Matka Boska z Dzieciątkiem
Zdjęcie nr 1: W polu o fantazyjnej, wklęsło-wypukłej formie, z uszakami płaskorzeźbione przedstawienie tronującej Matki Boskiej z Dzieciątkiem pośród obłoków i uskrzydlonych główek anielskich. Maria ukazana jako siedząca na obłoku, z ugiętymi nogami, zwrócona jest w trzech czwartych w lewo, z korpusem skierowanym w przeciwną stronę. Obiema rękami podtrzymuje Dzieciątko. Twarz ma kwadratową, o małych oczach, wąskim nosie i pełnych ustach, okoloną brązowymi włosami, schowanymi pod welonem. Ubrana jest w złocone tunikę, płaszcz i welon. Dzieciątko w pozycji siedzącej, zwrócone w trzech czwartych w lewo. Twarz ma kwadratową, o pełnych policzkach, małych oczach, wąskim nosie i pełnych ustach, okoloną brązowymi, krótkimi włosami. Ciało ma pulchne, w partii podbrzusza przewiązane złoconą tkaniną. Polichromia ciał naturalistyczna.
Zdjęcie nr 2: W polu o fantazyjnej, wklęsło-wypukłej formie, z uszakami płaskorzeźbione przedstawienie tronującej Matki Boskiej z Dzieciątkiem pośród obłoków i uskrzydlonych główek anielskich. Maria ukazana jako siedząca na obłoku, z ugiętymi nogami, zwrócona jest w trzech czwartych w lewo, z korpusem skierowanym w przeciwną stronę. Obiema rękami podtrzymuje Dzieciątko. Twarz ma kwadratową, o małych oczach, wąskim nosie i pełnych ustach, okoloną brązowymi włosami, schowanymi pod welonem. Ubrana jest w złocone tunikę, płaszcz i welon. Dzieciątko w pozycji siedzącej, zwrócone w trzech czwartych w lewo. Twarz ma kwadratową, o pełnych policzkach, małych oczach, wąskim nosie i pełnych ustach, okoloną brązowymi, krótkimi włosami. Ciało ma pulchne, w partii podbrzusza przewiązane złoconą tkaniną. Polichromia ciał naturalistyczna.
Zdjęcie nr 3: W polu o fantazyjnej, wklęsło-wypukłej formie, z uszakami płaskorzeźbione przedstawienie tronującej Matki Boskiej z Dzieciątkiem pośród obłoków i uskrzydlonych główek anielskich. Maria ukazana jako siedząca na obłoku, z ugiętymi nogami, zwrócona jest w trzech czwartych w lewo, z korpusem skierowanym w przeciwną stronę. Obiema rękami podtrzymuje Dzieciątko. Twarz ma kwadratową, o małych oczach, wąskim nosie i pełnych ustach, okoloną brązowymi włosami, schowanymi pod welonem. Ubrana jest w złocone tunikę, płaszcz i welon. Dzieciątko w pozycji siedzącej, zwrócone w trzech czwartych w lewo. Twarz ma kwadratową, o pełnych policzkach, małych oczach, wąskim nosie i pełnych ustach, okoloną brązowymi, krótkimi włosami. Ciało ma pulchne, w partii podbrzusza przewiązane złoconą tkaniną. Polichromia ciał naturalistyczna.
Zdjęcie nr 4: W polu o fantazyjnej, wklęsło-wypukłej formie, z uszakami płaskorzeźbione przedstawienie tronującej Matki Boskiej z Dzieciątkiem pośród obłoków i uskrzydlonych główek anielskich. Maria ukazana jako siedząca na obłoku, z ugiętymi nogami, zwrócona jest w trzech czwartych w lewo, z korpusem skierowanym w przeciwną stronę. Obiema rękami podtrzymuje Dzieciątko. Twarz ma kwadratową, o małych oczach, wąskim nosie i pełnych ustach, okoloną brązowymi włosami, schowanymi pod welonem. Ubrana jest w złocone tunikę, płaszcz i welon. Dzieciątko w pozycji siedzącej, zwrócone w trzech czwartych w lewo. Twarz ma kwadratową, o pełnych policzkach, małych oczach, wąskim nosie i pełnych ustach, okoloną brązowymi, krótkimi włosami. Ciało ma pulchne, w partii podbrzusza przewiązane złoconą tkaniną. Polichromia ciał naturalistyczna.
Zdjęcie nr 5: W polu o fantazyjnej, wklęsło-wypukłej formie, z uszakami płaskorzeźbione przedstawienie tronującej Matki Boskiej z Dzieciątkiem pośród obłoków i uskrzydlonych główek anielskich. Maria ukazana jako siedząca na obłoku, z ugiętymi nogami, zwrócona jest w trzech czwartych w lewo, z korpusem skierowanym w przeciwną stronę. Obiema rękami podtrzymuje Dzieciątko. Twarz ma kwadratową, o małych oczach, wąskim nosie i pełnych ustach, okoloną brązowymi włosami, schowanymi pod welonem. Ubrana jest w złocone tunikę, płaszcz i welon. Dzieciątko w pozycji siedzącej, zwrócone w trzech czwartych w lewo. Twarz ma kwadratową, o pełnych policzkach, małych oczach, wąskim nosie i pełnych ustach, okoloną brązowymi, krótkimi włosami. Ciało ma pulchne, w partii podbrzusza przewiązane złoconą tkaniną. Polichromia ciał naturalistyczna.

