Matka Boska Bolesna
Zdjęcie nr 1: Całopostaciowa, lekko ścięta z tyłu figura Matki Boskiej Bolesnej zwróconej na wprost i stojącej w wydatnym kontrapoście. Sylwetka ciała esowato wygięta, tułów i głowa odchylone do tyłu. Głowa uniesiona, mocno zwrócona w lewą stronę. Owalna twarz o łagodnych rysach, oczy niewielkie, usta rozchylone. Maria ubrana w długą, złoconą suknię oraz złocony płaszcz okrywający głowę, zawinięty wokół lewego ramienia. Prawa ręka lekko uniesiona, lewa podtrzymująca na piersi połę płaszcza. Karnacja ciała w jasnokremowym odcieniu.
Zdjęcie nr 2: Całopostaciowa, lekko ścięta z tyłu figura Matki Boskiej Bolesnej zwróconej na wprost i stojącej w wydatnym kontrapoście. Sylwetka ciała esowato wygięta, tułów i głowa odchylone do tyłu. Głowa uniesiona, mocno zwrócona w lewą stronę. Owalna twarz o łagodnych rysach, oczy niewielkie, usta rozchylone. Maria ubrana w długą, złoconą suknię oraz złocony płaszcz okrywający głowę, zawinięty wokół lewego ramienia. Prawa ręka lekko uniesiona, lewa podtrzymująca na piersi połę płaszcza. Karnacja ciała w jasnokremowym odcieniu.
Zdjęcie nr 3: Całopostaciowa, lekko ścięta z tyłu figura Matki Boskiej Bolesnej zwróconej na wprost i stojącej w wydatnym kontrapoście. Sylwetka ciała esowato wygięta, tułów i głowa odchylone do tyłu. Głowa uniesiona, mocno zwrócona w lewą stronę. Owalna twarz o łagodnych rysach, oczy niewielkie, usta rozchylone. Maria ubrana w długą, złoconą suknię oraz złocony płaszcz okrywający głowę, zawinięty wokół lewego ramienia. Prawa ręka lekko uniesiona, lewa podtrzymująca na piersi połę płaszcza. Karnacja ciała w jasnokremowym odcieniu.
Zdjęcie nr 4: Całopostaciowa, lekko ścięta z tyłu figura Matki Boskiej Bolesnej zwróconej na wprost i stojącej w wydatnym kontrapoście. Sylwetka ciała esowato wygięta, tułów i głowa odchylone do tyłu. Głowa uniesiona, mocno zwrócona w lewą stronę. Owalna twarz o łagodnych rysach, oczy niewielkie, usta rozchylone. Maria ubrana w długą, złoconą suknię oraz złocony płaszcz okrywający głowę, zawinięty wokół lewego ramienia. Prawa ręka lekko uniesiona, lewa podtrzymująca na piersi połę płaszcza. Karnacja ciała w jasnokremowym odcieniu.

Matka Boska Bolesna

Województwo
MAŁOPOLSKIE
Powiat
wielicki
Gmina
Wieliczka
Miejscowość
Podstolice
Metropolia
Krakowska
Diecezja
Krakowska
Dekanat
Wieliczka
Parafia
Ducha Świętego
Miejsce przechowywania
lewa strona ołtarza przytęczowego południowego
Identyfikator
DZIELO/22920
Kategoria
rzeźba
Ilość
1
Czas powstania
XVIII wiek
Technika i materiał
drewno cięte, rzeźbione, polichromowane, złocone
Wymiary podstawowe
wysokość – 100 cm
Autor noty katalogowej
Paulina Chełmecka
Uznanie autorstwa-Użycie niekomercyjne 4.0

Dzieje zabytku

W inwentarzu z 1754 roku, w części, gdzie opisano wyposażenie ówczesnej świątyni w Podstolicach, wymienione są 4 ołtarze, w tym 3 boczne – jeden z cudownym wizerunkiem Boskiej Łaskawej, drugi („lewy”) poświęcony Matce Boskiej Niepokalanie Poczętej „sprawiony do kościoła w pierwszej połowie XVIII wieku” oraz trzeci („prawy”): „na mensie tego był postawiony drewniany rzeźbiony krucyfiks”. W 1846 roku jeden z ołtarzy bocznych został pozłocony sumptem Jakuba Burmera z Podstolic. Dwa z wymienionych retabulów zostały przeniesione do nowo wzniesionej w 1870 roku świątyni. Można przypuszczać, iż omawiane retabulum w powyższym ołtarzu zostało opisane, jako prawe, zwierające wizerunek Jezusa Ukrzyżowanego.

