Stacje drogi krzyżowej
Zdjęcie nr 1: Stacje drogi krzyżowej w formie płaskorzeźbionych scen ujętych rozbudowanym obramieniem. Przedstawienia ograniczają się do najważniejszych osób, ukazanych w całej postaci i bliskim planie, na jednolitym, nieco ciemniejszym od reszty tle. Sposób ukazania postaci nosi cechy sztuki ludowej, ich pozy są sztywne, twarze zwrócone do widza, szaty marszczą się drobnymi fałdami. Postacie, ich ubrania oraz elementy scen zachowują naturalny kolor drewna, jedynie ubrania i nimb Chrystusa podkreślono złoceniem. Sceny zakomponowano w obramienie przypominające kapliczkę – na podstawie i pod daszkiem dekorowanymi lambrekinem, ujęte po bokach ażurową wicią roślinną. Poniżej podstawy numer sceny, a powyżej kielich z zatkniętym krzyżem łacińskim otacza i łączy w całość podobna wić. Lambrekin, krzyż oraz cyfry rzymskie złocone, reszta w kolorze naturalnego drewna.
Zdjęcie nr 2: Stacje drogi krzyżowej w formie płaskorzeźbionych scen ujętych rozbudowanym obramieniem. Przedstawienia ograniczają się do najważniejszych osób, ukazanych w całej postaci i bliskim planie, na jednolitym, nieco ciemniejszym od reszty tle. Sposób ukazania postaci nosi cechy sztuki ludowej, ich pozy są sztywne, twarze zwrócone do widza, szaty marszczą się drobnymi fałdami. Postacie, ich ubrania oraz elementy scen zachowują naturalny kolor drewna, jedynie ubrania i nimb Chrystusa podkreślono złoceniem. Sceny zakomponowano w obramienie przypominające kapliczkę – na podstawie i pod daszkiem dekorowanymi lambrekinem, ujęte po bokach ażurową wicią roślinną. Poniżej podstawy numer sceny, a powyżej kielich z zatkniętym krzyżem łacińskim otacza i łączy w całość podobna wić. Lambrekin, krzyż oraz cyfry rzymskie złocone, reszta w kolorze naturalnego drewna.
Zdjęcie nr 3: Stacje drogi krzyżowej w formie płaskorzeźbionych scen ujętych rozbudowanym obramieniem. Przedstawienia ograniczają się do najważniejszych osób, ukazanych w całej postaci i bliskim planie, na jednolitym, nieco ciemniejszym od reszty tle. Sposób ukazania postaci nosi cechy sztuki ludowej, ich pozy są sztywne, twarze zwrócone do widza, szaty marszczą się drobnymi fałdami. Postacie, ich ubrania oraz elementy scen zachowują naturalny kolor drewna, jedynie ubrania i nimb Chrystusa podkreślono złoceniem. Sceny zakomponowano w obramienie przypominające kapliczkę – na podstawie i pod daszkiem dekorowanymi lambrekinem, ujęte po bokach ażurową wicią roślinną. Poniżej podstawy numer sceny, a powyżej kielich z zatkniętym krzyżem łacińskim otacza i łączy w całość podobna wić. Lambrekin, krzyż oraz cyfry rzymskie złocone, reszta w kolorze naturalnego drewna.
Zdjęcie nr 4: Stacje drogi krzyżowej w formie płaskorzeźbionych scen ujętych rozbudowanym obramieniem. Przedstawienia ograniczają się do najważniejszych osób, ukazanych w całej postaci i bliskim planie, na jednolitym, nieco ciemniejszym od reszty tle. Sposób ukazania postaci nosi cechy sztuki ludowej, ich pozy są sztywne, twarze zwrócone do widza, szaty marszczą się drobnymi fałdami. Postacie, ich ubrania oraz elementy scen zachowują naturalny kolor drewna, jedynie ubrania i nimb Chrystusa podkreślono złoceniem. Sceny zakomponowano w obramienie przypominające kapliczkę – na podstawie i pod daszkiem dekorowanymi lambrekinem, ujęte po bokach ażurową wicią roślinną. Poniżej podstawy numer sceny, a powyżej kielich z zatkniętym krzyżem łacińskim otacza i łączy w całość podobna wić. Lambrekin, krzyż oraz cyfry rzymskie złocone, reszta w kolorze naturalnego drewna.

