SDM_COVER_PHOTO

Juliusz Makarewicz

Inne formy nazwiska
Julian Marakewicz
Zawód
konserwator , malarz
Data urodzenia
01 sierpnia 1854
Miejsce urodzenia
Synowudzko Wyżne koło Stryja
Data śmierci
04 lipca 1936
Miejsce śmierci
Kraków
Autor opracowania
Maria Działo
Tagi
Makarewicz Juliusz malarstwo XX wieku

Biogram

Juliusz Makarewicz urodził się w Synowudzku Wyżnym koło Stryja 1 sierpnia 1854 w rodzinie Wincnetego i Marii z Bisubów. W 1874 roku ukończył gimnazjum w Brzeżanach. Studiował na Politechnice Lwowskiej na Wydziale Architektury, gdzie otrzymał stypendium na dalsze kształcenie od hrabiego Karola Lanckorońskiego. W 1878 roku rozpoczął studia w Akademie de Bildenden Kunst w Wiedniu, gdzie był uczniem Carla Griepenkerla. Naukę kontynuował do 1882 roku w Monachium oraz w Rzymie. Jego zainteresowania wzbudzały szczególnie malarstwo ścienne oraz najnowsze metody konserwatorskie. Wiele podróżował, m.in. na górze Athos poznawał metody malarskie mnichów. Po powrocie do Lwowa wykonywał ilustracje książkowe oraz projektował winiety dla miesięcznika „Łowiec”. Makarewicz zajmował się również malarstwem olejnym, akwarelą i rysunkami pastelowymi. W 1897 roku założył z Aleksandrem Augustynowiczem szkołę malarstwa dla kobiet. W 1904 roku powrócił do Krakowa, gdzie przede wszystkim pracował jako konserwator. W trakcie swojej pracy dokonał wielu interesujących odkryć, np. fresków biazntyńsko-ruskich w kościele w Sandomierzu. Artysta wykonywał również obrazy. Spośród jego prac wykonanych olejem na płótnie można wymienić m.in.: „Iwan Szeremeta wójt Synkowa”, „Chmielówka nad Dniestrem”, „Lirnik”, „Kobiety Nabożne” i „Święto Jordanu”. Jednak najbardziej znane realizacje artysty należą do dziedziny malarstwa ściennego. Makarewicz jest autorem polichromii w cerkwi w Stanisławowie (1898-1900), w auli uniwersyteckiej we Lwowie (1898-1900), a także w kościołach w: Mszanie Dolnej (1918-1920), Smogulcu (1920-1922), Piotrkowie (1924), Brześciu Kujawskim (1927), Chorzowie (1928-1931) i Przeczycy (1930-1932). Jego dzieła łączą wątki secesyjno-młodopolskie w duchu swoistego historyzmu, na które niewątpliwy wpływ miały odkryte przez konserwatora freski sandomierskie, inspirujące go zdobnictwem biznatyńskim. Juliusz Makarewicz był również autorem projektów witraży do kościołów. Zmarł w Krakowie w 1936 roku.

Bibliografia

Chrzanowski Tadeusz, Kornecki Marian , "Sztuka Ziemi Krakowskiej", Kraków 1982
"Słownik artystów polskich i obcych w Polsce działających (zmarłych przed 1966 r.): malarze, rzeźbiarze, graficy, t. 5", Warszawa 1993

Jak cytować?

Maria Działo, "Juliusz Makarewicz", [w:] "Sakralne Dziedzictwo Małopolski", 2024, źródło:  https://sdm.upjp2.edu.pl/ludzie/juliusz-makarewicz

Uwaga. Używamy ciasteczek. Korzystanie ze strony sdm.upjp2.edu.pl oznacza, że zgadzasz się na ich używanie. Więcej informacji znajdziesz w zakładce Polityka prywatności