Św. Stanisław Kostka z Dzieciątkiem i Matką Boską
Zdjęcie nr 1: Obraz w formie stojącego prostokąta przedstawia św. Stanisława Kostkę, który w ramionach tuli Dzieciątko i klęczy przed unoszącą się na obłokach Matką Boską. Święty ukazany jest z profilu, zwrócony w prawo, z pochyloną głową, obiema rękoma podtrzymuje Dzieciątko. Twarz ma pociągłą, o młodzieńczych rysach, migdałowatych oczach, długim nosie i pełnych ustach, okoloną jasnymi, krótkimi włosami. Ubrany jest w czarny habit jezuicki z białą koloratką. Dzieciątko leży w ramionach świętego, zwrócone w trzech czwartych w lewo, twarz przytula do policzka Stanisława, a lewą dłonią ujmuje go za brodę. Twarz ma pełną, z oczami skierowanymi do góry, okoloną jasnymi, krótkimi włosami. W partii bioder przepasane jest białą tkaniną. Maria zwrócona jest w trzech czwartych w prawo, z korpusem i głową skierowanymi w lewo oraz z pochyloną głową. Obie ręce wyciąga przed siebie, w prawej trzyma białą tkaninę, którą opasane jest Dzieciątko. Twarz ma owalną, o łagodnych rysach, migdałowatych oczach, prostym nosie i pełnych ustach, okoloną jasnymi włosami schowanymi pod welonem. Ubrana jest w jasnoczerwoną suknię, przepasaną w talii, niebieski płaszcz zarzucony na jej lewą nogę oraz opadający po bokach postaci, na głowie ma biały welon, na stopach sandały. W lewym dolnym rogi obrazu siedzą dwa putta, spośród których jedno trzyma gałązkę lilii. Na obłokach otaczających Marię znajdują się dwie pary uskrzydlonych główek anielskich i jedna para puttów. W prawej części obrazu, w tle znajduje się fragment kolumny na cokole z podwieszoną pomarańczową kotarą.
Zdjęcie nr 2: Obraz w formie stojącego prostokąta przedstawia św. Stanisława Kostkę, który w ramionach tuli Dzieciątko i klęczy przed unoszącą się na obłokach Matką Boską. Święty ukazany jest z profilu, zwrócony w prawo, z pochyloną głową, obiema rękoma podtrzymuje Dzieciątko. Twarz ma pociągłą, o młodzieńczych rysach, migdałowatych oczach, długim nosie i pełnych ustach, okoloną jasnymi, krótkimi włosami. Ubrany jest w czarny habit jezuicki z białą koloratką. Dzieciątko leży w ramionach świętego, zwrócone w trzech czwartych w lewo, twarz przytula do policzka Stanisława, a lewą dłonią ujmuje go za brodę. Twarz ma pełną, z oczami skierowanymi do góry, okoloną jasnymi, krótkimi włosami. W partii bioder przepasane jest białą tkaniną. Maria zwrócona jest w trzech czwartych w prawo, z korpusem i głową skierowanymi w lewo oraz z pochyloną głową. Obie ręce wyciąga przed siebie, w prawej trzyma białą tkaninę, którą opasane jest Dzieciątko. Twarz ma owalną, o łagodnych rysach, migdałowatych oczach, prostym nosie i pełnych ustach, okoloną jasnymi włosami schowanymi pod welonem. Ubrana jest w jasnoczerwoną suknię, przepasaną w talii, niebieski płaszcz zarzucony na jej lewą nogę oraz opadający po bokach postaci, na głowie ma biały welon, na stopach sandały. W lewym dolnym rogi obrazu siedzą dwa putta, spośród których jedno trzyma gałązkę lilii. Na obłokach otaczających Marię znajdują się dwie pary uskrzydlonych główek anielskich i jedna para puttów. W prawej części obrazu, w tle znajduje się fragment kolumny na cokole z podwieszoną pomarańczową kotarą.
Zdjęcie nr 3: Obraz w formie stojącego prostokąta przedstawia św. Stanisława Kostkę, który w ramionach tuli Dzieciątko i klęczy przed unoszącą się na obłokach Matką Boską. Święty ukazany jest z profilu, zwrócony w prawo, z pochyloną głową, obiema rękoma podtrzymuje Dzieciątko. Twarz ma pociągłą, o młodzieńczych rysach, migdałowatych oczach, długim nosie i pełnych ustach, okoloną jasnymi, krótkimi włosami. Ubrany jest w czarny habit jezuicki z białą koloratką. Dzieciątko leży w ramionach świętego, zwrócone w trzech czwartych w lewo, twarz przytula do policzka Stanisława, a lewą dłonią ujmuje go za brodę. Twarz ma pełną, z oczami skierowanymi do góry, okoloną jasnymi, krótkimi włosami. W partii bioder przepasane jest białą tkaniną. Maria zwrócona jest w trzech czwartych w prawo, z korpusem i głową skierowanymi w lewo oraz z pochyloną głową. Obie ręce wyciąga przed siebie, w prawej trzyma białą tkaninę, którą opasane jest Dzieciątko. Twarz ma owalną, o łagodnych rysach, migdałowatych oczach, prostym nosie i pełnych ustach, okoloną jasnymi włosami schowanymi pod welonem. Ubrana jest w jasnoczerwoną suknię, przepasaną w talii, niebieski płaszcz zarzucony na jej lewą nogę oraz opadający po bokach postaci, na głowie ma biały welon, na stopach sandały. W lewym dolnym rogi obrazu siedzą dwa putta, spośród których jedno trzyma gałązkę lilii. Na obłokach otaczających Marię znajdują się dwie pary uskrzydlonych główek anielskich i jedna para puttów. W prawej części obrazu, w tle znajduje się fragment kolumny na cokole z podwieszoną pomarańczową kotarą.
Zdjęcie nr 4: Obraz w formie stojącego prostokąta przedstawia św. Stanisława Kostkę, który w ramionach tuli Dzieciątko i klęczy przed unoszącą się na obłokach Matką Boską. Święty ukazany jest z profilu, zwrócony w prawo, z pochyloną głową, obiema rękoma podtrzymuje Dzieciątko. Twarz ma pociągłą, o młodzieńczych rysach, migdałowatych oczach, długim nosie i pełnych ustach, okoloną jasnymi, krótkimi włosami. Ubrany jest w czarny habit jezuicki z białą koloratką. Dzieciątko leży w ramionach świętego, zwrócone w trzech czwartych w lewo, twarz przytula do policzka Stanisława, a lewą dłonią ujmuje go za brodę. Twarz ma pełną, z oczami skierowanymi do góry, okoloną jasnymi, krótkimi włosami. W partii bioder przepasane jest białą tkaniną. Maria zwrócona jest w trzech czwartych w prawo, z korpusem i głową skierowanymi w lewo oraz z pochyloną głową. Obie ręce wyciąga przed siebie, w prawej trzyma białą tkaninę, którą opasane jest Dzieciątko. Twarz ma owalną, o łagodnych rysach, migdałowatych oczach, prostym nosie i pełnych ustach, okoloną jasnymi włosami schowanymi pod welonem. Ubrana jest w jasnoczerwoną suknię, przepasaną w talii, niebieski płaszcz zarzucony na jej lewą nogę oraz opadający po bokach postaci, na głowie ma biały welon, na stopach sandały. W lewym dolnym rogi obrazu siedzą dwa putta, spośród których jedno trzyma gałązkę lilii. Na obłokach otaczających Marię znajdują się dwie pary uskrzydlonych główek anielskich i jedna para puttów. W prawej części obrazu, w tle znajduje się fragment kolumny na cokole z podwieszoną pomarańczową kotarą.
Zdjęcie nr 5: Obraz w formie stojącego prostokąta przedstawia św. Stanisława Kostkę, który w ramionach tuli Dzieciątko i klęczy przed unoszącą się na obłokach Matką Boską. Święty ukazany jest z profilu, zwrócony w prawo, z pochyloną głową, obiema rękoma podtrzymuje Dzieciątko. Twarz ma pociągłą, o młodzieńczych rysach, migdałowatych oczach, długim nosie i pełnych ustach, okoloną jasnymi, krótkimi włosami. Ubrany jest w czarny habit jezuicki z białą koloratką. Dzieciątko leży w ramionach świętego, zwrócone w trzech czwartych w lewo, twarz przytula do policzka Stanisława, a lewą dłonią ujmuje go za brodę. Twarz ma pełną, z oczami skierowanymi do góry, okoloną jasnymi, krótkimi włosami. W partii bioder przepasane jest białą tkaniną. Maria zwrócona jest w trzech czwartych w prawo, z korpusem i głową skierowanymi w lewo oraz z pochyloną głową. Obie ręce wyciąga przed siebie, w prawej trzyma białą tkaninę, którą opasane jest Dzieciątko. Twarz ma owalną, o łagodnych rysach, migdałowatych oczach, prostym nosie i pełnych ustach, okoloną jasnymi włosami schowanymi pod welonem. Ubrana jest w jasnoczerwoną suknię, przepasaną w talii, niebieski płaszcz zarzucony na jej lewą nogę oraz opadający po bokach postaci, na głowie ma biały welon, na stopach sandały. W lewym dolnym rogi obrazu siedzą dwa putta, spośród których jedno trzyma gałązkę lilii. Na obłokach otaczających Marię znajdują się dwie pary uskrzydlonych główek anielskich i jedna para puttów. W prawej części obrazu, w tle znajduje się fragment kolumny na cokole z podwieszoną pomarańczową kotarą.
