![Zdjęcie nr 1: Polichromia na ścianie północnej znajduje się na wysokości dwóch trzecich ściany, a na ścianie północnej zajmuje prawie całą powierzchnię. Całość obiega od góry szeroki fryz z podwieszoną draperią, poniżej znajdują się różne sceny z życia i męczeństwa świętych. Na ścianie zachodniej, ponad chórem muzycznym podwieszone są festony i girlandy. Na ścianie północnej, od lewej przedstawione zostały następujące sceny: św. Karol Boromeusz ujęty w owalnym medalionie, następnie stygmatyzacja św. Franciszka z Asyżu, św. Dionizy w stroju biskupa z pastorałem i odciętą głową w dłoniach, pusty tron z baldachimem i nierozpoznany święty w stroju duchownego. Całość ukazana jest na tle pejzażu z miastem w oddali, powyżej widoczne są skłębione chmury. Po prawej stronie arkady tęczowej, nad ołtarzem Ukrzyżowania podwieszona jest tkanina, a na jej tle widnieje złote słońce (?). Ściana południowa podzielona jest na dwie strefy. W strefie dolnej, w pierwszej kwaterze od lewej strony znajduje się przedstawienie świętego biskupa, kolejne kwatery są nieczytelne, przeważnie ozdobione podwieszonymi draperiami. Strefa górna podzielona jest na dwie kwatery. W pierwszej, od lewej strony ukazani są: św. Jan Kanty przed Matką Boską z Dzieciątkiem, z aniołem podtrzymującym wieńce nad głową świętego i herbem Uniwersytetu Jagiellońskiego w prawym górnym narożu. W kwaterze drugiej scena męczeńskiej śmierci św. Wojciecha, w której oprawcy ubrani są w stroje szwedzkie. W prawym górnym narożu anioł z dwoma wieńcami. Na końcu ściany południowej popiersie św. Ignacego Loyoli w medalionie.
Ponadto ściany ozdobione są zacheuszkami oraz różnymi, częściowo zniszczonymi napisami zostawiony przez pątników w XVII wieku: „SAMUEL RESPONDOWSKI”, „CHRISTOPER”, „ANDREAS”, „1616”, „1618”, „MARTIN SPIONKIEWICZ”, „NICE AD 1660”, „ALEXIA KWAŚNIOWSKA ND 1660”, „[...]1661[...]”, „ALBERTUS [...]”, tarcza zegara słonecznego oraz napisy: „FRANCISCVS PETRICKI / A(NNO) D(OMINI) 1650”, „PAN JOANNES [...] NICOLA [...] 1620 [...]”, „1649”.](https://sdm.upjp2.edu.pl/synchronized/Work/598086ef08cb5d7405b1f20a/WorkImage/5b485be31051a19af8eba6af/5b485be31051a19af8eba6af.jpg?rand=1713976027)
![Zdjęcie nr 2: Polichromia na ścianie północnej znajduje się na wysokości dwóch trzecich ściany, a na ścianie północnej zajmuje prawie całą powierzchnię. Całość obiega od góry szeroki fryz z podwieszoną draperią, poniżej znajdują się różne sceny z życia i męczeństwa świętych. Na ścianie zachodniej, ponad chórem muzycznym podwieszone są festony i girlandy. Na ścianie północnej, od lewej przedstawione zostały następujące sceny: św. Karol Boromeusz ujęty w owalnym medalionie, następnie stygmatyzacja św. Franciszka z Asyżu, św. Dionizy w stroju biskupa z pastorałem i odciętą głową w dłoniach, pusty tron z baldachimem i nierozpoznany święty w stroju duchownego. Całość ukazana jest na tle pejzażu z miastem w oddali, powyżej widoczne są skłębione chmury. Po prawej stronie arkady tęczowej, nad ołtarzem Ukrzyżowania podwieszona jest tkanina, a na jej tle widnieje złote słońce (?). Ściana południowa podzielona jest na dwie strefy. W strefie dolnej, w pierwszej kwaterze od lewej strony znajduje się przedstawienie świętego biskupa, kolejne kwatery są nieczytelne, przeważnie ozdobione podwieszonymi draperiami. Strefa górna podzielona jest na dwie kwatery. W pierwszej, od lewej strony ukazani są: św. Jan Kanty przed Matką Boską z Dzieciątkiem, z aniołem podtrzymującym wieńce nad głową świętego i herbem Uniwersytetu Jagiellońskiego w prawym górnym narożu. W kwaterze drugiej scena męczeńskiej śmierci św. Wojciecha, w której oprawcy ubrani są w stroje szwedzkie. W prawym górnym narożu anioł z dwoma wieńcami. Na końcu ściany południowej popiersie św. Ignacego Loyoli w medalionie.
Ponadto ściany ozdobione są zacheuszkami oraz różnymi, częściowo zniszczonymi napisami zostawiony przez pątników w XVII wieku: „SAMUEL RESPONDOWSKI”, „CHRISTOPER”, „ANDREAS”, „1616”, „1618”, „MARTIN SPIONKIEWICZ”, „NICE AD 1660”, „ALEXIA KWAŚNIOWSKA ND 1660”, „[...]1661[...]”, „ALBERTUS [...]”, tarcza zegara słonecznego oraz napisy: „FRANCISCVS PETRICKI / A(NNO) D(OMINI) 1650”, „PAN JOANNES [...] NICOLA [...] 1620 [...]”, „1649”.](https://sdm.upjp2.edu.pl/synchronized/Work/598086ef08cb5d7405b1f20a/WorkImage/5b485be6e8ad5d9ace82bbd4/5b485be6e8ad5d9ace82bbd4.jpg?rand=1713976027)
![Zdjęcie nr 3: Polichromia na ścianie północnej znajduje się na wysokości dwóch trzecich ściany, a na ścianie północnej zajmuje prawie całą powierzchnię. Całość obiega od góry szeroki fryz z podwieszoną draperią, poniżej znajdują się różne sceny z życia i męczeństwa świętych. Na ścianie zachodniej, ponad chórem muzycznym podwieszone są festony i girlandy. Na ścianie północnej, od lewej przedstawione zostały następujące sceny: św. Karol Boromeusz ujęty w owalnym medalionie, następnie stygmatyzacja św. Franciszka z Asyżu, św. Dionizy w stroju biskupa z pastorałem i odciętą głową w dłoniach, pusty tron z baldachimem i nierozpoznany święty w stroju duchownego. Całość ukazana jest na tle pejzażu z miastem w oddali, powyżej widoczne są skłębione chmury. Po prawej stronie arkady tęczowej, nad ołtarzem Ukrzyżowania podwieszona jest tkanina, a na jej tle widnieje złote słońce (?). Ściana południowa podzielona jest na dwie strefy. W strefie dolnej, w pierwszej kwaterze od lewej strony znajduje się przedstawienie świętego biskupa, kolejne kwatery są nieczytelne, przeważnie ozdobione podwieszonymi draperiami. Strefa górna podzielona jest na dwie kwatery. W pierwszej, od lewej strony ukazani są: św. Jan Kanty przed Matką Boską z Dzieciątkiem, z aniołem podtrzymującym wieńce nad głową świętego i herbem Uniwersytetu Jagiellońskiego w prawym górnym narożu. W kwaterze drugiej scena męczeńskiej śmierci św. Wojciecha, w której oprawcy ubrani są w stroje szwedzkie. W prawym górnym narożu anioł z dwoma wieńcami. Na końcu ściany południowej popiersie św. Ignacego Loyoli w medalionie.