Matka Boska z Dzieciątkiem

Województwo
MAŁOPOLSKIE
Powiat
nowotarski
Gmina
Łapsze Niżne
Miejscowość
Kacwin
Metropolia
Krakowska
Diecezja
Krakowska
Dekanat
Niedzica
Parafia
Parafia Wszystkich Świętych
Tagi
Matka Boska z Dzieciątkiem rzeźba XX wieku sztuka pierwszej połowy XX wieku Tyrol
Miejsce przechowywania
ołtarz przytęczowy północny
Identyfikator
DZIELO/02014
Kategoria
płaskorzeźba
Ilość
1
Czas powstania
1913 rok
Miejsce (państwo, miasto, region geograficzny)
Tyrol
Technika i materiał
drewno, techniki rzeźbiarskie, polichromowanie, złocenie
Autor noty katalogowej
Paulina Kluz
Domena Publiczna

Dzieje zabytku

Płaskorzeźba z tronującą Matką Boską z Dzieciątkiem w zwieńczeniu ołtarza bocznego została wykonana w 1913 roku w Tyrolu razem z całym retabulum wybudowanym na miejsce spalonej nastawy.

Opis

W polu o fantazyjnej, wklęsło-wypukłej formie, z uszakami płaskorzeźbione przedstawienie tronującej Matki Boskiej z Dzieciątkiem pośród obłoków i uskrzydlonych główek anielskich. Maria ukazana jako siedząca na obłoku, z ugiętymi nogami, zwrócona jest w trzech czwartych w lewo, z korpusem skierowanym w przeciwną stronę. Obiema rękami podtrzymuje Dzieciątko. Twarz ma kwadratową, o małych oczach, wąskim nosie i pełnych ustach, okoloną brązowymi włosami, schowanymi pod welonem. Ubrana jest w złocone tunikę, płaszcz i welon. Dzieciątko w pozycji siedzącej, zwrócone w trzech czwartych w lewo. Twarz ma kwadratową, o pełnych policzkach, małych oczach, wąskim nosie i pełnych ustach, okoloną brązowymi, krótkimi włosami. Ciało ma pulchne, w partii podbrzusza przewiązane złoconą tkaniną. Polichromia ciał naturalistyczna.

Stan zachowania / Prace konserwatorskie

Dobry.

Streszczenie

Płaskorzeźba z tronującą Matką Boską z Dzieciątkiem w zwieńczeniu ołtarza bocznego została wykonana w 1913 roku w Tyrolu razem z całym retabulum wybudowanym na miejsce spalonej nastawy.