Zdjęcie nr 6: Obraz w formie stojącego prostokąta przedstawia św. Stanisława Kostkę, który w ramionach tuli Dzieciątko i klęczy przed unoszącą się na obłokach Matką Boską. Święty ukazany jest z profilu, zwrócony w prawo, z pochyloną głową, obiema rękoma podtrzymuje Dzieciątko. Twarz ma pociągłą, o młodzieńczych rysach, migdałowatych oczach, długim nosie i pełnych ustach, okoloną jasnymi, krótkimi włosami. Ubrany jest w czarny habit jezuicki z białą koloratką. Dzieciątko leży w ramionach świętego, zwrócone w trzech czwartych w lewo, twarz przytula do policzka Stanisława, a lewą dłonią ujmuje go za brodę. Twarz ma pełną, z oczami skierowanymi do góry, okoloną jasnymi, krótkimi włosami. W partii bioder przepasane jest białą tkaniną. Maria zwrócona jest w trzech czwartych w prawo, z korpusem i głową skierowanymi w lewo oraz z pochyloną głową. Obie ręce wyciąga przed siebie, w prawej trzyma białą tkaninę, którą opasane jest Dzieciątko. Twarz ma owalną, o łagodnych rysach, migdałowatych oczach, prostym nosie i pełnych ustach, okoloną jasnymi włosami schowanymi pod welonem. Ubrana jest w jasnoczerwoną suknię, przepasaną w talii, niebieski płaszcz zarzucony na jej lewą nogę oraz opadający po bokach postaci, na głowie ma biały welon, na stopach sandały. W lewym dolnym rogi obrazu siedzą dwa putta, spośród których jedno trzyma gałązkę lilii. Na obłokach otaczających Marię znajdują się dwie pary uskrzydlonych główek anielskich i jedna para puttów. W prawej części obrazu, w tle znajduje się fragment kolumny na cokole z podwieszoną pomarańczową kotarą.
Zdjęcie nr 7: Obraz w formie stojącego prostokąta przedstawia św. Stanisława Kostkę, który w ramionach tuli Dzieciątko i klęczy przed unoszącą się na obłokach Matką Boską. Święty ukazany jest z profilu, zwrócony w prawo, z pochyloną głową, obiema rękoma podtrzymuje Dzieciątko. Twarz ma pociągłą, o młodzieńczych rysach, migdałowatych oczach, długim nosie i pełnych ustach, okoloną jasnymi, krótkimi włosami. Ubrany jest w czarny habit jezuicki z białą koloratką. Dzieciątko leży w ramionach świętego, zwrócone w trzech czwartych w lewo, twarz przytula do policzka Stanisława, a lewą dłonią ujmuje go za brodę. Twarz ma pełną, z oczami skierowanymi do góry, okoloną jasnymi, krótkimi włosami. W partii bioder przepasane jest białą tkaniną. Maria zwrócona jest w trzech czwartych w prawo, z korpusem i głową skierowanymi w lewo oraz z pochyloną głową. Obie ręce wyciąga przed siebie, w prawej trzyma białą tkaninę, którą opasane jest Dzieciątko. Twarz ma owalną, o łagodnych rysach, migdałowatych oczach, prostym nosie i pełnych ustach, okoloną jasnymi włosami schowanymi pod welonem. Ubrana jest w jasnoczerwoną suknię, przepasaną w talii, niebieski płaszcz zarzucony na jej lewą nogę oraz opadający po bokach postaci, na głowie ma biały welon, na stopach sandały. W lewym dolnym rogi obrazu siedzą dwa putta, spośród których jedno trzyma gałązkę lilii. Na obłokach otaczających Marię znajdują się dwie pary uskrzydlonych główek anielskich i jedna para puttów. W prawej części obrazu, w tle znajduje się fragment kolumny na cokole z podwieszoną pomarańczową kotarą.
Zdjęcie nr 8: Obraz w formie stojącego prostokąta przedstawia św. Stanisława Kostkę, który w ramionach tuli Dzieciątko i klęczy przed unoszącą się na obłokach Matką Boską. Święty ukazany jest z profilu, zwrócony w prawo, z pochyloną głową, obiema rękoma podtrzymuje Dzieciątko. Twarz ma pociągłą, o młodzieńczych rysach, migdałowatych oczach, długim nosie i pełnych ustach, okoloną jasnymi, krótkimi włosami. Ubrany jest w czarny habit jezuicki z białą koloratką. Dzieciątko leży w ramionach świętego, zwrócone w trzech czwartych w lewo, twarz przytula do policzka Stanisława, a lewą dłonią ujmuje go za brodę. Twarz ma pełną, z oczami skierowanymi do góry, okoloną jasnymi, krótkimi włosami. W partii bioder przepasane jest białą tkaniną. Maria zwrócona jest w trzech czwartych w prawo, z korpusem i głową skierowanymi w lewo oraz z pochyloną głową. Obie ręce wyciąga przed siebie, w prawej trzyma białą tkaninę, którą opasane jest Dzieciątko. Twarz ma owalną, o łagodnych rysach, migdałowatych oczach, prostym nosie i pełnych ustach, okoloną jasnymi włosami schowanymi pod welonem. Ubrana jest w jasnoczerwoną suknię, przepasaną w talii, niebieski płaszcz zarzucony na jej lewą nogę oraz opadający po bokach postaci, na głowie ma biały welon, na stopach sandały. W lewym dolnym rogi obrazu siedzą dwa putta, spośród których jedno trzyma gałązkę lilii. Na obłokach otaczających Marię znajdują się dwie pary uskrzydlonych główek anielskich i jedna para puttów. W prawej części obrazu, w tle znajduje się fragment kolumny na cokole z podwieszoną pomarańczową kotarą.
Zdjęcie nr 9: Obraz w formie stojącego prostokąta przedstawia św. Stanisława Kostkę, który w ramionach tuli Dzieciątko i klęczy przed unoszącą się na obłokach Matką Boską. Święty ukazany jest z profilu, zwrócony w prawo, z pochyloną głową, obiema rękoma podtrzymuje Dzieciątko. Twarz ma pociągłą, o młodzieńczych rysach, migdałowatych oczach, długim nosie i pełnych ustach, okoloną jasnymi, krótkimi włosami. Ubrany jest w czarny habit jezuicki z białą koloratką. Dzieciątko leży w ramionach świętego, zwrócone w trzech czwartych w lewo, twarz przytula do policzka Stanisława, a lewą dłonią ujmuje go za brodę. Twarz ma pełną, z oczami skierowanymi do góry, okoloną jasnymi, krótkimi włosami. W partii bioder przepasane jest białą tkaniną. Maria zwrócona jest w trzech czwartych w prawo, z korpusem i głową skierowanymi w lewo oraz z pochyloną głową. Obie ręce wyciąga przed siebie, w prawej trzyma białą tkaninę, którą opasane jest Dzieciątko. Twarz ma owalną, o łagodnych rysach, migdałowatych oczach, prostym nosie i pełnych ustach, okoloną jasnymi włosami schowanymi pod welonem. Ubrana jest w jasnoczerwoną suknię, przepasaną w talii, niebieski płaszcz zarzucony na jej lewą nogę oraz opadający po bokach postaci, na głowie ma biały welon, na stopach sandały. W lewym dolnym rogi obrazu siedzą dwa putta, spośród których jedno trzyma gałązkę lilii. Na obłokach otaczających Marię znajdują się dwie pary uskrzydlonych główek anielskich i jedna para puttów. W prawej części obrazu, w tle znajduje się fragment kolumny na cokole z podwieszoną pomarańczową kotarą.
Zdjęcie nr 10: Obraz w formie stojącego prostokąta przedstawia św. Stanisława Kostkę, który w ramionach tuli Dzieciątko i klęczy przed unoszącą się na obłokach Matką Boską. Święty ukazany jest z profilu, zwrócony w prawo, z pochyloną głową, obiema rękoma podtrzymuje Dzieciątko. Twarz ma pociągłą, o młodzieńczych rysach, migdałowatych oczach, długim nosie i pełnych ustach, okoloną jasnymi, krótkimi włosami. Ubrany jest w czarny habit jezuicki z białą koloratką. Dzieciątko leży w ramionach świętego, zwrócone w trzech czwartych w lewo, twarz przytula do policzka Stanisława, a lewą dłonią ujmuje go za brodę. Twarz ma pełną, z oczami skierowanymi do góry, okoloną jasnymi, krótkimi włosami. W partii bioder przepasane jest białą tkaniną. Maria zwrócona jest w trzech czwartych w prawo, z korpusem i głową skierowanymi w lewo oraz z pochyloną głową. Obie ręce wyciąga przed siebie, w prawej trzyma białą tkaninę, którą opasane jest Dzieciątko. Twarz ma owalną, o łagodnych rysach, migdałowatych oczach, prostym nosie i pełnych ustach, okoloną jasnymi włosami schowanymi pod welonem. Ubrana jest w jasnoczerwoną suknię, przepasaną w talii, niebieski płaszcz zarzucony na jej lewą nogę oraz opadający po bokach postaci, na głowie ma biały welon, na stopach sandały. W lewym dolnym rogi obrazu siedzą dwa putta, spośród których jedno trzyma gałązkę lilii. Na obłokach otaczających Marię znajdują się dwie pary uskrzydlonych główek anielskich i jedna para puttów. W prawej części obrazu, w tle znajduje się fragment kolumny na cokole z podwieszoną pomarańczową kotarą.
