Pokłon Trzech Króli
Zdjęcie nr 1: Obraz w formie leżącego prostokąta ze sceną pokłonu trzech króli. Z lewej strony kompozycji siedzi Maria prezentująca Dzieciątko klęczącemu przed nią królowi. Jest ubrana w czerwoną suknię i niebieski płaszcz, który obszernymi fałdami okrywa jej nogi i plecy. Na głowie ma welon, wokół głowy nimb. Ma owalną, smutną twarz, niewielkie oczy i usta, spod welonu widać ciemne, zaczesane na boki włosy. Za nią stoi św. Józef z siwą brodą i włosami, ubrany w jasną suknię i brązowy płaszcz. Za ich plecami widać nakrytą strzechą stajnię ze zwierzętami. Klęczący przed Marią król prezentuje otwartą szkatułkę ze złotem. Ma podłużną twarz, siwe włosy i brodę, żółty płaszcz. Za nim stoi drugi, trzymający łódkę z kadzidłem. Jest ubrany w białą tunikę i czerwony płaszcz, na głowie ma otwartą koronę, w uszach złote kolczyki. Obok niego ostatni władca trzyma w rękach pojemnik z mirrą. Jest ubrany w bardzo obszerny, zdobiony ornamentami płaszcz, turban i otwartą koronę. Za sceną, z tyłu po prawej stronie widać architekturę miasta otoczonego murami, a za nim rozmyte wzgórza. W prawym dolnym rogu krzak wyrastający zza kamienia. W partii nieba widoczna gwiazda betlejemska.
Zdjęcie nr 2: Obraz w formie leżącego prostokąta ze sceną pokłonu trzech króli. Z lewej strony kompozycji siedzi Maria prezentująca Dzieciątko klęczącemu przed nią królowi. Jest ubrana w czerwoną suknię i niebieski płaszcz, który obszernymi fałdami okrywa jej nogi i plecy. Na głowie ma welon, wokół głowy nimb. Ma owalną, smutną twarz, niewielkie oczy i usta, spod welonu widać ciemne, zaczesane na boki włosy. Za nią stoi św. Józef z siwą brodą i włosami, ubrany w jasną suknię i brązowy płaszcz. Za ich plecami widać nakrytą strzechą stajnię ze zwierzętami. Klęczący przed Marią król prezentuje otwartą szkatułkę ze złotem. Ma podłużną twarz, siwe włosy i brodę, żółty płaszcz. Za nim stoi drugi, trzymający łódkę z kadzidłem. Jest ubrany w białą tunikę i czerwony płaszcz, na głowie ma otwartą koronę, w uszach złote kolczyki. Obok niego ostatni władca trzyma w rękach pojemnik z mirrą. Jest ubrany w bardzo obszerny, zdobiony ornamentami płaszcz, turban i otwartą koronę. Za sceną, z tyłu po prawej stronie widać architekturę miasta otoczonego murami, a za nim rozmyte wzgórza. W prawym dolnym rogu krzak wyrastający zza kamienia. W partii nieba widoczna gwiazda betlejemska.
Zdjęcie nr 3: Obraz w formie leżącego prostokąta ze sceną pokłonu trzech króli. Z lewej strony kompozycji siedzi Maria prezentująca Dzieciątko klęczącemu przed nią królowi. Jest ubrana w czerwoną suknię i niebieski płaszcz, który obszernymi fałdami okrywa jej nogi i plecy. Na głowie ma welon, wokół głowy nimb. Ma owalną, smutną twarz, niewielkie oczy i usta, spod welonu widać ciemne, zaczesane na boki włosy. Za nią stoi św. Józef z siwą brodą i włosami, ubrany w jasną suknię i brązowy płaszcz. Za ich plecami widać nakrytą strzechą stajnię ze zwierzętami. Klęczący przed Marią