Bibliografia

Skorupa Andrzej, Monita Rafał, "Kacwin. Kościół Wszystkich Świętych", Kraków 2015

Inne dzieła z tego miejsca

Zdjęcie nr 1: Ambona przyścienna, wisząca, z dostępem od strony prezbiterium w formie podestu i jednobiegowych schodów z pełną balustradą. Kosz na rzucie ściętego koła, na spłaszczonym wałku, z podwieszeniem o formie zbliżonej do stożka o wklęsłych bokach, ujętego czterema wolutami i pierścieniem, zakończonego szyszką. Ścianki kosza wydzielone wąskimi pilastrami, o trzonach dekorowanych plecionką, dźwigającymi gzyms stanowiący parapet, wyłamany na ich osi. W ich polach płyciny z rozetami, pod gzymsem podwieszone kwiatowe girlandy. Zaplecek wąski, flankowany dwoma pilastrami, kanelowanymi w dolnej partii trzonów, z rozetami w górnej. W polu płycina w formie stojącego prostokąta z dużą rozetą w środku, nad nią klucz. Baldachim na planie analogicznym do kosza, dekorowany kimationem oraz ornamentem roślinnym. Na nim rzeźbiony fragment skały z dwiema uskrzydlonymi główkami anielskimi, na którym leży otwarta księga z napisem „POENITE / MINI ET / CREDITE / EVANGE/LIO Marci 1. v(ersum) 15.”; za nią ustawione liście palm i duży krzyż, z promieniami na skrzyżowaniu belek. Obok, na skale siedzi putto, za nim gorejące serce i kotwica. Na podniebieniu baldachimu gołębica Ducha Świętego w glorii promienistej. Struktura ambony polichromowana na sposób imitujący marmoryzację w kolorze żółto-zielonym, detale i ornamentyka złocone.
ambona
Ambona
Zdjęcie nr 1: Figura ukazana w pozycji siedzącej, frontalnie, z głową skierowaną w lewo i nogami zwróconymi w drugą stronę. Prawą rękę ma złożoną na piersi, lewą wyciągniętą w bok. Twarz ma szczupłą, o migdałowatych oczach, zadartym nosie i rozchylonych ustach, okoloną kręconymi, ciemnobrązowymi włosami, opadającymi na ramiona. Anioł ubrany jest w złoconą szatę opasującą ciało, przepasaną w talii, zawiniętą na lewym ramieniu, odsłaniającą część torsu, lewą nogę. Skrzydła ma złocone, duże i złożone po bokach postaci. Polichromia ciała naturalistyczna.
rzeźba
Anioł
Zdjęcie nr 1: Figura ukazana frontalnie, z głową skierowaną w prawo, w pozycji siedzącej, z uniesioną prawą nogą. Obie ręce ma złożone na piersi. Twarz ma szczupłą, o migdałowatych oczach, wąskim nosie i rozchylonych ustach, okoloną kręconymi, ciemnobrązowymi włosami. Anioł ubrany jest w złoconą szatę opasującą ciało, odsłaniającą część torsu, ramiona i prawą nogę. Skrzydła ma złocone, duże i złożone po bokach postaci. Polichromia ciała naturalistyczna.
rzeźba
Anioł
Zdjęcie nr 1: Rzeźba ścięta z tyłu, drążona. Anioł ukazany w pozycji siedzącej, z uniesionym prawym kolanem, zwrócony w trzech czwartych w lewo. Obie ręce ma ugięte, skierowane w prawą stronę, w prawej dłoni trzyma berło zakończone okiem Opatrzności. Twarz ma pełną, o wysokim czole, wąskich migdałowatych oczach, prostym nosie i pełnych ustach, okoloną brązowymi, falowanymi włosami sięgającymi ramion i przylegającymi do głowy. Ubrany jest w złoconą szatę, zawiniętą wokół ciała odsłaniającą tors i częściowo nogi. Przy lewym boku jedno, małe skrzydło, złocone i złożone. Polichromia ciała naturalistyczna.
rzeźba
Anioł
Zdjęcie nr 1: Rzeźba ścięta z tyłu, drążona. Anioł ukazany w pozycji siedzącej, z uniesionym lewym kolanem, frontalnie, z głową zwróconą w trzech czwartych w prawo. Lewą ręką przytrzymuje na ramieniu tablicę, w prawej ugiętej trzyma gąbkę, którą na niej kładzie. Twarz ma pełną, o wysokim czole, wąskich migdałowatych oczach, prostym nosie i pełnych ustach, okoloną brązowymi, falowanymi włosami sięgającymi ramion i przylegającymi do głowy. Ubrany jest w złoconą szatę zawieszoną diagonalnie na jego lewym ramieniu, odsłaniającą część torsu i nogi. Przy prawym boku jedno małe skrzydło, złocone i złożone. Polichromia ciała naturalistyczna.
rzeźba
Anioł
Zdjęcie nr 1: Rzeźba ścięta z tyłu, drążona, ustawiona na brązowym cokole w kształcie kamienia. Postać anioła ukazana frontalnie, w wykroku, z uniesionymi, rozłożonymi na boki rękami. Twarz ma owalną, o niskim czole, wąskich, migdałowatych oczach, prostym nosie i wąskich ustach, okoloną krótkimi, silnie kręconymi włosami. Ubrany jest w długą, złoconą szatę, zawiniętą na prawym ramieniu, odsłaniającą tors i lewą nogę, ściśle opasującą ciało i obficie drapowaną. Na nogach ma srebrzone sandały z nagolennikami. Skrzydła ma duże, srebrzone i złożone. Polichromia ciała naturalistyczna.
rzeźba
Anioł

