Ołtarz boczny Matki Boskiej
Zdjęcie nr 1: Ołtarz przyścienny, architektoniczny, jednoosiowy, jednokondygnacjowy ze zwieńczeniem. Mensa prostopadłościenna, antepedium ujęte ramą, z monogramem maryjnym na środku. Retabulum ustawione na wysokim cokole, przed którym stoi prostopadłościenna mensa. Główne pole retabulum flankują kolumny ustawione na tle filarów. Podpory mają głowice kompozytowe i są posadowione na ukośnie ustawionych, rozsuniętych postumentach dekorowanych płycinami. Dźwigają odcinki belkowania także ustawione skośnie. W prostokątnym polu głównym nastawy ołtarzowej obraz z przedstawieniem Matki Boskiej z Dzieciątkiem, wymiennie z płótnem przedstawiającym Najświętsze Serce Jezusa i św. Stanisława Kostkę w prostokątnej ramie zamkniętej od góry łukiem półokrągłym. Na fryzie belkowania umieszczono rozety. Na zewnętrznych odcinkach belkowania, na osi kolumn, skierowane do wewnątrz woluty; na nich siedzą anioły prezentujące obraz zwieńczenia. Zwieńczenie w formie wklęsło-wypukłej, wypełnione wizerunkiem Ecce Homo we wklęsło-wypukłej ramie z łukiem nadwieszonym, jest zamknięte od góry dwiema wolutami. W miejscu ich styku, na osi palmeta. Struktura ołtarza polichromowana na brązowo; kolumny i płyciny z imitacją marmoryzacji, jasnoczerwone; profile, detale i ornamenty złocone.
Zdjęcie nr 2: Ołtarz przyścienny, architektoniczny, jednoosiowy, jednokondygnacjowy ze zwieńczeniem. Mensa prostopadłościenna, antepedium ujęte ramą, z monogramem maryjnym na środku. Retabulum ustawione na wysokim cokole, przed którym stoi prostopadłościenna mensa. Główne pole retabulum flankują kolumny ustawione na tle filarów. Podpory mają głowice kompozytowe i są posadowione na ukośnie ustawionych, rozsuniętych postumentach dekorowanych płycinami. Dźwigają odcinki belkowania także ustawione skośnie. W prostokątnym polu głównym nastawy ołtarzowej obraz z przedstawieniem Matki Boskiej z Dzieciątkiem, wymiennie z płótnem przedstawiającym Najświętsze Serce Jezusa i św. Stanisława Kostkę w prostokątnej ramie zamkniętej od góry łukiem półokrągłym. Na fryzie belkowania umieszczono rozety. Na zewnętrznych odcinkach belkowania, na osi kolumn, skierowane do wewnątrz woluty; na nich siedzą anioły prezentujące obraz zwieńczenia. Zwieńczenie w formie wklęsło-wypukłej, wypełnione wizerunkiem Ecce Homo we wklęsło-wypukłej ramie z łukiem nadwieszonym, jest zamknięte od góry dwiema wolutami. W miejscu ich styku, na osi palmeta. Struktura ołtarza polichromowana na brązowo; kolumny i płyciny z imitacją marmoryzacji, jasnoczerwone; profile, detale i ornamenty złocone.
Zdjęcie nr 3: Ołtarz przyścienny, architektoniczny, jednoosiowy, jednokondygnacjowy ze zwieńczeniem. Mensa prostopadłościenna, antepedium ujęte ramą, z monogramem maryjnym na środku. Retabulum ustawione na wysokim cokole, przed którym stoi prostopadłościenna mensa. Główne pole retabulum flankują kolumny ustawione na tle filarów. Podpory mają głowice kompozytowe i są posadowione na ukośnie ustawionych, rozsuniętych postumentach dekorowanych płycinami. Dźwigają odcinki belkowania także ustawione skośnie. W prostokątnym polu głównym nastawy ołtarzowej obraz z przedstawieniem Matki Boskiej z Dzieciątkiem, wymiennie z płótnem przedstawiającym Najświętsze Serce Jezusa i św. Stanisława Kostkę w prostokątnej ramie zamkniętej od góry łukiem półokrągłym. Na fryzie belkowania umieszczono rozety. Na zewnętrznych odcinkach belkowania, na osi kolumn, skierowane do wewnątrz woluty; na nich siedzą anioły prezentujące obraz zwieńczenia. Zwieńczenie w formie wklęsło-wypukłej, wypełnione wizerunkiem Ecce Homo we wklęsło-wypukłej ramie z łukiem nadwieszonym, jest zamknięte od góry dwiema wolutami. W miejscu ich styku, na osi palmeta. Struktura ołtarza polichromowana na brązowo; kolumny i płyciny z imitacją marmoryzacji, jasnoczerwone; profile, detale i ornamenty złocone.
Zdjęcie nr 4: Ołtarz przyścienny, architektoniczny, jednoosiowy, jednokondygnacjowy ze zwieńczeniem. Mensa prostopadłościenna, antepedium ujęte ramą, z monogramem maryjnym na środku. Retabulum ustawione na wysokim cokole, przed którym stoi prostopadłościenna mensa. Główne pole retabulum flankują kolumny ustawione na tle filarów. Podpory mają głowice kompozytowe i są posadowione na ukośnie ustawionych, rozsuniętych postumentach dekorowanych płycinami. Dźwigają odcinki belkowania także ustawione skośnie. W prostokątnym polu głównym nastawy ołtarzowej obraz z przedstawieniem Matki Boskiej z Dzieciątkiem, wymiennie z płótnem przedstawiającym Najświętsze Serce Jezusa i św. Stanisława Kostkę w prostokątnej ramie zamkniętej od góry łukiem półokrągłym. Na fryzie belkowania umieszczono rozety. Na zewnętrznych odcinkach belkowania, na osi kolumn, skierowane do wewnątrz woluty; na nich siedzą anioły prezentujące obraz zwieńczenia. Zwieńczenie w formie wklęsło-wypukłej, wypełnione wizerunkiem Ecce Homo we wklęsło-wypukłej ramie z łukiem nadwieszonym, jest zamknięte od góry dwiema wolutami. W miejscu ich styku, na osi palmeta. Struktura ołtarza polichromowana na brązowo; kolumny i płyciny z imitacją marmoryzacji, jasnoczerwone; profile, detale i ornamenty złocone.
Zdjęcie nr 5: Ołtarz przyścienny, architektoniczny, jednoosiowy, jednokondygnacjowy ze zwieńczeniem. Mensa prostopadłościenna, antepedium ujęte ramą, z monogramem maryjnym na środku. Retabulum ustawione na wysokim cokole, przed którym stoi prostopadłościenna mensa. Główne pole retabulum flankują kolumny ustawione na tle filarów. Podpory mają głowice kompozytowe i są posadowione na ukośnie ustawionych, rozsuniętych postumentach dekorowanych płycinami. Dźwigają odcinki belkowania także ustawione skośnie. W prostokątnym polu głównym nastawy ołtarzowej obraz z przedstawieniem Matki Boskiej z Dzieciątkiem, wymiennie z płótnem przedstawiającym Najświętsze Serce Jezusa i św. Stanisława Kostkę w prostokątnej ramie zamkniętej od góry łukiem półokrągłym. Na fryzie belkowania umieszczono rozety. Na zewnętrznych odcinkach belkowania, na osi kolumn, skierowane do wewnątrz woluty; na nich siedzą anioły prezentujące obraz zwieńczenia. Zwieńczenie w formie wklęsło-wypukłej, wypełnione wizerunkiem Ecce Homo we wklęsło-wypukłej ramie z łukiem nadwieszonym, jest zamknięte od góry dwiema wolutami. W miejscu ich styku, na osi palmeta. Struktura ołtarza polichromowana na brązowo; kolumny i płyciny z imitacją marmoryzacji, jasnoczerwone; profile, detale i ornamenty złocone.
