kształcie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem odcinkowym. Na podniebiu niszy obraz Męczeństwo św. Bartłomieja w kształcie leżącego prostokąta ujętego niesymetrycznym obramieniem z motywem rocaille’ów. Nisza flankowana z figurami św. Stefana i św. Emeryka umieszczonymi na konsolach, na tle pilastrów. Pola retabulum w osiach skrajnych wklęsłe, między podporami prześwity z figurami św. Piotra i św. Pawła. W partii wysokiego cokołu bramki ujęte od zewnątrz wklęsłymi filarami podtrzymującymi belkowanie, wejścia z drzwiczkami w kształcie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem półkolistym z obrazami przedstawiającymi Mojżesza i Aarona. Zwieńczenie w formie aedikuli ujętej pilastrami wspierającymi przerwane belkowanie oraz fantazyjnymi spływami wolutowymi, spływającymi na wewnętrzne podpory, przyjmując formę przerwanego przyczółka, na którym dwa putta i dwie figury siedzących aniołów. W osiach zewnętrznych podpór dwa putta siedzące kanelowanych postumentach i obłokach, prawe przytrzymuje skórę (atrybut św. Bartłomieja). W polu zwieńczenia obraz Św. Anna Samotrzeć w kształcie wydłużonego ośmioboku, w ornamentalnej ramie. Całość zwieńczona rzeźbioną półpostacią Boga Ojca pośród obłoków ukazanego w glorii promienistej. Drzwi do bramek flankowane liściastymi festonami, powyżej tarcze ujęte liśćmi laurowymi, zwieńczone koroną z klejnotem; lewa z klejnotem w postaci łabędzia z napisem: SOLI/ DEO/GLORIA, prawa z postacią ludzką z napisem: SOLI DEO HONOR. Woluty i fryz dekorowane motywami rocaille’ów oraz uskrzydlonymi główkami anielskimi. Osie boczne wypełnione ażurowymi rocaille’ami z gałązkami różanymi oraz ornamentem małżowinowo-chrząstkowym, belkowanie z podwieszonym lambrekinem z chwostami. Skręcone trzony kolumn zdobione wicią z winnej latorośli. Archiwolta nad polem środkowym dekorowana rocaille’em, rocaille’owym kartuszem i lambrekinem z chwostami. Woluty zwieńczenia, pilastry i naroża pola obrazowego dekorowane motywami rocaille’ów. Nastawa marmoryzowana w odcieniu jasnoszarym, profile marmoryzowane w kolorze jasnoróżowym, ornamenty i obramienia złocone.
Zdjęcie nr 16: Ołtarz architektoniczny, trójosiowy, z wydzieloną częścią cokołową z bramkami bocznymi, jednokondygnacyjny, ze zwieńczeniem. Mensa drewniana z portatylem z marmuru dębnickiego, umieszczona na drewnianej, prostopadłościennej skrzyni. Antepedium w kształcie leżącego prostokąta, ujęte profilowaną ramą dekorowaną liśćmi akantu i perełkowaniem. W polu płaskorzeźbione przedstawienie baranka leżącego na krzyżu, na obłoku, ujęte parą liści akantu oraz wicią roślinną z kwiatami i kiściami winogron. Na mensie tabernakulum z Tronem Łaski w formie prostopadłościanu na cokole, o wypukłej ściance frontowej, ujęte spływami wolutowymi podtrzymującymi niepełne belkowanie, wyłamane po środku łukiem półkolistym. Na froncie obrotowa nisza ujęta obramieniem w kształcie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem nadwieszonym. W niszy ryte przedstawienie kielicha z Eucharystią w glorii, na obłoku, całość w rocaillowej ramie. Powyżej tron wystawienia z cokołem dekorowanym rocaille’em i parą ornamentalnych świeczników; ujęty parą kolumn dźwigających imposty. Podpory dżwigają rocaillowe kabłąki tworzące baldachim, na którego szczycie figurka baranka eucharystycznego leżącego na księdze. Ścianka w formie zbliżonej do stojącego prostokąta ujęta rocaille. Tabernakulum i tron ujęte okazałymi spływami wolutowymi z rocaillowymi uszami oraz na zakończeniach u dołu dwiema rzeźbami klęczących, adorujących aniołów. Osie nastawy wydzielone w osiach skrajnych parą kolumn o skręconych trzonach i korynckich kapitelach umieszczonych na tle pilastrów, w osiach wewnętrznych parą pilastrów o trzonach w formie wolut z puttami z puttami, podtrzymywaną przez kariatydy w formie okazałych figur uskrzydlonych aniołów. Podpory wspierają pełne belkowanie z profilowanym gzymsem, występujące nad nimi, przerwane nad polem środkowym. W polu środkowym nisza ze sklepieniem kolebkowym wspartym na dwóch filarach i pilastrach. W głębi niszy obraz Św. Bartłomiej w profilowanej ramie w kształcie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem odcinkowym. Na podniebiu niszy obraz Męczeństwo św. Bartłomieja w kształcie leżącego prostokąta ujętego niesymetrycznym obramieniem z motywem rocaille’ów. Nisza flankowana z figurami św. Stefana i św. Emeryka umieszczonymi na konsolach, na tle pilastrów. Pola retabulum w osiach skrajnych wklęsłe, między podporami prześwity z figurami św. Piotra i św. Pawła. W partii wysokiego cokołu bramki ujęte od zewnątrz wklęsłymi filarami podtrzymującymi belkowanie, wejścia z drzwiczkami w kształcie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem półkolistym z obrazami przedstawiającymi Mojżesza i Aarona. Zwieńczenie w formie aedikuli ujętej pilastrami wspierającymi przerwane belkowanie oraz fantazyjnymi spływami wolutowymi, spływającymi na wewnętrzne podpory, przyjmując formę przerwanego przyczółka, na którym dwa putta i dwie figury siedzących aniołów. W osiach zewnętrznych podpór dwa putta siedzące kanelowanych postumentach i obłokach, prawe przytrzymuje skórę (atrybut św. Bartłomieja). W polu zwieńczenia obraz Św. Anna Samotrzeć w kształcie wydłużonego ośmioboku, w ornamentalnej ramie. Całość zwieńczona rzeźbioną półpostacią Boga Ojca pośród obłoków ukazanego w glorii promienistej. Drzwi do bramek flankowane liściastymi festonami, powyżej tarcze ujęte liśćmi laurowymi, zwieńczone koroną z klejnotem; lewa z klejnotem w postaci łabędzia z napisem: SOLI/ DEO/GLORIA, prawa z postacią ludzką z napisem: SOLI DEO HONOR. Woluty i fryz dekorowane motywami rocaille’ów oraz uskrzydlonymi główkami anielskimi. Osie boczne wypełnione ażurowymi rocaille’ami z gałązkami różanymi oraz ornamentem małżowinowo-chrząstkowym, belkowanie z podwieszonym lambrekinem z chwostami. Skręcone trzony kolumn zdobione wicią z winnej latorośli. Archiwolta nad polem środkowym dekorowana rocaille’em, rocaille’owym kartuszem i lambrekinem z chwostami. Woluty zwieńczenia, pilastry i naroża pola obrazowego dekorowane motywami rocaille’ów. Nastawa marmoryzowana w odcieniu jasnoszarym, profile marmoryzowane w kolorze jasnoróżowym, ornamenty i obramienia złocone.
Zdjęcie nr 17: Ołtarz architektoniczny, trójosiowy, z wydzieloną częścią cokołową z bramkami bocznymi, jednokondygnacyjny, ze zwieńczeniem. Mensa drewniana z portatylem z marmuru dębnickiego, umieszczona na drewnianej, prostopadłościennej skrzyni. Antepedium w kształcie leżącego prostokąta, ujęte profilowaną ramą dekorowaną liśćmi akantu i perełkowaniem. W polu płaskorzeźbione przedstawienie baranka leżącego na krzyżu, na obłoku, ujęte parą liści akantu oraz wicią roślinną z kwiatami i kiściami winogron. Na mensie tabernakulum z Tronem Łaski w formie prostopadłościanu na cokole, o wypukłej ściance frontowej, ujęte spływami wolutowymi podtrzymującymi niepełne belkowanie, wyłamane po środku łukiem półkolistym. Na froncie obrotowa nisza ujęta obramieniem w kształcie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem nadwieszonym. W niszy ryte przedstawienie kielicha z Eucharystią w glorii, na obłoku, całość w rocaillowej ramie. Powyżej tron wystawienia z cokołem dekorowanym rocaille’em i parą ornamentalnych świeczników; ujęty parą kolumn dźwigających imposty. Podpory dżwigają rocaillowe kabłąki tworzące baldachim, na którego szczycie figurka baranka eucharystycznego leżącego na księdze. Ścianka w formie zbliżonej do stojącego prostokąta ujęta rocaille. Tabernakulum i tron ujęte okazałymi spływami wolutowymi z rocaillowymi uszami oraz na zakończeniach u dołu dwiema rzeźbami klęczących, adorujących aniołów. Osie nastawy wydzielone w osiach skrajnych parą kolumn o skręconych trzonach i korynckich kapitelach umieszczonych na tle pilastrów, w osiach wewnętrznych parą pilastrów o trzonach w formie wolut z puttami z puttami, podtrzymywaną przez kariatydy w formie okazałych figur uskrzydlonych aniołów. Podpory wspierają pełne belkowanie z profilowanym gzymsem, występujące nad nimi, przerwane nad polem środkowym. W polu środkowym nisza ze sklepieniem kolebkowym wspartym na dwóch filarach i pilastrach. W głębi niszy obraz Św. Bartłomiej w profilowanej ramie w kształcie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem odcinkowym. Na podniebiu niszy obraz Męczeństwo św. Bartłomieja w kształcie leżącego prostokąta ujętego niesymetrycznym obramieniem z motywem rocaille’ów. Nisza flankowana z figurami św. Stefana i św. Emeryka umieszczonymi na konsolach, na tle pilastrów. Pola retabulum w osiach skrajnych wklęsłe, między podporami prześwity z figurami św. Piotra i św. Pawła. W partii wysokiego cokołu bramki ujęte od zewnątrz wklęsłymi filarami podtrzymującymi belkowanie, wejścia z drzwiczkami w kształcie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem półkolistym z obrazami przedstawiającymi Mojżesza i Aarona. Zwieńczenie w formie aedikuli ujętej pilastrami wspierającymi przerwane belkowanie oraz fantazyjnymi spływami wolutowymi, spływającymi na wewnętrzne podpory, przyjmując formę przerwanego przyczółka, na którym dwa putta i dwie figury siedzących aniołów. W osiach zewnętrznych podpór dwa putta siedzące kanelowanych postumentach i obłokach, prawe przytrzymuje skórę (atrybut św. Bartłomieja). W polu zwieńczenia obraz Św. Anna Samotrzeć w kształcie wydłużonego ośmioboku, w ornamentalnej ramie. Całość zwieńczona rzeźbioną półpostacią Boga Ojca pośród obłoków ukazanego w glorii promienistej. Drzwi do bramek flankowane liściastymi festonami, powyżej tarcze ujęte liśćmi laurowymi, zwieńczone koroną z klejnotem; lewa z klejnotem w postaci łabędzia z napisem: SOLI/ DEO/GLORIA, prawa z postacią ludzką z napisem: SOLI DEO HONOR. Woluty i fryz dekorowane motywami rocaille’ów oraz uskrzydlonymi główkami anielskimi. Osie boczne wypełnione ażurowymi rocaille’ami z gałązkami różanymi oraz ornamentem małżowinowo-chrząstkowym, belkowanie z podwieszonym lambrekinem z chwostami. Skręcone trzony kolumn zdobione wicią z winnej latorośli. Archiwolta nad polem środkowym dekorowana rocaille’em, rocaille’owym kartuszem i lambrekinem z chwostami. Woluty zwieńczenia, pilastry i naroża pola obrazowego dekorowane motywami rocaille’ów. Nastawa marmoryzowana w odcieniu jasnoszarym, profile marmoryzowane w kolorze jasnoróżowym, ornamenty i obramienia złocone.
Zdjęcie nr 18: Ołtarz architektoniczny, trójosiowy, z wydzieloną częścią cokołową z bramkami bocznymi, jednokondygnacyjny, ze zwieńczeniem. Mensa drewniana z portatylem z marmuru dębnickiego, umieszczona na drewnianej, prostopadłościennej skrzyni. Antepedium w kształcie leżącego prostokąta, ujęte profilowaną ramą dekorowaną liśćmi akantu i perełkowaniem. W polu płaskorzeźbione przedstawienie baranka leżącego na krzyżu, na obłoku, ujęte parą liści akantu oraz wicią roślinną z kwiatami i kiściami winogron. Na mensie tabernakulum z Tronem Łaski w formie prostopadłościanu na cokole, o wypukłej ściance frontowej, ujęte spływami wolutowymi podtrzymującymi niepełne belkowanie, wyłamane po środku łukiem półkolistym. Na froncie obrotowa nisza ujęta obramieniem w kształcie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem nadwieszonym. W niszy ryte przedstawienie kielicha z Eucharystią w glorii, na obłoku, całość w rocaillowej ramie. Powyżej tron wystawienia z cokołem dekorowanym rocaille’em i parą ornamentalnych świeczników; ujęty parą kolumn dźwigających imposty. Podpory dżwigają rocaillowe kabłąki tworzące baldachim, na którego szczycie figurka baranka eucharystycznego leżącego na księdze. Ścianka w formie zbliżonej do stojącego prostokąta ujęta rocaille. Tabernakulum i tron ujęte okazałymi spływami wolutowymi z rocaillowymi uszami oraz na zakończeniach u dołu dwiema rzeźbami klęczących, adorujących aniołów. Osie nastawy wydzielone w osiach skrajnych parą kolumn o skręconych trzonach i korynckich kapitelach umieszczonych na tle pilastrów, w osiach wewnętrznych parą pilastrów o trzonach w formie wolut z puttami z puttami, podtrzymywaną przez kariatydy w formie okazałych figur uskrzydlonych aniołów. Podpory wspierają pełne belkowanie z profilowanym gzymsem, występujące nad nimi, przerwane nad polem środkowym. W polu środkowym nisza ze sklepieniem kolebkowym wspartym na dwóch filarach i pilastrach. W głębi niszy obraz Św. Bartłomiej w profilowanej ramie w kształcie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem odcinkowym. Na podniebiu niszy obraz Męczeństwo św. Bartłomieja w kształcie leżącego prostokąta ujętego niesymetrycznym obramieniem z motywem rocaille’ów. Nisza flankowana z figurami św. Stefana i św. Emeryka umieszczonymi na konsolach, na tle pilastrów. Pola retabulum w osiach skrajnych wklęsłe, między podporami prześwity z figurami św. Piotra i św. Pawła. W partii wysokiego cokołu bramki ujęte od zewnątrz wklęsłymi filarami podtrzymującymi belkowanie, wejścia z drzwiczkami w kształcie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem półkolistym z obrazami przedstawiającymi Mojżesza i Aarona. Zwieńczenie w formie aedikuli ujętej pilastrami wspierającymi przerwane belkowanie oraz fantazyjnymi spływami wolutowymi, spływającymi na wewnętrzne podpory, przyjmując formę przerwanego przyczółka, na którym dwa putta i dwie figury siedzących aniołów. W osiach zewnętrznych podpór dwa putta siedzące kanelowanych postumentach i obłokach, prawe przytrzymuje skórę (atrybut św. Bartłomieja). W polu zwieńczenia obraz Św. Anna Samotrzeć w kształcie wydłużonego ośmioboku, w ornamentalnej ramie. Całość zwieńczona rzeźbioną półpostacią Boga Ojca pośród obłoków ukazanego w glorii promienistej. Drzwi do bramek flankowane liściastymi festonami, powyżej tarcze ujęte liśćmi laurowymi, zwieńczone koroną z klejnotem; lewa z klejnotem w postaci łabędzia z napisem: SOLI/ DEO/GLORIA, prawa z postacią ludzką z napisem: SOLI DEO HONOR. Woluty i fryz dekorowane motywami rocaille’ów oraz uskrzydlonymi główkami anielskimi. Osie boczne wypełnione ażurowymi rocaille’ami z gałązkami różanymi oraz ornamentem małżowinowo-chrząstkowym, belkowanie z podwieszonym lambrekinem z chwostami. Skręcone trzony kolumn zdobione wicią z winnej latorośli. Archiwolta nad polem środkowym dekorowana rocaille’em, rocaille’owym kartuszem i lambrekinem z chwostami. Woluty zwieńczenia, pilastry i naroża pola obrazowego dekorowane motywami rocaille’ów. Nastawa marmoryzowana w odcieniu jasnoszarym, profile marmoryzowane w kolorze jasnoróżowym, ornamenty i obramienia złocone.
Zdjęcie nr 19: Ołtarz architektoniczny, trójosiowy, z wydzieloną częścią cokołową z bramkami bocznymi, jednokondygnacyjny, ze zwieńczeniem. Mensa drewniana z portatylem z marmuru dębnickiego, umieszczona na drewnianej, prostopadłościennej skrzyni. Antepedium w kształcie leżącego prostokąta, ujęte profilowaną ramą dekorowaną liśćmi akantu i perełkowaniem. W polu płaskorzeźbione przedstawienie baranka leżącego na krzyżu, na obłoku, ujęte parą liści akantu oraz wicią roślinną z kwiatami i kiściami winogron. Na mensie tabernakulum z Tronem Łaski w formie prostopadłościanu na cokole, o wypukłej ściance frontowej, ujęte spływami wolutowymi podtrzymującymi niepełne belkowanie, wyłamane po środku łukiem półkolistym. Na froncie obrotowa nisza ujęta obramieniem w kształcie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem nadwieszonym. W niszy ryte przedstawienie kielicha z Eucharystią w glorii, na obłoku, całość w rocaillowej ramie. Powyżej tron wystawienia z cokołem dekorowanym rocaille’em i parą ornamentalnych świeczników; ujęty parą kolumn dźwigających imposty. Podpory dżwigają rocaillowe kabłąki tworzące baldachim, na którego szczycie figurka baranka eucharystycznego leżącego na księdze. Ścianka w formie zbliżonej do stojącego prostokąta ujęta rocaille. Tabernakulum i tron ujęte okazałymi spływami wolutowymi z rocaillowymi uszami oraz na zakończeniach u dołu dwiema rzeźbami klęczących, adorujących aniołów. Osie nastawy wydzielone w osiach skrajnych parą kolumn o skręconych trzonach i korynckich kapitelach umieszczonych na tle pilastrów, w osiach wewnętrznych parą pilastrów o trzonach w formie wolut z puttami z puttami, podtrzymywaną przez kariatydy w formie okazałych figur uskrzydlonych aniołów. Podpory wspierają pełne belkowanie z profilowanym gzymsem, występujące nad nimi, przerwane nad polem środkowym. W polu środkowym nisza ze sklepieniem kolebkowym wspartym na dwóch filarach i pilastrach. W głębi niszy obraz Św. Bartłomiej w profilowanej ramie w kształcie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem odcinkowym. Na podniebiu niszy obraz Męczeństwo św. Bartłomieja w kształcie leżącego prostokąta ujętego niesymetrycznym obramieniem z motywem rocaille’ów. Nisza flankowana z figurami św. Stefana i św. Emeryka umieszczonymi na konsolach, na tle pilastrów. Pola retabulum w osiach skrajnych wklęsłe, między podporami prześwity z figurami św. Piotra i św. Pawła. W partii wysokiego cokołu bramki ujęte od zewnątrz wklęsłymi filarami podtrzymującymi belkowanie, wejścia z drzwiczkami w kształcie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem półkolistym z obrazami przedstawiającymi Mojżesza i Aarona. Zwieńczenie w formie aedikuli ujętej pilastrami wspierającymi przerwane belkowanie oraz fantazyjnymi spływami wolutowymi, spływającymi na wewnętrzne podpory, przyjmując formę przerwanego przyczółka, na którym dwa putta i dwie figury siedzących aniołów. W osiach zewnętrznych podpór dwa putta siedzące kanelowanych postumentach i obłokach, prawe przytrzymuje skórę (atrybut św. Bartłomieja). W polu zwieńczenia obraz Św. Anna Samotrzeć w kształcie wydłużonego ośmioboku, w ornamentalnej ramie. Całość zwieńczona rzeźbioną półpostacią Boga Ojca pośród obłoków ukazanego w glorii promienistej. Drzwi do bramek flankowane liściastymi festonami, powyżej tarcze ujęte liśćmi laurowymi, zwieńczone koroną z klejnotem; lewa z klejnotem w postaci łabędzia z napisem: SOLI/ DEO/GLORIA, prawa z postacią ludzką z napisem: SOLI DEO HONOR. Woluty i fryz dekorowane motywami rocaille’ów oraz uskrzydlonymi główkami anielskimi. Osie boczne wypełnione ażurowymi rocaille’ami z gałązkami różanymi oraz ornamentem małżowinowo-chrząstkowym, belkowanie z podwieszonym lambrekinem z chwostami. Skręcone trzony kolumn zdobione wicią z winnej latorośli. Archiwolta nad polem środkowym dekorowana rocaille’em, rocaille’owym kartuszem i lambrekinem z chwostami. Woluty zwieńczenia, pilastry i naroża pola obrazowego dekorowane motywami rocaille’ów. Nastawa marmoryzowana w odcieniu jasnoszarym, profile marmoryzowane w kolorze jasnoróżowym, ornamenty i obramienia złocone.
Zdjęcie nr 20: Ołtarz architektoniczny, trójosiowy, z wydzieloną częścią cokołową z bramkami bocznymi, jednokondygnacyjny, ze zwieńczeniem. Mensa drewniana z portatylem z marmuru dębnickiego, umieszczona na drewnianej, prostopadłościennej skrzyni. Antepedium w kształcie leżącego prostokąta, ujęte profilowaną ramą dekorowaną liśćmi akantu i perełkowaniem. W polu płaskorzeźbione przedstawienie baranka leżącego na krzyżu, na obłoku, ujęte parą liści akantu oraz wicią roślinną z kwiatami i kiściami winogron. Na mensie tabernakulum z Tronem Łaski w formie prostopadłościanu na cokole, o wypukłej ściance frontowej, ujęte spływami wolutowymi podtrzymującymi niepełne belkowanie, wyłamane po środku łukiem półkolistym. Na froncie obrotowa nisza ujęta obramieniem w kształcie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem nadwieszonym. W niszy ryte przedstawienie kielicha z Eucharystią w glorii, na obłoku, całość w rocaillowej ramie. Powyżej tron wystawienia z cokołem dekorowanym rocaille’em i parą ornamentalnych świeczników; ujęty parą kolumn dźwigających imposty. Podpory dżwigają rocaillowe kabłąki tworzące baldachim, na którego szczycie figurka baranka eucharystycznego leżącego na księdze. Ścianka w formie zbliżonej do stojącego prostokąta ujęta rocaille. Tabernakulum i tron ujęte okazałymi spływami wolutowymi z rocaillowymi uszami oraz na zakończeniach u dołu dwiema rzeźbami klęczących, adorujących aniołów. Osie nastawy wydzielone w osiach skrajnych parą kolumn o skręconych trzonach i korynckich kapitelach umieszczonych na tle pilastrów, w osiach wewnętrznych parą pilastrów o trzonach w formie wolut z puttami z puttami, podtrzymywaną przez kariatydy w formie okazałych figur uskrzydlonych aniołów. Podpory wspierają pełne belkowanie z profilowanym gzymsem, występujące nad nimi, przerwane nad polem środkowym. W polu środkowym nisza ze sklepieniem kolebkowym wspartym na dwóch filarach i pilastrach. W głębi niszy obraz Św. Bartłomiej w profilowanej ramie w kształcie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem odcinkowym. Na podniebiu niszy obraz Męczeństwo św. Bartłomieja w kształcie leżącego prostokąta ujętego niesymetrycznym obramieniem z motywem rocaille’ów. Nisza flankowana z figurami św. Stefana i św. Emeryka umieszczonymi na konsolach, na tle pilastrów. Pola retabulum w osiach skrajnych wklęsłe, między podporami prześwity z figurami św. Piotra i św. Pawła. W partii wysokiego cokołu bramki ujęte od zewnątrz wklęsłymi filarami podtrzymującymi belkowanie, wejścia z drzwiczkami w kształcie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem półkolistym z obrazami przedstawiającymi Mojżesza i Aarona. Zwieńczenie w formie aedikuli ujętej pilastrami wspierającymi przerwane belkowanie oraz fantazyjnymi spływami wolutowymi, spływającymi na wewnętrzne podpory, przyjmując formę przerwanego przyczółka, na którym dwa putta i dwie figury siedzących aniołów. W osiach zewnętrznych podpór dwa putta siedzące kanelowanych postumentach i obłokach, prawe przytrzymuje skórę (atrybut św. Bartłomieja). W polu zwieńczenia obraz Św. Anna Samotrzeć w kształcie wydłużonego ośmioboku, w ornamentalnej ramie. Całość zwieńczona rzeźbioną półpostacią Boga Ojca pośród obłoków ukazanego w glorii promienistej. Drzwi do bramek flankowane liściastymi festonami, powyżej tarcze ujęte liśćmi laurowymi, zwieńczone koroną z klejnotem; lewa z klejnotem w postaci łabędzia z napisem: SOLI/ DEO/GLORIA, prawa z postacią ludzką z napisem: SOLI DEO HONOR. Woluty i fryz dekorowane motywami rocaille’ów oraz uskrzydlonymi główkami anielskimi. Osie boczne wypełnione ażurowymi rocaille’ami z gałązkami różanymi oraz ornamentem małżowinowo-chrząstkowym, belkowanie z podwieszonym lambrekinem z chwostami. Skręcone trzony kolumn zdobione wicią z winnej latorośli. Archiwolta nad polem środkowym dekorowana rocaille’em, rocaille’owym kartuszem i lambrekinem z chwostami. Woluty zwieńczenia, pilastry i naroża pola obrazowego dekorowane motywami rocaille’ów. Nastawa marmoryzowana w odcieniu jasnoszarym, profile marmoryzowane w kolorze jasnoróżowym, ornamenty i obramienia złocone.
Zdjęcie nr 21: Ołtarz architektoniczny, trójosiowy, z wydzieloną częścią cokołową z bramkami bocznymi, jednokondygnacyjny, ze zwieńczeniem. Mensa drewniana z portatylem z marmuru dębnickiego, umieszczona na drewnianej, prostopadłościennej skrzyni. Antepedium w kształcie leżącego prostokąta, ujęte profilowaną ramą dekorowaną liśćmi akantu i perełkowaniem. W polu płaskorzeźbione przedstawienie baranka leżącego na krzyżu, na obłoku, ujęte parą liści akantu oraz wicią roślinną z kwiatami i kiściami winogron. Na mensie tabernakulum z Tronem Łaski w formie prostopadłościanu na cokole, o wypukłej ściance frontowej, ujęte spływami wolutowymi podtrzymującymi niepełne belkowanie, wyłamane po środku łukiem półkolistym. Na froncie obrotowa nisza ujęta obramieniem w kształcie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem nadwieszonym. W niszy ryte przedstawienie kielicha z Eucharystią w glorii, na obłoku, całość w rocaillowej ramie. Powyżej tron wystawienia z cokołem dekorowanym rocaille’em i parą ornamentalnych świeczników; ujęty parą kolumn dźwigających imposty. Podpory dżwigają rocaillowe kabłąki tworzące baldachim, na którego szczycie figurka baranka eucharystycznego leżącego na księdze. Ścianka w formie zbliżonej do stojącego prostokąta ujęta rocaille. Tabernakulum i tron ujęte okazałymi spływami wolutowymi z rocaillowymi uszami oraz na zakończeniach u dołu dwiema rzeźbami klęczących, adorujących aniołów. Osie nastawy wydzielone w osiach skrajnych parą kolumn o skręconych trzonach i korynckich kapitelach umieszczonych na tle pilastrów, w osiach wewnętrznych parą pilastrów o trzonach w formie wolut z puttami z puttami, podtrzymywaną przez kariatydy w formie okazałych figur uskrzydlonych aniołów. Podpory wspierają pełne belkowanie z profilowanym gzymsem, występujące nad nimi, przerwane nad polem środkowym. W polu środkowym nisza ze sklepieniem kolebkowym wspartym na dwóch filarach i pilastrach. W głębi niszy obraz Św. Bartłomiej w profilowanej ramie w kształcie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem odcinkowym. Na podniebiu niszy obraz Męczeństwo św. Bartłomieja w kształcie leżącego prostokąta ujętego niesymetrycznym obramieniem z motywem rocaille’ów. Nisza flankowana z figurami św. Stefana i św. Emeryka umieszczonymi na konsolach, na tle pilastrów. Pola retabulum w osiach skrajnych wklęsłe, między podporami prześwity z figurami św. Piotra i św. Pawła. W partii wysokiego cokołu bramki ujęte od zewnątrz wklęsłymi filarami podtrzymującymi belkowanie, wejścia z drzwiczkami w kształcie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem półkolistym z obrazami przedstawiającymi Mojżesza i Aarona. Zwieńczenie w formie aedikuli ujętej pilastrami wspierającymi przerwane belkowanie oraz fantazyjnymi spływami wolutowymi, spływającymi na wewnętrzne podpory, przyjmując formę przerwanego przyczółka, na którym dwa putta i dwie figury siedzących aniołów. W osiach zewnętrznych podpór dwa putta siedzące kanelowanych postumentach i obłokach, prawe przytrzymuje skórę (atrybut św. Bartłomieja). W polu zwieńczenia obraz Św. Anna Samotrzeć w kształcie wydłużonego ośmioboku, w ornamentalnej ramie. Całość zwieńczona rzeźbioną półpostacią Boga Ojca pośród obłoków ukazanego w glorii promienistej. Drzwi do bramek flankowane liściastymi festonami, powyżej tarcze ujęte liśćmi laurowymi, zwieńczone koroną z klejnotem; lewa z klejnotem w postaci łabędzia z napisem: SOLI/ DEO/GLORIA, prawa z postacią ludzką z napisem: SOLI DEO HONOR. Woluty i fryz dekorowane motywami rocaille’ów oraz uskrzydlonymi główkami anielskimi. Osie boczne wypełnione ażurowymi rocaille’ami z gałązkami różanymi oraz ornamentem małżowinowo-chrząstkowym, belkowanie z podwieszonym lambrekinem z chwostami. Skręcone trzony kolumn zdobione wicią z winnej latorośli. Archiwolta nad polem środkowym dekorowana rocaille’em, rocaille’owym kartuszem i lambrekinem z chwostami. Woluty zwieńczenia, pilastry i naroża pola obrazowego dekorowane motywami rocaille’ów. Nastawa marmoryzowana w odcieniu jasnoszarym, profile marmoryzowane w kolorze jasnoróżowym, ornamenty i obramienia złocone.
Zdjęcie nr 22: Ołtarz architektoniczny, trójosiowy, z wydzieloną częścią cokołową z bramkami bocznymi, jednokondygnacyjny, ze zwieńczeniem. Mensa drewniana z portatylem z marmuru dębnickiego, umieszczona na drewnianej, prostopadłościennej skrzyni. Antepedium w kształcie leżącego prostokąta, ujęte profilowaną ramą dekorowaną liśćmi akantu i perełkowaniem. W polu płaskorzeźbione przedstawienie baranka leżącego na krzyżu, na obłoku, ujęte parą liści akantu oraz wicią roślinną z kwiatami i kiściami winogron. Na mensie tabernakulum z Tronem Łaski w formie prostopadłościanu na cokole, o wypukłej ściance frontowej, ujęte spływami wolutowymi podtrzymującymi niepełne belkowanie, wyłamane po środku łukiem półkolistym. Na froncie obrotowa nisza ujęta obramieniem w kształcie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem nadwieszonym. W niszy ryte przedstawienie kielicha z Eucharystią w glorii, na obłoku, całość w rocaillowej ramie. Powyżej tron wystawienia z cokołem dekorowanym rocaille’em i parą ornamentalnych świeczników; ujęty parą kolumn dźwigających imposty. Podpory dżwigają rocaillowe kabłąki tworzące baldachim, na którego szczycie figurka baranka eucharystycznego leżącego na księdze. Ścianka w formie zbliżonej do stojącego prostokąta ujęta rocaille. Tabernakulum i tron ujęte okazałymi spływami wolutowymi z rocaillowymi uszami oraz na zakończeniach u dołu dwiema rzeźbami klęczących, adorujących aniołów. Osie nastawy wydzielone w osiach skrajnych parą kolumn o skręconych trzonach i korynckich kapitelach umieszczonych na tle pilastrów, w osiach wewnętrznych parą pilastrów o trzonach w formie wolut z puttami z puttami, podtrzymywaną przez kariatydy w formie okazałych figur uskrzydlonych aniołów. Podpory wspierają pełne belkowanie z profilowanym gzymsem, występujące nad nimi, przerwane nad polem środkowym. W polu środkowym nisza ze sklepieniem kolebkowym wspartym na dwóch filarach i pilastrach. W głębi niszy obraz Św. Bartłomiej w profilowanej ramie w kształcie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem odcinkowym. Na podniebiu niszy obraz Męczeństwo św. Bartłomieja w kształcie leżącego prostokąta ujętego niesymetrycznym obramieniem z motywem rocaille’ów. Nisza flankowana z figurami św. Stefana i św. Emeryka umieszczonymi na konsolach, na tle pilastrów. Pola retabulum w osiach skrajnych wklęsłe, między podporami prześwity z figurami św. Piotra i św. Pawła. W partii wysokiego cokołu bramki ujęte od zewnątrz wklęsłymi filarami podtrzymującymi belkowanie, wejścia z drzwiczkami w kształcie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem półkolistym z obrazami przedstawiającymi Mojżesza i Aarona. Zwieńczenie w formie aedikuli ujętej pilastrami wspierającymi przerwane belkowanie oraz fantazyjnymi spływami wolutowymi, spływającymi na wewnętrzne podpory, przyjmując formę przerwanego przyczółka, na którym dwa putta i dwie figury siedzących aniołów. W osiach zewnętrznych podpór dwa putta siedzące kanelowanych postumentach i obłokach, prawe przytrzymuje skórę (atrybut św. Bartłomieja). W polu zwieńczenia obraz Św. Anna Samotrzeć w kształcie wydłużonego ośmioboku, w ornamentalnej ramie. Całość zwieńczona rzeźbioną półpostacią Boga Ojca pośród obłoków ukazanego w glorii promienistej. Drzwi do bramek flankowane liściastymi festonami, powyżej tarcze ujęte liśćmi laurowymi, zwieńczone koroną z klejnotem; lewa z klejnotem w postaci łabędzia z napisem: SOLI/ DEO/GLORIA, prawa z postacią ludzką z napisem: SOLI DEO HONOR. Woluty i fryz dekorowane motywami rocaille’ów oraz uskrzydlonymi główkami anielskimi. Osie boczne wypełnione ażurowymi rocaille’ami z gałązkami różanymi oraz ornamentem małżowinowo-chrząstkowym, belkowanie z podwieszonym lambrekinem z chwostami. Skręcone trzony kolumn zdobione wicią z winnej latorośli. Archiwolta nad polem środkowym dekorowana rocaille’em, rocaille’owym kartuszem i lambrekinem z chwostami. Woluty zwieńczenia, pilastry i naroża pola obrazowego dekorowane motywami rocaille’ów. Nastawa marmoryzowana w odcieniu jasnoszarym, profile marmoryzowane w kolorze jasnoróżowym, ornamenty i obramienia złocone.
