Ołtarz ufundowany do kościoła w Niedzicy, pierwotnie z obrazem św. Barbary, zastąpionym w XX wieku obrazem ze sceną wizji św. Małgorzaty Alacoque.
Ołtarz na rzucie połowy owalu, architektoniczny, kulisowy, jednokondygnacyjny, jednoosiowy, ze zwieńczeniem. Drewniana mensa ołtarza (późniejsza) oparta na skrzyni o formie tumby z wydzielonym cokołem. Retabulum na wysokim potrójnym, cokole, ujęte parą ukośnie ustawionych konsol o formie wolut, na których ustawione rzeźby, oraz parą odsuniętych od lica części środkowej kolumn o gładkich trzonach i kompozytowych kapitelach, wspierających przerwane belkowanie i gzyms. Pole środkowe ujęte pilastrami o wolutowych kapitelach, zwieńczone gzymsem wygiętym łukiem wklęsło-wypukłym. Pośrodku pola profilowana rama zamknięta łukiem wklęsło-wypukłym nadwieszonym, na obraz ołtarzowy. Zwieńczenie o dekoracyjnym wykroju linią wklęsło-wypukłą, z wysuniętymi na kolumny spływami wolutowymi. Pośrodku zwieńczenia profilowana rama w kształcie stojącego owalu. Antepedium, część środkowa retabulum oraz zwieńczenie zdobione motywami ornamentów rokokowych. Retabulum ujęte parą ażurowych, rokokowych uszaków. W płycinach na spływach motywy roślinne i rozetki. Pośrodku gzymsu wieńczącego część środkową retabulum kartusz ujęty ornamentem rokokowym. W zwieńczeniu, na gzymsie, po bokach para wazonów z kwiatami, szczyt z dekoracją roccaillową. W polu środkowym obraz Objawienie się Chrystusa św. Małgorzacie Alacoque. Na wolutowych konsolach po bokach rzeźby św. Apolonii po lewej i św. Rozalii z Palermo po prawej stronie. W zwieńczeniu malowane ozdobne litery IHS z krzyżem, ujęte promienistą glorią oraz koroną cierniową. W osiach kolumn na spływach wolutowych zwieńczenia para aniołków. Na mensie trzy kanony ołtarzowe ujęte ażurowymi ramami ze stylizowanych wici akantu, zdobione rozetami. Struktura ołtarza w całości marmoryzowana, kolorystyka w odcieniach zieleni, beżów, czerwieni i niebieskim. Fragmenty detalu architektonicznego i ornamenty złocone i srebrzone.
Ołtarz późnobarokowy, rokokowy. Rzeźby, autorstwa pochodzącego z Kiežmarku Johannesa Feega, wykazują związek z rzeźbą lwowską. Obraz ołtarzowy późniejszy, pędzla Lajosa Tary, z 1912 roku.
Dobry; po konserwacji.
Ołtarz drewniany, na rzucie połowy owalu, architektoniczny, kulisowy, jednokondygnacyjny, jednoosiowy, ze zwieńczeniem. Retabulum na wysokim cokole, ujęte parą ukośnie ustawionych konsol o formie wolut, na których ustawione rzeźby św. Apolonii i św. Rozalii z Palermo, oraz parą wysuniętych kolumn o kompozytowych kapitelach, wspierających przerwane belkowanie i gzyms. W polu środkowym obraz Objawienie się Chrystusa św. Małgorzacie Alacoque w profilowanej ramie zamknięta łukiem wklęsło-wypukłym nadwieszonym. Zwieńczenie o dekoracyjnym wykroju linią wklęsło-wypukłą, pośrodku z malowanymi, ozdobnymi literami IHS z krzyżem oraz na gzymsie z parą wazonów z kwiatami i dekoracją roccaillową. W osiach kolumn para aniołków. Ołtarz ozdobiony rzeźbionymi motywami ornamentów rokokowych. Retabulum ujęte parą ażurowych, rokokowych uszaków. Struktura ołtarza w całości marmoryzowana, kolorystyka w odcieniach zieleni, beżów, czerwieni i niebieskim. Fragmenty detalu architektonicznego i ornamenty złocone i srebrzone. Ufundowany około 1770 roku, rzeźby autorstwa Johanna Feega, rzeźbiarza z Kiežmarku, obraz ołtarzowy późniejszy, z 1912 roku, pędzla Lajosa Tary (Budapeszt).
Andrzej Włodarek, "Ołtarz boczny przy tęczy od południa", [w:] "Sakralne Dziedzictwo Małopolski", 2025, źródło: https://sdm.upjp2.edu.pl/dziela/oltarz-boczny-przy-teczy-od-poludnia