Zdjęcie nr 6: Ołtarz przyścienny, architektoniczny, jednoosiowy, jednokondygnacjowy ze zwieńczeniem. Mensa prostopadłościenna, antepedium ujęte ramą, z monogramem maryjnym na środku. Retabulum ustawione na wysokim cokole, przed którym stoi prostopadłościenna mensa. Główne pole retabulum flankują kolumny ustawione na tle filarów. Podpory mają głowice kompozytowe i są posadowione na ukośnie ustawionych, rozsuniętych postumentach dekorowanych płycinami. Dźwigają odcinki belkowania także ustawione skośnie. W prostokątnym polu głównym nastawy ołtarzowej obraz z przedstawieniem Matki Boskiej z Dzieciątkiem, wymiennie z płótnem przedstawiającym Najświętsze Serce Jezusa i św. Stanisława Kostkę w prostokątnej ramie zamkniętej od góry łukiem półokrągłym. Na fryzie belkowania umieszczono rozety. Na zewnętrznych odcinkach belkowania, na osi kolumn, skierowane do wewnątrz woluty; na nich siedzą anioły prezentujące obraz zwieńczenia. Zwieńczenie w formie wklęsło-wypukłej, wypełnione wizerunkiem Ecce Homo we wklęsło-wypukłej ramie z łukiem nadwieszonym, jest zamknięte od góry dwiema wolutami. W miejscu ich styku, na osi palmeta. Struktura ołtarza polichromowana na brązowo; kolumny i płyciny z imitacją marmoryzacji, jasnoczerwone; profile, detale i ornamenty złocone.
Zdjęcie nr 7: Ołtarz przyścienny, architektoniczny, jednoosiowy, jednokondygnacjowy ze zwieńczeniem. Mensa prostopadłościenna, antepedium ujęte ramą, z monogramem maryjnym na środku. Retabulum ustawione na wysokim cokole, przed którym stoi prostopadłościenna mensa. Główne pole retabulum flankują kolumny ustawione na tle filarów. Podpory mają głowice kompozytowe i są posadowione na ukośnie ustawionych, rozsuniętych postumentach dekorowanych płycinami. Dźwigają odcinki belkowania także ustawione skośnie. W prostokątnym polu głównym nastawy ołtarzowej obraz z przedstawieniem Matki Boskiej z Dzieciątkiem, wymiennie z płótnem przedstawiającym Najświętsze Serce Jezusa i św. Stanisława Kostkę w prostokątnej ramie zamkniętej od góry łukiem półokrągłym. Na fryzie belkowania umieszczono rozety. Na zewnętrznych odcinkach belkowania, na osi kolumn, skierowane do wewnątrz woluty; na nich siedzą anioły prezentujące obraz zwieńczenia. Zwieńczenie w formie wklęsło-wypukłej, wypełnione wizerunkiem Ecce Homo we wklęsło-wypukłej ramie z łukiem nadwieszonym, jest zamknięte od góry dwiema wolutami. W miejscu ich styku, na osi palmeta. Struktura ołtarza polichromowana na brązowo; kolumny i płyciny z imitacją marmoryzacji, jasnoczerwone; profile, detale i ornamenty złocone.
Zdjęcie nr 8: Ołtarz przyścienny, architektoniczny, jednoosiowy, jednokondygnacjowy ze zwieńczeniem. Mensa prostopadłościenna, antepedium ujęte ramą, z monogramem maryjnym na środku. Retabulum ustawione na wysokim cokole, przed którym stoi prostopadłościenna mensa. Główne pole retabulum flankują kolumny ustawione na tle filarów. Podpory mają głowice kompozytowe i są posadowione na ukośnie ustawionych, rozsuniętych postumentach dekorowanych płycinami. Dźwigają odcinki belkowania także ustawione skośnie. W prostokątnym polu głównym nastawy ołtarzowej obraz z przedstawieniem Matki Boskiej z Dzieciątkiem, wymiennie z płótnem przedstawiającym Najświętsze Serce Jezusa i św. Stanisława Kostkę w prostokątnej ramie zamkniętej od góry łukiem półokrągłym. Na fryzie belkowania umieszczono rozety. Na zewnętrznych odcinkach belkowania, na osi kolumn, skierowane do wewnątrz woluty; na nich siedzą anioły prezentujące obraz zwieńczenia. Zwieńczenie w formie wklęsło-wypukłej, wypełnione wizerunkiem Ecce Homo we wklęsło-wypukłej ramie z łukiem nadwieszonym, jest zamknięte od góry dwiema wolutami. W miejscu ich styku, na osi palmeta. Struktura ołtarza polichromowana na brązowo; kolumny i płyciny z imitacją marmoryzacji, jasnoczerwone; profile, detale i ornamenty złocone.
Zdjęcie nr 9: Ołtarz przyścienny, architektoniczny, jednoosiowy, jednokondygnacjowy ze zwieńczeniem. Mensa prostopadłościenna, antepedium ujęte ramą, z monogramem maryjnym na środku. Retabulum ustawione na wysokim cokole, przed którym stoi prostopadłościenna mensa. Główne pole retabulum flankują kolumny ustawione na tle filarów. Podpory mają głowice kompozytowe i są posadowione na ukośnie ustawionych, rozsuniętych postumentach dekorowanych płycinami. Dźwigają odcinki belkowania także ustawione skośnie. W prostokątnym polu głównym nastawy ołtarzowej obraz z przedstawieniem Matki Boskiej z Dzieciątkiem, wymiennie z płótnem przedstawiającym Najświętsze Serce Jezusa i św. Stanisława Kostkę w prostokątnej ramie zamkniętej od góry łukiem półokrągłym. Na fryzie belkowania umieszczono rozety. Na zewnętrznych odcinkach belkowania, na osi kolumn, skierowane do wewnątrz woluty; na nich siedzą anioły prezentujące obraz zwieńczenia. Zwieńczenie w formie wklęsło-wypukłej, wypełnione wizerunkiem Ecce Homo we wklęsło-wypukłej ramie z łukiem nadwieszonym, jest zamknięte od góry dwiema wolutami. W miejscu ich styku, na osi palmeta. Struktura ołtarza polichromowana na brązowo; kolumny i płyciny z imitacją marmoryzacji, jasnoczerwone; profile, detale i ornamenty złocone.
