Obraz z XVII wieku umieszczony w ołtarzyku, który wykonał zakonnik Jan Tuliński, stolarz i snycerz z Kalwarii Zebrzydowskiej na przełomie XVIII/XIX wieku.
Obraz w kształcie stojącego prostokąta, ujęty ramą w z uszakami i wklęsło ściętymi narożami w górnej części. Dzieło utrzymane jest w ciemnej kolorystyce, dominują poszarzałe ugry i brązy. W centrum kompozycji została przedstawiona scena Pokłonu pasterzy. W centrum kompozycji ukazana Matka Boska z Dzieciątkiem ułożonym na pieluszce w żłóbku. Maria ukazana jest w pozycji siedzącej, z głową skierowaną w lewo, rękami podtrzymuje pieluszkę. Twarz okrągła o delikatnych rysach, jasnej karnacji z silnie zarumienionymi policzkami. Ubrana jest w jasnoróżową suknię, niebieski płaszcz oraz biały welon założony na głowę. Przed żłóbkiem po lewej i prawej stronie obrazu klęczą pasterze. Pasterze ubrani są w różnokolorowe szaty z przerzuconymi diagonalnie płaszczami. Wyżej, po lewej stronie stoi św. Józef ubrany w białą suknię oraz jasnobrązowy płaszcz założony na lewe ramię. Twarz o rysach dojrzałego mężczyzny z średniej długości brodą, okolona krótkimi włosami. Nad Matką Boską ukazani są kolejni dwaj pasterze oraz kobieta z koszem czerwonych owoców na głowie. Pasterz stojący najbliżej Marii trzyma w dłoniach białego baranka i kij pasterski. W tle za św. Józefem widoczna jest murowana stajenka betlejemska oraz stojące w niej zwierzęta. W górnej części obrazu gęste, szare obłoki oraz dwie pary uskrzydlonych główek anielskich, pomiędzy którymi, pośrodku przenikają wyraźne, złote promienie.
Przedstawiona scena jest ilustracją słów Ewangelii św. Łukasza: „W tej samej okolicy przebywali w polu pasterze i trzymali straż nocną nad swoją trzodą. Naraz stanął przy nich anioł Pański i chwała Pańska zewsząd ich oświeciła, tak że bardzo się przestraszyli. Lecz anioł rzekł do nich: «Nie bójcie się! Oto zwiastuję wam radość wielką, która będzie udziałem całego narodu: dziś w mieście Dawida narodził się wam Zbawiciel, którym jest Mesjasz, Pan. A to będzie znakiem dla was: Znajdziecie Niemowlę, owinięte w pieluszki i leżące w żłobie». I nagle przyłączyło się do anioła mnóstwo zastępów niebieskich, które wielbiły Boga słowami: «Chwała Bogu na wysokościach, a na ziemi pokój ludziom Jego upodobania». Gdy aniołowie odeszli od nich do nieba, pasterze mówili nawzajem do siebie: «Pójdźmy do Betlejem i zobaczmy, co się tam zdarzyło i o czym nam Pan oznajmił». Udali się też z pośpiechem i znaleźli Maryję, Józefa i Niemowlę, leżące w żłobie […]” (Łk 2, 8-16). Niestety źródła archiwalne nie ujawniły autora dzieła.
Obraz przedstawia Pokłon pasterzy. Został namalowany w XVII wieku i następnie umieszczony w niewielkim ołtarzu bocznym w kościele w Brodach.
Maria Działo, "Pokłon pasterzy", [w:] "Sakralne Dziedzictwo Małopolski", 2025, źródło: https://sdm.upjp2.edu.pl/dziela/poklon-pasterzy-2