król prezentuje otwartą szkatułkę ze złotem. Ma podłużną twarz, siwe włosy i brodę, żółty płaszcz. Za nim stoi drugi, trzymający łódkę z kadzidłem. Jest ubrany w białą tunikę i czerwony płaszcz, na głowie ma otwartą koronę, w uszach złote kolczyki. Obok niego ostatni władca trzyma w rękach pojemnik z mirrą. Jest ubrany w bardzo obszerny, zdobiony ornamentami płaszcz, turban i otwartą koronę. Za sceną, z tyłu po prawej stronie widać architekturę miasta otoczonego murami, a za nim rozmyte wzgórza. W prawym dolnym rogu krzak wyrastający zza kamienia. W partii nieba widoczna gwiazda betlejemska.
Zdjęcie nr 4: Obraz w formie leżącego prostokąta ze sceną pokłonu trzech króli. Z lewej strony kompozycji siedzi Maria prezentująca Dzieciątko klęczącemu przed nią królowi. Jest ubrana w czerwoną suknię i niebieski płaszcz, który obszernymi fałdami okrywa jej nogi i plecy. Na głowie ma welon, wokół głowy nimb. Ma owalną, smutną twarz, niewielkie oczy i usta, spod welonu widać ciemne, zaczesane na boki włosy. Za nią stoi św. Józef z siwą brodą i włosami, ubrany w jasną suknię i brązowy płaszcz. Za ich plecami widać nakrytą strzechą stajnię ze zwierzętami. Klęczący przed Marią król prezentuje otwartą szkatułkę ze złotem. Ma podłużną twarz, siwe włosy i brodę, żółty płaszcz. Za nim stoi drugi, trzymający łódkę z kadzidłem. Jest ubrany w białą tunikę i czerwony płaszcz, na głowie ma otwartą koronę, w uszach złote kolczyki. Obok niego ostatni władca trzyma w rękach pojemnik z mirrą. Jest ubrany w bardzo obszerny, zdobiony ornamentami płaszcz, turban i otwartą koronę. Za sceną, z tyłu po prawej stronie widać architekturę miasta otoczonego murami, a za nim rozmyte wzgórza. W prawym dolnym rogu krzak wyrastający zza kamienia. W partii nieba widoczna gwiazda betlejemska.
Zdjęcie nr 5: Obraz w formie leżącego prostokąta ze sceną pokłonu trzech króli. Z lewej strony kompozycji siedzi Maria prezentująca Dzieciątko klęczącemu przed nią królowi. Jest ubrana w czerwoną suknię i niebieski płaszcz, który obszernymi fałdami okrywa jej nogi i plecy. Na głowie ma welon, wokół głowy nimb. Ma owalną, smutną twarz, niewielkie oczy i usta, spod welonu widać ciemne, zaczesane na boki włosy. Za nią stoi św. Józef z siwą brodą i włosami, ubrany w jasną suknię i brązowy płaszcz. Za ich plecami widać nakrytą strzechą stajnię ze zwierzętami. Klęczący przed Marią król prezentuje otwartą szkatułkę ze złotem. Ma podłużną twarz, siwe włosy i brodę, żółty płaszcz. Za nim stoi drugi, trzymający łódkę z kadzidłem. Jest ubrany w białą tunikę i czerwony płaszcz, na głowie ma otwartą koronę, w uszach złote kolczyki. Obok niego ostatni władca trzyma w rękach pojemnik z mirrą. Jest ubrany w bardzo obszerny, zdobiony ornamentami płaszcz, turban i otwartą koronę. Za sceną, z tyłu po prawej stronie widać architekturę miasta otoczonego murami, a za nim rozmyte wzgórza. W prawym dolnym rogu krzak wyrastający zza kamienia. W partii nieba widoczna gwiazda betlejemska.