Zdjęcie nr 10: Ołtarz przyścienny, architektoniczny, jednoosiowy, jednokondygnacjowy ze zwieńczeniem. Mensa prostopadłościenna, antepedium ujęte ramą, z monogramem maryjnym na środku. Retabulum ustawione na wysokim cokole, przed którym stoi prostopadłościenna mensa. Główne pole retabulum flankują kolumny ustawione na tle filarów. Podpory mają głowice kompozytowe i są posadowione na ukośnie ustawionych, rozsuniętych postumentach dekorowanych płycinami. Dźwigają odcinki belkowania także ustawione skośnie. W prostokątnym polu głównym nastawy ołtarzowej obraz z przedstawieniem Matki Boskiej z Dzieciątkiem, wymiennie z płótnem przedstawiającym Najświętsze Serce Jezusa i św. Stanisława Kostkę w prostokątnej ramie zamkniętej od góry łukiem półokrągłym. Na fryzie belkowania umieszczono rozety. Na zewnętrznych odcinkach belkowania, na osi kolumn, skierowane do wewnątrz woluty; na nich siedzą anioły prezentujące obraz zwieńczenia. Zwieńczenie w formie wklęsło-wypukłej, wypełnione wizerunkiem Ecce Homo we wklęsło-wypukłej ramie z łukiem nadwieszonym, jest zamknięte od góry dwiema wolutami. W miejscu ich styku, na osi palmeta. Struktura ołtarza polichromowana na brązowo; kolumny i płyciny z imitacją marmoryzacji, jasnoczerwone; profile, detale i ornamenty złocone.
Zdjęcie nr 11: Ołtarz przyścienny, architektoniczny, jednoosiowy, jednokondygnacjowy ze zwieńczeniem. Mensa prostopadłościenna, antepedium ujęte ramą, z monogramem maryjnym na środku. Retabulum ustawione na wysokim cokole, przed którym stoi prostopadłościenna mensa. Główne pole retabulum flankują kolumny ustawione na tle filarów. Podpory mają głowice kompozytowe i są posadowione na ukośnie ustawionych, rozsuniętych postumentach dekorowanych płycinami. Dźwigają odcinki belkowania także ustawione skośnie. W prostokątnym polu głównym nastawy ołtarzowej obraz z przedstawieniem Matki Boskiej z Dzieciątkiem, wymiennie z płótnem przedstawiającym Najświętsze Serce Jezusa i św. Stanisława Kostkę w prostokątnej ramie zamkniętej od góry łukiem półokrągłym. Na fryzie belkowania umieszczono rozety. Na zewnętrznych odcinkach belkowania, na osi kolumn, skierowane do wewnątrz woluty; na nich siedzą anioły prezentujące obraz zwieńczenia. Zwieńczenie w formie wklęsło-wypukłej, wypełnione wizerunkiem Ecce Homo we wklęsło-wypukłej ramie z łukiem nadwieszonym, jest zamknięte od góry dwiema wolutami. W miejscu ich styku, na osi palmeta. Struktura ołtarza polichromowana na brązowo; kolumny i płyciny z imitacją marmoryzacji, jasnoczerwone; profile, detale i ornamenty złocone.
Zdjęcie nr 12: Ołtarz przyścienny, architektoniczny, jednoosiowy, jednokondygnacjowy ze zwieńczeniem. Mensa prostopadłościenna, antepedium ujęte ramą, z monogramem maryjnym na środku. Retabulum ustawione na wysokim cokole, przed którym stoi prostopadłościenna mensa. Główne pole retabulum flankują kolumny ustawione na tle filarów. Podpory mają głowice kompozytowe i są posadowione na ukośnie ustawionych, rozsuniętych postumentach dekorowanych płycinami. Dźwigają odcinki belkowania także ustawione skośnie. W prostokątnym polu głównym nastawy ołtarzowej obraz z przedstawieniem Matki Boskiej z Dzieciątkiem, wymiennie z płótnem przedstawiającym Najświętsze Serce Jezusa i św. Stanisława Kostkę w prostokątnej ramie zamkniętej od góry łukiem półokrągłym. Na fryzie belkowania umieszczono rozety. Na zewnętrznych odcinkach belkowania, na osi kolumn, skierowane do wewnątrz woluty; na nich siedzą anioły prezentujące obraz zwieńczenia. Zwieńczenie w formie wklęsło-wypukłej, wypełnione wizerunkiem Ecce Homo we wklęsło-wypukłej ramie z łukiem nadwieszonym, jest zamknięte od góry dwiema wolutami. W miejscu ich styku, na osi palmeta. Struktura ołtarza polichromowana na brązowo; kolumny i płyciny z imitacją marmoryzacji, jasnoczerwone; profile, detale i ornamenty złocone.
Zdjęcie nr 13: Ołtarz przyścienny, architektoniczny, jednoosiowy, jednokondygnacjowy ze zwieńczeniem. Mensa prostopadłościenna, antepedium ujęte ramą, z monogramem maryjnym na środku. Retabulum ustawione na wysokim cokole, przed którym stoi prostopadłościenna mensa. Główne pole retabulum flankują kolumny ustawione na tle filarów. Podpory mają głowice kompozytowe i są posadowione na ukośnie ustawionych, rozsuniętych postumentach dekorowanych płycinami. Dźwigają odcinki belkowania także ustawione skośnie. W prostokątnym polu głównym nastawy ołtarzowej obraz z przedstawieniem Matki Boskiej z Dzieciątkiem, wymiennie z płótnem przedstawiającym Najświętsze Serce Jezusa i św. Stanisława Kostkę w prostokątnej ramie zamkniętej od góry łukiem półokrągłym. Na fryzie belkowania umieszczono rozety. Na zewnętrznych odcinkach belkowania, na osi kolumn, skierowane do wewnątrz woluty; na nich siedzą anioły prezentujące obraz zwieńczenia. Zwieńczenie w formie wklęsło-wypukłej, wypełnione wizerunkiem Ecce Homo we wklęsło-wypukłej ramie z łukiem nadwieszonym, jest zamknięte od góry dwiema wolutami. W miejscu ich styku, na osi palmeta. Struktura ołtarza polichromowana na brązowo; kolumny i płyciny z imitacją marmoryzacji, jasnoczerwone; profile, detale i ornamenty złocone.
Zdjęcie nr 14: Ołtarz przyścienny, architektoniczny, jednoosiowy, jednokondygnacjowy ze zwieńczeniem. Mensa prostopadłościenna, antepedium ujęte ramą, z monogramem maryjnym na środku. Retabulum ustawione na wysokim cokole, przed którym stoi prostopadłościenna mensa. Główne pole retabulum flankują kolumny ustawione na tle filarów. Podpory mają głowice kompozytowe i są posadowione na ukośnie ustawionych, rozsuniętych postumentach dekorowanych płycinami. Dźwigają odcinki belkowania także ustawione skośnie. W prostokątnym polu głównym nastawy ołtarzowej obraz z przedstawieniem Matki Boskiej z Dzieciątkiem, wymiennie z płótnem przedstawiającym Najświętsze Serce Jezusa i św. Stanisława Kostkę w prostokątnej ramie zamkniętej od góry łukiem półokrągłym. Na fryzie belkowania umieszczono rozety. Na zewnętrznych odcinkach belkowania, na osi kolumn, skierowane do wewnątrz woluty; na nich siedzą anioły prezentujące obraz zwieńczenia. Zwieńczenie w formie wklęsło-wypukłej, wypełnione wizerunkiem Ecce Homo we wklęsło-wypukłej ramie z łukiem nadwieszonym, jest zamknięte od góry dwiema wolutami. W miejscu ich styku, na osi palmeta. Struktura ołtarza polichromowana na brązowo; kolumny i płyciny z imitacją marmoryzacji, jasnoczerwone; profile, detale i ornamenty złocone.

