Najświętsze Serce Jezusa
Zdjęcie nr 1: Obraz w formie stojącego prostokąta. W centrum Chrystus ukazany w półpostaci, frontalnie, lewą ręką odsłania pierś, prawą, opuszczoną, wyciąga do przodu ukazując ranę w dłoni. Twarz ma podłużną, o dużych, migdałowatych oczach, prostym, długim nosie i pełnych ustach, okoloną jasną, krotką brodą oraz jasnobrązowymi włosami, opadającymi na ramiona. Ubrany jest w luźną, białą tunikę odsłaniającą tors oraz czerwony płaszcz zawieszony diagonalnie przez lewe ramię. Na tle piersi ukazane gorejące serce w glorii promienistej. Chrystus ukazany na zielono-granatowym tle. W prawym dolnym rogu sygnatura: „J. Makarewicz / Lwów 89”. Dzieło ujęte szeroką, złoconą ramą dekorowaną motywem palmet.
Zdjęcie nr 2: Obraz w formie stojącego prostokąta. W centrum Chrystus ukazany w półpostaci, frontalnie, lewą ręką odsłania pierś, prawą, opuszczoną, wyciąga do przodu ukazując ranę w dłoni. Twarz ma podłużną, o dużych, migdałowatych oczach, prostym, długim nosie i pełnych ustach, okoloną jasną, krotką brodą oraz jasnobrązowymi włosami, opadającymi na ramiona. Ubrany jest w luźną, białą tunikę odsłaniającą tors oraz czerwony płaszcz zawieszony diagonalnie przez lewe ramię. Na tle piersi ukazane gorejące serce w glorii promienistej. Chrystus ukazany na zielono-granatowym tle. W prawym dolnym rogu sygnatura: „J. Makarewicz / Lwów 89”. Dzieło ujęte szeroką, złoconą ramą dekorowaną motywem palmet.
Zdjęcie nr 3: Obraz w formie stojącego prostokąta. W centrum Chrystus ukazany w półpostaci, frontalnie, lewą ręką odsłania pierś, prawą, opuszczoną, wyciąga do przodu ukazując ranę w dłoni. Twarz ma podłużną, o dużych, migdałowatych oczach, prostym, długim nosie i pełnych ustach, okoloną jasną, krotką brodą oraz jasnobrązowymi włosami, opadającymi na ramiona. Ubrany jest w luźną, białą tunikę odsłaniającą tors oraz czerwony płaszcz zawieszony diagonalnie przez lewe ramię. Na tle piersi ukazane gorejące serce w glorii promienistej. Chrystus ukazany na zielono-granatowym tle. W prawym dolnym rogu sygnatura: „J. Makarewicz / Lwów 89”. Dzieło ujęte szeroką, złoconą ramą dekorowaną motywem palmet.
Zdjęcie nr 4: Obraz w formie stojącego prostokąta. W centrum Chrystus ukazany w półpostaci, frontalnie, lewą ręką odsłania pierś, prawą, opuszczoną, wyciąga do przodu ukazując ranę w dłoni. Twarz ma podłużną, o dużych, migdałowatych oczach, prostym, długim nosie i pełnych ustach, okoloną jasną, krotką brodą oraz jasnobrązowymi włosami, opadającymi na ramiona. Ubrany jest w luźną, białą tunikę odsłaniającą tors oraz czerwony płaszcz zawieszony diagonalnie przez lewe ramię. Na tle piersi ukazane gorejące serce w glorii promienistej. Chrystus ukazany na zielono-granatowym tle. W prawym dolnym rogu sygnatura: „J. Makarewicz / Lwów 89”. Dzieło ujęte szeroką, złoconą ramą dekorowaną motywem palmet.
Zdjęcie nr 5: Obraz w formie stojącego prostokąta. W centrum Chrystus ukazany w półpostaci, frontalnie, lewą ręką odsłania pierś, prawą, opuszczoną, wyciąga do przodu ukazując ranę w dłoni. Twarz ma podłużną, o dużych, migdałowatych oczach, prostym, długim nosie i pełnych ustach, okoloną jasną, krotką brodą oraz jasnobrązowymi włosami, opadającymi na ramiona. Ubrany jest w luźną, białą tunikę odsłaniającą tors oraz czerwony płaszcz zawieszony diagonalnie przez lewe ramię. Na tle piersi ukazane gorejące serce w glorii promienistej. Chrystus ukazany na zielono-granatowym tle. W prawym dolnym rogu sygnatura: „J. Makarewicz / Lwów 89”. Dzieło ujęte szeroką, złoconą ramą dekorowaną motywem palmet.

Najświętsze Serce Jezusa

Województwo
MAŁOPOLSKIE
Powiat
Kraków
Gmina
Kraków
Miejscowość
Kraków
Tagi
Gorejące Serce malarstwo XIX wieku Najświętsze Serce Jezusa
Miejsce przechowywania
Pałac biskupi
Identyfikator
DZIELO/19997
Kategoria
obraz
Ilość
1
Czas powstania
1889 rok
Autor
Juliusz Makarewicz
Miejsce (państwo, miasto, region geograficzny)
Lwów
Technika i materiał
olej na płótnie
Wymiary podstawowe
szerokość – 109 cm
wysokość – 150 cm
Wymiary szczegółowe
Wysokość bez ramy – 118 cm
Szerokość bez ramy – 77 cm
Autor noty katalogowej
Paulina Kluz
Domena Publiczna

Dzieje zabytku

Obraz Najświętszego Serca Jezusa namalował Juliusz Makarewicz w 1889 roku we Lwowie. Dzieło należało do kolekcji kardynała Jana Puzyny (nr 10).

