Uzdrowienie Sebastiana Luzarka
Zdjęcie nr 1: Obraz w fantazyjnej ramie ujętej szeroką, malowaną bordiurą, z girlandami z kwiatów podwieszonymi pod górną krawędzią z główką aniołka. Ukazuje cierpiącego na łożu Sebastiana Luzarka z dwiema kobietami u boku i zakonnikiem w brązowym habicie z mieszkiem w ręku i z unoszącym się św. Janem Kantym w todze uniwersyteckiej. U dołu kartusz z napisem: "NOUENNIS PVER APHTHISI / CONFIRMATA REPENTE / CONUALESCIT".
Zdjęcie nr 2: Obraz w fantazyjnej ramie ujętej szeroką, malowaną bordiurą, z girlandami z kwiatów podwieszonymi pod górną krawędzią z główką aniołka. Ukazuje cierpiącego na łożu Sebastiana Luzarka z dwiema kobietami u boku i zakonnikiem w brązowym habicie z mieszkiem w ręku i z unoszącym się św. Janem Kantym w todze uniwersyteckiej. U dołu kartusz z napisem: "NOUENNIS PVER APHTHISI / CONFIRMATA REPENTE / CONUALESCIT".
Zdjęcie nr 3: Obraz w fantazyjnej ramie ujętej szeroką, malowaną bordiurą, z girlandami z kwiatów podwieszonymi pod górną krawędzią z główką aniołka. Ukazuje cierpiącego na łożu Sebastiana Luzarka z dwiema kobietami u boku i zakonnikiem w brązowym habicie z mieszkiem w ręku i z unoszącym się św. Janem Kantym w todze uniwersyteckiej. U dołu kartusz z napisem: "NOUENNIS PVER APHTHISI / CONFIRMATA REPENTE / CONUALESCIT".
Zdjęcie nr 4: Obraz w fantazyjnej ramie ujętej szeroką, malowaną bordiurą, z girlandami z kwiatów podwieszonymi pod górną krawędzią z główką aniołka. Ukazuje cierpiącego na łożu Sebastiana Luzarka z dwiema kobietami u boku i zakonnikiem w brązowym habicie z mieszkiem w ręku i z unoszącym się św. Janem Kantym w todze uniwersyteckiej. U dołu kartusz z napisem: "NOUENNIS PVER APHTHISI / CONFIRMATA REPENTE / CONUALESCIT".
Zdjęcie nr 5: Obraz w fantazyjnej ramie ujętej szeroką, malowaną bordiurą, z girlandami z kwiatów podwieszonymi pod górną krawędzią z główką aniołka. Ukazuje cierpiącego na łożu Sebastiana Luzarka z dwiema kobietami u boku i zakonnikiem w brązowym habicie z mieszkiem w ręku i z unoszącym się św. Janem Kantym w todze uniwersyteckiej. U dołu kartusz z napisem: "NOUENNIS PVER APHTHISI / CONFIRMATA REPENTE / CONUALESCIT".
Zdjęcie nr 6: Obraz w fantazyjnej ramie ujętej szeroką, malowaną bordiurą, z girlandami z kwiatów podwieszonymi pod górną krawędzią z główką aniołka. Ukazuje cierpiącego na łożu Sebastiana Luzarka z dwiema kobietami u boku i zakonnikiem w brązowym habicie z mieszkiem w ręku i z unoszącym się św. Janem Kantym w todze uniwersyteckiej. U dołu kartusz z napisem: "NOUENNIS PVER APHTHISI / CONFIRMATA REPENTE / CONUALESCIT".
Zdjęcie nr 7: Obraz w fantazyjnej ramie ujętej szeroką, malowaną bordiurą, z girlandami z kwiatów podwieszonymi pod górną krawędzią z główką aniołka. Ukazuje cierpiącego na łożu Sebastiana Luzarka z dwiema kobietami u boku i zakonnikiem w brązowym habicie z mieszkiem w ręku i z unoszącym się św. Janem Kantym w todze uniwersyteckiej. U dołu kartusz z napisem: "NOUENNIS PVER APHTHISI / CONFIRMATA REPENTE / CONUALESCIT".
Zdjęcie nr 8: Obraz w fantazyjnej ramie ujętej szeroką, malowaną bordiurą, z girlandami z kwiatów podwieszonymi pod górną krawędzią z główką aniołka. Ukazuje cierpiącego na łożu Sebastiana Luzarka z dwiema kobietami u boku i zakonnikiem w brązowym habicie z mieszkiem w ręku i z unoszącym się św. Janem Kantym w todze uniwersyteckiej. U dołu kartusz z napisem: "NOUENNIS PVER APHTHISI / CONFIRMATA REPENTE / CONUALESCIT".
Zdjęcie nr 9: Obraz w fantazyjnej ramie ujętej szeroką, malowaną bordiurą, z girlandami z kwiatów podwieszonymi pod górną krawędzią z główką aniołka. Ukazuje cierpiącego na łożu Sebastiana Luzarka z dwiema kobietami u boku i zakonnikiem w brązowym habicie z mieszkiem w ręku i z unoszącym się św. Janem Kantym w todze uniwersyteckiej. U dołu kartusz z napisem: "NOUENNIS PVER APHTHISI / CONFIRMATA REPENTE / CONUALESCIT".
Zdjęcie nr 10: Obraz w fantazyjnej ramie ujętej szeroką, malowaną bordiurą, z girlandami z kwiatów podwieszonymi pod górną krawędzią z główką aniołka. Ukazuje cierpiącego na łożu Sebastiana Luzarka z dwiema kobietami u boku i zakonnikiem w brązowym habicie z mieszkiem w ręku i z unoszącym się św. Janem Kantym w todze uniwersyteckiej. U dołu kartusz z napisem: "NOUENNIS PVER APHTHISI / CONFIRMATA REPENTE / CONUALESCIT".
Zdjęcie nr 11: Obraz w fantazyjnej ramie ujętej szeroką, malowaną bordiurą, z girlandami z kwiatów podwieszonymi pod górną krawędzią z główką aniołka. Ukazuje cierpiącego na łożu Sebastiana Luzarka z dwiema kobietami u boku i zakonnikiem w brązowym habicie z mieszkiem w ręku i z unoszącym się św. Janem Kantym w todze uniwersyteckiej. U dołu kartusz z napisem: "NOUENNIS PVER APHTHISI / CONFIRMATA REPENTE / CONUALESCIT".
Zdjęcie nr 12: Obraz w fantazyjnej ramie ujętej szeroką, malowaną bordiurą, z girlandami z kwiatów podwieszonymi pod górną krawędzią z główką aniołka. Ukazuje cierpiącego na łożu Sebastiana Luzarka z dwiema kobietami u boku i zakonnikiem w brązowym habicie z mieszkiem w ręku i z unoszącym się św. Janem Kantym w todze uniwersyteckiej. U dołu kartusz z napisem: "NOUENNIS PVER APHTHISI / CONFIRMATA REPENTE / CONUALESCIT".
Zdjęcie nr 13: Obraz w fantazyjnej ramie ujętej szeroką, malowaną bordiurą, z girlandami z kwiatów podwieszonymi pod górną krawędzią z główką aniołka. Ukazuje cierpiącego na łożu Sebastiana Luzarka z dwiema kobietami u boku i zakonnikiem w brązowym habicie z mieszkiem w ręku i z unoszącym się św. Janem Kantym w todze uniwersyteckiej. U dołu kartusz z napisem: "NOUENNIS PVER APHTHISI / CONFIRMATA REPENTE / CONUALESCIT".
Zdjęcie nr 14: Obraz w fantazyjnej ramie ujętej szeroką, malowaną bordiurą, z girlandami z kwiatów podwieszonymi pod górną krawędzią z główką aniołka. Ukazuje cierpiącego na łożu Sebastiana Luzarka z dwiema kobietami u boku i zakonnikiem w brązowym habicie z mieszkiem w ręku i z unoszącym się św. Janem Kantym w todze uniwersyteckiej. U dołu kartusz z napisem: "NOUENNIS PVER APHTHISI / CONFIRMATA REPENTE / CONUALESCIT".