Stacje drogi krzyżowej

Województwo
MAŁOPOLSKIE
Powiat
wadowicki
Gmina
Wadowice
Miejscowość
Ponikiew
Metropolia
Krakowska
Diecezja
Krakowska
Dekanat
Wadowice Południe
Parafia
Św. Aleksego
Tagi
Jędrzej Sikora Piotr Sikora płaskorzeźba
Miejsce przechowywania
kościół
Identyfikator
DZIELO/24478
Kategoria
płaskorzeźba
Ilość
1
Czas powstania
druga połowa XIX wieku
Miejsce (państwo, miasto, region geograficzny)
Ponikiew
Technika i materiał
drewno, techniki snycerskie i rzeźbiarskie, złocenie, lakierowanie
Wymiary podstawowe
Inne wymiary – wysokoscBezRamy: wysokoscFigury: szerkoscBezRamy: szerokoscFigury: wymiarPodstawy: srednica: srednicaCzary: szerokoscRam:
Autor noty katalogowej
Agata Felczyńska
Domena Publiczna

Opis

Stacje drogi krzyżowej w formie płaskorzeźbionych scen ujętych rozbudowanym obramieniem. Przedstawienia ograniczają się do najważniejszych osób, ukazanych w całej postaci i bliskim planie, na jednolitym, nieco ciemniejszym od reszty tle. Sposób ukazania postaci nosi cechy sztuki ludowej, ich pozy są sztywne, twarze zwrócone do widza, szaty marszczą się drobnymi fałdami. Postacie, ich ubrania oraz elementy scen zachowują naturalny kolor drewna, jedynie ubrania i nimb Chrystusa podkreślono złoceniem. Sceny zakomponowano w obramienie przypominające kapliczkę – na podstawie i pod daszkiem dekorowanymi lambrekinem, ujęte po bokach ażurową wicią roślinną. Poniżej podstawy numer sceny, a powyżej kielich z zatkniętym krzyżem łacińskim otacza i łączy w całość podobna wić. Lambrekin, krzyż oraz cyfry rzymskie złocone, reszta w kolorze naturalnego drewna.

Stan zachowania / Prace konserwatorskie

Dobry.

Streszczenie

Stacje drogi krzyżowej zostały wykonane w drugiej połowie XIX wieku przez mieszkających i tworzących w Ponikwi rzeźbiarzy Piotra i Jędrzeja Sikorów. Przybrały formę płaskorzeźbionych scen ujętych rozbudowanym obramieniem, które przypomina kapliczkę; sposób ukazania postaci nosi cechy sztuki ludowej.

Bibliografia

Książek Stanisław, "Ponikiew. Śladami naszych przodków 1395-2005. Monograficzny zarys dziejów wsi i jej kolonii", Ponikiew 2008