Pokłon Trzech Króli

Województwo
MAŁOPOLSKIE
Powiat
tatrzański
Gmina
Bukowina Tatrzańska
Miejscowość
Jurgów
Metropolia
Krakowska
Diecezja
Krakowska
Dekanat
Białka Tatrzańska
Parafia
Św. Sebastiana
Tagi
obraz Pokłon Trzech Króli
Miejsce przechowywania
plebania
Identyfikator
DZIELO/14180
Kategoria
obraz
Ilość
1
Czas powstania
XIX wiek
Technika i materiał
technika klejowa (?) na podłożu drewnianym
Wymiary szczegółowe
Wysokość bez ramy – 92,2 cm
Szerokość bez ramy – 135 cm
Autor noty katalogowej
Agata Felczyńska
Uznanie autorstwa-Użycie niekomercyjne-Bez utworów zależnych 3.0 Polska

Dzieje zabytku

Dzieje zabytku nie są znane.

Opis

Obraz w formie leżącego prostokąta ze sceną pokłonu trzech króli. Z lewej strony kompozycji siedzi Maria prezentująca Dzieciątko klęczącemu przed nią królowi. Jest ubrana w czerwoną suknię i niebieski płaszcz, który obszernymi fałdami okrywa jej nogi i plecy. Na głowie ma welon, wokół głowy nimb. Ma owalną, smutną twarz, niewielkie oczy i usta, spod welonu widać ciemne, zaczesane na boki włosy. Za nią stoi św. Józef z siwą brodą i włosami, ubrany w jasną suknię i brązowy płaszcz. Za ich plecami widać nakrytą strzechą stajnię ze zwierzętami. Klęczący przed Marią król prezentuje otwartą szkatułkę ze złotem. Ma podłużną twarz, siwe włosy i brodę, żółty płaszcz. Za nim stoi drugi, trzymający łódkę z kadzidłem. Jest ubrany w białą tunikę i czerwony płaszcz, na głowie ma otwartą koronę, w uszach złote kolczyki. Obok niego ostatni władca trzyma w rękach pojemnik z mirrą. Jest ubrany w bardzo obszerny, zdobiony ornamentami płaszcz, turban i otwartą koronę. Za sceną, z tyłu po prawej stronie widać architekturę miasta otoczonego murami, a za nim rozmyte wzgórza. W prawym dolnym rogu krzak wyrastający zza kamienia. W partii nieba widoczna gwiazda betlejemska.

Zarys problematyki artystycznej

Na obrazie przedstawiono scenę odwołującą się do biblijnego przekazu o mędrcach, w której trzej władcy przybywają, by złożyć hołd nowo narodzonemu Jezusowi Chrystusowi. Od pierwszej połowy XII wieku władcy są ukazywani jako królowie, często również jako przedstawiciele trzech kontynentów – Europy, Afryki i Azji. Ubrani w kosztowne stroje, w koronach lub turbanach przynoszą ze sobą dary. Do miejsca objawienia prowadziła ich widoczna na niebie gwiazda.
Obraz, którego autor nie jest znany, jest przykładam przeciętnej twórczości XIX wieku. Charakteryzuje go prosta i typowa dla tego tematu kompozycja, drobne błędy w oddaniu anatomii i przestrzeni oraz podstawowa kolorystyka.

Stan zachowania / Prace konserwatorskie

Zły, odwrocie podobrazia silnie zabrudzone, pokryte grubą warstwą kurzu, warstwa malarska słabo związana z podłożem; na całej powierzchni malowidła liczne ubytki mechaniczne warstwy malarskiej wraz z zaprawą oraz zadrapania.

Streszczenie

Obraz, którego autor nie jest znany, jest przykładam przeciętnej twórczości XIX wieku. Charakteryzuje go prosta i typowa dla tego tematu kompozycja, drobne błędy w oddaniu anatomii i przestrzeni oraz podstawowa kolorystyka.

Bibliografia

"Katalog zabytków sztuki w Polsce, t. 1: Województwo krakowskie", Warszawa 1953
"Encyklopedia katolicka, t. 19", Lublin 1979

