Prospekt organowy

Opis

Organy architektoniczne, pięcioosiowe na wysokiej podstawie i niewielkim cokole, trójwieżyczkowe. Wieżyczki boczne niższe od środkowej, wszystkie z półokrągłymi ryzalitami, z prostokątnymi i wypukłymi prześwitami na piszczałki, dekorowanymi w górnych narożach akantem, zakończone fryzem i gzymsem oraz ornamentalnymi szczytami utworzonymi z akantu, karbowanej wstęgi, kampanul i muszli; ryzality u spodu z podwieszonymi kampanulami i muszlą. Szczyt środkowej wieżyczki utworzony z ornamentu małżowinowo-chrząstkowego. Pomiędzy wieżyczkami dwie najniższe osie z prześwitami na piszczałki w formie stojącego prostokąta, zakończone fragmentami gzymsu. Organy ujęte uszami utworzonymi z akantu i karbowanej wstęgi. Struktura polichromowana w całości w kolorze ciemnobeżowym, ornamenty złocone.

Zarys problematyki artystycznej

Prospekt organowy późnobarokowy z pierwszej ćwierci XVIII wieku z fragmentem dekoracji ornamentalnej małżowinowo-chrząstkowej z trzeciej ćwierci XVII wieku (kościół wybudowany w 1670 roku). Należy do typu architektonicznego, opartego na schemacie trójwieżyczkowym, pojawiającym się już od XVI stulecia i trwającym aż po XIX wiek. Jednoszafowa, trójwieżyczkowa struktura prospektów organowych występuje w zasadzie na terenie całej Polski i to w różnych okresach stylowych. Barokowo-klasycystyczne organy w kościele w Marcyporębie należą do typu określonego w literaturze jako północny, który wywodzi się bezpośrednio z formy manierystycznej.

Stan zachowania / Prace konserwatorskie

Dostateczny; silne zabrudzenia; brakujące elementy ornamentyki w postaci szczytu na lewej osi skrajnej i kampanuli u jej spodu.

Streszczenie

Prospekt organowy późnobarokowy z pierwszej ćwierci XVIII wieku z fragmentem dekoracji ornamentalnej małżowinowo-chrząstkowej z trzeciej ćwierci XVII wieku (kościół wybudowany w 1670 roku). Należy do typu architektonicznego, opartego na schemacie trójwieżyczkowym, pojawiającym się już od XVI stulecia i trwającym aż po XIX wiek.

Bibliografia