Uzdrowienie Marianny Gawlickiej
Zdjęcie nr 1: Obraz w fantazyjnej ramie ujętej szeroką, malowaną bordiurą, z girlandami z kwiatów podwieszonymi pod górną krawędzią z główką aniołka. Ukazuje scenę uzdrowienia z wysokiej gorączki Marianny Gawlickiej, leżącej na łożu, w towarzystwie dwóch modlących się księży w białych komżach z postacią mężczyzny wyłaniającego się zza lewej krawędzi. Na modlitewniku jednego z duchownych napis "Józef, Cholewicz, 1878, odnowił". Nad nimi unosi się w chmurach Jan Kanty w stroju profesorskim. U dołu kartusz z napisem "MARIANNA GAVLICKA A GRAVI/FEBRE IN MORTEM ADDVCTA MOX / CONUALESCIT".
Zdjęcie nr 2: Obraz w fantazyjnej ramie ujętej szeroką, malowaną bordiurą, z girlandami z kwiatów podwieszonymi pod górną krawędzią z główką aniołka. Ukazuje scenę uzdrowienia z wysokiej gorączki Marianny Gawlickiej, leżącej na łożu, w towarzystwie dwóch modlących się księży w białych komżach z postacią mężczyzny wyłaniającego się zza lewej krawędzi. Na modlitewniku jednego z duchownych napis "Józef, Cholewicz, 1878, odnowił". Nad nimi unosi się w chmurach Jan Kanty w stroju profesorskim. U dołu kartusz z napisem "MARIANNA GAVLICKA A GRAVI/FEBRE IN MORTEM ADDVCTA MOX / CONUALESCIT".
Zdjęcie nr 3: Obraz w fantazyjnej ramie ujętej szeroką, malowaną bordiurą, z girlandami z kwiatów podwieszonymi pod górną krawędzią z główką aniołka. Ukazuje scenę uzdrowienia z wysokiej gorączki Marianny Gawlickiej, leżącej na łożu, w towarzystwie dwóch modlących się księży w białych komżach z postacią mężczyzny wyłaniającego się zza lewej krawędzi. Na modlitewniku jednego z duchownych napis "Józef, Cholewicz, 1878, odnowił". Nad nimi unosi się w chmurach Jan Kanty w stroju profesorskim. U dołu kartusz z napisem "MARIANNA GAVLICKA A GRAVI/FEBRE IN MORTEM ADDVCTA MOX / CONUALESCIT".
Zdjęcie nr 4: Obraz w fantazyjnej ramie ujętej szeroką, malowaną bordiurą, z girlandami z kwiatów podwieszonymi pod górną krawędzią z główką aniołka. Ukazuje scenę uzdrowienia z wysokiej gorączki Marianny Gawlickiej, leżącej na łożu, w towarzystwie dwóch modlących się księży w białych komżach z postacią mężczyzny wyłaniającego się zza lewej krawędzi. Na modlitewniku jednego z duchownych napis "Józef, Cholewicz, 1878, odnowił". Nad nimi unosi się w chmurach Jan Kanty w stroju profesorskim. U dołu kartusz z napisem "MARIANNA GAVLICKA A GRAVI/FEBRE IN MORTEM ADDVCTA MOX / CONUALESCIT".
Zdjęcie nr 5: Obraz w fantazyjnej ramie ujętej szeroką, malowaną bordiurą, z girlandami z kwiatów podwieszonymi pod górną krawędzią z główką aniołka. Ukazuje scenę uzdrowienia z wysokiej gorączki Marianny Gawlickiej, leżącej na łożu, w towarzystwie dwóch modlących się księży w białych komżach z postacią mężczyzny wyłaniającego się zza lewej krawędzi. Na modlitewniku jednego z duchownych napis "Józef, Cholewicz, 1878, odnowił". Nad nimi unosi się w chmurach Jan Kanty w stroju profesorskim. U dołu kartusz z napisem "MARIANNA GAVLICKA A GRAVI/FEBRE IN MORTEM ADDVCTA MOX / CONUALESCIT".
Zdjęcie nr 6: Obraz w fantazyjnej ramie ujętej szeroką, malowaną bordiurą, z girlandami z kwiatów podwieszonymi pod górną krawędzią z główką aniołka. Ukazuje scenę uzdrowienia z wysokiej gorączki Marianny Gawlickiej, leżącej na łożu, w towarzystwie dwóch modlących się księży w białych komżach z postacią mężczyzny wyłaniającego się zza lewej krawędzi. Na modlitewniku jednego z duchownych napis "Józef, Cholewicz, 1878, odnowił". Nad nimi unosi się w chmurach Jan Kanty w stroju profesorskim. U dołu kartusz z napisem "MARIANNA GAVLICKA A GRAVI/FEBRE IN MORTEM ADDVCTA MOX / CONUALESCIT".
Zdjęcie nr 7: Obraz w fantazyjnej ramie ujętej szeroką, malowaną bordiurą, z girlandami z kwiatów podwieszonymi pod górną krawędzią z główką aniołka. Ukazuje scenę uzdrowienia z wysokiej gorączki Marianny Gawlickiej, leżącej na łożu, w towarzystwie dwóch modlących się księży w białych komżach z postacią mężczyzny wyłaniającego się zza lewej krawędzi. Na modlitewniku jednego z duchownych napis "Józef, Cholewicz, 1878, odnowił". Nad nimi unosi się w chmurach Jan Kanty w stroju profesorskim. U dołu kartusz z napisem "MARIANNA GAVLICKA A GRAVI/FEBRE IN MORTEM ADDVCTA MOX / CONUALESCIT".
Zdjęcie nr 8: Obraz w fantazyjnej ramie ujętej szeroką, malowaną bordiurą, z girlandami z kwiatów podwieszonymi pod górną krawędzią z główką aniołka. Ukazuje scenę uzdrowienia z wysokiej gorączki Marianny Gawlickiej, leżącej na łożu, w towarzystwie dwóch modlących się księży w białych komżach z postacią mężczyzny wyłaniającego się zza lewej krawędzi. Na modlitewniku jednego z duchownych napis "Józef, Cholewicz, 1878, odnowił". Nad nimi unosi się w chmurach Jan Kanty w stroju profesorskim. U dołu kartusz z napisem "MARIANNA GAVLICKA A GRAVI/FEBRE IN MORTEM ADDVCTA MOX / CONUALESCIT".
Zdjęcie nr 9: Obraz w fantazyjnej ramie ujętej szeroką, malowaną bordiurą, z girlandami z kwiatów podwieszonymi pod górną krawędzią z główką aniołka. Ukazuje scenę uzdrowienia z wysokiej gorączki Marianny Gawlickiej, leżącej na łożu, w towarzystwie dwóch modlących się księży w białych komżach z postacią mężczyzny wyłaniającego się zza lewej krawędzi. Na modlitewniku jednego z duchownych napis "Józef, Cholewicz, 1878, odnowił". Nad nimi unosi się w chmurach Jan Kanty w stroju profesorskim. U dołu kartusz z napisem "MARIANNA GAVLICKA A GRAVI/FEBRE IN MORTEM ADDVCTA MOX / CONUALESCIT".
Zdjęcie nr 10: Obraz w fantazyjnej ramie ujętej szeroką, malowaną bordiurą, z girlandami z kwiatów podwieszonymi pod górną krawędzią z główką aniołka. Ukazuje scenę uzdrowienia z wysokiej gorączki Marianny Gawlickiej, leżącej na łożu, w towarzystwie dwóch modlących się księży w białych komżach z postacią mężczyzny wyłaniającego się zza lewej krawędzi. Na modlitewniku jednego z duchownych napis "Józef, Cholewicz, 1878, odnowił". Nad nimi unosi się w chmurach Jan Kanty w stroju profesorskim. U dołu kartusz z napisem "MARIANNA GAVLICKA A GRAVI/FEBRE IN MORTEM ADDVCTA MOX / CONUALESCIT".
Zdjęcie nr 11: Obraz w fantazyjnej ramie ujętej szeroką, malowaną bordiurą, z girlandami z kwiatów podwieszonymi pod górną krawędzią z główką aniołka. Ukazuje scenę uzdrowienia z wysokiej gorączki Marianny Gawlickiej, leżącej na łożu, w towarzystwie dwóch modlących się księży w białych komżach z postacią mężczyzny wyłaniającego się zza lewej krawędzi. Na modlitewniku jednego z duchownych napis "Józef, Cholewicz, 1878, odnowił". Nad nimi unosi się w chmurach Jan Kanty w stroju profesorskim. U dołu kartusz z napisem "MARIANNA GAVLICKA A GRAVI/FEBRE IN MORTEM ADDVCTA MOX / CONUALESCIT".