Opis

Całopostaciowa, lekko ścięta z tyłu figura Matki Boskiej Bolesnej zwróconej na wprost i stojącej w wydatnym kontrapoście. Sylwetka ciała esowato wygięta, tułów i głowa odchylone do tyłu. Głowa uniesiona, mocno zwrócona w lewą stronę. Owalna twarz o łagodnych rysach, oczy niewielkie, usta rozchylone. Maria ubrana w długą, złoconą suknię oraz złocony płaszcz okrywający głowę, zawinięty wokół lewego ramienia. Prawa ręka lekko uniesiona, lewa podtrzymująca na piersi połę płaszcza. Karnacja ciała w jasnokremowym odcieniu.

Stan zachowania / Prace konserwatorskie

Dobry.

Inne dzieła z tego miejsca

Zdjęcie nr 1: Ambona przyścienna, wisząca, z dostępem od zakrystii. Kosz na planie czterech boków z sześcioboku, na cokole w formie spłaszczonego wałka, z podwieszonym niewielkim cokolikiem zakończonym szyszką. Ścianki wydzielone pilastrami o kanelowanych trzonach, na cokołach, dźwigającymi parapet w formie gzymsu, wyłamany na ich osi. W polach ścianek płyciny o kształcie stojącego prostokąta z płaskorzeźbionymi przedstawieniami czterech ewangelistów. Zaplecek w formie wydłużonego, stojącego prostokąta, ujętego pilastrami o kanelowanych trzonach, zakończonych konsolami dekorowanymi liściem akantu, dźwigającymi imposty oraz przerwany, półokrągły przyczółek. W polu zaplecka drzwiczki do zakrystii, zdobione dwiema arkadami; ponad nimi płaskorzeźbione tablice praw. Baldachim na planie analogicznym względem kosza, w formie kopułki na wklęsłym, zwężającym się cokole dekorowanym płycinami, zakończonej latarnią z krzyżem na kuli. Brzeg w postaci gzymsu wyłamanego na osi podpór kosza, z siedzącymi nań puttami oraz z podwieszonym lambrekinem. Na podniebiu baldachimu rzeźbiona gołębica Ducha Świętego w glorii promienistej. Struktura polichromowana w kolorze szaro-niebieskim, profile i ornamentyka złocone.
ambona
Ambona
Zdjęcie nr 1: Chrzcielnica na schodkowej, trójstopniowej podstawie o kwadratowym przekroju. Trzon, w formie krótkiego walca, ujęty u góry półwałkiem o dekoracji sznurowej. Czara kielichowa z rytym zdobieniem w kształcie łezek oraz inskrypcją „R(oku) P(ańskiego) 1833”. Pokrywa drewniana w formie baldachimu na planie ośmioboku zwieńczona ośmioma kabłąkami ujmującymi szyszkę, podtrzymującymi okrąg z wazonem. Naroża baldachimu artykułowane taśmą o wolutowo zwiniętych końcach. Pokrywa malowana na brązowo, jasnoniebiesko i złoto. Kociołek w formie półkolistej misy z dwoma uchwytami.
chrzcielnica
Chrzcielnica
Zdjęcie nr 1:
kościół
Kościół Ducha Świętego w Podstolicach
Zdjęcie nr 1: Figura Chrystusa ścięta z tyłu, przybita do belki krzyża trzema gwoździami, w typie Christo morte. Ciało w głębokim zwisie, ramiona ułożone w kształt litery „Y”. Głowa opadająca na klatkę piersiową, przechylona na prawe ramię. Twarz szeroka, okolona krótką brodą i włosami opadającymi na prawe ramię. Oczy zamknięte, nos niewielki, prosty, usta rozchylone. Na głowie korona cierniowa. Sylwetka ciała smukła o wyraźnie zaznaczonej muskulaturze, zwłaszcza w partii klatki piersiowej i ramion. Dłonie o zaciśniętych palcach. Wokół bioder perizonium układające się w głębokie poprzeczne fałdy, z rozwianym zwisem przy lewym boku. Stopy skrzyżowane, prawa założona na lewą. Karnacja ciała w jasnoszarym odcieniu z zaznaczonymi czerwoną farbą śladami męki. Włosy i zarost ciemnobrązowe, perizonium i korona cierniowa złote. Nad głową srebrny titulus w formie banderoli.
rzeźba
Krucyfiks