Inne dzieła z tego roku

Zdjęcie nr 1: Figura ukazana w pozycji siedzącej, frontalnie, z głową skierowaną w lewo i nogami zwróconymi w drugą stronę. Prawą rękę ma złożoną na piersi, lewą wyciągniętą w bok. Twarz ma szczupłą, o migdałowatych oczach, zadartym nosie i rozchylonych ustach, okoloną kręconymi, ciemnobrązowymi włosami, opadającymi na ramiona. Anioł ubrany jest w złoconą szatę opasującą ciało, przepasaną w talii, zawiniętą na lewym ramieniu, odsłaniającą część torsu, lewą nogę. Skrzydła ma złocone, duże i złożone po bokach postaci. Polichromia ciała naturalistyczna.
rzeźba
Anioł
Zdjęcie nr 1: Figura ukazana frontalnie, z głową skierowaną w prawo, w pozycji siedzącej, z uniesioną prawą nogą. Obie ręce ma złożone na piersi. Twarz ma szczupłą, o migdałowatych oczach, wąskim nosie i rozchylonych ustach, okoloną kręconymi, ciemnobrązowymi włosami. Anioł ubrany jest w złoconą szatę opasującą ciało, odsłaniającą część torsu, ramiona i prawą nogę. Skrzydła ma złocone, duże i złożone po bokach postaci. Polichromia ciała naturalistyczna.
rzeźba
Anioł
Zdjęcie nr 1: Obrazy w kształcie leżącego prostokąta przedstawiają procesję aniołów w trzech szeregach. Postacie w typie smukłych młodzieńców, ubranych w długie suknie w kolorze czerwonym, zielonym i niebieski, przepasane na biodrach, ze złotymi nimbami wokół głów i długimi białymi skrzydłami. Anioły w pierwszym rzędzie trzymają kadzielnice, w dalszych grają na różnych instrumentach: fletach, harfach, cytrze i cymbałach. Kompozycję obiega barwna, szeroka bordiura z różnych kwiatów.
obraz
Adorujące anioły
Zdjęcie nr 1: Ambona przyścienna, wisząca, z wejściem od strony zakrystii. Kosz na planie ośmioboku; ścianki wydzielone wąskimi kolumienkami, stojącymi na wspornikach; w polach płyciny w formie stojącego prostokąta, zamkniętego łukiem trójlistnym z maswerkami w przyłuczach, wewnątrz płaskorzeźbione półpostacie: św. Łukasza, św. Mateusza, Jezusa Chrystusa, św. Jana i św. Marka. Ewangeliści ukazani są frontalnie w trzech czwartych, z księgami oraz z piórami do pisania w dłoniach. Jezus z dłońmi ułożonymi w geście błogosławieństwa. Ubrani są w złote suknie i płaszcze. Wokół głów mają złote i koliste nimby; Jezus nimb krzyżowy. Ewangelistom towarzyszą ich symbole: św. Łukaszowi – byk, św. Mateuszowi – uskrzydlona główka aniołka, św. Janowi – orzeł, a św. Markowi – lew. Pod każdą płyciną znajdują się banderole z podpisami, kolejno od lewej: „Św(ięty) ŁUKASZ”, „Św(ięty) MATEUSZ”, „JEZUS CHRYSTUS”, „Św(ięty) JAN”, „Św(ięty) MAREK”. Tła płycin zapełnia kratownica, której kwadratowe pola wypełniają greckie krzyżyki. Dolna krawędź kosza zdobiona