Nieznane. Rzeźba nie była wzmiankowana w „Katalogu zabytków sztuki w Polsce”, ani nie została zinwentaryzowana przez służby konserwatorskie.
Figura pełnoplastyczna, lekko obcięta z tyłu. Rzeźba ukazuje Chrystusa przybitego do krzyża trzema gwoździami, w silnym zwisie, o subtelnie zarysowanej esowato sylwetce. Jego twarz jest modelowana sumarycznie, a rysy zatarte nadmierną ilością farby, z zaznaczoną czarną brodą, włosami opadającymi na kark i prawe ramię oraz złoconą koroną cierniową. Ciało jest smukłe, delikatnie kształtowane, z lekko zaznaczonym mostkiem i żebrami, z miękko układającym się perizonium o ekspresyjnie zawiniętym i luźno wijącym się brzegu. Na górnej belce krzyża titulus z napisem: „IN/RI”.
Niepozornych rozmiarów krzyż jest dziełem interesującym z uwagi na manierystyczny sposób modelowania ciała Zbawiciela. Spod wtórnie nałożonej grubo farby zacierającej rzeczywisty modelunek postaci wyłania się dzieło doskonałe w proporcjach, w którym smukła i elegancka sylwetka pozostaje w wyraźnej opozycji do ekspresyjnego perizonium, bedącego zupełnie samodzielnym tematem artystycznym.
Rzeźba wtórnie przemalowana farbą, zabrudzona, z odpryskami, krzyż nowy.
Niewielkich rozmiarów krucyfiks powstał w drugiej połowie XVIII wieku. Niepozornych rozmiarów rzeźba wyróżnia się wyrafinowanymi smukłymi proporcjami, delikatnie modelowaną sylwetką skonfrontowaną z ekspresyjnie opracowanym perizonium swobodnie unoszącym się na powietrzu.
Józef Skrabski , "Krucyfiks", [w:] "Sakralne Dziedzictwo Małopolski", 2024, źródło: https://sdm.upjp2.edu.pl/dziela/krucyfiks-71