Zdjęcie nr 23: Ołtarz architektoniczny, trójosiowy, z wydzieloną częścią cokołową z bramkami bocznymi, jednokondygnacyjny, ze zwieńczeniem. Mensa drewniana z portatylem z marmuru dębnickiego, umieszczona na drewnianej, prostopadłościennej skrzyni. Antepedium w kształcie leżącego prostokąta, ujęte profilowaną ramą dekorowaną liśćmi akantu i perełkowaniem. W polu płaskorzeźbione przedstawienie baranka leżącego na krzyżu, na obłoku, ujęte parą liści akantu oraz wicią roślinną z kwiatami i kiściami winogron. Na mensie tabernakulum z Tronem Łaski w formie prostopadłościanu na cokole, o wypukłej ściance frontowej, ujęte spływami wolutowymi podtrzymującymi niepełne belkowanie, wyłamane po środku łukiem półkolistym. Na froncie obrotowa nisza ujęta obramieniem w kształcie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem nadwieszonym. W niszy ryte przedstawienie kielicha z Eucharystią w glorii, na obłoku, całość w rocaillowej ramie. Powyżej tron wystawienia z cokołem dekorowanym rocaille’em i parą ornamentalnych świeczników; ujęty parą kolumn dźwigających imposty. Podpory dżwigają rocaillowe kabłąki tworzące baldachim, na którego szczycie figurka baranka eucharystycznego leżącego na księdze. Ścianka w formie zbliżonej do stojącego prostokąta ujęta rocaille. Tabernakulum i tron ujęte okazałymi spływami wolutowymi z rocaillowymi uszami oraz na zakończeniach u dołu dwiema rzeźbami klęczących, adorujących aniołów. Osie nastawy wydzielone w osiach skrajnych parą kolumn o skręconych trzonach i korynckich kapitelach umieszczonych na tle pilastrów, w osiach wewnętrznych parą pilastrów o trzonach w formie wolut z puttami z puttami, podtrzymywaną przez kariatydy w formie okazałych figur uskrzydlonych aniołów. Podpory wspierają pełne belkowanie z profilowanym gzymsem, występujące nad nimi, przerwane nad polem środkowym. W polu środkowym nisza ze sklepieniem kolebkowym wspartym na dwóch filarach i pilastrach. W głębi niszy obraz Św. Bartłomiej w profilowanej ramie w kształcie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem odcinkowym. Na podniebiu niszy obraz Męczeństwo św. Bartłomieja w kształcie leżącego prostokąta ujętego niesymetrycznym obramieniem z motywem rocaille’ów. Nisza flankowana z figurami św. Stefana i św. Emeryka umieszczonymi na konsolach, na tle pilastrów. Pola retabulum w osiach skrajnych wklęsłe, między podporami prześwity z figurami św. Piotra i św. Pawła. W partii wysokiego cokołu bramki ujęte od zewnątrz wklęsłymi filarami podtrzymującymi belkowanie, wejścia z drzwiczkami w kształcie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem półkolistym z obrazami przedstawiającymi Mojżesza i Aarona. Zwieńczenie w formie aedikuli ujętej pilastrami wspierającymi przerwane belkowanie oraz fantazyjnymi spływami wolutowymi, spływającymi na wewnętrzne podpory, przyjmując formę przerwanego przyczółka, na którym dwa putta i dwie figury siedzących aniołów. W osiach zewnętrznych podpór dwa putta siedzące kanelowanych postumentach i obłokach, prawe przytrzymuje skórę (atrybut św. Bartłomieja). W polu zwieńczenia obraz Św. Anna Samotrzeć w kształcie wydłużonego ośmioboku, w ornamentalnej ramie. Całość zwieńczona rzeźbioną półpostacią Boga Ojca pośród obłoków ukazanego w glorii promienistej. Drzwi do bramek flankowane liściastymi festonami, powyżej tarcze ujęte liśćmi laurowymi, zwieńczone koroną z klejnotem; lewa z klejnotem w postaci łabędzia z napisem: SOLI/ DEO/GLORIA, prawa z postacią ludzką z napisem: SOLI DEO HONOR. Woluty i fryz dekorowane motywami rocaille’ów oraz uskrzydlonymi główkami anielskimi. Osie boczne wypełnione ażurowymi rocaille’ami z gałązkami różanymi oraz ornamentem małżowinowo-chrząstkowym, belkowanie z podwieszonym lambrekinem z chwostami. Skręcone trzony kolumn zdobione wicią z winnej latorośli. Archiwolta nad polem środkowym dekorowana rocaille’em, rocaille’owym kartuszem i lambrekinem z chwostami. Woluty zwieńczenia, pilastry i naroża pola obrazowego dekorowane motywami rocaille’ów. Nastawa marmoryzowana w odcieniu jasnoszarym, profile marmoryzowane w kolorze jasnoróżowym, ornamenty i obramienia złocone.
Zdjęcie nr 24: Ołtarz architektoniczny, trójosiowy, z wydzieloną częścią cokołową z bramkami bocznymi, jednokondygnacyjny, ze zwieńczeniem. Mensa drewniana z portatylem z marmuru dębnickiego, umieszczona na drewnianej, prostopadłościennej skrzyni. Antepedium w kształcie leżącego prostokąta, ujęte profilowaną ramą dekorowaną liśćmi akantu i perełkowaniem. W polu płaskorzeźbione przedstawienie baranka leżącego na krzyżu, na obłoku, ujęte parą liści akantu oraz wicią roślinną z kwiatami i kiściami winogron. Na mensie tabernakulum z Tronem Łaski w formie prostopadłościanu na cokole, o wypukłej ściance frontowej, ujęte spływami wolutowymi podtrzymującymi niepełne belkowanie, wyłamane po środku łukiem półkolistym. Na froncie obrotowa nisza ujęta obramieniem w kształcie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem nadwieszonym. W niszy ryte przedstawienie kielicha z Eucharystią w glorii, na obłoku, całość w rocaillowej ramie. Powyżej tron wystawienia z cokołem dekorowanym rocaille’em i parą ornamentalnych świeczników; ujęty parą kolumn dźwigających imposty. Podpory dżwigają rocaillowe kabłąki tworzące baldachim, na którego szczycie figurka baranka eucharystycznego leżącego na księdze. Ścianka w formie zbliżonej do stojącego prostokąta ujęta rocaille. Tabernakulum i tron ujęte okazałymi spływami wolutowymi z rocaillowymi uszami oraz na zakończeniach u dołu dwiema rzeźbami klęczących, adorujących aniołów. Osie nastawy wydzielone w osiach skrajnych parą kolumn o skręconych trzonach i korynckich kapitelach umieszczonych na tle pilastrów, w osiach wewnętrznych parą pilastrów o trzonach w formie wolut z puttami z puttami, podtrzymywaną przez kariatydy w formie okazałych figur uskrzydlonych aniołów. Podpory wspierają pełne belkowanie z profilowanym gzymsem, występujące nad nimi, przerwane nad polem środkowym. W polu środkowym nisza ze sklepieniem kolebkowym wspartym na dwóch filarach i pilastrach. W głębi niszy obraz Św. Bartłomiej w profilowanej ramie w kształcie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem odcinkowym. Na podniebiu niszy obraz Męczeństwo św. Bartłomieja w kształcie leżącego prostokąta ujętego niesymetrycznym obramieniem z motywem rocaille’ów. Nisza flankowana z figurami św. Stefana i św. Emeryka umieszczonymi na konsolach, na tle pilastrów. Pola retabulum w osiach skrajnych wklęsłe, między podporami prześwity z figurami św. Piotra i św. Pawła. W partii wysokiego cokołu bramki ujęte od zewnątrz wklęsłymi filarami podtrzymującymi belkowanie, wejścia z drzwiczkami w kształcie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem półkolistym z obrazami przedstawiającymi Mojżesza i Aarona. Zwieńczenie w formie aedikuli ujętej pilastrami wspierającymi przerwane belkowanie oraz fantazyjnymi spływami wolutowymi, spływającymi na wewnętrzne podpory, przyjmując formę przerwanego przyczółka, na którym dwa putta i dwie figury siedzących aniołów. W osiach zewnętrznych podpór dwa putta siedzące kanelowanych postumentach i obłokach, prawe przytrzymuje skórę (atrybut św. Bartłomieja). W polu zwieńczenia obraz Św. Anna Samotrzeć w kształcie wydłużonego ośmioboku, w ornamentalnej ramie. Całość zwieńczona rzeźbioną półpostacią Boga Ojca pośród obłoków ukazanego w glorii promienistej. Drzwi do bramek flankowane liściastymi festonami, powyżej tarcze ujęte liśćmi laurowymi, zwieńczone koroną z klejnotem; lewa z klejnotem w postaci łabędzia z napisem: SOLI/ DEO/GLORIA, prawa z postacią ludzką z napisem: SOLI DEO HONOR. Woluty i fryz dekorowane motywami rocaille’ów oraz uskrzydlonymi główkami anielskimi. Osie boczne wypełnione ażurowymi rocaille’ami z gałązkami różanymi oraz ornamentem małżowinowo-chrząstkowym, belkowanie z podwieszonym lambrekinem z chwostami. Skręcone trzony kolumn zdobione wicią z winnej latorośli. Archiwolta nad polem środkowym dekorowana rocaille’em, rocaille’owym kartuszem i lambrekinem z chwostami. Woluty zwieńczenia, pilastry i naroża pola obrazowego dekorowane motywami rocaille’ów. Nastawa marmoryzowana w odcieniu jasnoszarym, profile marmoryzowane w kolorze jasnoróżowym, ornamenty i obramienia złocone.
Zdjęcie nr 25: Ołtarz architektoniczny, trójosiowy, z wydzieloną częścią cokołową z bramkami bocznymi, jednokondygnacyjny, ze zwieńczeniem. Mensa drewniana z portatylem z marmuru dębnickiego, umieszczona na drewnianej, prostopadłościennej skrzyni. Antepedium w kształcie leżącego prostokąta, ujęte profilowaną ramą dekorowaną liśćmi akantu i perełkowaniem. W polu płaskorzeźbione przedstawienie baranka leżącego na krzyżu, na obłoku, ujęte parą liści akantu oraz wicią roślinną z kwiatami i kiściami winogron. Na mensie tabernakulum z Tronem Łaski w formie prostopadłościanu na cokole, o wypukłej ściance frontowej, ujęte spływami wolutowymi podtrzymującymi niepełne belkowanie, wyłamane po środku łukiem półkolistym. Na froncie obrotowa nisza ujęta obramieniem w kształcie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem nadwieszonym. W niszy ryte przedstawienie kielicha z Eucharystią w glorii, na obłoku, całość w rocaillowej ramie. Powyżej tron wystawienia z cokołem dekorowanym rocaille’em i parą ornamentalnych świeczników; ujęty parą kolumn dźwigających imposty. Podpory dżwigają rocaillowe kabłąki tworzące baldachim, na którego szczycie figurka baranka eucharystycznego leżącego na księdze. Ścianka w formie zbliżonej do stojącego prostokąta ujęta rocaille. Tabernakulum i tron ujęte okazałymi spływami wolutowymi z rocaillowymi uszami oraz na zakończeniach u dołu dwiema rzeźbami klęczących, adorujących aniołów. Osie nastawy wydzielone w osiach skrajnych parą kolumn o skręconych trzonach i korynckich kapitelach umieszczonych na tle pilastrów, w osiach wewnętrznych parą pilastrów o trzonach w formie wolut z puttami z puttami, podtrzymywaną przez kariatydy w formie okazałych figur uskrzydlonych aniołów. Podpory wspierają pełne belkowanie z profilowanym gzymsem, występujące nad nimi, przerwane nad polem środkowym. W polu środkowym nisza ze sklepieniem kolebkowym wspartym na dwóch filarach i pilastrach. W głębi niszy obraz Św. Bartłomiej w profilowanej ramie w kształcie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem odcinkowym. Na podniebiu niszy obraz Męczeństwo św. Bartłomieja w kształcie leżącego prostokąta ujętego niesymetrycznym obramieniem z motywem rocaille’ów. Nisza flankowana z figurami św. Stefana i św. Emeryka umieszczonymi na konsolach, na tle pilastrów. Pola retabulum w osiach skrajnych wklęsłe, między podporami prześwity z figurami św. Piotra i św. Pawła. W partii wysokiego cokołu bramki ujęte od zewnątrz wklęsłymi filarami podtrzymującymi belkowanie, wejścia z drzwiczkami w kształcie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem półkolistym z obrazami przedstawiającymi Mojżesza i Aarona. Zwieńczenie w formie aedikuli ujętej pilastrami wspierającymi przerwane belkowanie oraz fantazyjnymi spływami wolutowymi, spływającymi na wewnętrzne podpory, przyjmując formę przerwanego przyczółka, na którym dwa putta i dwie figury siedzących aniołów. W osiach zewnętrznych podpór dwa putta siedzące kanelowanych postumentach i obłokach, prawe przytrzymuje skórę (atrybut św. Bartłomieja). W polu zwieńczenia obraz Św. Anna Samotrzeć w kształcie wydłużonego ośmioboku, w ornamentalnej ramie. Całość zwieńczona rzeźbioną półpostacią Boga Ojca pośród obłoków ukazanego w glorii promienistej. Drzwi do bramek flankowane liściastymi festonami, powyżej tarcze ujęte liśćmi laurowymi, zwieńczone koroną z klejnotem; lewa z klejnotem w postaci łabędzia z napisem: SOLI/ DEO/GLORIA, prawa z postacią ludzką z napisem: SOLI DEO HONOR. Woluty i fryz dekorowane motywami rocaille’ów oraz uskrzydlonymi główkami anielskimi. Osie boczne wypełnione ażurowymi rocaille’ami z gałązkami różanymi oraz ornamentem małżowinowo-chrząstkowym, belkowanie z podwieszonym lambrekinem z chwostami. Skręcone trzony kolumn zdobione wicią z winnej latorośli. Archiwolta nad polem środkowym dekorowana rocaille’em, rocaille’owym kartuszem i lambrekinem z chwostami. Woluty zwieńczenia, pilastry i naroża pola obrazowego dekorowane motywami rocaille’ów. Nastawa marmoryzowana w odcieniu jasnoszarym, profile marmoryzowane w kolorze jasnoróżowym, ornamenty i obramienia złocone.
Zdjęcie nr 26: Ołtarz architektoniczny, trójosiowy, z wydzieloną częścią cokołową z bramkami bocznymi, jednokondygnacyjny, ze zwieńczeniem. Mensa drewniana z portatylem z marmuru dębnickiego, umieszczona na drewnianej, prostopadłościennej skrzyni. Antepedium w kształcie leżącego prostokąta, ujęte profilowaną ramą dekorowaną liśćmi akantu i perełkowaniem. W polu płaskorzeźbione przedstawienie baranka leżącego na krzyżu, na obłoku, ujęte parą liści akantu oraz wicią roślinną z kwiatami i kiściami winogron. Na mensie tabernakulum z Tronem Łaski w formie prostopadłościanu na cokole, o wypukłej ściance frontowej, ujęte spływami wolutowymi podtrzymującymi niepełne belkowanie, wyłamane po środku łukiem półkolistym. Na froncie obrotowa nisza ujęta obramieniem w kształcie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem nadwieszonym. W niszy ryte przedstawienie kielicha z Eucharystią w glorii, na obłoku, całość w rocaillowej ramie. Powyżej tron wystawienia z cokołem dekorowanym rocaille’em i parą ornamentalnych świeczników; ujęty parą kolumn dźwigających imposty. Podpory dżwigają rocaillowe kabłąki tworzące baldachim, na którego szczycie figurka baranka eucharystycznego leżącego na księdze. Ścianka w formie zbliżonej do stojącego prostokąta ujęta rocaille. Tabernakulum i tron ujęte okazałymi spływami wolutowymi z rocaillowymi uszami oraz na zakończeniach u dołu dwiema rzeźbami klęczących, adorujących aniołów. Osie nastawy wydzielone w osiach skrajnych parą kolumn o skręconych trzonach i korynckich kapitelach umieszczonych na tle pilastrów, w osiach wewnętrznych parą pilastrów o trzonach w formie wolut z puttami z puttami, podtrzymywaną przez kariatydy w formie okazałych figur uskrzydlonych aniołów. Podpory wspierają pełne belkowanie z profilowanym gzymsem, występujące nad nimi, przerwane nad polem środkowym. W polu środkowym nisza ze sklepieniem kolebkowym wspartym na dwóch filarach i pilastrach. W głębi niszy obraz Św. Bartłomiej w profilowanej ramie w kształcie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem odcinkowym. Na podniebiu niszy obraz Męczeństwo św. Bartłomieja w kształcie leżącego prostokąta ujętego niesymetrycznym obramieniem z motywem rocaille’ów. Nisza flankowana z figurami św. Stefana i św. Emeryka umieszczonymi na konsolach, na tle pilastrów. Pola retabulum w osiach skrajnych wklęsłe, między podporami prześwity z figurami św. Piotra i św. Pawła. W partii wysokiego cokołu bramki ujęte od zewnątrz wklęsłymi filarami podtrzymującymi belkowanie, wejścia z drzwiczkami w kształcie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem półkolistym z obrazami przedstawiającymi Mojżesza i Aarona. Zwieńczenie w formie aedikuli ujętej pilastrami wspierającymi przerwane belkowanie oraz fantazyjnymi spływami wolutowymi, spływającymi na wewnętrzne podpory, przyjmując formę przerwanego przyczółka, na którym dwa putta i dwie figury siedzących aniołów. W osiach zewnętrznych podpór dwa putta siedzące kanelowanych postumentach i obłokach, prawe przytrzymuje skórę (atrybut św. Bartłomieja). W polu zwieńczenia obraz Św. Anna Samotrzeć w kształcie wydłużonego ośmioboku, w ornamentalnej ramie. Całość zwieńczona rzeźbioną półpostacią Boga Ojca pośród obłoków ukazanego w glorii promienistej. Drzwi do bramek flankowane liściastymi festonami, powyżej tarcze ujęte liśćmi laurowymi, zwieńczone koroną z klejnotem; lewa z klejnotem w postaci łabędzia z napisem: SOLI/ DEO/GLORIA, prawa z postacią ludzką z napisem: SOLI DEO HONOR. Woluty i fryz dekorowane motywami rocaille’ów oraz uskrzydlonymi główkami anielskimi. Osie boczne wypełnione ażurowymi rocaille’ami z gałązkami różanymi oraz ornamentem małżowinowo-chrząstkowym, belkowanie z podwieszonym lambrekinem z chwostami. Skręcone trzony kolumn zdobione wicią z winnej latorośli. Archiwolta nad polem środkowym dekorowana rocaille’em, rocaille’owym kartuszem i lambrekinem z chwostami. Woluty zwieńczenia, pilastry i naroża pola obrazowego dekorowane motywami rocaille’ów. Nastawa marmoryzowana w odcieniu jasnoszarym, profile marmoryzowane w kolorze jasnoróżowym, ornamenty i obramienia złocone.
Zdjęcie nr 27: Ołtarz architektoniczny, trójosiowy, z wydzieloną częścią cokołową z bramkami bocznymi, jednokondygnacyjny, ze zwieńczeniem. Mensa drewniana z portatylem z marmuru dębnickiego, umieszczona na drewnianej, prostopadłościennej skrzyni. Antepedium w kształcie leżącego prostokąta, ujęte profilowaną ramą dekorowaną liśćmi akantu i perełkowaniem. W polu płaskorzeźbione przedstawienie baranka leżącego na krzyżu, na obłoku, ujęte parą liści akantu oraz wicią roślinną z kwiatami i kiściami winogron. Na mensie tabernakulum z Tronem Łaski w formie prostopadłościanu na cokole, o wypukłej ściance frontowej, ujęte spływami wolutowymi podtrzymującymi niepełne belkowanie, wyłamane po środku łukiem półkolistym. Na froncie obrotowa nisza ujęta obramieniem w kształcie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem nadwieszonym. W niszy ryte przedstawienie kielicha z Eucharystią w glorii, na obłoku, całość w rocaillowej ramie. Powyżej tron wystawienia z cokołem dekorowanym rocaille’em i parą ornamentalnych świeczników; ujęty parą kolumn dźwigających imposty. Podpory dżwigają rocaillowe kabłąki tworzące baldachim, na którego szczycie figurka baranka eucharystycznego leżącego na księdze. Ścianka w formie zbliżonej do stojącego prostokąta ujęta rocaille. Tabernakulum i tron ujęte okazałymi spływami wolutowymi z rocaillowymi uszami oraz na zakończeniach u dołu dwiema rzeźbami klęczących, adorujących aniołów. Osie nastawy wydzielone w osiach skrajnych parą kolumn o skręconych trzonach i korynckich kapitelach umieszczonych na tle pilastrów, w osiach wewnętrznych parą pilastrów o trzonach w formie wolut z puttami z puttami, podtrzymywaną przez kariatydy w formie okazałych figur uskrzydlonych aniołów. Podpory wspierają pełne belkowanie z profilowanym gzymsem, występujące nad nimi, przerwane nad polem środkowym. W polu środkowym nisza ze sklepieniem kolebkowym wspartym na dwóch filarach i pilastrach. W głębi niszy obraz Św. Bartłomiej w profilowanej ramie w kształcie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem odcinkowym. Na podniebiu niszy obraz Męczeństwo św. Bartłomieja w kształcie leżącego prostokąta ujętego niesymetrycznym obramieniem z motywem rocaille’ów. Nisza flankowana z figurami św. Stefana i św. Emeryka umieszczonymi na konsolach, na tle pilastrów. Pola retabulum w osiach skrajnych wklęsłe, między podporami prześwity z figurami św. Piotra i św. Pawła. W partii wysokiego cokołu bramki ujęte od zewnątrz wklęsłymi filarami podtrzymującymi belkowanie, wejścia z drzwiczkami w kształcie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem półkolistym z obrazami przedstawiającymi Mojżesza i Aarona. Zwieńczenie w formie aedikuli ujętej pilastrami wspierającymi przerwane belkowanie oraz fantazyjnymi spływami wolutowymi, spływającymi na wewnętrzne podpory, przyjmując formę przerwanego przyczółka, na którym dwa putta i dwie figury siedzących aniołów. W osiach zewnętrznych podpór dwa putta siedzące kanelowanych postumentach i obłokach, prawe przytrzymuje skórę (atrybut św. Bartłomieja). W polu zwieńczenia obraz Św. Anna Samotrzeć w kształcie wydłużonego ośmioboku, w ornamentalnej ramie. Całość zwieńczona rzeźbioną półpostacią Boga Ojca pośród obłoków ukazanego w glorii promienistej. Drzwi do bramek flankowane liściastymi festonami, powyżej tarcze ujęte liśćmi laurowymi, zwieńczone koroną z klejnotem; lewa z klejnotem w postaci łabędzia z napisem: SOLI/ DEO/GLORIA, prawa z postacią ludzką z napisem: SOLI DEO HONOR. Woluty i fryz dekorowane motywami rocaille’ów oraz uskrzydlonymi główkami anielskimi. Osie boczne wypełnione ażurowymi rocaille’ami z gałązkami różanymi oraz ornamentem małżowinowo-chrząstkowym, belkowanie z podwieszonym lambrekinem z chwostami. Skręcone trzony kolumn zdobione wicią z winnej latorośli. Archiwolta nad polem środkowym dekorowana rocaille’em, rocaille’owym kartuszem i lambrekinem z chwostami. Woluty zwieńczenia, pilastry i naroża pola obrazowego dekorowane motywami rocaille’ów. Nastawa marmoryzowana w odcieniu jasnoszarym, profile marmoryzowane w kolorze jasnoróżowym, ornamenty i obramienia złocone.
Zdjęcie nr 28: Ołtarz architektoniczny, trójosiowy, z wydzieloną częścią cokołową z bramkami bocznymi, jednokondygnacyjny, ze zwieńczeniem. Mensa drewniana z portatylem z marmuru dębnickiego, umieszczona na drewnianej, prostopadłościennej skrzyni. Antepedium w kształcie leżącego prostokąta, ujęte profilowaną ramą dekorowaną liśćmi akantu i perełkowaniem. W polu płaskorzeźbione przedstawienie baranka leżącego na krzyżu, na obłoku, ujęte parą liści akantu oraz wicią roślinną z kwiatami i kiściami winogron. Na mensie tabernakulum z Tronem Łaski w formie prostopadłościanu na cokole, o wypukłej ściance frontowej, ujęte spływami wolutowymi podtrzymującymi niepełne belkowanie, wyłamane po środku łukiem półkolistym. Na froncie obrotowa nisza ujęta obramieniem w kształcie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem nadwieszonym. W niszy ryte przedstawienie kielicha z Eucharystią w glorii, na obłoku, całość w rocaillowej ramie. Powyżej tron wystawienia z cokołem dekorowanym rocaille’em i parą ornamentalnych świeczników; ujęty parą kolumn dźwigających imposty. Podpory dżwigają rocaillowe kabłąki tworzące baldachim, na którego szczycie figurka baranka eucharystycznego leżącego na księdze. Ścianka w formie zbliżonej do stojącego prostokąta ujęta rocaille. Tabernakulum i tron ujęte okazałymi spływami wolutowymi z rocaillowymi uszami oraz na zakończeniach u dołu dwiema rzeźbami klęczących, adorujących aniołów. Osie nastawy wydzielone w osiach skrajnych parą kolumn o skręconych trzonach i korynckich kapitelach umieszczonych na tle pilastrów, w osiach wewnętrznych parą pilastrów o trzonach w formie wolut z puttami z puttami, podtrzymywaną przez kariatydy w formie okazałych figur uskrzydlonych aniołów. Podpory wspierają pełne belkowanie z profilowanym gzymsem, występujące nad nimi, przerwane nad polem środkowym. W polu środkowym nisza ze sklepieniem kolebkowym wspartym na dwóch filarach i pilastrach. W głębi niszy obraz Św. Bartłomiej w profilowanej ramie w kształcie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem odcinkowym. Na podniebiu niszy obraz Męczeństwo św. Bartłomieja w kształcie leżącego prostokąta ujętego niesymetrycznym obramieniem z motywem rocaille’ów. Nisza flankowana z figurami św. Stefana i św. Emeryka umieszczonymi na konsolach, na tle pilastrów. Pola retabulum w osiach skrajnych wklęsłe, między podporami prześwity z figurami św. Piotra i św. Pawła. W partii wysokiego cokołu bramki ujęte od zewnątrz wklęsłymi filarami podtrzymującymi belkowanie, wejścia z drzwiczkami w kształcie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem półkolistym z obrazami przedstawiającymi Mojżesza i Aarona. Zwieńczenie w formie aedikuli ujętej pilastrami wspierającymi przerwane belkowanie oraz fantazyjnymi spływami wolutowymi, spływającymi na wewnętrzne podpory, przyjmując formę przerwanego przyczółka, na którym dwa putta i dwie figury siedzących aniołów. W osiach zewnętrznych podpór dwa putta siedzące kanelowanych postumentach i obłokach, prawe przytrzymuje skórę (atrybut św. Bartłomieja). W polu zwieńczenia obraz Św. Anna Samotrzeć w kształcie wydłużonego ośmioboku, w ornamentalnej ramie. Całość zwieńczona rzeźbioną półpostacią Boga Ojca pośród obłoków ukazanego w glorii promienistej. Drzwi do bramek flankowane liściastymi festonami, powyżej tarcze ujęte liśćmi laurowymi, zwieńczone koroną z klejnotem; lewa z klejnotem w postaci łabędzia z napisem: SOLI/ DEO/GLORIA, prawa z postacią ludzką z napisem: SOLI DEO HONOR. Woluty i fryz dekorowane motywami rocaille’ów oraz uskrzydlonymi główkami anielskimi. Osie boczne wypełnione ażurowymi rocaille’ami z gałązkami różanymi oraz ornamentem małżowinowo-chrząstkowym, belkowanie z podwieszonym lambrekinem z chwostami. Skręcone trzony kolumn zdobione wicią z winnej latorośli. Archiwolta nad polem środkowym dekorowana rocaille’em, rocaille’owym kartuszem i lambrekinem z chwostami. Woluty zwieńczenia, pilastry i naroża pola obrazowego dekorowane motywami rocaille’ów. Nastawa marmoryzowana w odcieniu jasnoszarym, profile marmoryzowane w kolorze jasnoróżowym, ornamenty i obramienia złocone.
Zdjęcie nr 29: Ołtarz architektoniczny, trójosiowy, z wydzieloną częścią cokołową z bramkami bocznymi, jednokondygnacyjny, ze zwieńczeniem. Mensa drewniana z portatylem z marmuru dębnickiego, umieszczona na drewnianej, prostopadłościennej skrzyni. Antepedium w kształcie leżącego prostokąta, ujęte profilowaną ramą dekorowaną liśćmi akantu i perełkowaniem. W polu płaskorzeźbione przedstawienie baranka leżącego na krzyżu, na obłoku, ujęte parą liści akantu oraz wicią roślinną z kwiatami i kiściami winogron. Na mensie tabernakulum z Tronem Łaski w formie prostopadłościanu na cokole, o wypukłej ściance frontowej, ujęte spływami wolutowymi podtrzymującymi niepełne belkowanie, wyłamane po środku łukiem półkolistym. Na froncie obrotowa nisza ujęta obramieniem w kształcie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem nadwieszonym. W niszy ryte przedstawienie kielicha z Eucharystią w glorii, na obłoku, całość w rocaillowej ramie. Powyżej tron wystawienia z cokołem dekorowanym rocaille’em i parą ornamentalnych świeczników; ujęty parą kolumn dźwigających imposty. Podpory dżwigają rocaillowe kabłąki tworzące baldachim, na którego szczycie figurka baranka eucharystycznego leżącego na księdze. Ścianka w formie zbliżonej do stojącego prostokąta ujęta rocaille. Tabernakulum i tron ujęte okazałymi spływami wolutowymi z rocaillowymi uszami oraz na zakończeniach u dołu dwiema rzeźbami klęczących, adorujących aniołów. Osie nastawy wydzielone w osiach skrajnych parą kolumn o skręconych trzonach i korynckich kapitelach umieszczonych na tle pilastrów, w osiach wewnętrznych parą pilastrów o trzonach w formie wolut z puttami z puttami, podtrzymywaną przez kariatydy w formie okazałych figur uskrzydlonych aniołów. Podpory wspierają pełne belkowanie z profilowanym gzymsem, występujące nad nimi, przerwane nad polem środkowym. W polu środkowym nisza ze sklepieniem kolebkowym wspartym na dwóch filarach i pilastrach. W głębi niszy obraz Św. Bartłomiej w profilowanej ramie w kształcie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem odcinkowym. Na podniebiu niszy obraz Męczeństwo św. Bartłomieja w kształcie leżącego prostokąta ujętego niesymetrycznym obramieniem z motywem rocaille’ów. Nisza flankowana z figurami św. Stefana i św. Emeryka umieszczonymi na konsolach, na tle pilastrów. Pola retabulum w osiach skrajnych wklęsłe, między podporami prześwity z figurami św. Piotra i św. Pawła. W partii wysokiego cokołu bramki ujęte od zewnątrz wklęsłymi filarami podtrzymującymi belkowanie, wejścia z drzwiczkami w kształcie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem półkolistym z obrazami przedstawiającymi Mojżesza i Aarona. Zwieńczenie w formie aedikuli ujętej pilastrami wspierającymi przerwane belkowanie oraz fantazyjnymi spływami wolutowymi, spływającymi na wewnętrzne podpory, przyjmując formę przerwanego przyczółka, na którym dwa putta i dwie figury siedzących aniołów. W osiach zewnętrznych podpór dwa putta siedzące kanelowanych postumentach i obłokach, prawe przytrzymuje skórę (atrybut św. Bartłomieja). W polu zwieńczenia obraz Św. Anna Samotrzeć w kształcie wydłużonego ośmioboku, w ornamentalnej ramie. Całość zwieńczona rzeźbioną półpostacią Boga Ojca pośród obłoków ukazanego w glorii promienistej. Drzwi do bramek flankowane liściastymi festonami, powyżej tarcze ujęte liśćmi laurowymi, zwieńczone koroną z klejnotem; lewa z klejnotem w postaci łabędzia z napisem: SOLI/ DEO/GLORIA, prawa z postacią ludzką z napisem: SOLI DEO HONOR. Woluty i fryz dekorowane motywami rocaille’ów oraz uskrzydlonymi główkami anielskimi. Osie boczne wypełnione ażurowymi rocaille’ami z gałązkami różanymi oraz ornamentem małżowinowo-chrząstkowym, belkowanie z podwieszonym lambrekinem z chwostami. Skręcone trzony kolumn zdobione wicią z winnej latorośli. Archiwolta nad polem środkowym dekorowana rocaille’em, rocaille’owym kartuszem i lambrekinem z chwostami. Woluty zwieńczenia, pilastry i naroża pola obrazowego dekorowane motywami rocaille’ów. Nastawa marmoryzowana w odcieniu jasnoszarym, profile marmoryzowane w kolorze jasnoróżowym, ornamenty i obramienia złocone.