jest neogotyckim fartuchem; parapet ma formę gzymsu. Zaplecek wąski, ujęty parą kolumienek; w polu drzwi o kształcie prostokąta stojącego dekorowane dwiema płycinami z maswerkami; nad nimi prostokątna płaskorzeźba z przedstawieniem płynącej łodzi z monogramem Chrystusa na tle rozpiętego żagla. Baldachim powtarzający plan kosza, w formie podstawy dla ośmiobocznej ażurowej wieżyczki z blendami w ściankach i łukami przyporowymi, dekorowanej żabkami. Krawędź baldachimu profilowana, dekorowana sterczynami w narożach i neogotyckimi fartuchami u spodu i u góry. W podniebiu rzeźbiona gołębica Ducha Świętego w glorii. Struktura w kolorze naturalnego drewna; płyciny polichromowane na niebiesko i czerwono; elementy architektoniczne, profile, kolumienki i ścianki kosza złocone.
ambona
Ambona
Zdjęcie nr 1: Kościół na planie krzyża łacińskiego, jednonawowy, z transeptem, zamknięty trójbocznym prezbiterium od północy i dobudowaną do niego zakrystią; na skrzyżowaniu nawy głównej i ramion transeptu wieżyczka na sygnaturkę. Fasadę tworzy masywna wieża, zwieńczona hełmem pokrytym blachą miedzianą. Główne wejście do kościoła od strony południowej, poprzez neoromański portal; wejścia boczne zlokalizowane od wschodu i zachodu, na styku nawy głównej i transeptu poprzez niewielkie kruchty. W oknach, w nawie współczesne witraże przedstawiające tajemnice różańca świętego; w prezbiterium Chrystusa ukrzyżowanego, św. Jana Pawła II i kardynała Stefana Wyszyńskiego, a w transepcie świętych zakonników: M. M. Alacoque, brata Alberta i siostrę Faustynę oraz św. Maksymiliana Marię Kolbego i bł. księdza Jerzego Popiełuszkę.
kościół
Kościół Matki Boskiej Pocieszenia
Zdjęcie nr 1: Obrazek z przedstawieniem Matki Boskiej z Dzieciątkiem w otoczeniu tajemnic różańcowych w polu o formie zbliżonej do trapezu o wklęsłych i wypukłych bokach oraz wklęsłych dolnych narożach, w ornamentalnej ramie. W centrum pola owalny medalion z wizerunkiem Marii stojącej frontalnie na globie, sierpie księżyca i wężu. Prawą ręką podtrzymuje Dzieciątko, lewą opiera księgę na kolanie. Ubrana jest w czerwoną suknię, niebieski płaszcz i biały welon. Dzieciątko w białej tunice. Wokół Marii 15 tajemnic różańcowych ukazanych jako niewielkie scenki w owalnych medalionach, dekorowanych różami. Całość ujęta różańcem, którego krzyż znajduje się nad głową Marii. Medalion ukazany na marmoryzowanym tle. Rama w formie zbliżonej do trapezu o wklęsłych bokach przechodzących w spływy wolutowe, zamknięta dwoma, zwróconymi ku sobie fragmentami falistego gzymsu, dekorowana obficie stylizowanym rocaille'm i gałązkami kwiatowymi.
obraz
Matka Boska Różańcowa