Uzdrowienie Sebastiana Luzarka

Województwo
MAŁOPOLSKIE
Powiat
Kraków
Gmina
Kraków
Miejscowość
Kraków
Metropolia
Krakowska
Diecezja
Krakowska
Dekanat
Kraków Centrum
Parafia
Św. Anny
Kościół
Św. Anny
Miejsce przechowywania
prezbiterium
Identyfikator
DZIELO/23609
Kategoria
obraz
Ilość
1
Czas powstania
1767 rok
Autor
Jan Nayderffer
Autor noty katalogowej
Józef Skrabski
Uznanie autorstwa-Użycie niekomercyjne-Na tych samych warunkach 4.0

Dzieje zabytku

Obraz należy do grupy pięciu obrazów wykonanych w nietypowej technice olejnej na niegruntowanym płótnie. Dzieło powstało na uroczystości kanonizacji św. Jana Kantego w 1767 roku, które w Krakowie ostatecznie odbyły się w 1775 roku. Ukazują one cudowne uzdrowienia za sprawą profesora Uniwersytetu Krakowskiego. Cuda te były dowodem w jego procesie kanonizacyjnym. Sceny zostały ujęte w ornamentalne ramy oraz opatrzone łacińskimi podpisami.

Opis

Obraz w fantazyjnej ramie ujętej szeroką, malowaną bordiurą, z girlandami z kwiatów podwieszonymi pod górną krawędzią z główką aniołka. Ukazuje cierpiącego na łożu Sebastiana Luzarka z dwiema kobietami u boku i zakonnikiem w brązowym habicie z mieszkiem w ręku i z unoszącym się św. Janem Kantym w todze uniwersyteckiej. U dołu kartusz z napisem: "NOUENNIS PVER APHTHISI / CONFIRMATA REPENTE / CONUALESCIT".

Zarys problematyki artystycznej

Zilustrowana scena ukazuje leżącego na łożu Sebastiana Luzarka.

Streszczenie

Obraz należy do grupy pięciu obrazów wykonanych w nietypowej technice olejnej na niegruntowanym płótnie. Powstał na uroczystości kanonizacji św. Jana Kantego w 1767 roku i ukazuje cudowne uzdrowienie Sebastiana Luzarka. Jego twórcą był Jan Nayderffer.