Zdjęcie nr 11: Obraz w formie stojącego prostokąta przedstawia św. Stanisława Kostkę, który w ramionach tuli Dzieciątko i klęczy przed unoszącą się na obłokach Matką Boską. Święty ukazany jest z profilu, zwrócony w prawo, z pochyloną głową, obiema rękoma podtrzymuje Dzieciątko. Twarz ma pociągłą, o młodzieńczych rysach, migdałowatych oczach, długim nosie i pełnych ustach, okoloną jasnymi, krótkimi włosami. Ubrany jest w czarny habit jezuicki z białą koloratką. Dzieciątko leży w ramionach świętego, zwrócone w trzech czwartych w lewo, twarz przytula do policzka Stanisława, a lewą dłonią ujmuje go za brodę. Twarz ma pełną, z oczami skierowanymi do góry, okoloną jasnymi, krótkimi włosami. W partii bioder przepasane jest białą tkaniną. Maria zwrócona jest w trzech czwartych w prawo, z korpusem i głową skierowanymi w lewo oraz z pochyloną głową. Obie ręce wyciąga przed siebie, w prawej trzyma białą tkaninę, którą opasane jest Dzieciątko. Twarz ma owalną, o łagodnych rysach, migdałowatych oczach, prostym nosie i pełnych ustach, okoloną jasnymi włosami schowanymi pod welonem. Ubrana jest w jasnoczerwoną suknię, przepasaną w talii, niebieski płaszcz zarzucony na jej lewą nogę oraz opadający po bokach postaci, na głowie ma biały welon, na stopach sandały. W lewym dolnym rogi obrazu siedzą dwa putta, spośród których jedno trzyma gałązkę lilii. Na obłokach otaczających Marię znajdują się dwie pary uskrzydlonych główek anielskich i jedna para puttów. W prawej części obrazu, w tle znajduje się fragment kolumny na cokole z podwieszoną pomarańczową kotarą.
Zdjęcie nr 12: Obraz w formie stojącego prostokąta przedstawia św. Stanisława Kostkę, który w ramionach tuli Dzieciątko i klęczy przed unoszącą się na obłokach Matką Boską. Święty ukazany jest z profilu, zwrócony w prawo, z pochyloną głową, obiema rękoma podtrzymuje Dzieciątko. Twarz ma pociągłą, o młodzieńczych rysach, migdałowatych oczach, długim nosie i pełnych ustach, okoloną jasnymi, krótkimi włosami. Ubrany jest w czarny habit jezuicki z białą koloratką. Dzieciątko leży w ramionach świętego, zwrócone w trzech czwartych w lewo, twarz przytula do policzka Stanisława, a lewą dłonią ujmuje go za brodę. Twarz ma pełną, z oczami skierowanymi do góry, okoloną jasnymi, krótkimi włosami. W partii bioder przepasane jest białą tkaniną. Maria zwrócona jest w trzech czwartych w prawo, z korpusem i głową skierowanymi w lewo oraz z pochyloną głową. Obie ręce wyciąga przed siebie, w prawej trzyma białą tkaninę, którą opasane jest Dzieciątko. Twarz ma owalną, o łagodnych rysach, migdałowatych oczach, prostym nosie i pełnych ustach, okoloną jasnymi włosami schowanymi pod welonem. Ubrana jest w jasnoczerwoną suknię, przepasaną w talii, niebieski płaszcz zarzucony na jej lewą nogę oraz opadający po bokach postaci, na głowie ma biały welon, na stopach sandały. W lewym dolnym rogi obrazu siedzą dwa putta, spośród których jedno trzyma gałązkę lilii. Na obłokach otaczających Marię znajdują się dwie pary uskrzydlonych główek anielskich i jedna para puttów. W prawej części obrazu, w tle znajduje się fragment kolumny na cokole z podwieszoną pomarańczową kotarą.
Zdjęcie nr 13: Obraz w formie stojącego prostokąta przedstawia św. Stanisława Kostkę, który w ramionach tuli Dzieciątko i klęczy przed unoszącą się na obłokach Matką Boską. Święty ukazany jest z profilu, zwrócony w prawo, z pochyloną głową, obiema rękoma podtrzymuje Dzieciątko. Twarz ma pociągłą, o młodzieńczych rysach, migdałowatych oczach, długim nosie i pełnych ustach, okoloną jasnymi, krótkimi włosami. Ubrany jest w czarny habit jezuicki z białą koloratką. Dzieciątko leży w ramionach świętego, zwrócone w trzech czwartych w lewo, twarz przytula do policzka Stanisława, a lewą dłonią ujmuje go za brodę. Twarz ma pełną, z oczami skierowanymi do góry, okoloną jasnymi, krótkimi włosami. W partii bioder przepasane jest białą tkaniną. Maria zwrócona jest w trzech czwartych w prawo, z korpusem i głową skierowanymi w lewo oraz z pochyloną głową. Obie ręce wyciąga przed siebie, w prawej trzyma białą tkaninę, którą opasane jest Dzieciątko. Twarz ma owalną, o łagodnych rysach, migdałowatych oczach, prostym nosie i pełnych ustach, okoloną jasnymi włosami schowanymi pod welonem. Ubrana jest w jasnoczerwoną suknię, przepasaną w talii, niebieski płaszcz zarzucony na jej lewą nogę oraz opadający po bokach postaci, na głowie ma biały welon, na stopach sandały. W lewym dolnym rogi obrazu siedzą dwa putta, spośród których jedno trzyma gałązkę lilii. Na obłokach otaczających Marię znajdują się dwie pary uskrzydlonych główek anielskich i jedna para puttów. W prawej części obrazu, w tle znajduje się fragment kolumny na cokole z podwieszoną pomarańczową kotarą.
Zdjęcie nr 14: Obraz w formie stojącego prostokąta przedstawia św. Stanisława Kostkę, który w ramionach tuli Dzieciątko i klęczy przed unoszącą się na obłokach Matką Boską. Święty ukazany jest z profilu, zwrócony w prawo, z pochyloną głową, obiema rękoma podtrzymuje Dzieciątko. Twarz ma pociągłą, o młodzieńczych rysach, migdałowatych oczach, długim nosie i pełnych ustach, okoloną jasnymi, krótkimi włosami. Ubrany jest w czarny habit jezuicki z białą koloratką. Dzieciątko leży w ramionach świętego, zwrócone w trzech czwartych w lewo, twarz przytula do policzka Stanisława, a lewą dłonią ujmuje go za brodę. Twarz ma pełną, z oczami skierowanymi do góry, okoloną jasnymi, krótkimi włosami. W partii bioder przepasane jest białą tkaniną. Maria zwrócona jest w trzech czwartych w prawo, z korpusem i głową skierowanymi w lewo oraz z pochyloną głową. Obie ręce wyciąga przed siebie, w prawej trzyma białą tkaninę, którą opasane jest Dzieciątko. Twarz ma owalną, o łagodnych rysach, migdałowatych oczach, prostym nosie i pełnych ustach, okoloną jasnymi włosami schowanymi pod welonem. Ubrana jest w jasnoczerwoną suknię, przepasaną w talii, niebieski płaszcz zarzucony na jej lewą nogę oraz opadający po bokach postaci, na głowie ma biały welon, na stopach sandały. W lewym dolnym rogi obrazu siedzą dwa putta, spośród których jedno trzyma gałązkę lilii. Na obłokach otaczających Marię znajdują się dwie pary uskrzydlonych główek anielskich i jedna para puttów. W prawej części obrazu, w tle znajduje się fragment kolumny na cokole z podwieszoną pomarańczową kotarą.
Zdjęcie nr 15: Obraz w formie stojącego prostokąta przedstawia św. Stanisława Kostkę, który w ramionach tuli Dzieciątko i klęczy przed unoszącą się na obłokach Matką Boską. Święty ukazany jest z profilu, zwrócony w prawo, z pochyloną głową, obiema rękoma podtrzymuje Dzieciątko. Twarz ma pociągłą, o młodzieńczych rysach, migdałowatych oczach, długim nosie i pełnych ustach, okoloną jasnymi, krótkimi włosami. Ubrany jest w czarny habit jezuicki z białą koloratką. Dzieciątko leży w ramionach świętego, zwrócone w trzech czwartych w lewo, twarz przytula do policzka Stanisława, a lewą dłonią ujmuje go za brodę. Twarz ma pełną, z oczami skierowanymi do góry, okoloną jasnymi, krótkimi włosami. W partii bioder przepasane jest białą tkaniną. Maria zwrócona jest w trzech czwartych w prawo, z korpusem i głową skierowanymi w lewo oraz z pochyloną głową. Obie ręce wyciąga przed siebie, w prawej trzyma białą tkaninę, którą opasane jest Dzieciątko. Twarz ma owalną, o łagodnych rysach, migdałowatych oczach, prostym nosie i pełnych ustach, okoloną jasnymi włosami schowanymi pod welonem. Ubrana jest w jasnoczerwoną suknię, przepasaną w talii, niebieski płaszcz zarzucony na jej lewą nogę oraz opadający po bokach postaci, na głowie ma biały welon, na stopach sandały. W lewym dolnym rogi obrazu siedzą dwa putta, spośród których jedno trzyma gałązkę lilii. Na obłokach otaczających Marię znajdują się dwie pary uskrzydlonych główek anielskich i jedna para puttów. W prawej części obrazu, w tle znajduje się fragment kolumny na cokole z podwieszoną pomarańczową kotarą.