Uzdrowienie Marianny Gawlickiej

Województwo
MAŁOPOLSKIE
Powiat
Kraków
Gmina
Kraków
Miejscowość
Kraków
Metropolia
Krakowska
Diecezja
Krakowska
Parafia
Św. Anny
Kościół
Św. Anny
Identyfikator
DZIELO/23607
Kategoria
obraz
Ilość
1
Czas powstania
1767 rok
Autor
Jan Nayderffer
Autor noty katalogowej
Józef Skrabski
Uznanie autorstwa 4.0

Dzieje zabytku

Dzieło należy do grupy pięciu obrazów powstałych w nietypowej technice olejnej na niegruntowanym płótnie. Powstały na uroczystości kanonizacji św. Jana Kantego w 1767 roku, które ostatecznie w Krakowie odbyły się w 1775 roku. Obrazy ukazują cudowne uzdrowienia za sprawą profesora Uniwersytetu Krakowskiego. Cuda te były dowodem w procesie kanonizacyjnym. Sceny zostały ujęte w ornamentalne ramy oraz opatrzone łacińskimi podpisami. Według napisu w modlitewniku, który trzyma ksiądz w scenie uzdrowienia Marianny Gawlickiej obraz odnowił Józef Cholewicz w 1878 roku. Być może w tym samym czasie odnowiono pozostałe malowidła.

