W 1894 roku zapisano w księdze wydatków na budowę kościoła kwotę wydaną na „podróż do Kent (Kęt) po szkło i rzeźby”. Ołtarz boczny, w którym znajduje się rzeźba, był konserwowany między 1980 a 2000 rokiem.
Rzeźba pełna na cokole przedstawiająca stojącego frontalnie św. Kazimierza. Święty ma lekko uniesioną głowę, oczy skierowane w górę, nos prosty, usta wąskie. Jasne włosy spływają mu falami na plecy, na głowie mitra książęca. Prawą ręką przyciska do piersi palmę męczeństwa, lewą zgiętą w łokciu trzyma rozwijający się rotulus z napisem „Dnia Każdego, / Boga mego„ Matkę, / duszo wysławiaj.” Święty jest ubrany w niebieski płaszcz zdobiony złotymi motywami roślinnymi, podbity białym futrem, spod niego wystaje jasnobrązowa suknia oraz wysokie brązowe buty. Polichromia w partiach ciała naturalistyczna.
Święty Kazimierz urodził się w 1458 roku w Krakowie, był synem Kazimierza Jagiellończyka i Elżbiety Rakuskiej. Jego nauczycielami byli m.in. Jan Długosz, Filip Kallimach oraz św. Jan z Kęt. Kazimierz brał udział w życiu politycznym, prowadził działalność charytatywną, wiódł życie pełne świętości. Zmarł na gruźlicę. Przedstawiono go w stroju książęcym, ze zwojem zapisanym słowami pieśni maryjnej , który został znaleziony u wezgłowia świętego, gdy w XVIII wieku otwarto jego grobowiec.
Figura jest przykładem idealizującej rzeźby XIX wieku, cechuje ją dobra jakość artystyczna. Ma poprawnie odwzorowane proporcje oraz fałdy szat.
Ołtarz boczny, w którym znajduje się rzeźba, był konserwowany między 1980 a 2000 rokiem.
Figura św. Kazimierza powstała pod koniec XIX wieku wraz z ołtarzem wykonanym przez Stanisława Jarząbka z Kęt. Jest przykładem idealizującej rzeźby XIX wieku i cechuje ją dobra jakość artystyczna.
Agata Felczyńska, "Św. Kazimierz", [w:] "Sakralne Dziedzictwo Małopolski", 2025, źródło: https://sdm.upjp2.edu.pl/dziela/sw-kazimierz-2