Św. Izydor Oracz

Dzieje zabytku

Płaskorzeźbę wykonali Franciszek Brożek i Wacław Hymka w 1767 roku z fundacji Michała Bosaka.

Opis

Płaskorzeźba ujęta w fantazyjną ramę utworzoną z zawijających się do środka wolut w kształcie litery „C” spiętych palmetami. Pośrodku ukazany św. Izydor Oracz stojący frontalnie w lekkim rozkroku z prawą ręką wspartą o laskę, lewą złożoną na piersi. Twarz szeroka, okolona krótką brodą. Święty ubrany jest w krótkie, czerwone spodnie, sukmanę sięgająca kolan oraz kapelusz, na stopach ma pełne, brązowe buty. Po prawej stronie kompozycji, u stóp świętego klęczący anioł. W tle pejzaż z bryłą kościoła w Podwilku i klęczącą przed nim postacią ukazaną po lewej stronie, natomiast po prawej pług zaprzężony do dwóch wołów, prowadzony przez anioła. Polichromia w odcieniach pastelowych, tunika i kapelusz świętego brązowy, kościół biały nakryty czerwonym dachem. Obramienie polichromii malowane na czerwono, pośrodku złocone, palmety malowane na niebiesko i złocone. Poniżej płaskorzeźby pole w kształcie leżącego prostokąta o wklęsłych narożach z napisem „Labore praeCIpVe pIIs eXpenIs sVbDlicae pLebIs hVIVs / paroChIae s VbViLkensIs haeC saCra aeDes feLICIter / sVrreXIt”.

Zarys problematyki artystycznej

Według tłumaczenia Łukasza Wiatra inskrypcja umieszczona pod płaskorzeźbą brzmi: „Ten święty gmach stanął szczęśliwie dzięki pracy i szczególnie zbożnym pieniężnym darom oddanego ludu tej podwilczańskiej parafii”. Z kolei chronostych ujawnił datę powstania dzieła: 1767 rok, czyli w czasie wybudowania kościoła w Podwilku. Płaskorzeźba ukazuje św. Izydora Oracza, który zmarł w 1130 roku, ale został kanonizowany dopiero w 1622 roku. Święty został ukazany zgodnie z tradycją ikonograficzną, ubrany w strój polski i w towarzystwie aniołów, którzy orzą za niego pole. Scena ta związana jest z legendą, według której święty tak zatapiał się w modlitwie, że zapominał o wykonywanej przez siebie pracy. Wtedy zstępowały z nieba anioły, które orały za niego pole. Umieszczona w tle, po lewej stronie kompozycji świątynia przedstawia miniaturę kościoła w Podwilku.

Streszczenie

Płaskorzeźbę wykonali Franciszek Brożek i Wacław Hymka w 1767 roku z fundacji Michała Bosaka. Dzieło powstało zatem w czasie wystawienia świątyni w Podwilku. Płaskorzeźba ukazuje św. Izydora Oracza, który zmarł w 1130 roku, ale został kanonizowany dopiero w 1622 roku. W omawianym dziele ukazano go zgodnie z tradycją ikonograficzną, ubranego w strój polski i w towarzystwie aniołów, którzy orzą za niego pole. Umieszczona w tle, po lewej stronie kompozycji świątynia przedstawia miniaturę kościoła w Podwilku.

Bibliografia