Opis

Obraz w formie stojącego prostokąta. W centrum Chrystus ukazany w półpostaci, frontalnie, lewą ręką odsłania pierś, prawą, opuszczoną, wyciąga do przodu ukazując ranę w dłoni. Twarz ma podłużną, o dużych, migdałowatych oczach, prostym, długim nosie i pełnych ustach, okoloną jasną, krotką brodą oraz jasnobrązowymi włosami, opadającymi na ramiona. Ubrany jest w luźną, białą tunikę odsłaniającą tors oraz czerwony płaszcz zawieszony diagonalnie przez lewe ramię. Na tle piersi ukazane gorejące serce w glorii promienistej. Chrystus ukazany na zielono-granatowym tle. W prawym dolnym rogu sygnatura: „J. Makarewicz / Lwów 89”. Dzieło ujęte szeroką, złoconą ramą dekorowaną motywem palmet.

Stan zachowania / Prace konserwatorskie

Zachowany w dobrym stanie, z niewielkimi przetarciami, rama zabrudzona z drobnymi ubytkami złoceń.

Inne dzieła tego autora

Zdjęcie nr 1: Nastawa ołtarzowa architektoniczna, jednoosiowa, jednokondygnacyjna ze zwieńczeniem, ustawiona na stopniu. Ołtarz prostopadłościenny, drewniany. Antepedium dekorowane trzema płycinami; środkowa w formie wieloliścia z krzyżem w polu, po jej obu stronach złocone płyciny prostokątne zakończone łukiem ostrym z laskowaniem, maswerkiem w zwieńczeniu i wicią roślinną po obu stronach laskowania. Mensa oparta jest na czterech wolno stojących kolumnach z trzonami zdobionymi motywem okręgów z wpisanymi w nie krzyżami greckimi z kapitelami korynckimi. Tabernakulum w formie prostopadłościennej skrzynki, flankowane parą kolumienek na wysokich cokołach podtrzymujących ostrołukową arkadę; na osi kolumn dwa pinakle zwieńczone kwiatonami. Na ściance frontowej drzwiczki ze złoconą płyciną w kształcie stojącego prostokąta, zamkniętego łukiem ostrym z płaskorzeźbionym kielichem z hostią w polu, obwiedzionym promienistą aureolą; po bokach kielicha dwie gwiazdki. Na gzymsie tabernakulum płaskorzeźbiona wić roślinna. Predella ustawiona na niskim cokoliku zdobionym rozetami, powyżej wklęsły wałek oraz płycina w kształcie leżącego prostokąta z rzeźbioną wicią roślinną na czerwonym tle. Nastawa flankowana parą smukłych filarów wspierających wąskie pinakle z kwiatonami i żabkami. Pole główne w formie tryptyku, poszczególne kwatery oddzielone pionowymi płycinami zdobionymi płaskorzeźbioną laską, owiniętą liśćmi stylizowanego akantu. W polu głównym obraz „Najświętsze Serce Jezusa” umieszczony w prostokątnej wnęce, zamkniętej łukiem ostrym, podtrzymanym półkolumienkami. W nadłuczach stylizowany astwerk. W lewej kwaterze obraz przedstawiający Przemienienie Pańskie. Z kolei w prawej kwaterze obraz „Ukrzyżowanie”. Gzyms kondygnacji ozdobiony jest rzeźbionym astwerkiem. Po bokach kondygnacji dwie pary wygiętych, delikatnie esowato pinakli owiniętych wolutowo zawiniętymi liśćmi stylizowanego akantu. Zwieńczenie trójosiowe, w kształcie trzech ostrołukowych aediculi wspartych zdwojonymi kolumienkami. Pomiędzy osiami podwieszone baldachimy, pod którymi ustawione są na wspornikach dwie rzeźby: po lewej stronie św. Piotra, a po prawej św. Pawła. Oś środkowa jest znacznie wyższa od bocznych, posadowiona na wysokim cokole, w którym znajduje się maswerk, flankowany pilastrami. Powyżej aedicula z głęboką wnęką, w której umieszczona jest rzeźba przedstawiająca Tron Łaski. Całość zwieńczona dwukondygnacyjnym szczytem z pinaklami, kwiatonami i żabkami. W osi bocznej, lewej w głębokiej wnęce umieszczona jest figura św. Filipa Apostoła, a po prawej stronie zwieńczenia figura św. Andrzeja. Na osi bocznych partii zwieńczenia znajdują się wsporniki z figurami aniołów. Struktura w odcieniu naturalnego drewna; ornamentyka i profile złocone, detale polichromowane.
ołtarz
Ołtarz boczny
Zdjęcie nr 1: Nastawa ołtarzowa architektoniczna, jednoosiowa, jednokondygnacyjna ze zwieńczeniem, ustawiona na stopniu. Ołtarz prostopadłościenny, drewniany. Antepedium dekorowane trzema płycinami; środkowa w formie wieloliścia z krzyżem w polu. Mensa drewniana, podtrzymywana przez parę kolumn o roślinnych kapitelach. Tabernakulum w formie prostopadłościennej skrzynki, flankowane parą kolumienek na wysokich cokołach podtrzymujących ostrołukową arkadę; na osi kolumn dwa pinakle zwieńczone kwiatonami. Na ściance frontowej drzwiczki ze złoconą płyciną w kształcie stojącego prostokąta, zamkniętego łukiem ostrym z płaskorzeźbionym sercem w polu, obwiedzionym koroną cierniową i promienistą aureolą; dookoła sześć gwiazdek. Na gzymsie tabernakulum płaskorzeźbiona wić roślinna. Predella ustawiona na niskim cokoliku zdobionym rozetami, powyżej wklęsły wałek oraz płycina w kształcie leżącego prostokąta z rzeźbioną wicią roślinną na czerwonym tle. Nastawa flankowana parą smukłych filarów wspierających wąskie pinakle z kwiatonami i żabkami. Pole główne w formie tryptyku, poszczególne kwatery oddzielone pionowymi płycinami zdobionymi płaskorzeźbioną laską, owiniętą liśćmi stylizowanego akantu. W polu głównym obraz Matki Boskiej z Dzieciątkiem umieszczony w prostokątnej wnęce, zamkniętej łukiem ostrym, podtrzymanym półkolumienkami. W nadłuczach stylizowany astwerk. W lewej kwaterze od dołu obraz przedstawiający Zwiastowanie, powyżej Zaśniecie Matki