Ponadto ściany ozdobione są zacheuszkami oraz różnymi, częściowo zniszczonymi napisami zostawiony przez pątników w XVII wieku: „SAMUEL RESPONDOWSKI”, „CHRISTOPER”, „ANDREAS”, „1616”, „1618”, „MARTIN SPIONKIEWICZ”, „NICE AD 1660”, „ALEXIA KWAŚNIOWSKA ND 1660”, „[...]1661[...]”, „ALBERTUS [...]”, tarcza zegara słonecznego oraz napisy: „FRANCISCVS PETRICKI / A(NNO) D(OMINI) 1650”, „PAN JOANNES [...] NICOLA [...] 1620 [...]”, „1649”.](https://sdm.upjp2.edu.pl/synchronized/Work/598086ef08cb5d7405b1f20a/WorkImage/5b485be7929d679ae6aa6752/5b485be7929d679ae6aa6752.jpg?rand=1713976027)
![Zdjęcie nr 4: Polichromia na ścianie północnej znajduje się na wysokości dwóch trzecich ściany, a na ścianie północnej zajmuje prawie całą powierzchnię. Całość obiega od góry szeroki fryz z podwieszoną draperią, poniżej znajdują się różne sceny z życia i męczeństwa świętych. Na ścianie zachodniej, ponad chórem muzycznym podwieszone są festony i girlandy. Na ścianie północnej, od lewej przedstawione zostały następujące sceny: św. Karol Boromeusz ujęty w owalnym medalionie, następnie stygmatyzacja św. Franciszka z Asyżu, św. Dionizy w stroju biskupa z pastorałem i odciętą głową w dłoniach, pusty tron z baldachimem i nierozpoznany święty w stroju duchownego. Całość ukazana jest na tle pejzażu z miastem w oddali, powyżej widoczne są skłębione chmury. Po prawej stronie arkady tęczowej, nad ołtarzem Ukrzyżowania podwieszona jest tkanina, a na jej tle widnieje złote słońce (?). Ściana południowa podzielona jest na dwie strefy. W strefie dolnej, w pierwszej kwaterze od lewej strony znajduje się przedstawienie świętego biskupa, kolejne kwatery są nieczytelne, przeważnie ozdobione podwieszonymi draperiami. Strefa górna podzielona jest na dwie kwatery. W pierwszej, od lewej strony ukazani są: św. Jan Kanty przed Matką Boską z Dzieciątkiem, z aniołem podtrzymującym wieńce nad głową świętego i herbem Uniwersytetu Jagiellońskiego w prawym górnym narożu. W kwaterze drugiej scena męczeńskiej śmierci św. Wojciecha, w której oprawcy ubrani są w stroje szwedzkie. W prawym górnym narożu anioł z dwoma wieńcami. Na końcu ściany południowej popiersie św. Ignacego Loyoli w medalionie.
Ponadto ściany ozdobione są zacheuszkami oraz różnymi, częściowo zniszczonymi napisami zostawiony przez pątników w XVII wieku: „SAMUEL RESPONDOWSKI”, „CHRISTOPER”, „ANDREAS”, „1616”, „1618”, „MARTIN SPIONKIEWICZ”, „NICE AD 1660”, „ALEXIA KWAŚNIOWSKA ND 1660”, „[...]1661[...]”, „ALBERTUS [...]”, tarcza zegara słonecznego oraz napisy: „FRANCISCVS PETRICKI / A(NNO) D(OMINI) 1650”, „PAN JOANNES [...] NICOLA [...] 1620 [...]”, „1649”.](https://sdm.upjp2.edu.pl/synchronized/Work/598086ef08cb5d7405b1f20a/WorkImage/5b485be9784d5b9aec3f4924/5b485be9784d5b9aec3f4924.jpg?rand=1713976027)
![Zdjęcie nr 5: Polichromia na ścianie północnej znajduje się na wysokości dwóch trzecich ściany, a na ścianie północnej zajmuje prawie całą powierzchnię. Całość obiega od góry szeroki fryz z podwieszoną draperią, poniżej znajdują się różne sceny z życia i męczeństwa świętych. Na ścianie zachodniej, ponad chórem muzycznym podwieszone są festony i girlandy. Na ścianie północnej, od lewej przedstawione zostały następujące sceny: św. Karol Boromeusz ujęty w owalnym medalionie, następnie stygmatyzacja św. Franciszka z Asyżu, św. Dionizy w stroju biskupa z pastorałem i odciętą głową w dłoniach, pusty tron z baldachimem i nierozpoznany święty w stroju duchownego. Całość ukazana jest na tle pejzażu z miastem w oddali, powyżej widoczne są skłębione chmury. Po prawej stronie arkady tęczowej, nad ołtarzem Ukrzyżowania podwieszona jest tkanina, a na jej tle widnieje złote słońce (?). Ściana południowa podzielona jest na dwie strefy. W strefie dolnej, w pierwszej kwaterze od lewej strony znajduje się przedstawienie świętego biskupa, kolejne kwatery są nieczytelne, przeważnie ozdobione podwieszonymi draperiami. Strefa górna podzielona jest na dwie kwatery. W pierwszej, od lewej strony ukazani są: św. Jan Kanty przed Matką Boską z Dzieciątkiem, z aniołem podtrzymującym wieńce nad głową świętego i herbem Uniwersytetu Jagiellońskiego w prawym górnym narożu. W kwaterze drugiej scena męczeńskiej śmierci św. Wojciecha, w której oprawcy ubrani są w stroje szwedzkie. W prawym górnym narożu anioł z dwoma wieńcami. Na końcu ściany południowej popiersie św. Ignacego Loyoli w medalionie.
Ponadto ściany ozdobione są zacheuszkami oraz różnymi, częściowo zniszczonymi napisami zostawiony przez pątników w XVII wieku: „SAMUEL RESPONDOWSKI”, „CHRISTOPER”, „ANDREAS”, „1616”, „1618”, „MARTIN SPIONKIEWICZ”, „NICE AD 1660”, „ALEXIA KWAŚNIOWSKA ND 1660”, „[...]1661[...]”, „ALBERTUS [...]”, tarcza zegara słonecznego oraz napisy: „FRANCISCVS PETRICKI / A(NNO) D(OMINI) 1650”, „PAN JOANNES [...] NICOLA [...] 1620 [...]”, „1649”.](https://sdm.upjp2.edu.pl/synchronized/Work/598086ef08cb5d7405b1f20a/WorkImage/5b485beaeebaa19af2e4f4da/5b485beaeebaa19af2e4f4da.jpg?rand=1713976027)
![Zdjęcie nr 6: Polichromia na ścianie północnej znajduje się na wysokości dwóch trzecich ściany, a na ścianie północnej zajmuje prawie całą powierzchnię. Całość obiega od góry szeroki fryz z podwieszoną draperią, poniżej znajdują się różne sceny z życia i męczeństwa świętych. Na ścianie zachodniej, ponad chórem muzycznym podwieszone są festony i girlandy. Na ścianie północnej, od lewej przedstawione zostały następujące sceny: św. Karol Boromeusz ujęty w owalnym medalionie, następnie stygmatyzacja św. Franciszka z Asyżu, św. Dionizy w stroju biskupa z pastorałem i odciętą głową w dłoniach, pusty tron z baldachimem i nierozpoznany święty w stroju duchownego. Całość ukazana jest na tle pejzażu z miastem w oddali, powyżej widoczne są skłębione chmury. Po prawej stronie arkady tęczowej, nad ołtarzem Ukrzyżowania podwieszona jest tkanina, a na jej tle widnieje złote słońce (?). Ściana południowa podzielona jest na dwie strefy. W strefie dolnej, w pierwszej kwaterze od lewej strony znajduje się przedstawienie świętego biskupa, kolejne kwatery są nieczytelne, przeważnie ozdobione podwieszonymi draperiami. Strefa górna podzielona jest na dwie kwatery. W pierwszej, od lewej strony ukazani są: św. Jan Kanty przed Matką Boską z Dzieciątkiem, z aniołem podtrzymującym wieńce nad głową świętego i herbem Uniwersytetu Jagiellońskiego w prawym górnym narożu. W kwaterze drugiej scena męczeńskiej śmierci św. Wojciecha, w której oprawcy ubrani są w stroje szwedzkie. W prawym górnym narożu anioł z dwoma wieńcami. Na końcu ściany południowej popiersie św. Ignacego Loyoli w medalionie.
