Św. Antoni Padewski
Zdjęcie nr 1: Obraz w kształcie stojącego prostokąta, umieszczony w drewnianej ramie zamkniętej łukiem wklęsło-wypukłym z uskokami. Kompozycja ujęta w owalu, na ugrowym tle. W centrum ukazany jest św. Antoni Padewski w półpostaci, trzy czwarte zwrócony w prawo z Dzieciątkiem Jezus na rękach. Twarz okrągła z drobnymi ustami, dużym nosem i przymkniętymi oczami. Święty ubrany jest w habit franciszkański, na głowie ma tonsurę. Dzieciątko ukazane jest w pozycji półleżącej z rączkami wyciągniętymi w stronę twarzy świętego, ułożone na białej tkaninie i przewiązane w biodrach pieluszką. Tkanina obwiedziona jest na brzegach delikatną, fantazyjną bordiurą. Twarz o dziecięcych rysach, włosy jasne i krótkie, wokół głowy promienisty nimb.
Zdjęcie nr 2: Obraz w kształcie stojącego prostokąta, umieszczony w drewnianej ramie zamkniętej łukiem wklęsło-wypukłym z uskokami. Kompozycja ujęta w owalu, na ugrowym tle. W centrum ukazany jest św. Antoni Padewski w półpostaci, trzy czwarte zwrócony w prawo z Dzieciątkiem Jezus na rękach. Twarz okrągła z drobnymi ustami, dużym nosem i przymkniętymi oczami. Święty ubrany jest w habit franciszkański, na głowie ma tonsurę. Dzieciątko ukazane jest w pozycji półleżącej z rączkami wyciągniętymi w stronę twarzy świętego, ułożone na białej tkaninie i przewiązane w biodrach pieluszką. Tkanina obwiedziona jest na brzegach delikatną, fantazyjną bordiurą. Twarz o dziecięcych rysach, włosy jasne i krótkie, wokół głowy promienisty nimb.

Św. Antoni Padewski

Województwo
MAŁOPOLSKIE
Powiat
wadowicki
Gmina
Tomice
Miejscowość
Radocza
Metropolia
Krakowska
Diecezja
Krakowska
Dekanat
Wadowice Północ
Parafia
Przemienienia Pańskiego
Tagi
ks. Antoni Woźniak malarstwo XIX wieku św. Antoni Padewski
Miejsce przechowywania
ołtarz główny
Identyfikator
DZIELO/13671
Kategoria
obraz
Ilość
1
Czas powstania
około 1865-1870 (?)
Technika i materiał
olej na płótnie
Autor noty katalogowej
Maria Działo
Uznanie autorstwa-Użycie niekomercyjne-Na tych samych warunkach 4.0

Dzieje zabytku

Obraz św. Antoniego Padewskiego prawdopodobnie został wykonany wraz z całym ołtarzem głównym w latach 1865-1870, w czasie gdy proboszczem parafii był ks. Antoni Woźniak.

Opis

Obraz w kształcie stojącego prostokąta, umieszczony w drewnianej ramie zamkniętej łukiem wklęsło-wypukłym z uskokami. Kompozycja ujęta w owalu, na ugrowym tle. W centrum ukazany jest św. Antoni Padewski w półpostaci, trzy czwarte zwrócony w prawo z Dzieciątkiem Jezus na rękach. Twarz okrągła z drobnymi ustami, dużym nosem i przymkniętymi oczami. Święty ubrany jest w habit franciszkański, na głowie ma tonsurę. Dzieciątko ukazane jest w pozycji półleżącej z rączkami wyciągniętymi w stronę twarzy świętego, ułożone na białej tkaninie i przewiązane w biodrach pieluszką. Tkanina obwiedziona jest na brzegach delikatną, fantazyjną bordiurą. Twarz o dziecięcych rysach, włosy jasne i krótkie, wokół głowy promienisty nimb.