Podobne dzieła

Po tytule

Po kategorii

Po tagach

Po technice i materiale

Zdjęcie nr 1: Obraz w formie stojącego prostokąta. W centrum siedząca postać Marii zwrócona trzy czwarte w lewo, delikatnie pochylona z rękami złożonymi w geście modlitwy. Przed nią siedzące na skale Dzieciątko, zwrócone trzy czwarte w prawo, delikatnie pochylone, opierające ciężar ciała na prawej ręce. Maria o delikatnych rysach: owalnej twarzy, małym nosie i drobnych ustach. Na głowie ma biały welon przykrywający jej włosy. Ubrana jest w bladoróżową suknię oraz silnie udrapowany ciemnogranatowy płaszcz, spod którego widoczna jest bosa stopa. Dzieciątko o jasnej, różowawej karnacji. Twarz pełna o małym nosie i głęboko osadzonych oczach. Głowę okalają krótkie, złote włosy. Wokół głów Marii i Dzieciątka złote, świetliste nimby. W tle pejzaż z widocznymi fragmentami drzew w brunatnej i ciemnozielonej tonacji. Rama złocona, fakturowana, w narożach i pośrodku boków zdobiona stylizowaną wicią roślinną.
obraz

Adoracja Dzieciątka

Zdjęcie nr 1: Obraz w kształcie pionowego prostokąta z przedstawieniem Matki Boskiej Karmiącej. W centrum kompozycji została ukazana Maria w półpostaci z głową przechyloną na lewe ramię. W lewej dłoni trzyma Dzieciątko Jezus, a prawą przytrzymuje pierś, którą go karmi. Ubrana jest w zielone szaty: suknię oraz płaszcz zdobione jasnoczerwonymi i kolistymi różami, niebieskimi tulipanami oraz zielonymi listkami. Szaty obwiedzione są czarnym konturem, w środku malowane płaską plamą barwną, bez cieniowania. Twarz Marii pełna o jasnej karnacji z zaróżowionymi policzkami z długim nosem i małymi ustami. Włosy długie, ciemnobrązowe, schowane pod welonem. Dzieciątko ponad naturalnych rozmiarów z odkrytymi ramionami i kolanami. Tło po lewej stronie obrazu ciemnoniebieskie, a po prawej zielone z żółtym nimbem wokół głowy Dzieciątka oraz żółtym fragmentem w prawym, górnym narożu. Wokół głów postaci rozmieszczonych jest jednaście, dużych i złotych gwiazd. Rama prosta, drewniana i bejcowana.
obraz

Matka Boska Karmiąca

Zdjęcie nr 1: Obraz w kształcie stojącego prostokąta, zamknięty łukiem nadwieszonym z przedstawieniem Matki Boskiej Nieustającej Pomocy. Maria ukazana w półpostaci, frontalnie, z Dzieciątkiem Jezus na lewym ręku. Dzieciątko widoczne z prawego profilu, z głową odwróconą do tyłu, oburącz ujmuje dłoń Marii. Owalne twarze postaci charakteryzują linearnie opracowane rysy, z długimi, wąskimi nosami oraz drobnymi ustami. Oczy Marii mają migdałowy kształt, jej wzrok skierowany jest na wprost. Matka Boska ubrana jest w czerwoną suknię z długimi rękawami ze złotymi obszyciami oraz ciemnoniebieski płaszcz nałożony na głowę. Dzieciątko ubrane jest w zieloną sukienkę i czerwony płaszcz, z jego lewej stopy zsuwa się sandał. Jezus spogląda w kierunku niewielkiej sylwetki jednego z dwóch archaniołów znajdującego się po prawej stronie – archanioła Gabriela. Po drugiej stronie jest archanioł Michał, obaj trzymają w dłoniach narzędzia Męki Pańskiej: Michał (włócznię i gąbkę z octem), Gabriel (krzyż). Na głowach Marii i Dzieciątka znajdują się otwarte korony ze szlachetnymi kamieniami, a wokół nimby: Matki Boskiej dekorowany bogatą wicią floralną, u Dzieciątka nimb krzyżowy. Wszystkie postacie są podpisane inicjałami: nad głową Marii, po lewej stronie obrazu widnieją litery „MP”, a po prawej „ΘΥ”; następnie po lewej stronie obrazu, nad głową archanioła Michała znajdują się litery „ΟΡМ”, a nad głową archanioła Gabriela „OΡГ” i dalej, po prawej stronie obrazu, obok Dzieciątka Jezus litery „IC-XC”. Tło jest złocone. Obraz ujęty jest prostokątną, profilowaną ramą zdobioną od zewnątrz ażurową wicią roślinną. W górnej części kompozycji napis „MATKO BOSKA NIEUSTAJĄCEJ POMOCY / MÓDL SIĘ ZA NAMI”. Rama drewniana, profilowana, złocona, ozdobiona rzędem stylizowanych liści akantu.
obraz