Ponadto ściany ozdobione są zacheuszkami oraz różnymi, częściowo zniszczonymi napisami zostawiony przez pątników w XVII wieku: „SAMUEL RESPONDOWSKI”, „CHRISTOPER”, „ANDREAS”, „1616”, „1618”, „MARTIN SPIONKIEWICZ”, „NICE AD 1660”, „ALEXIA KWAŚNIOWSKA ND 1660”, „[...]1661[...]”, „ALBERTUS [...]”, tarcza zegara słonecznego oraz napisy: „FRANCISCVS PETRICKI / A(NNO) D(OMINI) 1650”, „PAN JOANNES [...] NICOLA [...] 1620 [...]”, „1649”.](https://sdm.upjp2.edu.pl/synchronized/Work/598086ef08cb5d7405b1f20a/WorkImage/5b485bea784d5b9aec3f493c/5b485bea784d5b9aec3f493c.jpg?rand=1713976027)
![Zdjęcie nr 7: Polichromia na ścianie północnej znajduje się na wysokości dwóch trzecich ściany, a na ścianie północnej zajmuje prawie całą powierzchnię. Całość obiega od góry szeroki fryz z podwieszoną draperią, poniżej znajdują się różne sceny z życia i męczeństwa świętych. Na ścianie zachodniej, ponad chórem muzycznym podwieszone są festony i girlandy. Na ścianie północnej, od lewej przedstawione zostały następujące sceny: św. Karol Boromeusz ujęty w owalnym medalionie, następnie stygmatyzacja św. Franciszka z Asyżu, św. Dionizy w stroju biskupa z pastorałem i odciętą głową w dłoniach, pusty tron z baldachimem i nierozpoznany święty w stroju duchownego. Całość ukazana jest na tle pejzażu z miastem w oddali, powyżej widoczne są skłębione chmury. Po prawej stronie arkady tęczowej, nad ołtarzem Ukrzyżowania podwieszona jest tkanina, a na jej tle widnieje złote słońce (?). Ściana południowa podzielona jest na dwie strefy. W strefie dolnej, w pierwszej kwaterze od lewej strony znajduje się przedstawienie świętego biskupa, kolejne kwatery są nieczytelne, przeważnie ozdobione podwieszonymi draperiami. Strefa górna podzielona jest na dwie kwatery. W pierwszej, od lewej strony ukazani są: św. Jan Kanty przed Matką Boską z Dzieciątkiem, z aniołem podtrzymującym wieńce nad głową świętego i herbem Uniwersytetu Jagiellońskiego w prawym górnym narożu. W kwaterze drugiej scena męczeńskiej śmierci św. Wojciecha, w której oprawcy ubrani są w stroje szwedzkie. W prawym górnym narożu anioł z dwoma wieńcami. Na końcu ściany południowej popiersie św. Ignacego Loyoli w medalionie.
Ponadto ściany ozdobione są zacheuszkami oraz różnymi, częściowo zniszczonymi napisami zostawiony przez pątników w XVII wieku: „SAMUEL RESPONDOWSKI”, „CHRISTOPER”, „ANDREAS”, „1616”, „1618”, „MARTIN SPIONKIEWICZ”, „NICE AD 1660”, „ALEXIA KWAŚNIOWSKA ND 1660”, „[...]1661[...]”, „ALBERTUS [...]”, tarcza zegara słonecznego oraz napisy: „FRANCISCVS PETRICKI / A(NNO) D(OMINI) 1650”, „PAN JOANNES [...] NICOLA [...] 1620 [...]”, „1649”.](https://sdm.upjp2.edu.pl/synchronized/Work/598086ef08cb5d7405b1f20a/WorkImage/5b485bea6ffdce9ae02af745/5b485bea6ffdce9ae02af745.jpg?rand=1713976027)
![Zdjęcie nr 8: Polichromia na ścianie północnej znajduje się na wysokości dwóch trzecich ściany, a na ścianie północnej zajmuje prawie całą powierzchnię. Całość obiega od góry szeroki fryz z podwieszoną draperią, poniżej znajdują się różne sceny z życia i męczeństwa świętych. Na ścianie zachodniej, ponad chórem muzycznym podwieszone są festony i girlandy. Na ścianie północnej, od lewej przedstawione zostały następujące sceny: św. Karol Boromeusz ujęty w owalnym medalionie, następnie stygmatyzacja św. Franciszka z Asyżu, św. Dionizy w stroju biskupa z pastorałem i odciętą głową w dłoniach, pusty tron z baldachimem i nierozpoznany święty w stroju duchownego. Całość ukazana jest na tle pejzażu z miastem w oddali, powyżej widoczne są skłębione chmury. Po prawej stronie arkady tęczowej, nad ołtarzem Ukrzyżowania podwieszona jest tkanina, a na jej tle widnieje złote słońce (?). Ściana południowa podzielona jest na dwie strefy. W strefie dolnej, w pierwszej kwaterze od lewej strony znajduje się przedstawienie świętego biskupa, kolejne kwatery są nieczytelne, przeważnie ozdobione podwieszonymi draperiami. Strefa górna podzielona jest na dwie kwatery. W pierwszej, od lewej strony ukazani są: św. Jan Kanty przed Matką Boską z Dzieciątkiem, z aniołem podtrzymującym wieńce nad głową świętego i herbem Uniwersytetu Jagiellońskiego w prawym górnym narożu. W kwaterze drugiej scena męczeńskiej śmierci św. Wojciecha, w której oprawcy ubrani są w stroje szwedzkie. W prawym górnym narożu anioł z dwoma wieńcami. Na końcu ściany południowej popiersie św. Ignacego Loyoli w medalionie.
Ponadto ściany ozdobione są zacheuszkami oraz różnymi, częściowo zniszczonymi napisami zostawiony przez pątników w XVII wieku: „SAMUEL RESPONDOWSKI”, „CHRISTOPER”, „ANDREAS”, „1616”, „1618”, „MARTIN SPIONKIEWICZ”, „NICE AD 1660”, „ALEXIA KWAŚNIOWSKA ND 1660”, „[...]1661[...]”, „ALBERTUS [...]”, tarcza zegara słonecznego oraz napisy: „FRANCISCVS PETRICKI / A(NNO) D(OMINI) 1650”, „PAN JOANNES [...] NICOLA [...] 1620 [...]”, „1649”.](https://sdm.upjp2.edu.pl/synchronized/Work/598086ef08cb5d7405b1f20a/WorkImage/5b485be76ffdce9ae02af730/5b485be76ffdce9ae02af730.jpg?rand=1713976027)
![Zdjęcie nr 9: Polichromia na ścianie północnej znajduje się na wysokości dwóch trzecich ściany, a na ścianie północnej zajmuje prawie całą powierzchnię. Całość obiega od góry szeroki fryz z podwieszoną draperią, poniżej znajdują się różne sceny z życia i męczeństwa świętych. Na ścianie zachodniej, ponad chórem muzycznym podwieszone są festony i girlandy. Na ścianie północnej, od lewej przedstawione zostały następujące sceny: św. Karol Boromeusz ujęty w owalnym medalionie, następnie stygmatyzacja św. Franciszka z Asyżu, św. Dionizy w stroju biskupa z pastorałem i odciętą głową w dłoniach, pusty tron z baldachimem i nierozpoznany święty w stroju duchownego. Całość ukazana jest na tle pejzażu z miastem w oddali, powyżej widoczne są skłębione chmury. Po prawej stronie arkady tęczowej, nad ołtarzem Ukrzyżowania podwieszona jest tkanina, a na jej tle widnieje złote słońce (?). Ściana południowa podzielona jest na dwie strefy. W strefie dolnej, w pierwszej kwaterze od lewej strony znajduje się przedstawienie świętego biskupa, kolejne kwatery są nieczytelne, przeważnie ozdobione podwieszonymi draperiami. Strefa górna podzielona jest na dwie kwatery. W pierwszej, od lewej strony ukazani są: św. Jan Kanty przed Matką Boską z Dzieciątkiem, z aniołem podtrzymującym wieńce nad głową świętego i herbem Uniwersytetu Jagiellońskiego w prawym górnym narożu. W kwaterze drugiej scena męczeńskiej śmierci św. Wojciecha, w której oprawcy ubrani są w stroje szwedzkie. W prawym górnym narożu anioł z dwoma wieńcami. Na końcu ściany południowej popiersie św. Ignacego Loyoli w medalionie.