Św. Stanisław Kostka z Dzieciątkiem i Matką Boską

Województwo
MAŁOPOLSKIE
Powiat
wielicki
Gmina
Biskupice
Miejscowość
Bodzanów
Metropolia
Krakowska
Diecezja
Krakowska
Dekanat
Wieliczka
Parafia
Parafia Św. Apostołów Piotra i Pawła
Tagi
malarstwo barokowe malarstwo XVIII wieku Matka Boska z Dzieciątkiem
Miejsce przechowywania
zasuwa obrazu w ołtarzu głównym św. Piotra i św. Pawła
Identyfikator
DZIELO/00772
Kategoria
obraz
Ilość
1
Czas powstania
po 1765 roku
Technika i materiał
olej na płótnie
Autor noty katalogowej
Paulina Kluz
Uznanie autorstwa-Użycie niekomercyjne-Bez utworów zależnych 3.0 Polska

Dzieje zabytku

Obraz św. Stanisława Kostki z Dzieciątkiem i Matką Boską powstał razem z wyposażeniem architektoniczno-rzeźbiarskim po 1765 roku, podczas gruntownego remontu świątyni, przeprowadzonego z inicjatywy proboszcza Walentyna Grodzkiego. Jego autorem jest najprawdopodobniej Piotr Kornecki, który wraz z warsztatem wykonał wyposażenie w kościele bodzanowskim. Obraz był konserwowany w 1997 roku przez Rafała Bukowskiego i Janusza Czopa.

