Figura Chrystusa Zmartwychwstałego powstała najpewniej w XVII wieku. Została wymieniona w inwentarzach kościoła z 1831 i 1860 roku, jako jedna z dwóch tego rodzaju rzeźb znajdujących się w świątyni.
Rzeźba pełna, ustawiona jest na niskiej podstawie w formie płyty oraz na wypukłym postumencie imitującym fragment gruntu. Chrystus ukazany jest w całej postaci, frontalnie, w wykroku, z prawą ręką uniesioną w geście błogosławieństwa, w lewej trzyma drzewce zakończone krzyżem, z brakującą chorągwią. Jego twarz jest szczupła i pociągła, o dużych oczach, prostym nosie i pełnych ustach, okolona krótką, brązową brodą skręconą w dwa pukle oraz brązowymi, silnie kręconymi włosami opadającymi na plecy. Biodra Chrystusa przepasane są krótkim perizonium, zaś na jego lewym ramieniu zawieszony jest czerwony płaszcz, który otacza diagonalnie postać i zarzucony jest z przodu postaci na lewym przedramieniu, odsłaniając tors i nogi. Ciało bardzo wychudzone, o podkreślonych liniach żeber i mostka klatki piersiowej, z zaznaczonymi śladami męki. Polichromia ciała jest naturalistyczna, perizonium pozłacane, a drzewce pomalowane na kolor brązowy.
Stateczność figury, jak również sposób kształtowania ciała i szat pozwala określić jej czas powstania na XVII wiek. Rzeźba z Igołomi jest bardzo zbliżona pod względem kompozycyjnym i formalnym do innych wykonanych w tym czasie na terenie Małopolski figur Zmartwychwstałego, jak chociażby w kościołach w Sidzinie, Barwałdzie Dolnym czy Zawoi. Wszystkie one przyjmują analogiczny układ sylwetki, a ich ciała przepasane są w biodrach perizonium i nakryte płaszczami, kształtowanymi w taki sam sposób jak w omawianej figurze.
Rzeźba ukazuje triumf Chrystusa, który zmartwychwstał. Rany na jego ciele, a także czerwona szata wskazują na męczeństwo, natomiast chorągiew, którą trzyma jest znakiem zwycięstwa nad śmiercią. Tego rodzaju figury Chrystusa Zmartwychwstałego używane są w procesji podczas rezurekcji. Następnie stawia się je na ołtarzu, po lewej stronie aż do Wniebowstąpienia.
Miejscowe złuszczenia i przetarcia polichromii. Brak chorągwi na drzewcu.
Figura Chrystusa Zmartwychwstałego z Igołomi powstała najpewniej w XVII wieku. Jest bardzo zbliżona pod względem kompozycyjnym i formalnym do innych powstałych w tym czasie na terenie Małopolski figur Zmartwychwstałego, jak chociażby w kościołach w Sidzinie, Barwałdzie Dolnym czy Zawoi. Rzeźby tego rodzaju używane są w procesji podczas rezurekcji. Następnie stawiano je na ołtarzu, po lewej stronie aż do Wniebowstąpienia.
Paulina Kluz, "Chrystus Zmartwychwstały", [w:] "Sakralne Dziedzictwo Małopolski", 2024, źródło: https://sdm.upjp2.edu.pl/dziela/chrystus-zmartwychwstaly-5