Inne dzieła z tego miejsca

Zdjęcie nr 1: Ambona przyścienna, wisząca, dostępna schodami z podestem. Ich balustrada jest pełna, o poręczy w formie woluty, dekorowana płyciną. Kosz na profilowanym cokole; na planie prostokąta o wypukłej ściance frontowej i wklęsłej bocznej, wydzielonymi dwoma spływami wolutowymi, z płycinami. Od frontu kartusz dekorowany fragmentami rocaille’a i kampanulami z czernioną inskrypcją „KTO Z BOGA / JEST, SŁÓW / BOŻYCH SŁUCHA / JAN VIII”. Parapet w postaci profilowanego gzymsu wyłamanego nad wolutami. Spód kosza w kształcie wklęsło-wypukłego, odwróconego stożka zakończonego szyszką utworzoną z winnego grona otoczonego różami. Zaplecek w formie wydłużonego prostokąta ujętego pilastrami o trzonach dekorowanych płycinami i malowanymi złotem kampanulami. W polu płaskorzeźbione tablice Dekalogu. Baldachim powtarza plan kosza, składa się w podstawy utworzonej z profilowanego gzymsu z podwieszonym lambrekinem, na której symetrycznie ustawiono pięć schodzących się do środka wolut podtrzymujących cokół z figurą Chrystusa Dobrego Pasterza. Na gzymsie dwie uskrzydlone główki anielskie; w podniebiu baldachimu rzeźbiona gołębica Ducha Świętego w glorii, na niebieskim tle. Struktura w odcieniu bladego różu, płyciny marmoryzowane; dekoracja i profile złocone i srebrzone. Polichromia w odcieniu bladego różu, ścianki marmoryzowane; dekoracja i profile złocone i srebrzone.
ambona
Ambona
Zdjęcie nr 1: Martwe ciało Zbawiciela o wyraźnie zaznaczonej muskulaturze jest rozciągnięte i przybite trzema gwoździami do prostego krzyża. Widać na nim ślady męki: strużki krwi płynące po ciele, przebity bok oraz krwawiące rany. Głowa jest opuszczona całkowicie na prawe ramię, oczy zamknięte, usta nieznacznie rozchylone; na głowie ciemnozielona korona cierniowa. Chrystus ma rozpostarte ręce, stopy założone na siebie, prawa na lewej, przybite jednym gwoździem. Biodra otacza złote perizonium przewiązane na prawym boku, z końcami rozwiewającymi się w górę i w dół. Na górnym ramieniu krzyża widnieje rozwinięty titulus z majuskułowymi literami „IN/RI” (łac. Iesus Nazarenus Rex Iudaeorum).
krucyfiks
Krucyfiks
Zdjęcie nr 1: Obraz w kształcie stojącego prostokąta ujętego złoconą, profilowaną ramą. Postać ukazana do pasa, w trzech czwartych, siedząca na krześle z bordowym obiciem i rzeźbionym zwieńczeniem. Ksiądz ubrany w sutannę przewiązaną czarnym pasem. Twarz oddająca fizjonomiczne cechy, włosy krótkie, siwe. W prawej dłoni modlitewnik. U góry napis „X(IĄDZ) ALEKSY BOCHEŃSKI PROBOSZCZ WADOWIC. OD ROKU 1849-”.
obraz
Ks. Aleksy Bocheński
Zdjęcie nr 1: Nastawa ołtarzowa architektoniczna, jednoosiowa, jednokondygnacyjna ze zwieńczeniem, na podwójnym cokole. Ołtarz drewniany, prostopadłościenny; mensa drewniana z kamiennym portatylem. Antepedium podzielone na trzy pola czterema półkolumnami o stylizowanych kapitelach. W polach płyciny; w środkowej romb z płaskorzeźbionym kielichem z hostią; w zewnętrznych winne grona z kłosami zbóż.Tabernakulum w formie drewnianej skrzynki obitej blachą. Drzwiczki w kształcie stojącego prostokąta z aplikowaną, odlewaną plakietką ze sceną modlitwy Chrystusa w Ogrójcu, w narożach aplikowane uskrzydlone główki anielskie, całość w opasce dekorowanej różami. Tabernakulum w drewnianej obudowie, ściana frontowa flankowana parą kolumn. Tron wystawienia w formie niszy ujętej kolumienkami z łukiem o fantazyjnym wykroju. Całość zwieńczona rzeźbioną figurką Baranka Eucharystycznego leżącego na księdze. Po bokach tabernakulum stoją dwie pary nisz na postumentach z figurami czterech ewangelistów. Kondygnacja nastawy ujęta dwiema parami kolumn o kapitelach kompozytowych, stojących na tle zwielokrotnionych pilastrów. Podpory dźwigają fragmenty wyłamanego belkowania, zewnętrzna para również przerwany, wklęsło-wypukły przyczółek. Cokoły ustawione delikatnie pod kątem, zwrócone na zewnątrz. Na gzymsie wewnętrznych podpór niewielkie figurki puttów; na przyczółkach figury siedzących aniołów ubranych w długie suknie, okryte czerwonymi płaszczami. Między kolumnami na wspornikach figury św. Piotra i św. Pawła. W polu środkowym obraz św. Aleksego w profilowanej ramie w