Zarys problematyki artystycznej

Podobnie jak inne obrazy w zwieńczeniach ołtarzy w kościele w Radoczy obraz św. Antoniego Padewskiego ma formę stojącego prostokąta i jest niedopasowany do ramy zwieńczenia ołtarza. Obrazy nie zostały zatem zamówione specjalnie do wspomnianych nastaw ołtarzowych, lecz być może zostały zakupione niewiele później lub wybrane u malarza spośród gotowych dzieł. Obraz został namalowany przez nieznanego artystę prawdopodobnie w czasie powstanie całej nastawy ołtarzowej, czyli około 1865-1870. Być może fundatorem dzieła był ówczesny proboszcz parafii ksiądz Antoni Woźniak. Święty Antoni, czyli Fernando Bullone urodził się około 1195 roku w Lizbonie w Portugalii. W wieku około 15 lat wstąpił do zakonu kanoników regularnych św. Augustyna, przyjmując imię Antoni. W 1220 roku przystąpił do zakonu braci mniejszych. Zmarł w 1231 roku. Na obrazie w kościele w Radoczy został ukazany z Dzieciątkiem Jezus na ręku, które bardzo często występuje w ikonografii świętego. Według legendy Dzieciątko miało mu się ukazać, by zapewnić go o miłości Boga. Zwykle na obrazach ze św. Antonim znajduje się również otwarta księga Pisma Świętego wskazująca na jego pobożność i chęć głoszenia Słowa Bożego oraz lilia symbolizująca czystość.

Streszczenie

Obraz św. Antoniego Padewskiego prawdopodobnie został wykonany wraz z całym ołtarzem głównym w latach 1865-1870, w czasie gdy proboszczem parafii był ks. Antoni Woźniak.

Osoby związane z dziełem

Zdjęcie nr 1 dla osoby: Antoni Padewski św.
Antoni Padewski św.