Opis

Obraz w fantazyjnej ramie ujętej szeroką, malowaną bordiurą, z girlandami z kwiatów podwieszonymi pod górną krawędzią z główką aniołka. Ukazuje scenę uzdrowienia z wysokiej gorączki Marianny Gawlickiej, leżącej na łożu, w towarzystwie dwóch modlących się księży w białych komżach z postacią mężczyzny wyłaniającego się zza lewej krawędzi. Na modlitewniku jednego z duchownych napis "Józef, Cholewicz, 1878, odnowił". Nad nimi unosi się w chmurach Jan Kanty w stroju profesorskim. U dołu kartusz z napisem "MARIANNA GAVLICKA A GRAVI/FEBRE IN MORTEM ADDVCTA MOX / CONUALESCIT".

Stan zachowania / Prace konserwatorskie

Dobry.

Streszczenie

Dzieło należy do grupy pięciu obrazów powstałych w nietypowej technice olejnej na niegruntowanym płótnie. Powstał na uroczystości kanonizacji św. Jana Kantego w 1767 roku i ukazuje cud św. Jana Kantego – uzdrowienia Marianny Gawlickiej.

Inne dzieła tego autora

Zdjęcie nr 1: Obraz w fantazyjnej ramie ujętej szeroką, malowaną bordiurą, z girlandami z kwiatów podwieszonymi pod górną krawędzią z główką aniołka. Ukazuje scenę tratowania przez konia Tomasza Szreniawskiego. U dołu kartusz z napisem "CRVS EQUI LAPSV FRACTVM / CONSOLIDATUR ET FACVLTAS MOTVS / RESTITVITVR".
obraz
Uzdrowienie Tomasza Szreniawskiego
Zdjęcie nr 1: Obraz w fantazyjnej ramie ujętej szeroką, malowaną bordiurą, z girlandami z kwiatów podwieszonymi pod górną krawędzią z główką aniołka. Dzieło przedstawia scenę uzdrowienia chorej Jadwigi Paskówny, leżącej na łożu w towarzystwie dwóch piastunek i mężczyzny wyłaniającego się zza kotary. Nad nimi unosi się w chmurach św. Jan Kanty w stroju profesorskim. U dołu kartusz z napisem "HEDVIGIS PASKOVNA / AB ACVIA FEBRE MOMENTO / FIT LIBERA".
obraz
Uzdrowienie Jadwigi Paskówny
Zdjęcie nr 1: Obraz w fantazyjnej ramie ujętej szeroką, malowaną bordiurą, z girlandami z kwiatów podwieszonymi pod górną krawędzią z główką aniołka. Ukazuje cierpiącą na łożu Teresę Chylińską z dwiema kobietami u boku i zakonnikiem w brązowym habicie z mieszkiem w ręku i z unoszącym się św. Janem Kantym w todze uniwersyteckiej. U dołu kartusz z napisem: "NOUENNIS PVER APHTHISI / CONFIRMATA REPENTE / CONUALESCIT".
obraz
Uzdrowienie Teresy Chylińskiej
Zdjęcie nr 1: Obraz w fantazyjnej ramie ujętej szeroką, malowaną bordiurą, z girlandami z kwiatów podwieszonymi pod górną krawędzią z główką aniołka. Ukazuje scenę uzdrowienia chorego na owrzodzenie gardła Wojciecha Olesowicza. Chory klęczy w otoczeniu członków rodziny przed kapłanem odprawiającym mszę przy ołtarzu. Nad nimi unosi się w chmurach św. Jan Kanty w stroju profesorskim. U dołu kartusz z napisem "COLLVM A MALIGNO VLCERE / DEPASTVM ITA VT CIBVS ERVMPERET / EXTEMPLO SANATVR".
obraz
Uzdrowienie Antoniego Oleksowicza

Osoby związane z dziełem

SDM_COVER_PHOTO
Autor dzieła
Jan Nayderffer
Zdjęcie nr 1 dla osoby: Jan Kanty św.
Jan Kanty św.