Inne dzieła z tego miejsca

Zdjęcie nr 1: Ambona wisząca, przyścienna złożona z kosza, zaplecka oraz baldachimu. Kosz siedmioboczny, o lekko wybrzuszonej dolnej części, zakończony od góry wydatnym gzymsem. W polach plakiety utworzone z liści, górą fryz z plakietami z rozwijających się liści akantu. Ambona zamknięta od dołu ostrosłupowo, z szyszką. Zaplecek w kształcie stojącego prostokąta ujętego uszakami utworzonymi z liści akantu, z drzwiami dekorowanymi płyciną zamkniętą od góry łukiem nadwieszonym. W płycinie wizerunek Chrystusa Dobrego Pasterza. Baldachim powtarza kształt kosza, składa się z fryzu i gzymsu. W podniebiu ma wizerunek gołębicy Ducha Świętego na tle glorii promienistej, a na trzech ściankach fryzu uskrzydlone główki anielskie, zaś w zwieńczeniu rzeźbę anioła grającego na trąbce i trzymającego hierogram „IHS” . Struktura malowana na zielono; detale i ornamenty złocone i srebrzone.
ambona
Ambona
Zdjęcie nr 1: Rzeźby ukrzyżowanego Jezusa, Matki Boskiej oraz św. Jana Ewangelisty tworzące grupę Ukrzyżowania. W centrum kompozycji krzyż o trójlistnym zakończeniu ramion, na nim figura Chrystusa w typie Christo morte, przybita do krzyża trzema gwoździami. Ciało w delikatnym zwisie o stosunkowo szeroko rozłożonych ramionach, esowato wygięte, kolana zgięte, stopy w układzie prawa na lewą, głowa opada na prawy bark. Jezus ma szczupłą twarz, okoloną krótkim zarostem oraz długimi, silnie skręconymi włosami opadającymi na plecy i prawe ramię; na głowie gruba, zielona korona cierniowa. Ciało silnie wychudzone o wyraźnie podkreślonej muskulaturze oraz zapadniętej klatce piersiowej z zaznaczoną linią żeber oraz mostka. Przez biodra przewiązane krótkim, złotym perizonium zawiązanym w partii podbrzusza, z fragmentami tkaniny rozwianymi na boki, draperia silnie łamana. Po lewej stronie krzyża figura Matki Boskiej, zwrócona w stronę Ukrzyżowanego. Maria stoi w kontrapoście, ma esowato wygięto sylwetkę i głowę uniesioną do góry. Jej lewa ręka spoczywa na piersi, prawą wyciąga przed siebie. Ma pełną twarz, o wystającym podbródku. Ubrana jest w czerwoną suknię o wywiniętych mankietach oraz okalający jej ciało niebieski płaszcz; na głowie ma biały welon. Po prawej stronie figura św. Jana ukazanego w skręcie, z rękami złożonymi po lewej stronie ciała i z głową skierowaną w prawo. Święty stoi w kontrapoście, z prawym biodrem mocno wypchniętym do boku. Ma prostokątną twarz z półprzymkniętymi, migdałowatymi oczami, dużym nosem i mocno zarysowanymi ustami, wzrok kieruje w dół. Na plecy i ramiona opadają mu silnie skręcone, długie włosy. Jest ubrany w laserowaną zieloną suknię z żółtym podbiciem, silnie przylegającą do ciała i marszczoną oraz czerwony płaszcz przerzucony przez lewe ramię, opadający na lewy bok i plecy. Polichromia naturalistyczna w odsłoniętych partiach ciała.
rzeźba
Grupa Ukrzyżowania
Zdjęcie nr 1: Kościół drewniany, orientowany, o konstrukcji zrębowej, obity gontami. Budowla jednonawowa, z węższym prezbiterium zamkniętym prosto, z zakrystią i kaplicą od strony północnej i kruchtą od południa. Nawa prostokątna, bardzo wydłużona, prezbiterium krótkie, zamknięte prosto. Wszystkie ściany i strony pokrywa polichromia o motywach ornamentalnych i roślinnych otaczających sceny figuralne. Nawa przekryta stropem z zaskrzynieniami, co oznacza, że część konstrukcji dachu, która znajduje się już w przestrzeni nawy została zakryta stropem o skośnym przebiegu, a prezbiterium pozornym stropem kolebkowym. Po prawej stronie dwa duże okna w nawie i jedno w prezbiterium, trzy kolejne w kaplicy. Wejście główne od zachodu, kolejne przez południową kruchtę i do kaplicy, w ścianie zakrystii barokowy portal kamienny z ornamentem roślinnym. Ściany zewnętrzne gładkie, posadowione na niewysokim podmurowaniu zakrytym gontowym fartuchem. Dachy gontowe o konstrukcji więźbowo-zaskrzyniowej. Na kalenicy wieżyczka na sygnaturkę z baniastym hełmem krytym blachą.
