Pomnik ufundowany przez Stanisława Szembeka, arcybiskupa gnieźnieńskiego i prymasa oraz jego brata Przecława Szembeka, kasztelana wojnickiego, którzy byli wychowankami Piskorskiego. Epitafium wykonał kamieniarz dębnicki Wojciech Maciejowski w latach 1721-1722.
Epitafium w formie stojącego prostokąta wsparte na profilowanym gzymsie z konsolami i podwieszonym pod nim fartuchem z kartuszem z herbem Uniwersytetu Jagiellońskiego, ujęte pilastrami podtrzymującymi przełamujący się w kwadrat gzyms, zwieńczony falistym, przerwanym przyczółkiem z krzyżem pośrodku. Pilastry z kapitelami w formie maszkaronów, trzymających w ustach kiść girland owocowych są ujęte od zewnątrz spływami wolutowymi, od wewnątrz wydłużonymi wolutami. Pośrodku, w górnej wyłamanej części owalny portret zmarłego w kartuszu. Mężczyzna ukazany w popiersiu, z głową w trzech czwartych w prawo, z oczami zwróconymi prosto. Twarz malowana realistycznie, nos szeroki, długi, wargi zaciśnięte, oczy otwarte. Włosy jasne, krótkie, po bokach zaczesane do tyłu; tło nieokreślone, w tonacji brązu. Poniżej inskrypcja: "D(EO) O(PTIMO) M(AXIMO) / LAPIDEM ME QVI TRANSIS VIATOR. / MUTUM NE EXISTIMA / EGO HUIUS QUAM CERNIS FABRICAE LINGVA / AD SCHOLAM REGNI LOQVI DIDICI. / SVB ME IACET. / PER QVEM HAEC MAGNIFICIA STETIT MOLES / M(AGISTER) SEBASTIANUS PISKORSKI / I(URIS) U(TRIUSQUE) D(OCTOR) ET PROFESSOR, CANONICUS CRACOVIENSIS / QVI / UT FORET / SAECULORUM MEMORIA / CUNCTIS AD MENTEM SESE EFFORMAVIT. / AD MAGNORUM PRINCIPUM AULAS MORARI AC AESTIMARI DEBUIT, / CUM MINORIBUS CAPI NON POTERAT / CELSISSIMI & REVERENDISSIMI DOMINI / D(OMINI) STANISLAI IN SŁUPOW SZEMBEK / ARCHIEPISCOPI GNESNESIS LEGATI NATI REGNI POLONIAE ET M(AGNI) D(UCATVI) L(ITHVANIAE) PRIMATIS / PRINCIPIS, ABBATIS TYNECENSIS / AC / ILLUSTRISSIMI DOMINI / D(OMINI) PRAECLAI CASTELLANI WOYNICENSIS / FRATRUM INTER SE GERMANORUM / NOBILISSIMAM IN PRAETEXTA INDOLEM / DOMESTICUS XII ANNIS PROFESSOR / ERUDITA FOVIT CURA, / UT DELICIUM GENERIS HUMANI EFFICERET / QVORUM / PRIMI LARGA ET GRATA IN SUUM PROFESSOREM MANUS / HOC MONUMENTUM POSUIT. / MOX POSTEA / SERENISSIMUM JACOBUM ET ALEXANDRUM / JOANNIS III REGIS POLONIAE FILIOS / AC / TANTAE MAIESTATIS EX SORORE NEPOTES / CELSISSIMOS GEORGIUM ET CAROLUM DUCES RADZIVILIOS / DISCIPULOS NATUS, / MONSTRAVIT QUID SIT PRAECEPTOREM ESSE. / SCEPTRIS ACADEMICIS ADEO BENE PRAEFUIT RECTOR / SCHOLIS NOWODWORSCIANIS PROVISOR, / UT MELIUS SI VELLET NON VALERET. / PROCANCELLARIUS PLURIMOS CREAVIT DOCTORES / OMNIUM IPSE CORONA / LIBERALISSIMUS IN ARAS EFFUSUS IN PAUPERES / ECCLESIASTES ALIENIS FACUNDUS IN LAUDIBUS MUTUS IN SUIS. / TOT VOLUMINUM IN PUBLICUM DATORUM ERUDITISSIMUS AUTHOR / AETERNITATI NOMEN SUUM INSCRIPSIT / B(EATAE) SALOMEAE IN GRODZISKO ET S(ANCTAE) CLARAE CRACOVIAE AEDES CLARIORES REDDIDIT / QUAS SAXEAS CUM INVENERIT, MARMOREAS PENE RELIQVIT. / BASILICAM HANC DUM ADMIRANDAM SUA CURA ET INGENIO PERFECIT / UNUM ILLI DEESE FECIT, NIMIRUM QUOD TANTI OPERIS IPSE SPECTATOR DEESSET / DUOBUS ANTE OBITUM ANNIS VISU ORBATUS, / NEMPE: NIHIL MORTALE CUM EGERIT MERUIT MORTEM NON VIDERE. / VIAM AETERNITATIS CLAUSIS OCULIS FELICITER ADIIT / QUAM VIVENS OPTIME SCIVIT / ANNO DOMINI MDCCVII DIE XVII AUGUSTI. / ABI VIATOR / ET NE DURIOR LAPIDE FIAS / A ME ELINGVI DISCE LOQVI / TANTNO VIRO / REQVIEM."
Epitafium Piskorskiego jest dziełem o formach typowych dla ośrodka kamieniarskiego w Dębniku, modyfikowanym tylko w drobnych szczegółach i powielanym w kilku kolejnych dziełach. Identyczne do epitafium Piskorskiego formy otrzymało inne dzieło tego rodzaju w kościele św. Anny w Krakowie, a mianowicie epitafium księdza Andrzeja Krupeckiego (1729). Niedługo potem wykonano zbliżone pod względem formalnym epitafium Aleksandra Krasińskiego w kościele św. Mikołaja w Lisowie (zm. 1730). Pomnik został ufundowany przez Stanisława Szembeka, arcybiskupa gnieźnieńskiego i prymasa oraz jego brata Przecława Szembeka, kasztelana wojnickiego, których Piskorski uczył w młodości. Z inskrypcji wynika, że uczył również synów Jana III Sobieskiego – Jakuba i Aleksandra oraz Jerzego i Karola Radziwiłłów. W inskrypcji przypomniano również zasługi Piskorskiego w zakresie fundacji artystycznych w Grodzisku koło Skały i klarysek w Krakowie, wymieniono najważniejsze tytuły: doktora obojga praw, rektora Uniwersytetu Jagiellońskiego, prowizora szkoły Nowodworskich, oraz podkreślono jego dorobek literacki jak i troskę o ubogich.
Epitafium zasłużonego dla kościoła księdza Sebastiana Piskorskiego, kierownika budowy świątyni, ufundowane przez jego wychowanków Stanisława Szembeka, arcybiskupa gnieźnieńskiego i prymasa Polski oraz Przecława Szembeka, kasztelana Wojnickiego, wykonał w latach 1721-1722 kamieniarz w Dębniku Wojciech Maciejowski.
Józef Skrabski, "Epitafium księdza Sebastiana Piskorskiego", [w:] "Sakralne Dziedzictwo Małopolski", 2025, źródło: https://sdm.upjp2.edu.pl/dziela/epitafium-ksiedza-sebastiana-piskorskiego