Boskiej. Z kolei w prawej kwaterze od dołu umieszczony jest obraz „Ofiarowanie Chrystusa”, a wyżej „Wniebowzięcie Najświętszej Marii Panny”. Gzyms kondygnacji ozdobiony jest astwerkiem. Zwieńczenie trójosiowe, w kształcie trzech ostrołukowych aediculi wspartych zdwojonymi kolumienkami. Pomiędzy osiami podwieszone baldachimy, pod którymi ustawione są na wspornikach dwie rzeźby świętych, z których jeden umieszczony po lewej stronie trzyma księgę, a drugi pióro. Oś środkowa jest znacznie wyższa od bocznych, posadowiona na wysokim cokole, w którym znajduje się wizerunek Matki Boskiej Nieustającej Pomocy, flankowany pilastrami i ze szczytem w formie małego kwiatonu. Powyżej aedicula z głęboką wnęką, w której umieszczone są rzeźby św. Elżbiety i Matki Boskiej przedstawiające scenę Nawiedzenia. Całość zwieńczona dwukondygnacyjnym szczytem z pinaklami, kwiatonami i żabkami. W osi bocznej, lewej w głębokiej wnęce umieszczona jest figura św. Antoniego Padewskiego, a po prawej stronie zwieńczenia figura świętego w stroju redemptorysty (być może św. Alfons Maria Liguori). Na osi bocznych partii zwieńczenia znajdują sie wsporniki z figurami aniołów. Struktura w odcieniu naturalnego drewna; ornamentyka i profile złocone, detale polichromowane.
ołtarz
Ołtarz boczny
Zdjęcie nr 1: Na dekorację malarską kościoła w Mszanie Dolnej składają się przedstawienia figuralne oraz ornamenty roślinne i fantazyjne. Polichromia ścienna prezbiterium jest bogato dekorowana motywami roślinno-fantazyjnymi. Ościeża okien na ścianie wschodniej zdobią kwiaty chabru, a powyżej na sklepieniu umieszczona jest fantazyjna, promienista gloria z językami ognia, spośród której z szarych obłoków w kształcie płomyków wyłania się Manus Dei. Naroża przęsła malowane są na czarno ze złoconymi falami. Na ścianie północnej prezbiterium w ostrołukowej arkadzie znajduje się przedstawienie Ofiary Melchizedeka, a po przeciwnej stronie Ofiary Abrahama. Całość dopełniają na ościeżach i pozostałych partiach ścian motywy kwiatowe i fantazyjne z przewagą kwiatów chabru i stylizowanych pąków. Tło ścian jest w kolorze beżowym, sklepienie w drugim przęśle prezbiterium malowane jest na niebiesko z analogiczną jak w części wschodniej malowaną promienistą glorią z językami ognia. Wschodnia ściana arkady tęczowej podzielona jest na dwie strefy. Dolna część malowana jest na kolor żółty, a w ostrołukowych płycinach umieszczone są dwie sceny: Chrzest Chrystusa po lewej stronie i Kazanie na Górze po prawej stronie. W górnej partii po obu stronach arkady na tle malowanym w kolorze zgaszonego fioletu ukazane są postacie dwunastu aniołów z kwiatami, świecami i kadzielnicami w dłoniach. Na szczycie arkady znajduje się przedstawienie Baranka Bożego, z którego piersi tryska do stojącego obok kielicha krew. Naroża przęsła malowane są na czarno ze złoconymi falami. W północnym ramieniu transeptu na ścianie wschodniej umieszczona jest scena Zwiastowania, a po bokach św. Jadwiga Królowa i św. Kinga. Na przeciwnej ścianie znajduje się uskrzydlona główka aniołka podtrzymująca fantazyjny kartusz z napisem: „A SŁOWO / STAŁO SIĘ / CIAŁEM”. W południowym ramieniu transeptu na ścianie wschodniej w ostrołukowej płycinie umieszczone jest przedstawienie św. Józefa z Dzieciątkiem, a po bokach ściany św. Wojciech po lewej stronie i św. Stanisław z Piotrowinem po prawej stronie. Po przeciwnej stronie kaplicy słowa „BĄDŹ WOLA TWOJA” otoczone kwiatami polnego ostu. Sklepienie na skrzyżowaniu nawy głównej z transeptem pokryte jest złoconymi gwiazdami na niebieskim tle. W centrum umieszczona jest bordowo-niebieska promienista gloria, w środku której na złoconym tle znajują się hierogramy, a na obrzeżach banderole z napisami: „VINCES”, „IN HOC SIGNO”, „VINCES”, „IN HOC SIGNO”. Żebra sklepienie malowane są w pasy w kolorze czerwonym, czarnym i złotym, a na brzegach zdobione fantazyjną, drobną dekoracją. Nawa główna podzielona jest na dwie strefy. W dolnej na beżowym tle w każdym przęśle nawy znajduje się fantazyjny bukiet kwiatów. Strefy oddzielone są od siebie szerokim pasem w kolorze zgaszonego fioletu, ozdobionego rzędem naprzemiennie białych i żółtych czteropłatkowych kwiatów na ulistnionych gałązkach. W górnej strefie na beżowym tle umieszczone są postacie świętych opatrzone podpisami. Na ścianie północnej od zachodu: „ŚW(IĘTA BARBARA”, „BŁ(OGOSŁAWIONA) SALOMEA”, „ŚW(IĘTA) KATARZYNA” i „BŁ(OGOSŁAWIONA) BRONISŁAWA”. Na ścianie południowej od zachodu: ŚW(IĘTY) ST(ANISŁAW) KOSTKA”, „ŚW(IĘTY) JAN KANTY”, „ŚW(IĘTY) KAZIMIERZ” i „ŚW(IĘTY) FLORIAN”. Ościeża okien w nawie głównej zdobi geometryczna siatka w kolorze zielono-pomarańczowym, a dookoła kwiaty łubinu i bazie. Z kolei przyścienne kolumny, ostrołukowe profilowane przejścia transeptu i nawy głównej zdobią słoneczniki, trójlistne koniczyny oraz pawie oczka. Dekoracja ornamentalna sklepień w nawie głównej jest podobna, jak w poprzednio opisanych częściach świątyni. Na chórze znajduje się przedstawienia św. Franciszka z Asyżu po lewej stronie i św. Cecylii po prawej, a pośrodku słowa „UWIELBIAJ DUSZO MOJA PANA” w fantazyjnej glorii.
polichromia ścienna
Polichromia ścienna