Ołtarz boczny Matki Boskiej

Województwo
MAŁOPOLSKIE
Powiat
krakowski
Gmina
Skawina
Miejscowość
Radziszów
Metropolia
Krakowska
Diecezja
Krakowska
Parafia
Parafia Św. Wawrzyńca w Radziszowie
Tagi
ołtarz boczny
Miejsce przechowywania
nawa, strona lewa
Identyfikator
DZIELO/06084
Kategoria
ołtarz
Ilość
1
Czas powstania
około 1867 roku
Technika i materiał
drewno techniki stolarskie i snycerskie, polichromia, złocenie,
Autor noty katalogowej
Agata Felczyńska
Domena Publiczna

Dzieje zabytku

Ołtarz został wykonany około 1867 roku przez majstra Otrębę z Makowa, za cenę 350 reńskich.

Opis

Ołtarz przyścienny, architektoniczny, jednoosiowy, jednokondygnacjowy ze zwieńczeniem. Mensa prostopadłościenna, antepedium ujęte ramą, z monogramem maryjnym na środku. Retabulum ustawione na wysokim cokole, przed którym stoi prostopadłościenna mensa. Główne pole retabulum flankują kolumny ustawione na tle filarów. Podpory mają głowice kompozytowe i są posadowione na ukośnie ustawionych, rozsuniętych postumentach dekorowanych płycinami. Dźwigają odcinki belkowania także ustawione skośnie. W prostokątnym polu głównym nastawy ołtarzowej obraz z przedstawieniem Matki Boskiej z Dzieciątkiem, wymiennie z płótnem przedstawiającym Najświętsze Serce Jezusa i św. Stanisława Kostkę w prostokątnej ramie zamkniętej od góry łukiem półokrągłym. Na fryzie belkowania umieszczono rozety. Na zewnętrznych odcinkach belkowania, na osi kolumn, skierowane do wewnątrz woluty; na nich siedzą anioły prezentujące obraz zwieńczenia. Zwieńczenie w formie wklęsło-wypukłej, wypełnione wizerunkiem Ecce Homo we wklęsło-wypukłej ramie z łukiem nadwieszonym, jest zamknięte od góry dwiema wolutami. W miejscu ich styku, na osi palmeta. Struktura ołtarza polichromowana na brązowo; kolumny i płyciny z imitacją marmoryzacji, jasnoczerwone; profile, detale i ornamenty złocone.

Stan zachowania / Prace konserwatorskie

Po konserwacji w latach 1999-2000.

Streszczenie

Neobarokowy ołtarz boczny został wykonany około 1867 roku przez majstra Otrębę z Makowa. Niemal identyczna nastawa polichromowana na biało znajduje się w kościele w Barwałdzie Dolnym.

Bibliografia

"Katalog zabytków sztuki w Polsce, t. 1: Województwo krakowskie", Warszawa 1953
Niechaj Małgorzata, Niechaj Józef, "Radziszów. Z dziejów wsi i jej mieszkańców ", Radziszów 2015