Zdjęcie nr 30: Ołtarz architektoniczny, trójosiowy, z wydzieloną częścią cokołową z bramkami bocznymi, jednokondygnacyjny, ze zwieńczeniem. Mensa drewniana z portatylem z marmuru dębnickiego, umieszczona na drewnianej, prostopadłościennej skrzyni. Antepedium w kształcie leżącego prostokąta, ujęte profilowaną ramą dekorowaną liśćmi akantu i perełkowaniem. W polu płaskorzeźbione przedstawienie baranka leżącego na krzyżu, na obłoku, ujęte parą liści akantu oraz wicią roślinną z kwiatami i kiściami winogron. Na mensie tabernakulum z Tronem Łaski w formie prostopadłościanu na cokole, o wypukłej ściance frontowej, ujęte spływami wolutowymi podtrzymującymi niepełne belkowanie, wyłamane po środku łukiem półkolistym. Na froncie obrotowa nisza ujęta obramieniem w kształcie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem nadwieszonym. W niszy ryte przedstawienie kielicha z Eucharystią w glorii, na obłoku, całość w rocaillowej ramie. Powyżej tron wystawienia z cokołem dekorowanym rocaille’em i parą ornamentalnych świeczników; ujęty parą kolumn dźwigających imposty. Podpory dżwigają rocaillowe kabłąki tworzące baldachim, na którego szczycie figurka baranka eucharystycznego leżącego na księdze. Ścianka w formie zbliżonej do stojącego prostokąta ujęta rocaille. Tabernakulum i tron ujęte okazałymi spływami wolutowymi z rocaillowymi uszami oraz na zakończeniach u dołu dwiema rzeźbami klęczących, adorujących aniołów. Osie nastawy wydzielone w osiach skrajnych parą kolumn o skręconych trzonach i korynckich kapitelach umieszczonych na tle pilastrów, w osiach wewnętrznych parą pilastrów o trzonach w formie wolut z puttami z puttami, podtrzymywaną przez kariatydy w formie okazałych figur uskrzydlonych aniołów. Podpory wspierają pełne belkowanie z profilowanym gzymsem, występujące nad nimi, przerwane nad polem środkowym. W polu środkowym nisza ze sklepieniem kolebkowym wspartym na dwóch filarach i pilastrach. W głębi niszy obraz Św. Bartłomiej w profilowanej ramie w kształcie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem odcinkowym. Na podniebiu niszy obraz Męczeństwo św. Bartłomieja w kształcie leżącego prostokąta ujętego niesymetrycznym obramieniem z motywem rocaille’ów. Nisza flankowana z figurami św. Stefana i św. Emeryka umieszczonymi na konsolach, na tle pilastrów. Pola retabulum w osiach skrajnych wklęsłe, między podporami prześwity z figurami św. Piotra i św. Pawła. W partii wysokiego cokołu bramki ujęte od zewnątrz wklęsłymi filarami podtrzymującymi belkowanie, wejścia z drzwiczkami w kształcie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem półkolistym z obrazami przedstawiającymi Mojżesza i Aarona. Zwieńczenie w formie aedikuli ujętej pilastrami wspierającymi przerwane belkowanie oraz fantazyjnymi spływami wolutowymi, spływającymi na wewnętrzne podpory, przyjmując formę przerwanego przyczółka, na którym dwa putta i dwie figury siedzących aniołów. W osiach zewnętrznych podpór dwa putta siedzące kanelowanych postumentach i obłokach, prawe przytrzymuje skórę (atrybut św. Bartłomieja). W polu zwieńczenia obraz Św. Anna Samotrzeć w kształcie wydłużonego ośmioboku, w ornamentalnej ramie. Całość zwieńczona rzeźbioną półpostacią Boga Ojca pośród obłoków ukazanego w glorii promienistej. Drzwi do bramek flankowane liściastymi festonami, powyżej tarcze ujęte liśćmi laurowymi, zwieńczone koroną z klejnotem; lewa z klejnotem w postaci łabędzia z napisem: SOLI/ DEO/GLORIA, prawa z postacią ludzką z napisem: SOLI DEO HONOR. Woluty i fryz dekorowane motywami rocaille’ów oraz uskrzydlonymi główkami anielskimi. Osie boczne wypełnione ażurowymi rocaille’ami z gałązkami różanymi oraz ornamentem małżowinowo-chrząstkowym, belkowanie z podwieszonym lambrekinem z chwostami. Skręcone trzony kolumn zdobione wicią z winnej latorośli. Archiwolta nad polem środkowym dekorowana rocaille’em, rocaille’owym kartuszem i lambrekinem z chwostami. Woluty zwieńczenia, pilastry i naroża pola obrazowego dekorowane motywami rocaille’ów. Nastawa marmoryzowana w odcieniu jasnoszarym, profile marmoryzowane w kolorze jasnoróżowym, ornamenty i obramienia złocone.
Zdjęcie nr 31: Ołtarz architektoniczny, trójosiowy, z wydzieloną częścią cokołową z bramkami bocznymi, jednokondygnacyjny, ze zwieńczeniem. Mensa drewniana z portatylem z marmuru dębnickiego, umieszczona na drewnianej, prostopadłościennej skrzyni. Antepedium w kształcie leżącego prostokąta, ujęte profilowaną ramą dekorowaną liśćmi akantu i perełkowaniem. W polu płaskorzeźbione przedstawienie baranka leżącego na krzyżu, na obłoku, ujęte parą liści akantu oraz wicią roślinną z kwiatami i kiściami winogron. Na mensie tabernakulum z Tronem Łaski w formie prostopadłościanu na cokole, o wypukłej ściance frontowej, ujęte spływami wolutowymi podtrzymującymi niepełne belkowanie, wyłamane po środku łukiem półkolistym. Na froncie obrotowa nisza ujęta obramieniem w kształcie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem nadwieszonym. W niszy ryte przedstawienie kielicha z Eucharystią w glorii, na obłoku, całość w rocaillowej ramie. Powyżej tron wystawienia z cokołem dekorowanym rocaille’em i parą ornamentalnych świeczników; ujęty parą kolumn dźwigających imposty. Podpory dżwigają rocaillowe kabłąki tworzące baldachim, na którego szczycie figurka baranka eucharystycznego leżącego na księdze. Ścianka w formie zbliżonej do stojącego prostokąta ujęta rocaille. Tabernakulum i tron ujęte okazałymi spływami wolutowymi z rocaillowymi uszami oraz na zakończeniach u dołu dwiema rzeźbami klęczących, adorujących aniołów. Osie nastawy wydzielone w osiach skrajnych parą kolumn o skręconych trzonach i korynckich kapitelach umieszczonych na tle pilastrów, w osiach wewnętrznych parą pilastrów o trzonach w formie wolut z puttami z puttami, podtrzymywaną przez kariatydy w formie okazałych figur uskrzydlonych aniołów. Podpory wspierają pełne belkowanie z profilowanym gzymsem, występujące nad nimi, przerwane nad polem środkowym. W polu środkowym nisza ze sklepieniem kolebkowym wspartym na dwóch filarach i pilastrach. W głębi niszy obraz Św. Bartłomiej w profilowanej ramie w kształcie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem odcinkowym. Na podniebiu niszy obraz Męczeństwo św. Bartłomieja w kształcie leżącego prostokąta ujętego niesymetrycznym obramieniem z motywem rocaille’ów. Nisza flankowana z figurami św. Stefana i św. Emeryka umieszczonymi na konsolach, na tle pilastrów. Pola retabulum w osiach skrajnych wklęsłe, między podporami prześwity z figurami św. Piotra i św. Pawła. W partii wysokiego cokołu bramki ujęte od zewnątrz wklęsłymi filarami podtrzymującymi belkowanie, wejścia z drzwiczkami w kształcie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem półkolistym z obrazami przedstawiającymi Mojżesza i Aarona. Zwieńczenie w formie aedikuli ujętej pilastrami wspierającymi przerwane belkowanie oraz fantazyjnymi spływami wolutowymi, spływającymi na wewnętrzne podpory, przyjmując formę przerwanego przyczółka, na którym dwa putta i dwie figury siedzących aniołów. W osiach zewnętrznych podpór dwa putta siedzące kanelowanych postumentach i obłokach, prawe przytrzymuje skórę (atrybut św. Bartłomieja). W polu zwieńczenia obraz Św. Anna Samotrzeć w kształcie wydłużonego ośmioboku, w ornamentalnej ramie. Całość zwieńczona rzeźbioną półpostacią Boga Ojca pośród obłoków ukazanego w glorii promienistej. Drzwi do bramek flankowane liściastymi festonami, powyżej tarcze ujęte liśćmi laurowymi, zwieńczone koroną z klejnotem; lewa z klejnotem w postaci łabędzia z napisem: SOLI/ DEO/GLORIA, prawa z postacią ludzką z napisem: SOLI DEO HONOR. Woluty i fryz dekorowane motywami rocaille’ów oraz uskrzydlonymi główkami anielskimi. Osie boczne wypełnione ażurowymi rocaille’ami z gałązkami różanymi oraz ornamentem małżowinowo-chrząstkowym, belkowanie z podwieszonym lambrekinem z chwostami. Skręcone trzony kolumn zdobione wicią z winnej latorośli. Archiwolta nad polem środkowym dekorowana rocaille’em, rocaille’owym kartuszem i lambrekinem z chwostami. Woluty zwieńczenia, pilastry i naroża pola obrazowego dekorowane motywami rocaille’ów. Nastawa marmoryzowana w odcieniu jasnoszarym, profile marmoryzowane w kolorze jasnoróżowym, ornamenty i obramienia złocone.
Zdjęcie nr 32: Ołtarz architektoniczny, trójosiowy, z wydzieloną częścią cokołową z bramkami bocznymi, jednokondygnacyjny, ze zwieńczeniem. Mensa drewniana z portatylem z marmuru dębnickiego, umieszczona na drewnianej, prostopadłościennej skrzyni. Antepedium w kształcie leżącego prostokąta, ujęte profilowaną ramą dekorowaną liśćmi akantu i perełkowaniem. W polu płaskorzeźbione przedstawienie baranka leżącego na krzyżu, na obłoku, ujęte parą liści akantu oraz wicią roślinną z kwiatami i kiściami winogron. Na mensie tabernakulum z Tronem Łaski w formie prostopadłościanu na cokole, o wypukłej ściance frontowej, ujęte spływami wolutowymi podtrzymującymi niepełne belkowanie, wyłamane po środku łukiem półkolistym. Na froncie obrotowa nisza ujęta obramieniem w kształcie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem nadwieszonym. W niszy ryte przedstawienie kielicha z Eucharystią w glorii, na obłoku, całość w rocaillowej ramie. Powyżej tron wystawienia z cokołem dekorowanym rocaille’em i parą ornamentalnych świeczników; ujęty parą kolumn dźwigających imposty. Podpory dżwigają rocaillowe kabłąki tworzące baldachim, na którego szczycie figurka baranka eucharystycznego leżącego na księdze. Ścianka w formie zbliżonej do stojącego prostokąta ujęta rocaille. Tabernakulum i tron ujęte okazałymi spływami wolutowymi z rocaillowymi uszami oraz na zakończeniach u dołu dwiema rzeźbami klęczących, adorujących aniołów. Osie nastawy wydzielone w osiach skrajnych parą kolumn o skręconych trzonach i korynckich kapitelach umieszczonych na tle pilastrów, w osiach wewnętrznych parą pilastrów o trzonach w formie wolut z puttami z puttami, podtrzymywaną przez kariatydy w formie okazałych figur uskrzydlonych aniołów. Podpory wspierają pełne belkowanie z profilowanym gzymsem, występujące nad nimi, przerwane nad polem środkowym. W polu środkowym nisza ze sklepieniem kolebkowym wspartym na dwóch filarach i pilastrach. W głębi niszy obraz Św. Bartłomiej w profilowanej ramie w kształcie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem odcinkowym. Na podniebiu niszy obraz Męczeństwo św. Bartłomieja w kształcie leżącego prostokąta ujętego niesymetrycznym obramieniem z motywem rocaille’ów. Nisza flankowana z figurami św. Stefana i św. Emeryka umieszczonymi na konsolach, na tle pilastrów. Pola retabulum w osiach skrajnych wklęsłe, między podporami prześwity z figurami św. Piotra i św. Pawła. W partii wysokiego cokołu bramki ujęte od zewnątrz wklęsłymi filarami podtrzymującymi belkowanie, wejścia z drzwiczkami w kształcie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem półkolistym z obrazami przedstawiającymi Mojżesza i Aarona. Zwieńczenie w formie aedikuli ujętej pilastrami wspierającymi przerwane belkowanie oraz fantazyjnymi spływami wolutowymi, spływającymi na wewnętrzne podpory, przyjmując formę przerwanego przyczółka, na którym dwa putta i dwie figury siedzących aniołów. W osiach zewnętrznych podpór dwa putta siedzące kanelowanych postumentach i obłokach, prawe przytrzymuje skórę (atrybut św. Bartłomieja). W polu zwieńczenia obraz Św. Anna Samotrzeć w kształcie wydłużonego ośmioboku, w ornamentalnej ramie. Całość zwieńczona rzeźbioną półpostacią Boga Ojca pośród obłoków ukazanego w glorii promienistej. Drzwi do bramek flankowane liściastymi festonami, powyżej tarcze ujęte liśćmi laurowymi, zwieńczone koroną z klejnotem; lewa z klejnotem w postaci łabędzia z napisem: SOLI/ DEO/GLORIA, prawa z postacią ludzką z napisem: SOLI DEO HONOR. Woluty i fryz dekorowane motywami rocaille’ów oraz uskrzydlonymi główkami anielskimi. Osie boczne wypełnione ażurowymi rocaille’ami z gałązkami różanymi oraz ornamentem małżowinowo-chrząstkowym, belkowanie z podwieszonym lambrekinem z chwostami. Skręcone trzony kolumn zdobione wicią z winnej latorośli. Archiwolta nad polem środkowym dekorowana rocaille’em, rocaille’owym kartuszem i lambrekinem z chwostami. Woluty zwieńczenia, pilastry i naroża pola obrazowego dekorowane motywami rocaille’ów. Nastawa marmoryzowana w odcieniu jasnoszarym, profile marmoryzowane w kolorze jasnoróżowym, ornamenty i obramienia złocone.
Zdjęcie nr 33: Ołtarz architektoniczny, trójosiowy, z wydzieloną częścią cokołową z bramkami bocznymi, jednokondygnacyjny, ze zwieńczeniem. Mensa drewniana z portatylem z marmuru dębnickiego, umieszczona na drewnianej, prostopadłościennej skrzyni. Antepedium w kształcie leżącego prostokąta, ujęte profilowaną ramą dekorowaną liśćmi akantu i perełkowaniem. W polu płaskorzeźbione przedstawienie baranka leżącego na krzyżu, na obłoku, ujęte parą liści akantu oraz wicią roślinną z kwiatami i kiściami winogron. Na mensie tabernakulum z Tronem Łaski w formie prostopadłościanu na cokole, o wypukłej ściance frontowej, ujęte spływami wolutowymi podtrzymującymi niepełne belkowanie, wyłamane po środku łukiem półkolistym. Na froncie obrotowa nisza ujęta obramieniem w kształcie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem nadwieszonym. W niszy ryte przedstawienie kielicha z Eucharystią w glorii, na obłoku, całość w rocaillowej ramie. Powyżej tron wystawienia z cokołem dekorowanym rocaille’em i parą ornamentalnych świeczników; ujęty parą kolumn dźwigających imposty. Podpory dżwigają rocaillowe kabłąki tworzące baldachim, na którego szczycie figurka baranka eucharystycznego leżącego na księdze. Ścianka w formie zbliżonej do stojącego prostokąta ujęta rocaille. Tabernakulum i tron ujęte okazałymi spływami wolutowymi z rocaillowymi uszami oraz na zakończeniach u dołu dwiema rzeźbami klęczących, adorujących aniołów. Osie nastawy wydzielone w osiach skrajnych parą kolumn o skręconych trzonach i korynckich kapitelach umieszczonych na tle pilastrów, w osiach wewnętrznych parą pilastrów o trzonach w formie wolut z puttami z puttami, podtrzymywaną przez kariatydy w formie okazałych figur uskrzydlonych aniołów. Podpory wspierają pełne belkowanie z profilowanym gzymsem, występujące nad nimi, przerwane nad polem środkowym. W polu środkowym nisza ze sklepieniem kolebkowym wspartym na dwóch filarach i pilastrach. W głębi niszy obraz Św. Bartłomiej w profilowanej ramie w kształcie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem odcinkowym. Na podniebiu niszy obraz Męczeństwo św. Bartłomieja w kształcie leżącego prostokąta ujętego niesymetrycznym obramieniem z motywem rocaille’ów. Nisza flankowana z figurami św. Stefana i św. Emeryka umieszczonymi na konsolach, na tle pilastrów. Pola retabulum w osiach skrajnych wklęsłe, między podporami prześwity z figurami św. Piotra i św. Pawła. W partii wysokiego cokołu bramki ujęte od zewnątrz wklęsłymi filarami podtrzymującymi belkowanie, wejścia z drzwiczkami w kształcie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem półkolistym z obrazami przedstawiającymi Mojżesza i Aarona. Zwieńczenie w formie aedikuli ujętej pilastrami wspierającymi przerwane belkowanie oraz fantazyjnymi spływami wolutowymi, spływającymi na wewnętrzne podpory, przyjmując formę przerwanego przyczółka, na którym dwa putta i dwie figury siedzących aniołów. W osiach zewnętrznych podpór dwa putta siedzące kanelowanych postumentach i obłokach, prawe przytrzymuje skórę (atrybut św. Bartłomieja). W polu zwieńczenia obraz Św. Anna Samotrzeć w kształcie wydłużonego ośmioboku, w ornamentalnej ramie. Całość zwieńczona rzeźbioną półpostacią Boga Ojca pośród obłoków ukazanego w glorii promienistej. Drzwi do bramek flankowane liściastymi festonami, powyżej tarcze ujęte liśćmi laurowymi, zwieńczone koroną z klejnotem; lewa z klejnotem w postaci łabędzia z napisem: SOLI/ DEO/GLORIA, prawa z postacią ludzką z napisem: SOLI DEO HONOR. Woluty i fryz dekorowane motywami rocaille’ów oraz uskrzydlonymi główkami anielskimi. Osie boczne wypełnione ażurowymi rocaille’ami z gałązkami różanymi oraz ornamentem małżowinowo-chrząstkowym, belkowanie z podwieszonym lambrekinem z chwostami. Skręcone trzony kolumn zdobione wicią z winnej latorośli. Archiwolta nad polem środkowym dekorowana rocaille’em, rocaille’owym kartuszem i lambrekinem z chwostami. Woluty zwieńczenia, pilastry i naroża pola obrazowego dekorowane motywami rocaille’ów. Nastawa marmoryzowana w odcieniu jasnoszarym, profile marmoryzowane w kolorze jasnoróżowym, ornamenty i obramienia złocone.
Zdjęcie nr 34: Ołtarz architektoniczny, trójosiowy, z wydzieloną częścią cokołową z bramkami bocznymi, jednokondygnacyjny, ze zwieńczeniem. Mensa drewniana z portatylem z marmuru dębnickiego, umieszczona na drewnianej, prostopadłościennej skrzyni. Antepedium w kształcie leżącego prostokąta, ujęte profilowaną ramą dekorowaną liśćmi akantu i perełkowaniem. W polu płaskorzeźbione przedstawienie baranka leżącego na krzyżu, na obłoku, ujęte parą liści akantu oraz wicią roślinną z kwiatami i kiściami winogron. Na mensie tabernakulum z Tronem Łaski w formie prostopadłościanu na cokole, o wypukłej ściance frontowej, ujęte spływami wolutowymi podtrzymującymi niepełne belkowanie, wyłamane po środku łukiem półkolistym. Na froncie obrotowa nisza ujęta obramieniem w kształcie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem nadwieszonym. W niszy ryte przedstawienie kielicha z Eucharystią w glorii, na obłoku, całość w rocaillowej ramie. Powyżej tron wystawienia z cokołem dekorowanym rocaille’em i parą ornamentalnych świeczników; ujęty parą kolumn dźwigających imposty. Podpory dżwigają rocaillowe kabłąki tworzące baldachim, na którego szczycie figurka baranka eucharystycznego leżącego na księdze. Ścianka w formie zbliżonej do stojącego prostokąta ujęta rocaille. Tabernakulum i tron ujęte okazałymi spływami wolutowymi z rocaillowymi uszami oraz na zakończeniach u dołu dwiema rzeźbami klęczących, adorujących aniołów. Osie nastawy wydzielone w osiach skrajnych parą kolumn o skręconych trzonach i korynckich kapitelach umieszczonych na tle pilastrów, w osiach wewnętrznych parą pilastrów o trzonach w formie wolut z puttami z puttami, podtrzymywaną przez kariatydy w formie okazałych figur uskrzydlonych aniołów. Podpory wspierają pełne belkowanie z profilowanym gzymsem, występujące nad nimi, przerwane nad polem środkowym. W polu środkowym nisza ze sklepieniem kolebkowym wspartym na dwóch filarach i pilastrach. W głębi niszy obraz Św. Bartłomiej w profilowanej ramie w kształcie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem odcinkowym. Na podniebiu niszy obraz Męczeństwo św. Bartłomieja w kształcie leżącego prostokąta ujętego niesymetrycznym obramieniem z motywem rocaille’ów. Nisza flankowana z figurami św. Stefana i św. Emeryka umieszczonymi na konsolach, na tle pilastrów. Pola retabulum w osiach skrajnych wklęsłe, między podporami prześwity z figurami św. Piotra i św. Pawła. W partii wysokiego cokołu bramki ujęte od zewnątrz wklęsłymi filarami podtrzymującymi belkowanie, wejścia z drzwiczkami w kształcie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem półkolistym z obrazami przedstawiającymi Mojżesza i Aarona. Zwieńczenie w formie aedikuli ujętej pilastrami wspierającymi przerwane belkowanie oraz fantazyjnymi spływami wolutowymi, spływającymi na wewnętrzne podpory, przyjmując formę przerwanego przyczółka, na którym dwa putta i dwie figury siedzących aniołów. W osiach zewnętrznych podpór dwa putta siedzące kanelowanych postumentach i obłokach, prawe przytrzymuje skórę (atrybut św. Bartłomieja). W polu zwieńczenia obraz Św. Anna Samotrzeć w kształcie wydłużonego ośmioboku, w ornamentalnej ramie. Całość zwieńczona rzeźbioną półpostacią Boga Ojca pośród obłoków ukazanego w glorii promienistej. Drzwi do bramek flankowane liściastymi festonami, powyżej tarcze ujęte liśćmi laurowymi, zwieńczone koroną z klejnotem; lewa z klejnotem w postaci łabędzia z napisem: SOLI/ DEO/GLORIA, prawa z postacią ludzką z napisem: SOLI DEO HONOR. Woluty i fryz dekorowane motywami rocaille’ów oraz uskrzydlonymi główkami anielskimi. Osie boczne wypełnione ażurowymi rocaille’ami z gałązkami różanymi oraz ornamentem małżowinowo-chrząstkowym, belkowanie z podwieszonym lambrekinem z chwostami. Skręcone trzony kolumn zdobione wicią z winnej latorośli. Archiwolta nad polem środkowym dekorowana rocaille’em, rocaille’owym kartuszem i lambrekinem z chwostami. Woluty zwieńczenia, pilastry i naroża pola obrazowego dekorowane motywami rocaille’ów. Nastawa marmoryzowana w odcieniu jasnoszarym, profile marmoryzowane w kolorze jasnoróżowym, ornamenty i obramienia złocone.
Zdjęcie nr 35: Ołtarz architektoniczny, trójosiowy, z wydzieloną częścią cokołową z bramkami bocznymi, jednokondygnacyjny, ze zwieńczeniem. Mensa drewniana z portatylem z marmuru dębnickiego, umieszczona na drewnianej, prostopadłościennej skrzyni. Antepedium w kształcie leżącego prostokąta, ujęte profilowaną ramą dekorowaną liśćmi akantu i perełkowaniem. W polu płaskorzeźbione przedstawienie baranka leżącego na krzyżu, na obłoku, ujęte parą liści akantu oraz wicią roślinną z kwiatami i kiściami winogron. Na mensie tabernakulum z Tronem Łaski w formie prostopadłościanu na cokole, o wypukłej ściance frontowej, ujęte spływami wolutowymi podtrzymującymi niepełne belkowanie, wyłamane po środku łukiem półkolistym. Na froncie obrotowa nisza ujęta obramieniem w kształcie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem nadwieszonym. W niszy ryte przedstawienie kielicha z Eucharystią w glorii, na obłoku, całość w rocaillowej ramie. Powyżej tron wystawienia z cokołem dekorowanym rocaille’em i parą ornamentalnych świeczników; ujęty parą kolumn dźwigających imposty. Podpory dżwigają rocaillowe kabłąki tworzące baldachim, na którego szczycie figurka baranka eucharystycznego leżącego na księdze. Ścianka w formie zbliżonej do stojącego prostokąta ujęta rocaille. Tabernakulum i tron ujęte okazałymi spływami wolutowymi z rocaillowymi uszami oraz na zakończeniach u dołu dwiema rzeźbami klęczących, adorujących aniołów. Osie nastawy wydzielone w osiach skrajnych parą kolumn o skręconych trzonach i korynckich kapitelach umieszczonych na tle pilastrów, w osiach wewnętrznych parą pilastrów o trzonach w formie wolut z puttami z puttami, podtrzymywaną przez kariatydy w formie okazałych figur uskrzydlonych aniołów. Podpory wspierają pełne belkowanie z profilowanym gzymsem, występujące nad nimi, przerwane nad polem środkowym. W polu środkowym nisza ze sklepieniem kolebkowym wspartym na dwóch filarach i pilastrach. W głębi niszy obraz Św. Bartłomiej w profilowanej ramie w kształcie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem odcinkowym. Na podniebiu niszy obraz Męczeństwo św. Bartłomieja w kształcie leżącego prostokąta ujętego niesymetrycznym obramieniem z motywem rocaille’ów. Nisza flankowana z figurami św. Stefana i św. Emeryka umieszczonymi na konsolach, na tle pilastrów. Pola retabulum w osiach skrajnych wklęsłe, między podporami prześwity z figurami św. Piotra i św. Pawła. W partii wysokiego cokołu bramki ujęte od zewnątrz wklęsłymi filarami podtrzymującymi belkowanie, wejścia z drzwiczkami w kształcie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem półkolistym z obrazami przedstawiającymi Mojżesza i Aarona. Zwieńczenie w formie aedikuli ujętej pilastrami wspierającymi przerwane belkowanie oraz fantazyjnymi spływami wolutowymi, spływającymi na wewnętrzne podpory, przyjmując formę przerwanego przyczółka, na którym dwa putta i dwie figury siedzących aniołów. W osiach zewnętrznych podpór dwa putta siedzące kanelowanych postumentach i obłokach, prawe przytrzymuje skórę (atrybut św. Bartłomieja). W polu zwieńczenia obraz Św. Anna Samotrzeć w kształcie wydłużonego ośmioboku, w ornamentalnej ramie. Całość zwieńczona rzeźbioną półpostacią Boga Ojca pośród obłoków ukazanego w glorii promienistej. Drzwi do bramek flankowane liściastymi festonami, powyżej tarcze ujęte liśćmi laurowymi, zwieńczone koroną z klejnotem; lewa z klejnotem w postaci łabędzia z napisem: SOLI/ DEO/GLORIA, prawa z postacią ludzką z napisem: SOLI DEO HONOR. Woluty i fryz dekorowane motywami rocaille’ów oraz uskrzydlonymi główkami anielskimi. Osie boczne wypełnione ażurowymi rocaille’ami z gałązkami różanymi oraz ornamentem małżowinowo-chrząstkowym, belkowanie z podwieszonym lambrekinem z chwostami. Skręcone trzony kolumn zdobione wicią z winnej latorośli. Archiwolta nad polem środkowym dekorowana rocaille’em, rocaille’owym kartuszem i lambrekinem z chwostami. Woluty zwieńczenia, pilastry i naroża pola obrazowego dekorowane motywami rocaille’ów. Nastawa marmoryzowana w odcieniu jasnoszarym, profile marmoryzowane w kolorze jasnoróżowym, ornamenty i obramienia złocone.
Zdjęcie nr 36: Ołtarz architektoniczny, trójosiowy, z wydzieloną częścią cokołową z bramkami bocznymi, jednokondygnacyjny, ze zwieńczeniem. Mensa drewniana z portatylem z marmuru dębnickiego, umieszczona na drewnianej, prostopadłościennej skrzyni. Antepedium w kształcie leżącego prostokąta, ujęte profilowaną ramą dekorowaną liśćmi akantu i perełkowaniem. W polu płaskorzeźbione przedstawienie baranka leżącego na krzyżu, na obłoku, ujęte parą liści akantu oraz wicią roślinną z kwiatami i kiściami winogron. Na mensie tabernakulum z Tronem Łaski w formie prostopadłościanu na cokole, o wypukłej ściance frontowej, ujęte spływami wolutowymi podtrzymującymi niepełne belkowanie, wyłamane po środku łukiem półkolistym. Na froncie obrotowa nisza ujęta obramieniem w kształcie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem nadwieszonym. W niszy ryte przedstawienie kielicha z Eucharystią w glorii, na obłoku, całość w rocaillowej ramie. Powyżej tron wystawienia z cokołem dekorowanym rocaille’em i parą ornamentalnych świeczników; ujęty parą kolumn dźwigających imposty. Podpory dżwigają rocaillowe kabłąki tworzące baldachim, na którego szczycie figurka baranka eucharystycznego leżącego na księdze. Ścianka w formie zbliżonej do stojącego prostokąta ujęta rocaille. Tabernakulum i tron ujęte okazałymi spływami wolutowymi z rocaillowymi uszami oraz na zakończeniach u dołu dwiema rzeźbami klęczących, adorujących aniołów. Osie nastawy wydzielone w osiach skrajnych parą kolumn o skręconych trzonach i korynckich kapitelach umieszczonych na tle pilastrów, w osiach wewnętrznych parą pilastrów o trzonach w formie wolut z puttami z puttami, podtrzymywaną przez kariatydy w formie okazałych figur uskrzydlonych aniołów. Podpory wspierają pełne belkowanie z profilowanym gzymsem, występujące nad nimi, przerwane nad polem środkowym. W polu środkowym nisza ze sklepieniem kolebkowym wspartym na dwóch filarach i pilastrach. W głębi niszy obraz Św. Bartłomiej w profilowanej ramie w kształcie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem odcinkowym. Na podniebiu niszy obraz Męczeństwo św. Bartłomieja w kształcie leżącego prostokąta ujętego niesymetrycznym obramieniem z motywem rocaille’ów. Nisza flankowana z figurami św. Stefana i św. Emeryka umieszczonymi na konsolach, na tle pilastrów. Pola retabulum w osiach skrajnych wklęsłe, między podporami prześwity z figurami św. Piotra i św. Pawła. W partii wysokiego cokołu bramki ujęte od zewnątrz wklęsłymi filarami podtrzymującymi belkowanie, wejścia z drzwiczkami w kształcie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem półkolistym z obrazami przedstawiającymi Mojżesza i Aarona. Zwieńczenie w formie aedikuli ujętej pilastrami wspierającymi przerwane belkowanie oraz fantazyjnymi spływami wolutowymi, spływającymi na wewnętrzne podpory, przyjmując formę przerwanego przyczółka, na którym dwa putta i dwie figury siedzących aniołów. W osiach zewnętrznych podpór dwa putta siedzące kanelowanych postumentach i obłokach, prawe przytrzymuje skórę (atrybut św. Bartłomieja). W polu zwieńczenia obraz Św. Anna Samotrzeć w kształcie wydłużonego ośmioboku, w ornamentalnej ramie. Całość zwieńczona rzeźbioną półpostacią Boga Ojca pośród obłoków ukazanego w glorii promienistej. Drzwi do bramek flankowane liściastymi festonami, powyżej tarcze ujęte liśćmi laurowymi, zwieńczone koroną z klejnotem; lewa z klejnotem w postaci łabędzia z napisem: SOLI/ DEO/GLORIA, prawa z postacią ludzką z napisem: SOLI DEO HONOR. Woluty i fryz dekorowane motywami rocaille’ów oraz uskrzydlonymi główkami anielskimi. Osie boczne wypełnione ażurowymi rocaille’ami z gałązkami różanymi oraz ornamentem małżowinowo-chrząstkowym, belkowanie z podwieszonym lambrekinem z chwostami. Skręcone trzony kolumn zdobione wicią z winnej latorośli. Archiwolta nad polem środkowym dekorowana rocaille’em, rocaille’owym kartuszem i lambrekinem z chwostami. Woluty zwieńczenia, pilastry i naroża pola obrazowego dekorowane motywami rocaille’ów. Nastawa marmoryzowana w odcieniu jasnoszarym, profile marmoryzowane w kolorze jasnoróżowym, ornamenty i obramienia złocone.
Zdjęcie nr 37: Ołtarz architektoniczny, trójosiowy, z wydzieloną częścią cokołową z bramkami bocznymi, jednokondygnacyjny, ze zwieńczeniem. Mensa drewniana z portatylem z marmuru dębnickiego, umieszczona na drewnianej, prostopadłościennej skrzyni. Antepedium w kształcie leżącego prostokąta, ujęte profilowaną ramą dekorowaną liśćmi akantu i perełkowaniem. W polu płaskorzeźbione przedstawienie baranka leżącego na krzyżu, na obłoku, ujęte parą liści akantu oraz wicią roślinną z kwiatami i kiściami winogron. Na mensie tabernakulum z Tronem Łaski w formie prostopadłościanu na cokole, o wypukłej ściance frontowej, ujęte spływami wolutowymi podtrzymującymi niepełne belkowanie, wyłamane po środku łukiem półkolistym. Na froncie obrotowa nisza ujęta obramieniem w kształcie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem nadwieszonym. W niszy ryte przedstawienie kielicha z Eucharystią w glorii, na obłoku, całość w rocaillowej ramie. Powyżej tron wystawienia z cokołem dekorowanym rocaille’em i parą ornamentalnych świeczników; ujęty parą kolumn dźwigających imposty. Podpory dżwigają rocaillowe kabłąki tworzące baldachim, na którego szczycie figurka baranka eucharystycznego leżącego na księdze. Ścianka w formie zbliżonej do stojącego prostokąta ujęta rocaille. Tabernakulum i tron ujęte okazałymi spływami wolutowymi z rocaillowymi uszami oraz na zakończeniach u dołu dwiema rzeźbami klęczących, adorujących aniołów. Osie nastawy wydzielone w osiach skrajnych parą kolumn o skręconych trzonach i korynckich kapitelach umieszczonych na tle pilastrów, w osiach wewnętrznych parą pilastrów o trzonach w formie wolut z puttami z puttami, podtrzymywaną przez kariatydy w formie okazałych figur uskrzydlonych aniołów. Podpory wspierają pełne belkowanie z profilowanym gzymsem, występujące nad nimi, przerwane nad polem środkowym. W polu środkowym nisza ze sklepieniem kolebkowym wspartym na dwóch filarach i pilastrach. W głębi niszy obraz Św. Bartłomiej w profilowanej ramie w kształcie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem odcinkowym. Na podniebiu niszy obraz Męczeństwo św. Bartłomieja w kształcie leżącego prostokąta ujętego niesymetrycznym obramieniem z motywem rocaille’ów. Nisza flankowana z figurami św. Stefana i św. Emeryka umieszczonymi na konsolach, na tle pilastrów. Pola retabulum w osiach skrajnych wklęsłe, między podporami prześwity z figurami św. Piotra i św. Pawła. W partii wysokiego cokołu bramki ujęte od zewnątrz wklęsłymi filarami podtrzymującymi belkowanie, wejścia z drzwiczkami w kształcie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem półkolistym z obrazami przedstawiającymi Mojżesza i Aarona. Zwieńczenie w formie aedikuli ujętej pilastrami wspierającymi przerwane belkowanie oraz fantazyjnymi spływami wolutowymi, spływającymi na wewnętrzne podpory, przyjmując formę przerwanego przyczółka, na którym dwa putta i dwie figury siedzących aniołów. W osiach zewnętrznych podpór dwa putta siedzące kanelowanych postumentach i obłokach, prawe przytrzymuje skórę (atrybut św. Bartłomieja). W polu zwieńczenia obraz Św. Anna Samotrzeć w kształcie wydłużonego ośmioboku, w ornamentalnej ramie. Całość zwieńczona rzeźbioną półpostacią Boga Ojca pośród obłoków ukazanego w glorii promienistej. Drzwi do bramek flankowane liściastymi festonami, powyżej tarcze ujęte liśćmi laurowymi, zwieńczone koroną z klejnotem; lewa z klejnotem w postaci łabędzia z napisem: SOLI/ DEO/GLORIA, prawa z postacią ludzką z napisem: SOLI DEO HONOR. Woluty i fryz dekorowane motywami rocaille’ów oraz uskrzydlonymi główkami anielskimi. Osie boczne wypełnione ażurowymi rocaille’ami z gałązkami różanymi oraz ornamentem małżowinowo-chrząstkowym, belkowanie z podwieszonym lambrekinem z chwostami. Skręcone trzony kolumn zdobione wicią z winnej latorośli. Archiwolta nad polem środkowym dekorowana rocaille’em, rocaille’owym kartuszem i lambrekinem z chwostami. Woluty zwieńczenia, pilastry i naroża pola obrazowego dekorowane motywami rocaille’ów. Nastawa marmoryzowana w odcieniu jasnoszarym, profile marmoryzowane w kolorze jasnoróżowym, ornamenty i obramienia złocone.