Osoby związane z dziełem

SDM_COVER_PHOTO
Autor dzieła
Juliusz Makarewicz

Inne dzieła z tego miejsca

Zdjęcie nr 1: Jest to ambona wisząca, przyścienna, z wejściem od prawej strony. Balustrada na planie półkola, ustawiona na profilowanym cokole, zamknięta silnie wysuniętym gzymsem podtrzymywanym przez pilaster. Ścianka dekorowana płycinami w kształcie leżącego prostokąta po lewej stronie oraz w kształcie stojącego prostokąta po prawej, ozdobione rzeźbionym rocaille’m w polu; schody wąskie, jednobiegowe, połączone ze stojącymi w prezbiterium drewnianymi stallami. Kosz w kształcie serca, wybrzuszonego w górnej części. U spodu podwieszony anioł z rękami wyciągniętymi do góry i ugiętymi w kolanach nogami, w pasie przewiązany złotą tkaniną, silnie drapowaną. W górnej części kosza, pośrodku, uskrzydlona główka aniołka, skierowana na wprost. Twarz owalna o pulchnych policzkach, z wyraźnie zaznaczonym podbródkiem, usta delikatnie otwarte, nos spiczasty, oczy skierowane ku górze; włosy średniej długości, ciemnobrązowe z loczkiem na czubku głowy. Powierzchnia kosza pokryta płaskorzeźbioną dekoracją rocaille’ową. Zaplecek w kształcie stojącego prostokąta, flankowany dwoma pilastrami, podtrzymującymi przerywany, odwrócony, wolutowy przyczółek. W polu wpisany duży, łaciński krzyż o rozszerzających się ramionach, wysunięty poza boki zaplecka. Pilastry od wewnątrz zdobione są pasem gęstej dekoracji rocaille’owej. Nad amboną zawieszona jest gołębica Ducha Świętego na tle promienistej glorii, utworzonej z wiązek promieni o nierównej długości. Na promieniach umieszczone są cztery uskrzydlone główki aniołków. Struktura srebrzona, dekoracja ornamentalna złocona.
ambona
Ambona
Zdjęcie nr 1: Rzeźba niemal pełnoplastyczna, ścięta. Stoi na konsoli małżowinowo chrząstkowej w lekkim kontrapoście z ciężarem ciała opartym na lewej nodze, ukazana jest frontalnie z wysuniętymi do przodu rękami ugiętymi w łokciach na wysokości pasa i głową przechyloną w prawo. Owalna, wydłużona twarz o pełnych policzkach, długim nosie, wąskich ustach i szeroko otwartych oczach, włosy krótkie faliste, rozwiane, zakrywające uszy. Rzeźba ubrana jest w tunikę z podwiniętymi rękawami, przepasaną na biodrze, odsłaniającą prawe udo i część lewej łydki oraz zarzucony na lewe ramię płaszcz z połą zarzuconą na prawe udo. Szaty modelowane ostrymi krawędziami, z podwiniętą dolną częścią płaszcza.
rzeźba
Anioł
Zdjęcie nr 1: Forma niemal pełnoplastyczna i ścięta. Rzeźba stoi na konsoli małżowinowo chrząstkowej w lekkim kontrapoście z ciężarem ciała opartym na prawej nodze, ukazana jest frontalnie z wysuniętymi do przodu rękami, prawa uniesiona na wysokości głowy i znacznie odsunięta od tułowia, lewa lekko ugięta w łokciu na wysokości pasa. Głowa przechylona w lewo. Okrągła twarz o pełnych policzkach i małym podbródku, długim nosie, wąskich, drobnych ustach i szeroko otwartych oczach, włosy krótkie faliste, rozwiane, nieznacznie odkrywające uszy. Rzeźba ubrana jest w tunikę z podwiniętymi rękawami, przepasaną na biodrze, odsłaniającą lewe udo oraz w zarzucony na lewe ramię płaszcz z połą zarzuconą na prawe udo. Szaty modelowane ostrymi krawędziami, z podwiniętą dolną częścią płaszcza.
rzeźba
Anioł
Zdjęcie nr 1: Obraz w kształcie ośmioboku z przedstawieniem sceny Adoracji Dzieciątka Jezus. W dole kompozycji w żłóbku leży Chrystus, nad którym stoi Maria, a za nimi św. Józef. Jezus leży nagi na białej tkaninie ułożonej na słomie, lewą rękę zbliża do twarzy, prawą trzyma przy boku, ma małą głowę, wokół niej świetlisty nimb. Spogląda na Marię, która również patrzy na niego, ręce składa do modlitwy, ma pociągłą, delikatną twarz o dużym nosie i małych ustach. Jest ubrana w czerwoną suknię z szarym wykończeniem na dekolcie i granatowy maforion. Święty Józef stoi w cieniu, patrzy na Dzieciątko, unosi prawą rękę, a w lewej trzyma kij. Ma podłużną twarz o ostrym nosie i małych ustach, łysinę i ciemny zarost. Ponad grupą otwiera się jaśniejące niebo i widać uskrzydlone główki aniołków. Z prawej strony kompozycji fragment kolumny.
obraz
Adoracja Dzieciątka