kościół
Kościół parafialny św. Sebastiana
Zdjęcie nr 1: Feretron utworzony z prezentowanej w obramieniu postaci Marii Niepokalanie Poczętej na prostopadłościennej podstawie z otworami na drążki. Na froncie podstawy napis „Marcin Miśkowic 1877 r(oku) / dał sprawić” . Maria została ukazana całopostaciowo, frontalnie. Spogląda nieznacznie w prawo, ma podłużną twarz z wąskim nosem, dużymi oczami i zaznaczonymi rumieńcami. Na lewej ręce trzyma Dzieciątko, prawą podtrzymuje jego stopę. Stoi na złotym półksiężycu opartym na srebrnych obłokach. Jest ubrana w ciemnobrązową suknię, na którą ma narzucony jasnobrązowy płaszcz oraz srebrny welon zakrywający głowę i opadający na ramiona; wokół głowy ma nimb z 12 gwiazdami. Dzieciątko siedzi, jest nagie, prawą ręką czyni gest błogosławieństwa, lewą dotyka dłoni Marii, patrzy w tym samym kierunku co Matka. Oboje mają na głowach otwarte korony. Figury otacza obramienie utworzone z symetrycznie ułożonych, jasnobrązowych liści akantu złączonych fragmentami roraille’a, palmety i posadowionych na wolutach zdobionych cekinami. Polichromia w partiach ciała naturalistyczna, podstawa granatowa.
feretron
Matka Boska Niepokalanie Poczęta
Zdjęcie nr 1: Feretron złożony z kompozycji rzeźbiarskiej ustawionej na prostopadłościennej podstawie z otworami na drążki. Na środku całopostaciowa figura Marii ustawionej frontalnie, ze złożonymi rękami. Maria patrzy przed siebie, ma małe, niebieskie oczy, szeroki nos i drobne usta. Ciemnobrązowe, kręcone włosy spływają jej na plecy. Jest ubrana w długą, złotą suknię przewiązaną w pasie i dekorowaną pasami srebrnej koronki na rękawach i powyżej dolnej krawędzi. Na głowie ma koronę zamkniętą zwieńczoną krzyżykiem na kuli. Maria stoi na niebieskiej półkuli, na tle glorii promienistej utworzonej z wiązek złotych, prostych promieni ułożonych naprzemiennie z pojedynczymi, srebrnymi, na końcach których umieszczono sześcioramienne gwiazdki. Postać jest flankowana przez dwie srebrne kolumny jońskie, na których ustawiono postumenty dla zwróconych do siebie aniołów trzymających nad głową Marii jej monogram w otoczeniu obłoków i glorii promienistej. Anioły kierują wzrok na Marię, stoją na srebrnych obłokach, mają złote skrzydła i złote szarfy owinięte wokół bioder. Polichromia w partiach ciała naturalistyczna, podstawa granatowa z czerwonym profilem.
feretron
Matka Boska Niepokalanie Poczęta
Zdjęcie nr 1: Rzeźba pełna, Madonna ukazana w całej postaci, zwrócona frontalnie, stojąca na chmurach, z księżycem pod prawą stopą, dłońmi złożonymi do modlitwy i głową lekko uniesioną do góry. Ma wydłużoną twarz o pełnych policzkach, oczy niewielkie, zwrócone ku górze, prosty nos, usta małe i pełne. Długie, gęste, falowane włosy opadają jej na plecy. Na głowie korona otwarta, wokół niej nimb złożony z 12 gwiazd. Jest ubrana w długą suknię spodnią o wąskich rękawach i krótszą wierzchnią o szerokich rękawach, obficie drapowaną w drobne fałdy, brzegi stroju rozwiane. Na piersi ma zawieszony różaniec, którego koniec sięga wysokości kolan. Postać okrywa płaszcz zapięty pod szyją i opadający na ramiona i plecy, z odwiniętym brzegiem. Polichromia naturalistyczna w odsłoniętych partiach ciała, szaty i atrybuty złocone i srebrzone.
rzeźba
Matka Boska Różańcowa

