Św. Paweł

Dzieje zabytku

Figura św. Pawła powstała zapewne w drugiej połowie XVII wieku. W aktach wizytacji z 1832 roku wymieniona była w ołtarzu w kaplicy. Najpewniej na przełomie XIX i XX wieku została umieszczona na bramce ołtarza głównego. Zapewne była odnawiana razem z całą nastawą w latach 1926 i 1944.

Opis

Figura ścięta z tyłu, ustawiona na niskiej podstawie. Święty ukazany frontalnie, w lekkim kontrapoście, z pochyloną głową skierowaną w prawo. Ręce ma ugięte i rozłożone na boki, w prawej podtrzymuje otwartą księgę. Twarz ma pociągłą, z dużymi oczami, skierowanymi w dół, uniesionymi brwiami, dużym nosem i małymi ustami, okoloną długą, falowaną brodą i krótkimi, kręconymi włosami. Ubrany jest w srebrzoną tunikę, przepasaną w talii oraz złocony płaszcz zarzucony na ramiona. Polichromia ciała naturalistyczna.

Zarys problematyki artystycznej

Figura ma charakter blokowy, niemal pozbawiona jest ekspresji, zarówno w układzie ciała, jak i drapowaniu szat.
Święty Paweł pierwotnie nosił imię Szaweł i był gorliwym prześladowcą chrześcijan, aż do czasu nawrócenia. Wówczas przyjął imię Paweł i rozpoczął działalność apostolską. Poniósł śmierć męczeńską przez ścięcie mieczem, dlatego jest on jego atrybutem. Najpewniej figura w lewej dłoni pierwotnie trzymała miecz.

Stan zachowania / Prace konserwatorskie

Delikatne przetarcia srebrzeń i złoceń, zabrudzenia. Brak atrybutu w lewej ręce.

Streszczenie

Figura św. Pawła powstała zapewne w drugiej połowie XVII wieku. W aktach wizytacji z 1832 roku wymieniona była w ołtarzu w kaplicy. Najpewniej na przełomie XIX i XX wieku została umieszczona na bramce ołtarza głównego. Święty Paweł poniósł śmierć męczeńską przez ścięcie mieczem, dlatego jest on jego atrybutem. Najpewniej figura w lewej dłoni pierwotnie trzymała miecz.

Bibliografia