kształcie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem półkolistym nadwieszonym. Zwieńczenie w formie leżącego prostokąta, ujętego masywnymi spływami wolutowymi, zamkniętego przeciwstawnie zwróconymi esownicami. W polu obraz św. Michała Archanioła w profilowanej ramie w formie stojącego owalu. Dolne partie cokołu dekorowane płaskorzeźbionym, stylizowanym akantem o układzie geometrycznym; wyższe z ornamentem w płycinach. Kondygnacja ujęta uszakami utworzonymi z karbowanej wstęgi przeplatającej się z ornamentem roślinnym. Woluty zwieńczenia dekorowane liśćmi palmowymi i kampanullami. Obraz w polu ujęty muszlami i liśćmi palmowymi; całość zwieńczona muszlą. Struktura polichromowana w odcieniu bieli; płyciny i fryz polichromowane na seledynowo, profile w odcieniu jasnego różu; trzony kolumn marmoryzowane; ornamentyka, kapitele, profile i ornamenty złocone i srebrzone.
ołtarz
Ołtarz główny św. Aleksego
Zdjęcie nr 1: Kościół murowany, orientowany, na planie wydłużonego prostokąta, jednonawowy, trójprzęsłowy. Do prosto zamkniętego prezbiterium przylega na osi zakrystia, od północy kruchta. Ściany artykułowane wewnątrz pilastrami o profilowanych narożach, na pilastry spływają gurty sklepienia, prezbiterium węższe, sklepienie kolebkowe, od zachodu chór z niszą, w której ustawiono organy. Ściany pokrywa polichromia figuralno-ornamentalna z dominującymi kolorami żółtym i niebieskim. Między pilastrami okna w kształcie stojącego prostokąta zamkniętego półkoliście; mniejsze przy chórze. Główne drzwi od wschodu, boczne od północy. Fasada trójosiowa, jednokondygnacyjna, zakończona wieżą z hełmem. Osie wydzielone są parami lizen. Na osi wejście w kształcie stojącego prostokąta, powyżej ślepe okno zamknięte półkoliście, naroża zaokrąglone. Powyżej kondygnacja czworobocznej wieży, z czterech stron przeprutej oknami o wykroju jak w fasadzie, przedzielona gzymsem powyżej którego tarcze zegara. Ściany boczne kościoła artykułowane lizenami, okna umieszczone we wnękach. Nawa główna oraz kruchta nakryte dachami dwuspadowymi, prezbiterium oraz zakrystia trójspadowymi, na kalenicy nawy sześcioboczna wieżyczka na sygnaturkę; wieża pokryta dachem czterospadowym z kulą i krzyżem. Całe wyposażenie wnętrza pochodzi z drugiej połowy XIX lub z XX wieku, uwagę przyciągają zwłaszcza neobarokowe ołtarze.
kościół
Kościół św. Aleksego
Zdjęcie nr 1: Nastawa ołtarzowa architektoniczna, jednoosiowa, jednokondygnacyjna ze zwieńczeniem, na potrójnym cokole. Ołtarz drewniany, prostopadłościenny; mensa drewniana z kamiennym portatylem. Antepedium zdobione polichromowanym monogramem IHS ujętym dekoracją roślinną. Tabernakulum prostopadłościenne, na cokole, zwieńczone gzymsem. Na ściance frontowej flankowanej pilastrami, drzwiczki w kształcie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem półkolistym, dekorowane krzyżem o ramionach zakończonych trójlistnie. Kondygnacja nastawy ujęta parą pilastrów i kolumn o kapitelach kompozytowych, stojących na tle zwielokrotnionych pilastrów. Podpory dźwigają fragmenty wyłamanego belkowania, zewnętrzna para również przerwany, wklęsło-wypukły przyczółek. Cokoły ustawione delikatnie pod kątem, zwrócone na zewnątrz. Na gzymsie zewnętrznych podpór niewielkie figurki puttów. Między kolumnami a pilastrami, na wspornikach figury św. Stanisława i św. Wojciecha. W polu środkowym obraz „Jezu Ufam Tobie” w profilowanej ramie w kształcie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem półkolistym. Zwieńczenie w formie stojącego prostokąta o wklęsłych bokach, ujętego spływami wolutowymi. W polu obraz św. Antoniego w profilowanej ramie w kształcie stojącego owalu. Dolne partie cokołu dekorowane płaskorzeźbionym, stylizowanym akantem o układzie geometrycznym; wyższy z ornamentem w płycinach. Na ściankach filarów kampanule, woluty zwieńczenia dekorowane liśćmi palmowymi i kampanulami. Obraz w polu ujęty liśćmi palmowymi i karbowaną wstążką, od dołu i góry muszlami. Struktura polichromowana w odcieniu bieli; płyciny i fryz polichromowane na seledynowo, profile w odcieniu beżowym; trzony kolumn marmoryzowane; ornamentyka, kapitele, profile i ornamenty złocone i srebrzone.
ołtarz
Ołtarz przytęczowy prawy Jezu Ufam Tobie