Zdjęcie nr 38: Ołtarz architektoniczny, trójosiowy, z wydzieloną częścią cokołową z bramkami bocznymi, jednokondygnacyjny, ze zwieńczeniem. Mensa drewniana z portatylem z marmuru dębnickiego, umieszczona na drewnianej, prostopadłościennej skrzyni. Antepedium w kształcie leżącego prostokąta, ujęte profilowaną ramą dekorowaną liśćmi akantu i perełkowaniem. W polu płaskorzeźbione przedstawienie baranka leżącego na krzyżu, na obłoku, ujęte parą liści akantu oraz wicią roślinną z kwiatami i kiściami winogron. Na mensie tabernakulum z Tronem Łaski w formie prostopadłościanu na cokole, o wypukłej ściance frontowej, ujęte spływami wolutowymi podtrzymującymi niepełne belkowanie, wyłamane po środku łukiem półkolistym. Na froncie obrotowa nisza ujęta obramieniem w kształcie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem nadwieszonym. W niszy ryte przedstawienie kielicha z Eucharystią w glorii, na obłoku, całość w rocaillowej ramie. Powyżej tron wystawienia z cokołem dekorowanym rocaille’em i parą ornamentalnych świeczników; ujęty parą kolumn dźwigających imposty. Podpory dżwigają rocaillowe kabłąki tworzące baldachim, na którego szczycie figurka baranka eucharystycznego leżącego na księdze. Ścianka w formie zbliżonej do stojącego prostokąta ujęta rocaille. Tabernakulum i tron ujęte okazałymi spływami wolutowymi z rocaillowymi uszami oraz na zakończeniach u dołu dwiema rzeźbami klęczących, adorujących aniołów. Osie nastawy wydzielone w osiach skrajnych parą kolumn o skręconych trzonach i korynckich kapitelach umieszczonych na tle pilastrów, w osiach wewnętrznych parą pilastrów o trzonach w formie wolut z puttami z puttami, podtrzymywaną przez kariatydy w formie okazałych figur uskrzydlonych aniołów. Podpory wspierają pełne belkowanie z profilowanym gzymsem, występujące nad nimi, przerwane nad polem środkowym. W polu środkowym nisza ze sklepieniem kolebkowym wspartym na dwóch filarach i pilastrach. W głębi niszy obraz Św. Bartłomiej w profilowanej ramie w kształcie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem odcinkowym. Na podniebiu niszy obraz Męczeństwo św. Bartłomieja w kształcie leżącego prostokąta ujętego niesymetrycznym obramieniem z motywem rocaille’ów. Nisza flankowana z figurami św. Stefana i św. Emeryka umieszczonymi na konsolach, na tle pilastrów. Pola retabulum w osiach skrajnych wklęsłe, między podporami prześwity z figurami św. Piotra i św. Pawła. W partii wysokiego cokołu bramki ujęte od zewnątrz wklęsłymi filarami podtrzymującymi belkowanie, wejścia z drzwiczkami w kształcie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem półkolistym z obrazami przedstawiającymi Mojżesza i Aarona. Zwieńczenie w formie aedikuli ujętej pilastrami wspierającymi przerwane belkowanie oraz fantazyjnymi spływami wolutowymi, spływającymi na wewnętrzne podpory, przyjmując formę przerwanego przyczółka, na którym dwa putta i dwie figury siedzących aniołów. W osiach zewnętrznych podpór dwa putta siedzące kanelowanych postumentach i obłokach, prawe przytrzymuje skórę (atrybut św. Bartłomieja). W polu zwieńczenia obraz Św. Anna Samotrzeć w kształcie wydłużonego ośmioboku, w ornamentalnej ramie. Całość zwieńczona rzeźbioną półpostacią Boga Ojca pośród obłoków ukazanego w glorii promienistej. Drzwi do bramek flankowane liściastymi festonami, powyżej tarcze ujęte liśćmi laurowymi, zwieńczone koroną z klejnotem; lewa z klejnotem w postaci łabędzia z napisem: SOLI/ DEO/GLORIA, prawa z postacią ludzką z napisem: SOLI DEO HONOR. Woluty i fryz dekorowane motywami rocaille’ów oraz uskrzydlonymi główkami anielskimi. Osie boczne wypełnione ażurowymi rocaille’ami z gałązkami różanymi oraz ornamentem małżowinowo-chrząstkowym, belkowanie z podwieszonym lambrekinem z chwostami. Skręcone trzony kolumn zdobione wicią z winnej latorośli. Archiwolta nad polem środkowym dekorowana rocaille’em, rocaille’owym kartuszem i lambrekinem z chwostami. Woluty zwieńczenia, pilastry i naroża pola obrazowego dekorowane motywami rocaille’ów. Nastawa marmoryzowana w odcieniu jasnoszarym, profile marmoryzowane w kolorze jasnoróżowym, ornamenty i obramienia złocone.
Zdjęcie nr 39: Ołtarz architektoniczny, trójosiowy, z wydzieloną częścią cokołową z bramkami bocznymi, jednokondygnacyjny, ze zwieńczeniem. Mensa drewniana z portatylem z marmuru dębnickiego, umieszczona na drewnianej, prostopadłościennej skrzyni. Antepedium w kształcie leżącego prostokąta, ujęte profilowaną ramą dekorowaną liśćmi akantu i perełkowaniem. W polu płaskorzeźbione przedstawienie baranka leżącego na krzyżu, na obłoku, ujęte parą liści akantu oraz wicią roślinną z kwiatami i kiściami winogron. Na mensie tabernakulum z Tronem Łaski w formie prostopadłościanu na cokole, o wypukłej ściance frontowej, ujęte spływami wolutowymi podtrzymującymi niepełne belkowanie, wyłamane po środku łukiem półkolistym. Na froncie obrotowa nisza ujęta obramieniem w kształcie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem nadwieszonym. W niszy ryte przedstawienie kielicha z Eucharystią w glorii, na obłoku, całość w rocaillowej ramie. Powyżej tron wystawienia z cokołem dekorowanym rocaille’em i parą ornamentalnych świeczników; ujęty parą kolumn dźwigających imposty. Podpory dżwigają rocaillowe kabłąki tworzące baldachim, na którego szczycie figurka baranka eucharystycznego leżącego na księdze. Ścianka w formie zbliżonej do stojącego prostokąta ujęta rocaille. Tabernakulum i tron ujęte okazałymi spływami wolutowymi z rocaillowymi uszami oraz na zakończeniach u dołu dwiema rzeźbami klęczących, adorujących aniołów. Osie nastawy wydzielone w osiach skrajnych parą kolumn o skręconych trzonach i korynckich kapitelach umieszczonych na tle pilastrów, w osiach wewnętrznych parą pilastrów o trzonach w formie wolut z puttami z puttami, podtrzymywaną przez kariatydy w formie okazałych figur uskrzydlonych aniołów. Podpory wspierają pełne belkowanie z profilowanym gzymsem, występujące nad nimi, przerwane nad polem środkowym. W polu środkowym nisza ze sklepieniem kolebkowym wspartym na dwóch filarach i pilastrach. W głębi niszy obraz Św. Bartłomiej w profilowanej ramie w kształcie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem odcinkowym. Na podniebiu niszy obraz Męczeństwo św. Bartłomieja w kształcie leżącego prostokąta ujętego niesymetrycznym obramieniem z motywem rocaille’ów. Nisza flankowana z figurami św. Stefana i św. Emeryka umieszczonymi na konsolach, na tle pilastrów. Pola retabulum w osiach skrajnych wklęsłe, między podporami prześwity z figurami św. Piotra i św. Pawła. W partii wysokiego cokołu bramki ujęte od zewnątrz wklęsłymi filarami podtrzymującymi belkowanie, wejścia z drzwiczkami w kształcie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem półkolistym z obrazami przedstawiającymi Mojżesza i Aarona. Zwieńczenie w formie aedikuli ujętej pilastrami wspierającymi przerwane belkowanie oraz fantazyjnymi spływami wolutowymi, spływającymi na wewnętrzne podpory, przyjmując formę przerwanego przyczółka, na którym dwa putta i dwie figury siedzących aniołów. W osiach zewnętrznych podpór dwa putta siedzące kanelowanych postumentach i obłokach, prawe przytrzymuje skórę (atrybut św. Bartłomieja). W polu zwieńczenia obraz Św. Anna Samotrzeć w kształcie wydłużonego ośmioboku, w ornamentalnej ramie. Całość zwieńczona rzeźbioną półpostacią Boga Ojca pośród obłoków ukazanego w glorii promienistej. Drzwi do bramek flankowane liściastymi festonami, powyżej tarcze ujęte liśćmi laurowymi, zwieńczone koroną z klejnotem; lewa z klejnotem w postaci łabędzia z napisem: SOLI/ DEO/GLORIA, prawa z postacią ludzką z napisem: SOLI DEO HONOR. Woluty i fryz dekorowane motywami rocaille’ów oraz uskrzydlonymi główkami anielskimi. Osie boczne wypełnione ażurowymi rocaille’ami z gałązkami różanymi oraz ornamentem małżowinowo-chrząstkowym, belkowanie z podwieszonym lambrekinem z chwostami. Skręcone trzony kolumn zdobione wicią z winnej latorośli. Archiwolta nad polem środkowym dekorowana rocaille’em, rocaille’owym kartuszem i lambrekinem z chwostami. Woluty zwieńczenia, pilastry i naroża pola obrazowego dekorowane motywami rocaille’ów. Nastawa marmoryzowana w odcieniu jasnoszarym, profile marmoryzowane w kolorze jasnoróżowym, ornamenty i obramienia złocone.
Zdjęcie nr 40: Ołtarz architektoniczny, trójosiowy, z wydzieloną częścią cokołową z bramkami bocznymi, jednokondygnacyjny, ze zwieńczeniem. Mensa drewniana z portatylem z marmuru dębnickiego, umieszczona na drewnianej, prostopadłościennej skrzyni. Antepedium w kształcie leżącego prostokąta, ujęte profilowaną ramą dekorowaną liśćmi akantu i perełkowaniem. W polu płaskorzeźbione przedstawienie baranka leżącego na krzyżu, na obłoku, ujęte parą liści akantu oraz wicią roślinną z kwiatami i kiściami winogron. Na mensie tabernakulum z Tronem Łaski w formie prostopadłościanu na cokole, o wypukłej ściance frontowej, ujęte spływami wolutowymi podtrzymującymi niepełne belkowanie, wyłamane po środku łukiem półkolistym. Na froncie obrotowa nisza ujęta obramieniem w kształcie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem nadwieszonym. W niszy ryte przedstawienie kielicha z Eucharystią w glorii, na obłoku, całość w rocaillowej ramie. Powyżej tron wystawienia z cokołem dekorowanym rocaille’em i parą ornamentalnych świeczników; ujęty parą kolumn dźwigających imposty. Podpory dżwigają rocaillowe kabłąki tworzące baldachim, na którego szczycie figurka baranka eucharystycznego leżącego na księdze. Ścianka w formie zbliżonej do stojącego prostokąta ujęta rocaille. Tabernakulum i tron ujęte okazałymi spływami wolutowymi z rocaillowymi uszami oraz na zakończeniach u dołu dwiema rzeźbami klęczących, adorujących aniołów. Osie nastawy wydzielone w osiach skrajnych parą kolumn o skręconych trzonach i korynckich kapitelach umieszczonych na tle pilastrów, w osiach wewnętrznych parą pilastrów o trzonach w formie wolut z puttami z puttami, podtrzymywaną przez kariatydy w formie okazałych figur uskrzydlonych aniołów. Podpory wspierają pełne belkowanie z profilowanym gzymsem, występujące nad nimi, przerwane nad polem środkowym. W polu środkowym nisza ze sklepieniem kolebkowym wspartym na dwóch filarach i pilastrach. W głębi niszy obraz Św. Bartłomiej w profilowanej ramie w kształcie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem odcinkowym. Na podniebiu niszy obraz Męczeństwo św. Bartłomieja w kształcie leżącego prostokąta ujętego niesymetrycznym obramieniem z motywem rocaille’ów. Nisza flankowana z figurami św. Stefana i św. Emeryka umieszczonymi na konsolach, na tle pilastrów. Pola retabulum w osiach skrajnych wklęsłe, między podporami prześwity z figurami św. Piotra i św. Pawła. W partii wysokiego cokołu bramki ujęte od zewnątrz wklęsłymi filarami podtrzymującymi belkowanie, wejścia z drzwiczkami w kształcie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem półkolistym z obrazami przedstawiającymi Mojżesza i Aarona. Zwieńczenie w formie aedikuli ujętej pilastrami wspierającymi przerwane belkowanie oraz fantazyjnymi spływami wolutowymi, spływającymi na wewnętrzne podpory, przyjmując formę przerwanego przyczółka, na którym dwa putta i dwie figury siedzących aniołów. W osiach zewnętrznych podpór dwa putta siedzące kanelowanych postumentach i obłokach, prawe przytrzymuje skórę (atrybut św. Bartłomieja). W polu zwieńczenia obraz Św. Anna Samotrzeć w kształcie wydłużonego ośmioboku, w ornamentalnej ramie. Całość zwieńczona rzeźbioną półpostacią Boga Ojca pośród obłoków ukazanego w glorii promienistej. Drzwi do bramek flankowane liściastymi festonami, powyżej tarcze ujęte liśćmi laurowymi, zwieńczone koroną z klejnotem; lewa z klejnotem w postaci łabędzia z napisem: SOLI/ DEO/GLORIA, prawa z postacią ludzką z napisem: SOLI DEO HONOR. Woluty i fryz dekorowane motywami rocaille’ów oraz uskrzydlonymi główkami anielskimi. Osie boczne wypełnione ażurowymi rocaille’ami z gałązkami różanymi oraz ornamentem małżowinowo-chrząstkowym, belkowanie z podwieszonym lambrekinem z chwostami. Skręcone trzony kolumn zdobione wicią z winnej latorośli. Archiwolta nad polem środkowym dekorowana rocaille’em, rocaille’owym kartuszem i lambrekinem z chwostami. Woluty zwieńczenia, pilastry i naroża pola obrazowego dekorowane motywami rocaille’ów. Nastawa marmoryzowana w odcieniu jasnoszarym, profile marmoryzowane w kolorze jasnoróżowym, ornamenty i obramienia złocone.
Zdjęcie nr 41: Ołtarz architektoniczny, trójosiowy, z wydzieloną częścią cokołową z bramkami bocznymi, jednokondygnacyjny, ze zwieńczeniem. Mensa drewniana z portatylem z marmuru dębnickiego, umieszczona na drewnianej, prostopadłościennej skrzyni. Antepedium w kształcie leżącego prostokąta, ujęte profilowaną ramą dekorowaną liśćmi akantu i perełkowaniem. W polu płaskorzeźbione przedstawienie baranka leżącego na krzyżu, na obłoku, ujęte parą liści akantu oraz wicią roślinną z kwiatami i kiściami winogron. Na mensie tabernakulum z Tronem Łaski w formie prostopadłościanu na cokole, o wypukłej ściance frontowej, ujęte spływami wolutowymi podtrzymującymi niepełne belkowanie, wyłamane po środku łukiem półkolistym. Na froncie obrotowa nisza ujęta obramieniem w kształcie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem nadwieszonym. W niszy ryte przedstawienie kielicha z Eucharystią w glorii, na obłoku, całość w rocaillowej ramie. Powyżej tron wystawienia z cokołem dekorowanym rocaille’em i parą ornamentalnych świeczników; ujęty parą kolumn dźwigających imposty. Podpory dżwigają rocaillowe kabłąki tworzące baldachim, na którego szczycie figurka baranka eucharystycznego leżącego na księdze. Ścianka w formie zbliżonej do stojącego prostokąta ujęta rocaille. Tabernakulum i tron ujęte okazałymi spływami wolutowymi z rocaillowymi uszami oraz na zakończeniach u dołu dwiema rzeźbami klęczących, adorujących aniołów. Osie nastawy wydzielone w osiach skrajnych parą kolumn o skręconych trzonach i korynckich kapitelach umieszczonych na tle pilastrów, w osiach wewnętrznych parą pilastrów o trzonach w formie wolut z puttami z puttami, podtrzymywaną przez kariatydy w formie okazałych figur uskrzydlonych aniołów. Podpory wspierają pełne belkowanie z profilowanym gzymsem, występujące nad nimi, przerwane nad polem środkowym. W polu środkowym nisza ze sklepieniem kolebkowym wspartym na dwóch filarach i pilastrach. W głębi niszy obraz Św. Bartłomiej w profilowanej ramie w kształcie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem odcinkowym. Na podniebiu niszy obraz Męczeństwo św. Bartłomieja w kształcie leżącego prostokąta ujętego niesymetrycznym obramieniem z motywem rocaille’ów. Nisza flankowana z figurami św. Stefana i św. Emeryka umieszczonymi na konsolach, na tle pilastrów. Pola retabulum w osiach skrajnych wklęsłe, między podporami prześwity z figurami św. Piotra i św. Pawła. W partii wysokiego cokołu bramki ujęte od zewnątrz wklęsłymi filarami podtrzymującymi belkowanie, wejścia z drzwiczkami w kształcie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem półkolistym z obrazami przedstawiającymi Mojżesza i Aarona. Zwieńczenie w formie aedikuli ujętej pilastrami wspierającymi przerwane belkowanie oraz fantazyjnymi spływami wolutowymi, spływającymi na wewnętrzne podpory, przyjmując formę przerwanego przyczółka, na którym dwa putta i dwie figury siedzących aniołów. W osiach zewnętrznych podpór dwa putta siedzące kanelowanych postumentach i obłokach, prawe przytrzymuje skórę (atrybut św. Bartłomieja). W polu zwieńczenia obraz Św. Anna Samotrzeć w kształcie wydłużonego ośmioboku, w ornamentalnej ramie. Całość zwieńczona rzeźbioną półpostacią Boga Ojca pośród obłoków ukazanego w glorii promienistej. Drzwi do bramek flankowane liściastymi festonami, powyżej tarcze ujęte liśćmi laurowymi, zwieńczone koroną z klejnotem; lewa z klejnotem w postaci łabędzia z napisem: SOLI/ DEO/GLORIA, prawa z postacią ludzką z napisem: SOLI DEO HONOR. Woluty i fryz dekorowane motywami rocaille’ów oraz uskrzydlonymi główkami anielskimi. Osie boczne wypełnione ażurowymi rocaille’ami z gałązkami różanymi oraz ornamentem małżowinowo-chrząstkowym, belkowanie z podwieszonym lambrekinem z chwostami. Skręcone trzony kolumn zdobione wicią z winnej latorośli. Archiwolta nad polem środkowym dekorowana rocaille’em, rocaille’owym kartuszem i lambrekinem z chwostami. Woluty zwieńczenia, pilastry i naroża pola obrazowego dekorowane motywami rocaille’ów. Nastawa marmoryzowana w odcieniu jasnoszarym, profile marmoryzowane w kolorze jasnoróżowym, ornamenty i obramienia złocone.
Zdjęcie nr 42: Ołtarz architektoniczny, trójosiowy, z wydzieloną częścią cokołową z bramkami bocznymi, jednokondygnacyjny, ze zwieńczeniem. Mensa drewniana z portatylem z marmuru dębnickiego, umieszczona na drewnianej, prostopadłościennej skrzyni. Antepedium w kształcie leżącego prostokąta, ujęte profilowaną ramą dekorowaną liśćmi akantu i perełkowaniem. W polu płaskorzeźbione przedstawienie baranka leżącego na krzyżu, na obłoku, ujęte parą liści akantu oraz wicią roślinną z kwiatami i kiściami winogron. Na mensie tabernakulum z Tronem Łaski w formie prostopadłościanu na cokole, o wypukłej ściance frontowej, ujęte spływami wolutowymi podtrzymującymi niepełne belkowanie, wyłamane po środku łukiem półkolistym. Na froncie obrotowa nisza ujęta obramieniem w kształcie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem nadwieszonym. W niszy ryte przedstawienie kielicha z Eucharystią w glorii, na obłoku, całość w rocaillowej ramie. Powyżej tron wystawienia z cokołem dekorowanym rocaille’em i parą ornamentalnych świeczników; ujęty parą kolumn dźwigających imposty. Podpory dżwigają rocaillowe kabłąki tworzące baldachim, na którego szczycie figurka baranka eucharystycznego leżącego na księdze. Ścianka w formie zbliżonej do stojącego prostokąta ujęta rocaille. Tabernakulum i tron ujęte okazałymi spływami wolutowymi z rocaillowymi uszami oraz na zakończeniach u dołu dwiema rzeźbami klęczących, adorujących aniołów. Osie nastawy wydzielone w osiach skrajnych parą kolumn o skręconych trzonach i korynckich kapitelach umieszczonych na tle pilastrów, w osiach wewnętrznych parą pilastrów o trzonach w formie wolut z puttami z puttami, podtrzymywaną przez kariatydy w formie okazałych figur uskrzydlonych aniołów. Podpory wspierają pełne belkowanie z profilowanym gzymsem, występujące nad nimi, przerwane nad polem środkowym. W polu środkowym nisza ze sklepieniem kolebkowym wspartym na dwóch filarach i pilastrach. W głębi niszy obraz Św. Bartłomiej w profilowanej ramie w kształcie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem odcinkowym. Na podniebiu niszy obraz Męczeństwo św. Bartłomieja w kształcie leżącego prostokąta ujętego niesymetrycznym obramieniem z motywem rocaille’ów. Nisza flankowana z figurami św. Stefana i św. Emeryka umieszczonymi na konsolach, na tle pilastrów. Pola retabulum w osiach skrajnych wklęsłe, między podporami prześwity z figurami św. Piotra i św. Pawła. W partii wysokiego cokołu bramki ujęte od zewnątrz wklęsłymi filarami podtrzymującymi belkowanie, wejścia z drzwiczkami w kształcie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem półkolistym z obrazami przedstawiającymi Mojżesza i Aarona. Zwieńczenie w formie aedikuli ujętej pilastrami wspierającymi przerwane belkowanie oraz fantazyjnymi spływami wolutowymi, spływającymi na wewnętrzne podpory, przyjmując formę przerwanego przyczółka, na którym dwa putta i dwie figury siedzących aniołów. W osiach zewnętrznych podpór dwa putta siedzące kanelowanych postumentach i obłokach, prawe przytrzymuje skórę (atrybut św. Bartłomieja). W polu zwieńczenia obraz Św. Anna Samotrzeć w kształcie wydłużonego ośmioboku, w ornamentalnej ramie. Całość zwieńczona rzeźbioną półpostacią Boga Ojca pośród obłoków ukazanego w glorii promienistej. Drzwi do bramek flankowane liściastymi festonami, powyżej tarcze ujęte liśćmi laurowymi, zwieńczone koroną z klejnotem; lewa z klejnotem w postaci łabędzia z napisem: SOLI/ DEO/GLORIA, prawa z postacią ludzką z napisem: SOLI DEO HONOR. Woluty i fryz dekorowane motywami rocaille’ów oraz uskrzydlonymi główkami anielskimi. Osie boczne wypełnione ażurowymi rocaille’ami z gałązkami różanymi oraz ornamentem małżowinowo-chrząstkowym, belkowanie z podwieszonym lambrekinem z chwostami. Skręcone trzony kolumn zdobione wicią z winnej latorośli. Archiwolta nad polem środkowym dekorowana rocaille’em, rocaille’owym kartuszem i lambrekinem z chwostami. Woluty zwieńczenia, pilastry i naroża pola obrazowego dekorowane motywami rocaille’ów. Nastawa marmoryzowana w odcieniu jasnoszarym, profile marmoryzowane w kolorze jasnoróżowym, ornamenty i obramienia złocone.
Zdjęcie nr 43: Ołtarz architektoniczny, trójosiowy, z wydzieloną częścią cokołową z bramkami bocznymi, jednokondygnacyjny, ze zwieńczeniem. Mensa drewniana z portatylem z marmuru dębnickiego, umieszczona na drewnianej, prostopadłościennej skrzyni. Antepedium w kształcie leżącego prostokąta, ujęte profilowaną ramą dekorowaną liśćmi akantu i perełkowaniem. W polu płaskorzeźbione przedstawienie baranka leżącego na krzyżu, na obłoku, ujęte parą liści akantu oraz wicią roślinną z kwiatami i kiściami winogron. Na mensie tabernakulum z Tronem Łaski w formie prostopadłościanu na cokole, o wypukłej ściance frontowej, ujęte spływami wolutowymi podtrzymującymi niepełne belkowanie, wyłamane po środku łukiem półkolistym. Na froncie obrotowa nisza ujęta obramieniem w kształcie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem nadwieszonym. W niszy ryte przedstawienie kielicha z Eucharystią w glorii, na obłoku, całość w rocaillowej ramie. Powyżej tron wystawienia z cokołem dekorowanym rocaille’em i parą ornamentalnych świeczników; ujęty parą kolumn dźwigających imposty. Podpory dżwigają rocaillowe kabłąki tworzące baldachim, na którego szczycie figurka baranka eucharystycznego leżącego na księdze. Ścianka w formie zbliżonej do stojącego prostokąta ujęta rocaille. Tabernakulum i tron ujęte okazałymi spływami wolutowymi z rocaillowymi uszami oraz na zakończeniach u dołu dwiema rzeźbami klęczących, adorujących aniołów. Osie nastawy wydzielone w osiach skrajnych parą kolumn o skręconych trzonach i korynckich kapitelach umieszczonych na tle pilastrów, w osiach wewnętrznych parą pilastrów o trzonach w formie wolut z puttami z puttami, podtrzymywaną przez kariatydy w formie okazałych figur uskrzydlonych aniołów. Podpory wspierają pełne belkowanie z profilowanym gzymsem, występujące nad nimi, przerwane nad polem środkowym. W polu środkowym nisza ze sklepieniem kolebkowym wspartym na dwóch filarach i pilastrach. W głębi niszy obraz Św. Bartłomiej w profilowanej ramie w kształcie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem odcinkowym. Na podniebiu niszy obraz Męczeństwo św. Bartłomieja w kształcie leżącego prostokąta ujętego niesymetrycznym obramieniem z motywem rocaille’ów. Nisza flankowana z figurami św. Stefana i św. Emeryka umieszczonymi na konsolach, na tle pilastrów. Pola retabulum w osiach skrajnych wklęsłe, między podporami prześwity z figurami św. Piotra i św. Pawła. W partii wysokiego cokołu bramki ujęte od zewnątrz wklęsłymi filarami podtrzymującymi belkowanie, wejścia z drzwiczkami w kształcie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem półkolistym z obrazami przedstawiającymi Mojżesza i Aarona. Zwieńczenie w formie aedikuli ujętej pilastrami wspierającymi przerwane belkowanie oraz fantazyjnymi spływami wolutowymi, spływającymi na wewnętrzne podpory, przyjmując formę przerwanego przyczółka, na którym dwa putta i dwie figury siedzących aniołów. W osiach zewnętrznych podpór dwa putta siedzące kanelowanych postumentach i obłokach, prawe przytrzymuje skórę (atrybut św. Bartłomieja). W polu zwieńczenia obraz Św. Anna Samotrzeć w kształcie wydłużonego ośmioboku, w ornamentalnej ramie. Całość zwieńczona rzeźbioną półpostacią Boga Ojca pośród obłoków ukazanego w glorii promienistej. Drzwi do bramek flankowane liściastymi festonami, powyżej tarcze ujęte liśćmi laurowymi, zwieńczone koroną z klejnotem; lewa z klejnotem w postaci łabędzia z napisem: SOLI/ DEO/GLORIA, prawa z postacią ludzką z napisem: SOLI DEO HONOR. Woluty i fryz dekorowane motywami rocaille’ów oraz uskrzydlonymi główkami anielskimi. Osie boczne wypełnione ażurowymi rocaille’ami z gałązkami różanymi oraz ornamentem małżowinowo-chrząstkowym, belkowanie z podwieszonym lambrekinem z chwostami. Skręcone trzony kolumn zdobione wicią z winnej latorośli. Archiwolta nad polem środkowym dekorowana rocaille’em, rocaille’owym kartuszem i lambrekinem z chwostami. Woluty zwieńczenia, pilastry i naroża pola obrazowego dekorowane motywami rocaille’ów. Nastawa marmoryzowana w odcieniu jasnoszarym, profile marmoryzowane w kolorze jasnoróżowym, ornamenty i obramienia złocone.
Zdjęcie nr 44: Ołtarz architektoniczny, trójosiowy, z wydzieloną częścią cokołową z bramkami bocznymi, jednokondygnacyjny, ze zwieńczeniem. Mensa drewniana z portatylem z marmuru dębnickiego, umieszczona na drewnianej, prostopadłościennej skrzyni. Antepedium w kształcie leżącego prostokąta, ujęte profilowaną ramą dekorowaną liśćmi akantu i perełkowaniem. W polu płaskorzeźbione przedstawienie baranka leżącego na krzyżu, na obłoku, ujęte parą liści akantu oraz wicią roślinną z kwiatami i kiściami winogron. Na mensie tabernakulum z Tronem Łaski w formie prostopadłościanu na cokole, o wypukłej ściance frontowej, ujęte spływami wolutowymi podtrzymującymi niepełne belkowanie, wyłamane po środku łukiem półkolistym. Na froncie obrotowa nisza ujęta obramieniem w kształcie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem nadwieszonym. W niszy ryte przedstawienie kielicha z Eucharystią w glorii, na obłoku, całość w rocaillowej ramie. Powyżej tron wystawienia z cokołem dekorowanym rocaille’em i parą ornamentalnych świeczników; ujęty parą kolumn dźwigających imposty. Podpory dżwigają rocaillowe kabłąki tworzące baldachim, na którego szczycie figurka baranka eucharystycznego leżącego na księdze. Ścianka w formie zbliżonej do stojącego prostokąta ujęta rocaille. Tabernakulum i tron ujęte okazałymi spływami wolutowymi z rocaillowymi uszami oraz na zakończeniach u dołu dwiema rzeźbami klęczących, adorujących aniołów. Osie nastawy wydzielone w osiach skrajnych parą kolumn o skręconych trzonach i korynckich kapitelach umieszczonych na tle pilastrów, w osiach wewnętrznych parą pilastrów o trzonach w formie wolut z puttami z puttami, podtrzymywaną przez kariatydy w formie okazałych figur uskrzydlonych aniołów. Podpory wspierają pełne belkowanie z profilowanym gzymsem, występujące nad nimi, przerwane nad polem środkowym. W polu środkowym nisza ze sklepieniem kolebkowym wspartym na dwóch filarach i pilastrach. W głębi niszy obraz Św. Bartłomiej w profilowanej ramie w kształcie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem odcinkowym. Na podniebiu niszy obraz Męczeństwo św. Bartłomieja w kształcie leżącego prostokąta ujętego niesymetrycznym obramieniem z motywem rocaille’ów. Nisza flankowana z figurami św. Stefana i św. Emeryka umieszczonymi na konsolach, na tle pilastrów. Pola retabulum w osiach skrajnych wklęsłe, między podporami prześwity z figurami św. Piotra i św. Pawła. W partii wysokiego cokołu bramki ujęte od zewnątrz wklęsłymi filarami podtrzymującymi belkowanie, wejścia z drzwiczkami w kształcie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem półkolistym z obrazami przedstawiającymi Mojżesza i Aarona. Zwieńczenie w formie aedikuli ujętej pilastrami wspierającymi przerwane belkowanie oraz fantazyjnymi spływami wolutowymi, spływającymi na wewnętrzne podpory, przyjmując formę przerwanego przyczółka, na którym dwa putta i dwie figury siedzących aniołów. W osiach zewnętrznych podpór dwa putta siedzące kanelowanych postumentach i obłokach, prawe przytrzymuje skórę (atrybut św. Bartłomieja). W polu zwieńczenia obraz Św. Anna Samotrzeć w kształcie wydłużonego ośmioboku, w ornamentalnej ramie. Całość zwieńczona rzeźbioną półpostacią Boga Ojca pośród obłoków ukazanego w glorii promienistej. Drzwi do bramek flankowane liściastymi festonami, powyżej tarcze ujęte liśćmi laurowymi, zwieńczone koroną z klejnotem; lewa z klejnotem w postaci łabędzia z napisem: SOLI/ DEO/GLORIA, prawa z postacią ludzką z napisem: SOLI DEO HONOR. Woluty i fryz dekorowane motywami rocaille’ów oraz uskrzydlonymi główkami anielskimi. Osie boczne wypełnione ażurowymi rocaille’ami z gałązkami różanymi oraz ornamentem małżowinowo-chrząstkowym, belkowanie z podwieszonym lambrekinem z chwostami. Skręcone trzony kolumn zdobione wicią z winnej latorośli. Archiwolta nad polem środkowym dekorowana rocaille’em, rocaille’owym kartuszem i lambrekinem z chwostami. Woluty zwieńczenia, pilastry i naroża pola obrazowego dekorowane motywami rocaille’ów. Nastawa marmoryzowana w odcieniu jasnoszarym, profile marmoryzowane w kolorze jasnoróżowym, ornamenty i obramienia złocone.