Zdjęcie nr 1: Ołtarz architektoniczny, jednokondygnacyjny, jednoosiowy, ze zwieńczeniem. Ołtarz sarkofagowy, z drewnianą mensą. Retabulum osadzone na wysokim, zdwojonym cokole o skośnie zryzalitowanych bokach. Część środkową ujmują zwielokrotnione pilastry oraz para kolumn. Podpory wspierają wyłamujące się ponad nimi belkowanie przerwane w partii architrawu i fryzu. Zwieńczenie ujęte parą spływów wolutowych, zamknięte fragmentem gzymsu w kształcie półkolistego łuku nadwieszonego, po bokach flankowane przerwanym, wolutowym przyczółkiem. Pola cokołów retabulum wypełnione stylizowaną ornamentyką roślinną, pośrodku płaskorzeźbiona scena Zwiastowania ujęta wąską, złoconą ramką. Kapitele kolumn i pilastrów zdobione motywami rozetek. Pośrodku belkowania kartusz o fantazyjnym wykroju. Szczyt zwieńczenia w formie promienistej glorii z ujętym wieńcem obłoków trójkątem w monogramem maryjnym. Na przerwanym przyczółku para aniołków. Pole części środkowej w kształcie stojącego prostokąta zamkniętego półkolistym łukiem nadwieszonym. W środku przedstawienie św. Antoniego Padewskiego, na zasuwie św. Józef. W polu zwieńczenia obraz w kształcie trapezu o wklęsłych ramionach i ściętych dolnych narożach, zamkniętego półkolistym łukiem nadwieszonym, ujęty profilowaną, złoconą ramą, z wizerunkiem św. Jana Kantego. Po bokach retabulum, na przymocowanych do ścian kościoła konsolach para rzeźb, po prawej stronie św. Jan Nepomucen, po lewej św. Stanisław Kostka. Struktura retabulum w kolorze niebiskim, płycina antepedium w odcieniu łososiowym, detal architektoniczny i ornamentyka złocone i srebrzone.
ołtarz
Ołtarz boczny (przytęczowy)
Zdjęcie nr 1: Ołtarz przyścienny, architektoniczny, jednoosiowy, jednokondygnacyjny ze zwieńczeniem. Mensa prostopadłościenna na niskim cokole. Nastawa ołtarzowa ustawiona na wysokim dwustrefowym cokole. Retabulum ujęte parą kolumn o stylizowanych, jońskich głowicach. Podpory wspierają belkowanie o wklęsłym wykroju, przerwane w części środkowej. Na gzymsie odcinki przyczółka o wolutowo skręconych końcach, skierowanych do wewnątrz. Zwieńczenie o wklęsłych bokach, zamknięte, dwoma stykającymi się wolutami z glorią promienistą. Pośrodku glorii symbol Opatrzności Bożej z IHS. Pole środkowe w formie prostokątnej wnęki ujętej ornamentem rocaille’owym. We wnęce rzeźbiony krucyfiks, zawieszony na tle malowanego pejzażu. Po bokach ołtarza, na osobnych konsolach ustawione figury Matki Boskiej po lewej oraz św. Jana Ewangelisty po prawej stronie. Po bokach zwieńczenia, na belkowaniu dwie pary rzeźbionych, uskrzydlonych aniołków. Boki wnęki środkowej dekorowane ornamentem rocaille’owym. Fontowe ścianki cokołów zdobione ażurowymi, wolutowo zwiniętymi liśćmi akantu. W zwieńczeniu obraz z przedstawieniem św. Michała Archanioła ujęty ramą formowaną z motywów „C” kształtnych. Struktura ołtarza malowana w kolorze niebieskim, boki mensy z prostokątnymi jasnobrązowymi płycinami, detal architektoniczny i profilowania złocone. Figury uskrzydlonych aniołów pełnoplastyczne, ścięte z tyłu, siedzące na obłokach powyżej belkowania retabulum. Anioł po prawej stronie o szeroko rozłożonych rękach, głowie przechylonej w prawą stronę (h.). Anioł po lewej z rękoma uniesionymi, skierowanymi w prawo, głowa lekko pochylona, zwrócona w lewo. Figury niemal nagie, ze złotą przepaską wokół bioder. Twarze owalne o wydatnym czole okolone jasnobrązowymi włosami. Karnacja ciała w jasnokremowym odcieniu.
ołtarz
ołtarz boczny (przytęczowy)