Inne dzieła tego autora

Zdjęcie nr 1: Obraz w fantazyjnej ramie ujętej szeroką, malowaną bordiurą, z girlandami z kwiatów podwieszonymi pod górną krawędzią z główką aniołka. Ukazuje scenę uzdrowienia z wysokiej gorączki Marianny Gawlickiej, leżącej na łożu, w towarzystwie dwóch modlących się księży w białych komżach z postacią mężczyzny wyłaniającego się zza lewej krawędzi. Na modlitewniku jednego z duchownych napis "Józef, Cholewicz, 1878, odnowił". Nad nimi unosi się w chmurach Jan Kanty w stroju profesorskim. U dołu kartusz z napisem "MARIANNA GAVLICKA A GRAVI/FEBRE IN MORTEM ADDVCTA MOX / CONUALESCIT".
obraz
Uzdrowienie Marianny Gawlickiej
Zdjęcie nr 1: Obraz w fantazyjnej ramie ujętej szeroką, malowaną bordiurą, z girlandami z kwiatów podwieszonymi pod górną krawędzią z główką aniołka. Ukazuje scenę tratowania przez konia Tomasza Szreniawskiego. U dołu kartusz z napisem "CRVS EQUI LAPSV FRACTVM / CONSOLIDATUR ET FACVLTAS MOTVS / RESTITVITVR".
obraz
Uzdrowienie Tomasza Szreniawskiego
Zdjęcie nr 1: Obraz w fantazyjnej ramie ujętej szeroką, malowaną bordiurą, z girlandami z kwiatów podwieszonymi pod górną krawędzią z główką aniołka. Dzieło przedstawia scenę uzdrowienia chorej Jadwigi Paskówny, leżącej na łożu w towarzystwie dwóch piastunek i mężczyzny wyłaniającego się zza kotary. Nad nimi unosi się w chmurach św. Jan Kanty w stroju profesorskim. U dołu kartusz z napisem "HEDVIGIS PASKOVNA / AB ACVIA FEBRE MOMENTO / FIT LIBERA".
obraz
Uzdrowienie Jadwigi Paskówny
Zdjęcie nr 1: Obraz w fantazyjnej ramie ujętej szeroką, malowaną bordiurą, z girlandami z kwiatów podwieszonymi pod górną krawędzią z główką aniołka. Ukazuje scenę uzdrowienia chorego na owrzodzenie gardła Wojciecha Olesowicza. Chory klęczy w otoczeniu członków rodziny przed kapłanem odprawiającym mszę przy ołtarzu. Nad nimi unosi się w chmurach św. Jan Kanty w stroju profesorskim. U dołu kartusz z napisem "COLLVM A MALIGNO VLCERE / DEPASTVM ITA VT CIBVS ERVMPERET / EXTEMPLO SANATVR".
obraz
Uzdrowienie Antoniego Oleksowicza