Zdjęcie nr 45: Ołtarz architektoniczny, trójosiowy, z wydzieloną częścią cokołową z bramkami bocznymi, jednokondygnacyjny, ze zwieńczeniem. Mensa drewniana z portatylem z marmuru dębnickiego, umieszczona na drewnianej, prostopadłościennej skrzyni. Antepedium w kształcie leżącego prostokąta, ujęte profilowaną ramą dekorowaną liśćmi akantu i perełkowaniem. W polu płaskorzeźbione przedstawienie baranka leżącego na krzyżu, na obłoku, ujęte parą liści akantu oraz wicią roślinną z kwiatami i kiściami winogron. Na mensie tabernakulum z Tronem Łaski w formie prostopadłościanu na cokole, o wypukłej ściance frontowej, ujęte spływami wolutowymi podtrzymującymi niepełne belkowanie, wyłamane po środku łukiem półkolistym. Na froncie obrotowa nisza ujęta obramieniem w kształcie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem nadwieszonym. W niszy ryte przedstawienie kielicha z Eucharystią w glorii, na obłoku, całość w rocaillowej ramie. Powyżej tron wystawienia z cokołem dekorowanym rocaille’em i parą ornamentalnych świeczników; ujęty parą kolumn dźwigających imposty. Podpory dżwigają rocaillowe kabłąki tworzące baldachim, na którego szczycie figurka baranka eucharystycznego leżącego na księdze. Ścianka w formie zbliżonej do stojącego prostokąta ujęta rocaille. Tabernakulum i tron ujęte okazałymi spływami wolutowymi z rocaillowymi uszami oraz na zakończeniach u dołu dwiema rzeźbami klęczących, adorujących aniołów. Osie nastawy wydzielone w osiach skrajnych parą kolumn o skręconych trzonach i korynckich kapitelach umieszczonych na tle pilastrów, w osiach wewnętrznych parą pilastrów o trzonach w formie wolut z puttami z puttami, podtrzymywaną przez kariatydy w formie okazałych figur uskrzydlonych aniołów. Podpory wspierają pełne belkowanie z profilowanym gzymsem, występujące nad nimi, przerwane nad polem środkowym. W polu środkowym nisza ze sklepieniem kolebkowym wspartym na dwóch filarach i pilastrach. W głębi niszy obraz Św. Bartłomiej w profilowanej ramie w kształcie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem odcinkowym. Na podniebiu niszy obraz Męczeństwo św. Bartłomieja w kształcie leżącego prostokąta ujętego niesymetrycznym obramieniem z motywem rocaille’ów. Nisza flankowana z figurami św. Stefana i św. Emeryka umieszczonymi na konsolach, na tle pilastrów. Pola retabulum w osiach skrajnych wklęsłe, między podporami prześwity z figurami św. Piotra i św. Pawła. W partii wysokiego cokołu bramki ujęte od zewnątrz wklęsłymi filarami podtrzymującymi belkowanie, wejścia z drzwiczkami w kształcie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem półkolistym z obrazami przedstawiającymi Mojżesza i Aarona. Zwieńczenie w formie aedikuli ujętej pilastrami wspierającymi przerwane belkowanie oraz fantazyjnymi spływami wolutowymi, spływającymi na wewnętrzne podpory, przyjmując formę przerwanego przyczółka, na którym dwa putta i dwie figury siedzących aniołów. W osiach zewnętrznych podpór dwa putta siedzące kanelowanych postumentach i obłokach, prawe przytrzymuje skórę (atrybut św. Bartłomieja). W polu zwieńczenia obraz Św. Anna Samotrzeć w kształcie wydłużonego ośmioboku, w ornamentalnej ramie. Całość zwieńczona rzeźbioną półpostacią Boga Ojca pośród obłoków ukazanego w glorii promienistej. Drzwi do bramek flankowane liściastymi festonami, powyżej tarcze ujęte liśćmi laurowymi, zwieńczone koroną z klejnotem; lewa z klejnotem w postaci łabędzia z napisem: SOLI/ DEO/GLORIA, prawa z postacią ludzką z napisem: SOLI DEO HONOR. Woluty i fryz dekorowane motywami rocaille’ów oraz uskrzydlonymi główkami anielskimi. Osie boczne wypełnione ażurowymi rocaille’ami z gałązkami różanymi oraz ornamentem małżowinowo-chrząstkowym, belkowanie z podwieszonym lambrekinem z chwostami. Skręcone trzony kolumn zdobione wicią z winnej latorośli. Archiwolta nad polem środkowym dekorowana rocaille’em, rocaille’owym kartuszem i lambrekinem z chwostami. Woluty zwieńczenia, pilastry i naroża pola obrazowego dekorowane motywami rocaille’ów. Nastawa marmoryzowana w odcieniu jasnoszarym, profile marmoryzowane w kolorze jasnoróżowym, ornamenty i obramienia złocone.
Zdjęcie nr 46: Ołtarz architektoniczny, trójosiowy, z wydzieloną częścią cokołową z bramkami bocznymi, jednokondygnacyjny, ze zwieńczeniem. Mensa drewniana z portatylem z marmuru dębnickiego, umieszczona na drewnianej, prostopadłościennej skrzyni. Antepedium w kształcie leżącego prostokąta, ujęte profilowaną ramą dekorowaną liśćmi akantu i perełkowaniem. W polu płaskorzeźbione przedstawienie baranka leżącego na krzyżu, na obłoku, ujęte parą liści akantu oraz wicią roślinną z kwiatami i kiściami winogron. Na mensie tabernakulum z Tronem Łaski w formie prostopadłościanu na cokole, o wypukłej ściance frontowej, ujęte spływami wolutowymi podtrzymującymi niepełne belkowanie, wyłamane po środku łukiem półkolistym. Na froncie obrotowa nisza ujęta obramieniem w kształcie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem nadwieszonym. W niszy ryte przedstawienie kielicha z Eucharystią w glorii, na obłoku, całość w rocaillowej ramie. Powyżej tron wystawienia z cokołem dekorowanym rocaille’em i parą ornamentalnych świeczników; ujęty parą kolumn dźwigających imposty. Podpory dżwigają rocaillowe kabłąki tworzące baldachim, na którego szczycie figurka baranka eucharystycznego leżącego na księdze. Ścianka w formie zbliżonej do stojącego prostokąta ujęta rocaille. Tabernakulum i tron ujęte okazałymi spływami wolutowymi z rocaillowymi uszami oraz na zakończeniach u dołu dwiema rzeźbami klęczących, adorujących aniołów. Osie nastawy wydzielone w osiach skrajnych parą kolumn o skręconych trzonach i korynckich kapitelach umieszczonych na tle pilastrów, w osiach wewnętrznych parą pilastrów o trzonach w formie wolut z puttami z puttami, podtrzymywaną przez kariatydy w formie okazałych figur uskrzydlonych aniołów. Podpory wspierają pełne belkowanie z profilowanym gzymsem, występujące nad nimi, przerwane nad polem środkowym. W polu środkowym nisza ze sklepieniem kolebkowym wspartym na dwóch filarach i pilastrach. W głębi niszy obraz Św. Bartłomiej w profilowanej ramie w kształcie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem odcinkowym. Na podniebiu niszy obraz Męczeństwo św. Bartłomieja w kształcie leżącego prostokąta ujętego niesymetrycznym obramieniem z motywem rocaille’ów. Nisza flankowana z figurami św. Stefana i św. Emeryka umieszczonymi na konsolach, na tle pilastrów. Pola retabulum w osiach skrajnych wklęsłe, między podporami prześwity z figurami św. Piotra i św. Pawła. W partii wysokiego cokołu bramki ujęte od zewnątrz wklęsłymi filarami podtrzymującymi belkowanie, wejścia z drzwiczkami w kształcie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem półkolistym z obrazami przedstawiającymi Mojżesza i Aarona. Zwieńczenie w formie aedikuli ujętej pilastrami wspierającymi przerwane belkowanie oraz fantazyjnymi spływami wolutowymi, spływającymi na wewnętrzne podpory, przyjmując formę przerwanego przyczółka, na którym dwa putta i dwie figury siedzących aniołów. W osiach zewnętrznych podpór dwa putta siedzące kanelowanych postumentach i obłokach, prawe przytrzymuje skórę (atrybut św. Bartłomieja). W polu zwieńczenia obraz Św. Anna Samotrzeć w kształcie wydłużonego ośmioboku, w ornamentalnej ramie. Całość zwieńczona rzeźbioną półpostacią Boga Ojca pośród obłoków ukazanego w glorii promienistej. Drzwi do bramek flankowane liściastymi festonami, powyżej tarcze ujęte liśćmi laurowymi, zwieńczone koroną z klejnotem; lewa z klejnotem w postaci łabędzia z napisem: SOLI/ DEO/GLORIA, prawa z postacią ludzką z napisem: SOLI DEO HONOR. Woluty i fryz dekorowane motywami rocaille’ów oraz uskrzydlonymi główkami anielskimi. Osie boczne wypełnione ażurowymi rocaille’ami z gałązkami różanymi oraz ornamentem małżowinowo-chrząstkowym, belkowanie z podwieszonym lambrekinem z chwostami. Skręcone trzony kolumn zdobione wicią z winnej latorośli. Archiwolta nad polem środkowym dekorowana rocaille’em, rocaille’owym kartuszem i lambrekinem z chwostami. Woluty zwieńczenia, pilastry i naroża pola obrazowego dekorowane motywami rocaille’ów. Nastawa marmoryzowana w odcieniu jasnoszarym, profile marmoryzowane w kolorze jasnoróżowym, ornamenty i obramienia złocone.
Zdjęcie nr 47: Ołtarz architektoniczny, trójosiowy, z wydzieloną częścią cokołową z bramkami bocznymi, jednokondygnacyjny, ze zwieńczeniem. Mensa drewniana z portatylem z marmuru dębnickiego, umieszczona na drewnianej, prostopadłościennej skrzyni. Antepedium w kształcie leżącego prostokąta, ujęte profilowaną ramą dekorowaną liśćmi akantu i perełkowaniem. W polu płaskorzeźbione przedstawienie baranka leżącego na krzyżu, na obłoku, ujęte parą liści akantu oraz wicią roślinną z kwiatami i kiściami winogron. Na mensie tabernakulum z Tronem Łaski w formie prostopadłościanu na cokole, o wypukłej ściance frontowej, ujęte spływami wolutowymi podtrzymującymi niepełne belkowanie, wyłamane po środku łukiem półkolistym. Na froncie obrotowa nisza ujęta obramieniem w kształcie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem nadwieszonym. W niszy ryte przedstawienie kielicha z Eucharystią w glorii, na obłoku, całość w rocaillowej ramie. Powyżej tron wystawienia z cokołem dekorowanym rocaille’em i parą ornamentalnych świeczników; ujęty parą kolumn dźwigających imposty. Podpory dżwigają rocaillowe kabłąki tworzące baldachim, na którego szczycie figurka baranka eucharystycznego leżącego na księdze. Ścianka w formie zbliżonej do stojącego prostokąta ujęta rocaille. Tabernakulum i tron ujęte okazałymi spływami wolutowymi z rocaillowymi uszami oraz na zakończeniach u dołu dwiema rzeźbami klęczących, adorujących aniołów. Osie nastawy wydzielone w osiach skrajnych parą kolumn o skręconych trzonach i korynckich kapitelach umieszczonych na tle pilastrów, w osiach wewnętrznych parą pilastrów o trzonach w formie wolut z puttami z puttami, podtrzymywaną przez kariatydy w formie okazałych figur uskrzydlonych aniołów. Podpory wspierają pełne belkowanie z profilowanym gzymsem, występujące nad nimi, przerwane nad polem środkowym. W polu środkowym nisza ze sklepieniem kolebkowym wspartym na dwóch filarach i pilastrach. W głębi niszy obraz Św. Bartłomiej w profilowanej ramie w kształcie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem odcinkowym. Na podniebiu niszy obraz Męczeństwo św. Bartłomieja w kształcie leżącego prostokąta ujętego niesymetrycznym obramieniem z motywem rocaille’ów. Nisza flankowana z figurami św. Stefana i św. Emeryka umieszczonymi na konsolach, na tle pilastrów. Pola retabulum w osiach skrajnych wklęsłe, między podporami prześwity z figurami św. Piotra i św. Pawła. W partii wysokiego cokołu bramki ujęte od zewnątrz wklęsłymi filarami podtrzymującymi belkowanie, wejścia z drzwiczkami w kształcie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem półkolistym z obrazami przedstawiającymi Mojżesza i Aarona. Zwieńczenie w formie aedikuli ujętej pilastrami wspierającymi przerwane belkowanie oraz fantazyjnymi spływami wolutowymi, spływającymi na wewnętrzne podpory, przyjmując formę przerwanego przyczółka, na którym dwa putta i dwie figury siedzących aniołów. W osiach zewnętrznych podpór dwa putta siedzące kanelowanych postumentach i obłokach, prawe przytrzymuje skórę (atrybut św. Bartłomieja). W polu zwieńczenia obraz Św. Anna Samotrzeć w kształcie wydłużonego ośmioboku, w ornamentalnej ramie. Całość zwieńczona rzeźbioną półpostacią Boga Ojca pośród obłoków ukazanego w glorii promienistej. Drzwi do bramek flankowane liściastymi festonami, powyżej tarcze ujęte liśćmi laurowymi, zwieńczone koroną z klejnotem; lewa z klejnotem w postaci łabędzia z napisem: SOLI/ DEO/GLORIA, prawa z postacią ludzką z napisem: SOLI DEO HONOR. Woluty i fryz dekorowane motywami rocaille’ów oraz uskrzydlonymi główkami anielskimi. Osie boczne wypełnione ażurowymi rocaille’ami z gałązkami różanymi oraz ornamentem małżowinowo-chrząstkowym, belkowanie z podwieszonym lambrekinem z chwostami. Skręcone trzony kolumn zdobione wicią z winnej latorośli. Archiwolta nad polem środkowym dekorowana rocaille’em, rocaille’owym kartuszem i lambrekinem z chwostami. Woluty zwieńczenia, pilastry i naroża pola obrazowego dekorowane motywami rocaille’ów. Nastawa marmoryzowana w odcieniu jasnoszarym, profile marmoryzowane w kolorze jasnoróżowym, ornamenty i obramienia złocone.
Zdjęcie nr 48: Ołtarz architektoniczny, trójosiowy, z wydzieloną częścią cokołową z bramkami bocznymi, jednokondygnacyjny, ze zwieńczeniem. Mensa drewniana z portatylem z marmuru dębnickiego, umieszczona na drewnianej, prostopadłościennej skrzyni. Antepedium w kształcie leżącego prostokąta, ujęte profilowaną ramą dekorowaną liśćmi akantu i perełkowaniem. W polu płaskorzeźbione przedstawienie baranka leżącego na krzyżu, na obłoku, ujęte parą liści akantu oraz wicią roślinną z kwiatami i kiściami winogron. Na mensie tabernakulum z Tronem Łaski w formie prostopadłościanu na cokole, o wypukłej ściance frontowej, ujęte spływami wolutowymi podtrzymującymi niepełne belkowanie, wyłamane po środku łukiem półkolistym. Na froncie obrotowa nisza ujęta obramieniem w kształcie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem nadwieszonym. W niszy ryte przedstawienie kielicha z Eucharystią w glorii, na obłoku, całość w rocaillowej ramie. Powyżej tron wystawienia z cokołem dekorowanym rocaille’em i parą ornamentalnych świeczników; ujęty parą kolumn dźwigających imposty. Podpory dżwigają rocaillowe kabłąki tworzące baldachim, na którego szczycie figurka baranka eucharystycznego leżącego na księdze. Ścianka w formie zbliżonej do stojącego prostokąta ujęta rocaille. Tabernakulum i tron ujęte okazałymi spływami wolutowymi z rocaillowymi uszami oraz na zakończeniach u dołu dwiema rzeźbami klęczących, adorujących aniołów. Osie nastawy wydzielone w osiach skrajnych parą kolumn o skręconych trzonach i korynckich kapitelach umieszczonych na tle pilastrów, w osiach wewnętrznych parą pilastrów o trzonach w formie wolut z puttami z puttami, podtrzymywaną przez kariatydy w formie okazałych figur uskrzydlonych aniołów. Podpory wspierają pełne belkowanie z profilowanym gzymsem, występujące nad nimi, przerwane nad polem środkowym. W polu środkowym nisza ze sklepieniem kolebkowym wspartym na dwóch filarach i pilastrach. W głębi niszy obraz Św. Bartłomiej w profilowanej ramie w kształcie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem odcinkowym. Na podniebiu niszy obraz Męczeństwo św. Bartłomieja w kształcie leżącego prostokąta ujętego niesymetrycznym obramieniem z motywem rocaille’ów. Nisza flankowana z figurami św. Stefana i św. Emeryka umieszczonymi na konsolach, na tle pilastrów. Pola retabulum w osiach skrajnych wklęsłe, między podporami prześwity z figurami św. Piotra i św. Pawła. W partii wysokiego cokołu bramki ujęte od zewnątrz wklęsłymi filarami podtrzymującymi belkowanie, wejścia z drzwiczkami w kształcie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem półkolistym z obrazami przedstawiającymi Mojżesza i Aarona. Zwieńczenie w formie aedikuli ujętej pilastrami wspierającymi przerwane belkowanie oraz fantazyjnymi spływami wolutowymi, spływającymi na wewnętrzne podpory, przyjmując formę przerwanego przyczółka, na którym dwa putta i dwie figury siedzących aniołów. W osiach zewnętrznych podpór dwa putta siedzące kanelowanych postumentach i obłokach, prawe przytrzymuje skórę (atrybut św. Bartłomieja). W polu zwieńczenia obraz Św. Anna Samotrzeć w kształcie wydłużonego ośmioboku, w ornamentalnej ramie. Całość zwieńczona rzeźbioną półpostacią Boga Ojca pośród obłoków ukazanego w glorii promienistej. Drzwi do bramek flankowane liściastymi festonami, powyżej tarcze ujęte liśćmi laurowymi, zwieńczone koroną z klejnotem; lewa z klejnotem w postaci łabędzia z napisem: SOLI/ DEO/GLORIA, prawa z postacią ludzką z napisem: SOLI DEO HONOR. Woluty i fryz dekorowane motywami rocaille’ów oraz uskrzydlonymi główkami anielskimi. Osie boczne wypełnione ażurowymi rocaille’ami z gałązkami różanymi oraz ornamentem małżowinowo-chrząstkowym, belkowanie z podwieszonym lambrekinem z chwostami. Skręcone trzony kolumn zdobione wicią z winnej latorośli. Archiwolta nad polem środkowym dekorowana rocaille’em, rocaille’owym kartuszem i lambrekinem z chwostami. Woluty zwieńczenia, pilastry i naroża pola obrazowego dekorowane motywami rocaille’ów. Nastawa marmoryzowana w odcieniu jasnoszarym, profile marmoryzowane w kolorze jasnoróżowym, ornamenty i obramienia złocone.
Zdjęcie nr 49: Ołtarz architektoniczny, trójosiowy, z wydzieloną częścią cokołową z bramkami bocznymi, jednokondygnacyjny, ze zwieńczeniem. Mensa drewniana z portatylem z marmuru dębnickiego, umieszczona na drewnianej, prostopadłościennej skrzyni. Antepedium w kształcie leżącego prostokąta, ujęte profilowaną ramą dekorowaną liśćmi akantu i perełkowaniem. W polu płaskorzeźbione przedstawienie baranka leżącego na krzyżu, na obłoku, ujęte parą liści akantu oraz wicią roślinną z kwiatami i kiściami winogron. Na mensie tabernakulum z Tronem Łaski w formie prostopadłościanu na cokole, o wypukłej ściance frontowej, ujęte spływami wolutowymi podtrzymującymi niepełne belkowanie, wyłamane po środku łukiem półkolistym. Na froncie obrotowa nisza ujęta obramieniem w kształcie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem nadwieszonym. W niszy ryte przedstawienie kielicha z Eucharystią w glorii, na obłoku, całość w rocaillowej ramie. Powyżej tron wystawienia z cokołem dekorowanym rocaille’em i parą ornamentalnych świeczników; ujęty parą kolumn dźwigających imposty. Podpory dżwigają rocaillowe kabłąki tworzące baldachim, na którego szczycie figurka baranka eucharystycznego leżącego na księdze. Ścianka w formie zbliżonej do stojącego prostokąta ujęta rocaille. Tabernakulum i tron ujęte okazałymi spływami wolutowymi z rocaillowymi uszami oraz na zakończeniach u dołu dwiema rzeźbami klęczących, adorujących aniołów. Osie nastawy wydzielone w osiach skrajnych parą kolumn o skręconych trzonach i korynckich kapitelach umieszczonych na tle pilastrów, w osiach wewnętrznych parą pilastrów o trzonach w formie wolut z puttami z puttami, podtrzymywaną przez kariatydy w formie okazałych figur uskrzydlonych aniołów. Podpory wspierają pełne belkowanie z profilowanym gzymsem, występujące nad nimi, przerwane nad polem środkowym. W polu środkowym nisza ze sklepieniem kolebkowym wspartym na dwóch filarach i pilastrach. W głębi niszy obraz Św. Bartłomiej w profilowanej ramie w kształcie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem odcinkowym. Na podniebiu niszy obraz Męczeństwo św. Bartłomieja w kształcie leżącego prostokąta ujętego niesymetrycznym obramieniem z motywem rocaille’ów. Nisza flankowana z figurami św. Stefana i św. Emeryka umieszczonymi na konsolach, na tle pilastrów. Pola retabulum w osiach skrajnych wklęsłe, między podporami prześwity z figurami św. Piotra i św. Pawła. W partii wysokiego cokołu bramki ujęte od zewnątrz wklęsłymi filarami podtrzymującymi belkowanie, wejścia z drzwiczkami w kształcie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem półkolistym z obrazami przedstawiającymi Mojżesza i Aarona. Zwieńczenie w formie aedikuli ujętej pilastrami wspierającymi przerwane belkowanie oraz fantazyjnymi spływami wolutowymi, spływającymi na wewnętrzne podpory, przyjmując formę przerwanego przyczółka, na którym dwa putta i dwie figury siedzących aniołów. W osiach zewnętrznych podpór dwa putta siedzące kanelowanych postumentach i obłokach, prawe przytrzymuje skórę (atrybut św. Bartłomieja). W polu zwieńczenia obraz Św. Anna Samotrzeć w kształcie wydłużonego ośmioboku, w ornamentalnej ramie. Całość zwieńczona rzeźbioną półpostacią Boga Ojca pośród obłoków ukazanego w glorii promienistej. Drzwi do bramek flankowane liściastymi festonami, powyżej tarcze ujęte liśćmi laurowymi, zwieńczone koroną z klejnotem; lewa z klejnotem w postaci łabędzia z napisem: SOLI/ DEO/GLORIA, prawa z postacią ludzką z napisem: SOLI DEO HONOR. Woluty i fryz dekorowane motywami rocaille’ów oraz uskrzydlonymi główkami anielskimi. Osie boczne wypełnione ażurowymi rocaille’ami z gałązkami różanymi oraz ornamentem małżowinowo-chrząstkowym, belkowanie z podwieszonym lambrekinem z chwostami. Skręcone trzony kolumn zdobione wicią z winnej latorośli. Archiwolta nad polem środkowym dekorowana rocaille’em, rocaille’owym kartuszem i lambrekinem z chwostami. Woluty zwieńczenia, pilastry i naroża pola obrazowego dekorowane motywami rocaille’ów. Nastawa marmoryzowana w odcieniu jasnoszarym, profile marmoryzowane w kolorze jasnoróżowym, ornamenty i obramienia złocone.
Zdjęcie nr 50: Ołtarz architektoniczny, trójosiowy, z wydzieloną częścią cokołową z bramkami bocznymi, jednokondygnacyjny, ze zwieńczeniem. Mensa drewniana z portatylem z marmuru dębnickiego, umieszczona na drewnianej, prostopadłościennej skrzyni. Antepedium w kształcie leżącego prostokąta, ujęte profilowaną ramą dekorowaną liśćmi akantu i perełkowaniem. W polu płaskorzeźbione przedstawienie baranka leżącego na krzyżu, na obłoku, ujęte parą liści akantu oraz wicią roślinną z kwiatami i kiściami winogron. Na mensie tabernakulum z Tronem Łaski w formie prostopadłościanu na cokole, o wypukłej ściance frontowej, ujęte spływami wolutowymi podtrzymującymi niepełne belkowanie, wyłamane po środku łukiem półkolistym. Na froncie obrotowa nisza ujęta obramieniem w kształcie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem nadwieszonym. W niszy ryte przedstawienie kielicha z Eucharystią w glorii, na obłoku, całość w rocaillowej ramie. Powyżej tron wystawienia z cokołem dekorowanym rocaille’em i parą ornamentalnych świeczników; ujęty parą kolumn dźwigających imposty. Podpory dżwigają rocaillowe kabłąki tworzące baldachim, na którego szczycie figurka baranka eucharystycznego leżącego na księdze. Ścianka w formie zbliżonej do stojącego prostokąta ujęta rocaille. Tabernakulum i tron ujęte okazałymi spływami wolutowymi z rocaillowymi uszami oraz na zakończeniach u dołu dwiema rzeźbami klęczących, adorujących aniołów. Osie nastawy wydzielone w osiach skrajnych parą kolumn o skręconych trzonach i korynckich kapitelach umieszczonych na tle pilastrów, w osiach wewnętrznych parą pilastrów o trzonach w formie wolut z puttami z puttami, podtrzymywaną przez kariatydy w formie okazałych figur uskrzydlonych aniołów. Podpory wspierają pełne belkowanie z profilowanym gzymsem, występujące nad nimi, przerwane nad polem środkowym. W polu środkowym nisza ze sklepieniem kolebkowym wspartym na dwóch filarach i pilastrach. W głębi niszy obraz Św. Bartłomiej w profilowanej ramie w kształcie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem odcinkowym. Na podniebiu niszy obraz Męczeństwo św. Bartłomieja w kształcie leżącego prostokąta ujętego niesymetrycznym obramieniem z motywem rocaille’ów. Nisza flankowana z figurami św. Stefana i św. Emeryka umieszczonymi na konsolach, na tle pilastrów. Pola retabulum w osiach skrajnych wklęsłe, między podporami prześwity z figurami św. Piotra i św. Pawła. W partii wysokiego cokołu bramki ujęte od zewnątrz wklęsłymi filarami podtrzymującymi belkowanie, wejścia z drzwiczkami w kształcie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem półkolistym z obrazami przedstawiającymi Mojżesza i Aarona. Zwieńczenie w formie aedikuli ujętej pilastrami wspierającymi przerwane belkowanie oraz fantazyjnymi spływami wolutowymi, spływającymi na wewnętrzne podpory, przyjmując formę przerwanego przyczółka, na którym dwa putta i dwie figury siedzących aniołów. W osiach zewnętrznych podpór dwa putta siedzące kanelowanych postumentach i obłokach, prawe przytrzymuje skórę (atrybut św. Bartłomieja). W polu zwieńczenia obraz Św. Anna Samotrzeć w kształcie wydłużonego ośmioboku, w ornamentalnej ramie. Całość zwieńczona rzeźbioną półpostacią Boga Ojca pośród obłoków ukazanego w glorii promienistej. Drzwi do bramek flankowane liściastymi festonami, powyżej tarcze ujęte liśćmi laurowymi, zwieńczone koroną z klejnotem; lewa z klejnotem w postaci łabędzia z napisem: SOLI/ DEO/GLORIA, prawa z postacią ludzką z napisem: SOLI DEO HONOR. Woluty i fryz dekorowane motywami rocaille’ów oraz uskrzydlonymi główkami anielskimi. Osie boczne wypełnione ażurowymi rocaille’ami z gałązkami różanymi oraz ornamentem małżowinowo-chrząstkowym, belkowanie z podwieszonym lambrekinem z chwostami. Skręcone trzony kolumn zdobione wicią z winnej latorośli. Archiwolta nad polem środkowym dekorowana rocaille’em, rocaille’owym kartuszem i lambrekinem z chwostami. Woluty zwieńczenia, pilastry i naroża pola obrazowego dekorowane motywami rocaille’ów. Nastawa marmoryzowana w odcieniu jasnoszarym, profile marmoryzowane w kolorze jasnoróżowym, ornamenty i obramienia złocone.
Zdjęcie nr 51: Ołtarz architektoniczny, trójosiowy, z wydzieloną częścią cokołową z bramkami bocznymi, jednokondygnacyjny, ze zwieńczeniem. Mensa drewniana z portatylem z marmuru dębnickiego, umieszczona na drewnianej, prostopadłościennej skrzyni. Antepedium w kształcie leżącego prostokąta, ujęte profilowaną ramą dekorowaną liśćmi akantu i perełkowaniem. W polu płaskorzeźbione przedstawienie baranka leżącego na krzyżu, na obłoku, ujęte parą liści akantu oraz wicią roślinną z kwiatami i kiściami winogron. Na mensie tabernakulum z Tronem Łaski w formie prostopadłościanu na cokole, o wypukłej ściance frontowej, ujęte spływami wolutowymi podtrzymującymi niepełne belkowanie, wyłamane po środku łukiem półkolistym. Na froncie obrotowa nisza ujęta obramieniem w kształcie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem nadwieszonym. W niszy ryte przedstawienie kielicha z Eucharystią w glorii, na obłoku, całość w rocaillowej ramie. Powyżej tron wystawienia z cokołem dekorowanym rocaille’em i parą ornamentalnych świeczników; ujęty parą kolumn dźwigających imposty. Podpory dżwigają rocaillowe kabłąki tworzące baldachim, na którego szczycie figurka baranka eucharystycznego leżącego na księdze. Ścianka w formie zbliżonej do stojącego prostokąta ujęta rocaille. Tabernakulum i tron ujęte okazałymi spływami wolutowymi z rocaillowymi uszami oraz na zakończeniach u dołu dwiema rzeźbami klęczących, adorujących aniołów. Osie nastawy wydzielone w osiach skrajnych parą kolumn o skręconych trzonach i korynckich kapitelach umieszczonych na tle pilastrów, w osiach wewnętrznych parą pilastrów o trzonach w formie wolut z puttami z puttami, podtrzymywaną przez kariatydy w formie okazałych figur uskrzydlonych aniołów. Podpory wspierają pełne belkowanie z profilowanym gzymsem, występujące nad nimi, przerwane nad polem środkowym. W polu środkowym nisza ze sklepieniem kolebkowym wspartym na dwóch filarach i pilastrach. W głębi niszy obraz Św. Bartłomiej w profilowanej ramie w kształcie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem odcinkowym. Na podniebiu niszy obraz Męczeństwo św. Bartłomieja w kształcie leżącego prostokąta ujętego niesymetrycznym obramieniem z motywem rocaille’ów. Nisza flankowana z figurami św. Stefana i św. Emeryka umieszczonymi na konsolach, na tle pilastrów. Pola retabulum w osiach skrajnych wklęsłe, między podporami prześwity z figurami św. Piotra i św. Pawła. W partii wysokiego cokołu bramki ujęte od zewnątrz wklęsłymi filarami podtrzymującymi belkowanie, wejścia z drzwiczkami w kształcie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem półkolistym z obrazami przedstawiającymi Mojżesza i Aarona. Zwieńczenie w formie aedikuli ujętej pilastrami wspierającymi przerwane belkowanie oraz fantazyjnymi spływami wolutowymi, spływającymi na wewnętrzne podpory, przyjmując formę przerwanego przyczółka, na którym dwa putta i dwie figury siedzących aniołów. W osiach zewnętrznych podpór dwa putta siedzące kanelowanych postumentach i obłokach, prawe przytrzymuje skórę (atrybut św. Bartłomieja). W polu zwieńczenia obraz Św. Anna Samotrzeć w kształcie wydłużonego ośmioboku, w ornamentalnej ramie. Całość zwieńczona rzeźbioną półpostacią Boga Ojca pośród obłoków ukazanego w glorii promienistej. Drzwi do bramek flankowane liściastymi festonami, powyżej tarcze ujęte liśćmi laurowymi, zwieńczone koroną z klejnotem; lewa z klejnotem w postaci łabędzia z napisem: SOLI/ DEO/GLORIA, prawa z postacią ludzką z napisem: SOLI DEO HONOR. Woluty i fryz dekorowane motywami rocaille’ów oraz uskrzydlonymi główkami anielskimi. Osie boczne wypełnione ażurowymi rocaille’ami z gałązkami różanymi oraz ornamentem małżowinowo-chrząstkowym, belkowanie z podwieszonym lambrekinem z chwostami. Skręcone trzony kolumn zdobione wicią z winnej latorośli. Archiwolta nad polem środkowym dekorowana rocaille’em, rocaille’owym kartuszem i lambrekinem z chwostami. Woluty zwieńczenia, pilastry i naroża pola obrazowego dekorowane motywami rocaille’ów. Nastawa marmoryzowana w odcieniu jasnoszarym, profile marmoryzowane w kolorze jasnoróżowym, ornamenty i obramienia złocone.
Zdjęcie nr 52: Ołtarz architektoniczny, trójosiowy, z wydzieloną częścią cokołową z bramkami bocznymi, jednokondygnacyjny, ze zwieńczeniem. Mensa drewniana z portatylem z marmuru dębnickiego, umieszczona na drewnianej, prostopadłościennej skrzyni. Antepedium w kształcie leżącego prostokąta, ujęte profilowaną ramą dekorowaną liśćmi akantu i perełkowaniem. W polu płaskorzeźbione przedstawienie baranka leżącego na krzyżu, na obłoku, ujęte parą liści akantu oraz wicią roślinną z kwiatami i kiściami winogron. Na mensie tabernakulum z Tronem Łaski w formie prostopadłościanu na cokole, o wypukłej ściance frontowej, ujęte spływami wolutowymi podtrzymującymi niepełne belkowanie, wyłamane po środku łukiem półkolistym. Na froncie obrotowa nisza ujęta obramieniem w kształcie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem nadwieszonym. W niszy ryte przedstawienie kielicha z Eucharystią w glorii, na obłoku, całość w rocaillowej ramie. Powyżej tron wystawienia z cokołem dekorowanym rocaille’em i parą ornamentalnych świeczników; ujęty parą kolumn dźwigających imposty. Podpory dżwigają rocaillowe kabłąki tworzące baldachim, na którego szczycie figurka baranka eucharystycznego leżącego na księdze. Ścianka w formie zbliżonej do stojącego prostokąta ujęta rocaille. Tabernakulum i tron ujęte okazałymi spływami wolutowymi z rocaillowymi uszami oraz na zakończeniach u dołu dwiema rzeźbami klęczących, adorujących aniołów. Osie nastawy wydzielone w osiach skrajnych parą kolumn o skręconych trzonach i korynckich kapitelach umieszczonych na tle pilastrów, w osiach wewnętrznych parą pilastrów o trzonach w formie wolut z puttami z puttami, podtrzymywaną przez kariatydy w formie okazałych figur uskrzydlonych aniołów. Podpory wspierają pełne belkowanie z profilowanym gzymsem, występujące nad nimi, przerwane nad polem środkowym. W polu środkowym nisza ze sklepieniem kolebkowym wspartym na dwóch filarach i pilastrach. W głębi niszy obraz Św. Bartłomiej w profilowanej ramie w kształcie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem odcinkowym. Na podniebiu niszy obraz Męczeństwo św. Bartłomieja w kształcie leżącego prostokąta ujętego niesymetrycznym obramieniem z motywem rocaille’ów. Nisza flankowana z figurami św. Stefana i św. Emeryka umieszczonymi na konsolach, na tle pilastrów. Pola retabulum w osiach skrajnych wklęsłe, między podporami prześwity z figurami św. Piotra i św. Pawła. W partii wysokiego cokołu bramki ujęte od zewnątrz wklęsłymi filarami podtrzymującymi belkowanie, wejścia z drzwiczkami w kształcie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem półkolistym z obrazami przedstawiającymi Mojżesza i Aarona. Zwieńczenie w formie aedikuli ujętej pilastrami wspierającymi przerwane belkowanie oraz fantazyjnymi spływami wolutowymi, spływającymi na wewnętrzne podpory, przyjmując formę przerwanego przyczółka, na którym dwa putta i dwie figury siedzących aniołów. W osiach zewnętrznych podpór dwa putta siedzące kanelowanych postumentach i obłokach, prawe przytrzymuje skórę (atrybut św. Bartłomieja). W polu zwieńczenia obraz Św. Anna Samotrzeć w kształcie wydłużonego ośmioboku, w ornamentalnej ramie. Całość zwieńczona rzeźbioną półpostacią Boga Ojca pośród obłoków ukazanego w glorii promienistej. Drzwi do bramek flankowane liściastymi festonami, powyżej tarcze ujęte liśćmi laurowymi, zwieńczone koroną z klejnotem; lewa z klejnotem w postaci łabędzia z napisem: SOLI/ DEO/GLORIA, prawa z postacią ludzką z napisem: SOLI DEO HONOR. Woluty i fryz dekorowane motywami rocaille’ów oraz uskrzydlonymi główkami anielskimi. Osie boczne wypełnione ażurowymi rocaille’ami z gałązkami różanymi oraz ornamentem małżowinowo-chrząstkowym, belkowanie z podwieszonym lambrekinem z chwostami. Skręcone trzony kolumn zdobione wicią z winnej latorośli. Archiwolta nad polem środkowym dekorowana rocaille’em, rocaille’owym kartuszem i lambrekinem z chwostami. Woluty zwieńczenia, pilastry i naroża pola obrazowego dekorowane motywami rocaille’ów. Nastawa marmoryzowana w odcieniu jasnoszarym, profile marmoryzowane w kolorze jasnoróżowym, ornamenty i obramienia złocone.