Inne dzieła z tego miejsca

Zdjęcie nr 1: Dwie pełnoplastyczne figury siedzących na odcinkach przyczółka aniołów. Aniołek po prawej stronie wznosi prawą rękę ku górze, a lewą trzyma na wysokości piersi, nogi ukazane w ruchu, prawa noga wyciągniętą do przodu. Aniołek po lewej stronie ołtarza obie ręce wyciąga w swoją lewą stronę, a stopy ma skrzyżowane, kolana rozchylone na boki. Twarze pełne z dużymi ustami i krótkimi nosami, delikatnie zaznaczonymi oczami; włosy krótkie, ułożone w grube pukle. Postacie ubrane są w krótkie tuniki oraz zarzucone na plecy płaszcze, szaty obwiedzione są złotą lamówką. Na plecach anioły mają duże, rozłożone skrzydła. Rzeźby w całości polichromowane są na kolor biały, skrzydła złocone.
rzeźba
Dwa anioły w zwieńczeniu
Zdjęcie nr 1: Feretron z obrazami Matki Boskiej Różańcowej oraz Koronacji Marii, ustawiony na prostopadłościennej podstawie z małym cokolikiem i zamkniętej prostym gzymsem. Podstawa zaopatrzona jest w otwory na drążki do noszenia. Obrazy ujęte są w prostokątne ramy, po bokach flankowane wąskimi półkolumienkami. Zwieńczenie w formie wielobocznego medalionu z monogramem maryjnym (po drugiej stronie feretronu monogramem IHS), od którego odchodzą dwa spływy wolutowe, dekorowane karbowaną płyciną. Na szczycie zatknięty jest mały krzyżyk, zdobiony kółeczkami. Po jednej stronie feretronu przedstawiona jest Matka Boska Różańcowa ze świętymi dominikańskimi. Matka Boska została ukazana po lewej stronie obrazu w pozycji siedzącej, zwrócona delikatnie w lewo z Dzieciątkiem Jezus stojącym na jej prawym kolanie. Maria głowę przechyla na lewą stronę i kieruje swój wzrok na klęczących przed nią św. Dominikiem i św. Katarzyną ze Sieny. Matka Boska ma owalną twarz z drobnymi ustami, długim nosem i dużymi oczami; długie i ciemnobrązowe włosy; a także smukłe dłonie. schowane są pod niebieskim welonem. Maria ubrana jest w czerwoną suknię z długimi rękawami, przewiązaną w talii oraz ciemnoniebieski płaszcz, zasłaniający plecy i nogi. Dzieciątko ukazane jest frontalnie w pozycji stojącej z głową zwróconą w lewą stronę. Prawą rękę opiera na dłoni Matki, a lewą przekazuje różaniec św. Dominikowi. Ma owalną twarz z małymi ustami, spiczastym nosem i dużymi oczami, włosy jasne, krótkie i kędzierzawe. Wokół bioder ma wąską i luźno opadającą pieluszkę. Po prawej stronie kompozycji klęczy św. Dominik, ukazany w półpostaci, zwrócony w prawo z rękami skrzyżowanymi na piersi, w prawej dłoni trzyma książeczkę w brązowej oprawie. Święty ma rysy twarzy starszego mężczyzny z siwą i krótką brodą oraz siwymi włosami. Ubrany jest w habit i płaszcz dominikański. Za nim klęczy, zwrócona trzy czwarte w prawo św. Katarzyna ze Sieny z dłońmi złożonymi w geście modlitwy i wzrokiem wpatrzonym na Matkę Boską. Święta ma owalną twarz z małymi ustami, długim nosem i dużymi oczami. Ubrana jest w habit, płaszcz i welon dominikański. Po lewej stronie obrazu tło jest brązowe ze snopem światła padającym z lewego, górnego naroża, a po prawej stronie obrazu widoczne jest pochmurne szaro-niebieskie niebo. Po drugiej stronie feretronu znajduje się obraz przedstawiający Koronację Matki Boskiej. Pośrodku klęcząca Maria z rękami skrzyżowanymi na piersiach, z głową zwróconą w prawo. Ma podłużną twarz z małymi ustami, długim nosem, dużymi oczami ze wzrokiem skierowanym w dół. Jej długie i jasnobrązowe włosy spływają na plecy. Ubrana jest w czerwoną suknię z długimi rękawami oraz ciemnoniebieski płaszcz założony na prawe ramię. Po prawej stronie obrazu znajduje się siedzący Bóg Ojciec, prawą ręką trzymający koronę nad głową Marii z lewą ręką wspartą na niebieskim globie ziemskim i berłem w lewej dłoni. Twarz o rysach