Zdjęcie nr 1: Obrazy w kształcie leżącego prostokąta przedstawiają procesję aniołów w trzech szeregach. Postacie w typie smukłych młodzieńców, ubranych w długie suknie w kolorze czerwonym, zielonym i niebieski, przepasane na biodrach, ze złotymi nimbami wokół głów i długimi białymi skrzydłami. Anioły w pierwszym rzędzie trzymają kadzielnice, w dalszych grają na różnych instrumentach: fletach, harfach, cytrze i cymbałach. Kompozycję obiega barwna, szeroka bordiura z różnych kwiatów.
obraz
Adorujące anioły
Zdjęcie nr 1: Ambona przyścienna, wisząca, z dostępem w formie jednobiegowych schodów. Kosz na planie ściętego ośmioboku, z podwieszeniem w formie spłaszczonego, ośmiobocznego wałka, zakończonego szyszką. Kosz na wysokim cokole, ścianki wydzielone pilastrami dekorowanymi muszlami i zwisami kwiatowymi, dźwigającymi pełne belkowanie z silnie wysuniętym gzymsem tworzącym parapet, dekorowanym ornamentem roślinnym. W polu ścianek nisze z konchami i figurami czterech ewangelistów, stojącymi na wspornikach. Balustrada schodów pełna, dekorowana płycinami wypełnionymi akantem, zakończona filarem z wazonem. Zaplecek zakończony gzymsem, ujęty uszami utworzonymi z suchego akantu. W polu płycina w formie stojącego prostokąta o wklęsłych narożach, w niej nisza z konchą, na tle której na wsporniku ustawiona figura Chrystusa. Baldachim na planie ściętego ośmioboku, w formie belkowania, wyłamanego na narożach. Na nim, na niskiej podstawie osiem kabłąków dekorowanych cokolikami z wazonami, podtrzymujących spłaszczoną kulę, na której stoi figura anioła z banderolą z napisem „KTO WAS SŁUCHA MNIE SŁUCHA”. Na podniebieniu baldachimu rzeźba gołębicy Ducha Świętego w glorii promienistej. Struktura polichromowana w kolorze zielonym, ze złoconymi profilami i ornamentyką. Figura anioła ukazana frontalnie, w kontrapoście, z głową skierowaną w lewo, obiema rękami trzyma banderolę. Twarz ma pociągłą, o migdałowatych oczach, dużym nosie i rozchylonych ustach, okoloną krótkimi, kręconymi, rozwianymi włosami. Anioł ubrany jest w długą, silnie drapowaną, złoconą tunikę, przepasaną w talii, odsłaniającą prawe ramię oraz obie nogi. Skrzydła ma złożone po bokach postaci. Figura Chrystusa ukazana frontalnie, w kontrapoście, prawą rękę unosi w geście błogosławieństwa, w lewej trzyma jabłko królewskie. Twarz ma szczupłą, o migdałowatych oczach, dużym nosie i wąskich ustach, okoloną brązową brodą i włosami sięgającymi ramion. Chrystus ubrany jest w przylegającą do ciała, złoconą tunikę, przepasaną w talii oraz złocony płaszcz o czerwonej podszewce, przerzucony diagonalnie przez lewe ramię. Figura św. Jana ukazana frontalnie, w kontrapoście, przechylona w lewo, prawą rękę wyciąga do przodu, lewą podtrzymuje otwartą księgę. Twarz ma owalną, o migdałowatych oczach, dużym nosie i wąskich ustach, okoloną brązowymi włosami sięgającymi ramion. Święty ubrany jest w przylegającą do ciała, złoconą tunikę, przepasaną w talii oraz złocony płaszcz o czerwonej podszewce, przerzucony diagonalnie przez lewe ramię, zawieszony na taśmie z przodu postaci. Figura św. Łukasza ukazana frontalnie, w kontrapoście, przechylona w lewo, prawą rękę unosi na tle piersi, lewą podtrzymuje otwartą księgę. Twarz ma owalną, o migdałowatych oczach, dużym nosie i wąskich ustach, okoloną brązową długą brodą i krótkimi włosami. Święty ubrany jest w przylegającą do ciała, złoconą tunikę, przepasaną w talii oraz złocony płaszcz o zielonej podszewce, przerzucony diagonalnie przez lewe ramię. Przy prawej nodze świętego głowa wołu. Figura św. Marka ukazana frontalnie, w kontrapoście, przechylona w lewo, z głową zwróconą w lewo, prawą rękę wyciąga w bok, lewą przytrzymuje przy boku księgę. Twarz ma owalną, o migdałowatych oczach, dużym nosie i wąskich ustach, okoloną gęstą, brązową brodą i krótkimi, kręconymi włosami. Święty ubrany jest w przylegającą do ciała, złoconą tunikę, przepasaną w talii oraz złocony płaszcz o jasnozielonej podszewce, zarzucony na ramiona i zawiązany z przodu. Przy lewej nodze postaci głowa lwa. Figura św. Mateusza ukazana frontalnie, w kontrapoście, lewą rękę wyciąga w bok, prawą przytrzymuje przy boku księgę. Twarz ma owalną, o migdałowatych oczach, dużym nosie i wąskich ustach, okoloną długą, brązową brodą i krótkimi włosami. Święty ubrany jest w przylegającą do ciała, złoconą tunikę, przepasaną w talii szarfą oraz złocony płaszcz o zielonej podszewce, zarzucony na ramiona i opadający po bokach. Przed świętym figurka aniołka trzymającego miskę.
ambona
Ambona