Inne dzieła z tego miejsca

Zdjęcie nr 1: Jest to ambona wisząca, przyścienna, z wejściem od prawej strony. Balustrada na planie półkola, ustawiona na profilowanym cokole, zamknięta silnie wysuniętym gzymsem podtrzymywanym przez pilaster. Ścianka dekorowana płycinami w kształcie leżącego prostokąta po lewej stronie oraz w kształcie stojącego prostokąta po prawej, ozdobione rzeźbionym rocaille’m w polu; schody wąskie, jednobiegowe, połączone ze stojącymi w prezbiterium drewnianymi stallami. Kosz w kształcie serca, wybrzuszonego w górnej części. U spodu podwieszony anioł z rękami wyciągniętymi do góry i ugiętymi w kolanach nogami, w pasie przewiązany złotą tkaniną, silnie drapowaną. W górnej części kosza, pośrodku, uskrzydlona główka aniołka, skierowana na wprost. Twarz owalna o pulchnych policzkach, z wyraźnie zaznaczonym podbródkiem, usta delikatnie otwarte, nos spiczasty, oczy skierowane ku górze; włosy średniej długości, ciemnobrązowe z loczkiem na czubku głowy. Powierzchnia kosza pokryta płaskorzeźbioną dekoracją rocaille’ową. Zaplecek w kształcie stojącego prostokąta, flankowany dwoma pilastrami, podtrzymującymi przerywany, odwrócony, wolutowy przyczółek. W polu wpisany duży, łaciński krzyż o rozszerzających się ramionach, wysunięty poza boki zaplecka. Pilastry od wewnątrz zdobione są pasem gęstej dekoracji rocaille’owej. Nad amboną zawieszona jest gołębica Ducha Świętego na tle promienistej glorii, utworzonej z wiązek promieni o nierównej długości. Na promieniach umieszczone są cztery uskrzydlone główki aniołków. Struktura srebrzona, dekoracja ornamentalna złocona.
ambona
Ambona
Zdjęcie nr 1: Rzeźba niemal pełnoplastyczna, ścięta. Stoi na konsoli małżowinowo chrząstkowej w lekkim kontrapoście z ciężarem ciała opartym na lewej nodze, ukazana jest frontalnie z wysuniętymi do przodu rękami ugiętymi w łokciach na wysokości pasa i głową przechyloną w prawo. Owalna, wydłużona twarz o pełnych policzkach, długim nosie, wąskich ustach i szeroko otwartych oczach, włosy krótkie faliste, rozwiane, zakrywające uszy. Rzeźba ubrana jest w tunikę z podwiniętymi rękawami, przepasaną na biodrze, odsłaniającą prawe udo i część lewej łydki oraz zarzucony na lewe ramię płaszcz z połą zarzuconą na prawe udo. Szaty modelowane ostrymi krawędziami, z podwiniętą dolną częścią płaszcza.
rzeźba
Anioł
Zdjęcie nr 1: Forma niemal pełnoplastyczna i ścięta. Rzeźba stoi na konsoli małżowinowo chrząstkowej w lekkim kontrapoście z ciężarem ciała opartym na prawej nodze, ukazana jest frontalnie z wysuniętymi do przodu rękami, prawa uniesiona na wysokości głowy i znacznie odsunięta od tułowia, lewa lekko ugięta w łokciu na wysokości pasa. Głowa przechylona w lewo. Okrągła twarz o pełnych policzkach i małym podbródku, długim nosie, wąskich, drobnych ustach i szeroko otwartych oczach, włosy krótkie faliste, rozwiane, nieznacznie odkrywające uszy. Rzeźba ubrana jest w tunikę z podwiniętymi rękawami, przepasaną na biodrze, odsłaniającą lewe udo oraz w zarzucony na lewe ramię płaszcz z połą zarzuconą na prawe udo. Szaty modelowane ostrymi krawędziami, z podwiniętą dolną częścią płaszcza.
rzeźba
Anioł
Zdjęcie nr 1: Obraz w kształcie ośmioboku z przedstawieniem sceny Adoracji Dzieciątka Jezus. W dole kompozycji w żłóbku leży Chrystus, nad którym stoi Maria, a za nimi św. Józef. Jezus leży nagi na białej tkaninie ułożonej na słomie, lewą rękę zbliża do twarzy, prawą trzyma przy boku, ma małą głowę, wokół niej świetlisty nimb. Spogląda na Marię, która również patrzy na niego, ręce składa do modlitwy, ma pociągłą, delikatną twarz o dużym nosie i małych ustach. Jest ubrana w czerwoną suknię z szarym wykończeniem na dekolcie i granatowy maforion. Święty Józef stoi w cieniu, patrzy na Dzieciątko, unosi prawą rękę, a w lewej trzyma kij. Ma podłużną twarz o ostrym nosie i małych ustach, łysinę i ciemny zarost. Ponad grupą otwiera się jaśniejące niebo i widać uskrzydlone główki aniołków. Z prawej strony kompozycji fragment kolumny.
obraz
Adoracja Dzieciątka
Zdjęcie nr 1: Obrazy w kształcie leżącego prostokąta przedstawiają procesję aniołów w trzech szeregach. Postacie w typie smukłych młodzieńców, ubranych w długie suknie w kolorze czerwonym, zielonym i niebieski, przepasane na biodrach, ze złotymi nimbami wokół głów i długimi białymi skrzydłami. Anioły w pierwszym rzędzie trzymają kadzielnice, w dalszych grają na różnych instrumentach: fletach, harfach, cytrze i cymbałach. Kompozycję obiega barwna, szeroka bordiura z różnych kwiatów.