starszego mężczyzny, okolona długą i siwą brodą oraz krótkimi i siwymi włosami. Ubrany jest w szarą, długą suknię oraz ciemnobrązowy płaszcz z szarą podszewką. Wokół głowy ma złoty i trójkątny nimb. Po lewej stronie obrazu jest ukazany Chrystus w pozycji siedzącej, zwrócony trzy czwarte w lewo, lewą ręką podtrzymujący koronę nad głową Marii, a w prawej dzierżący wysoki krzyż. Twarz podłużna, okolona krótką i brązową brodą oraz długimi włosami, spływającymi na plecy i ramiona. Ubrany jest w czerwony płaszcz, odsłaniający nagi tors. W górnej części obrazu gołębica Ducha Świętego z rozpostartymi szeroko skrzydłami, od której odchodzą promienie światła. Korona na głową Marii czerwona, zamknięta, zwieńczona krzyżykiem. Całość ukazana na tle złotego nieba i złotych obłoków, w narożach ciemne chmury.
feretron
Feretron z obrazami Matki Boskiej Różańcowej oraz Koronacji Marii
Zdjęcie nr 1: Feretron dwustronny z obrazami Matki Boskiej Częstochowskiej oraz św. Antoniego Padewskiego. Konstrukcja feretronu osadzona na dwóch nóżkach na planie koła, wspierających dwa wieloboczne w rzucie cokoły, połączone listwami stabilizującymi konstrukcję feretronu; cokoły zaopatrzone są w otwory na drążki do noszenia. Na cokołach ustawione dwie rzeźby niezidentyfikowanych świętych lub aniołów, ujętych z profilu, nad nimi nadwieszone baldachimy zwieńczone stylizowanymi kwiatonami. W centrum tej konstrukcji obrazy ujęte w profilowaną ramę, zamkniętą łukiem oślim, zwieńczoną kwiatonem. Na zwieńczeniu feretron zdobiony jest ażurową dekoracją roślinną. Struktura feretronu jest złocona. Po jednej stronie ukazany jest wizerunek Matki Boskiej Częstochowskiej w tradycyjnym typie ikonograficznym. Matka Boska ubrana jest w czerwoną suknię i zielony płaszcz, a Dzieciątko w czerwoną suknię. Szaty są bogato malowane w wici utworzone z koralików i kolorowych kamyków. Pozostałe elementy podobne jak w oryginalnym wizerunku. Tło złote, wokół głowy Matki Boskiej dwanaście gwiazd. Po drugiej stronie feretronu znajduje się obraz św. Antoniego Padewskiego. Święty Antoni ukazany do wysokości trzech czwartych, zwrócony w swoją prawą stronę z Dzieciątkiem Jezus na prawym ręku. Twarz owalna z długim nosem, dużymi oczami o migdałowym kształcie i zarumienionymi policzkami. Ubrany jest w brązowy habit franciszkański, przewiązany sznurem, z różańcem u boku i z tonsurą na głowie. Dzieciątko Jezus zwrócone jest trzy czwarte w lewo, rączkami obejmujące św. Antoniego, z główką skierowaną na wprost. Twarz o rysach dziecięcych, okolona jasnymi i krótkimi włosami. Ubrane jest w białą, długą pieluszkę, spływającą obficie w dół. Wokół głów postaci rozświetlone na złoto otok. Tło szare. W prawym dolnym narożu obrazu, na obłoku leży gałązka białej lilii.
feretron
Feretron z obrazem Matki Boskiej Częstochowskiej i św. Antoniego Padewskiego
Zdjęcie nr 1: Feretron z obrazami Matki Boskiej z Dzieciątkiem oraz św. Klemensa, osadzony na podstawie w formie cokołu ujętego w narożach wolutami, dekorowanego wzdłuż dolnego brzegu liśćmi palmowymi. Cokół zaopatrzony jest w kwadratowe otwory na drążki do noszenia. Obrazy ujęte są ramą w formie stojącego prostokąta, dekorowaną w narożach rozetami; na czterech bokach srebrzone płyciny zdobione są ornamentem z liści, górny bok zwieńczony karbowaną wstęgą, od której spływają na boki feretronu festony. Z górnych krawędzi zwisają także dwie pary chwostów. Od wewnątrz rama dekorowana jest motywem skręconego sznura o geometrycznym przebiegu. Po jednej stronie feretronu znajduje się obraz Matki Boskiej z Dzieciątkiem. Maria ukazana jest frontalnie, w półpostaci. Na lewej ręce trzyma Dzieciątko Jezus, a prawą dłoń składa na piersi. Twarz