Inne dzieła z tego roku

Zdjęcie nr 1: Stacje Drogi krzyżowej w kształcie stojących prostokątów zostały ujęte architektoniczną ramą. Obrazy ustawiono na cokole, po bokach są flankowane dwoma pilastrami, podtrzymującymi wyłamane belkowanie, zamknięte gzymsem w kształcie łuku nadwieszonego. Na szczycie, w rzeźbionych owocach winogron osadzono grecki krzyżyk o trójlistnie zakończonych ramionach z uskokami. Pilastry są zdobione symetryczną wicią cierniową, a pole zwieńczenia bogato dekorowane wicią roślinną złożoną z bujnych, czerwonych kwiatów otaczających numer stacji umieszczony w owalu na tle krzyżyka greckiego. Sceny przeważnie wielopostaciowe, płaskorzeźbione, barwnie polichromowane. Postacie o poprawnej anatomii ciała, poruszone, na pierwszym planie bardziej wypukłe. Tło błękitne, malowane. W partii cokołu umieszczono malowane tytuły stacji: I. „JEZUS NA ŚMIERĆ OSĄDZONY.” II. „JEZUS BIERZE KRZYŻ NA RAMIONA.” III. „JEZUS PIERWSZY RAZ UPADA.” IV. „JEZUS SPOTYKA NAJŚW(IĘTSZĄ) MATKĘ SWOJĄ” V. „SZYMON CYR(ENEJCZYK) POMAGA NIEŚĆ KRZYŻ JEZUSA” VI. „ŚW(IĘTA) WERONIKA OCIERA TWARZ JEZUSA” VII. „JEZUS DRUGI RAZ UPADA” VIII. „JEZUS NAPOTYKA PŁACZĄCE NIEWIASTY” IX. „JEZUS TRZECI RAZ UPADA.” X. „JEZUS Z SZAT OBNAŻONY” XI. „JEZUS DO KRZYŻA PRZYBITY” XII. „JEZUS NA KRZYŻU UMIERA.” XIII. „JEZUS Z KRZYŻA ZDJĘTY.” XIV. „JEZUS DO GROBU ZŁOŻONY.”
płaskorzeźba
Stacje Drogi krzyżowej
Zdjęcie nr 1: Płyta kamienna w formie kwadratu ujęta drewnianą, profilowaną ramą, polichromowaną na czarno. W polu złocona inskrypcja: „Pamięci / KS(IĘDZA) MARCINA LEŚNIAKA / *1800. +1889. / PREPOZYTA INFUŁATA KAPITUŁY TARNOWSKIEJ / poprzednio zaś / od 1836 do 1856 / PIERWSZEGO PROBOSZCZA TEJ PARAFII / dobrodzieja kościoła i szkoły tutejszej / dobrego pasterza perły między kapłanami / którego Imie niech będzie błogosławione / poświęcają tę tablice / wdzięczni parafianie. / R(equiescat) I(n) P(ace)”. Inicjały imienia i nazwiska zdobione wolutami. Nad inskrypcją ryte przedstawienie infuły z taśmami (fannones), ze skrzyżowanym pastorałem i krzyżem.
płyta nagrobna
Epitafium księdza Marcina Leśniaka
Zdjęcie nr 1: Tablica epitafijna w kształcie leżącego prostokąta w kamiennym, profilowanym obramieniu. W polu złocona inskrypcja „WIKTOR KOPFF / D(okto)r O(bojga) Praw / c(esarski) k(rólewski) rz(eczywisty) Tajny Radca J(ego) C(esarskiej) Mości / Senator b(yły) Rz(eczy)p(ospolitej) krak(owskiej) / Prezydent c(esarskiego) k(rólewskiego) Sądu wyższego / Radca M(iasta) Krakowa / Członek nadzw(yczajny) Akademii Umiejętności / * w Krakowie 1805 roku † 27 Stycznia 1889. / Spokój Jego duszy.” Nad inskrypcją złocony, łaciński krzyżyk.
płyta nagrobna
Epitafium Wiktora Kopffa
Zdjęcie nr 1: Obraz o kształcie stojącego prostokąta. Portret duchownego na tle purpurowej kotary przesłaniającej pejzaż z kościołem i plebanią w Morawicy ukazanych od strony frontu. Duchowny siedzący na fotelu o purpurowym obiciu jest przedstawiony do pasa, zwrócony na prawo, ujęty w trzech czwartych. Głowę ma dużą, twarz okrągłą z masywnymi kośćmi jarzmowymi, wydatnymi łukami brwiowymi, śniadej cerze z głęboko zarysowanymi zmarszczkami mimicznymi i wysokim czole. Jego oczy są małe, brązowe, głęboko osadzone z opadającymi powiekami, podkrążone. Nos krótki, lekko zadarty do góry, usta wąskie, niewielkie znamię pod prawym okiem oraz po lewej stronie brody. Ciemne, krótkie włosy z wysokimi zakolami. Ręce swobodnie oparte na poręczach fotela. Ubrany jest w rokietę z rękawami podbitymi czerwoną tkaniną, fioletowy mantolet i piuskę. Na piersi nosi złoty medalion na podwójnym łańcuchu, a na palcu prawej dłoni złoty pierścień. W prawym dolnym rogu napis: "AS 1889 r(ok)" Napis na odwrocie płótna: "Własność Plebanii / w Morawicy 'X(iądz) Józef Krzemieński i Prałat / Pap(ieski) h(onorowy) Kanonik Metrop(olii) Warsz(awskiej) / proboszcz w Morawicy / ur(odzony) 1835. t. r(oku)". Napis na odwrocie ramy: "Mikołaj Jakowki".
obraz
Portret proboszcza Józefa Krzemieńskiego
Zdjęcie nr 1: Obraz w kształcie stojącego prostokąta zamkniętego trapezoidalnie. Św. Antoni Padewski ukazany z profilu w pozycji klęczącej, przyklęka na lewe kolano, z rękami lekko zgiętymi w łokciach, uniesionymi ku górze. Twarz ukazana z profilu, uniesiona ku górze. Święty odziany w ciemnobrązowy habit franciszkański, przewiazany szarym sznurem, do którego przywiazany jest różaniec. Św. Antoni dotyka lewą dłonią stopy stojacego przed nim Dzieciątka Jezus, podtrzymywanego przez wyłaniającą się z chmur Matkę Boską. Maria ukazana w pozycji siedzącej, zwrócona lekko, w ¾ w kierunku świętego. Odziana w jasno czerwoną suknię i niebieski płaszcz. Przed Św. Antonim stolik, nakryty czerwoną tkaniną, na którym widoczna jest czaszka, otwarta księga i lilia. Za postacią świętego szara kolumna z kotarą w kolorze ciemnej zieleni ze złota lamówką. Tło utrzymane w ciepłej tonacji – w dolnej partii pola obrazowego beżowo – brązowe, w górnej – szarożółte.
obraz
Wizja św. Antoniego