obraz
Adorujące anioły
Zdjęcie nr 1: Ambona przyścienna, wisząca, z dostępem w formie jednobiegowych schodów. Kosz na planie ściętego ośmioboku, z podwieszeniem w formie spłaszczonego, ośmiobocznego wałka, zakończonego szyszką. Kosz na wysokim cokole, ścianki wydzielone pilastrami dekorowanymi muszlami i zwisami kwiatowymi, dźwigającymi pełne belkowanie z silnie wysuniętym gzymsem tworzącym parapet, dekorowanym ornamentem roślinnym. W polu ścianek nisze z konchami i figurami czterech ewangelistów, stojącymi na wspornikach. Balustrada schodów pełna, dekorowana płycinami wypełnionymi akantem, zakończona filarem z wazonem. Zaplecek zakończony gzymsem, ujęty uszami utworzonymi z suchego akantu. W polu płycina w formie stojącego prostokąta o wklęsłych narożach, w niej nisza z konchą, na tle której na wsporniku ustawiona figura Chrystusa. Baldachim na planie ściętego ośmioboku, w formie belkowania, wyłamanego na narożach. Na nim, na niskiej podstawie osiem kabłąków dekorowanych cokolikami z wazonami, podtrzymujących spłaszczoną kulę, na której stoi figura anioła z banderolą z napisem „KTO WAS SŁUCHA MNIE SŁUCHA”. Na podniebieniu baldachimu rzeźba gołębicy Ducha Świętego w glorii promienistej. Struktura polichromowana w kolorze zielonym, ze złoconymi profilami i ornamentyką. Figura anioła ukazana frontalnie, w kontrapoście, z głową skierowaną w lewo, obiema rękami trzyma banderolę. Twarz ma pociągłą, o migdałowatych oczach, dużym nosie i rozchylonych ustach, okoloną krótkimi, kręconymi, rozwianymi włosami. Anioł ubrany jest w długą, silnie drapowaną, złoconą tunikę, przepasaną w talii, odsłaniającą prawe ramię oraz obie nogi. Skrzydła ma złożone po bokach postaci. Figura Chrystusa ukazana frontalnie, w kontrapoście, prawą rękę unosi w geście błogosławieństwa, w lewej trzyma jabłko królewskie. Twarz ma szczupłą, o migdałowatych oczach, dużym nosie i wąskich ustach, okoloną brązową brodą i włosami sięgającymi ramion. Chrystus ubrany jest w przylegającą do ciała, złoconą tunikę, przepasaną w talii oraz złocony płaszcz o czerwonej podszewce, przerzucony diagonalnie przez lewe ramię. Figura św. Jana ukazana frontalnie, w kontrapoście, przechylona w lewo, prawą rękę wyciąga do przodu, lewą podtrzymuje otwartą księgę. Twarz ma owalną, o migdałowatych oczach, dużym nosie i wąskich ustach, okoloną brązowymi włosami sięgającymi ramion. Święty ubrany jest w przylegającą do ciała, złoconą tunikę, przepasaną w talii oraz złocony płaszcz o czerwonej podszewce, przerzucony diagonalnie przez lewe ramię, zawieszony na taśmie z przodu postaci. Figura św. Łukasza ukazana frontalnie, w kontrapoście, przechylona w lewo, prawą rękę unosi na tle piersi, lewą podtrzymuje otwartą księgę. Twarz ma owalną, o migdałowatych oczach, dużym nosie i wąskich ustach, okoloną brązową długą brodą i krótkimi włosami. Święty ubrany jest w przylegającą do ciała, złoconą tunikę, przepasaną w talii oraz złocony płaszcz o zielonej podszewce, przerzucony diagonalnie przez lewe ramię. Przy prawej nodze świętego głowa wołu. Figura św. Marka ukazana frontalnie, w kontrapoście, przechylona w lewo, z głową zwróconą w lewo, prawą rękę wyciąga w bok, lewą przytrzymuje przy boku księgę. Twarz ma owalną, o migdałowatych oczach, dużym nosie i wąskich ustach, okoloną gęstą, brązową brodą i krótkimi, kręconymi włosami. Święty ubrany jest w przylegającą do ciała, złoconą tunikę, przepasaną w talii oraz złocony płaszcz o jasnozielonej podszewce, zarzucony na ramiona i zawiązany z przodu. Przy lewej nodze postaci głowa lwa. Figura św. Mateusza ukazana frontalnie, w kontrapoście, lewą rękę wyciąga w bok, prawą przytrzymuje przy boku księgę. Twarz ma owalną, o migdałowatych oczach, dużym nosie i wąskich ustach, okoloną długą, brązową brodą i krótkimi włosami. Święty ubrany jest w przylegającą do ciała, złoconą tunikę, przepasaną w talii szarfą oraz złocony płaszcz o zielonej podszewce, zarzucony na ramiona i opadający po bokach. Przed świętym figurka aniołka trzymającego miskę.
ambona
Ambona