podłużna z długim nosem i dużymi oczami, na prawym policzku dwie ukośnie biegnące rany. Maria ubrana jest w zieloną suknię z krzyżykiem na piersiach oraz ciemnozielony płaszcz założony na głowę z różową podszewką, złotą lamówką, dekorowany na brzegu białymi perełkami. Na prawym ramieniu Matka Boska ma złotą gwiazdę. Dzieciątko zwrócone jest trzy czwarte w prawo, w lewej dłoni trzyma księgę, a prawą czyni gest błogosławieństwa. Twarz ma trójkątną o wyrazistych rysach z dużymi oczami. Włosy w kolorze ciemnego blondu, kręcone i krótkie. Jezus ubrany jest w różową sukienkę z wąskimi rękawami, zdobioną białymi gwiazdkami i dekoracyjnym, złoconym wykończeniem pod szyją i na rękawach. Na głowie Marii i Dzieciątka znajdują się otwarte korony, bogato zdobione kamieniami szlachetnymi, a wokół głowy koliste nimby, wypełnione trójkątnymi promieniami i otoczone białymi perełkami. Tło jednolite, ciemne. Po drugiej stronie feretronu ukazany jest wizerunek św. Klemensa, w półpostaci, zwróconego delikatnie w lewo. Święty trzyma w prawej dłoni ferulę opartą o prawe ramię, a lewą rękę składa na piersi, zatykając kciuk za guzik sutanny. Twarz o rysach starszego mężczyzny z długą, siwą i bujną brodą, długim nosem i dużymi oczami. Święty ubrany jest w czerwoną sutannę z czerwonym mucetem, na szyi ma założoną białą stułę zdobioną złotymi motywami: krzyżem, infułą, skrzyżowanymi kluczami, skrzyżowanymi ferulą i krzyżem; na głowie ma założoną czerwoną piuskę. Święty Klemens prawą rękę opiera na otwartej księdze. Po prawej stronie obrazu stoi wysoka niebieska tiara ze złotymi koronami, a za nią ustawiony jest krucyfiks z figurą Chrystusa zwróconą w stronę świętego. Tło obrazu jest ciemne, brązowe. Cokół feretronu polichromowany jest na kolor jasnoniebieski, ornamentyka oraz detale złocone i srebrzone.
feretron
Feretron z obrazami Matki Boskiej z Dzieciątkiem i św. Klemensa
Zdjęcie nr 1: Obraz w formie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem nadwieszonym. Po lewej stronie obrazu stoi Chrystus zwrócony trzy czwarte w lewo z pochyloną głową i dłońmi skrzyżowanymi na piersi. Twarz podłużna o delikatnych rysach, półprzymkniętych oczach, okolona zarostem. Włosy długie, ciemnobrązowe, opadające na ramiona. Chrystus ubrany jest w białą suknię z długimi i szerokimi rękawami, odsłaniającą ramiona. Po prawej stronie obrazu stoi św. Jan Chrzciciel zwrócony trzy czwarte w prawo. W lewej ręce trzyma krzyż na długim drzewcu, prawą unosi nad głową Jezusa, a w dłoni trzyma białą muszlę, z której wypływa woda. Twarz szczupła, okolona ciemnym zarostem, włosy ciemne i długie. Ubrany jest w skórę z sierści wielbłąda, odsłaniającą lewe ramię i tors. Sylwetki Chrystusa i św. Jana Chrzciciela masywne. W górnej części obrazu widoczna jest nadlatująca gołębica Ducha Świętego. Scena została ukazana na tle sumarycznie oddanego krajobrazu; tło ciemne. Rama drewniana, profilowana, malowana na kolor złoty.
obraz
Chrzest Chrystusa
Zdjęcie nr 1: Obraz w kształcie stojącego prostokąta umieszczony w ramie o wklęsłych bokach, potrójnie wklęsłej podstawie, zwieńczonej łukiem nadwieszonym. Chrystus w typie Ecce Homo, ukazany w popiersiu, frontalnie z głową przechyloną na lewą stronę i delikatnie uniesioną do góry. Zbawiciel ma ręce skrzyżowane na piersi i związane sznurem, w prawej dłoni trzyma trzcinę. Twarz o idealizowanych rysach z długim nosem, dużymi oczami ze wzrokiem skierowanym ku górze, okolona krótką brodą oraz długimi, bujnymi i brązowymi włosami. Chrystus ubrany jest w czerwony płaszcz, założony na ramiona i odsłaniający nagi tors; na głowie ma założoną obszerną, zieloną koronę cierniową. Tło jednolite, ugrowe.
obraz
Ecce Homo