Opis

Obraz w formie stojącego prostokąta przedstawia św. Stanisława Kostkę, który w ramionach tuli Dzieciątko i klęczy przed unoszącą się na obłokach Matką Boską. Święty ukazany jest z profilu, zwrócony w prawo, z pochyloną głową, obiema rękoma podtrzymuje Dzieciątko. Twarz ma pociągłą, o młodzieńczych rysach, migdałowatych oczach, długim nosie i pełnych ustach, okoloną jasnymi, krótkimi włosami. Ubrany jest w czarny habit jezuicki z białą koloratką. Dzieciątko leży w ramionach świętego, zwrócone w trzech czwartych w lewo, twarz przytula do policzka Stanisława, a lewą dłonią ujmuje go za brodę. Twarz ma pełną, z oczami skierowanymi do góry, okoloną jasnymi, krótkimi włosami. W partii bioder przepasane jest białą tkaniną. Maria zwrócona jest w trzech czwartych w prawo, z korpusem i głową skierowanymi w lewo oraz z pochyloną głową. Obie ręce wyciąga przed siebie, w prawej trzyma białą tkaninę, którą opasane jest Dzieciątko. Twarz ma owalną, o łagodnych rysach, migdałowatych oczach, prostym nosie i pełnych ustach, okoloną jasnymi włosami schowanymi pod welonem. Ubrana jest w jasnoczerwoną suknię, przepasaną w talii, niebieski płaszcz zarzucony na jej lewą nogę oraz opadający po bokach postaci, na głowie ma biały welon, na stopach sandały. W lewym dolnym rogi obrazu siedzą dwa putta, spośród których jedno trzyma gałązkę lilii. Na obłokach otaczających Marię znajdują się dwie pary uskrzydlonych główek anielskich i jedna para puttów. W prawej części obrazu, w tle znajduje się fragment kolumny na cokole z podwieszoną pomarańczową kotarą.

Zarys problematyki artystycznej

Omawiany obraz na zasuwie w ołtarzu głównym (Św. Stanisław Kostka z Dzieciątkiem i Matką Boską), jak również dwa w zwieńczeniach retabulów bocznych (Pietà, św. Kinga) oraz dwa znajdujące się niegdyś w ich polach głównych (Adoracja Matki Boskiej przez św. Józefa Kalasantego, Św. Antoni Padewski) są spójne pod względem formalnym, dlatego można przypisać ich wykonanie jednemu artyście. Dzieła te w porównaniu z sygnowanymi przez Piotra Korneckiego obrazami w Bochni wykazują ogromne podobieństwa. We wszystkich obrazach w przypadku postaci świętych czy dzieci i puttów malarz stosuje te same środki malarskie, każdorazowo pojawia się typ twarzy o zbliżonych cechach anatomicznych oraz podobnie ukazane jest ciało. Obficie drapowane tkaniny kształtowane są w sposób płaszczyznowy i silnie światłocieniowy. Dzieła te są spójne formalnie z grupą obrazów przypisywaną temu malarzowi (niesygnowane obrazy w Bochni, w Zakliczynie czy w kościele św. Sebastiana w Wieliczce).
Piotr Kornecki był z wykształcenia malarzem i rzeźbiarzem. Razem ze swoim przyrodnim bratem Stanisławem, założyli w Gdowie warsztat stolarsko-rzeźbiarski i malarski. Z czasem pracowali w nim również synowie tego pierwszego oraz krewniacy mieszkający w tej wsi. Rodzinny warsztat Korneckich był szczególnie prężny w trzeciej ćwierci XVIII wieku, wykonując prace w wielu kościołach na terenie południowej Małopolski.
Stanisław Kostka pobierał nauki w Wiedniu. Po kilku latach zapadł na ciężką chorobę i był bliski śmierci. Objawiła mu się wówczas Matka Boska i podała do rąk Dzieciątko. Stanisław został uleczony i otrzymał polecenie, aby wstąpił do Towarzystwa Jezusowego. Według legendy święty uciekł z Wiednia i dotarł do Dylingi, gdzie przyjęto go w klasztorze, później zaś wysłano do Rzymu. Dopiero tam został przyjęty do nowicjatu, a niedługo po tym złożył śluby zakonne. Omawiany obraz ilustruje to wydarzenie z życia świętego, jakkolwiek św. Stanisław przedstawiony jest już w habicie jezuickim. Gałązka lilii trzymana przez putto oznacza czystość, która była jedną z cnót świętego.

Stan zachowania / Prace konserwatorskie

Delikatne zabrudzenia obrazu, krakelury. Obraz był konserwowany w 1997 roku przez Rafała Bukowskiego i Janusza Czopa.

Streszczenie

Obraz Św. Stanisława Kostki z Dzieciątkiem i Matką Boską powstał razem z wyposażeniem architektoniczno-rzeźbiarskim kościoła po 1765 roku. Został wykonany najprawdopodobniej przez Piotra Korneckiego. Obraz przedstawia wydarzenie z życia świętego, kiedy podczas choroby ukazała mu się Matka Boska i przekazała mu do rąk Dzieciątko. Stanisław został uleczony i otrzymał polecenie wstąpienia do Towarzystwa Jezusowego.