Osoby związane z dziełem

SDM_COVER_PHOTO
Autor dzieła
Jan Nayderffer

Inne dzieła z tego miejsca

Zdjęcie nr 1: Jest to ambona wisząca, przyścienna, z wejściem od prawej strony. Balustrada na planie półkola, ustawiona na profilowanym cokole, zamknięta silnie wysuniętym gzymsem podtrzymywanym przez pilaster. Ścianka dekorowana płycinami w kształcie leżącego prostokąta po lewej stronie oraz w kształcie stojącego prostokąta po prawej, ozdobione rzeźbionym rocaille’m w polu; schody wąskie, jednobiegowe, połączone ze stojącymi w prezbiterium drewnianymi stallami. Kosz w kształcie serca, wybrzuszonego w górnej części. U spodu podwieszony anioł z rękami wyciągniętymi do góry i ugiętymi w kolanach nogami, w pasie przewiązany złotą tkaniną, silnie drapowaną. W górnej części kosza, pośrodku, uskrzydlona główka aniołka, skierowana na wprost. Twarz owalna o pulchnych policzkach, z wyraźnie zaznaczonym podbródkiem, usta delikatnie otwarte, nos spiczasty, oczy skierowane ku górze; włosy średniej długości, ciemnobrązowe z loczkiem na czubku głowy. Powierzchnia kosza pokryta płaskorzeźbioną dekoracją rocaille’ową. Zaplecek w kształcie stojącego prostokąta, flankowany dwoma pilastrami, podtrzymującymi przerywany, odwrócony, wolutowy przyczółek. W polu wpisany duży, łaciński krzyż o rozszerzających się ramionach, wysunięty poza boki zaplecka. Pilastry od wewnątrz zdobione są pasem gęstej dekoracji rocaille’owej. Nad amboną zawieszona jest gołębica Ducha Świętego na tle promienistej glorii, utworzonej z wiązek promieni o nierównej długości. Na promieniach umieszczone są cztery uskrzydlone główki aniołków. Struktura srebrzona, dekoracja ornamentalna złocona.
ambona
Ambona
Zdjęcie nr 1: Rzeźba niemal pełnoplastyczna, ścięta. Stoi na konsoli małżowinowo chrząstkowej w lekkim kontrapoście z ciężarem ciała opartym na lewej nodze, ukazana jest frontalnie z wysuniętymi do przodu rękami ugiętymi w łokciach na wysokości pasa i głową przechyloną w prawo. Owalna, wydłużona twarz o pełnych policzkach, długim nosie, wąskich ustach i szeroko otwartych oczach, włosy krótkie faliste, rozwiane, zakrywające uszy. Rzeźba ubrana jest w tunikę z podwiniętymi rękawami, przepasaną na biodrze, odsłaniającą prawe udo i część lewej łydki oraz zarzucony na lewe ramię płaszcz z połą zarzuconą na prawe udo. Szaty modelowane ostrymi krawędziami, z podwiniętą dolną częścią płaszcza.
rzeźba
Anioł
Zdjęcie nr 1: Forma niemal pełnoplastyczna i ścięta. Rzeźba stoi na konsoli małżowinowo chrząstkowej w lekkim kontrapoście z ciężarem ciała opartym na prawej nodze, ukazana jest frontalnie z wysuniętymi do przodu rękami, prawa uniesiona na wysokości głowy i znacznie odsunięta od tułowia, lewa lekko ugięta w łokciu na wysokości pasa. Głowa przechylona w lewo. Okrągła twarz o pełnych policzkach i małym podbródku, długim nosie, wąskich, drobnych ustach i szeroko otwartych oczach, włosy krótkie faliste, rozwiane, nieznacznie odkrywające uszy. Rzeźba ubrana jest w tunikę z podwiniętymi rękawami, przepasaną na biodrze, odsłaniającą lewe udo oraz w zarzucony na lewe ramię płaszcz z połą zarzuconą na prawe udo. Szaty modelowane ostrymi krawędziami, z podwiniętą dolną częścią płaszcza.
rzeźba
Anioł
Zdjęcie nr 1: Obraz w kształcie ośmioboku z przedstawieniem sceny Adoracji Dzieciątka Jezus. W dole kompozycji w żłóbku leży Chrystus, nad którym stoi Maria, a za nimi św. Józef. Jezus leży nagi na białej tkaninie ułożonej na słomie, lewą rękę zbliża do twarzy, prawą trzyma przy boku, ma małą głowę, wokół niej świetlisty nimb. Spogląda na Marię, która również patrzy na niego, ręce składa do modlitwy, ma pociągłą, delikatną twarz o dużym nosie i małych ustach. Jest ubrana w czerwoną suknię z szarym wykończeniem na dekolcie i granatowy maforion. Święty Józef stoi w cieniu, patrzy na Dzieciątko, unosi prawą rękę, a w lewej trzyma kij. Ma podłużną twarz o ostrym nosie i małych ustach, łysinę i ciemny zarost. Ponad grupą otwiera się jaśniejące niebo i widać uskrzydlone główki aniołków. Z prawej strony kompozycji fragment kolumny.
obraz
Adoracja Dzieciątka
Zdjęcie nr 1: Obrazy w kształcie leżącego prostokąta przedstawiają procesję aniołów w trzech szeregach. Postacie w typie smukłych młodzieńców, ubranych w długie suknie w kolorze czerwonym, zielonym i niebieski, przepasane na biodrach, ze złotymi nimbami wokół głów i długimi białymi skrzydłami. Anioły w pierwszym rzędzie trzymają kadzielnice, w dalszych grają na różnych instrumentach: fletach, harfach, cytrze i cymbałach. Kompozycję obiega barwna, szeroka bordiura z różnych kwiatów.
obraz
Adorujące anioły
Zdjęcie nr 1: Ambona przyścienna, wisząca, z dostępem w formie jednobiegowych schodów. Kosz na planie ściętego ośmioboku, z podwieszeniem w formie spłaszczonego, ośmiobocznego wałka, zakończonego szyszką. Kosz na wysokim cokole, ścianki wydzielone pilastrami dekorowanymi muszlami i zwisami kwiatowymi, dźwigającymi pełne belkowanie z silnie wysuniętym gzymsem tworzącym parapet, dekorowanym ornamentem roślinnym. W polu ścianek nisze z konchami i figurami czterech ewangelistów, stojącymi na wspornikach. Balustrada schodów pełna, dekorowana płycinami wypełnionymi akantem, zakończona filarem z wazonem. Zaplecek zakończony gzymsem, ujęty uszami utworzonymi z suchego akantu. W polu płycina w formie stojącego prostokąta o wklęsłych narożach, w niej nisza z konchą, na tle której na wsporniku ustawiona figura Chrystusa. Baldachim na planie ściętego ośmioboku, w formie belkowania, wyłamanego na narożach. Na nim, na niskiej podstawie osiem kabłąków dekorowanych cokolikami z wazonami, podtrzymujących spłaszczoną kulę, na której stoi figura anioła z banderolą z napisem „KTO WAS SŁUCHA MNIE SŁUCHA”. Na podniebieniu baldachimu rzeźba gołębicy Ducha Świętego w glorii promienistej. Struktura polichromowana w kolorze zielonym, ze złoconymi profilami i ornamentyką. Figura anioła ukazana frontalnie, w kontrapoście, z głową skierowaną w lewo, obiema rękami trzyma banderolę. Twarz ma pociągłą, o migdałowatych oczach, dużym nosie i rozchylonych ustach, okoloną krótkimi, kręconymi, rozwianymi włosami. Anioł ubrany jest w długą, silnie drapowaną, złoconą tunikę, przepasaną w talii, odsłaniającą prawe ramię oraz obie nogi. Skrzydła ma złożone po bokach postaci. Figura Chrystusa ukazana frontalnie, w kontrapoście, prawą rękę unosi w geście błogosławieństwa, w lewej trzyma jabłko królewskie. Twarz ma szczupłą, o migdałowatych oczach, dużym nosie i wąskich ustach, okoloną brązową brodą i włosami sięgającymi ramion. Chrystus ubrany jest w przylegającą do ciała, złoconą tunikę, przepasaną w talii oraz złocony płaszcz o czerwonej podszewce, przerzucony diagonalnie przez lewe ramię. Figura św. Jana ukazana frontalnie, w kontrapoście, przechylona w lewo, prawą rękę wyciąga do przodu, lewą podtrzymuje otwartą księgę. Twarz ma owalną, o migdałowatych oczach, dużym nosie i wąskich ustach, okoloną brązowymi włosami sięgającymi ramion. Święty ubrany jest w przylegającą do ciała, złoconą tunikę, przepasaną w talii oraz złocony płaszcz o czerwonej podszewce, przerzucony diagonalnie przez lewe ramię, zawieszony na taśmie z przodu postaci. Figura św. Łukasza ukazana frontalnie, w kontrapoście, przechylona w lewo, prawą rękę unosi na tle piersi, lewą podtrzymuje otwartą księgę. Twarz ma owalną, o migdałowatych oczach, dużym nosie i wąskich ustach, okoloną brązową długą brodą i krótkimi włosami. Święty ubrany jest w przylegającą do ciała, złoconą tunikę, przepasaną w talii oraz złocony płaszcz o zielonej podszewce, przerzucony diagonalnie przez lewe ramię. Przy prawej nodze świętego głowa wołu. Figura św. Marka ukazana frontalnie, w kontrapoście, przechylona w lewo, z głową zwróconą w lewo, prawą rękę wyciąga w bok, lewą przytrzymuje przy boku księgę. Twarz ma owalną, o migdałowatych oczach, dużym nosie i wąskich ustach, okoloną gęstą, brązową brodą i krótkimi, kręconymi włosami. Święty ubrany jest w przylegającą do ciała, złoconą tunikę, przepasaną w talii oraz złocony płaszcz o jasnozielonej podszewce, zarzucony na ramiona i zawiązany z przodu. Przy lewej nodze postaci głowa lwa. Figura św. Mateusza ukazana frontalnie, w kontrapoście, lewą rękę wyciąga w bok, prawą przytrzymuje przy boku księgę. Twarz ma owalną, o migdałowatych oczach, dużym nosie i wąskich ustach, okoloną długą, brązową brodą i krótkimi włosami. Święty ubrany jest w przylegającą do ciała, złoconą tunikę, przepasaną w talii szarfą oraz złocony płaszcz o zielonej podszewce, zarzucony na ramiona i opadający po bokach. Przed świętym figurka aniołka trzymającego miskę.
ambona
Ambona