Inne dzieła z tego roku

Zdjęcie nr 1: Epitafium w formie tablicy o kształcie stojącego prostokąta ujętej grubą ramą z uszakami w narożach, zamkniętej półkoliście od góry i dołu. W górnej części ramy muszla z podwieszonymi zwisami kwiatowymi, zawiniętymi na palących się pochodniach. Po bokach ramy dwa wąskie wazony, u spodu uskrzydlona klepsydra. Epitafium zwieńczone dekoracją roślinną z krzyżem, na górnych uszakach ustawione dla płaskie wazony, dolne zakończone muszlami. W polu złocony napis „D(EO) O(PTIMO) M(AXIMO) / WALENTEMU LAT 67 † 21 STY(CZNA) 1837. RO[KU] / AGNIESZCE Z KLÓSKÓW / LAT 60 † 15 LUT(EGO) 1834. R(OKU) / SROCZAKOM. / STANISŁAWOWI LAT 58 † 10 WRZ(EŚNIA) 1840 / MARYIANNIE Z SROCZAKÓW / LAT 48 † 8 WRZ(EŚNIA) 1849. / IOBKOM ORAZ / MATEUSZOWI HANUSIAK / LAT 60 † 7 KWI(ETNIA) 1855 RO(KU) / IAKO TEZ TEKLI HANUSIAK ZONIE / IAKUBA ZMAR(ŁEGO) 1863 RO(KU) / W dowód przywiązania ku / swoim Rodzicom i Familiji / ten skromny pomnik poświęca / I PROSI O ZDROWAŚ : KS(IĄDZ) FRANCISZEK / LUDWIK DOMINIKAN ROKU 1865.”
płyta nagrobna
Epitafium rodziny Sroczaków, Jobków i Hanusiaków
Zdjęcie nr 1: Dwie pełnoplastyczne figury siedzących na odcinkach przyczółka aniołów. Aniołek po prawej stronie wznosi prawą rękę ku górze, a lewą trzyma na wysokości piersi, nogi ukazane w ruchu, prawa noga wyciągniętą do przodu. Aniołek po lewej stronie ołtarza obie ręce wyciąga w swoją lewą stronę, a stopy ma skrzyżowane, kolana rozchylone na boki. Twarze pełne z dużymi ustami i krótkimi nosami, delikatnie zaznaczonymi oczami; włosy krótkie, ułożone w grube pukle. Postacie ubrane są w krótkie tuniki oraz zarzucone na plecy płaszcze, szaty obwiedzione są złotą lamówką. Na plecach anioły mają duże, rozłożone skrzydła. Rzeźby w całości polichromowane są na kolor biały, skrzydła złocone.
rzeźba
Dwa anioły w zwieńczeniu
Zdjęcie nr 1: Pyta w kształcie leżącego prostokąta wypełniona inskrypcją. Inskrypcja: D.O.M. / X. Franciszek Serafin Piątkowski / S[wię]tej Teologii Doktor, Kanonik honorowy / Kaliski od dn. 30. Września 1845 aż do zgonu / Rektor Emerytów, pobożną pracą i oszczęd,, / nością fundusz tego Zakładu znacznie po,, / większyszy zasnął w Bogu d. 3. Lutego 1865 r. / ,, 62 giem swojego żywota. / ,,Cześć zaslużona jego popiołom, / a duszy wieczny spokój. _
płyta nagrobna
Epitafium ks. Franciszka Serafina Piątkowskiego
Zdjęcie nr 1: Chór muzyczny konstrukcji drewnianej, wsparty na dwóch ośmiobocznych kolumnach o trzonach dekorowanych płycinami wypełnionymi maswerkiem, ustawionych na wysokich cokołach. Parapet chóru muzycznego o linii wklęsło-wypukłej z wybrzuszoną częścią środkową. Balustrada pełna, dekorowana płycinami z umieszczonym w centrum złoconym geometrycznym ornamentem. W narożach płycin złocone rozetki. W dolnej części parapetu podwieszony złocony lambrekin, w górnej profilowany gzyms. Chór dostępny za pomocą drewnianych schodów w południowo-zachodnim narożniku nawy. Wejście ujęte parą lizen, w nadprożu ornament naśladujący podwieszoną kotarę. Struktura chóru malowana w odcieniach jasnego brązu z ciemnoczerwonymi elementami, ornamentyka złocona.
chór muzyczny
Chór muzyczny
Zdjęcie nr 1: Obraz w kształcie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem odcinkowym przedstawiający scenę Ukrzyżowania. W centrum kompozycji ukazany ukrzyżowany Chrystus na tle odległego pejzażu z Jerozolimą. Ciało napięte, ramiona rozciągnięte do boków powyżej wysokości głowy skierowanej delikatnie w lewą stronę. Twarz owalna, delikatna, wzrok skierowany do góry, okolona krótką, jasnobrązową brodą; włosy opadają na plecy. Na głowie korona cierniowa, a wokół niej jasny, jakby świetlisty nimb. Chrystus ma założone wokół bioder białe perizonium przewinięte na prawym biodrze. Krzyż prosty, brązowy, nad głową Chrystusa wisi tabliczka z napisem „JESUS / NAZARENUS / REX / JUDAEORUM”. Tło ciemne, w dolnej części widok Jerozolimy, powyżej której widoczne rozwiane, jasnobrązowe chmury. Kolorystyka obrazu ciemna, duże kontrasty. Kompozycja oprawiona w złoconą ramę dekorowaną ornamentem roślinnym i rocaille’owym na górnej krawędzi, w dolnych narożach oraz po bokach.
obraz
Chrystus na krzyżu
Zdjęcie nr 1: Rzeźba Matki Boskiej Niepokalanie Poczętej ustawiona frontalnie na globie ziemskim. Maria ma ręce złożone w geście modlitwy. Twarz owalna, pełna z dużym nosem i wyraźnie zaznaczonym podbródkiem. Włosy długie, bujne, opadające na ramiona i plecy. Maria ubrana jest w długą suknię, złoconą na brzegach rękawów i przewiązaną w talii złotym paskiem oraz płaszcz założony na prawe ramię o złoconej lamówce. Glob ziemski oplata wąż, malowany na złoto. Figura polichromowana na biało, detale złocone. Maria wokół głowy ma wieniec z dziewięciu gwiazd umieszczonych na metalowej obręczy.
rzeźba
Matka Boska Niepokalanie Poczęta