Ponadto ściany ozdobione są zacheuszkami oraz różnymi, częściowo zniszczonymi napisami zostawiony przez pątników w XVII wieku: „SAMUEL RESPONDOWSKI”, „CHRISTOPER”, „ANDREAS”, „1616”, „1618”, „MARTIN SPIONKIEWICZ”, „NICE AD 1660”, „ALEXIA KWAŚNIOWSKA ND 1660”, „[...]1661[...]”, „ALBERTUS [...]”, tarcza zegara słonecznego oraz napisy: „FRANCISCVS PETRICKI / A(NNO) D(OMINI) 1650”, „PAN JOANNES [...] NICOLA [...] 1620 [...]”, „1649”.](https://sdm.upjp2.edu.pl/synchronized/Work/598086ef08cb5d7405b1f20a/WorkImage/5b485be7eebaa19af2e4f4b9/5b485be7eebaa19af2e4f4b9.jpg?rand=1713976027)
![Zdjęcie nr 10: Polichromia na ścianie północnej znajduje się na wysokości dwóch trzecich ściany, a na ścianie północnej zajmuje prawie całą powierzchnię. Całość obiega od góry szeroki fryz z podwieszoną draperią, poniżej znajdują się różne sceny z życia i męczeństwa świętych. Na ścianie zachodniej, ponad chórem muzycznym podwieszone są festony i girlandy. Na ścianie północnej, od lewej przedstawione zostały następujące sceny: św. Karol Boromeusz ujęty w owalnym medalionie, następnie stygmatyzacja św. Franciszka z Asyżu, św. Dionizy w stroju biskupa z pastorałem i odciętą głową w dłoniach, pusty tron z baldachimem i nierozpoznany święty w stroju duchownego. Całość ukazana jest na tle pejzażu z miastem w oddali, powyżej widoczne są skłębione chmury. Po prawej stronie arkady tęczowej, nad ołtarzem Ukrzyżowania podwieszona jest tkanina, a na jej tle widnieje złote słońce (?). Ściana południowa podzielona jest na dwie strefy. W strefie dolnej, w pierwszej kwaterze od lewej strony znajduje się przedstawienie świętego biskupa, kolejne kwatery są nieczytelne, przeważnie ozdobione podwieszonymi draperiami. Strefa górna podzielona jest na dwie kwatery. W pierwszej, od lewej strony ukazani są: św. Jan Kanty przed Matką Boską z Dzieciątkiem, z aniołem podtrzymującym wieńce nad głową świętego i herbem Uniwersytetu Jagiellońskiego w prawym górnym narożu. W kwaterze drugiej scena męczeńskiej śmierci św. Wojciecha, w której oprawcy ubrani są w stroje szwedzkie. W prawym górnym narożu anioł z dwoma wieńcami. Na końcu ściany południowej popiersie św. Ignacego Loyoli w medalionie.
Ponadto ściany ozdobione są zacheuszkami oraz różnymi, częściowo zniszczonymi napisami zostawiony przez pątników w XVII wieku: „SAMUEL RESPONDOWSKI”, „CHRISTOPER”, „ANDREAS”, „1616”, „1618”, „MARTIN SPIONKIEWICZ”, „NICE AD 1660”, „ALEXIA KWAŚNIOWSKA ND 1660”, „[...]1661[...]”, „ALBERTUS [...]”, tarcza zegara słonecznego oraz napisy: „FRANCISCVS PETRICKI / A(NNO) D(OMINI) 1650”, „PAN JOANNES [...] NICOLA [...] 1620 [...]”, „1649”.](https://sdm.upjp2.edu.pl/synchronized/Work/598086ef08cb5d7405b1f20a/WorkImage/5b485be4784d5b9aec3f4910/5b485be4784d5b9aec3f4910.jpg?rand=1713976027)
![Zdjęcie nr 11: Polichromia na ścianie północnej znajduje się na wysokości dwóch trzecich ściany, a na ścianie północnej zajmuje prawie całą powierzchnię. Całość obiega od góry szeroki fryz z podwieszoną draperią, poniżej znajdują się różne sceny z życia i męczeństwa świętych. Na ścianie zachodniej, ponad chórem muzycznym podwieszone są festony i girlandy. Na ścianie północnej, od lewej przedstawione zostały następujące sceny: św. Karol Boromeusz ujęty w owalnym medalionie, następnie stygmatyzacja św. Franciszka z Asyżu, św. Dionizy w stroju biskupa z pastorałem i odciętą głową w dłoniach, pusty tron z baldachimem i nierozpoznany święty w stroju duchownego. Całość ukazana jest na tle pejzażu z miastem w oddali, powyżej widoczne są skłębione chmury. Po prawej stronie arkady tęczowej, nad ołtarzem Ukrzyżowania podwieszona jest tkanina, a na jej tle widnieje złote słońce (?). Ściana południowa podzielona jest na dwie strefy. W strefie dolnej, w pierwszej kwaterze od lewej strony znajduje się przedstawienie świętego biskupa, kolejne kwatery są nieczytelne, przeważnie ozdobione podwieszonymi draperiami. Strefa górna podzielona jest na dwie kwatery. W pierwszej, od lewej strony ukazani są: św. Jan Kanty przed Matką Boską z Dzieciątkiem, z aniołem podtrzymującym wieńce nad głową świętego i herbem Uniwersytetu Jagiellońskiego w prawym górnym narożu. W kwaterze drugiej scena męczeńskiej śmierci św. Wojciecha, w której oprawcy ubrani są w stroje szwedzkie. W prawym górnym narożu anioł z dwoma wieńcami. Na końcu ściany południowej popiersie św. Ignacego Loyoli w medalionie.