Inne dzieła z tego roku

Zdjęcie nr 1: Kościół pw. św. Wawrzyńca w Grojcu jest drewnianą budowlą orientowaną, jednonawową z trójbocznie zamkniętym węższym prezbiterium od wschodu i wieżą od zachodu. Prostokątna nawa została wzniesiona na zrąb. Nawę i prezbiterium przykrywa dach siodłowy pokryty blachą cynkowaną. Do prezbiterium od północy przylega murowana zakrystia na rzucie prostokąta nakryta blaszanym dachem pulpitowym, a od południa prostokątny, drewniany aneks pełniący funkcję kaplicy bocznej, o podobnym dachu. Od północy do nawy dostawiono murowaną kaplicę na rzucie prostokąta przylegającą do zakrystii, a od południa niewielką czworoboczną kruchtę. Obie przestrzenie przykryto blaszanym dachem pulpitowym. W kruchcie południowej znajduje się drewniany portal z nadprożem w wykroju w ośli grzbiet. Nad wschodnią częścią nawy usytuowano sygnaturkę w kształcie wielobocznej latarni z krzyżem. Od zachodu do nawy dostawiono czworoboczną, drewnianą wieżę wzniesioną w konstrukcji słupowej, która w połowie nad nawą jest nadwieszona. Jej ściany są pionowe podzielone daszkami na trzy kondygnacje. Nakrywa ją blaszany, namiotowy hełm z latarnią zwieńczoną krzyżem. W przyziemiu wieży urządzono kruchtę. Wnętrze kościoła nakryto stropem z fasetą oddzieloną od ścian gzymsem. W zachodniej części nawy urządzono chór muzyczny zawieszony na dwóch kroksztynach i wsparty na kolumnach. W prezbiterium na ścianie wschodniej znajduje się ołtarz główny, a w nawie przy tęczy dwa ołtarze boczne oraz ambona.
kościół
Kościół św. Wawrzyńca w Grojcu
Zdjęcie nr 1: Obraz w formie stojącego prostokąta z przedstawieniem św. Jana Kantego klęczącego wśród obłoków, w towarzystwie aniołów. Święty zwrócony jest w trzech czwartych w prawo, z uniesioną głową i rękoma rozłożonymi na boki. Twarz ma szczupłą, o starczych rysach, głęboko osadzonych oczach, skierowanych do góry, uniesionych brwiach, garbatym nosie oraz rozchylonych, pełnych ustach. Twarz okolona jest krótką, gęstą, siwą brodą i włosami. Wokół głowy nimb. Ubrany jest w czarną togę profesorską z czerwoną podszewką, biały mucet, z widocznym błękitnym kołnierzykiem. W dolnej części obrazu obłok, na którym klęczy Jan Kanty, flankowany jest dwoma aniołami, z głowami skierowanymi w stronę świętego. Przedstawienie ukazane na tle skłębionego szaro-żółtego nieba, rozświetlonego wokół głowy świętego.
obraz
Apoteoza św. Jana Kantego
Zdjęcie nr 1: Stopa na planie sześcioboku, dwustrefowa, z profilowanym uskokiem. Trzon profilowany, w górnej części kanelowany. Nodus gruszkowaty, dekorowany akantem. Czara półkolista, puklowana, z wywiniętym brzegiem, u dołu dekorowana stylizowanymi liśćmi. Pokrywa w formie korony zamkniętej z sześcioma kabłąkami, zwieńczona kulą z krzyżem. Obręcz dekorowana perełkowaniem, rautami i akantem, kabłąki zaś rautami. Całość polichromowana w kolorach czerwonym, niebieskim, zielonym, detale złocone.
chrzcielnica
Chrzcielnica
Zdjęcie nr 1: Obraz w fantazyjnej ramie ujętej szeroką, malowaną bordiurą, z girlandami z kwiatów podwieszonymi pod górną krawędzią z główką aniołka. Ukazuje scenę uzdrowienia chorego na owrzodzenie gardła Wojciecha Olesowicza. Chory klęczy w otoczeniu członków rodziny przed kapłanem odprawiającym mszę przy ołtarzu. Nad nimi unosi się w chmurach św. Jan Kanty w stroju profesorskim. U dołu kartusz z napisem "COLLVM A MALIGNO VLCERE / DEPASTVM ITA VT CIBVS ERVMPERET / EXTEMPLO SANATVR".
obraz
Uzdrowienie Antoniego Oleksowicza
Zdjęcie nr 1: Całopostaciowa, pełnoplastyczna figura św. Jana Kantego ukazanego w pozycji stojącej i zwróconego na wprost. Lekko przechyloną na prawe ramię głowę charakteryzuje szeroka, owalna twarz o sumarycznie opracowanych wyrazistych rysach z dużymi, ciemnymi oczami, dużym nosem, wąskimi ustami oraz krótkim zarostem. Proste, brązowe włosy wspierają się na barkach mężczyzny. Święty Jan ubrany jest w czarną togę profesora akademickiego z szerokimi, czerwonymi obszyciami oraz z dużym kołnierzem z futra gronostajowego, na który wyłożony jest biały, obszyty koronką kołnierzyk spodniego ubioru. Na głowie ma biret, a na stopach czarne buty. Opuszczone wzdłuż ciała ręce rozchylone są nieznacznie na boki. Do piersi przytwierdzony jest kwiat lilii z figurą Jezusa ukrzyżowanego. Gablota, w której umieszczona jest figura św. Jana Kantego, ma formę prostopadłościennej szafki. Przeszklone drzwiczki, w kształcie stojącego prostokąta zamkniętego półkolistym łukiem nadwieszonym, ujęte są profilowanym, złoconym obramieniem.
rzeźba
Św. Jan Kanty
Zdjęcie nr 1: Płaskorzeźba ujęta w fantazyjną ramę utworzoną z zawijających się do środka wolut w kształcie litery „C” spiętych palmetami. Pośrodku ukazany św. Izydor Oracz stojący frontalnie w lekkim rozkroku z prawą ręką wspartą o laskę, lewą złożoną na piersi. Twarz szeroka, okolona krótką brodą. Święty ubrany jest w krótkie, czerwone spodnie, sukmanę sięgająca kolan oraz kapelusz, na stopach ma pełne, brązowe buty. Po prawej stronie kompozycji, u stóp świętego klęczący anioł. W tle pejzaż z bryłą kościoła w Podwilku i klęczącą przed nim postacią ukazaną po lewej stronie, natomiast po prawej pług zaprzężony do dwóch wołów, prowadzony przez anioła. Polichromia w odcieniach pastelowych, tunika i kapelusz świętego brązowy, kościół biały nakryty czerwonym dachem. Obramienie polichromii malowane na czerwono, pośrodku złocone, palmety malowane na niebiesko i złocone. Poniżej płaskorzeźby pole w kształcie leżącego prostokąta o wklęsłych narożach z napisem „Labore praeCIpVe pIIs eXpenIs sVbDlicae pLebIs hVIVs / paroChIae s VbViLkensIs haeC saCra aeDes feLICIter / sVrreXIt”.
płaskorzeźba
Św. Izydor Oracz