Inne dzieła z tego miejsca

Zdjęcie nr 1: Kamienna tablica w kształcie leżącego prostokąta z wyrytą poniżej krzyża łacińskiego, złocona inskrypcją „+PAMIĘCI / KAZIMIERZA HALLERA / Z JURCZYC / ZAMORDOWANEGO PRZEZ NIEMCÓW / W OŚWIĘCIMIU W R(OKU) 1942 / W 36 R(OKU) ŻYCIA”. W narożach rozety maskujące miejsca mocowania.
płyta nagrobna
Epitafium Kazimierza Hallera
Zdjęcie nr 1: Epitafium w kształcie leżącego prostokąta wykonane z czarnego marmuru z rytym złoconym napisem ujęte profilowaną, białą ramą. U góry krzyż łaciński między literami Ś(WIĘTEJ) P(AMIĘCI), poniżej którego owalny medalion z czarno-białą fotografią zmarłego, w złotek ramce. Poniżej inskrypcja „Ks(iądz) M(a)g(iste)r FRANCISZEK PACIOREK / UR(ODZONY) 6. IX. 1914 w RADZISZOWIE / ZGINĄŁ ŚMIERCIĄ MĘCZEŃSKĄ w OŚWIĘCIMIU 5. III. 1943 / ZA WIARĘ I OJCZYZNĘ / RODZICE”.
płyta nagrobna
Epitafium księdza Franciszka Paciorka
Zdjęcie nr 1: Prostokątna, kamienna tablica, na której wykuto inskrypcją „Pamiątce / Macieja Liebensfelo / tu spoczywającego, / w 50. roku życia swego / dnia 11. Maja 1841. r(oku) zmarłego. / w Smutku pogrążona / Małżonka / Kamień ten, łzami Żalu skropiony / położyła”.
płyta nagrobna
Epitafium Macieja Liebensfelo
Zdjęcie nr 1: Obraz w kształcie stojącego prostokąta z wizerunkiem „Jezu ufam Tobie”. W centrum kompozycji postać Jezusa, który patrzy przed siebie, idzie polną ścieżką, prawą rękę unosi w geście błogosławieństwa, lewą składa na piersi. Spod lewej dłoni wydobywają się wiązki promieni – czerwona na lewo, a biała na prawo. Na lewej dłoni i stopach widoczne ślady męki. Jezus ma owalną twarz z wysokim czołem, niebieskie oczy, wąskie nos i usta. Jasnobrązowe włosy opadają mu na ramiona, ma krótkie wąsy i brodę dzielącą się w dwa pukle; wokół głowy świetlisty nimb Jest ubrany w jasną, długa tunikę o szerokich rękawach. Wokół niego zielone łąki, w tle rozległy pejzaż. W dolnym lewym rogu płótna czerwoną farbą sygnatura artysty „Hyła”, a w prawym dolnym rogu data „1950”. Obraz utrzymany w chłodnej kolorystyce, Chrystus wyróżniony światłem i kontrastowymi barwami.
obraz
Jezu ufam Tobie
Zdjęcie nr 1: Kapliczka wolnostojąca z figurą św. Floriana na wysokim, dwustrefowym cokole. Dolna część prostopadłościenna, na profilowanej podstawie, z płytką niszą w kształcie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem pełnym na każdej ścianie. Na froncie napis „TA PAMIATKA / Małżonków Marcina i Telke / Zapałowiczów w roku 1882 / Fundatorowie proszą / przechodnich o westchnienie / za dusze Zmarłych”. Na bocznych ścianach płaskorzeźbione postacie świętych ukazanych w całej postaci, frontalnie. Z jednej strony wizerunek świętej męczennicy z płonącą budowlą z lewej strony i psem/smokiem z prawej (św. Małgorzata?). Święta trzyma w prawej ręce palmę męczeństwa, lewą przyciska do piersi. Ma łagodną, owalną twarz, włosy z przedziałkiem, zaczesane do tyłu. Jest ubrana w czerwoną, przepasaną suknię i czerwony płaszcz. Na innej płaszczyźnie postać św. Andrzeja przedstawionego jako brodaty mężczyzna w niebieskiej tunice i czerwonym płaszczu. Za jego plecami widać końce ramion krzyża w kształcie litery „X”. Na kolejnej św. Jan Nepomucen w sutannie, komży i płaszczu, w birecie. Z krucyfiksem i palmą męczeństwa w rękach. Na kolejnej ściance św. Marcin na koniu, w stroju żołnierza, trzymanym w prawej ręce mieczem odcina część płaszcza, który chwyta siedząca na ziemi postać w czerwonych spodniach i zielonej koszuli. W górnej strefie cokołu, w ścianie frontowej nisza z figurą Matki Boskiej w całej postaci, frontalnie, z rękami złożonymi do modlitwy i różańcem. Maria ma na sobie białą suknię i niebieski płaszcz zarzucony na głowę; na bosych stopach kwiaty róż Na cokole postać św. Floriana w całej postaci, frontalnie, z cebrzykiem z którego leje się woda na płonący dom w prawej i włócznią w lewej ręce. Ma owalną twarz, wąsy i brodę. Ubrany jest w strój rzymskiego legionisty – jasną tunikę, czerwony płaszcz, wysokie buty i hełm.
kapliczka
Kapliczka
Zdjęcie nr 1: Kapliczka wolnostojąca z postacią Matki Boskiej Różańcowej na wysokim cokole. Podstawa podzielona na trzy strefy – dolna na uskokowym cokole z płyciną w kształcie leżącego prostokąta o wklęsłych narożach, wyższa z tablicą z kutym, złoconym napisem „BĄDŹ / POZDRO/WIONA / KRÓLOWA / NIEBIESKA / ROKU PAN(SKIEGO) / 1822”, najwyższa gładka. Całość ujęta spływami wolutowymi i zwieńczona belkowaniem przechodzącym na osi w łuk nadwieszony z wpisaną palmetą. Na cokole figura Matki Boskiej ukazanej całopostaciowo, frontalnie z Dzieciątkiem na lewym ramieniu, prawą ręką trzyma ujęty przez nie różaniec. Obie postaci mają na głowie zamknięte korony. Maria jest ubrana w białą suknię i niebieski płaszcz, Dzieciątko w czerwoną sukienkę. Postacie przykrywa metalowy daszek wsparty na czterech prętach.
kapliczka
Kapliczka z figurą Matki Boskiej Różańcowej

