Obraz Przemienienie Pańskie powstał w pierwszej połowie XX wieku i został umieszczony w zwieńczeniu ołtarza głównego.
Obraz w formie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem wklęsło-wypukłym, o ściętych dolnych narożach i lekko wklęsłych bokach. Kompozycja wielofiguralna, dwustrefowa, symetryczna, ze sceną Przemienienia na górze Tabor. W dolnej części trzej śpiący apostołowie ze św. Janem w centrum, ukazani w półpostaci. Apostoł po lewej ubrany jest w niebieską suknię i fioletowy płaszcz, apostoł pośrodku w niebieską suknię i czerwony płaszcz, a kolejny w czerwoną suknię i niebieski płaszcz. Powyżej, centralnie unoszący się na obłokach Chrystus o rękach rozłożonych na boki i uniesionych ku górze. Ubrany jest w białą suknię oraz czerwony płaszcz przerzucony przez prawe ramię z końcem rozwianym za plecami. Po bokach analogicznie przedstawieni Eliasz z księgą (z lewej) oraz Mojżesz trzymający tablice praw (po prawej), obaj ukazani z profilu, zwróceni ku Chrystusowi. Eliasz ubrany w jasnobrązową suknię i niebieski płaszcz. Mojżesz odziany w fioletową suknię i zielony płaszcz. W tle sumarycznie potraktowany krajobraz góry Tabor, powyżej niebo pełne skłębionych obłoków, rozświetlone wokół postaci Chrystusa z nimbem promienistym wokół jego głowy. Kolorystyka intensywna, silny światłocień. Rama drewniana, profilowana i złocona.
Obraz przedstawia Przemienienie Pańskie, wydarzenie z życia Chrystusa na górze Tabor, które odbyło się w obecności apostołów: św. Piotra, św. Jakuba Starszego i św. Jana Ewangelisty oraz proroków Mojżesza i Eliasza. Dzieło stanowi ilustrację fragmentu Ewangelii św. Mateusza: „Po sześciu dniach Jezus wziął z sobą Piotra, Jakuba i brata jego Jana i zaprowadził ich na górę wysoką, osobno. Tam przemienił się wobec nich: twarz Jego zajaśniała jak słońce, odzienie zaś stało się białe jak światło. A oto im się ukazali Mojżesz i Eliasz, którzy rozmawiali z Nim. Wtedy Piotr rzekł do Jezusa: «Panie, dobrze że tu jesteśmy; jeśli chcesz postawię tu trzy namioty: jeden dla Ciebie, jeden dla Mojżesza i jeden dla Eliasza». Gdy on jeszcze mówił, oto obłok świetlany osłonił ich, a z obłoku odezwał się głos: «To jest mój Syn umiłowany, w którym mam upodobanie, Jego słuchajcie!». Uczniowie, słysząc to upadli na twarz i bardzo się zlękli. A Jezus zbliżył się do nich, dotknął ich i rzekł: «Wstańcie, nie lękajcie się!». Gdy podnieśli oczy, nikogo nie widzieli, tylko samego Jezusa” (Mt 17, 1-8). Dzieło zostało przedstawione w tradycyjnym, trójdzielnym schemacie kompozycyjnym, w którym występują kolejno od dołu: apostołowie, powyżej Chrystus na tle obłoków, ubrany w białą szatę, a po bokach Mojżesz i Eliasz. Obraz powstał w pierwszej połowie XX wieku, niestety nie jest znany autor obrazu.
Stan zachowania dobry.
Obraz „Przemienienie Pańskie” powstał w pierwszej połowie XX wieku i został umieszczony w zwieńczeniu ołtarza głównego. Przedstawia wydarzenie z życia Chrystusa na górze Tabor, które odbyło się w obecności apostołów: św. Piotra, św. Jakuba Starszego i św. Jana Ewangelisty oraz Mojżesza i Eliasza. Niestety nie jest znany autor obrazu.
Maria Działo, "Przemienienie Pańskie", [w:] "Sakralne Dziedzictwo Małopolski", 2024, źródło: https://sdm.upjp2.edu.pl/dziela/przemienienie-panskie-2