Podobne dzieła

Po tytule

Po kategorii

Po tagach

Po technice i materiale

Zdjęcie nr 1: Obrazy w kształcie stojących prostokątów, ujęte w prostokątne, drewniane ramy, zakończone u góry trójkątnym przyczółkiem, nakrytym profilowanym gzymsikiem i zwieńczone prostym krzyżykiem. W polu przyczółka numery stacji. Kompozycje wielofigurowe, postacie statyczne, przedstawione na tle sumarycznie oddanego krajobrazu lub sztafażu architektonicznego. Kolorystyka intensywna z dominacją czerwonych i niebieskich płaszczy. W dolnej części każdego obrazu podpis sceny, malowany czarno na białym pasku: 1. „St(acja) I / Fundatorem [tekst nieczytelny] / JEZUS NA ŚMIERĆ OSĄDZONY”; 2. „St(acja) II / JEZUS BIERZE KRZYŻ NA ZBITE RAMIONA”; 3. „St(acja) III / JEZUS ONDLALY PIERWSZY RAZ UPADA”; 4. „St(acja) IV / JEZUS POTYKA SIE Z NAYSWIEISZA”; 5. „St(acja) V / JEZUSOWI KRZYŻ CIĘŻKI NIEŚĆ POMAGA SZYMON”; 6. „St(acja) VI / JEZUSOWI TWARZ SKRWAWIONA I UPLWANA”; 7. „St(acja) VII / R: Q: S: P: / JEZUS DRUGI RAZ UPADA POD KRZYZEM”; 8. „St(acja) VIII / JEZUS NAUCZA PŁACZĄCE NAD SOBĄ NIE/WIASTY ”; 9. „St(acja) IX / JEZUS TRZECI RAZ UPADA POD KRZYŻEM”; 10. „St(acja) X / JEZUS Z SZAT OBNAŻONY”; 11. „St(acja) XI / JEZUS OKRUTNIE DO KRZYŻA PRZYBITY”; 12. [brak zdjęcia] 13. [brak zdjęcia] 14. „St(acja) XIV / JEZUS DO GROBU WŁOZONY / Franz Jog Mahler in Fre(?) / 6 Aprill 1827”.
obraz

Stacje drogi krzyżowej

Zdjęcie nr 1: Stacje drogi krzyżowej w kształcie stojących prostokątów w drewnianych ramach. Od góry obrazy ujęte ornamentem rocaille’owym z kartuszami pośrodku, mieszczącym rzymskie numery stacji, wyżej prosty, łaciński krzyż o trójlistnie zakończonych ramionach. Kompozycje wielopostaciowe, kadrowane w sceny z tłem wypełnionym błękitnym niebem i zielonymi pagórkami. Postacie malowane intensywnymi, kontrastowymi plamami barwnymi; twarze o delikatnie zaznaczonych rysach, ubrane w obszerne szaty, miękko kształtowane silnym światłocieniem. Chrystus ubrany jest w niebieską suknię oraz zieloną koronę cierniową. Postacie oprawców o muskularnych ciałach, ukazanych w śmiałych skrótach perspektywicznych. Fizjonomie postaci drugoplanowych oddane sumarycznie. Rama prosta, drewniana, bejcowana, zdobienia złocone i srebrzone.
obraz