Zdjęcie nr 53: Ołtarz architektoniczny, trójosiowy, z wydzieloną częścią cokołową z bramkami bocznymi, jednokondygnacyjny, ze zwieńczeniem. Mensa drewniana z portatylem z marmuru dębnickiego, umieszczona na drewnianej, prostopadłościennej skrzyni. Antepedium w kształcie leżącego prostokąta, ujęte profilowaną ramą dekorowaną liśćmi akantu i perełkowaniem. W polu płaskorzeźbione przedstawienie baranka leżącego na krzyżu, na obłoku, ujęte parą liści akantu oraz wicią roślinną z kwiatami i kiściami winogron. Na mensie tabernakulum z Tronem Łaski w formie prostopadłościanu na cokole, o wypukłej ściance frontowej, ujęte spływami wolutowymi podtrzymującymi niepełne belkowanie, wyłamane po środku łukiem półkolistym. Na froncie obrotowa nisza ujęta obramieniem w kształcie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem nadwieszonym. W niszy ryte przedstawienie kielicha z Eucharystią w glorii, na obłoku, całość w rocaillowej ramie. Powyżej tron wystawienia z cokołem dekorowanym rocaille’em i parą ornamentalnych świeczników; ujęty parą kolumn dźwigających imposty. Podpory dżwigają rocaillowe kabłąki tworzące baldachim, na którego szczycie figurka baranka eucharystycznego leżącego na księdze. Ścianka w formie zbliżonej do stojącego prostokąta ujęta rocaille. Tabernakulum i tron ujęte okazałymi spływami wolutowymi z rocaillowymi uszami oraz na zakończeniach u dołu dwiema rzeźbami klęczących, adorujących aniołów. Osie nastawy wydzielone w osiach skrajnych parą kolumn o skręconych trzonach i korynckich kapitelach umieszczonych na tle pilastrów, w osiach wewnętrznych parą pilastrów o trzonach w formie wolut z puttami z puttami, podtrzymywaną przez kariatydy w formie okazałych figur uskrzydlonych aniołów. Podpory wspierają pełne belkowanie z profilowanym gzymsem, występujące nad nimi, przerwane nad polem środkowym. W polu środkowym nisza ze sklepieniem kolebkowym wspartym na dwóch filarach i pilastrach. W głębi niszy obraz Św. Bartłomiej w profilowanej ramie w kształcie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem odcinkowym. Na podniebiu niszy obraz Męczeństwo św. Bartłomieja w kształcie leżącego prostokąta ujętego niesymetrycznym obramieniem z motywem rocaille’ów. Nisza flankowana z figurami św. Stefana i św. Emeryka umieszczonymi na konsolach, na tle pilastrów. Pola retabulum w osiach skrajnych wklęsłe, między podporami prześwity z figurami św. Piotra i św. Pawła. W partii wysokiego cokołu bramki ujęte od zewnątrz wklęsłymi filarami podtrzymującymi belkowanie, wejścia z drzwiczkami w kształcie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem półkolistym z obrazami przedstawiającymi Mojżesza i Aarona. Zwieńczenie w formie aedikuli ujętej pilastrami wspierającymi przerwane belkowanie oraz fantazyjnymi spływami wolutowymi, spływającymi na wewnętrzne podpory, przyjmując formę przerwanego przyczółka, na którym dwa putta i dwie figury siedzących aniołów. W osiach zewnętrznych podpór dwa putta siedzące kanelowanych postumentach i obłokach, prawe przytrzymuje skórę (atrybut św. Bartłomieja). W polu zwieńczenia obraz Św. Anna Samotrzeć w kształcie wydłużonego ośmioboku, w ornamentalnej ramie. Całość zwieńczona rzeźbioną półpostacią Boga Ojca pośród obłoków ukazanego w glorii promienistej. Drzwi do bramek flankowane liściastymi festonami, powyżej tarcze ujęte liśćmi laurowymi, zwieńczone koroną z klejnotem; lewa z klejnotem w postaci łabędzia z napisem: SOLI/ DEO/GLORIA, prawa z postacią ludzką z napisem: SOLI DEO HONOR. Woluty i fryz dekorowane motywami rocaille’ów oraz uskrzydlonymi główkami anielskimi. Osie boczne wypełnione ażurowymi rocaille’ami z gałązkami różanymi oraz ornamentem małżowinowo-chrząstkowym, belkowanie z podwieszonym lambrekinem z chwostami. Skręcone trzony kolumn zdobione wicią z winnej latorośli. Archiwolta nad polem środkowym dekorowana rocaille’em, rocaille’owym kartuszem i lambrekinem z chwostami. Woluty zwieńczenia, pilastry i naroża pola obrazowego dekorowane motywami rocaille’ów. Nastawa marmoryzowana w odcieniu jasnoszarym, profile marmoryzowane w kolorze jasnoróżowym, ornamenty i obramienia złocone.
Zdjęcie nr 54: Ołtarz architektoniczny, trójosiowy, z wydzieloną częścią cokołową z bramkami bocznymi, jednokondygnacyjny, ze zwieńczeniem. Mensa drewniana z portatylem z marmuru dębnickiego, umieszczona na drewnianej, prostopadłościennej skrzyni. Antepedium w kształcie leżącego prostokąta, ujęte profilowaną ramą dekorowaną liśćmi akantu i perełkowaniem. W polu płaskorzeźbione przedstawienie baranka leżącego na krzyżu, na obłoku, ujęte parą liści akantu oraz wicią roślinną z kwiatami i kiściami winogron. Na mensie tabernakulum z Tronem Łaski w formie prostopadłościanu na cokole, o wypukłej ściance frontowej, ujęte spływami wolutowymi podtrzymującymi niepełne belkowanie, wyłamane po środku łukiem półkolistym. Na froncie obrotowa nisza ujęta obramieniem w kształcie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem nadwieszonym. W niszy ryte przedstawienie kielicha z Eucharystią w glorii, na obłoku, całość w rocaillowej ramie. Powyżej tron wystawienia z cokołem dekorowanym rocaille’em i parą ornamentalnych świeczników; ujęty parą kolumn dźwigających imposty. Podpory dżwigają rocaillowe kabłąki tworzące baldachim, na którego szczycie figurka baranka eucharystycznego leżącego na księdze. Ścianka w formie zbliżonej do stojącego prostokąta ujęta rocaille. Tabernakulum i tron ujęte okazałymi spływami wolutowymi z rocaillowymi uszami oraz na zakończeniach u dołu dwiema rzeźbami klęczących, adorujących aniołów. Osie nastawy wydzielone w osiach skrajnych parą kolumn o skręconych trzonach i korynckich kapitelach umieszczonych na tle pilastrów, w osiach wewnętrznych parą pilastrów o trzonach w formie wolut z puttami z puttami, podtrzymywaną przez kariatydy w formie okazałych figur uskrzydlonych aniołów. Podpory wspierają pełne belkowanie z profilowanym gzymsem, występujące nad nimi, przerwane nad polem środkowym. W polu środkowym nisza ze sklepieniem kolebkowym wspartym na dwóch filarach i pilastrach. W głębi niszy obraz Św. Bartłomiej w profilowanej ramie w kształcie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem odcinkowym. Na podniebiu niszy obraz Męczeństwo św. Bartłomieja w kształcie leżącego prostokąta ujętego niesymetrycznym obramieniem z motywem rocaille’ów. Nisza flankowana z figurami św. Stefana i św. Emeryka umieszczonymi na konsolach, na tle pilastrów. Pola retabulum w osiach skrajnych wklęsłe, między podporami prześwity z figurami św. Piotra i św. Pawła. W partii wysokiego cokołu bramki ujęte od zewnątrz wklęsłymi filarami podtrzymującymi belkowanie, wejścia z drzwiczkami w kształcie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem półkolistym z obrazami przedstawiającymi Mojżesza i Aarona. Zwieńczenie w formie aedikuli ujętej pilastrami wspierającymi przerwane belkowanie oraz fantazyjnymi spływami wolutowymi, spływającymi na wewnętrzne podpory, przyjmując formę przerwanego przyczółka, na którym dwa putta i dwie figury siedzących aniołów. W osiach zewnętrznych podpór dwa putta siedzące kanelowanych postumentach i obłokach, prawe przytrzymuje skórę (atrybut św. Bartłomieja). W polu zwieńczenia obraz Św. Anna Samotrzeć w kształcie wydłużonego ośmioboku, w ornamentalnej ramie. Całość zwieńczona rzeźbioną półpostacią Boga Ojca pośród obłoków ukazanego w glorii promienistej. Drzwi do bramek flankowane liściastymi festonami, powyżej tarcze ujęte liśćmi laurowymi, zwieńczone koroną z klejnotem; lewa z klejnotem w postaci łabędzia z napisem: SOLI/ DEO/GLORIA, prawa z postacią ludzką z napisem: SOLI DEO HONOR. Woluty i fryz dekorowane motywami rocaille’ów oraz uskrzydlonymi główkami anielskimi. Osie boczne wypełnione ażurowymi rocaille’ami z gałązkami różanymi oraz ornamentem małżowinowo-chrząstkowym, belkowanie z podwieszonym lambrekinem z chwostami. Skręcone trzony kolumn zdobione wicią z winnej latorośli. Archiwolta nad polem środkowym dekorowana rocaille’em, rocaille’owym kartuszem i lambrekinem z chwostami. Woluty zwieńczenia, pilastry i naroża pola obrazowego dekorowane motywami rocaille’ów. Nastawa marmoryzowana w odcieniu jasnoszarym, profile marmoryzowane w kolorze jasnoróżowym, ornamenty i obramienia złocone.
Zdjęcie nr 55: Ołtarz architektoniczny, trójosiowy, z wydzieloną częścią cokołową z bramkami bocznymi, jednokondygnacyjny, ze zwieńczeniem. Mensa drewniana z portatylem z marmuru dębnickiego, umieszczona na drewnianej, prostopadłościennej skrzyni. Antepedium w kształcie leżącego prostokąta, ujęte profilowaną ramą dekorowaną liśćmi akantu i perełkowaniem. W polu płaskorzeźbione przedstawienie baranka leżącego na krzyżu, na obłoku, ujęte parą liści akantu oraz wicią roślinną z kwiatami i kiściami winogron. Na mensie tabernakulum z Tronem Łaski w formie prostopadłościanu na cokole, o wypukłej ściance frontowej, ujęte spływami wolutowymi podtrzymującymi niepełne belkowanie, wyłamane po środku łukiem półkolistym. Na froncie obrotowa nisza ujęta obramieniem w kształcie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem nadwieszonym. W niszy ryte przedstawienie kielicha z Eucharystią w glorii, na obłoku, całość w rocaillowej ramie. Powyżej tron wystawienia z cokołem dekorowanym rocaille’em i parą ornamentalnych świeczników; ujęty parą kolumn dźwigających imposty. Podpory dżwigają rocaillowe kabłąki tworzące baldachim, na którego szczycie figurka baranka eucharystycznego leżącego na księdze. Ścianka w formie zbliżonej do stojącego prostokąta ujęta rocaille. Tabernakulum i tron ujęte okazałymi spływami wolutowymi z rocaillowymi uszami oraz na zakończeniach u dołu dwiema rzeźbami klęczących, adorujących aniołów. Osie nastawy wydzielone w osiach skrajnych parą kolumn o skręconych trzonach i korynckich kapitelach umieszczonych na tle pilastrów, w osiach wewnętrznych parą pilastrów o trzonach w formie wolut z puttami z puttami, podtrzymywaną przez kariatydy w formie okazałych figur uskrzydlonych aniołów. Podpory wspierają pełne belkowanie z profilowanym gzymsem, występujące nad nimi, przerwane nad polem środkowym. W polu środkowym nisza ze sklepieniem kolebkowym wspartym na dwóch filarach i pilastrach. W głębi niszy obraz Św. Bartłomiej w profilowanej ramie w kształcie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem odcinkowym. Na podniebiu niszy obraz Męczeństwo św. Bartłomieja w kształcie leżącego prostokąta ujętego niesymetrycznym obramieniem z motywem rocaille’ów. Nisza flankowana z figurami św. Stefana i św. Emeryka umieszczonymi na konsolach, na tle pilastrów. Pola retabulum w osiach skrajnych wklęsłe, między podporami prześwity z figurami św. Piotra i św. Pawła. W partii wysokiego cokołu bramki ujęte od zewnątrz wklęsłymi filarami podtrzymującymi belkowanie, wejścia z drzwiczkami w kształcie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem półkolistym z obrazami przedstawiającymi Mojżesza i Aarona. Zwieńczenie w formie aedikuli ujętej pilastrami wspierającymi przerwane belkowanie oraz fantazyjnymi spływami wolutowymi, spływającymi na wewnętrzne podpory, przyjmując formę przerwanego przyczółka, na którym dwa putta i dwie figury siedzących aniołów. W osiach zewnętrznych podpór dwa putta siedzące kanelowanych postumentach i obłokach, prawe przytrzymuje skórę (atrybut św. Bartłomieja). W polu zwieńczenia obraz Św. Anna Samotrzeć w kształcie wydłużonego ośmioboku, w ornamentalnej ramie. Całość zwieńczona rzeźbioną półpostacią Boga Ojca pośród obłoków ukazanego w glorii promienistej. Drzwi do bramek flankowane liściastymi festonami, powyżej tarcze ujęte liśćmi laurowymi, zwieńczone koroną z klejnotem; lewa z klejnotem w postaci łabędzia z napisem: SOLI/ DEO/GLORIA, prawa z postacią ludzką z napisem: SOLI DEO HONOR. Woluty i fryz dekorowane motywami rocaille’ów oraz uskrzydlonymi główkami anielskimi. Osie boczne wypełnione ażurowymi rocaille’ami z gałązkami różanymi oraz ornamentem małżowinowo-chrząstkowym, belkowanie z podwieszonym lambrekinem z chwostami. Skręcone trzony kolumn zdobione wicią z winnej latorośli. Archiwolta nad polem środkowym dekorowana rocaille’em, rocaille’owym kartuszem i lambrekinem z chwostami. Woluty zwieńczenia, pilastry i naroża pola obrazowego dekorowane motywami rocaille’ów. Nastawa marmoryzowana w odcieniu jasnoszarym, profile marmoryzowane w kolorze jasnoróżowym, ornamenty i obramienia złocone.
Zdjęcie nr 56: Ołtarz architektoniczny, trójosiowy, z wydzieloną częścią cokołową z bramkami bocznymi, jednokondygnacyjny, ze zwieńczeniem. Mensa drewniana z portatylem z marmuru dębnickiego, umieszczona na drewnianej, prostopadłościennej skrzyni. Antepedium w kształcie leżącego prostokąta, ujęte profilowaną ramą dekorowaną liśćmi akantu i perełkowaniem. W polu płaskorzeźbione przedstawienie baranka leżącego na krzyżu, na obłoku, ujęte parą liści akantu oraz wicią roślinną z kwiatami i kiściami winogron. Na mensie tabernakulum z Tronem Łaski w formie prostopadłościanu na cokole, o wypukłej ściance frontowej, ujęte spływami wolutowymi podtrzymującymi niepełne belkowanie, wyłamane po środku łukiem półkolistym. Na froncie obrotowa nisza ujęta obramieniem w kształcie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem nadwieszonym. W niszy ryte przedstawienie kielicha z Eucharystią w glorii, na obłoku, całość w rocaillowej ramie. Powyżej tron wystawienia z cokołem dekorowanym rocaille’em i parą ornamentalnych świeczników; ujęty parą kolumn dźwigających imposty. Podpory dżwigają rocaillowe kabłąki tworzące baldachim, na którego szczycie figurka baranka eucharystycznego leżącego na księdze. Ścianka w formie zbliżonej do stojącego prostokąta ujęta rocaille. Tabernakulum i tron ujęte okazałymi spływami wolutowymi z rocaillowymi uszami oraz na zakończeniach u dołu dwiema rzeźbami klęczących, adorujących aniołów. Osie nastawy wydzielone w osiach skrajnych parą kolumn o skręconych trzonach i korynckich kapitelach umieszczonych na tle pilastrów, w osiach wewnętrznych parą pilastrów o trzonach w formie wolut z puttami z puttami, podtrzymywaną przez kariatydy w formie okazałych figur uskrzydlonych aniołów. Podpory wspierają pełne belkowanie z profilowanym gzymsem, występujące nad nimi, przerwane nad polem środkowym. W polu środkowym nisza ze sklepieniem kolebkowym wspartym na dwóch filarach i pilastrach. W głębi niszy obraz Św. Bartłomiej w profilowanej ramie w kształcie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem odcinkowym. Na podniebiu niszy obraz Męczeństwo św. Bartłomieja w kształcie leżącego prostokąta ujętego niesymetrycznym obramieniem z motywem rocaille’ów. Nisza flankowana z figurami św. Stefana i św. Emeryka umieszczonymi na konsolach, na tle pilastrów. Pola retabulum w osiach skrajnych wklęsłe, między podporami prześwity z figurami św. Piotra i św. Pawła. W partii wysokiego cokołu bramki ujęte od zewnątrz wklęsłymi filarami podtrzymującymi belkowanie, wejścia z drzwiczkami w kształcie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem półkolistym z obrazami przedstawiającymi Mojżesza i Aarona. Zwieńczenie w formie aedikuli ujętej pilastrami wspierającymi przerwane belkowanie oraz fantazyjnymi spływami wolutowymi, spływającymi na wewnętrzne podpory, przyjmując formę przerwanego przyczółka, na którym dwa putta i dwie figury siedzących aniołów. W osiach zewnętrznych podpór dwa putta siedzące kanelowanych postumentach i obłokach, prawe przytrzymuje skórę (atrybut św. Bartłomieja). W polu zwieńczenia obraz Św. Anna Samotrzeć w kształcie wydłużonego ośmioboku, w ornamentalnej ramie. Całość zwieńczona rzeźbioną półpostacią Boga Ojca pośród obłoków ukazanego w glorii promienistej. Drzwi do bramek flankowane liściastymi festonami, powyżej tarcze ujęte liśćmi laurowymi, zwieńczone koroną z klejnotem; lewa z klejnotem w postaci łabędzia z napisem: SOLI/ DEO/GLORIA, prawa z postacią ludzką z napisem: SOLI DEO HONOR. Woluty i fryz dekorowane motywami rocaille’ów oraz uskrzydlonymi główkami anielskimi. Osie boczne wypełnione ażurowymi rocaille’ami z gałązkami różanymi oraz ornamentem małżowinowo-chrząstkowym, belkowanie z podwieszonym lambrekinem z chwostami. Skręcone trzony kolumn zdobione wicią z winnej latorośli. Archiwolta nad polem środkowym dekorowana rocaille’em, rocaille’owym kartuszem i lambrekinem z chwostami. Woluty zwieńczenia, pilastry i naroża pola obrazowego dekorowane motywami rocaille’ów. Nastawa marmoryzowana w odcieniu jasnoszarym, profile marmoryzowane w kolorze jasnoróżowym, ornamenty i obramienia złocone.
Zdjęcie nr 57: Ołtarz architektoniczny, trójosiowy, z wydzieloną częścią cokołową z bramkami bocznymi, jednokondygnacyjny, ze zwieńczeniem. Mensa drewniana z portatylem z marmuru dębnickiego, umieszczona na drewnianej, prostopadłościennej skrzyni. Antepedium w kształcie leżącego prostokąta, ujęte profilowaną ramą dekorowaną liśćmi akantu i perełkowaniem. W polu płaskorzeźbione przedstawienie baranka leżącego na krzyżu, na obłoku, ujęte parą liści akantu oraz wicią roślinną z kwiatami i kiściami winogron. Na mensie tabernakulum z Tronem Łaski w formie prostopadłościanu na cokole, o wypukłej ściance frontowej, ujęte spływami wolutowymi podtrzymującymi niepełne belkowanie, wyłamane po środku łukiem półkolistym. Na froncie obrotowa nisza ujęta obramieniem w kształcie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem nadwieszonym. W niszy ryte przedstawienie kielicha z Eucharystią w glorii, na obłoku, całość w rocaillowej ramie. Powyżej tron wystawienia z cokołem dekorowanym rocaille’em i parą ornamentalnych świeczników; ujęty parą kolumn dźwigających imposty. Podpory dżwigają rocaillowe kabłąki tworzące baldachim, na którego szczycie figurka baranka eucharystycznego leżącego na księdze. Ścianka w formie zbliżonej do stojącego prostokąta ujęta rocaille. Tabernakulum i tron ujęte okazałymi spływami wolutowymi z rocaillowymi uszami oraz na zakończeniach u dołu dwiema rzeźbami klęczących, adorujących aniołów. Osie nastawy wydzielone w osiach skrajnych parą kolumn o skręconych trzonach i korynckich kapitelach umieszczonych na tle pilastrów, w osiach wewnętrznych parą pilastrów o trzonach w formie wolut z puttami z puttami, podtrzymywaną przez kariatydy w formie okazałych figur uskrzydlonych aniołów. Podpory wspierają pełne belkowanie z profilowanym gzymsem, występujące nad nimi, przerwane nad polem środkowym. W polu środkowym nisza ze sklepieniem kolebkowym wspartym na dwóch filarach i pilastrach. W głębi niszy obraz Św. Bartłomiej w profilowanej ramie w kształcie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem odcinkowym. Na podniebiu niszy obraz Męczeństwo św. Bartłomieja w kształcie leżącego prostokąta ujętego niesymetrycznym obramieniem z motywem rocaille’ów. Nisza flankowana z figurami św. Stefana i św. Emeryka umieszczonymi na konsolach, na tle pilastrów. Pola retabulum w osiach skrajnych wklęsłe, między podporami prześwity z figurami św. Piotra i św. Pawła. W partii wysokiego cokołu bramki ujęte od zewnątrz wklęsłymi filarami podtrzymującymi belkowanie, wejścia z drzwiczkami w kształcie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem półkolistym z obrazami przedstawiającymi Mojżesza i Aarona. Zwieńczenie w formie aedikuli ujętej pilastrami wspierającymi przerwane belkowanie oraz fantazyjnymi spływami wolutowymi, spływającymi na wewnętrzne podpory, przyjmując formę przerwanego przyczółka, na którym dwa putta i dwie figury siedzących aniołów. W osiach zewnętrznych podpór dwa putta siedzące kanelowanych postumentach i obłokach, prawe przytrzymuje skórę (atrybut św. Bartłomieja). W polu zwieńczenia obraz Św. Anna Samotrzeć w kształcie wydłużonego ośmioboku, w ornamentalnej ramie. Całość zwieńczona rzeźbioną półpostacią Boga Ojca pośród obłoków ukazanego w glorii promienistej. Drzwi do bramek flankowane liściastymi festonami, powyżej tarcze ujęte liśćmi laurowymi, zwieńczone koroną z klejnotem; lewa z klejnotem w postaci łabędzia z napisem: SOLI/ DEO/GLORIA, prawa z postacią ludzką z napisem: SOLI DEO HONOR. Woluty i fryz dekorowane motywami rocaille’ów oraz uskrzydlonymi główkami anielskimi. Osie boczne wypełnione ażurowymi rocaille’ami z gałązkami różanymi oraz ornamentem małżowinowo-chrząstkowym, belkowanie z podwieszonym lambrekinem z chwostami. Skręcone trzony kolumn zdobione wicią z winnej latorośli. Archiwolta nad polem środkowym dekorowana rocaille’em, rocaille’owym kartuszem i lambrekinem z chwostami. Woluty zwieńczenia, pilastry i naroża pola obrazowego dekorowane motywami rocaille’ów. Nastawa marmoryzowana w odcieniu jasnoszarym, profile marmoryzowane w kolorze jasnoróżowym, ornamenty i obramienia złocone.
Zdjęcie nr 58: Ołtarz architektoniczny, trójosiowy, z wydzieloną częścią cokołową z bramkami bocznymi, jednokondygnacyjny, ze zwieńczeniem. Mensa drewniana z portatylem z marmuru dębnickiego, umieszczona na drewnianej, prostopadłościennej skrzyni. Antepedium w kształcie leżącego prostokąta, ujęte profilowaną ramą dekorowaną liśćmi akantu i perełkowaniem. W polu płaskorzeźbione przedstawienie baranka leżącego na krzyżu, na obłoku, ujęte parą liści akantu oraz wicią roślinną z kwiatami i kiściami winogron. Na mensie tabernakulum z Tronem Łaski w formie prostopadłościanu na cokole, o wypukłej ściance frontowej, ujęte spływami wolutowymi podtrzymującymi niepełne belkowanie, wyłamane po środku łukiem półkolistym. Na froncie obrotowa nisza ujęta obramieniem w kształcie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem nadwieszonym. W niszy ryte przedstawienie kielicha z Eucharystią w glorii, na obłoku, całość w rocaillowej ramie. Powyżej tron wystawienia z cokołem dekorowanym rocaille’em i parą ornamentalnych świeczników; ujęty parą kolumn dźwigających imposty. Podpory dżwigają rocaillowe kabłąki tworzące baldachim, na którego szczycie figurka baranka eucharystycznego leżącego na księdze. Ścianka w formie zbliżonej do stojącego prostokąta ujęta rocaille. Tabernakulum i tron ujęte okazałymi spływami wolutowymi z rocaillowymi uszami oraz na zakończeniach u dołu dwiema rzeźbami klęczących, adorujących aniołów. Osie nastawy wydzielone w osiach skrajnych parą kolumn o skręconych trzonach i korynckich kapitelach umieszczonych na tle pilastrów, w osiach wewnętrznych parą pilastrów o trzonach w formie wolut z puttami z puttami, podtrzymywaną przez kariatydy w formie okazałych figur uskrzydlonych aniołów. Podpory wspierają pełne belkowanie z profilowanym gzymsem, występujące nad nimi, przerwane nad polem środkowym. W polu środkowym nisza ze sklepieniem kolebkowym wspartym na dwóch filarach i pilastrach. W głębi niszy obraz Św. Bartłomiej w profilowanej ramie w kształcie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem odcinkowym. Na podniebiu niszy obraz Męczeństwo św. Bartłomieja w kształcie leżącego prostokąta ujętego niesymetrycznym obramieniem z motywem rocaille’ów. Nisza flankowana z figurami św. Stefana i św. Emeryka umieszczonymi na konsolach, na tle pilastrów. Pola retabulum w osiach skrajnych wklęsłe, między podporami prześwity z figurami św. Piotra i św. Pawła. W partii wysokiego cokołu bramki ujęte od zewnątrz wklęsłymi filarami podtrzymującymi belkowanie, wejścia z drzwiczkami w kształcie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem półkolistym z obrazami przedstawiającymi Mojżesza i Aarona. Zwieńczenie w formie aedikuli ujętej pilastrami wspierającymi przerwane belkowanie oraz fantazyjnymi spływami wolutowymi, spływającymi na wewnętrzne podpory, przyjmując formę przerwanego przyczółka, na którym dwa putta i dwie figury siedzących aniołów. W osiach zewnętrznych podpór dwa putta siedzące kanelowanych postumentach i obłokach, prawe przytrzymuje skórę (atrybut św. Bartłomieja). W polu zwieńczenia obraz Św. Anna Samotrzeć w kształcie wydłużonego ośmioboku, w ornamentalnej ramie. Całość zwieńczona rzeźbioną półpostacią Boga Ojca pośród obłoków ukazanego w glorii promienistej. Drzwi do bramek flankowane liściastymi festonami, powyżej tarcze ujęte liśćmi laurowymi, zwieńczone koroną z klejnotem; lewa z klejnotem w postaci łabędzia z napisem: SOLI/ DEO/GLORIA, prawa z postacią ludzką z napisem: SOLI DEO HONOR. Woluty i fryz dekorowane motywami rocaille’ów oraz uskrzydlonymi główkami anielskimi. Osie boczne wypełnione ażurowymi rocaille’ami z gałązkami różanymi oraz ornamentem małżowinowo-chrząstkowym, belkowanie z podwieszonym lambrekinem z chwostami. Skręcone trzony kolumn zdobione wicią z winnej latorośli. Archiwolta nad polem środkowym dekorowana rocaille’em, rocaille’owym kartuszem i lambrekinem z chwostami. Woluty zwieńczenia, pilastry i naroża pola obrazowego dekorowane motywami rocaille’ów. Nastawa marmoryzowana w odcieniu jasnoszarym, profile marmoryzowane w kolorze jasnoróżowym, ornamenty i obramienia złocone.
Zdjęcie nr 59: Ołtarz architektoniczny, trójosiowy, z wydzieloną częścią cokołową z bramkami bocznymi, jednokondygnacyjny, ze zwieńczeniem. Mensa drewniana z portatylem z marmuru dębnickiego, umieszczona na drewnianej, prostopadłościennej skrzyni. Antepedium w kształcie leżącego prostokąta, ujęte profilowaną ramą dekorowaną liśćmi akantu i perełkowaniem. W polu płaskorzeźbione przedstawienie baranka leżącego na krzyżu, na obłoku, ujęte parą liści akantu oraz wicią roślinną z kwiatami i kiściami winogron. Na mensie tabernakulum z Tronem Łaski w formie prostopadłościanu na cokole, o wypukłej ściance frontowej, ujęte spływami wolutowymi podtrzymującymi niepełne belkowanie, wyłamane po środku łukiem półkolistym. Na froncie obrotowa nisza ujęta obramieniem w kształcie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem nadwieszonym. W niszy ryte przedstawienie kielicha z Eucharystią w glorii, na obłoku, całość w rocaillowej ramie. Powyżej tron wystawienia z cokołem dekorowanym rocaille’em i parą ornamentalnych świeczników; ujęty parą kolumn dźwigających imposty. Podpory dżwigają rocaillowe kabłąki tworzące baldachim, na którego szczycie figurka baranka eucharystycznego leżącego na księdze. Ścianka w formie zbliżonej do stojącego prostokąta ujęta rocaille. Tabernakulum i tron ujęte okazałymi spływami wolutowymi z rocaillowymi uszami oraz na zakończeniach u dołu dwiema rzeźbami klęczących, adorujących aniołów. Osie nastawy wydzielone w osiach skrajnych parą kolumn o skręconych trzonach i korynckich kapitelach umieszczonych na tle pilastrów, w osiach wewnętrznych parą pilastrów o trzonach w formie wolut z puttami z puttami, podtrzymywaną przez kariatydy w formie okazałych figur uskrzydlonych aniołów. Podpory wspierają pełne belkowanie z profilowanym gzymsem, występujące nad nimi, przerwane nad polem środkowym. W polu środkowym nisza ze sklepieniem kolebkowym wspartym na dwóch filarach i pilastrach. W głębi niszy obraz Św. Bartłomiej w profilowanej ramie w kształcie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem odcinkowym. Na podniebiu niszy obraz Męczeństwo św. Bartłomieja w kształcie leżącego prostokąta ujętego niesymetrycznym obramieniem z motywem rocaille’ów. Nisza flankowana z figurami św. Stefana i św. Emeryka umieszczonymi na konsolach, na tle pilastrów. Pola retabulum w osiach skrajnych wklęsłe, między podporami prześwity z figurami św. Piotra i św. Pawła. W partii wysokiego cokołu bramki ujęte od zewnątrz wklęsłymi filarami podtrzymującymi belkowanie, wejścia z drzwiczkami w kształcie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem półkolistym z obrazami przedstawiającymi Mojżesza i Aarona. Zwieńczenie w formie aedikuli ujętej pilastrami wspierającymi przerwane belkowanie oraz fantazyjnymi spływami wolutowymi, spływającymi na wewnętrzne podpory, przyjmując formę przerwanego przyczółka, na którym dwa putta i dwie figury siedzących aniołów. W osiach zewnętrznych podpór dwa putta siedzące kanelowanych postumentach i obłokach, prawe przytrzymuje skórę (atrybut św. Bartłomieja). W polu zwieńczenia obraz Św. Anna Samotrzeć w kształcie wydłużonego ośmioboku, w ornamentalnej ramie. Całość zwieńczona rzeźbioną półpostacią Boga Ojca pośród obłoków ukazanego w glorii promienistej. Drzwi do bramek flankowane liściastymi festonami, powyżej tarcze ujęte liśćmi laurowymi, zwieńczone koroną z klejnotem; lewa z klejnotem w postaci łabędzia z napisem: SOLI/ DEO/GLORIA, prawa z postacią ludzką z napisem: SOLI DEO HONOR. Woluty i fryz dekorowane motywami rocaille’ów oraz uskrzydlonymi główkami anielskimi. Osie boczne wypełnione ażurowymi rocaille’ami z gałązkami różanymi oraz ornamentem małżowinowo-chrząstkowym, belkowanie z podwieszonym lambrekinem z chwostami. Skręcone trzony kolumn zdobione wicią z winnej latorośli. Archiwolta nad polem środkowym dekorowana rocaille’em, rocaille’owym kartuszem i lambrekinem z chwostami. Woluty zwieńczenia, pilastry i naroża pola obrazowego dekorowane motywami rocaille’ów. Nastawa marmoryzowana w odcieniu jasnoszarym, profile marmoryzowane w kolorze jasnoróżowym, ornamenty i obramienia złocone.