Inne dzieła z tego roku

Zdjęcie nr 1: Ołtarz architektoniczny, jednoosiowy, jednokondygnacyjny ze zwieńczeniem. Mensa w kształcie nieregularnego prostopadłościanu, poprzedzona dwoma stopniami. Antepedium w formie prostokątnej płyciny, wewnątrz której w narożach są stylizowane dekoracje kwiatowe, a pośrodku równoramienna gwiazda w kartuszu. Tabernakulum w kształcie prostokątnej skrzynki, flankowane w narożach ustawionymi pod kątem pilastrami w formie liści, podtrzymującymi wyłamujący się gzyms. Drzwiczki zamknięte półkoliście z aplikowanym motywem kielicha oraz medalionem z napisem IHS w niewielkiej glorii. Drzwiczki obite srebrzoną blachą, boki i dekoracje złocone, gzyms w kolorze jasnoniebieskim. Cokół nastawy zdobiony kratkowaniem, a po bokach prostokątnymi płycinami ze stylizowaną dekoracją akantową. Retabulum flankowane zdwojoną parą pilastrów i stojącą przed nimi parą kolumn. Podpory dźwigają wyłamane na osi belkowanie. Kolumny ustawione na bazach, trzony gładkie i złocone, wybrzuszone pośrodku, kapitele kompozytowe. W polu głównym w niszy zamkniętej półkolistym łukiem umieszczony jest obraz Matki Boskiej z Dzieciątkiem, a powyżej rzeźba Boga Ojca. Na boku ołtarza znajdują się rzeźby: św. Dominika po lewej i św. Jacka po prawej stronie. Na belkowaniu usadzona jest para aniołków. Zwieńczenie o fantazyjnym kształcie zbliżonym do stojącego prostokąta z płaskorzeźbioną sceną ofiarowania szkaplerza św. Szymonowi Stockowi. U góry zwieńczenia podpięta srebrzona kotara o złoconym brzegu, spływająca na jego boki zwieńczenia. W górnej partii, po bokach para aniołków z wzniesionymi do góry rękami oraz dwie uskrzydlone główki anielskie. Na szczycie nastawy zatknięta jest promienista gloria złożona z wiązek promieni o nierównej długości z monogramem maryjnym otoczonym przez wieniec z obłoków w polu. Po bokach nastawy ołtarzowej umieszczone są uszaki utworzone ze stylizowanego akantu. Polichromia ołtarza w kolorze jasnoniebieskim, dekoracje ornamentalne oraz detale złocone i srebrzone.
ołtarz
Ołtarz boczny północny
Zdjęcie nr 1: Rzeźba św. Dominika ustawiona na niskim, dwustrefowym cokole. Święty ukazany frontalnie z rękami skierowanymi w prawo, w których trzyma długi, czarny różaniec. Twarz podłużna z długim nosem i małymi oczami o silnie zarumienionych policzkach, okolona krótką brodą i włosami. Święty ubrany jest w złocony habit dominikański, czarny płaszcz ze srebrzonym kapturem; na stopach ma założone czarne, pełne buty. U stóp świętego ukazane jest popiersie psa. Polichromia w odsłoniętych partiach ciała św. Dominika naturalistyczna.
rzeźba
Św. Dominik
Zdjęcie nr 1: Zwieńczenie ołtarza o fantazyjnym kształcie zbliżonym do stojącego prostokąta z płaskorzeźbioną sceną ofiarowania szkaplerza św. Szymonowi Stockowi. U góry zwieńczenia podpięta srebrzona kotara o złoconym brzegu, spływająca na jego boki. W górnej partii, po bokach para aniołków z wzniesionymi do góry rękami oraz dwie uskrzydlone główki anielskie. Na szczycie nastawy zatknięta jest promienista gloria złożona z wiązek promieni o nierównej długości z monogramem maryjnym otoczonym przez wieniec z obłoków. Pole zwieńczenia dwustrefowe, oddzielone pasem obłoków. W dolnej strefie, po lewej stronie rzeźba św. Szymona Stocka. Święty ukazany jest w pozycji klęczącej z prawego profilu z wniesionymi na wysokości piersi rękami i głową skierowaną ku Matce Bożej. Twarz podłużna z długim nosem i silnie zarumienionymi policzkami. Głowę okala długa i siwa broda oraz tonsura. Święty ubrany jest w brązowy habit i płaszcz karmelitański. Po prawej stronie obrazu płaskorzeźbione, zielone wzniesienia i duże drzewo. W tle malowany pejzaż miejski i jasnobłękitne niebo. W górnej strefie siedząca na obłokach Matka Boska z Dzieciątkiem. W prawej dłoni trzyma szkaplerze zdobione greckim krzyżykiem oraz gorejącym sercem, przebitym mieczem, a lewą ręką przytrzymuje siedzące na jej kolanach Dzieciątko Jezus. Maria ma podłużną twarz z niewielkimi ustami, długim nosem i jasnoniebieskimi oczami, okoloną ciemnobrązowymi włosami, opadającymi na plecy. Ubrana jest w złocone szaty: suknię i płaszcz, obficie drapowane. Na głowie ma założony srebrzony welon oraz pełną koronę, a wokół niej wieniec z 12 gwiazd. Polichromia struktury zwieńczenia w kolorze jasnoniebieskim, dekoracje ornamentalne oraz detale złocone i srebrzone. Polichromia w odsłoniętych partiach ciała figur naturalistyczna.
płaskorzeźba
Matka Boska Szkaplerzna
Zdjęcie nr 1: Nastawa ołtarzowa architektoniczna, jednoosiowa, jednokondygnacyjna ze zwieńczeniem. Ołtarz prostopadłościenny, drewniany z drewnianą mensą i z marmurowym portatylem. Antepedium w formie prostokąta ujętego profilowaną ramą. W polu marmoryzowana płycina o narożach zdobionych płaskorzeźbioną dekoracją roślinną złożoną z liści akantu oraz nałożonymi na siebie łacińskim krzyżem z kotwicą i gorejącym sercem oplecionym wicią z róż w polu. Tabernakulum w kształcie prostopadłościennej skrzynki na niskim cokole, flankowane dwoma pilastrami ustawionymi pod kątem, zdobionymi wicią z liści akantu; zamknięte od góry prostym belkowaniem, pośrodku falującym. Na drzwiczkach płycina w kształcie stojącego prostokąta, zamkniętego łukiem półkolistym, ujęta profilowaną ramą, w polu której umieszczone jest płaskorzeźbione gorejące serce osadzone na gałązce róży; tło czerwone. Retabulum na zdwojonym cokole, flankowane ustawionymi pod kątem w jednej linii parami pilastrów, filarów oraz kolumn na przodzie. Podpory dźwigają wyłamane na osi belkowanie z ustawionymi na bokach rzeźbami aniołków. Trzony filarów są marmoryzowane; trzony kolumn delikatnie zwężające się ku górze, złocone, zdobione pionowymi pasami, co drugi wypełniony pnącą się ku górze rytą wicią z liści dębu lub z liści klonu; kapitele podpór kompozytowe. Po bokach ołtarza na niskich cokołach ustawione pod kątem rzeźby św. Katarzyny Aleksandryjskiej po lewej i św. Wawrzyńca po prawej stronie. W polu, w głębokiej wnęce ujętej szeroką, profilowaną ramą umieszczony jest obraz św. Józefa z Dzieciątkiem. Wnęka od wewnątrz zdobiona płaskorzeźbioną winną latoroślą. Cokół dekorowany jest prostokątnymi, marmoryzowanymi płycinami; fryz złoconymi rozetami. Zwieńczenie monumentalne, o fantazyjnym kształcie, po bokach ujęte wolutami zdobionymi liśćmi akantu, zamknięte od góry prostym gzymsem w formie nadwieszonego łuku z zatkniętym na szczycie łacińskim krzyżykiem. W polu, w półkolistej wnęce promienista gloria z dwoma gorejącymi sercami, z których jedno przebite jest mieczem, umieszczonym w otoku z obłoków. Struktura w kolorze jasnobeżowym, płyciny, filary i detale marmoryzowana w kolorze różowym; ornamentyka i profilowania złocone i srebrzone.
ołtarz
Ołtarz boczny południowy
Zdjęcie nr 1: Nagrobek ustawiony na dwustopniowej podstawie oraz dwustrefowym cokole, w górnej części ścianki dekorowane płycinami o wypukłych górnych narożach, ujęte lizenami z blendami. Na cokole ośmioboczny trzon, zwężający się ku górze, w połowie wysokości profilowany, zakończony krzyżem. W dolnej części dekorowany blendami z maswerkiem. Na frontowej ściance górnej partii cokołu złocona inskrypcja: „D(EO) O(PTOMO) M(AXIMO) / Tu leżą zwłoki ś(więtej) p(amięci) WIKTORYI z GRUDNICKICH / DROHOJOWSKIEJ / Dziedziczki dóbr / Czorsztyna / zmarłej 8go Lutego 1867 / Pokój Jej pełnej cnót duszy!”.
nagrobek
Nagrobek Wiktorii z Grudnickich Drohojowskiej
Zdjęcie nr 1: Obraz w kształcie stojącego prostokąta, zamkniętego łukiem półkolistym. W centrum kompozycji ukazana Matka Boska w całej postaci, stojąca na globie ziemskim, prawą stopą depcząca węża, a lewą półksiężyc. Prawa noga Marii delikatnie ugięta w kolanie, lewa ręka, w której trzyma gałązkę białej lilii położona na piersi, zaś prawa ręka Marii wyciągnięta przed siebie, a głowa lekko uniesiona w górę. Twarz Marii szeroka, o masywnych policzkach, ze wzrokiem zwróconym ku górze. Włosy długie, z przedziałkiem pośrodku, spływające na ramiona i plecy; wokół głowy wieniec z dwunastu gwiazd oraz złoty nimb w kształcie gwiazdy o dwunastu ramionach. Matka Boska ubrana w długą, białą suknię z długimi rękawami, przewiązaną w talii różową wstęgą oraz ciemnoniebieski płaszcz zarzucony na plecy; na stopach sandały. Nad głową Matki Boskiej umieszczona gołębica Ducha Świętego. Półksiężyc zwrócony rogami do góry, wąż ukazany z jabłkiem w pysku. Tło ciemne, w odcieniach ugru i szarości, w dolnej partii kłęby szarych chmur. Kolorystyka ciepła, pastelowa. Dominantą kolorystyczną jest błękitny płaszcz, modelunek miękki. Na wężu sygnatura „Teodor Stachowicz Kraków [...] 1867.” Gwiazdy oraz półksiężyc w formie złoconych aplikacji.
obraz
Matka Boska Niepokalanie Poczęta