Podobne dzieła

Po tytule

Po kategorii

Po tagach

Zdjęcie nr 1: Obraz w kształcie stojącego prostokąta, ujęty ramą w z uszakami i wklęsło ściętymi narożami w górnej części. Dzieło utrzymane jest w ciemnej kolorystyce, dominują poszarzałe ugry i brązy. W centrum kompozycji została przedstawiona scena Pokłonu pasterzy. W centrum kompozycji ukazana Matka Boska z Dzieciątkiem ułożonym na pieluszce w żłóbku. Maria ukazana jest w pozycji siedzącej, z głową skierowaną w lewo, rękami podtrzymuje pieluszkę. Twarz okrągła o delikatnych rysach, jasnej karnacji z silnie zarumienionymi policzkami. Ubrana jest w jasnoróżową suknię, niebieski płaszcz oraz biały welon założony na głowę. Przed żłóbkiem po lewej i prawej stronie obrazu klęczą pasterze. Pasterze ubrani są w różnokolorowe szaty z przerzuconymi diagonalnie płaszczami. Wyżej, po lewej stronie stoi św. Józef ubrany w białą suknię oraz jasnobrązowy płaszcz założony na lewe ramię. Twarz o rysach dojrzałego mężczyzny z średniej długości brodą, okolona krótkimi włosami. Nad Matką Boską ukazani są kolejni dwaj pasterze oraz kobieta z koszem czerwonych owoców na głowie. Pasterz stojący najbliżej Marii trzyma w dłoniach białego baranka i kij pasterski. W tle za św. Józefem widoczna jest murowana stajenka betlejemska oraz stojące w niej zwierzęta. W górnej części obrazu gęste, szare obłoki oraz dwie pary uskrzydlonych główek anielskich, pomiędzy którymi, pośrodku przenikają wyraźne, złote promienie.
obraz

Pokłon pasterzy

Zdjęcie nr 1: Obraz w kształcie leżącego prostokąta o wydłużonych proporcjach. Na tle stajenki przedstawiona została scena Pokłonu pasterzy. W centrum kompozycji ukazany Jezus leżący na białej tkaninie, w żłóbku. Jasnowłose Dzieciątko jest nagie, zwraca swoją głowę w prawo, w kierunku Marii. Jego prawa ręka jest uniesiona do policzka, lewa ułożona wzdłuż ciała; nogi delikatnie ugięte. Za żłóbkiem ukazany klęczący anioł o długich, jasnobrązowych włosach ubrany w czerwono-zielone szaty. Skrzydła anioła są szeroko rozpostarte. Jego głowa jest pochylona do dołu, a ręce skrzyżowane na piersi. Powyżej kolejny anioł w otoczeniu obłoków trzymający w rękach banderolę. Z lewej strony kompozycji ukazani klęczący Maria (na pierwszym planie) i św. Józef (nieco z tyłu). Maria przedstawiona jako młoda kobieta o owalnej twarzy i dużych, ciemnych oczach. Głowa pochylona do dołu, ręce złożone w geście modlitwy. Maria ubrana jest w jasnoróżową suknię, białą chustę oraz jasnoniebieski, obszerny płaszcz zarzucony na głowę. Spod płaszcza widoczna bosa stopa. Święty Józef został ukazany jako starszy, siwowłosy mężczyzna z krótką brodą i wąsami ubrany z zielono-brązowe szaty. Ręce trzyma złożone w geście modlitwy. Kompozycję dopełniają postaci trzech pasterzy, jednego z lewej strony obrazu, dwóch z prawej. Pasterz przedstawiony z lewej został ukazany frontalnie w pozycji stojącej, jego nogi są lekko ugięte. W rękach trzyma biały instrument (?) o gruszkowatym kształcie. Postać ubrana jest w krótki, jasnobrązowy kaftan oraz czerwony płaszcz, na głowie ma różową, stożkowatą czapkę. Pierwszy z pasterzy przedstawionych z prawej strony obrazu został ukazany z lewego profilu, w pozycji klęczącej. Postać o dłuższych, brązowych włosach i brodzie w tym samym kolorze pochyla głowę w stronę Dzieciątka. Prawą rękę pasterz składa na piersi, w lewej opuszczonej wzdłuż ciała trzyma czarny kapelusz. Ubrany jest w jasnobrązową szatę, odsłaniającą lewe ramię i część torsu oraz ciemnobłękitny płaszcz. Na nogach ma czarne buty z wysokimi cholewkami. U jego stóp przedstawiono leżącą, białą owieczkę, nieco z tyłu osła i wołu. Trzeci z pasterzy został ukazany w pozycji stojącej, w silnym wykroku. Postać o dłuższych, brązowych włosach i brodzie, na ramionach trzyma białą owieczkę. Pasterz ubrany jest w jasnoróżowy kaftan, wąskie, szare spodnie oraz czarne buty z wysokimi cholewkami. Na drugim planie zostały ukazane fragmenty architektury otwierającej się dwoma prześwitami na rozległy, górzysty pejzaż. W arkadzie z prawej strony widoczne są dwie kolejne postaci, ukazane w znacznie pomniejszonej skali. W prawym, dolnym narożu kompozycji napis: „M.G.M.L. A(N)NO D(OMI)NI 1636 / Malowany 1636 / Poprawiany 1863”. Kolorystka obrazu żywa, utrzymana w ciepłej tonacji.
obraz