Ponadto ściany ozdobione są zacheuszkami oraz różnymi, częściowo zniszczonymi napisami zostawiony przez pątników w XVII wieku: „SAMUEL RESPONDOWSKI”, „CHRISTOPER”, „ANDREAS”, „1616”, „1618”, „MARTIN SPIONKIEWICZ”, „NICE AD 1660”, „ALEXIA KWAŚNIOWSKA ND 1660”, „[...]1661[...]”, „ALBERTUS [...]”, tarcza zegara słonecznego oraz napisy: „FRANCISCVS PETRICKI / A(NNO) D(OMINI) 1650”, „PAN JOANNES [...] NICOLA [...] 1620 [...]”, „1649”.](https://sdm.upjp2.edu.pl/synchronized/Work/598086ef08cb5d7405b1f20a/WorkImage/5b485be4929d679ae6aa6746/5b485be4929d679ae6aa6746.jpg?rand=1713976027)
![Zdjęcie nr 12: Polichromia na ścianie północnej znajduje się na wysokości dwóch trzecich ściany, a na ścianie północnej zajmuje prawie całą powierzchnię. Całość obiega od góry szeroki fryz z podwieszoną draperią, poniżej znajdują się różne sceny z życia i męczeństwa świętych. Na ścianie zachodniej, ponad chórem muzycznym podwieszone są festony i girlandy. Na ścianie północnej, od lewej przedstawione zostały następujące sceny: św. Karol Boromeusz ujęty w owalnym medalionie, następnie stygmatyzacja św. Franciszka z Asyżu, św. Dionizy w stroju biskupa z pastorałem i odciętą głową w dłoniach, pusty tron z baldachimem i nierozpoznany święty w stroju duchownego. Całość ukazana jest na tle pejzażu z miastem w oddali, powyżej widoczne są skłębione chmury. Po prawej stronie arkady tęczowej, nad ołtarzem Ukrzyżowania podwieszona jest tkanina, a na jej tle widnieje złote słońce (?). Ściana południowa podzielona jest na dwie strefy. W strefie dolnej, w pierwszej kwaterze od lewej strony znajduje się przedstawienie świętego biskupa, kolejne kwatery są nieczytelne, przeważnie ozdobione podwieszonymi draperiami. Strefa górna podzielona jest na dwie kwatery. W pierwszej, od lewej strony ukazani są: św. Jan Kanty przed Matką Boską z Dzieciątkiem, z aniołem podtrzymującym wieńce nad głową świętego i herbem Uniwersytetu Jagiellońskiego w prawym górnym narożu. W kwaterze drugiej scena męczeńskiej śmierci św. Wojciecha, w której oprawcy ubrani są w stroje szwedzkie. W prawym górnym narożu anioł z dwoma wieńcami. Na końcu ściany południowej popiersie św. Ignacego Loyoli w medalionie.
Ponadto ściany ozdobione są zacheuszkami oraz różnymi, częściowo zniszczonymi napisami zostawiony przez pątników w XVII wieku: „SAMUEL RESPONDOWSKI”, „CHRISTOPER”, „ANDREAS”, „1616”, „1618”, „MARTIN SPIONKIEWICZ”, „NICE AD 1660”, „ALEXIA KWAŚNIOWSKA ND 1660”, „[...]1661[...]”, „ALBERTUS [...]”, tarcza zegara słonecznego oraz napisy: „FRANCISCVS PETRICKI / A(NNO) D(OMINI) 1650”, „PAN JOANNES [...] NICOLA [...] 1620 [...]”, „1649”.](https://sdm.upjp2.edu.pl/synchronized/Work/598086ef08cb5d7405b1f20a/WorkImage/5b485be35dec039ada3d820f/5b485be35dec039ada3d820f.jpg?rand=1713976027)
![Zdjęcie nr 13: Polichromia na ścianie północnej znajduje się na wysokości dwóch trzecich ściany, a na ścianie północnej zajmuje prawie całą powierzchnię. Całość obiega od góry szeroki fryz z podwieszoną draperią, poniżej znajdują się różne sceny z życia i męczeństwa świętych. Na ścianie zachodniej, ponad chórem muzycznym podwieszone są festony i girlandy. Na ścianie północnej, od lewej przedstawione zostały następujące sceny: św. Karol Boromeusz ujęty w owalnym medalionie, następnie stygmatyzacja św. Franciszka z Asyżu, św. Dionizy w stroju biskupa z pastorałem i odciętą głową w dłoniach, pusty tron z baldachimem i nierozpoznany święty w stroju duchownego. Całość ukazana jest na tle pejzażu z miastem w oddali, powyżej widoczne są skłębione chmury. Po prawej stronie arkady tęczowej, nad ołtarzem Ukrzyżowania podwieszona jest tkanina, a na jej tle widnieje złote słońce (?). Ściana południowa podzielona jest na dwie strefy. W strefie dolnej, w pierwszej kwaterze od lewej strony znajduje się przedstawienie świętego biskupa, kolejne kwatery są nieczytelne, przeważnie ozdobione podwieszonymi draperiami. Strefa górna podzielona jest na dwie kwatery. W pierwszej, od lewej strony ukazani są: św. Jan Kanty przed Matką Boską z Dzieciątkiem, z aniołem podtrzymującym wieńce nad głową świętego i herbem Uniwersytetu Jagiellońskiego w prawym górnym narożu. W kwaterze drugiej scena męczeńskiej śmierci św. Wojciecha, w której oprawcy ubrani są w stroje szwedzkie. W prawym górnym narożu anioł z dwoma wieńcami. Na końcu ściany południowej popiersie św. Ignacego Loyoli w medalionie.
Ponadto ściany ozdobione są zacheuszkami oraz różnymi, częściowo zniszczonymi napisami zostawiony przez pątników w XVII wieku: „SAMUEL RESPONDOWSKI”, „CHRISTOPER”, „ANDREAS”, „1616”, „1618”, „MARTIN SPIONKIEWICZ”, „NICE AD 1660”, „ALEXIA KWAŚNIOWSKA ND 1660”, „[...]1661[...]”, „ALBERTUS [...]”, tarcza zegara słonecznego oraz napisy: „FRANCISCVS PETRICKI / A(NNO) D(OMINI) 1650”, „PAN JOANNES [...] NICOLA [...] 1620 [...]”, „1649”.](https://sdm.upjp2.edu.pl/synchronized/Work/598086ef08cb5d7405b1f20a/WorkImage/5b485be46ffdce9ae02af724/5b485be46ffdce9ae02af724.jpg?rand=1713976027)
![Zdjęcie nr 14: Polichromia na ścianie północnej znajduje się na wysokości dwóch trzecich ściany, a na ścianie północnej zajmuje prawie całą powierzchnię. Całość obiega od góry szeroki fryz z podwieszoną draperią, poniżej znajdują się różne sceny z życia i męczeństwa świętych. Na ścianie zachodniej, ponad chórem muzycznym podwieszone są festony i girlandy. Na ścianie północnej, od lewej przedstawione zostały następujące sceny: św. Karol Boromeusz ujęty w owalnym medalionie, następnie stygmatyzacja św. Franciszka z Asyżu, św. Dionizy w stroju biskupa z pastorałem i odciętą głową w dłoniach, pusty tron z baldachimem i nierozpoznany święty w stroju duchownego. Całość ukazana jest na tle pejzażu z miastem w oddali, powyżej widoczne są skłębione chmury. Po prawej stronie arkady tęczowej, nad ołtarzem Ukrzyżowania podwieszona jest tkanina, a na jej tle widnieje złote słońce (?). Ściana południowa podzielona jest na dwie strefy. W strefie dolnej, w pierwszej kwaterze od lewej strony znajduje się przedstawienie świętego biskupa, kolejne kwatery są nieczytelne, przeważnie ozdobione podwieszonymi draperiami. Strefa górna podzielona jest na dwie kwatery. W pierwszej, od lewej strony ukazani są: św. Jan Kanty przed Matką Boską z Dzieciątkiem, z aniołem podtrzymującym wieńce nad głową świętego i herbem Uniwersytetu Jagiellońskiego w prawym górnym narożu. W kwaterze drugiej scena męczeńskiej śmierci św. Wojciecha, w której oprawcy ubrani są w stroje szwedzkie. W prawym górnym narożu anioł z dwoma wieńcami. Na końcu ściany południowej popiersie św. Ignacego Loyoli w medalionie.
