Rzeźba św. Piotra Apostoła stanowi część ołtarza głównego w Głębowicach z drugiej połowy XVII wieku, powstałego zapewne tuż przed 1659 rokiem, w którym konsekrował go biskup pomocniczy krakowski Mikołaj Oborski. Rzeźba wraz z nastawą była konserwowana w roku 1973. Ostatnią konserwację w latach 2016-2017 przeprowadziła Monika Domańska-Tomczyk.
Święty Piotr został przedstawiony w całej postaci frontalnie. Ma owalną, szeroką twarz o sumarycznym modelunku rysów i wyraźnie rumianych policzkach. Jego ciemnobrązowe włosy sięgające szyi są założone za wydatne uszy. Święty ubrany jest w długą, złoconą przewiązaną w pasie tunikę oraz złocony płaszcz. W uniesionych na wysokości klatki piersiowej rękach trzyma dwa klucze, złoty i srebrny.
Rzeźbiona postać św. Piotra Apostoła wpisuje się w tradycyjną ikonografię tegoż świętego. Jest on identyfikowany przez trzymane dwa klucze. Jednakże należy zwrócić uwagę, że na wpółludowa rzeźba, będąca dziełem lokalnego artysty, odchodzi od klasycznego sposobu wyobrażenia twarzy i układu włosów świętego, zrywając z powszechnie przyjętym kanonem. Po drugiej stronie zwieńczenia ołtarza znajduje się wyobrażenie św. Jana Apostoła. Jest to ciekawe zestawienie obu świętych, gdyż zazwyczaj św. Piotra ukazywano w towarzystwie św. Pawła Apostoła (obydwaj stanowili dwa symboliczne filary Kościoła). Jednakże obecność świętych apostołów Piotra i Jana w zwieńczeniu ołtarza w Głębowicach nie jest przypadkowa. Należy pamiętać, iż pierwotne wezwanie kościoła odnosiło się do św. Marii Magdaleny. Obaj apostołowie byli wraz z nią pierwszymi świadkami pustego grobu Chrystusa po zmartwychwstaniu. Ten fakt został wyeksponowany w głębowickiej nastawie.
Bardzo dobry.
Katalog zabytków sztuki w Polsce, t. 1, Województwo krakowskie, red. J. Szablowski, Warszawa 1953, s. 462;
W. Braunfels, Petrus Apostel, Bischof von Rom [w:] Lexikon der christlichen Ikonographie, Bd. 8, Ikonographie der Helligen. Meletius bis Zweiundvierzig Martyrer, Hrsg. W. Braunfels, Rom-Freiburg-Basel-Vien 1994, kol.158-174.
Rzeźba św. Piotra Apostoła stanowi część zwieńczenia ołtarza głównego w Głębowicach z drugiej połowy XVII wieku, powstałego zapewne tuż przed 1659 rokiem, w którym konsekrował go biskup pomocniczy krakowski Mikołaj Oborski. Rzeźba apostoła stanowi parę z figurą św. Jana Apostoła. Obaj apostołowie wraz ze św. Marią Magdaleną, pierwotną patronką świątyni w Głębowicach, byli pierwszymi świadkami pustego grobu po zmartwychwstaniu Chrystusa.
ks. Szymon Tracz, "Św. Piotr Apostoł", [w:] "Sakralne Dziedzictwo Małopolski", 2024, źródło: https://sdm.upjp2.edu.pl/dziela/sw-piotr-apostol