Podobne dzieła

Po tytule

Po kategorii

Zdjęcie nr 1: Epitafium w kształcie prostokąta stojącego, ujęte prostokątną profilowaną ramą. Pole w ramie podzielone poziomo na dwie części; w górnym płaskorzeźbiona figura nagiego dziecka leżącego frontalnie, z głową wspartą na prawej ręce, opartej łokciem na czaszce. Prawa rączka ułożona wzdłuż ciała. Prawa noga zgięta w kolanie, lewa wyprostowana, ułożona na prawej. Główka dziecka o okrągłym kształcie, wąskich ustach i okrągłych przymkniętych oczach. Ciało z zaznaczoną muskulaturą, brzuch wydatny. Dziecko ułożone na tkaninie, która przewija się pomiędzy nóżkami. Pod płaskorzeźbą, w dolnej części epitafium inskrypcja łacińska, majuskułą: ILLV[S]TRIS AC MAGNICVS D(OMINVS) D(OMINVS) SEBASTIANVS / LVBOMIIRSKI HAERES IN WISNICZ CASTELLANVS / MALOGOSCE(NSIS) SA(N)DECEN[SIS] SCEPVSIEN[SIS DOBCICIEN[SIS] / CAPITANE(VS) ZVPARI(VS)Q[VE] CRACO(VIENSIS) SEBASTIANO / SEMESTRI FILLIOLO SVO CHARISIMO SIBI IMMA/TVRA MORTE SVPERTO. QVA(N)DO ILLI MAIORA P[RO]PAE/STARE NO(N) LICVIT PARVA(M) HA(E)C TABELLA(M) AMORIS / PATERNI MONVMENTVM. AD POST ERITATE(M) O(MN)IS/ PATRIMONII LOCO EXTARE VOLVIT QVI / OBDORMIVIT ANNO SALVTIS M.DXC IV MEN/SIS [R] EBRVA [RI]I DIE XV REQVIESCAT I(N) D(OMI)NO.
płyta nagrobna