Inne dzieła z tego roku

Zdjęcie nr 1: Kościół pw. św. Wawrzyńca w Grojcu jest drewnianą budowlą orientowaną, jednonawową z trójbocznie zamkniętym węższym prezbiterium od wschodu i wieżą od zachodu. Prostokątna nawa została wzniesiona na zrąb. Nawę i prezbiterium przykrywa dach siodłowy pokryty blachą cynkowaną. Do prezbiterium od północy przylega murowana zakrystia na rzucie prostokąta nakryta blaszanym dachem pulpitowym, a od południa prostokątny, drewniany aneks pełniący funkcję kaplicy bocznej, o podobnym dachu. Od północy do nawy dostawiono murowaną kaplicę na rzucie prostokąta przylegającą do zakrystii, a od południa niewielką czworoboczną kruchtę. Obie przestrzenie przykryto blaszanym dachem pulpitowym. W kruchcie południowej znajduje się drewniany portal z nadprożem w wykroju w ośli grzbiet. Nad wschodnią częścią nawy usytuowano sygnaturkę w kształcie wielobocznej latarni z krzyżem. Od zachodu do nawy dostawiono czworoboczną, drewnianą wieżę wzniesioną w konstrukcji słupowej, która w połowie nad nawą jest nadwieszona. Jej ściany są pionowe podzielone daszkami na trzy kondygnacje. Nakrywa ją blaszany, namiotowy hełm z latarnią zwieńczoną krzyżem. W przyziemiu wieży urządzono kruchtę. Wnętrze kościoła nakryto stropem z fasetą oddzieloną od ścian gzymsem. W zachodniej części nawy urządzono chór muzyczny zawieszony na dwóch kroksztynach i wsparty na kolumnach. W prezbiterium na ścianie wschodniej znajduje się ołtarz główny, a w nawie przy tęczy dwa ołtarze boczne oraz ambona.
kościół
Kościół św. Wawrzyńca w Grojcu
Zdjęcie nr 1: Obraz w formie stojącego prostokąta z przedstawieniem św. Jana Kantego klęczącego wśród obłoków, w towarzystwie aniołów. Święty zwrócony jest w trzech czwartych w prawo, z uniesioną głową i rękoma rozłożonymi na boki. Twarz ma szczupłą, o starczych rysach, głęboko osadzonych oczach, skierowanych do góry, uniesionych brwiach, garbatym nosie oraz rozchylonych, pełnych ustach. Twarz okolona jest krótką, gęstą, siwą brodą i włosami. Wokół głowy nimb. Ubrany jest w czarną togę profesorską z czerwoną podszewką, biały mucet, z widocznym błękitnym kołnierzykiem. W dolnej części obrazu obłok, na którym klęczy Jan Kanty, flankowany jest dwoma aniołami, z głowami skierowanymi w stronę świętego. Przedstawienie ukazane na tle skłębionego szaro-żółtego nieba, rozświetlonego wokół głowy świętego.
obraz
Apoteoza św. Jana Kantego
Zdjęcie nr 1: Stopa na planie sześcioboku, dwustrefowa, z profilowanym uskokiem. Trzon profilowany, w górnej części kanelowany. Nodus gruszkowaty, dekorowany akantem. Czara półkolista, puklowana, z wywiniętym brzegiem, u dołu dekorowana stylizowanymi liśćmi. Pokrywa w formie korony zamkniętej z sześcioma kabłąkami, zwieńczona kulą z krzyżem. Obręcz dekorowana perełkowaniem, rautami i akantem, kabłąki zaś rautami. Całość polichromowana w kolorach czerwonym, niebieskim, zielonym, detale złocone.
chrzcielnica
Chrzcielnica
Zdjęcie nr 1: Obraz w fantazyjnej ramie ujętej szeroką, malowaną bordiurą, z girlandami z kwiatów podwieszonymi pod górną krawędzią z główką aniołka. Ukazuje scenę uzdrowienia chorego na owrzodzenie gardła Wojciecha Olesowicza. Chory klęczy w otoczeniu członków rodziny przed kapłanem odprawiającym mszę przy ołtarzu. Nad nimi unosi się w chmurach św. Jan Kanty w stroju profesorskim. U dołu kartusz z napisem "COLLVM A MALIGNO VLCERE / DEPASTVM ITA VT CIBVS ERVMPERET / EXTEMPLO SANATVR".
obraz
Uzdrowienie Antoniego Oleksowicza
Zdjęcie nr 1: Całopostaciowa, pełnoplastyczna figura św. Jana Kantego ukazanego w pozycji stojącej i zwróconego na wprost. Lekko przechyloną na prawe ramię głowę charakteryzuje szeroka, owalna twarz o sumarycznie opracowanych wyrazistych rysach z dużymi, ciemnymi oczami, dużym nosem, wąskimi ustami oraz krótkim zarostem. Proste, brązowe włosy wspierają się na barkach mężczyzny. Święty Jan ubrany jest w czarną togę profesora akademickiego z szerokimi, czerwonymi obszyciami oraz z dużym kołnierzem z futra gronostajowego, na który wyłożony jest biały, obszyty koronką kołnierzyk spodniego ubioru. Na głowie ma biret, a na stopach czarne buty. Opuszczone wzdłuż ciała ręce rozchylone są nieznacznie na boki. Do piersi przytwierdzony jest kwiat lilii z figurą Jezusa ukrzyżowanego. Gablota, w której umieszczona jest figura św. Jana Kantego, ma formę prostopadłościennej szafki. Przeszklone drzwiczki, w kształcie stojącego prostokąta zamkniętego półkolistym łukiem nadwieszonym, ujęte są profilowanym, złoconym obramieniem.
rzeźba
Św. Jan Kanty
Zdjęcie nr 1: Płaskorzeźba ujęta w fantazyjną ramę utworzoną z zawijających się do środka wolut w kształcie litery „C” spiętych palmetami. Pośrodku ukazany św. Izydor Oracz stojący frontalnie w lekkim rozkroku z prawą ręką wspartą o laskę, lewą złożoną na piersi. Twarz szeroka, okolona krótką brodą. Święty ubrany jest w krótkie, czerwone spodnie, sukmanę sięgająca kolan oraz kapelusz, na stopach ma pełne, brązowe buty. Po prawej stronie kompozycji, u stóp świętego klęczący anioł. W tle pejzaż z bryłą kościoła w Podwilku i klęczącą przed nim postacią ukazaną po lewej stronie, natomiast po prawej pług zaprzężony do dwóch wołów, prowadzony przez anioła. Polichromia w odcieniach pastelowych, tunika i kapelusz świętego brązowy, kościół biały nakryty czerwonym dachem. Obramienie polichromii malowane na czerwono, pośrodku złocone, palmety malowane na niebiesko i złocone. Poniżej płaskorzeźby pole w kształcie leżącego prostokąta o wklęsłych narożach z napisem „Labore praeCIpVe pIIs eXpenIs sVbDlicae pLebIs hVIVs / paroChIae s VbViLkensIs haeC saCra aeDes feLICIter / sVrreXIt”.
płaskorzeźba
Św. Izydor Oracz