Ponadto ściany ozdobione są zacheuszkami oraz różnymi, częściowo zniszczonymi napisami zostawiony przez pątników w XVII wieku: „SAMUEL RESPONDOWSKI”, „CHRISTOPER”, „ANDREAS”, „1616”, „1618”, „MARTIN SPIONKIEWICZ”, „NICE AD 1660”, „ALEXIA KWAŚNIOWSKA ND 1660”, „[...]1661[...]”, „ALBERTUS [...]”, tarcza zegara słonecznego oraz napisy: „FRANCISCVS PETRICKI / A(NNO) D(OMINI) 1650”, „PAN JOANNES [...] NICOLA [...] 1620 [...]”, „1649”.](https://sdm.upjp2.edu.pl/synchronized/Work/598086ef08cb5d7405b1f20a/WorkImage/5b485be4eebaa19af2e4f4ad/5b485be4eebaa19af2e4f4ad.jpg?rand=1713976027)
![Zdjęcie nr 15: Polichromia na ścianie północnej znajduje się na wysokości dwóch trzecich ściany, a na ścianie północnej zajmuje prawie całą powierzchnię. Całość obiega od góry szeroki fryz z podwieszoną draperią, poniżej znajdują się różne sceny z życia i męczeństwa świętych. Na ścianie zachodniej, ponad chórem muzycznym podwieszone są festony i girlandy. Na ścianie północnej, od lewej przedstawione zostały następujące sceny: św. Karol Boromeusz ujęty w owalnym medalionie, następnie stygmatyzacja św. Franciszka z Asyżu, św. Dionizy w stroju biskupa z pastorałem i odciętą głową w dłoniach, pusty tron z baldachimem i nierozpoznany święty w stroju duchownego. Całość ukazana jest na tle pejzażu z miastem w oddali, powyżej widoczne są skłębione chmury. Po prawej stronie arkady tęczowej, nad ołtarzem Ukrzyżowania podwieszona jest tkanina, a na jej tle widnieje złote słońce (?). Ściana południowa podzielona jest na dwie strefy. W strefie dolnej, w pierwszej kwaterze od lewej strony znajduje się przedstawienie świętego biskupa, kolejne kwatery są nieczytelne, przeważnie ozdobione podwieszonymi draperiami. Strefa górna podzielona jest na dwie kwatery. W pierwszej, od lewej strony ukazani są: św. Jan Kanty przed Matką Boską z Dzieciątkiem, z aniołem podtrzymującym wieńce nad głową świętego i herbem Uniwersytetu Jagiellońskiego w prawym górnym narożu. W kwaterze drugiej scena męczeńskiej śmierci św. Wojciecha, w której oprawcy ubrani są w stroje szwedzkie. W prawym górnym narożu anioł z dwoma wieńcami. Na końcu ściany południowej popiersie św. Ignacego Loyoli w medalionie.
Ponadto ściany ozdobione są zacheuszkami oraz różnymi, częściowo zniszczonymi napisami zostawiony przez pątników w XVII wieku: „SAMUEL RESPONDOWSKI”, „CHRISTOPER”, „ANDREAS”, „1616”, „1618”, „MARTIN SPIONKIEWICZ”, „NICE AD 1660”, „ALEXIA KWAŚNIOWSKA ND 1660”, „[...]1661[...]”, „ALBERTUS [...]”, tarcza zegara słonecznego oraz napisy: „FRANCISCVS PETRICKI / A(NNO) D(OMINI) 1650”, „PAN JOANNES [...] NICOLA [...] 1620 [...]”, „1649”.](https://sdm.upjp2.edu.pl/synchronized/Work/598086ef08cb5d7405b1f20a/WorkImage/5b485be7f8477d9acd6c9622/5b485be7f8477d9acd6c9622.jpg?rand=1713976027)
![Zdjęcie nr 16: Polichromia na ścianie północnej znajduje się na wysokości dwóch trzecich ściany, a na ścianie północnej zajmuje prawie całą powierzchnię. Całość obiega od góry szeroki fryz z podwieszoną draperią, poniżej znajdują się różne sceny z życia i męczeństwa świętych. Na ścianie zachodniej, ponad chórem muzycznym podwieszone są festony i girlandy. Na ścianie północnej, od lewej przedstawione zostały następujące sceny: św. Karol Boromeusz ujęty w owalnym medalionie, następnie stygmatyzacja św. Franciszka z Asyżu, św. Dionizy w stroju biskupa z pastorałem i odciętą głową w dłoniach, pusty tron z baldachimem i nierozpoznany święty w stroju duchownego. Całość ukazana jest na tle pejzażu z miastem w oddali, powyżej widoczne są skłębione chmury. Po prawej stronie arkady tęczowej, nad ołtarzem Ukrzyżowania podwieszona jest tkanina, a na jej tle widnieje złote słońce (?). Ściana południowa podzielona jest na dwie strefy. W strefie dolnej, w pierwszej kwaterze od lewej strony znajduje się przedstawienie świętego biskupa, kolejne kwatery są nieczytelne, przeważnie ozdobione podwieszonymi draperiami. Strefa górna podzielona jest na dwie kwatery. W pierwszej, od lewej strony ukazani są: św. Jan Kanty przed Matką Boską z Dzieciątkiem, z aniołem podtrzymującym wieńce nad głową świętego i herbem Uniwersytetu Jagiellońskiego w prawym górnym narożu. W kwaterze drugiej scena męczeńskiej śmierci św. Wojciecha, w której oprawcy ubrani są w stroje szwedzkie. W prawym górnym narożu anioł z dwoma wieńcami. Na końcu ściany południowej popiersie św. Ignacego Loyoli w medalionie.
Ponadto ściany ozdobione są zacheuszkami oraz różnymi, częściowo zniszczonymi napisami zostawiony przez pątników w XVII wieku: „SAMUEL RESPONDOWSKI”, „CHRISTOPER”, „ANDREAS”, „1616”, „1618”, „MARTIN SPIONKIEWICZ”, „NICE AD 1660”, „ALEXIA KWAŚNIOWSKA ND 1660”, „[...]1661[...]”, „ALBERTUS [...]”, tarcza zegara słonecznego oraz napisy: „FRANCISCVS PETRICKI / A(NNO) D(OMINI) 1650”, „PAN JOANNES [...] NICOLA [...] 1620 [...]”, „1649”.](https://sdm.upjp2.edu.pl/synchronized/Work/598086ef08cb5d7405b1f20a/WorkImage/5b485be5e8ad5d9ace82bbce/5b485be5e8ad5d9ace82bbce.jpg?rand=1713976027)
Polichromia ścienna nawy
Województwo
MAŁOPOLSKIE
Powiat
krakowski
Gmina
Wielka Wieś
Miejscowość
Giebułtów
Metropolia
Krakowska
Diecezja
Krakowska
Dekanat
Bolechowice
Parafia
Parafia Św. Idziego
Kościół
Św. Idziego
Miejsce przechowywania
nawa kościoła
Identyfikator
DZIELO/13258
Kategoria
polichromia ścienna
Ilość
1
Czas powstania
około połowy XVII wieku
Miejsce (państwo, miasto, region geograficzny)
Małopolska
Technika i materiał
suchy fresk na pobiale
Autor noty katalogowej
Maria Działo
Dzieje zabytku
Polichromie kościoła powstały około połowy XVII wieku, jednakże odkryto je dopiero w 1936 roku podczas prac remontowych. Całość odsłonięto w wyniku prac konserwatorskich w 1948 roku. Polichromie odnotowano w aktach wizytacji biskupiej z 1783 roku, jako „malowania po kościele stare i brzydkie”.
