Rzeźby Matki Boskiej oraz św. Jana Ewangelisty powstały w drugiej połowie XVII wieku i zostały ustawione na ołtarzu Ukrzyżowania.
Rzeźba drążona, przedstawiająca Matkę Boską, ustawiona na niskim i półkolistym cokole. Maria zwrócona delikatnie w lewo, w kontrapoście z prawą nogą ugiętą w kolanie i z dłońmi splecionymi poniżej pasa. Twarz okrągła z wyraźnie zaznaczonym podbródkiem, małymi ustami i dużym, prostym nosem. Włosy długie, częściowo schowane pod welonem, ciemnobrązowe, opadające na plecy. Matka Boska jest ubrana w długą suknię z długimi rękawami, przewiązaną pasem oraz płaszcz, założony na głowę, na stopach ma pełne buty. Draperia szat gęsta, równolegle biegnąca w dół. Polichromia w odsłoniętych partiach ciała naturalistyczna, ubiór złocony.
Rzeźby Matki Boskiej i św. Jana zostały wykonane w nieznanym warsztacie rzeźbiarskim w drugiej połowie XVII wieku, jako grupa Ukrzyżowania. Reprezentują typowe dla tego okresu dzieła o statecznej pozie i równolegle biegnących draperiach szat. Figury te ilustrują scenę z Ewangelii św. Jana: „Kiedy więc Jezus ujrzał Matkę i stojącego obok Niej ucznia, którego miłował, rzekł do Matki: «Niewiasto, oto syn Twój». Następnie rzekł do ucznia: «Oto Matka twoja». I od tej godziny uczeń wziął Ją do siebie.” (J 19, 26-27). Ponadto w omawianej grupie Ukrzyżowania Maria została ukazana, jako Matka Boska Bolesna, jednak w prawie niezauważalny sposób. Tylko jeden element dzieła świadczy o wizji artysty ukazania Matki Boskiej, jako Bolesnej – sposób ułożenia dłoni, zwany gestem „affectus doloris”. Franz Lang (1654-1727), bawarski jezuita, autor wielu prac, w których opisał, jakie możliwości daje gra aktora w procesie edukacji religijnej, gest ten omawia w następujący sposób: „Cierpimy i smucimy się, splatając dłonie na kształt grzebienia i unosząc je do serca albo opuszczając do pasa”. Podobnie jak aktor na scenie ma wzbudzać u widza poruszenie, tak i dzieło (obraz lub rzeźba) miały wywołać to samo uczucie u modlących się wiernych.
Stan zachowania dobry, delikatne zabrudzenia.
Rzeźby Matki Boskiej i św. Jana Ewangelisty powstały w drugiej połowie XVII wieku i zostały ustawione na ołtarzu Ukrzyżowania. Maria została ukazana, jako Matka Boska Bolesna, jednak w prawie niezauważalny sposób. Tylko jeden element dzieła świadczy o wizji artysty ukazania Matki Boskiej, jako Bolesnej – sposób ułożenia dłoni, zwany gestem „affectus doloris”.
Maria Działo, "Matka Boska", [w:] "Sakralne Dziedzictwo Małopolski", 2024, źródło: https://sdm.upjp2.edu.pl/dziela/matka-boska-2