Ołtarz główny

Województwo
MAŁOPOLSKIE
Powiat
nowotarski
Gmina
Łapsze Niżne
Miejscowość
Niedzica
Metropolia
Krakowska
Diecezja
Krakowska
Dekanat
Niedzica
Parafia
Św. Bartłomieja Apostoła
Miejsce przechowywania
prezbiterium
Identyfikator
DZIELO/04498
Kategoria
ołtarz
Ilość
1
Czas powstania
około 1750 i 1770 roku
Technika i materiał
drewno; techniki stolarskie, rzeźbienie, marmoryzowanie, złocenie
Autor noty katalogowej
Andrzej Włodarek
Uznanie autorstwa-Użycie niekomercyjne 4.0

Dzieje zabytku

Sprawiony do kościoła z inicjatywy proboszcza Michała Lorencza, uzupełniony za czasów proboszcza Szymona Gorelowicza.

Opis

Ołtarz architektoniczny, trójosiowy, z wydzieloną częścią cokołową z bramkami bocznymi, jednokondygnacyjny, ze zwieńczeniem. Mensa drewniana z portatylem z marmuru dębnickiego, umieszczona na drewnianej, prostopadłościennej skrzyni. Antepedium w kształcie leżącego prostokąta, ujęte profilowaną ramą dekorowaną liśćmi akantu i perełkowaniem. W polu płaskorzeźbione przedstawienie baranka leżącego na krzyżu, na obłoku, ujęte parą liści akantu oraz wicią roślinną z kwiatami i kiściami winogron.
Na mensie tabernakulum z Tronem Łaski w formie prostopadłościanu na cokole, o wypukłej ściance frontowej, ujęte spływami wolutowymi podtrzymującymi niepełne belkowanie, wyłamane po środku łukiem półkolistym. Na froncie obrotowa nisza ujęta obramieniem w kształcie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem nadwieszonym. W niszy ryte przedstawienie kielicha z Eucharystią w glorii, na obłoku, całość w rocaillowej ramie. Powyżej tron wystawienia z cokołem dekorowanym rocaille’em i parą ornamentalnych świeczników; ujęty parą kolumn dźwigających imposty. Podpory dżwigają rocaillowe kabłąki tworzące baldachim, na którego szczycie figurka baranka eucharystycznego leżącego na księdze. Ścianka w formie zbliżonej do stojącego prostokąta ujęta rocaille. Tabernakulum i tron ujęte okazałymi spływami wolutowymi z rocaillowymi uszami oraz na zakończeniach u dołu dwiema rzeźbami klęczących, adorujących aniołów.
Osie nastawy wydzielone w osiach skrajnych parą kolumn o skręconych trzonach i korynckich kapitelach umieszczonych na tle pilastrów, w osiach wewnętrznych parą pilastrów o trzonach w formie wolut z puttami z puttami, podtrzymywaną przez kariatydy w formie okazałych figur uskrzydlonych aniołów. Podpory wspierają pełne belkowanie z profilowanym gzymsem, występujące nad nimi, przerwane nad polem środkowym. W polu środkowym nisza ze sklepieniem kolebkowym wspartym na dwóch filarach i pilastrach. W głębi niszy obraz Św. Bartłomiej w profilowanej ramie w kształcie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem odcinkowym. Na podniebiu niszy obraz Męczeństwo św. Bartłomieja w kształcie leżącego prostokąta ujętego niesymetrycznym obramieniem z motywem rocaille’ów. Nisza flankowana z figurami św. Stefana i św. Emeryka umieszczonymi na konsolach, na tle pilastrów. Pola retabulum w osiach skrajnych wklęsłe, między podporami prześwity z figurami św. Piotra i św. Pawła. W partii wysokiego cokołu bramki ujęte od zewnątrz wklęsłymi filarami podtrzymującymi belkowanie, wejścia z drzwiczkami w kształcie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem półkolistym z obrazami przedstawiającymi Mojżesza i Aarona. Zwieńczenie w formie aedikuli ujętej pilastrami wspierającymi przerwane belkowanie oraz fantazyjnymi spływami wolutowymi, spływającymi na wewnętrzne podpory, przyjmując formę przerwanego przyczółka, na którym dwa putta i dwie figury siedzących aniołów. W osiach zewnętrznych podpór dwa putta siedzące kanelowanych postumentach i obłokach, prawe przytrzymuje skórę (atrybut św. Bartłomieja). W polu zwieńczenia obraz Św. Anna Samotrzeć w kształcie wydłużonego ośmioboku, w ornamentalnej ramie. Całość zwieńczona rzeźbioną półpostacią Boga Ojca pośród obłoków ukazanego w glorii promienistej. Drzwi do bramek flankowane liściastymi festonami, powyżej tarcze ujęte liśćmi laurowymi, zwieńczone koroną z klejnotem; lewa z klejnotem w postaci łabędzia z napisem: SOLI/ DEO/GLORIA, prawa z postacią ludzką z napisem: SOLI DEO HONOR. Woluty i fryz dekorowane motywami rocaille’ów oraz uskrzydlonymi główkami anielskimi. Osie boczne wypełnione ażurowymi rocaille’ami z gałązkami różanymi oraz ornamentem małżowinowo-chrząstkowym, belkowanie z podwieszonym lambrekinem z chwostami. Skręcone trzony kolumn zdobione wicią z winnej latorośli. Archiwolta nad polem środkowym dekorowana rocaille’em, rocaille’owym kartuszem i lambrekinem z chwostami. Woluty zwieńczenia, pilastry i naroża pola obrazowego dekorowane motywami rocaille’ów.
Nastawa marmoryzowana w odcieniu jasnoszarym, profile marmoryzowane w kolorze jasnoróżowym, ornamenty i obramienia złocone.