Podobne dzieła

Po tytule

Po kategorii

Zdjęcie nr 1: łyta w kształcie leżącego prostokąta z minuskułową inskrypcją złoconymi ozdobnymi literami: Tu leży Serce / Maryianny z Wawrzeckich / Badeni / która żyjąc lat 72. / zmarła d. 23. Września 1828. Roku / prosi o Westchnienie. Inskrypcja w prostokątnym złoconym obramieniu.
płyta nagrobna

Tablica epitafijna Marianny z Wawrzeckich Badeniowej

Zdjęcie nr 1: Płyta o formie leżącego prostokąta. W polu inskrypcja „D(eo) O(ptimo) M(aximo / Józefowi Katarzyńskiemu i Maryannie Małżonce Jego / Obywatelom Niepołomskim / tu pogrzebionym / Rodzicom dobroczynnym i dobrym / Syn wdzięczny Franciszek Katarzyński / ostatni dowód miłości / na tym głazie rysuie / dnia 21 Lutego 1811 Roku / za których Duszę o westchnienie do Boga żebrzą.”
płyta nagrobna

Epitafium Józefa i Marianny Katarzyńskich

Zdjęcie nr 1: Płyta w formie stojącego prostokąta. W górnej części ryty monogram IHS zwieńczony krzyżem. W polu inskrypcja „Tu leży ciało Maryanny Gniewinski / C(esarsko) K(rólewskiego) Prefekta Salinarnego Niepołomskiego / oraz Dziedzica Dóbr Wokowic / Nayukochańszey Córki. / Zeszła z tego Świata / Dnia 5go Marca Roku 1809. / Prosi o serdeczne westchnienie do Boga”. W dolnej części płyty ryta czaszka ze skrzyzowanymi piszczelami.
płyta nagrobna