Podobne dzieła

Po tytule

Po kategorii

Po tagach

Po technice i materiale

SDM_COVER_PHOTO
feretron

Feretron Najświetsze Serce Jezusa

Zdjęcie nr 1: Fresk wkomponowany w arkadę zamkniętą półkoliście, w ścianie południowej prezbiterium, nad portalem do aneksu. Ukazuje siedzącą na tronie Matkę Boską z Dzieciątkiem na kolanach oraz klęczących i stojących przed nią od lewej proboszcza Józefa Krzemińskiego, rodzinę w stroju ludowym, Izabelę i Felicjana Szybalskich oraz chłopca z chorągwią w ręku.
polichromia ścienna

Adoracja Najświętszej Marii Panny

Zdjęcie nr 1: Czworoboczne pole obrazowe w kształcie stojącego prostokąta, ujęte w dekoracyjną ramę ze zwieńczeniem oraz ażurową wicią akantowo-kwiatową po bokach, ustawiono na postumencie w kształcie leżącego prostopadłościanu dekorowanego profilami o wklęsłych bokach z wywiniętym ornamentem roślinnym. Całość przytwierdzonym do prostopadłościennego cokołu, profilowanego i fazowanego, przeprutego po bokach otworami na drążki do noszenia, wspartego na czterech rzeźbionych lwich łapach. Zwieńczenie uzyskało kształt półkolistego pola z krzyżem równoramiennym w otoku w środku, ujętego dekoracyjną ramą otoczoną na zewnątrz ażurowym ornamentem, zakończonego na szczycie krzyżem. Na awersie w polu obrazowym umieszczono obraz z adoracja św. Franciszka z Asyżu. Święty został ukazany frontalnie stojąc w centrum kompozycji na stopniu przed ołtarzem. Obie rozłożone ręce z widocznymi stygmatami ma uniesione w górze. Prawą zdaje się błogosławić klęczącą przed nim parę. Franciszek ma pociągłą twarz o jasnej karnacji z półprzymkniętymi oczami o spojrzeniu skierowanym na klęczących z wydatnym nosem i ustami. Jego głowę otaczają krótkie włosy z wyciętą tonsurą oraz brązową broda. Ubrany jest w brązowy habit franciszkańskie przewiązany w pasie sznurem. Przed nim z prawej strony kompozycji klęczy kobieta z mężczyzną ujęci od tyłu w trzech czwartych w prawo. Oboje mają modlitewnie złożone dłonie. Mężczyzna ma ciemne włosy i zarost, ubrany jest w surdut. Kobieta ma krótko upięte włosy oraz czarną suknię z białym kołnierzykiem. Z lewej strony kompozycji stoi brodaty franciszkanin z tonsurą ujęty w profilu w prawo. W lewej ręce trzyma złożony habit, a w prawej sznur. Za Franciszkiem znajduje się prostopadłościenny ołtarz nakryty białym obrusem z ustawionym na nim krucyfiksem i czterema płonącymi świecami w wysokich lichtarzach. Tło dla ołtarza tworzy szarobeżowa wnęka flankowana dwiema lizenami. Na rewersie wyobrażono Niepokalane Poczęcie Najświętszej Marii Panny. W centrum kompozycji znalazła się wyobrażona w całej postaci w mocnym kontrapoście Madonna stojąca na półksiężycu na obłokach. Maria obie dłonie ma skrzyżowane na piersiach. Jej głowa została ujęta w trzech czwartych w prawo. Jest to młoda dziewczyna o pociągłej twarzy, jasnej karnacji wydatnym nosie i pełnych ustach. Jej spojrzenie uniesionych oczu skierowane jest w górę. Głowę otaczają długie, brązowe włosy spływające na plecy oraz świetlista poświata z dwunastoma gwiazdkami. Niepokalana ubrana jest w białą suknię przewiązaną w talli oraz niebieski płaszcz przerzucony przez lewe ramię, którego poły opadają na obłoki. Ponad głową Marii dwa putta unoszą zamkniętą, złotą koronę. Po jej bokach na rozjaśnionym tle na obłokach wyobrażono dwie pary uskrzydlonych aniołków. Pozostałych pięć aniołków igra pośród obłoków poniżej półksiężyca, na którym wspiera się Maria.
feretron

Adoracja św. Franciszka z Asyżu, Niepokalane Poczęcie Najświętszej Marii Panny

Zdjęcie nr 1: Feretron dwustronny z obrazami Najświętszego Serca Jezusa oraz Najświętszego Serca Marii ustawiony na prostopadłościennej i profilowanej podstawie, zaopatrzonej w otwory na drążki do noszenia w procesji. Obrazy umieszczone są w prostokątnych i profilowanych obramieniach, górne naroża ścięte ukośnie z uskokiem. Obramienia u góry i u dołu ram zdobione są rzeźbionymi wolutkami ze stylizowanymi liśćmi akantu. U szczytu ażurowe zakończenie złożone z dwóch stykających się wolut. Podstawa feretronu i boki polichromowane są na kolor zielony, obramienie po stronie Najświętszego Serca Marii malowane na kolor błękitny, a na odwrociu na kolor czerwony. Obrazy umieszczone są w szerokich ramach w kształcie stojących prostokątów o górnych narożach ściętych ukośnie z uskokiem. Rama dekorowana jest liśćmi bujnego akantu i złocona. Obraz przedstawiający Najświętsze Serce Marii w kształcie stojącego prostokąta o ściętych górnych narożach. W centrum kompozycji znajduje się serce oplecione ukośnie wieńcem z róż i przebite z prawej strony na wylot mieczem, u góry zakończone płomieniami spośród których wyłania się gałązka białej lilii. Tło obrazu jest jasnobrązowe, rozświetlone wokół serca. Po drugiej stronie feretronu znajduje się obraz Najświętszego Serca Jezusa, oplecionego ukośnie koroną cierniową, z raną po lewej stronie, z której obficie sączą się strużki krwi. Serce zakończone jest płomieniami, spośród których wyłania się krzyż. Tło obrazu jest jasnobrązowe, rozświetlone wokół serca.
feretron