Pokłon pasterzy

Zdjęcie nr 1: Obraz w formie leżącego prostokąta o ściętych narożach. Po lewej stronie kompozycji siedząca Maria zwrócona w trzech czwartych w lewo, trzyma na kolanach Dzieciątko, za nią stoi św. Józef. Maria ubrana jest w jasnoróżową suknię, błękitny płaszcz zarzucony na kolana oraz biały welon zawinięty wokół głowy i szyi. Dzieciątko w pozycji leżącej, owinięte białą pieluszką. Obok Marii stoi żłób, za nim widoczna głowa wołu. Józef ukazany w pozycji stojącej, w prawej ręce trzyma laskę. Ubrany jest w fioletową tunikę oraz żółty płaszcz zarzucony na ramiona. W prawej części obrazu przedstawieni trzej pasterze. Pierwszy ukazany jako młodzieniec, klęczy przed Marią, prawą dłoń kładzie na piersi, w lewej trzyma flety. Ubrany jest w brązowy płaszcz podbity futrem zawieszony na prawem ramieniu i opadający na nogi, odsłaniający tors i lewą rękę. Za nim stoi kolejny pasterz ukazany jako młody mężczyzna, prawą dłoń kładzie na ramieniu pierwszego, lewą przyciska do piersi kapelusz. Ubrany jest w tunikę z futra oraz czerwony płaszcz przewiązany przez biodra, przy boku ma przywiązane flety, na nogach wysokie buty. Obok niego stoi pochylony pasterz ukazany jako dojrzały mężczyzna. Ubrany jest w brązową tunikę, na głowie ma kapelusz. Na pierwszym planie leżący tyłem baranek oraz kosz z pisklętami. Scena usytuowana w szopce, w tle rozgwieżdżone niebo, z jednej gwiazdy pada wiązka światła na Marię i Dzieciątko. Obraz ujęty dekorowaną ornamentem roślinnym, złoconą ramą.
obraz

Pokłon pasterzy

Zdjęcie nr 1: Obraz o formie prostokąta zbliżonego do kwadratu z przedstawieniem Pokłonu Pasterzy. W centrum kompozycji ukazana w trzech czwartych siedząca Maria podtrzymująca obiema rękami nagie, leżące na białej tkaninie Dzieciątko, otoczone poświatą. Twarz ma okrągłą, okoloną długimi włosami opadającymi na plecy. Ubrana jest w różową suknię, przepasaną w talii oraz przerzucony przez kolana niebieski płaszcz. Przed Dzieciątkiem klęczą dwa adorujące anioły ze skrzyżowanymi na piersi dłońmi. Za nimi, w prawej części obrazu postacie trzech pasterzy. Na pierwszym planie klęczący na jedno kolano młodzieniec, obiema rękoma wsparty na lasce. Ubrany jest w niebieską tunikę i czerwone spodnie. Nad nim pochyla się drugi pasterz ukazany jako dojrzały mężczyzna, obiema rękami wsparty na lasce, ubrany w brązową tunikę. Za nimi, w tle stoi pochylony trzeci pasterz przedstawiony jako starzec z siwą brodą i łysiną na głowie. Prawą ręką przyciska do piersi flety trzymane w dłoni. Ubrany jest w brązową tunikę. W głębi, po lewej stronie obrazu, za Marią stoi św. Józef, zwrócony frontalnie z pochyloną głową, obie ręce wspiera na lasce. Ukazany jest jako starzec z brodą. Ubrany jest w niebieską tunikę oraz zawiązany diagonalnie na lewym ramieniu żółty płaszcz. W lewym dolnym rogu obrazu widoczny fragment żłóbka z sianem oraz głowy osła i wołu. W górnej części obrazu skłębione obłoki z wyłaniającą się postacią pochylonego aniołka. Scena ukazana we wnętrzu z widocznymi w tle po prawej stronie drzwiami.
obraz