Epitafium Sebastiana Lubomirskiego

Zdjęcie nr 1: Epitafium w formie stojącego prostokąta wsparte na profilowanym gzymsie z konsolami i podwieszonym pod nim fartuchem z kartuszem z herbem Uniwersytetu Jagiellońskiego, ujęte pilastrami podtrzymującymi przełamujący się w kwadrat gzyms, zwieńczony falistym, przerwanym przyczółkiem z krzyżem pośrodku. Pilastry z kapitelami w formie maszkaronów, trzymających w ustach kiść girland owocowych są ujęte od zewnątrz spływami wolutowymi, od wewnątrz wydłużonymi wolutami. Pośrodku, w górnej wyłamanej części owalny portret zmarłego w kartuszu. Mężczyzna ukazany w popiersiu, z głową w trzech czwartych w prawo, z oczami zwróconymi prosto. Twarz malowana realistycznie, nos szeroki, długi, wargi zaciśnięte, oczy otwarte. Włosy jasne, krótkie, po bokach zaczesane do tyłu; tło nieokreślone, w tonacji brązu. Poniżej inskrypcja: "D(EO) O(PTIMO) M(AXIMO) / LAPIDEM ME QVI TRANSIS VIATOR. / MUTUM NE EXISTIMA / EGO HUIUS QUAM CERNIS FABRICAE LINGVA / AD SCHOLAM REGNI LOQVI DIDICI. / SVB ME IACET. / PER QVEM HAEC MAGNIFICIA STETIT MOLES / M(AGISTER) SEBASTIANUS PISKORSKI / I(URIS) U(TRIUSQUE) D(OCTOR) ET PROFESSOR, CANONICUS CRACOVIENSIS / QVI / UT FORET / SAECULORUM MEMORIA / CUNCTIS AD MENTEM SESE EFFORMAVIT. / AD MAGNORUM PRINCIPUM AULAS MORARI AC AESTIMARI DEBUIT, / CUM MINORIBUS CAPI NON POTERAT / CELSISSIMI & REVERENDISSIMI DOMINI / D(OMINI) STANISLAI IN SŁUPOW SZEMBEK / ARCHIEPISCOPI GNESNESIS LEGATI NATI REGNI POLONIAE ET M(AGNI) D(UCATVI) L(ITHVANIAE) PRIMATIS / PRINCIPIS, ABBATIS TYNECENSIS / AC / ILLUSTRISSIMI DOMINI / D(OMINI) PRAECLAI CASTELLANI WOYNICENSIS / FRATRUM INTER SE GERMANORUM / NOBILISSIMAM IN PRAETEXTA INDOLEM / DOMESTICUS XII ANNIS PROFESSOR / ERUDITA FOVIT CURA, / UT DELICIUM GENERIS HUMANI EFFICERET / QVORUM / PRIMI LARGA ET GRATA IN SUUM PROFESSOREM MANUS / HOC MONUMENTUM POSUIT. / MOX POSTEA / SERENISSIMUM JACOBUM ET ALEXANDRUM / JOANNIS III REGIS POLONIAE FILIOS / AC / TANTAE MAIESTATIS EX SORORE NEPOTES / CELSISSIMOS GEORGIUM ET CAROLUM DUCES RADZIVILIOS / DISCIPULOS NATUS, / MONSTRAVIT QUID SIT PRAECEPTOREM ESSE. / SCEPTRIS ACADEMICIS ADEO BENE PRAEFUIT RECTOR / SCHOLIS NOWODWORSCIANIS PROVISOR, / UT MELIUS SI VELLET NON VALERET. / PROCANCELLARIUS PLURIMOS CREAVIT DOCTORES / OMNIUM IPSE CORONA / LIBERALISSIMUS IN ARAS EFFUSUS IN PAUPERES / ECCLESIASTES ALIENIS FACUNDUS IN LAUDIBUS MUTUS IN SUIS. / TOT VOLUMINUM IN PUBLICUM DATORUM ERUDITISSIMUS AUTHOR / AETERNITATI NOMEN SUUM INSCRIPSIT / B(EATAE) SALOMEAE IN GRODZISKO ET S(ANCTAE) CLARAE CRACOVIAE AEDES CLARIORES REDDIDIT / QUAS SAXEAS CUM INVENERIT, MARMOREAS PENE RELIQVIT. / BASILICAM HANC DUM ADMIRANDAM SUA CURA ET INGENIO PERFECIT / UNUM ILLI DEESE FECIT, NIMIRUM QUOD TANTI OPERIS IPSE SPECTATOR DEESSET / DUOBUS ANTE OBITUM ANNIS VISU ORBATUS, / NEMPE: NIHIL MORTALE CUM EGERIT MERUIT MORTEM NON VIDERE. / VIAM AETERNITATIS CLAUSIS OCULIS FELICITER ADIIT / QUAM VIVENS OPTIME SCIVIT / ANNO DOMINI MDCCVII DIE XVII AUGUSTI. / ABI VIATOR / ET NE DURIOR LAPIDE FIAS / A ME ELINGVI DISCE LOQVI / TANTNO VIRO / REQVIEM."
płyta nagrobna

Epitafium księdza Sebastiana Piskorskiego

Zdjęcie nr 1: Epitafium w kształcie stojącego prostokąta, z niszą ujętą laskowaniem przechodzącym w podwójny, profilowany łuk, nad którym łuk kotarowy z krzyżującymi się laskowaniami, ozdobiony kwiatonami i zwieńczony krzyżem; nad łukiem rząd ślepych maswerków. Część środkowa z prostokątną tablicą z inskrypcją „SEBASTYAN GIRTLER / FILOZOFII I MEDYCYNY DOKTOR / W UNIWERSYTECIE JAGIELLOŃSKIM / PROFESSOR, DZIEKAN_REKTOR / TOWARZYSTWA NAUKOWEGO / PREZES_SENATOR / RZECZYPOSPOLITEJ KRAKOWSKIEJ / *1767 +1833 / KU PAMIĘCI WIELOLETNICH USŁUG W ZAWO/DZIE URZĘDOWANIA I NAUCZYCIELSTWA / PUBLICZNEGO POŁOŻONYCH, POMNIK TEN / W ŻALU POGRĄŻONE DZIECI NAJLEPSZEMU / POŚWIĘCAJĄ OJCU”. W prawym dolnym rogu sygnatura „E(dward) Stehlik.”
płyta nagrobna

Epitafium Sebastiana Girtlera

Zdjęcie nr 1: Kościół drewniany, orientowany, o konstrukcji zrębowej, obity gontami. Budowla jednonawowa, z węższym prezbiterium zamkniętym prosto, z zakrystią i kaplicą od strony północnej i kruchtą od południa. Nawa prostokątna, bardzo wydłużona, prezbiterium krótkie, zamknięte prosto. Wszystkie ściany i strony pokrywa polichromia o motywach ornamentalnych i roślinnych otaczających sceny figuralne. Nawa przekryta stropem z zaskrzynieniami, co oznacza, że część konstrukcji dachu, która znajduje się już w przestrzeni nawy została zakryta stropem o skośnym przebiegu, a prezbiterium pozornym stropem kolebkowym. Po prawej stronie dwa duże okna w nawie i jedno w prezbiterium, trzy kolejne w kaplicy. Wejście główne od zachodu, kolejne przez południową kruchtę i do kaplicy, w ścianie zakrystii barokowy portal kamienny z ornamentem roślinnym. Ściany zewnętrzne gładkie, posadowione na niewysokim podmurowaniu zakrytym gontowym fartuchem. Dachy gontowe o konstrukcji więźbowo-zaskrzyniowej. Na kalenicy wieżyczka na sygnaturkę z baniastym hełmem krytym blachą.
kościół