Podobne dzieła

Po tytule

Po kategorii

Po technice i materiale

Zdjęcie nr 1: Feretron w typie obrazowym osadzony na niewysokiej, profilowanej podstawie z parą otworów na drążki. Pola obrazowe w kształcie stojących prostokątów ujmuje dekoracyjna, profilowana, złocona rama z rzeźbionym, ażurowym motywem ulistnionej wici, zwieńczona okrągłym medalionem z monogramem chrystologicznym na awersie i maryjnym na rewersie. Awers feretronu zajmuje półpostaciowy wizerunek Jezusa w typie Ecce Homo. Jezus zwrócony jest niemal na wprost. Przechyloną, zwróconą nieznacznie w trzech czwartych w prawo głowę charakteryzuje pociągła twarz o delikatnych rysach, długim nosie i krótkim, brązowym zaroście. Długie, falowane włosy opadają na barki. Głowę wieńczy cierniowa korona i okala promienisty nimb. Na twarzy, szyi i barkach widoczne są drobne stróżki krwi. Nagą klatkę piersiową Jezusa charakteryzuje rytmiczny układ żeber. Skrzyżowane na wysokości talii, zgięte w łokciach ręce związane są w nadgarstkach sznurem, w lewej dłoni trzyma pojedynczą trzcinę. Na ramiona Jezusa narzucony jest osłaniający biodra płaszcz zdobiony aplikacjami w formie rozetek na krótkich, ulistnionych łodyżkach. Elementy takie jak nimb, korona cierniowa, sznur, trzcina i płaszcz są płaskorzeźbione i złocone. Tło utrzymane jest w odcieniu szafiru. Rewers feretronu stanowi wizerunek Matki Boskiej Częstochowskiej. Ukazana półpostaciowo, zwrócona frontalnie Maria ma nieznacznie w trzech czwartych w lewo skierowaną głowę. Pociągłą, owalną twarz charakteryzują linearnie opracowane rysy o nieco przymkniętych oczach, długim prostym nosie i niewielkich ustach. Na prawym policzku widoczne dwie ukośne linie blizn. Maria ubrana jest w suknię i osłaniający jej głowę i sylwetkę płaszcz zdobiony aplikacjami w formie rozetek na krótkich, ulistnionych łodyżkach. Pod szyją są trzy sznury korali i krzyż. Prawą, uniesioną na wysokości klatki piersiowej dłonią o wyprostowanych palcach, wskazuje na siedzące na jej lewej ręce Dzieciątko, zwrócone w trzech czwartych w prawo. Okrągłą twarz Jezusa charakteryzują rysy dorosłego człowieka, o podobnym do Marii typie fizjonomii. Ubrany jest w długą suknię o trójkątnym dekolcie, zdobioną aplikacjami w formie rozetek. Prawą rękę unosi w geście błogosławieństwa, lewą ujmuje trzymaną na kolanach zamkniętą księgę. Karnacje postaci są ciemne, a ich głowy wieńczą korony w typie otwartym, okalają nimby z wpisanymi w nie promieniami oraz wieniec 12 gwiazd. Szaty, korony, nimby, gwiazdy i księga są płaskorzeźbione, złocone i srebrzone. Tło jest srebrzone.
feretron