Opis
Polichromia na ścianie północnej znajduje się na wysokości dwóch trzecich ściany, a na ścianie północnej zajmuje prawie całą powierzchnię. Całość obiega od góry szeroki fryz z podwieszoną draperią, poniżej znajdują się różne sceny z życia i męczeństwa świętych. Na ścianie zachodniej, ponad chórem muzycznym podwieszone są festony i girlandy. Na ścianie północnej, od lewej przedstawione zostały następujące sceny: św. Karol Boromeusz ujęty w owalnym medalionie, następnie stygmatyzacja św. Franciszka z Asyżu, św. Dionizy w stroju biskupa z pastorałem i odciętą głową w dłoniach, pusty tron z baldachimem i nierozpoznany święty w stroju duchownego. Całość ukazana jest na tle pejzażu z miastem w oddali, powyżej widoczne są skłębione chmury. Po prawej stronie arkady tęczowej, nad ołtarzem Ukrzyżowania podwieszona jest tkanina, a na jej tle widnieje złote słońce (?). Ściana południowa podzielona jest na dwie strefy. W strefie dolnej, w pierwszej kwaterze od lewej strony znajduje się przedstawienie świętego biskupa, kolejne kwatery są nieczytelne, przeważnie ozdobione podwieszonymi draperiami. Strefa górna podzielona jest na dwie kwatery. W pierwszej, od lewej strony ukazani są: św. Jan Kanty przed Matką Boską z Dzieciątkiem, z aniołem podtrzymującym wieńce nad głową świętego i herbem Uniwersytetu Jagiellońskiego w prawym górnym narożu. W kwaterze drugiej scena męczeńskiej śmierci św. Wojciecha, w której oprawcy ubrani są w stroje szwedzkie. W prawym górnym narożu anioł z dwoma wieńcami. Na końcu ściany południowej popiersie św. Ignacego Loyoli w medalionie.
Ponadto ściany ozdobione są zacheuszkami oraz różnymi, częściowo zniszczonymi napisami zostawiony przez pątników w XVII wieku: „SAMUEL RESPONDOWSKI”, „CHRISTOPER”, „ANDREAS”, „1616”, „1618”, „MARTIN SPIONKIEWICZ”, „NICE AD 1660”, „ALEXIA KWAŚNIOWSKA ND 1660”, „[...]1661[...]”, „ALBERTUS [...]”, tarcza zegara słonecznego oraz napisy: „FRANCISCVS PETRICKI / A(NNO) D(OMINI) 1650”, „PAN JOANNES [...] NICOLA [...] 1620 [...]”, „1649”.
Zarys problematyki artystycznej
Polichromia powstała około połowy XVII wieku w stylu, w czasie gdy w innych wnętrzach kościelnych panowały jeszcze tradycyjne konwencje zdobnicze. Zespół malowideł w kościele w Giebułtowie przedstawia się w sposób dwojaki: prowincjonalny charakter malowideł połączony został z nowymi formułami ikonograficznymi oraz niderlandzkimi wzorami ornamentów, malowanych baldachimów i pęków owocowych. Nowością jest pojawienie się również nowych, potrydenckich świętych: św. Ignacego Loyoli, św. Karola Boromeusza, a przede wszystkim św. Jana Kantego, który został kanonizowany dopiero w 1767 roku. Szczególnie interesujące jest przedstawienie św. Wojciecha, patrona Polski (zm. 997), który zginął śmiercią męczeńską z rąk Prusów, a na przedstawieniu w Giebułtowie jego oprawcami są żołnierzy szwedzcy. Czas powstania polichromii odpowiada bowiem okresowi wojen polsko-szewdzkich, a św. Wojciech uznawany jest za orędownika w walce z nieprzyjaciółmi. Ten aspekt kultu świętego rozwinął się szczególnie za panowania Jana Olbrachta i później w trakcie wojen prowadzonych z Moskwą, Turkami i Szwedami, a apogeum swoje osiągnął w połowie XVII wieku. Z kolei po drugiej stronie nawy znajduje się przedstawienie ogromnego, pustego tronu zasłanego szlachetnymi tkaninami i z podwieszonym baldachimem. Jest to etimazja, grec. ἑτοιμασία (przygotowanie), czyli w ikonografii chrześcijańskiej motyw pustego tronu, który jest przygotowany na paruzję – ponowne przyjście Chrystusa. Etimazja jest również odczytywana, jako symbol zbawienia. Obok tronu po lewej stronie stoi św. Dionizy, który w dłoniach trzyma własną, ściętą głowę. Motyw ten nazywany jest w ikonografii chrześcijańskiej kefaloforią i często był stosowany zwłaszcza w pierwszym, średniowiecznym sposobie przedstawienia tego świętego w sztuce.
Stan zachowania / Prace konserwatorskie
Polichromie odnowiono w 1987 roku.
Streszczenie
Polichromie kościoła św. Idziego w Giebułtowie powstały około połowy XVII wieku, jednakże odkryto je dopiero w 1936 roku podczas prac remontowych. Zespół malowideł przedstawia prowincjonalny charakter połączony z nowymi formułami ikonograficznymi oraz niderlandzkimi wzorami ornamentów, malowanych baldachimów i pęków owocowych. Nowością są przedstawienia potrydenckich świętych: św. Ignacego Loyoli, św. Karola Boromeusza, a przede wszystkim św. Jana Kantego, który został kanonizowany dopiero w 1767 roku. Do interesujących scen należą również przedstawienie etimazji, czyli pustego tronu na ścianie północnej oraz męczeństwa św. Wojciecha na ścianie południowej.
Bibliografia
Chrzanowski Tadeusz, Kornecki Marian , "Sztuka Ziemi Krakowskiej", Kraków 1982
"Katalog zabytków sztuki w Polsce, t. 1: Województwo krakowskie", Warszawa 1953
Subik Piotr, "W Giebułtowie. Nowy gont u świętego Idziego" , „Dziennik Polski” , s. 5-5
Kornecki Marian, "Sztuka sakralna", Kraków 1993
Rynkiewicz-Domino Wiesława, "Kult św. Wojciecha w sztuce pogranicza Prus Królewskich i Prus Książęcych" , „Studia Elbląskie” , s. 77-83
Forstner Dorothea, "Świat symboliki chrześcijańskiej. Leksykon", Warszawa 1990
ŹRÓDŁA ARCHIWALNE
Osoby związane z dziełem
Inne dzieła z tego miejsca
![Zdjęcie nr 1: Chrzcielnica została osadzona na trójstopniowej, schodkowo zmniejszającej się, kwadratowej w rzucie podstawie. Jest utworzona z trzonu w typie gruszkowatym, który podtrzymuje płytką czarę, silnie wybrzuszoną w dolnej części, z puklami i lekko wklęsłą w górnej z profilowanym, zaoblonym brzegiem. Pokrywa drewniana, sześcioboczna, zwieńczona czterema liściastymi, wolutowymi kabłąkami z kulą i krzyżem na szczycie. Na podstawie ryta inskrypcja: "A[NDREAS] M[AJERANOWSKI] / PH[ILOSOPHIAE] D[OCTOR] / P[AROCHUS] G[IEBULTOVIENSIS] / D[EO] S[ACRUM] / A[NNO] D[OMINI] / 1666".](https://sdm.upjp2.edu.pl/synchronized/Work/5761634594eef3d32613bcfa/WorkImage/5b486135f8477d9acd6c9dd2/5b486135f8477d9acd6c9dd2_blockSmall.jpg?rand=1713976027)
Podobne dzieła
Po tytule
Po kategorii
Po tagach
Po technice i materiale