Kościół parafialny św. Sebastiana

Zdjęcie nr 1: Kościół drewniany, orientowany, jednonawowy, wzniesiony na niewielkiej ceglanej podmurówce, o konstrukcji zrębowej, ściany szalowane pionowo z listowaniem, kruchta zachodnia o konstrukcji słupowo-ramowej. Nawa na rzucie prostokąta zbliżonego do kwadratu, prezbiterium węższe od nawy, wydłużone, zamknięte trójbocznie. Do północnej ściany prezbiterium przylega zakrystia na planie prostokąta. Do północnej ściany nawy przywiera niewielka kruchta na planie prostokąta, zamknięta trójbocznie. Przy zachodniej ścianie nawy znajduje się kruchta na rzucie prostokąta. Wnętrze nakryte pozornymi, spłaszczonymi sklepieniami o krzywiźnie przybierającej kształt łuku odcinkowego. Pomiędzy nawą a prezbiterium otwór tęczowy o wykroju prostokąta zbliżonego do kwadratu zamkniętego łukiem koszowym. Prezbiterium niższe od nawy, sięgające wysokości łuku tęczowego. Ściany prezbiterium i nawy obiega profilowany gzyms, oddzielający je od sklepień. W części zachodniej nawy parapet chóru muzycznego wsparty na dwóch kolumnach o stylizowanych kapitelach kompozytowych i kanelowanych trzonach na wysokich cokołach. W północno-zachodnim narożu drabiniaste schody prowadzące na chór w ośmiobocznej obudowie. Ściany i sklepienia pokryte polichromią. Na ścianach wzdłużnych oraz na osi ściany zachodniej otwory drzwiowe o prostokątnym wykroju zamknięte drzwiami spągowymi z desek oraz płycinowymi, na północnej ścianie prezbiterium prostokątny otwór drzwiowy do zakrystii. Posadzka z płyt kamiennych, szachownicowa. Kruchty i zakrystia nakryte stropami, przez nie dostęp do wnętrza. Elewacja frontowa jednoosiowa, zamknięta trójkątnym szczytem, poprzedzona kruchtą. Na osi wejście do kruchty zachodniej w postaci dwuskrzydłowych drzwi w formie stojącego prostokąta. Nad kruchtą pięterko dzwonowe z prostokątnym otworem zamykanym dwuskrzydłowymi okiennicami. Elewacja boczna południowa z czterema oknami, po dwa w nawie i prezbiterium. Elewacja północna przepruta dwoma oknami w części nawy. Okna krosnowe, w formie stojącego prostokąta, o niewielkich podziałach kwaterowych z witrażami. Na wschodniej ścianie kruchty północnej okno i jednoskrzydłowe drzwi. W zakrystii okno na ścianie północnej i drzwi jednoskrzydłowe na ścianie wschodniej. Kościół nakrywają dachy dwuspadowe, wyższy nad korpusem nawowym, niższy nad prezbiterium. Kruchta zachodnia w formie przysadzistej wieży, niższej od korpusu nawowego z pięterkiem dzwonowym, zwieńczonym hełmem baniastym, pokrytym gontem z iglicą oraz gałką i krzyżem. Kruchta północna z dachem wielospadowym. Zakrystia nakryta dachem pulpitowym. W połowie wysokości dachu znajduje się wieżyczka na sygnaturkę na ośmiobocznym obitym blachą trzonie, z ażurową latarnią nakrytą baniastym hełmem zakończonym kulą z krzyżem.
kościół

Kościół św. Sebastiana

Zdjęcie nr 1: Obraz w kształcie leżącego prostokąta w profilowanej i złoconej ramie przedstawia scenę męczeństwa św. Sebastiana. W centrum kompozycji św. Sebastian został ukazany w pozie półleżącej, w ujęciu trzy czwarte z ciałem zwróconym w lewo. Tułów świętego wsparty na łokciach, głowa uniesiona do góry i odchylona do tyłu, ukazana z profilu. Oczy zamknięte, usta lekko rozchylone z widocznym grymasem bólu. Lewa noga postaci zgięta w kolanie i wysunięta do przodu, prawa również zgięta, ułożona na posadzce. Święty został przedstawiony jako młody, ciemnowłosy mężczyzna z odsłoniętym torsem. Wokół bioder luźno udrapowana zielono-czerwona tkanina. W ciele Sebastiana tkwią strzały: w lewym ramieniu, pod prawym obojczykiem, w lewym udzie i łydce oraz w prawym udzie. Z ran spływają krople jasnoczerwonej krwi. Tło ciemne, nieokreślone, z zarysem architektury w odcieniach brązów oraz złamanych czerni.
obraz

Męczeństwo św. Sebastiana

Jak cytować?

Józef Skrabski, "Uzdrowienie Sebastiana Luzarka", [w:] "Sakralne Dziedzictwo Małopolski", 2024, źródło:  https://sdm.upjp2.edu.pl/dziela/uzdrowienie-sebastiana-luzarka

Strona:
Dodaj do porównania

Zaloguj się aby dodać do tablicy

Przejdź do logowania

Uwaga. Używamy ciasteczek. Korzystanie ze strony sdm.upjp2.edu.pl oznacza, że zgadzasz się na ich używanie. Więcej informacji znajdziesz w zakładce Polityka prywatności