Podobne dzieła

Po tytule

Po kategorii

Po tagach

Po technice i materiale

Zdjęcie nr 1: Rzeźba Chrystusa Ukrzyżowanego między polichromowanymi na ścianie kościoła postaciami św. Jana Ewangelisty z lewej i Marii z prawej strony. Chrystus ukazany w lekkim zwisie, z wyprężonym ciałem, przybity do krzyża trzema gwoździami. Głowa opada mu na prawe ramię, oczy ma zamknięte, nos wąski, usta niewielki. Włosy opadają mu na plecy, ma krótkie wąsy i brodę. Jest przepasany złotym perizonium. Nad głową ma titulus z napisem „INRI” pod stopami z napisem „Pamiątka ze starego kościoła”. Polichromia w partiach ciała naturalistyczna. Po lewej stronie krzyża młodzieńcze przedstawienie Jana Ewangelisty w żółtej tunice i błękitnym płaszczu. Jest zwrócony w trzech czwartych w lewo, głowę kieruje w stronę Chrystusa, ręce ma złożone do modlitwy. Ma owalną twarz, ciemne oczy, wąski nos i mięsiste usta, ciemnoblond włosy opadają my na kark. Matka Boska stoi po prawej stronie, zwrócona w stronę krzyża, ze spuszczoną głową; załamuje ręce. Ma smutną w wyrazie twarz, zamknięte oczy, duży nos i szerokie usta. Jest ubrana w różową suknię i błękitny płaszcz, na głowę ma zarzuconą białą chustę. Wokół głów postaci jasne nimby, ich ciała otoczone kreskowaniem, pod stopami zaznaczona linia ziemi.
rzeźba

Chrystus Ukrzyżowany i polichromie Matki Boskiej i św. Jana Ewangelisty

Zdjęcie nr 1: Ołtarz architektoniczny, jednokondygnacyjny, jednoosiowy ze zwieńczeniem. Ołtarz prostopadłościenny, o przednich narożach ujętych pilastrami hermowymi, z drewniana mensą. Antepedium w formie prostokątnej płyciny z płaskorzeźbionym motywem hostii okolonej drobnymi promieniami i ujętej liśćmi i pąkami mniszka lekarskiego. Retabulum osadzone na niewysokim cokole, lekko zryzalitowanym po bokach. Wyżej predella ujęta parą konsoli wolutowych wspierających wyłamujący się ponad nimi gzyms. Cokół wraz z predellą flankowany parą uszaków w formie spływów wolutowych. Część środkowa ujęta parą kolumn o trzonach zdobionych motywem kandelabru, wspierających fryz wyłamujący się ponad nimi oraz gzyms przybierające postać trójboczną. Zwieńczenie w kształcie kwadratu zamkniętego odcinkiem gzymsu o lekko zryzalitowanych bokach. Predellę, część środkową i zwieńczenie ujmują pary ujmują pary uszaków o fantazyjnych wykrojach, zdobione ornamentem okuciowym i wicią roślinną. Uszaki zwieńczenia dodatkowo zdobione parą główek anielskich i medalionów ze św. Barbarą po prawej stronie i św. Katarzyną Aleksandryjską po lewej. Na bokach gzymsu para figur siedzących aniołów. Szczyt w postaci ujętego parą wolut i zwieńczonego krzyżem kartusza z okrągłym medalionem z monogramem imienia Jezus. w predelli obraz w kształcie leżącego prostokąta ze sceną Nawiedzenie św. Elżbiety. Pole środkowe retabulum, ujęte motywami kaboszonów, ma kształt stojącego prostokąta zamkniętego półkolistym łukiem nadwieszonym, w środku obraz Najświętszego Serca Jezusa. W zwieńczeniu obraz w kształcie stojącego prostokąta, ujęty szeroką ramą z uszakami w narożach, zdobioną ornamentem. W środku wizerunek Matki Boskiej Różańcowej ze św. Teresą z Avila. Struktura polichromowana w odcieniach brązu, detal architektoniczny i ornamentyka złocone i srebrzone.
ołtarz

Boczny prawy (południowy)

Zdjęcie nr 1: Na wolutowo-wywiniętych przyczółkach zwieńczenia usadzona jest para aniołów. Anioł po lewej stronie ukazany jest w pozycji siedzącej, zwrócony trzy czwarte w lewo z lewą nogą podwiniętą, a prawą opuszczoną w dół; lewą rękę składa na piersi, a prawą wyciąga do przodu; głowę ma uniesioną do góry. Twarz szeroka z wyraźnie zaznaczonym podbródkiem, szerokim na końcu nosem i dużym oczami. Włosy krótkie i kędzierzawe, ciemnobrązowe z loczkiem zawiniętym nad czołem. Anioł ubrany jest z złoconą tunikę ze srebrzoną podszewką, odsłaniającą nagi tors i prawą nogę powyżej uda. U ramion ma duże, złocone i rozpięte na boki skrzydła. Po prawej stronie ołtarza znajduje się drugi anioł o antytetycznym układzie sylwetki z rękami ugiętymi w łokciach i rozłożonymi na boki oraz głową skierowaną delikatnie w lewo. Szaty, skrzydła i twarz analogiczne, jak u pierwszego anioła. Wyżej, na wolutowym zakończeniu boków zwieńczenia usadzona jest para małych aniołków z niewielkimi skrzydłami, opasanymi w biodrach złotą przepaską. Aniołki ukazane są w ruchu o esowato wygiętej sylwetce, z jedną nogą uniesioną do góry i rękami odwiedzionymi na jeden bok. Twarze szerokie z pulchnymi policzkami, nosami o szerokich końcach i dużymi oczami, włosy krótkie i kędzierzawe. Polichromia w odsłoniętych partiach ciała naturalistyczna, szaty i skrzydła złocone.
rzeźba