![Zdjęcie nr 1: Scena ujęta malowaną ramą koloru złotego o polu stojącego prostokąta z uszakami, z prostokątnie wciętymi dłuższymi bokami i wyłamanym półkoliście bokiem górnym i półkoliście wciętym bokiem dolnym; w górnej części ozdobiona stylizowanym ornamentem akantowym. W polu głównym ukazany jest Chrystus stojący na niebieskim globie w otoczeniu dwóch aniołów. Lewą rękę ma zgiętą w łokciu, a dłoń położoną na piersi, natomiast prawą rękę ma wyprostowaną, skierowaną w dół. Na obu dłoniach widoczne są ślady męki. Twarz podłużna z długim i szeroko zakończonym nosem, okolona krótką brodą. Włosy długie, bujne, brązowe opadają na ramiona i plecy. Chrystus ubrany w czerwoną suknię, na którą narzucony jest błękitny płaszcz. Wokół głowy ma jasnozłoty kolisty nimb krzyżowy. Anioły widoczne są w półpostaci, częściowo schowane za globem ziemskim. Anioł po lewej zwrócony jest w prawo, w dłoniach trzyma koronę cierniową. Ubrany jest w suknię z niebieskimi rękawami oraz ugrową tunikę. Po prawej anioł ukazany frontalnie z krzyżem w dłoniach. Ubrany jest w białą suknię i zielony płaszcz, spięty pod szyją. Twarze aniołów są silnie zarumienione, z wyraźnymi długimi nosami, okolone długimi włosami. Po lewej stronie obrazu sygnatura: „Pinx[it] F(rater) Didacus. / Batarina 1870”.](https://sdm.upjp2.edu.pl/synchronized/Work/5761632e94eef3d32613bb2e/WorkImage/5b447b6aa5bf37726e049fe8/5b447b6aa5bf37726e049fe8_home.jpg?rand=1713976027)
![Zdjęcie nr 1: Obraz w kształcie leżącego prostokąta zbliżonego do kwadratu z przedstawieniem bł. Michała Giedroycia. Kompozycja podzielona na pole główne oraz dwanaście okalających je scen ukazujących wątki z życia błogosławionego oraz jego cuda, ujęte w złote ramki w kształcie prostokątów o ściętych narożach. Centralne przedstawienie ukazuje bł. Michała Giedroycia, klęczącego przed ołtarzem, zwróconego trzy czwarte w lewo z rozłożonymi szeroko na boki rękami. Twarz podłużna z delikatnym zarostem, wokół głowy, złoty i kolisty nimb. Błogosławiony ubrany jest w biały habit, udrapowany w gęste, pionowe fałdy, u dołu rozłożony na podłodze. Na ramionach ma pelerynę z kapturem, a na piersi czerwone serce z krzyżem - godło zakonu marków. Po prawej stronie obrazu znajduje się krucyfiks i obraz Matki Boskiej, ustawione na ciemnozielonym, prostopadłościennym ołtarzu, który stoi na niskim, szarym, dwustopniowym cokole. Na prawym boku ołtarza znajduje się kartusz, zwieńczony mitrą książęcą z herbem Poraj w polu na czerwonym tle. Z ust Chrystusa na krucyfiksie biegnie złoty napis zawijający się na kształt banderoli: „MICHAEL ESTO PATIENS VSQ[?] AD MORTEM ET HABEBIS CORONAM VITAE”. Wnętrze, w którym usytuowana jest scena ma kolor ciemnobrunatny, po prawej stronie wisi czerwona kotara, a po lewej jest otwór okienny z miejskim widokiem, przedstawiający pożar i uciekających ludzi z dobytkiem. Nad sceną główną znajduje się inskrypcja w polu o kształcie leżącego prostokąta ze ściętymi narożami: „BEATVS MICHAEL GIEDROYC DVX LITHA / ORDINIS CANONICI FRATRVM DE PAENITENTIA / BEATORVM MARTIRVM SVB REGVLA D. AVG/STINI MILITANTIVM MIRACVLIS CLARVS / ET GLORIOSVS.” Po bokach inskrypcji widoczne są dwie sceny. Po lewej stronie wyrzucenie złego ducha z opętanej Katarzyny Rybitiwki vel Rybarki, mieszczki z ul. Wiślnej: „OBSSESAM A DEMONIO LIBERAVIT”, a po prawej bł. Michał Giedroyć klęczy przed krucyfiksem wymierzając sobie razy dyscypliną: „DISCIPLINAM AGIT”.
Wokół pola głównego rozmieszczone są poszczególne sceny z życia błogosławionego, opatrzone w górnych częściach ramek inskrypcjami. Od góry, po lewej stronie: przyjęcie habitu zakonnego przez Michała Giedroycia w klasztorze w Bystrzycy, opisana u góry napisem: „SVSCIPIT HABITVM”; pod spodem scena gaszenia pożaru kamienicy Śmieszkowskiej, naprzeciw kościoła św. Marka przez błogosławionego : „INCĒDIVM MAGNVM MITIGAVIT”. Kolejne przedstawienie ukazuje bł. Giedroycia przepowiadającego przyszłość dwóm chłopcom, przyprowadzonym przez rodziców (jeden z nich miał zostać złoczyńcą, drugi księdzem): „PROPHETIA DE DVOBVS FILLIS”. Następnie scena ukazuje przepowiadanie przyszłości mężczyźnie i kobiecie, scenie towarzyszy napis: „FVTVRA PRAENVNCIAT”. Kolejna to nękanie bł. Michała Giedroycia przez dwa demony w czasie modlitwy: „A DAEMONIBVS VEREERATVR”. Cykl z prawej strony obrazu rozpoczyna od góry przedstawienie narady braci zakonnych nad miejscem pochówku bł. Giedroycia: „MAGNO TOTIVS POPVLI CONCVRSV FVNVS B. MICHAELIS […VR]”. Poniżej, kolejna scena ukazuje uratowanie upadającego z konia mężczyzny, której towarzyszy ukazujący się w chmurach Giedroyć, nad przedstawieniem napis: „SANVS REMANSIT”. Następnym przedstawieniem jest cud uratowanie trzech topiących się mężczyzn za wstawiennictwem bł. Giedroycia: „SVBMERSVM LEVAVIT”. Kolejna scena ukazuje kobietę z omdlałym, przedwcześnie urodzonym dzieckiem na rękach, żonę w połogu i męża, którzy proszą o wstawiennictwo bł. Giedroycia: „ABORTIVM PEPERIT”. Ostatnia scena po tej stronie obrazu przedstawia chorych udających się po pomoc do grobu błogosławionego: „MVLTOS EGROTOS SANAT”. Obraz zawiera również w dolnej partii dwa portrety fundatorów, a pomiędzy nimi wizerunek, który przedstawia sześciu świętych krakowskiego kościoła XV wieku: św. Szymona z Lipnicy (w jasnobrązowym habicie bernardyńskim), św. Jana Kantego ubranego w czarną togę profesorską z białą załogą pod szyją – tzw. pelerynką, następnie bł. Michała Giedroycia w białym habicie kanoników regularnych od pokuty, dalej bł. Stanisława Kazimierczyka w stroju kanonika laterańskiego, sługę Bożego Izajasza Bonera (w ciemnym habicie augustiańskim) i Świętosława Milczącego (w sutannie i komży); u góry napis „FOELIX SECVLVM”, a u dołu data „1624”. Rama obrazu drewniana, malowana na czarno. Wokół astragal, w narożach i w środkowych częściach listew związane tasiemkami wiązki liści; u dołu niski cokół zakończony astragalem, a u góry analogicznie zdobiony rozbudowany gzyms.](https://sdm.upjp2.edu.pl/synchronized/Work/5d0769457811c2aa4c9ea136/WorkImage/5d359bc9e176c63c7b8834ad/5d359bc9e176c63c7b8834ad_home.jpg?rand=1713976027)
Jak cytować?
Maria Działo, "Polichromia ścienna nawy", [w:] "Sakralne Dziedzictwo Małopolski", 2024, źródło: https://sdm.upjp2.edu.pl/dziela/polichromia-scienna-nawy