Ołtarz pierwotnie znajdował się w kościele Cystersów w Mogile. Został pozyskany do kościoła w Plesowie (obecnie dzielnicy Krakowa, Nowej Huty) w 1921 roku, w czasie prac nad przywróceniem wnętrzu cysterskiej świątyni romańskiego charakteru. Pierwotnie stanowił część jednorodnego stylistycznie zespołu nastaw ustawionych przed filarami międzynawowymi, a widocznymi na archiwalnych fotografiach z początku XX wieku. Autora projektu powstałych wówczas nastaw nie znamy. Analiza zachowanych szczątkowo figur może wskazywać na śląskie pochodzenie autora figur.
Nastawa architektoniczna, jednokondygnacyjna, jednoosiowa ze zwieńczeniem. Ołtarz sarkofagowy, wybrzuszony, z drewnianą mensą i drewnianym portatylem integralnie zespolony z cokołem retabulum. Nastawa wsparta na ukośnie ustawionych postumentach z filarami i stojącymi przed nimi oraz z boku wolnostojącymi kolumnami z głowicami akantowymi, podtrzymującymi wspólnie, wznoszące się nad nimi belkowanie. Zwieńczenie ujęte ukośnie posadowionymi spływami wolutowymi podtrzymującymi gzyms wyłamujący się pośrodku łukowato. W środku nastawy głęboka wnęka w profilowanym obramieniu z motywem skręconego sznura, prostokątna o ściętych górą narożach, zamknięta łukiem półkolistym nadwieszonym. W niej obraz przedstawiający św. Józefa z Dzieciątkiem, w ramie powielającej wykrój wnęki, z drobnymi rocaille'ami na bokach. W zwieńczeniu wnęka prostokątna w profilowanym obramieniu, z motywem skręconego sznura, ujęta po bokach kłosami zbóż, a zwieńczona motywem akantu. W niej obraz prostokątny obraz z wyobrażeniem św. Stanisława Kostki. Na spływach wolutowych uskrzydlone nagie aniołki z przepaską na biodrach. Nad wnęką w środkowej części ołtarza wypukły kartusz ujęty rocaile'm, drobne rocaille nad wnęką i na filarach, w partii cokołu utworzona z motywu rocaille'owego konsola. Kolorystyka struktury w odcieniu zieleni wpadającej w szarość, partie detalu architektonicznego i ornamentyka złocone.
Ołtarz pierwotnie znajdował się w nawie kościoła Cystersów w Mogile i powstał w czasie kompleksowej modernizacji wnętrza zapoczątkowanej wymianą ołtarza głównego w 1745 roku. Nastawa wykazuje cechy typowe dla późnego baroku. Jego formy są bliskie ołtarzom powstających w oparciu o augsburskie ryciny ornamentalne z projektami gotowych dzieł, niezwykle popularne w Polsce i w Europie Środkowej w XVIII wieku. Analizując rzeźby pozostałe z pierwotnego wyposażenia kościoła Cystersów Anna Dettloff zasugerowała autorstwo śląskiego warsztatu rzeźbiarskiego, choć projekt mógł wykonać architekt czynny na terenie Krakowa.
Dobry, zabrudzenia w partii polichromii i złoceń.
Ołtarz powstały w drugiej połowie XVIII wieku do kościoła Cystersów w Mogile. W 1921 roku w trakcie oczyszczania cysterskiej świątyni z barokowych nastaw, ołtarz został przeniesiony do świątyni w Pleszewie (obecnie dzielnicy Nowa Huta w Krakowie).
Józef Skrabski, "Ołtarz boczny", [w:] "Sakralne Dziedzictwo Małopolski", 2024, źródło: https://sdm.upjp2.edu.pl/dziela/oltarz-boczny-66