Stacje drogi krzyżowej

Zdjęcie nr 1: Stacje drogi krzyżowej w formie stojącego prostokąta w drewnianej ramie, ujęte od góry i dołu uszami o fantazyjnym wykroju, zwieńczone krzyżykiem. W dolnej części podpisy stacji, a na górnych uszach ich numery pisane cyframi rzymskimi. Kompozycja otwarta i wielopostaciowa, przedstawienia dynamiczne z przewagą linii diagonalnych. Kolorystyka bogata z przewagą barw ziemi, błękitu i czerwieni. Światło rozproszone, na szatach modelunek światłocieniowy. Draperia bogata i płynna. Wokół głów postaci pozłacane nimby, otoczone czarnym konturem. Rama drewniana, profilowana i ciemnobrązowa ze złoconymi pasami. Na dolnych uszach podpisy w języku słowackim, pisane kursywą, w dwóch wersach: „I. / Ježiš na smartˇodsúdený.” „II. / Ježiš berie križ na ramená svoje.” „III. / Ježiš po prvýkratˇ padá pod križom.” „IIII. / Ježiš nesúc križ stretá saso svoju żarmúte nou Matkou.” „V. / Šimon pomáha Ježiš - sovi niest križ.” „VI. / Veronika podáva Ježiššovi ru[?]nik kutieraniu tvári jeho.” „VII. / Ježiš to druhýkrát padá pod križom.” „VIII. / Ježiš napomina placúce ženy jeruzalemské.” „IX. / Ježiš to tretikrát padá pod križom.” „X. / Ježišša zo siat vyzliekajú a zlcou napájajú.” „XI. / Ježiša na križ pribijajú.” „XII. / Ježiš na križi skonáva.” „XIII. / Telo Ježiššova z križasni majú a Marii do lona skladajú.” „XIV. / Telo Ježiššovo kladú do hrobu."
obraz

Stacje drogi krzyżowej

Zdjęcie nr 1: Stacje drogi krzyżowej zawieszone na ścianach bocznych nawy głównej. Obrazy w kształcie stojących prostokątów. W zwieńczeniu w kartuszu oplecionym rzeźbionymi liśćmi akantu malowane nazwy stacji, zapisane „STACYA I / STACYA II [...]”. U góry zakończone krzyżykiem łacińskim. Obrazy ujęte profilowaną ramą, zdobioną kimationem. Kolorystyka żywa, z dominacją czerwieni i błękitu, plan dalszy rozmyty. Rama polichromowana na bordowo, profilowania i ornamentyka złocone, detale srebrzone.
obraz

Stacje drogi krzyżowej

Zdjęcie nr 1: Stacje drogi krzyżowej zawieszone na ścianach bocznych nawy głównej, po siedem z każdej strony. Obrazy w kształcie stojących prostokątów, ujętych od dołu i góry stylizowanymi, rzeźbionymi liśćmi akantu i owalem pośrodku. W zwieńczeniu w owalu malowane numery stacji, u góry zakończone krzyżykiem greckim. Obrazy w formie chromolitografii ujęte profilowaną ramą. Kompozycje bogate, przeważnie wielopostaciowe, odwołujące się do tradycyjnych rozwiązań ikonografii pasyjnej. Kolorystyka żywa, z dominacją czerwieni i ugru, plan dalszy rozmyty. Na oleodruku ze stacji pierwszej, fragmentarycznie wygiętym od spodu, widoczny fragment napisu „Edit a Paris rue des Ecoles 60 Denos (?)”. Na stacji czternastej sygnatura firmy „TURGIS A PARIS”.
obraz

Stacje drogi krzyżowej

Zdjęcie nr 1: Czternaście obrazów przedstawiających kolejne stacje drogi krzyżowej. Kompozycje wielopostaciowe w kształcie stojącego prostokąta ujęte w złocone, profilowane ramy zwieńczone krzyżem osadzonym na podstawie o linii wklęsło-wypukłej mieszczącej numer stacji. Kolorystyka jasna, przygaszona.
obraz

Stacje drogi krzyżowej

Jak cytować?

Agata Felczyńska , "Stacje drogi krzyżowej", [w:] "Sakralne Dziedzictwo Małopolski", 2024, źródło:  https://sdm.upjp2.edu.pl/dziela/stacje-drogi-krzyzowej-12

Strona:
Dodaj do porównania

Zaloguj się aby dodać do tablicy

Przejdź do logowania

Uwaga. Używamy ciasteczek. Korzystanie ze strony sdm.upjp2.edu.pl oznacza, że zgadzasz się na ich używanie. Więcej informacji znajdziesz w zakładce Polityka prywatności