Bibliografia

Zaleski Wincenty, "Święci na każdy dzień", Warszawa 1989

Osoby związane z dziełem

Zdjęcie nr 1 dla osoby: Stanisław św. Kostka
Stanisław św. Kostka

Inne dzieła z tego miejsca

Zdjęcie nr 1: Obraz w formie stojącego prostokąta. W centrum obrazu św. Józef Kalasanty klęczący przed unoszącą się pośród obłoków Matką Boską z Dzieciątkiem. Święty zwrócony jest w trzech czwartych w prawo, z uniesioną głową i skrzyżowanymi na piersi rękami, w których trzyma gorejące serce i gałązkę lilii. Twarz ma pociągłą, o migdałowatych, wąskich oczach i lekko garbatym nosie, okoloną krótką, siwą brodą i włosami po bokach głowy, na jej czubku łysina. Ubrany jest w czarny habit zapinany z przodu na guziki, z białą koloratką oraz czarny płaszcz zarzucony na plecy. Przed nim leży czarny biret i otwarta księga z napisem „Consti/tutio/nes Cler[i]c[orum] / Regular[um] / Piarum / Schola/rum”. Na pierwszym planie ukazany od tyłu, w pozycji półleżącej, chłopiec z otwartą księgą. Obok, w prawym dolnym rogu na księgach leżą czerwony kapelusz kardynalski, pastorał i laska zakończona krzyżem arcybiskupim. W lewej, górnej części obrazu Matka Boska siedzi na obłoku, zwrócona jest w trzech czwartych w lewo, pochylona, obiema rękami trzyma stojące po jej prawej stronie Dzieciątko. Twarz o łagodnych rysach, wąskich oczach, okolona jasnymi włosami. Ubrana jest w jasnoróżową suknię z białą podwiką, niebieski płaszcz narzucony na kolana oraz jasnoróżowy, rozwiany welon na głowie. Dzieciątko zwrócone w trzech czwartych w lewo, z uniesioną prawą ręką w geście błogosławieństwa, przepasane w partii bioder białą tkaniną. U góry obrazu, pośród obłoków dwa putta. W prawej części obrazu, za świętym widoczne dwie postacie klęczących dzieci, spośród których jedno czyta księgę a drugie się modli. Scena ukazana we wnętrzu z widocznymi w tle pilastem i oknem.
obraz
Adoracja Matki Boskiej przez św. Józefa Kalasantego
Zdjęcie nr 1: Ambona przyścienna, wisząca, dostępna z zakrystii przez drzwi w polu zaplecka. Kosz na planie kwadratu o ściętych narożach, na podstawie w formie wałka, z podwieszeniem w formie spłaszczonego stożka ze zbiegającymi się z czterech naroży lizenami, dekorowanego rocaille'em. Kosz ujęty w narożach pilastrami, dekorowany w partii ścianek, trzonów pilastrów i wałka rocaille'em, parapet w formie gzymsu. Zaplecek wysoki, flankowany dwoma wąskimi pilastrami, zwieńczonymi konsolami z rocaille'em podtrzymującymi pełne belkowanie, wyłamane na ich osi oraz wolutowy przerwany przyczółek. W polu zaplecka drzwi. Na belkowaniu rokokowy kartusz z napisem „DOCETE OMNES / GENTES. Math(eus) 28”. Ponad belkowaniem trójkąt z trzema płomieniami w polu, na obłoku, w glorii promienistej. Struktura polichromowana w sposób imitujący marmoryzację w kolorze niebiesko-białym, ornamentyka i profile pozłocone, obłoki i pole kartusza posrebrzone.
ambona
Ambona
Zdjęcie nr 1: Stopa na planie sześcioboku, dwustrefowa, z profilowanym uskokiem. Trzon profilowany, w górnej części kanelowany. Nodus gruszkowaty, dekorowany akantem. Czara półkolista, puklowana, z wywiniętym brzegiem, u dołu dekorowana stylizowanymi liśćmi. Pokrywa w formie korony zamkniętej z sześcioma kabłąkami, zwieńczona kulą z krzyżem. Obręcz dekorowana perełkowaniem, rautami i akantem, kabłąki zaś rautami. Całość polichromowana w kolorach czerwonym, niebieskim, zielonym, detale złocone.
chrzcielnica
Chrzcielnica
Zdjęcie nr 1: Figura umarłego Chrystusa jest przybita do krzyża o prostych ramionach trzema gwoździami. Ciało w dużym zwisie, o układzie ramion przyjmujących kształt litery „V” oraz dłoniach w geście błogosławieństwa. Głowa opada bezwładnie na prawy bark. Nogi są ugięte w kolanach, a stopy skrzyżowane w układzie prawa na lewą. Twarz Chrystusa jest pociągła, o prostym nosie, zamkniętych oczach i uniesionych brwiach, okolona silnie kręconą brodą oraz kręconymi włosami opadającymi na ramiona. Na głowie korona cierniowa. Ciało silnie umięśnione o wyraźnie podkreślonych żebrach klatki piersiowej. Perizonium krótkie, zawieszone na sznurze, odsłaniające prawe biodro, ze zwisem tkaniny na prawym boku. Ciało polichromowane w kolorze naturalistycznym z zaznaczonymi śladami męki, korona cierniowa i perizonium pozłocone. Pionowa belka krzyża zwieńczona tabliczką z napisem „IN / RI”.
rzeźba
Krucyfiks
Zdjęcie nr 1: Obraz w formie stojącego prostokąta o wypukłych krótszych bokach i wklęsłych dłuższych. Kompozycja wielofigurowa z przedstawieniem św. Piotra stojącego na schodach i przemawiającego do tłumu na tle architektury. W lewej części obrazu, na pierwszym planie, św. Piotr ukazany z profilu, z uniesionymi wysoko rękami. Przedstawiony jako dojrzały mężczyzna z kręconą brodą i włosami. Ubrany jest w czerwoną tunikę i zielony płaszcz. Przed nim, na drugim planie ukazany tłum postaci, po lewej grupa kilku siedzących osób żywo dyskutująca i gestykulująca, pozostali stoją wpatrzeni w świętego. Wśród nich znajduje się starzec opierający głowę o laskę. W prawym dolnym rogu, na pierwszym planie ukazany z profilu mężczyzna z wyciągniętymi w przód rękami. W tle pejzaż architektoniczny, z budynkiem o podcieniach arkadowych po lewej stronie i centralną świątynią kolumnową zamkniętą kopułą po prawej (tempietto). Przed nią widoczny fragment pomnika. W głębi sztafaż z dwiema spacerującymi postaciami i widok oddalonego miasta. Ponad nimi szaro-błękitne niebo. Kolorystyka zgaszona, barwy stonowane. Delikatny modelunek światłocieniowy. Obraz ujęty ramą o tym samym kształcie, dekorowaną perełkowaniem i żłobieniami, na każdym z czterech boków stylizowany ornament roślinny.
obraz
Kazanie św. Pawła w Atenach
Zdjęcie nr 1: Kościół drewniany o konstrukcji zrębowej, elewacje jednolite, szalowane gontem. Wieża i kruchta zachodnia o konstrukcji słupowo-ramowej, narożne słupy nośne wzmocnione krzyżami św. Andrzeja. Więźba dachowa drewniana, krokwiowa. Budynek na kamiennym podmurowaniu. Kościół orientowany, jednonawowy, nawa na rzucie prostokąta zbliżonego do kwadratu, prezbiterium nieco węższe, wydłużone, zakończone trójbocznie. Do północnej ściany prezbiterium przylega zakrystia na planie prostokąta. Przy zachodniej ścianie nawy wieża na planie zbliżonym do prostokąta, o lekko ukośnej ścianie południowej. Od zachodu do wieży przylega kruchta na rzucie prostokąta. W przyziemiu wieży babiniec połączony z nawą wtórnym otworem w ścianie. Pomiędzy nawą a prezbiterium otwór tęczowy. Parapet chóru muzycznego w zachodniej części nawy, wsparty na czterech drewnianych kolumnach, z wejściem z nawy po drabiniastych schodach. Ściany i sklepienia pokryte polichromią z iluzjonistyczną architekturą i scenami figuralnymi. Wnętrze nakryte pułapami deskowymi w nawie i prezbiterium oraz stropem belkowym w babińcu. Otwory drzwiowe o prostokątnym wykroju zamknięte drzwiami obitymi deskami w kruchcie zachodniej, w ścianie południowej nawy oraz z prezbiterium do zakrystii. Okna w formie stojącego prostokąta. Posadzka kamienna, z płyt marmurowych. Elewacja frontowa jednoosiowa. Na osi wejście do kruchty zachodniej. Korpus wieży podzielony poziomo daszkami okapowymi, na froncie okno. Elewacje boczne jednolite. Korpus nawowy przepruty oknami po dwa na ścianach północnej i południowej, prezbiterium z oknem na ścianie południowej oraz dwoma okienkami na ścianach zamknięcia. Na elewacji wschodniej zawieszony krucyfiks. Kościół nakryty dachami dwuspadowymi, o pokryciu blaszanym, wyższym nad nawą, niższym nad prezbiterium. W połowie długości dachu, nad nawą, wbudowana wieżyczka na sygnaturkę, na ośmiobocznym, obitym blachą trzonie, z latarnią zwieńczoną niewielkim hełmem. Wieża nakryta czterospadowym daszkiem namiotowym, zwieńczona kulistą puszką i krzyżem. Kruchta nakryta osobnym daszkiem dwuspadowym, półszczytowym, zakrystia niższym dachem pulpitowym.
kościół
Kościół świętych apostołów Piotra i Pawła