Matka Boska Nieustastającej Pomocy

Zdjęcie nr 1: Obraz w kształcie stojącego prostokąta przedstawiający stygmatyzację św. Franciszka. W centrum kompozycji znajduje się św. Franciszek, usytuowany nieco z lewej strony obrazu, w pozycji klęczącej, zwrócony w trzech czwartych w lewo, z rękami rozłożonymi szeroko na boki. Ma podłużną twarz, z krótkim i jasnym zarostem, z oczami skierowanymi na Chrystusa, na głowie tonsurę. Święty ubrany jest w habit franciszkański przewiązany sznurem, a na stopach ma założone sandały. W górnej części obrazu, po prawej stronie znajduje się Chrystus jako serafin, z którego ran wychodzą czerwone promienie tworzące stygmaty u świętego Franciszka. Przed świętym, na wysokim wzniesieniu ułożone są: otwarta księga oraz czaszka. W tle, pośrodku widać zakonnika, ukazanego w pozycji siedzącej, czytającego księgę. W oddali widać pejzaż górski i pochmurne niebo. W dolnej części obrazu słabo czytelna sygnatura „Wład(ysław) P. Bąkowski 1886.” Rama drewniana, profilowana, fakturowana i złocona, zdobiona stylizowanymi rocaille'ami.
obraz

Stygmatyzacja św. Franciszka

Zdjęcie nr 1: Obraz przedstawiający św. Izydora Oracza w kształcie stojącego prostokąta, podzielony na dwie strefy. W dolnej strefie został ukazany anioł orzący pole za pomocą pary wołów i pługa. Anioł ubrany jest ciemnozieloną tunikę, ma również czerwone skrzydła. Powyżej ukazana jest niewielka scenka rodzajowa przedstawiająca pasterza, ubranego w strój krakowski: niebieską sukmanę i czerwony kapelusz, stado białych owieczek oraz latające wrony. W górnej strefie obrazu, po prawej stronie został ukazany św. Izydor, który klęczy przed przydrożnym krzyżem ze złożonymi w geście modlitwy rękami. Święty ubrany jest w brunatno-zieloną sukmanę, szare spodnie i czarne buty z wysokimi cholewami. Twarz z dużymi oczami, krótkim zarostem okolona długimi i brązowymi włosami. Wokół głowy ma trójstrefowy nimb: brązowy kolisty, niebieski okrągły i żółty utworzony z przerywanej kreski. Sylwetki postaci, draperie oraz brzegi szat oddane są konturem i wypełnione płaską plamą barwną. Po lewej stronie obrazu widoczne murowane zabudowania z jasnobrązowymi dachami. Krzyż prosty, a wokół jego ramion jest namalowana żółto-pomarańczowa poświata. Tło obrazu jednolite, niebieskie. Rama drewniana, prosta, pokryta bejcą.
obraz

Św. Izydor Oracz

Zdjęcie nr 1: Obraz w kształcie ośmioboku z przedstawieniem sceny Adoracji Dzieciątka Jezus. W dole kompozycji w żłóbku leży Chrystus, nad którym stoi Maria, a za nimi św. Józef. Jezus leży nagi na białej tkaninie ułożonej na słomie, lewą rękę zbliża do twarzy, prawą trzyma przy boku, ma małą głowę, wokół niej świetlisty nimb. Spogląda na Marię, która również patrzy na niego, ręce składa do modlitwy, ma pociągłą, delikatną twarz o dużym nosie i małych ustach. Jest ubrana w czerwoną suknię z szarym wykończeniem na dekolcie i granatowy maforion. Święty Józef stoi w cieniu, patrzy na Dzieciątko, unosi prawą rękę, a w lewej trzyma kij. Ma podłużną twarz o ostrym nosie i małych ustach, łysinę i ciemny zarost. Ponad grupą otwiera się jaśniejące niebo i widać uskrzydlone główki aniołków. Z prawej strony kompozycji fragment kolumny.
obraz

Adoracja Dzieciątka

Jak cytować?

Paulina Kluz, "Matka Boska z Dzieciątkiem", [w:] "Sakralne Dziedzictwo Małopolski", 2024, źródło:  https://sdm.upjp2.edu.pl/dziela/matka-boska-z-dzieciatkiem-41

Strona:
Dodaj do porównania

Zaloguj się aby dodać do tablicy

Przejdź do logowania

Uwaga. Używamy ciasteczek. Korzystanie ze strony sdm.upjp2.edu.pl oznacza, że zgadzasz się na ich używanie. Więcej informacji znajdziesz w zakładce Polityka prywatności