Św. Szczepan

Dzieje zabytku

Figura przedstawiająca św. Szczepana powstała około połowy XIX wieku z przeznaczeniem do ołtarza, w którym się obecnie znajduje.

Opis

Figura pełna na cokole przedstawiająca św. Szczepana. Święty stoi frontalnie, kierując wzrok przed siebie. Ma owalną twarz, małe oczy, szeroki nos i usta o kącikach skierowanych w dół oraz krótkie włosy zaczesane na bok, z przedziałkiem. Prawą, opuszczoną ręką przytrzymuje gałązkę palmową, lewą przyciska do ciała zamkniętą księgę; u stóp dwa białe kamienie. Ubrany jest w białą rokietę zdobioną przy dolnej krawędzi, przy rękawach i pod szyją szerokim pasem koronki założoną na czerwoną tunikę. Polichromia w partiach ciała naturalistyczna.

Zarys problematyki artystycznej

Przedstawiony w całej postaci św. Szczepan, który jest uznawany za pierwszego chrześcijańskiego męczennika, ukazany został zgodnie z konwencją ikonograficzną – jako młodzian ubrany w szaty liturgiczne, trzymający kamienie, którymi został umęczony. Według jednej legendy do jego śmierci przyczyniła się działalność dobroczynna, która sprowadziła na niego nienawiść, według innej był stajennym Heroda skazanym na śmierć za zinterpretowanie gwiazdy betlejemskiej jako znaku narodzin Jezusa. Uznawany jest za patrona kamieniarzy. Figura jest przykładem poprawnej, idealizującej rzeźby XIX wieku. Postać ma zachowane proporcje, jednak sztywna poza i gesty oraz schematycznie oddane fałdy szat wskazują na stosunkowo niski poziom warsztatowy twórcy. Wyobrażenie świętego wykazuje te same cechy stylistyczne, co umieszczona naprzeciwlegle w tym samym ołtarzu rzeźba św. Agnieszki.

Stan zachowania / Prace konserwatorskie

Dobry.

Streszczenie

Rzeźba przedstawiająca św. Szczepana powstała około połowy XIX wieku z przeznaczeniem do ołtarza, w którym się obecnie znajduje. Ukazuje męczennika, u którego stóp leżą kamienie – atrybuty nawiązujące do jego męczeńskiej śmierci. Rzeźba jest przykładem przeciętnej twórczości XIX wieku.

Bibliografia