Inne dzieła z tego roku

Zdjęcie nr 1: Parapet chóru muzycznego wsparty na dwóch filarach, o kanelowanych trzonach w górnej części. Balustrada o wypukłej środkowej partii, na niskim cokole, podzielona na pola pilastrami, dźwigającymi profilowany gzyms stanowiący poręcz. W polach płyciny w formie stojącego prostokąta ujętego ramą, z malowanymi przedstawieniami muzykujących aniołów siedzących na obłokach. Aniołki w kolejności od lewej strony trzymają waltornię, wiolonczelę, skrzypce, następne dwa nuty, później skrzypce, flet poprzeczny i waltornię.
chór muzyczny
Chór muzyczny
Zdjęcie nr 1: Chrzcielnica przyścienna. Czara półkolista z imitacją puklowania, z wywiniętym brzegiem, podtrzymywana u dołu przez dwie konsole, zakończone wolutą z uskrzydloną główką anielską. Nakryta płaską pokrywą na planie ściętego koła, na której znajduje się niewielka grupa rzeźbiarska Chrztu Chrystusa. Na pokrywie dwa rzędy ornamentalnych cęg, dolny zwrócony do wewnątrz, górny na zewnątrz, tworzące kabłąki podtrzymujące gołębicę Ducha Świętego w otoku z obłoków i glorii promienistej. Chrzcielnica i pokrywa laserowane w kolorze niebieskim, detale złocone i srebrzone; główka anielska i grupa rzeźbiarska polichromowane naturalistycznie.
chrzcielnica
Chrzcielnica
Zdjęcie nr 1: Obraz w formie stojącego prostokąta. W centrum obrazu św. Józef Kalasanty klęczący przed unoszącą się pośród obłoków Matką Boską z Dzieciątkiem. Święty zwrócony jest w trzech czwartych w prawo, z uniesioną głową i skrzyżowanymi na piersi rękami, w których trzyma gorejące serce i gałązkę lilii. Twarz ma pociągłą, o migdałowatych, wąskich oczach i lekko garbatym nosie, okoloną krótką, siwą brodą i włosami po bokach głowy, na jej czubku łysina. Ubrany jest w czarny habit zapinany z przodu na guziki, z białą koloratką oraz czarny płaszcz zarzucony na plecy. Przed nim leży czarny biret i otwarta księga z napisem „Consti/tutio/nes Cler[i]c[orum] / Regular[um] / Piarum / Schola/rum”. Na pierwszym planie ukazany od tyłu, w pozycji półleżącej, chłopiec z otwartą księgą. Obok, w prawym dolnym rogu na księgach leżą czerwony kapelusz kardynalski, pastorał i laska zakończona krzyżem arcybiskupim. W lewej, górnej części obrazu Matka Boska siedzi na obłoku, zwrócona jest w trzech czwartych w lewo, pochylona, obiema rękami trzyma stojące po jej prawej stronie Dzieciątko. Twarz o łagodnych rysach, wąskich oczach, okolona jasnymi włosami. Ubrana jest w jasnoróżową suknię z białą podwiką, niebieski płaszcz narzucony na kolana oraz jasnoróżowy, rozwiany welon na głowie. Dzieciątko zwrócone w trzech czwartych w lewo, z uniesioną prawą ręką w geście błogosławieństwa, przepasane w partii bioder białą tkaniną. U góry obrazu, pośród obłoków dwa putta. W prawej części obrazu, za świętym widoczne dwie postacie klęczących dzieci, spośród których jedno czyta księgę a drugie się modli. Scena ukazana we wnętrzu z widocznymi w tle pilastem i oknem.
obraz
Adoracja Matki Boskiej przez św. Józefa Kalasantego
Zdjęcie nr 1: Ambona przyścienna, wisząca, dostępna z zakrystii przez drzwi w polu zaplecka. Kosz na planie kwadratu o ściętych narożach, na podstawie w formie wałka, z podwieszeniem w formie spłaszczonego stożka ze zbiegającymi się z czterech naroży lizenami, dekorowanego rocaille'em. Kosz ujęty w narożach pilastrami, dekorowany w partii ścianek, trzonów pilastrów i wałka rocaille'em, parapet w formie gzymsu. Zaplecek wysoki, flankowany dwoma wąskimi pilastrami, zwieńczonymi konsolami z rocaille'em podtrzymującymi pełne belkowanie, wyłamane na ich osi oraz wolutowy przerwany przyczółek. W polu zaplecka drzwi. Na belkowaniu rokokowy kartusz z napisem „DOCETE OMNES / GENTES. Math(eus) 28”. Ponad belkowaniem trójkąt z trzema płomieniami w polu, na obłoku, w glorii promienistej. Struktura polichromowana w sposób imitujący marmoryzację w kolorze niebiesko-białym, ornamentyka i profile pozłocone, obłoki i pole kartusza posrebrzone.
ambona
Ambona
Zdjęcie nr 1: Rzeźba ścięta z tyłu, drążona, przedstawia anioła stojącego na rzeźbionym, posrebrzanym obłoku. Figura zwrócona frontalnie, z prawą nogą opartą na obłoku, głową przechyloną na prawy bark oraz uniesionymi przed sobą, ugiętymi rękami. Twarz owalna, o pełnych policzkach i wystającej brodzie, migdałowatych, opadających oczach, małym nosie i ustach, okolona krótkimi, zaczesanymi do tyłu włosami. Anioł ubrany jest w silnie fałdowaną, różową tunikę z fioletową podszewką, z jednym rękawem na lewym przedramieniu, odsłaniającą połowę torsu i prawe ramię oraz prawą nogę. Skrzydła pozłocone, złożone po bokach postaci. Polichromia ciała naturalistyczna.
rzeźba
Anioł
Zdjęcie nr 1: Rzeźba ścięta z tyłu, drążona, ustawiona na rzeźbionym, posrebrzanym obłoku. Figura anioła ukazana frontalnie, z lewą nogą opartą na obłoku oraz wyciągniętymi przed siebie, ugiętymi rękoma. Twarz ma owalną, o pełnych policzkach i podkreślonej brodzie, migdałowatych, opadających oczach, małym nosie i ustach, okoloną krótkimi, falowanymi, zaczesanymi w tył włosami. Anioł ubrany jest w obficie fałdowaną zieloną tunikę z pomarańczową podszewką, z jednym rękawem na prawym ramieniu, odsłaniającą tors, lewe ramię oraz lewą nogę. Skrzydła pozłacane, złożone po bokach postaci. Polichromia ciała naturalistyczna.
rzeźba
Anioł

Podobne dzieła

Po tytule

Po kategorii

Po tagach

Po technice i materiale

Zdjęcie nr 1: Obraz w formie stojącego prostokąta. W centrum siedząca postać Marii zwrócona trzy czwarte w lewo, delikatnie pochylona z rękami złożonymi w geście modlitwy. Przed nią siedzące na skale Dzieciątko, zwrócone trzy czwarte w prawo, delikatnie pochylone, opierające ciężar ciała na prawej ręce. Maria o delikatnych rysach: owalnej twarzy, małym nosie i drobnych ustach. Na głowie ma biały welon przykrywający jej włosy. Ubrana jest w bladoróżową suknię oraz silnie udrapowany ciemnogranatowy płaszcz, spod którego widoczna jest bosa stopa. Dzieciątko o jasnej, różowawej karnacji. Twarz pełna o małym nosie i głęboko osadzonych oczach. Głowę okalają krótkie, złote włosy. Wokół głów Marii i Dzieciątka złote, świetliste nimby. W tle pejzaż z widocznymi fragmentami drzew w brunatnej i ciemnozielonej tonacji. Rama złocona, fakturowana, w narożach i pośrodku boków zdobiona stylizowaną wicią roślinną.
obraz

