W inwentarzu z 1754 roku, w części, gdzie opisano wyposażenie ówczesnej świątyni w Podstolicach, wymienione są 4 ołtarze, w tym 3 boczne – jeden z cudownym wizerunkiem Boskiej Łaskawej, drugi („lewy”) poświęcony Matce Boskiej Niepokalanie Poczętej „sprawiony do kościoła w pierwszej połowie XVIII wieku” oraz trzeci („prawy”): „na mensie tego był postawiony drewniany rzeźbiony krucyfiks”. W 1846 roku jeden z ołtarzy bocznych został pozłocony sumptem Jakuba Burmera z Podstolic. Dwa z wymienionych retabulów zostały przeniesione do nowo wzniesionej w 1870 roku świątyni. Można przypuszczać, iż omawiane retabulum w powyższym ołtarzu zostało opisane, jako prawe, zwierające wizerunek Jezusa Ukrzyżowanego.
Całopostaciowa, lekko ścięta z tyłu figura św. Jana Ewangelisty zwróconej na wprost i stojącej w wydatnym kontrapoście. Sylwetka ciała esowato wygięta, tułów i głowa odchylone do tyłu. Głowa uniesiona, zwrócona w prawą stronę. Twarz o łagodnych rysach, okolona lekko falowanymi włosami. Czoło wydatne z pojedynczym lokiem włosów. Oczy niewielkie, usta rozchylone. Ręce uniesione na wysokość klatki piersiowej złożone w geście modlitewnym. Postać ubrana w długą tunikę oraz płaszcz, przerzucony przez prawe ramię, okrywający dolną część postaci. Karnacja ciała w jasnokremowym odcieniu, szaty złocone.
Dobry.
Paulina Chełmecka, "Św. Jan Ewangelista", [w:] "Sakralne Dziedzictwo Małopolski", 2024, źródło: https://sdm.upjp2.edu.pl/dziela/sw-jan-ewangelista-35