Cztery anioły w zwieńczeniu ołtarza bocznego

Zdjęcie nr 1: Obraz w kształcie owalu malowany na płótnie naklejonym na deskę. W centrum Matka Boska z Dzieciątkiem na kolanach. Maria w pozycji siedzącej, ukazana całopostaciowo, lewą ręką ugiętą w łokciu podtrzymuje Dzieciątko w okolicy klatki piersiowej. Głowa pochylona nieco w lewą stronę. Twarz o rysach młodej kobiety, oczy brązowe, nos długi, usta wąskie. Karnacja jasna, z rumieńcami na policzkach; włosy jasne, przykryte maforionem. Maria jest ubrana w suknię z długimi rękawami w kolorze jasnoróżowym, na którą zarzucony jest obfity, błękitny płaszcz okrywający ramiona. Spod szat widoczna lewa, bosa stopa. Nad głową malowany nimb, powyżej powtórzony w trybowanej blasze; złocony. Dzieciątko jest nagie, leży na kolanach Matki z głową pochyloną lekko do przodu. Ręce ma ugięte, rozchylone w geście błogosławieństwa. Włosy ma krótkie, gęste, jasnobrązowe, twarz okrągłą z krótkim nosem, wąskimi ustami i półprzymkniętymi powiekami. Z prawej strony, w dole kompozycji, na pierwszym planie, ukazana klęcząca kobieta. W obu wyciągniętych przed siebie rękach trzyma tacę, na której leżą jasnoróżowe róże. Na głowie ma dekoracyjnie upięty kok, w który wpleciony jest pas materiału. Ubrana jest w ciemnoczerwoną suknię z krótkimi rękawami i szerokim dekoltem. Tło kompozycji jednolite, ciemne. Na górną część obrazu nałożony okład ze srebrnej blachy repusowanej w motywy wici roślinno-kwiatowej. Wewnętrzna krawędź okładu obwiedziona pozłoconym pasem blachy, z repusowanym ornamentem roślinnym. Na krawędzi punca kontrybucyjna „CE”.
obraz

Adoracja Matki Boskiej

Zdjęcie nr 1: Obraz w formie stojącego prostokąta. W centrum obrazu św. Józef Kalasanty klęczący przed unoszącą się pośród obłoków Matką Boską z Dzieciątkiem. Święty zwrócony jest w trzech czwartych w prawo, z uniesioną głową i skrzyżowanymi na piersi rękami, w których trzyma gorejące serce i gałązkę lilii. Twarz ma pociągłą, o migdałowatych, wąskich oczach i lekko garbatym nosie, okoloną krótką, siwą brodą i włosami po bokach głowy, na jej czubku łysina. Ubrany jest w czarny habit zapinany z przodu na guziki, z białą koloratką oraz czarny płaszcz zarzucony na plecy. Przed nim leży czarny biret i otwarta księga z napisem „Consti/tutio/nes Cler[i]c[orum] / Regular[um] / Piarum / Schola/rum”. Na pierwszym planie ukazany od tyłu, w pozycji półleżącej, chłopiec z otwartą księgą. Obok, w prawym dolnym rogu na księgach leżą czerwony kapelusz kardynalski, pastorał i laska zakończona krzyżem arcybiskupim. W lewej, górnej części obrazu Matka Boska siedzi na obłoku, zwrócona jest w trzech czwartych w lewo, pochylona, obiema rękami trzyma stojące po jej prawej stronie Dzieciątko. Twarz o łagodnych rysach, wąskich oczach, okolona jasnymi włosami. Ubrana jest w jasnoróżową suknię z białą podwiką, niebieski płaszcz narzucony na kolana oraz jasnoróżowy, rozwiany welon na głowie. Dzieciątko zwrócone w trzech czwartych w lewo, z uniesioną prawą ręką w geście błogosławieństwa, przepasane w partii bioder białą tkaniną. U góry obrazu, pośród obłoków dwa putta. W prawej części obrazu, za świętym widoczne dwie postacie klęczących dzieci, spośród których jedno czyta księgę a drugie się modli. Scena ukazana we wnętrzu z widocznymi w tle pilastem i oknem.
obraz

Adoracja Matki Boskiej przez św. Józefa Kalasantego

Zdjęcie nr 1: Obraz o kształcie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem ostrym. Pośrodku, wśród obłoków przedstawienie Matki Boskiej z Dzieciątkiem na lewym ramieniu, w półpostaci, zwrócona lekko w lewo, z dłońmi skrzyżowanymi w okolicach kolan Chrystusa. Po bokach adorujący dwaj aniołowie Poniżej w narożach kompozycji klęczą po stronie lewej św. Jerzy, po prawej św. Wojciech. Ponad Marią Oko Opatrzności. Matka Boska ubrana jest w czerwoną suknię ze złotą lamówką, na która narzucony ma błękitny płaszcz z kwiatami o żółtych środkach. Głowę wieńczy dekoracyjna korona, podobnie jak Jezusa. Chrystus ukazany jest en trois quarts, w swobodnej pozycji, lewą ręką podtrzymuje księgę włożoną pod pachę, prawą unosi w geście błogosławieństwa. Ubrany jest w długą sukienkę z długimi rękawami, przewiązaną paskiem, odsłaniającą stopy. Św. Jerzy, w zbroi i czerwonym płaszczu narzuconym na ramiona, prawą rękę przyłożył do klatki piersiowej, lewą unosi w okolicy tułowia. Na głowie ma hełm z pióropuszem, spod którego widać długie, kręcone włosy opadające na kark. Przy lewym jego boku widoczna jest głowa zabitego smoka. Św. Wojciech, w stroju pontyfikalnym, z paliuszem na ramionach, prawą rękę położył na klatce piersiowej, lewą podtrzymuje połę kapy liturgicznej. Wokół głów świętych koliste nimby.
obraz

Adoracja Matki Boskiej Śnieżnej przez świętych Wojciecha i Jerzego

Jak cytować?

Agata Felczyńska, "Ołtarz boczny Matki Boskiej", [w:] "Sakralne Dziedzictwo Małopolski", 2024, źródło:  https://sdm.upjp2.edu.pl/dziela/oltarz-boczny-matki-boskiej

Strona:
Dodaj do porównania

Zaloguj się aby dodać do tablicy

Przejdź do logowania

Uwaga. Używamy ciasteczek. Korzystanie ze strony sdm.upjp2.edu.pl oznacza, że zgadzasz się na ich używanie. Więcej informacji znajdziesz w zakładce Polityka prywatności