Adoracja Dzieciątka

Zdjęcie nr 1: Obraz w kształcie pionowego prostokąta z przedstawieniem Matki Boskiej Karmiącej. W centrum kompozycji została ukazana Maria w półpostaci z głową przechyloną na lewe ramię. W lewej dłoni trzyma Dzieciątko Jezus, a prawą przytrzymuje pierś, którą go karmi. Ubrana jest w zielone szaty: suknię oraz płaszcz zdobione jasnoczerwonymi i kolistymi różami, niebieskimi tulipanami oraz zielonymi listkami. Szaty obwiedzione są czarnym konturem, w środku malowane płaską plamą barwną, bez cieniowania. Twarz Marii pełna o jasnej karnacji z zaróżowionymi policzkami z długim nosem i małymi ustami. Włosy długie, ciemnobrązowe, schowane pod welonem. Dzieciątko ponad naturalnych rozmiarów z odkrytymi ramionami i kolanami. Tło po lewej stronie obrazu ciemnoniebieskie, a po prawej zielone z żółtym nimbem wokół głowy Dzieciątka oraz żółtym fragmentem w prawym, górnym narożu. Wokół głów postaci rozmieszczonych jest jednaście, dużych i złotych gwiazd. Rama prosta, drewniana i bejcowana.
obraz

Matka Boska Karmiąca

Zdjęcie nr 1: Obraz w kształcie stojącego prostokąta, zamknięty łukiem nadwieszonym z przedstawieniem Matki Boskiej Nieustającej Pomocy. Maria ukazana w półpostaci, frontalnie, z Dzieciątkiem Jezus na lewym ręku. Dzieciątko widoczne z prawego profilu, z głową odwróconą do tyłu, oburącz ujmuje dłoń Marii. Owalne twarze postaci charakteryzują linearnie opracowane rysy, z długimi, wąskimi nosami oraz drobnymi ustami. Oczy Marii mają migdałowy kształt, jej wzrok skierowany jest na wprost. Matka Boska ubrana jest w czerwoną suknię z długimi rękawami ze złotymi obszyciami oraz ciemnoniebieski płaszcz nałożony na głowę. Dzieciątko ubrane jest w zieloną sukienkę i czerwony płaszcz, z jego lewej stopy zsuwa się sandał. Jezus spogląda w kierunku niewielkiej sylwetki jednego z dwóch archaniołów znajdującego się po prawej stronie – archanioła Gabriela. Po drugiej stronie jest archanioł Michał, obaj trzymają w dłoniach narzędzia Męki Pańskiej: Michał (włócznię i gąbkę z octem), Gabriel (krzyż). Na głowach Marii i Dzieciątka znajdują się otwarte korony ze szlachetnymi kamieniami, a wokół nimby: Matki Boskiej dekorowany bogatą wicią floralną, u Dzieciątka nimb krzyżowy. Wszystkie postacie są podpisane inicjałami: nad głową Marii, po lewej stronie obrazu widnieją litery „MP”, a po prawej „ΘΥ”; następnie po lewej stronie obrazu, nad głową archanioła Michała znajdują się litery „ΟΡМ”, a nad głową archanioła Gabriela „OΡГ” i dalej, po prawej stronie obrazu, obok Dzieciątka Jezus litery „IC-XC”. Tło jest złocone. Obraz ujęty jest prostokątną, profilowaną ramą zdobioną od zewnątrz ażurową wicią roślinną. W górnej części kompozycji napis „MATKO BOSKA NIEUSTAJĄCEJ POMOCY / MÓDL SIĘ ZA NAMI”. Rama drewniana, profilowana, złocona, ozdobiona rzędem stylizowanych liści akantu.
obraz

Matka Boska Nieustastającej Pomocy

Zdjęcie nr 1: Obraz w kształcie stojącego prostokąta w rozbudowanej, profilowanej ramie dekorowanej nakładanymi motywami geometrycznymi oraz kwiatowymi, zwieńczonej na osi monogramem maryjnym. W centrum kompozycji, nieco z lewej strony obrazu przedstawienie Marii trzymającej na kolanach martwe ciało Chrystusa. Twarz Marii szeroka, z delikatnie otwartymi ustami, szerokim nosem i wzrokiem skierowanym ku niebu. Matka Boska jest ubrana w czerwoną suknię, ciemnobłękitny płaszcz nałożony na głowę oraz biały welon. Chrystus ukazany w pozycji półleżącej na białym płótnie, z lewą ręką podtrzymywaną przez Marię, prawą opadłą bezwładnie w dół. Twarz szczupła, oczy zamknięte, okolona krótką brodą i długimi, ciemnobrązowymi włosami, spływającymi na ramiona i plecy. Odziany jest w białe perizonium na biodrach, delikatnie drapowane. Wokół głów są zaznaczone nimby. W lewym, dolnym rogu przedstawienia titulus oraz misa, w prawym widoczny fragment krzyża. W tle otwiera się rozległy pejzaż z widokiem na Jerozolimę. Kolorystyka ciemna, ciepła z dominacją brązów.
obraz

Pieta

Zdjęcie nr 1: Obraz w kształcie stojącego prostokąta przedstawiający stygmatyzację św. Franciszka. W centrum kompozycji znajduje się św. Franciszek, usytuowany nieco z lewej strony obrazu, w pozycji klęczącej, zwrócony w trzech czwartych w lewo, z rękami rozłożonymi szeroko na boki. Ma podłużną twarz, z krótkim i jasnym zarostem, z oczami skierowanymi na Chrystusa, na głowie tonsurę. Święty ubrany jest w habit franciszkański przewiązany sznurem, a na stopach ma założone sandały. W górnej części obrazu, po prawej stronie znajduje się Chrystus jako serafin, z którego ran wychodzą czerwone promienie tworzące stygmaty u świętego Franciszka. Przed świętym, na wysokim wzniesieniu ułożone są: otwarta księga oraz czaszka. W tle, pośrodku widać zakonnika, ukazanego w pozycji siedzącej, czytającego księgę. W oddali widać pejzaż górski i pochmurne niebo. W dolnej części obrazu słabo czytelna sygnatura „Wład(ysław) P. Bąkowski 1886.” Rama drewniana, profilowana, fakturowana i złocona, zdobiona stylizowanymi rocaille'ami.
obraz

Stygmatyzacja św. Franciszka

Zdjęcie nr 1: Obraz w kształcie stojącego prostokąta z przedstawieniem św. Antoniego Padewskiego z Dzieciątkiem. Święty został ukazany w ujęciu do kolan, zwrócony w lewo, w stronę Dzieciątka stojącego na blacie przykrytym czerwonym obrusem. Głowa świętego jest delikatnie przechylona w lewo, lewa ręka obejmuje Dzieciątko, prawa opuszczona trzyma kwiat lilii. Święty ma owalną twarz o młodzieńczych rysach, na głowie tonsurę. Jest ubrany w habit franciszkański. Dzieciątko ukazane zostało niemal nagie, z białą chustą okrywającą biodro i przerzuconą przez prawe ramię. Prawą ręką Chrystus dotyka brody świętego, lewą wyciąga w jego stronę. U stóp Dzieciątka leży otwarta księga. Wokół głów postaci złote nimby. Tło kompozycji jednolite, ciemnobrązowe. Na odwrocie napis malowany farbą „Fundator Walenty / Tekiela. / 1840. / 24 lipca”.
obraz

Św. Antoni Padewski

Jak cytować?

Paulina Kluz, "Św. Stanisław Kostka z Dzieciątkiem i Matką Boską", [w:] "Sakralne Dziedzictwo Małopolski", 2024, źródło:  https://sdm.upjp2.edu.pl/dziela/sw-stanislaw-kostka-z-dzieciatkiem-i-matka-boska

Strona:
Dodaj do porównania

Zaloguj się aby dodać do tablicy

Przejdź do logowania

Uwaga. Używamy ciasteczek. Korzystanie ze strony sdm.upjp2.edu.pl oznacza, że zgadzasz się na ich używanie. Więcej informacji znajdziesz w zakładce Polityka prywatności