Feretron Najświętsze Serce Jezusa i Marii

Zdjęcie nr 1: Obraz w kształcie stojącego prostokąta zamkniętego od góry łukiem półkolistym, ujęty w złoconą, profilowaną ramę. Kompozycja wielopostaciowa, dwustrefowa. W dolnej części obrazu przedstawiona grupa dwunastu apostołów skupionych wokół pustego grobu Marii, ukazanych na tle rozległego pejzażu z widocznymi w tle zabudowaniami oraz zamkiem. W górnej strefie ukazujące się w obłokach uskrzydlone główki anielskie. Grobowiec Marii kamienny, ustawiony na dwustopniowym podwyższeniu, ukazany skrócie perspektywicznym. Na pierwszym planie ustawieni częściowo tyłem św. Piotr ukazany jako starszy, siwy mężczyzna w granatowej szacie i brązowym płaszczu oraz św. Jan Ewangelista, który został przedstawiony jako młodzieniec o twarzy pozbawionej zarostu ubrany w obszerny, czerwony płaszcz. Nieco z lewej grupa kolejnych apostołów ze św. Pawłem w czerwonym płaszczu na czele. Postaci zwracają się w kierunku grobowca, zaglądając do jego wnętrza. Na dalszym planie kolejni uczniowie Chrystusa pochylający się nad grobowcem oraz wykonujący dynamiczne gesty, m.in. wskazujący na niebo. Wszyscy apostołowie, poza św. Janem Ewangelistą zostali ukazani jako brodaci, dojrzali mężczyźni o twarzach z widocznymi zmarszczkami. Kolorystka obrazu ciemna, ciepła z dominacją brązów i czerni.
obraz

Apostołowie u grobu Najświętszej Marii Panny

Zdjęcie nr 1: Płaskorzeźba w kształcie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem półkolistym przedstawia scenę Chrztu Jezusa w Jordanie. Na pierwszym planie, po prawej stronie kompozycji znajduje się stojąca w lekkim kontrapoście postać Jezusa zwróconego nieznacznie w lewo. Jego postawę charakteryzuje lekko pochylona głowa z krótkim zarostem, o długich, falowanych włosach oraz skrzyżowane na piersiach ręce. Nagą sylwetkę osłania jedynie w partii bioder, sięgające połowy ud białe perizonium. Jezus stoi w płynącej środkiem kompozycji rzece. Po lewej stronie, na skalistym brzegu stoi zwrócony w trzech czwartych w prawo św. Jan Chrzciciel. Lekko pochyloną głowę charakteryzuje krótki ciemnobrązowy zarost i długie, opadające na plecy włosy. Nagą sylwetkę mężczyzny osłania w partii bioder perizonium wykonane ze skóry zwierzęcej. Prawą ręką podtrzymuje długą laskę w formie krzyża z banderolą z napisem: „Ecce Agnus Dei”, lewą, wyciągniętą nad głową Jezusa wylewa z małej, płaskiej miseczki wodę. Tło przedstawienia stanowi rozległy pejzaż z wzniesieniami, z widoczną na drugim planie murowaną zabudową oraz smukłymi drzewami palmowymi w głębi. Błękitne niebo zaczerwienione jest tuż nad linią horyzontu. Płaskorzeźbę ujmuje rzeźbiona na wzór retabulum ołtarzowego architektoniczna struktura. Podstawę tworzy wysoki cokół, ujęty parą kolumienek, którego pole wypełnia płycina w kształcie stojącego prostokąta o wklęsło ściętych narożach. Na cokole osadzona jest część środkowa struktury, w formie prostokątnej arkady zamkniętej łukiem półkolistym, ujętej parą kolumienek oraz parą uszaków w postaci zamkniętych trójkątnie przypór. Struktura powyżej arkady przybiera formę frontonu budowli ze szczytem, jaki tworzy gzyms wieńczący w kształcie trójkątnego przyczółka, flankowany parą niewielkich pilastrów. Powyżej widoczna konstrukcja przypominająca pokryty dachówką dach pulpitowy. Zwieńczenie ma formę aediculi z arkadą z łukiem trójlistnym, ujętą parą kolumienek wspierających belkowanie z gzymsem w kształcie półkolistego łuku nadwieszonego. Dodatkowo po bokach aediculi znajduje się para przypór. Powyżej arkady w części środkowej przedstawiono płaskorzeźbione popiersie Boga Ojca. W arkadzie zwieńczenia jest figura anioła. Utrzymaną w odcieniach brązu strukturę zdobi złocona dekoracja ornamentalna w formie stylizowanych wici roślinnych i rozet.
płaskorzeźba

Chrzest Jezusa w Jordanie

Jak cytować?

Paulina Kluz, "Najświętsze Serce Jezusa", [w:] "Sakralne Dziedzictwo Małopolski", 2024, źródło:  https://sdm.upjp2.edu.pl/dziela/najswietsze-serce-jezusa-21

Strona:
Dodaj do porównania

Zaloguj się aby dodać do tablicy

Przejdź do logowania

Uwaga. Używamy ciasteczek. Korzystanie ze strony sdm.upjp2.edu.pl oznacza, że zgadzasz się na ich używanie. Więcej informacji znajdziesz w zakładce Polityka prywatności