Ecce Homo; Matka Boska Częstochowska

Zdjęcie nr 1: Feretron dwustronny, z prostopadłościenną podstawą z otworami na drążki. Na podstawie obrazy z przedstawieniem Chrystusa Błogosławiącego oraz Matki Boskiej z Dzieciątkiem otoczone drewnianą, profilowaną ramą zdobioną po bokach spłaszczonymi wolutami i zwieńczoną medalionem z monogramami „IHS” po jednej i „MARYA” po drugiej stronie, nad którym znajduje się zamknięta korona. Medalion ujmują c-kształtne elementy, a przestrzeń pod nimi wypełniają rozwinięte kwiaty. Na awersie Chrystus w półpostaci, który lewą rękę przyciska do piersi, a prawą unosi w geście błogosławieństwa. Na owalną twarz, duże ciemne oczy, wąski nos, niewielkie usta, wąsy oraz dzielącą się w dwa pukle brodę. Długie falowane włosy opadają mu na barki. Jest ubrany w żółtą suknię, przez prawy bark ma przerzucony czerwony płaszcz z zielonym podbiciem, wywinięty, łamiący się w obszerne fałdy. Wokół głowy postaci świetlisty nimb; tło stanowią niebieskie, skłębione obłoki. Na rewersie Matka Boska z Dzieciątkiem na prawym ramieniu, w półpostaci, frontalnie, z głową delikatnie przechyloną w prawo, lewą ręką przytrzymując Jezusa. Ma owalną twarz o delikatnych rysach, półprzymknięte oczy, wąski nos i szerokie usta, na głowie dekorowany pasem haftu, biały welon. Ubrana jest w czerwoną suknię z wąskimi rękawami i niebieski, podbity złotem płaszcz wywijający się przy prawej ręce. Dzieciątko siedzi, zwrócone w trzech czwartych w lewo, prawą ręką błogosławi, lewą dotyka dłoni Marii. Ma owalną, pulchną twarz o niebieskich oczach, małym nosie i ustach oraz jasne, falowane włosy. Jest ubrane w sukienkę białą górą, beżową dołem i przewiązaną fioletową szarfą w pasie; stopy bose. Postacie zostały ukazane na tle kamiennej balustrady, ponad którą widać rozłożyste drzewo i fragment ogrodu z kwitnący krzakiem róż po prawej stronie.
feretron

Chrystus Błogosławiący, Matka Boska z Dzieciątkiem

Zdjęcie nr 1: Obraz w kształcie pionowego prostokąta z przedstawieniem Matki Boskiej Karmiącej. W centrum kompozycji została ukazana Maria w półpostaci z głową przechyloną na lewe ramię. W lewej dłoni trzyma Dzieciątko Jezus, a prawą przytrzymuje pierś, którą go karmi. Ubrana jest w zielone szaty: suknię oraz płaszcz zdobione jasnoczerwonymi i kolistymi różami, niebieskimi tulipanami oraz zielonymi listkami. Szaty obwiedzione są czarnym konturem, w środku malowane płaską plamą barwną, bez cieniowania. Twarz Marii pełna o jasnej karnacji z zaróżowionymi policzkami z długim nosem i małymi ustami. Włosy długie, ciemnobrązowe, schowane pod welonem. Dzieciątko ponad naturalnych rozmiarów z odkrytymi ramionami i kolanami. Tło po lewej stronie obrazu ciemnoniebieskie, a po prawej zielone z żółtym nimbem wokół głowy Dzieciątka oraz żółtym fragmentem w prawym, górnym narożu. Wokół głów postaci rozmieszczonych jest jednaście, dużych i złotych gwiazd. Rama prosta, drewniana i bejcowana.
obraz

Matka Boska Karmiąca

Zdjęcie nr 1: Obraz w kształcie stojącego prostokąta, zamknięty łukiem nadwieszonym z przedstawieniem Matki Boskiej Nieustającej Pomocy. Maria ukazana w półpostaci, frontalnie, z Dzieciątkiem Jezus na lewym ręku. Dzieciątko widoczne z prawego profilu, z głową odwróconą do tyłu, oburącz ujmuje dłoń Marii. Owalne twarze postaci charakteryzują linearnie opracowane rysy, z długimi, wąskimi nosami oraz drobnymi ustami. Oczy Marii mają migdałowy kształt, jej wzrok skierowany jest na wprost. Matka Boska ubrana jest w czerwoną suknię z długimi rękawami ze złotymi obszyciami oraz ciemnoniebieski płaszcz nałożony na głowę. Dzieciątko ubrane jest w zieloną sukienkę i czerwony płaszcz, z jego lewej stopy zsuwa się sandał. Jezus spogląda w kierunku niewielkiej sylwetki jednego z dwóch archaniołów znajdującego się po prawej stronie – archanioła Gabriela. Po drugiej stronie jest archanioł Michał, obaj trzymają w dłoniach narzędzia Męki Pańskiej: Michał (włócznię i gąbkę z octem), Gabriel (krzyż). Na głowach Marii i Dzieciątka znajdują się otwarte korony ze szlachetnymi kamieniami, a wokół nimby: Matki Boskiej dekorowany bogatą wicią floralną, u Dzieciątka nimb krzyżowy. Wszystkie postacie są podpisane inicjałami: nad głową Marii, po lewej stronie obrazu widnieją litery „MP”, a po prawej „ΘΥ”; następnie po lewej stronie obrazu, nad głową archanioła Michała znajdują się litery „ΟΡМ”, a nad głową archanioła Gabriela „OΡГ” i dalej, po prawej stronie obrazu, obok Dzieciątka Jezus litery „IC-XC”. Tło jest złocone. Obraz ujęty jest prostokątną, profilowaną ramą zdobioną od zewnątrz ażurową wicią roślinną. W górnej części kompozycji napis „MATKO BOSKA NIEUSTAJĄCEJ POMOCY / MÓDL SIĘ ZA NAMI”. Rama drewniana, profilowana, złocona, ozdobiona rzędem stylizowanych liści akantu.
obraz

