Św. Wojciech

Województwo
MAŁOPOLSKIE
Powiat
nowotarski
Gmina
Szaflary
Miejscowość
Szaflary
Metropolia
Krakowska
Diecezja
Krakowska
Dekanat
Biały Dunajec
Parafia
Św. Andrzeja Apostoła
Miejsce przechowywania
ołtarz boczny Matki Boskiej Częstochowskiej
Identyfikator
DZIELO/14438
Kategoria
rzeźba
Dookreślenie zabytku
Rzeźba
Ilość
1
Czas powstania
1888-1889
Miejsce (państwo, miasto, region geograficzny)
Małopolska
Technika i materiał
drewno, rzeźbienie, polichromowanie, złocenie
Wymiary podstawowe
szerokość – około 35 cm
wysokość – 162 cm
Autor noty katalogowej
ks. Szymon Tracz
Uznanie autorstwa-Użycie niekomercyjne 4.0

Dzieje zabytku

Nastawę z drewna modrzewiowego wraz z rzeźbami św. Wojciecha i św. Stanisława wykonał Wit Wisz w latach 1888-1889. Patronowie Polski towarzyszą obrazowi Matki Boskiej Częstochowskiej, namalowanemu zapewne przez Stanisława Ciężadlika (zm. 1996), artystę ludowego z Mszany Dolnej.

Opis

Rzeźba z przedstawieniem św. Wojciecha, biskupa jest drążona od tyłu. Biskup został ustawiony na prostopadłościennym postumencie. Świętego przedstawiono frontalnie w całej postaci w nieznacznym kontrapoście. W prawej ręce trzyma laskę krzyżową, a w lewej przyciśniętej do torsu zamknietą księgę, podtrzymując jednocześnie prawą połę kapy. Męczennika ukazano jako dojrzałego mężczyznę z pociągłą twarzą, długimi, ciemnymi, falowanymi włosami spływającymi na ramiona oraz brodą. Ma prosty, długi nos, oraz wydatne usta i szeroko otwarte oczy o spojrzeniu skierowanym przed siebie. Ubrany jest w długą czerwoną albę odsłaniającą czubki ciemnych butów, srebrną dalmatykę z długimi rękawami, zdobioną u dołu geometryczną ornamentyką oraz złotą kapę z błękitnawą podszewką. Na kapie ma nałożony długi, złoty paliusz dekorowany krzyżykami równoramiennymi. Na jego głowie widoczna jest czerwono-złota infuła.

Zarys problematyki artystycznej

Rzeźba św. Wojciecha w Szaflarach bez wątpienia była inspirowana licznymi średniowiecznymi przedstawieniami tegoż świętego. Między innymi widać tutaj podobieństwo do rzeźby św. Wojciecha w zwieńczeniu krakowskiego ołtarza mariackiego Wita Stwosza z lat 1477-1489, którą Wit Wisz znał z autopsji, gdyż do tej świątyni wykonał ambonę w 1898 roku. Jednakże i w tej rzeźbie autor wykazał się inwencją twórczą, ukazując świętego w paliuszu, który zaczyna się pojawiać w jego ikonografii od połowy XVI wieku. Poprzez paliusz akcentowano rolę Gniezna jako metropolii kościelnej.

Stan zachowania / Prace konserwatorskie

Dobry. Ostatnią konserwację przeprowadzono na przełomie XX i XXI wieku. Ofiarę na renowację ołtarza złożyli Czesław Tomala i Katarzyna z domu Benedyków oraz Jan Grele i Zofia z domu Benedyków.

Literatura

E. Poche, Adalbert (Vojtěch) von Praga (von Gnesen), [w:] Lexikon der christlichen Ikonographie, Bd. 5, Ikonographie der Heiligen. Aaron bis Crescentianus von Romn, Hrgs. W. Braunfels, Rom-Freiburg-Basel-Wien 1994, kol. 25-28;
Sz. Tracz, Kościół parafialny św. Andrzeja w Szaflarach, Szaflary 2012, s. 20;
Zabytki sztuki w Polsce. Małopolska, red. S. Brzezicki, J. Wolańska, Warszawa 2016, s. 611.

Streszczenie

Rzeźba św. Wojciecha powstała wraz z nastawą ołtarza bocznego Matki Boskiej Częstochowskiej w latach 1888-1889. Jej twórcą jest Wit Wisz, który inspirował się średniowiecznymi przedstawieniami świętego męczennika, wzbogacając swoje dzieło o rozwiązania znane z ikonografii nowożytnej.

Jak cytować?

ks. Szymon Tracz, "Św. Wojciech", [w:] "Sakralne Dziedzictwo Małopolski", 2024, źródło:  https://sdm.upjp2.edu.pl/dziela/sw-wojciech-45

Uwaga. Używamy ciasteczek. Korzystanie ze strony sdm.upjp2.edu.pl oznacza, że zgadzasz się na ich używanie. Więcej informacji znajdziesz w zakładce Polityka prywatności