Pokłon pasterzy

Zdjęcie nr 1: W środku kompozycji Maria w jasnej sukni, z niebieskim płaszczem narzuconym na ramiona i odkrytą głową siedzi, trzymając nagie Dzieciątko na kolanach. Obok niej po lewej stronie stoi św. Józef zwrócony profilem, wsparty na lasce. Na pierwszym planie Trzej Królowie: z lewej Murzyn w turbanie odwrócony tyłem klęczy, podając szkatułkę, pośrodku, zwrócony profilem klęczy brodaty monarcha w aksamitnym złotym płaszczu i podaje Dzieciątku naczynie. Trzeci król w czapce z piórem ukazuje się w prawym dolnym narożniku, pochylony otwiera szkatułę z darami. Na drugim planie po prawej grupa dwóch giermków z naczyniem. W tle po lewej architektura ruin, po prawej daleki „romantyczny” krajobraz. Koloryt soczysty, odpowiadający w tonacji wieczornej porze sceny.
obraz

Hołd Trzech Króli

Zdjęcie nr 1: Obraz w kształcie stojącego prostokąta z przedstawieniem Pokłonu pasterzy. W centrum kompozycji ukazana Matka Boska z Dzieciątkiem ułożonym na pieluszce w żłóbku. Za nią, w tle pochyla się św. Józef. W prawym, dolnym rogu klęczy zwrócony tyłem, ujęty w trzech czwartych pasterz. W lewym, dolnym rogu pasterz trzymający w ręku baranka o sylwetce silnie wygiętej do tyłu; w oddali widoczni kolejni pasterze oraz wół. Maria ukazana w pozycji siedzącej, z głową skierowaną w lewo, rękami podtrzymująca pieluszkę, na której leży Dzieciątko. Twarz okrągła, o delikatnych rysach z zarumienionymi policzkami. Ubrana jest w czerwoną suknię oraz niebieski płaszcz założony na głowę. Święty Józef przechylony jest na lewą stronę, rękami wspiera się na fragmencie budowli, w dłoni trzyma różdżkę Jessego. Twarz o rysach starszego mężczyzny, z długą i siwą brodą, okolona siwymi włosami. Ubrany jest w białą koszulę oraz jasnobrązowy płaszcz. Pasterz po prawej o siwych brodzie i włosach, z laską pasterską w lewej dłoni. Ubrany jest w oliwkową suknię oraz czerwony płaszcz zawieszony u pasa. Przed nim leży kosz z jajkami. Pasterz po lewej stronie o muskularnej sylwetce, ubrany jest w niebieską tunikę oraz onuce na nogach. Scena umiejscowiona na tle architektury. Kolorystyka ciemna, przybrudzona z dominacją brązów, czerwieni i intensywnego błękitu. Rama drewniana, profilowana i złocona.
obraz

Pokłon pasterzy

Jak cytować?

Agata Felczyńska, "Pokłon Trzech Króli", [w:] "Sakralne Dziedzictwo Małopolski", 2024, źródło:  https://sdm.upjp2.edu.pl/dziela/poklon-trzech-kroli-1

Strona:
Dodaj do porównania

Zaloguj się aby dodać do tablicy

Przejdź do logowania

Uwaga. Używamy ciasteczek. Korzystanie ze strony sdm.upjp2.edu.pl oznacza, że zgadzasz się na ich używanie. Więcej informacji znajdziesz w zakładce Polityka prywatności