Matka Boska Nieustastającej Pomocy

Zdjęcie nr 1: Obraz w formie stojącego prostokąta. Na awersie przedstawienie Matki Bożej Różańcowej oraz czterech świętych dominikańskich. Kompozycja dwustrefowa, wielopostaciowa. W górnej połowie obrazu ukazana Matka Boża z Dzieciątkiem na kolanach, siedząca frontalnie na obłokach, ze skrzyżowanymi nogami. Lewą ręką przytrzymuje Dzieciątko, prawą wyciąga w bok, w dłoni trzymając różaniec. Twarz ma owalną, o małych oczach, krótkim nosie i drobnych ustach, okoloną jasnymi włosami, ukrytymi pod welonem. Ubrana jest w jasnoróżową suknię, niebieski płaszcz zarzucony na ramiona i nogi, na głowie ma biały, rozwiany welon, a na stopach sandały. Dzieciątko ukazane w pozycji półleżącej na kolanach Matki, zwrócone w trzech czwartych w lewo, z głową skierowaną w przeciwną stronę, w obu rękach wyciągniętych w lewo trzyma różaniec. Dzieciątko ukazane jako niemal nagie, w partii podbrzusza przesłonięte białą tkaniną. Postacie w górnej strefie ukazane są pośród obłoków, na tle rozjaśnionego brązowo-żółtego nieba. W dolnej strefie dwie pary klęczących świętych zakonników i zakonnic. Po lewej św. Dominik, a za nim niezidentyfikowany dominikanin. Obaj zwróceni w trzech czwartych w lewo, z głowami uniesionymi w górę. Dominik ma dłonie skrzyżowane na piersi. Obaj mają szczupłe twarze, o małych okrągłych oczach, krótkich nosach i pełnych ustach, okolone krótkimi włosami, z tonsurami na głowie. Obaj ubrani są w białe habity z kapturami i szkaplerzami, Dominik ma na ramiona narzucony czarny płaszcz. Na czole ma gwiazdę. Przed nim leży pies trzymający pochodnię w pysku. Po prawej stronie św. Katarzyna Sieneńska, za nią niezidentyfikowana święta. Obie zakonnice zwrócone w trzech czwartych w prawo, z uniesionymi głowami. Święta Katarzyna z wyciągniętymi przed siebie rękami. Zakonnice o szczupłych twarzach, z niewielkimi oczami skierowanymi w górę, prostymi nosami i pełnymi ustami. Ubrane są w białe habity ze szkaplerzami, czarne płaszcz i welony. Święta Katarzyna ma na głowie koronę cierniową, na dłoniach stygmaty. Przed nią, na ziemi leży lilia. Nad głowami świętych aureole. Postacie w dolnej strefie ukazane na tle pejzażu z pagórkami w oddali. Na rewersie obrazu przedstawienie św. Piotra i św. Pawła w całej postaci. W lewej części obrazu Piotr zwrócony w trzech czwartych w prawo, w kontrapoście, z głową skierowaną w lewo. Prawą ręką przytrzymuje pionową belkę odwróconego krzyża, w dłoni trzyma dwa klucze, lewą rękę kładzie na piersi. Twarz ma szczupłą, o małych oczach, zadartym nosie i pełnych ustach, okoloną siwymi, kręconymi włosami i brodą. Ubrany jest w niebieską tunikę oraz jasnobrązowy płaszcz przewiązany diagonalnie przez prawe ramię. Na stopach ma sandały. W prawej części obrazu św. Paweł, ukazany frontalnie, w kontrapoście, z głową skierowana wprawo. W lewej ręce trzyma miecz skierowany ostrzem w dół, prawą przytrzymuje na boku księgę. Twarz ma pociągłą, o migdałowatych oczach, prostym nosie i pełnych ustach, okoloną długą brodą i jasnobrązowymi, krótkimi włosami. Ubrany jest w ciemnobrązową tunikę oraz czerwony płaszcz zarzucony na ramiona. Na stopach ma sandały. Wokół głów obu świętych nimby. Postacie ukazane na tle pejzażu. W górnej partii obrazu pośród obłoków, na tle rozświetlonego nieba Oko Opatrzności. Obraz ujęty wąską, profilowaną i srebrzoną ramą.
obraz