Zarys problematyki artystycznej

Późnobarokowy ołtarz, dzieło spiskiego warsztatu pozostającego pod wpływem dzieł Olafa Engelholma, czynnego w latach 1694-1700 w Lewoczy, uzupełniony rokokowymi ornamentami i niszą w części środkowej około 1770 roku.

Stan zachowania / Prace konserwatorskie

Dobry.

Streszczenie

Ołtarz drewniany, polichromowany, złocony, umieszczony przy w zakończeniu prezbiterium, pełniący funkcję ołtarza głównego; o rozbudowanej strukturze architektonicznej, trójosiowy, z wydzieloną częścią cokołową z bramkami bocznymi, jednokondygnacyjny, ze zwieńczeniem. Na mensie ozdobne tabernakulum z Tronem Łaski. Osie nastawy wydzielone parą kolumn oraz parą pilastrów o trzonach w formie wolut z puttami, podtrzymywanych przez anioły-kariatydy. W polu środkowym nisza z obrazami Św. Bartłomiej oraz Męczeństwo św. Bartłomieja. Nisza flankowana z figurami św. Stefana i św. Emeryka umieszczonymi na konsolach, na tle pilastrów. Pola retabulum w osiach skrajnych wklęsłe, między podporami prześwity z figurami św. Piotra i św. Pawła. W partii wysokiego cokołu bramki z drzwiczkami, na których obrazy z przedstawieniami Mojżesza i Aarona. W zwieńczeniu obraz Św. Anna Samotrzeć oraz para puttów i para uskrzydlonych aniołów. Całość zwieńczona rzeźbioną półpostacią Boga Ojca pośród obłoków ukazanego w glorii promienistej. Nastawa bogato zdobiona motywami rocaille’ów oraz uskrzydlonymi główkami anielskimi, wicią winnej latorośli ornamentem małżowinowo-chrząstkowym, lambrekinami z chwostami. Ołtarz wykonany około 1750 roku przez warsztat spiski pozostający pod wpływem dzieł Olafa Engelholma, Szweda, czynnego w latach 1694-1700 w Lewoczy, uzupełniony o obrazz w niszy i motywy ornamentalne około 1770 roku.

Bibliografia

Szydłowski Tadeusz, "Zabytki sztuki w Polsce. Inwentarz topograficzny, cz. 3: Województwo krakowskie, t. 1, z. 1: Powiat nowotarski", Warszawa 1938
"Katalog zabytków sztuki w Polsce, t. 1: Województwo krakowskie", Warszawa 1953
Chrzanowski Tadeusz, Kornecki Marian , "Sztuka Ziemi Krakowskiej", Kraków 1982

Inne dzieła z tego miejsca

Zdjęcie nr 1: Ambona przyścienna, wisząca, z wejściem od tyłu dwubiegowymi schodami z podestem. Kosz na rzucie owalu o wklęsłych ściankach bocznych i wypukłej frontowej, na wypukłym cokole zdobionym od frontu płaskorzeźbionym motywem rocaille’u. U spodu kosza pięć kabłąków dekorowanych u góry palmetami i fragmentami rocaille’ów, zakończonych zwisem w formie winnego grona. Ścianki kosza opięte wklęsłym pilastrami; od frontu z figurami św. Jana i św. Mateusza siedzących na obłokach, trzymających otwarte księgi z napisem: OVI EX DEO EST VERBA DEI AUDIT / PROPTEREA VOS NON AUDITIS, QVIA EX DEO NON ESTIS. Joanne 8,47; oraz: ERAT ENIM / DOCENS EOS / SICUT PO=/TESTATEM /HABENS / ET NON / SICUT / SCRIBAE / EORUM / ET PHARI=/SAEI. Mat 7,18; na tle pozostałych pilastrów symbole ewangelistów: orzeł trzymający w ‘szponach kałamarz oraz głowa wołu. Ścianki w polach dekorowane rocaille’ami, frontowa z różanymi gałązkami. Kosz zwieńczony profilowanym gzymsem, występującym nad pilastrami. Na zaplecku obraz Szymona Kawalskiego Rozesłanie Apostołów, w kształcie leżącego prostokąta, w profilowanej, złoconej ramie, ujęty uszami utworzonymi z motywów rocaille’ów. Baldachim powtarza rzut kosza, wsparty na belkowaniu dekorowanym palmetami i rocaille’ami w partii fryzu, z podwieszonym lambrekinem. Powyżej ażurowa konstrukcja z wolut dekorowanych rocaille’ami, zbliżona do korony, otaczająca półpostać Chrystusa trzymającego jabłko królewskie i laskę pasterską. U spodu baldachimu podwieszona Gołębica Ducha Świętego w glorii. Struktura marmoryzowana laserunkowo, profile srebrzone, ornamenty złocone.
ambona
Ambona
Zdjęcie nr 1: Belka profilowana, o formie pełnego belkowania, wygięta faliście, pośrodku wyłamana łukiem półkolistym nadwieszonym. Od frontu fryz dekorowany akantem i rozetami; od strony prezbiterium data: 1770; od spodu dekorowana rozetami. Na belce Grupa Ukrzyżowania. Rzeźby pełnoplastyczne, polichromowane. Pośrodku krzyż z figurą martwego Chrystusa. Ciało w lekkim zwisie, o szeroko rozłożonych ramionach. Kolana delikatnie ugięte, stopy przebite jednym gwoździem, założone prawa na lewą. Ciało wychudzone, smukłe, o podkreślonej muskulaturze, z zaznaczonymi śladami męki. Twarz pociągła, szczupła, oczy zamknięte; okolona zarostem. Włosy długie, opadające na ramiona. Na głowie korona cierniowa. Perizonium krótkie, ściśle opinające biodra, delikatnie drapowanie, ze zwisem tkaniny przy prawym boku. Na górnej belce krzyża titulus w formie kartusza z literami: INRI. U dołu krzyża klęcząca św. Maria Magdalena zwróconej en trois quarts w lewo, z głową skierowaną ku górze. Lewą ręką przytrzymuje stopę Chrystusa, prawa wyciągnięta przed siebie. Włosy upięte z tyłu głowy. Ubrana w bogatą suknię z gorsetem i dekoracyjnych rękawach oraz płaszcz zarzucony na ramiona. Po prawej stronie krzyża Matki Boska, ukazana frontalnie, z delikatnie pochylona głową i dłońmi złożonymi w geście modlitwy. Twarz pociągła, z uwypuklonym podbródkiem. Maria ubrana w suknię oraz płaszcz przewiązany na lewym ramieniu. Na głowie welon. Po lewej stronie krzyża św. Jan Ewangelista, ukazany en face, z głową skierowaną ku górze i dłońmi skrzyżowanymi na piersi. Twarz pociągła o młodzieńczych rysach, włosy długie, kręcone. Ubrany w długa tunikę przewiązaną w talii oraz płaszcz przewiązany na lewym ramieniu. Polichromia naturalistyczna w odsłoniętych partiach ciała, szaty złocone z laserunkiem.
rzeźba
Belka tęczowa z grupą Ukrzyżowanie
Zdjęcie nr 1: Rzeźby pełnoplastyczne, przyścienne, z tyłu drążone. Figury analogiczne, zwrócone antytetycznie. Anioły ukazane en face, stojące w kontrapoście, o lekko esowato wygiętych sylwetkach, na głowach podtrzymują woluty, ręce od wewnętrznej strony ołtarza, ugięte, uniesione do góry, podtrzymują woluty, zewnętrzne wyciągnięte w bok, dzierżą miecze o płomienistych ostrzach. Twarze pociągłe, o niewielkich oczach i długich prostych nosach. Włosy długie, opadające gęstymi puklami na ramiona. Anioły ubrane w białe tuniki sięgające do kolan, ze złotą lamówką, szatę spodnią sięgającą do kostek, odsłaniającą prawe nogi, obficie drapowane w grube fałdy, ekspresyjnie poruszone; łuskowy puklerz oraz przewieszony ukośnie przez prawe ramię płaszcz. Na głowach hełm, na nogach wysokie sandały. Skrzydła złożone. Polichromia naturalistyczna w odsłoniętych partiach ciała, szaty białe, detale i skrzydła złocone.
rzeźba
Figury aniołów (kariatydy)
Zdjęcie nr 1: Drewniana, rzeźbiona chrzcielnica ustawiona na okrągłej, ściętej podstawie. Trzon w formie nagiego aniołka stojącego na srebrzonym obłoku, ze złoconymi skrzydłami i draperią przerzucona przez lewe ramię, podtrzymującego oburącz wspartą na głowie czarę w kształcie puklowanej, marmoryzowanej półkuli o wywiniętym kołnierzu. Boki czary ozdobione kwiatową girlandą podwieszoną na wstążkach. Pokrywa ażurowa uformowana z czterech srebrzonych, akantowych wolut wspartych na wieńcu laurowym, w zwieńczeniu promienista gloria z przedstawieniem popiersia Boga Ojca. Pod wolutami, pośrodku pokrywy, rzeźbiona grupa Chrzest Chrystusa. Podstawa i czara marmoryzowana.
chrzcielnica
Chrzcielnica
Zdjęcie nr 1: Konfesjonał do słuchania spowiedzi usznej, dwuosobowy, prostopadłościenny, od przodu z parą drzwiczek osadzonych na zawiasach, zwieńczony gzymsem pośrodku wyłamanym trójbocznie. Drzwiczki konfesjonału przedzielone kolumienką, zdobione prostokątnymi płycinami zamkniętymi łukiem półpełnym nadwieszonym. Wewnątrz siedziska oddzielone pionową ścianką o dekoracyjnym wykroju. Płyciny i tylna ściana wnętrza marmoryzowane. Po bokach dwie ścianki parawanowe z prostokątnymi zamkniętymi łukiem kotarowym bramkami dla penitentów. Bramki ujęte pilastrami o kapitelach w formie główki aniołka ze złoconymi skrzydełkami, dźwigającymi uproszczone belkowanie i gzyms występujący nad podporami. W przyłuczach bramek dekoracja malarska. Na gzymsie ustawione rzeźby pełnoplastyczne, polichromowane: w osi środkowej święta Weronika z chustą, w osiach bramek na konsolach o ozdobnym wykroju święty Jan Nepomucen (po lewej) i święty Jan Chrzciciel po prawej.
konfesjonał
Konfesjonał
Zdjęcie nr 1: Orientowany, na rzucie prostokąta, jednonawowy, trójprzęsłowy, z węższym jednoprzęsłowym zamkniętym wielobocznie prezbiterium, przy którym od północy prostokątna zakrystia; przy nawie od południa kruchta, od północy kaplica Matki Boskiej Bolesnej, na rzucie prostokąta, ze ścianą północną wybrzuszoną w połowie długości. Od zachodu przy kaplicy wieża z prostokątną przybudówką od południa. W prezbiterium sklepienie krzyżowo-żebrowe z cylindrycznymi zwornikami wiązanymi z rodem Berzeviczych; w nawie kolebkowe z lunetami na filarach przyściennych. Arkada tęczy ostrołukowa. Zewnątrz mury opięte uskokowymi przyporami. Okna ostrołukowe dwudzielne, z maswerkami. W kruchcie południowej portal do nawy kamienny, ostrołukowy. Portal do kruchty neogotycki. Dach nad nawą dwuspadowy, na kalenicy pseudogotycka wieżyczka na sygnaturkę; dach prezbiterium wielopołaciowy.
kościół
Kościół parafialny św. Bartłomieja Apostoła

Inne dzieła z tego roku

Zdjęcie nr 1: Rzeźby pełnoplastyczne, przyścienne, z tyłu drążone. Figury analogiczne, zwrócone antytetycznie. Anioły ukazane en face, stojące w kontrapoście, o lekko esowato wygiętych sylwetkach, na głowach podtrzymują woluty, ręce od wewnętrznej strony ołtarza, ugięte, uniesione do góry, podtrzymują woluty, zewnętrzne wyciągnięte w bok, dzierżą miecze o płomienistych ostrzach. Twarze pociągłe, o niewielkich oczach i długich prostych nosach. Włosy długie, opadające gęstymi puklami na ramiona. Anioły ubrane w białe tuniki sięgające do kolan, ze złotą lamówką, szatę spodnią sięgającą do kostek, odsłaniającą prawe nogi, obficie drapowane w grube fałdy, ekspresyjnie poruszone; łuskowy puklerz oraz przewieszony ukośnie przez prawe ramię płaszcz. Na głowach hełm, na nogach wysokie sandały. Skrzydła złożone. Polichromia naturalistyczna w odsłoniętych partiach ciała, szaty białe, detale i skrzydła złocone.
rzeźba
Figury aniołów (kariatydy)
Zdjęcie nr 1: Konfesjonał do słuchania spowiedzi usznej, dwuosobowy, prostopadłościenny, od przodu z parą drzwiczek osadzonych na zawiasach, zwieńczony gzymsem pośrodku wyłamanym trójbocznie. Drzwiczki konfesjonału przedzielone kolumienką, zdobione prostokątnymi płycinami zamkniętymi łukiem półpełnym nadwieszonym. Wewnątrz siedziska oddzielone pionową ścianką o dekoracyjnym wykroju. Płyciny i tylna ściana wnętrza marmoryzowane. Po bokach dwie ścianki parawanowe z prostokątnymi zamkniętymi łukiem kotarowym bramkami dla penitentów. Bramki ujęte pilastrami o kapitelach w formie główki aniołka ze złoconymi skrzydełkami, dźwigającymi uproszczone belkowanie i gzyms występujący nad podporami. W przyłuczach bramek dekoracja malarska. Na gzymsie ustawione rzeźby pełnoplastyczne, polichromowane: w osi środkowej święta Weronika z chustą, w osiach bramek na konsolach o ozdobnym wykroju święty Jan Nepomucen (po lewej) i święty Jan Chrzciciel po prawej.
konfesjonał
Konfesjonał
Zdjęcie nr 1: Ambona jest przyścienna, wisząca, z dostępem od zakrystii przez drzwiczki w zaplecku. Kosz ma na planie połowy ośmioboku, na podstawie w formie wałka dekorowanego liśćmi, z podwieszeniem zakończonym szyszką. Ścianki kosza wydzielone są pilastrami rozmieszczonymi w narożach wieloboku, zakończonymi palmetami. Pomiędzy pilastrami znajdują się prostokątne płyciny dekorowane w górnej części ornamentem roślinnym, parapet przyjmuje formę gzymsu. Rolę zaplecka pełnią prostokątne drzwi we wnęce ujęte prostą ramą. Baldachim niepołączony z zapleckiem, na planie ośmioboku, ma formę pełnego belkowania dekorowanego kostkowaniem, w partii fryzu widnieje napis: „A(NNO) D(OMINI) 1601. [CUSTO]DIVNT ILLV[D] VERBVM DEI. BEATI QUI”. Podniebienie baldachimu malowane jest w motywy roślinne z podwieszoną rzeźbioną gołębicą Ducha Świętego w glorii promienistej. Struktura polichromowana jest w kolorze błękitnym, szarym i kremowym, z czerwonymi, pozłacanymi i posrebrzanymi elementami.
ambona
Ambona
Zdjęcie nr 1: Rzeźby aniołków na segmentowych przyczółkach ukazane w pozycji klęczącej, natomiast rzeźby w partii zwieńczenia w pozycji siedzącej. Wszystkie figury zwrócone ku sobie, przeciwstawnie, z głowami uniesionym do góry, z rękami wyrażającymi teatralne gesty, w pasie przewiązane złotą chustą; modelunek ciała subtelny. Twarze okrągłe, z pucułowatymi policzkami i otwartymi ustami. Włosy średniej długości, ciemnobrązowe, zasłaniające uszy. Polichromia w odsłoniętych partiach ciała naturalistyczna, skrzydła i chusty złocone.
rzeźba
Cztery anioły w zwieńczeniu
Zdjęcie nr 1: Obraz w formie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem półkolistym nadwieszonym z uskokiem. W centrum kompozycji znajduje się św. Sebastian przywiązany do drzewa. Postać zwrócona jest w trzech czwartych w lewo, jej prawa ręka przywiązana jest wysoko do gałęzi, lewa z tyłu, za pniem drzewa. Ciało świętego na lekko ugiętych nogach opada bezwładnie. Jego twarz jest owalna, o młodzieńczych rysach, przymrużonych, migdałowatych oczach, dużym, lekko garbatym nosie oraz wąskich ustach. Okolona jest długimi jasnobrązowymi, kręconymi włosami opadającymi na ramiona. Ciało jest szczupłe, o delikatnie zarysowanej muskulaturze klatki piersiowej i ramion podkreślonej silnym światłocieniem, przebite jest czterema strzałami. Biodra świętego przepasane są białą, silnie drapowaną tkaniną, opadającą po jego bokach. Z tyłu na gałęziach zawieszony jest czerwony płaszcz opadający na ziemię, na który osuwa się ciało. W prawym dolnym rogu obrazu na ziemi leżą hełm, miecz, puklerz, łuk, kołczan ze strzałami oraz drapowana niebieska tkanina. Scena ukazana jest na tle pejzażu z zachmurzonym błękitno-żółtym niebem oraz z widocznymi po prawej stronie obrazu w oddali budynkami. Kolorystyka jasna, pastelowa, forma ciała i tkaniny wydobyte silnie skontrastowanym światłocieniem.
obraz
Męczeństwo św. Sebastiana
Zdjęcie nr 1: Obraz w formie stojącego prostokąta, ujęty profilowaną ramą, dekorowaną szczytem utworzonym z rocaille'owego kartusza z monogramem Marii w polu, flankowanym rocaille'm i kwiatami, podtrzymywanym w narożach konsolami. U dołu ramy podwieszenie utworzone z rocaille'owego kartusza z napisem „S(ANTA) MARIA / ORA PRO NOBIS”, ujęte rocaille'm i konsolami w narożach. Po bokach ramę trzymają nadlatujące putta. W centralnej części obrazu Matka Boska ukazana w pozycji stojącej pośród obłoków, z pochyloną głową i rozłożonymi na boki rękami podtrzymującymi płaszcz. Ubrana jest w różową suknię, przepasaną w talii, na ramionach ma obszerny, niebieski płaszcz, wokół głowy zawiązaną jasnobrązową chustę, na głowie koronę otwartą. W dolnej części kompozycji ukazane dwie grupy klęczących świętych, zwróconych do wewnątrz. Po lewej tronie św. Piotr. św. Stanisław i św. Stefan (?). Na pierwszym planie św. Stefan ukazany z profilu, z wyciągniętą w przód prawą ręką. Okolony jest krótką brodą i długimi, brązowymi włosami, ubrany w czerwony płaszcz królewski, ze złoconym wzorem, obszyty futrem. Przed nim na różowej poduszce z chwostami leży korona i jabłko królewskie. Obok niego św. Stanisław pozbawiony brody, w stroju biskupim, w żółtej kapie i infule oraz św. Piotr ukazany jako strzec, okolony siwymi włosami i brodą, w żółtym płaszczu. Po prawej stronie obrazu klęczą św. zakonnica, św. Katarzyna Aleksandryjska i św. Elżbieta Węgierska. Zakonnica ubrana jest w brązowy habit i welon oraz białą podwikę, prawą ręką przytrzymuje białą flagę, lewą wyciąga w bok. Obok niej klęczy św. Katarzyna z rekami złożonymi w geście modlitwy, o długich jasnych włosach. Ubrana jest w różowy płaszcz, na głowie ma koronę otwartą. Obok niej leży fragment koła. Za nimi postać św. Elżbiety, która podtrzymuje kwiaty róż. Ubrana jest w zielony płaszcz, na głowie ma czarny welon i koronę otwartą. Scena ukazana na tle jasnobłękitnego nieba wypełnionego żółto-brązowymi obłokami. W górnej części obrazu ukazane trzy putta. W dolnej części obrazu napis: „FUNDATORZY / MYSLIWIEC LUDWIK. IGLAR MACIEJ. GURCZYK PAWEŁ”. W prawym dolnym narożu obrazu sygnatura: „MAL(OWAŁ) KÛC ANTONI / 1932.”
obraz
Obraz Matki Boskiej w płaszczu opiekuńczym ze świętymi w rokokowej ramie

Podobne dzieła

Po tytule

Po kategorii

Po technice i materiale

Zdjęcie nr 1: Ołtarz architektoniczny, dwukondygnacyjny ze zwieńczeniem, trójosiowy. Neogotycki na trapezowym postumencie. Mensa wsparta na dwóch kolumnach o schodkowych, bazach w formie ośmioramiennych gwiazd na siedmiobokach z wklęsłymi ramionami. Z każdego ramienia gwiazd strzeliście unosiła się ku kapitelowi wzdłuż trzonu służka, tworząc u dołu romboidalną, wklęsłą siatkę. Struktura ta zachowała się mniej niż w połowie na lewej kolumnie. Kapitel lewy ornamentalnie pokryty regularną siatką ze stylizowanych, suchych gałęzi, które tworzą trzy strefy pól ornamentalnych. Dolne przypominają ostre łuki, krzyżują się w nich gałęzie. Środkowe, romboidalne są puste a górne wypełniają sploty suchego akantu. Prawy kapitel posiada podobne podziały pól, różni się wypełnieniem górnej ze stref, gdzie przestrzeń całkowicie zajmują na przemian bujne winne grona oraz pochylające się kłosy zbóż. Zaplecek pod mensą, od frontu podzielono na sześć stref. Na dwóch zewnętrznych i dwóch środkowych znajdują się przedstawienia płaskorzeźbionych łuków okiennych z maswerkami. Druga płaszczyzna od lewej i prawej ozdobiona jest płaskorzeźbą roślinną. Ryzalitowana w części środkowej kondygnacja pierwsza stanowi tabernakulum na cokole. Zadaszenie spadziste pokryte różnorodnym zdobieniem, flankowane czworokątnymi filarami, na których kapitelach wspierają się ramiona ostrych łuków z wimpergami. Powyżej kapitele filarów stanowią blanki z których wyrastają ażurowe formy zbudowane z kilku esownic stylizowane na oset, zakończone profitkami. Widać wnętrze tabernakulum przez ażurowe, dwuskrzydłowe drzwiczki. Na lewych jest przestrzenna rzeźba Orła w koronie osadzona w nieznacznie uszkodzonej oprawie ze splotów gałęzi. Z prawej podobnie wykonane przedstawienie Pogoni Litewskiej. Konny rycerz ma złamany miecz. W centrum ołtarza w prostokątnej ramie znajduje się owalne pole wewnątrz otoczone ciasnym splotem guzowatych gałęzi. W środkowych punktach owalu z gałęzi wstawiono owalne płaskorzeźby z kości słoniowej ze scenami z życia Chrystusa. W samym środku niewielka rzeźba Jezusa Ukrzyżowanego. Ramę główną flankują postacie Ewangelistów po dwóch z każdej strony, jeden nad drugim, na postumentach i pod gotyckimi baldachimami, najwyższy jest okazalszy. Zwieńczenie ołtarza stanowi wysunięta balustrada zbudowana z ostrołukowych ramion ze sterczynami, centralne ramiona zbiegają się i łączą w sterczynę zakończoną krzyżem. Ołtarz flankowany strzelistymi formami z typowych dla neogotyckiej stylizacji elementami architektonicznymi, w które wkomponowano po jednej postaci świętych z każdej strony.
ołtarz

ołtarz

Zdjęcie nr 1: Nastawa przyścienna, architektoniczna, w kształcie prostokąta, jednoosiowa. W formie późnogotyckiego portalu o otworze wejściowym prostokątnym o zaokrąglonych narożach, ujętym cienkimi kolumienkami na cylindrycznych cokołach oraz laskowaniem, przechodzącymi na prostokątne nadproże z krzyżującymi się laskami. W polu środkowym obraz z przedstawieniem siedzącego na tronie świętego Józefa z Dzieciątkiem na kolanach. Obraz w obramieniu z motywem pręta owiniętego spiralną taśmą. Poniżej prostokątna płyta w takim samym obramieniu, z inskrypcją po polsku, literami stylizowanymi na gotyckie: BOGARODZICO.
ołtarz

Nastawa ołtarza Świętego Józefa

Zdjęcie nr 1: Na wolutowo-wywiniętych przyczółkach zwieńczenia usadzona jest para aniołów. Anioł po lewej stronie ukazany jest w pozycji siedzącej, zwrócony trzy czwarte w lewo z lewą nogą podwiniętą, a prawą opuszczoną w dół; lewą rękę składa na piersi, a prawą wyciąga do przodu; głowę ma uniesioną do góry. Twarz szeroka z wyraźnie zaznaczonym podbródkiem, szerokim na końcu nosem i dużym oczami. Włosy krótkie i kędzierzawe, ciemnobrązowe z loczkiem zawiniętym nad czołem. Anioł ubrany jest z złoconą tunikę ze srebrzoną podszewką, odsłaniającą nagi tors i prawą nogę powyżej uda. U ramion ma duże, złocone i rozpięte na boki skrzydła. Po prawej stronie ołtarza znajduje się drugi anioł o antytetycznym układzie sylwetki z rękami ugiętymi w łokciach i rozłożonymi na boki oraz głową skierowaną delikatnie w lewo. Szaty, skrzydła i twarz analogiczne, jak u pierwszego anioła. Wyżej, na wolutowym zakończeniu boków zwieńczenia usadzona jest para małych aniołków z niewielkimi skrzydłami, opasanymi w biodrach złotą przepaską. Aniołki ukazane są w ruchu o esowato wygiętej sylwetce, z jedną nogą uniesioną do góry i rękami odwiedzionymi na jeden bok. Twarze szerokie z pulchnymi policzkami, nosami o szerokich końcach i dużymi oczami, włosy krótkie i kędzierzawe. Polichromia w odsłoniętych partiach ciała naturalistyczna, szaty i skrzydła złocone.
rzeźba

Cztery anioły w zwieńczeniu ołtarza bocznego

Zdjęcie nr 1: Na wolutowo-wywiniętych przyczółkach zwieńczenia usadzona jest para aniołów. Anioł po lewej stronie ukazany jest w pozycji siedzącej, zwrócony trzy czwarte w lewo z lewą nogą podwiniętą, a prawą opuszczoną w dół; na piersi składa skrzyżowane ręce, głowę ma skierowaną w lewo. Twarz szeroka z wyraźnie zaznaczonym podbródkiem, szerokim na końcu nosem i dużym oczami. Włosy długie i kręcone, ciemnobrązowe. Anioł ubrany jest z złoconą tunikę ze srebrzoną podszewką odsłaniającą nagi tors i prawą nogę poniżej uda. U ramion ma duże, złocone i rozpięte na boki skrzydła. Po prawej stronie ołtarza znajduje się drugi anioł o antytetycznym układzie sylwetki z rękami ugiętymi w łokciach i skierowanymi w prawo. Szaty, skrzydła i twarz są analogiczne, jak u opisanego poprzednio anioła. Polichromia w odsłoniętych partiach ciała naturalistyczna, szaty i skrzydła złocone oraz srebrzone.
rzeźba

Dwa anioły w zwieńczeniu ołtarza

Zdjęcie nr 1: Podstawa w formie prostego prostopadłościanu na niskim cokoliku, zwieńczona gzymsem, wyżej przechodząca w zwężający się, profilowany cokół na planie prostokąta, na którym osadzony jest krucyfiks. Ramiona krzyża ujęte przy krawędzi bordową opaską, wewnątrz złocone i karbowane. Figura Chrystusa ścięta z tyłu, przybita do krzyża trzema gwoździami. Ciało w delikatnym zwisie o szeroko rozłożonych ramionach, głowa opada na prawe ramię, nogi są ugięte w kolanach, kolana przylegają do siebie, a stopy są przebite w układzie prawa na lewą. Twarz szczupła o ostrym profilu nosa, okolona krótką brodą. Włosy długie, silnie skręcone w pukle i opadające na tył głowy i prawe ramię. Ciało szczupłe o delikatnie podkreślonej muskulaturze oraz uwypuklonej formie klatki piersiowej, szczególnie linii żeber z zaznaczonymi śladami męki. Na głowie korona cierniowa. Przez biodra przewiązane jest złocone perizonium w formie krótkiej skręconej tkaniny, zawieszonej na sznurze, odsłaniającej prawe biodro, ze zwisem na prawym boku. Na zakończeniu pionowej belki titulus w formie zwoju z napisem „IN / RI”. Polichromia w odsłoniętych partiach ciała Chrystusa delikatnie sina, perizonium, krzyż i detale złocone oraz srebrzone, postument polichromowany na czarno.
rzeźba

Krzyż ołtarzowy

Zdjęcie nr 1: Mensa w typie sarkofagowym ustawiona na czterech lwich łapach. Ściana frontowa jest dekorowana trzema płycinami. Zewnętrzne mają kształt leżących prostokątów z wklęsłą wewnętrzną krawędzią, a środkowa jest okrągła, wypełniona chrystogramem. Mensa w kolorze jasnoszarego kamienia, łapy białe.
ołtarz

Mensa ołtarzowa

Jak cytować?

Andrzej Włodarek, "Ołtarz główny", [w:] "Sakralne Dziedzictwo Małopolski", 2024, źródło:  https://sdm.upjp2.edu.pl/dziela/oltarz-glowny-95

Strona:
Dodaj do porównania

Zaloguj się aby dodać do tablicy

Przejdź do logowania

Uwaga. Używamy ciasteczek. Korzystanie ze strony sdm.upjp2.edu.pl oznacza, że zgadzasz się na ich używanie. Więcej informacji znajdziesz w zakładce Polityka prywatności