Epitafium Marianny Gniewińskiej

Zdjęcie nr 1: Epitafium z fantazyjnie wyciętą płyciną o bokach w kształcie półkolistych, nadwieszonych łuków na wklęsłych uskokach, ujętą uproszczonymi wolutami z chrząstkami. Pod dolną krawędzią kartusz z tarczą z godłami herbów Ostoja i Rola. W górnej części epitafium okrągły medalion ujęty taśmami zakończonymi ślimacznicami z krzyżem. W jego polu uproszona trupia czaszka ze skrzyżowanymi piszczelami. W polu Inskrypcja: "D(EO) O(PTIMO) M(AXIMO) / PERIL(LVST)RI ET R(EVERENDI)S(I)MO DOMINO ADAMO / PAVLO A TARNOW TARNOWSKI PRAEPO/SITO SEVERIENSI FRATRI SVO GERMA/NO DESIDERATISSIMO AN(NO) 1712 / ATQVE / IOSEPHO, ET STANISLAO FILIIS AC MA/RIANNAE ET SALOMEAE TVM GEMINIBVS / ANNAE ALTER AEVE SALOMEAE NEC NON CHRI/STINAE FILIABVS, CHARISSIMAE SOBOLI SVAE PVBESCENTE AETATE ANNV(M) 1725 /DEFVNCTIS / SIBIQVE / ILLVSTRES ET MAGNIFICI MICHAEL STANISLAVS AB EADEM TARNOW TARNOWSKI EX / VENATORE LANCICIEN[sic] CAPITANEO SEVERIEN(IS) PRIMO BIECEN(SI] NVNC SIRADIENSIS CASTELLANVS / ET ROSA DE RILSKO SCIBOROWNA CONIVGES AD HIC VIATORES TAMEN MORITVRI, PRO / MORE CHRISTIANO AMORE HOC POSVERVNT MONVMENTVM AN(NO) D(OMINI) 1729 / QVORVM / VIRVTES ET QVALITATES MERITA VERITATI / VERITAS REFERAT POSERITATI / ETTI LECTOR PIE ETIAM MORTALIS / ANIMABVS FIDELIVM DEFVNCTORVM / PACEM PRECANDO DIC / REQVIESCANT IN PACE /AMEN".
płyta nagrobna

Epitafium Adama Pawła Tarnowskiego i jego dzieci Józefa, Stanisława, Marianny, Salomei, Ewy i Salomei

Zdjęcie nr 1: Kamienna tablica epitafijna w kształcie leżącego prostokąta wypełniona inskrypcją „Anna Latalina żyła lat 22. / zmarła d(nia) 5. Listopada 1849. r(oku) / Maryianna Latalina żyła lat 30. / zmarła d(nia) 26. Kwietnia 1855 r(oku) / Maryianna Latalina żyła lat 38. / zmarła d(nia) 8. Czerwca 1864. r(oku) / wdzięczny mąż dla trzech Żon / wraz z dziećmi te pamiątke stawia / prosi o westchnienie do Boga”.
płyta nagrobna

Epitafium Anny Lataliny, Marianny Lataliny i Marianny Lataliny

Zdjęcie nr 1: Obraz w fantazyjnej ramie ujętej szeroką, malowaną bordiurą, z girlandami z kwiatów podwieszonymi pod górną krawędzią z główką aniołka. Ukazuje scenę uzdrowienia chorego na owrzodzenie gardła Wojciecha Olesowicza. Chory klęczy w otoczeniu członków rodziny przed kapłanem odprawiającym mszę przy ołtarzu. Nad nimi unosi się w chmurach św. Jan Kanty w stroju profesorskim. U dołu kartusz z napisem "COLLVM A MALIGNO VLCERE / DEPASTVM ITA VT CIBVS ERVMPERET / EXTEMPLO SANATVR".
obraz

Uzdrowienie Antoniego Oleksowicza

Jak cytować?

Józef Skrabski, "Uzdrowienie Marianny Gawlickiej", [w:] "Sakralne Dziedzictwo Małopolski", 2024, źródło:  https://sdm.upjp2.edu.pl/dziela/uzdrowienie-marianny-gawlickiej

Strona:
Dodaj do porównania

Zaloguj się aby dodać do tablicy

Przejdź do logowania

Uwaga. Używamy ciasteczek. Korzystanie ze strony sdm.upjp2.edu.pl oznacza, że zgadzasz się na ich używanie. Więcej informacji znajdziesz w zakładce Polityka prywatności