Dwustronny obraz: Matka Boska Różańcowa ze świętymi dominikańskimi oraz św. Piotr i św. Paweł

Zdjęcie nr 1: Feretron w typie obrazowym osadzony na niewysokiej podstawie z parą otworów na drążki. Pola obrazowe w kształcie stojących prostokątów ujmuje dekoracyjna rama z rzeźbionym motywem wici winnej latorośli, zwieńczona medalionem z monogramem chrystologicznym na awersie i maryjnym na rewersie. Awers feretronu zajmuje półpostaciowy wizerunek Jezusa w typie Ecce Homo. Jezus zwrócony jest nieznacznie w trzech czwartych w prawo. Przechyloną głowę charakteryzuje pociągła twarz o delikatnych rysach, długim nosie i krótkim, brązowym zaroście. Długie, falowane włosy opadają na barki. Głowę wieńczy cierniowa korona i okala promienisty nimb. Na czole i barkach widoczne są drobne stróżki krwi. Nagi tors Jezusa charakteryzuje rytmiczny układ żeber. Skrzyżowane na wysokości talii, zgięte w łokciach ręce związane są w nadgarstkach sznurem, w lewej dłoni trzyma pojedynczą trzcinę. Na ramiona Jezusa narzucony jest osłaniający biodra, zdobiony motywem kwiatowym płaszcz. Elementy takie jak nimb, korona cierniowa, sznur, trzcina i płaszcz są płaskorzeźbione, złocone i srebrzone. Tło utrzymane jest w odcieniu szafirowym. Rewers feretronu stanowi wizerunek Matki Boskiej Częstochowskiej. Ukazana półpostaciowo, zwrócona frontalnie Maria ma nieznacznie w trzech czwartych w lewo skierowaną głowę. Pociągłą, owalną twarz charakteryzują linearnie opracowane rysy o nieco przymkniętych oczach, długim prostym nosie i niewielkich ustach. Maria ubrana jest w suknię i osłaniający jej głowę i sylwetkę płaszcz. Prawą, uniesioną na wysokości klatki piersiowej dłonią o wyprostowanych palcach wskazuje na siedzące na jej lewej ręce Dzieciątko zwrócone w trzech czwartych w prawo. Okrągłą twarz Jezusa charakteryzują rysy dorosłego człowieka, o podobnym do Marii typie fizjonomii. Ubrany jest w długą suknię o trójkątnym dekolcie. Prawą rękę unosi w geście błogosławieństwa, lewą ujmuje trzymaną na kolanach zamkniętą księgę. Karnacje postaci są ciemne, a ich głowy wieńczą korony w typie otwartym i okalają nimby z motywem promieni oraz wieniec 12 gwiazd. Szaty, korony, nimby, gwiazdy i księga są płaskorzeźbione, złocone i srebrzone. Tło utrzymane jest w odcieniu czerwieni.
feretron

Ecce Homo; Matka Boska Częstochowska

Jak cytować?

Paulina Chełmecka, "Matka Boska Bolesna", [w:] "Sakralne Dziedzictwo Małopolski", 2024, źródło:  https://sdm.upjp2.edu.pl/dziela/matka-boska-bolesna-13

Strona:
Dodaj do porównania

Zaloguj się aby dodać do tablicy

Przejdź do logowania

Uwaga. Używamy ciasteczek. Korzystanie ze strony sdm.upjp2.edu.pl oznacza, że zgadzasz się na ich używanie. Więcej informacji znajdziesz w zakładce Polityka prywatności