Rzeźbę wykonał w 1822 roku Wit Wisz. Wraz z ołtarzem została oczyszczona i odnowiona w 1950 roku, a także w latach 1999-2000.
Figura drążona, na cokole. Święty Wojciech został ukazany w pozycji stojącej z uniesionymi rękami, w prawej trzyma podwójny krzyż misyjny, w lewej zaś, przy piersi, oprawioną w czerwień księgę z zaznaczonym palcem fragmentem. Twarz ma pociągłą, brwi wąskie, oczy szeroko otwarte, nos prosty, wąski i długą, sięgającą dekoltu brodę. Postać jest ubrana w fioletową albę, białą komżę ze złoconą bordiurą i ściśle przylegającą do ciała pomarańczową kapę, podbitą zielenią. Na nią ma załozony złoty paliusz, na głowie infułę, na nogach ciemnobrązowe buty. Draperia delikatnie fałdowana, odzwierciedla układ ciała. W partiach ciała polichromia naturalistyczna.
Święty Wojciech urodził się w Czechach, podczas bierzmowania przyjął imię Adalbertus. Był biskupem Pragi, misjonarzem na Węgrzech, w Polsce i w Prusach, gdzie został zamordowany w 997 roku. W kościele w Radziszowie został ukazany frontalnie, w uproszczony sposób, bez identyfikujących go jednoznacznie atrybutów, trzyma jedynie podwójny krzyż i księgę, które pozwalają ujrzeć w nim jednego z misjonarzy i biskupów. Omawiana rzeźba odpowiada umieszczonej po przeciwnej stronie figurze św. Stanisława, również jednego z najważniejszych świętych patronów Polski. Cechuje ją dobra jakość artystyczna – ma poprawnie odwzorowane proporcje ciała, gesty oraz sposób ułożenia fałdów szat.
Rzeźbę wraz z ołtarzem oczyszczono i odnowiono w 1950 roku, a także w latach 1999-2000.
Rzeźba przedstawiająca św. Wojciecha powstała w 1822 roku i została wykonana przez Wita Wisza. Odpowiada ona umieszczonej po przeciwnej stronie figurze św. Stanisława. Cechuje ją dobra jakość wykonania – prawidłowo oddano proporcje ciała oraz gesty rąk.
Agata Felczyńska, "Św. Wojciech", [w:] "Sakralne Dziedzictwo Małopolski", 2025, źródło: https://sdm.upjp2.edu.pl/dziela/sw-wojciech-28