Rzeźba pełna przedstawiająca Chrystusa Zmartwychwstałego w całej postaci, w kontrapoście. Prawą rękę ma zgiętą w łokciu, uniesioną w geście błogosławieństwa, w lewej trzyma drzewiec zakończony krzyżem i proporcem. Głowa uniesiona, twarz okalają ciemne długie włosy i krótka broda. Płaszcz malowany na złoto, udrapowany wokół pasa odsłaniając nagi tors, za plecami rozwiana kaskada fałd. Podstawa rzeźby półkolista, polichromia w partiach ciała naturalistyczna.
Moment zmartwychwstania Chrystusa nie został opisany w żadnej z Ewangelii, wiadomo jedynie, co stało się następnego poranka. Artyści skupiali się zatem na ukazaniu w tym przedstawieniu faktu zwycięstwa nad śmiercią. Od czasów baroku zmartwychwstały Chrystus wskazuje prawą ręką w stronę nieba i ten gest jest zapowiedzią nadchodzącego wniebowstąpienia. W drugiej ręce trzyma chorągiew triumfalną będącą właśnie znakiem jego zwycięstwa. Złoto płaszcza odnosi się do splendoru i boskości. Zestaw zastosowanych symboli świadczy o wyjątkowym znaczeniu zmartwychwstania Chrystusa dla historii religii. Rzeźba wykazuje cechy sztuki późnobarokowej – Chrystus został ukazany z esowato wygiętą sylwetką, w pozie podkreślonej jeszcze wywijającym się fantazyjnie i silnie drapowanym płaszczem.
Dobry.
Rzeźba zmartwychwstałego Chrystusa wykazuje cechy sztuki późnobarokowej – Zbawiciel z esowato wygiętą sylwetką podkreśloną jeszcze wywijającym się fantazyjnie, silnie drapowanym płaszczem, ale najpewniej powstała w XX wieku.
Agata Felczyńska , "Chrystus Zmartwychwstały", [w:] "Sakralne Dziedzictwo Małopolski", 2025, źródło: https://sdm.upjp2.edu.pl/dziela/chrystus-zmartwychwstaly-33