Św. Wojciech

Województwo
MAŁOPOLSKIE
Powiat
suski
Gmina
Stryszawa
Miejscowość
Stryszawa
Metropolia
Krakowska
Diecezja
Krakowska
Dekanat
Sucha Beskidzka
Parafia
Św. Anny
Miejsce przechowywania
ołtarz boczny prawy
Identyfikator
DZIELO/08243
Kategoria
rzeźba
Ilość
1
Czas powstania
koniec XIX wieku
Miejsce (państwo, miasto, region geograficzny)
Kęty
Technika i materiał
drewno, techniki rzeźbiarskie, polichromia, złocenie
Autor noty katalogowej
Agata Felczyńska
Domena Publiczna

Dzieje zabytku

W 1894 roku zapisano w księdze wydatków na budowę kościoła kwotę wydaną na „podróż do Kent (Kęt) po szkło i rzeźby”. Autor inwentarza parafii w Stryszawie z 1928 roku opisał znajdującą się w tym ołtarzu figurę Serca Pana Jezusa jako polichromowaną, a boczne figury św. Stanisława i św. Wojciecha jako „niekolorowe”. W inwentarzu z 1995 roku określono je już jako polichromowane. Ołtarz boczny, w którym znajduje się rzeźba, był konserwowany między 1980 a 2000 rokiem.

Opis

Rzeźba pełna na cokole przedstawiająca św. Wojciecha zwróconego nieznacznie w lewą stronę. Święty odwraca głowę w lewo, oczy ma skierowane przed siebie, nos prosty, usta wąskie, wydatne kości policzkowe. Głowę okala bujny brązowy zarost oraz kręcone włosy, które spływają na kark; na głowie infuła. Wojciech prawą ręką podtrzymuje wiosło oraz krzyż, w lewej trzyma otwartą księgę. Jest ubrany w ciemnobrązową albę, białą komżę ze złoconą koronką u dołu, ciemnobrązową stułę ze złoconymi brzegami, złoty krzyż biskupi i brązowy płaszcz z zielonym podszyciem, który jest spięty na piersi złotą fibulą. Spod szat widoczne ciemnobrązowe buty. Polichromia w partiach ciała naturalistyczna.

Zarys problematyki artystycznej

Święty Wojciech urodził się w Czechach, podczas bierzmowania przyjął imię Adalbertus. Był biskupem Pragi, misjonarzem na Węgrzech, w Polsce i w Prusach, gdzie został zamordowany w 999 roku. Jest głównym patronem Polski. Wiosło, które trzyma w dłoni nawiązuje do podróży, którą odbył między Gnieznem a Prusami częściowo drogą wodną. Według przekazów również jeden z pierwszych, śmiertelnych ciosów zadano mu właśnie wiosłem.
Święty został ukazany w konwencjonalny sposób, trzymając atrybuty, które pozwalają go zidentyfikować. Ma poprawnie odwzorowane proporcje oraz fałdy szat. Figura jest przykładem dziewiętnastowiecznej rzeźby dbającej o realistyczne oddanie układu rąk oraz rysów twarzy. Cechuje ją dobra jakość artystyczna.

Stan zachowania / Prace konserwatorskie

Ołtarz boczny, w którym znajduje się rzeźba, był konserwowany między 1980 a 2000 rokiem.

Streszczenie

Figura św. Wojciecha powstała pod koniec XIX wieku wraz z ołtarzem wykonanym przez Stanisława Jarząbka z Kęt. Jest przykładem dziewiętnastowiecznej rzeźby, która dba o realizm przedstawienia. Cechuje ją dobra jakość artystyczna.

Bibliografia

Walczak Andrzej, "Beskidzka katedra Prymasa Tysiąclecia", Stryszawa 2002
Janicka-Krzywda Urszula , "Patron – atrybut – symbol", Poznań 1993
Marecki Józef, Rotter Lucyna, "Jak czytać wizerunki świętych. Leksykon atrybutów i symboli hagiograficznych", Kraków 2013

Osoby związane z dziełem

Jak cytować?

Agata Felczyńska, "Św. Wojciech", [w:] "Sakralne Dziedzictwo Małopolski", 2024, źródło:  https://sdm.upjp2.edu.pl/dziela/sw-wojciech-14

Uwaga. Używamy ciasteczek. Korzystanie ze strony sdm.upjp2.edu.pl oznacza, że zgadzasz się na ich używanie. Więcej informacji znajdziesz w zakładce Polityka prywatności