Ołtarzyk boczny

Dzieje zabytku

Ołtarzyk powstał w drugiej połowie XIX wieku w komplecie z drugim ołtarzykiem św. Franciszka. Pierwotnie był pomalowany na kolor ciemnoniebieski. Według przekazu ustnego brata Maurycego pierwotnie w miejscu wizerunku św. Maksymiliana Marii Kolbego znajdował się obraz olejny Matki Boskiej Bolesnej, który nie zachował się. Z inicjatywy gwardiana o. Franciszka Śliwy ołtarz wraz z obrazami poddano konserwacji w czasie drugiej wojny światowej, a następnie w latach sześćdziesiątych XX wieku. W trakcie tej ostatniej ołtarz uzyskał kolor zielony, tak jak pozostałe ołtarze w kościele. Kolejną konserwację wykonano w 1993 roku. Do 1992 roku ołtarze św. Maksymiliana Marii Kolbego oraz św. Franciszka znajdowały się w prezbiterium przy łuku tęczy. Po katastrofie związanej z wyciekiem wód podziemnych w kopalni soli i naruszeniem stabilności świątyni, a następnie przeprowadzeniem prac zabezpieczających zostały przeniesione do Kaplicy Matki Boskiej Łaskawej, skąd ponownie wróciły na miejsce przy łuku tęczy.

Opis

Ołtarz przyścienny, architektoniczny, jednoosiowy, jednokondygnacyjny ze zwieńczeniem. Mensa w formie wysokiego prostopadłościanu. Retabulum ustawione na cokole, ujęte smukłymi kolumnami kompozytowymi stojącymi na bazach. Podpory dźwigają odcinki niepełnego belkowania z rautami w partii fryzu; na nich ustawione niewielkie wazony. W polu prostokątna, złocona rama z wizerunkiem św. Maksymiliana Marii Kolbego. Zwieńczenie o nieregularnym kształcie z bokami ujętymi spływami wolutowymi, zamknięte profilowanym gzymsem w postaci łuku nadwieszonego. Na nim dwie akantowe woluty o układzie przeciwstawnym oraz prosty krzyż. W polu zwieńczenia srebrzony kartusz z kratką wewnątrz. Nastawa ujęta po bokach ażurowymi, akantowymi uszami z motywem woluty. Imposty dekorowane rautami. Struktura malowana na kolor ciemnozielony, ornamenty i detale złocone.

Zarys problematyki artystycznej

Ołtarz o formie neobarokowej, uproszczonej. Wraz z identycznym ołtarzem z wizerunkiem św. Franciszka z Asyżu stanowi część wystroju prezbiterium kościelnego i został wykonany w drugiej połowie XIX wieku przez nieznanego artystę. Autor sugerując się zapewne wystrojem kościoła, czyli kształtem istniejących ołtarzy nadał im formę neobarokową.

Stan zachowania / Prace konserwatorskie

Dobry.

Streszczenie

Ołtarz o formie neobarokowej, uproszczonej. Wraz z identycznym ołtarzem z wizerunkiem św. Franciszka z Asyżu stanowi część wystroju prezbiterium kościelnego i został wykonany w drugiej połowie XIX wieku przez nieznanego artystę. Autor sugerując się zapewne wystrojem kościoła, czyli kształtem istniejących ołtarzy nadał im formę neobarokową i pomalował na ciemnozielony kolor. Według przekazu ustnego funkcjonującego w zakonie oo. franciszkanów pierwotnie w miejscu wizerunku św. Maksymiliana Marii Kolbego znajdował się obraz olejny Matki Boskiej Bolesnej, który nie zachował się.

Bibliografia