Podobne dzieła

Po tytule

Po kategorii

Po tagach

Po technice i materiale

Zdjęcie nr 1: Obraz w kształcie stojącego prostokąta ujęty profilowaną, złoconą ramą. W centrum kompozycji, na tle rozległego, górzystego pejzażu przedstawiony św. Antoni Padewski trzymający na ręku Dzieciątko Jezus. Święty ukazany frontalnie, w pozycji stojącej z głową zwróconą w trzech czwartych w lewo. Ubrany w brązowy habit franciszkański przepasany sznurem (cingulum), z przewieszonym u pasa różańcem. Stopy obute w brązowe sandały. Święty przedstawiony jako mężczyzna o okrągłej twarzy z pełnymi, zaróżowionymi policzkami, o dużych, ciemnych oczach oraz długim, prostym nosie. Głowa z tonsurą okolona nimbem. W prawym ręku postać trzyma kwiat białej lilii; w lewym podtrzymuje zamkniętą księgę, na której znajduje się Dzieciątko Jezus. Chrystus ukazany w postawie siedzącej, zwrócony w trzech czwartych w prawo. Ukazany jako jasnowłose, pulchne dziecko o jasnej karnacji z wyraźnie zaznaczonym rumieńcem. Oczy duże, nos prosty, usta lekko uśmiechnięte. Głowa otoczona nimbem. Biodra przepasane białą tkaniną. Dzieciątko wznosi prawą rękę w geście błogosławieństwa, w lewej trzyma kulę ziemską. Tło kompozycji stanowi rozległy, górzysty pejzaż z widoczną w oddali sylwetą miasta i płynącą rzeką. Powyżej niebo zasnute białymi obłokami. Na odwrociu obrazu napis „Ołtarz S(więtego) Józefa odnowiony kosztem Pana Józefa Mianowskiego 1851” oraz „Ten Obraz z Ramą Odnowiony na Honor S Antoniego dnia 15 Grudnia 1851. Woj(ciech) Dembowski, Malarz i Pozłotnik m.p. O.M.K.”
obraz

Św. Antoni Padewski

Zdjęcie nr 1: Obraz w kształcie stojącego prostokąta przedstawiający stygmatyzację św. Franciszka. W centrum kompozycji znajduje się św. Franciszek, usytuowany nieco z lewej strony obrazu, w pozycji klęczącej, zwrócony w trzech czwartych w lewo, z rękami rozłożonymi szeroko na boki. Ma podłużną twarz, z krótkim i jasnym zarostem, z oczami skierowanymi na Chrystusa, na głowie tonsurę. Święty ubrany jest w habit franciszkański przewiązany sznurem, a na stopach ma założone sandały. W górnej części obrazu, po prawej stronie znajduje się Chrystus jako serafin, z którego ran wychodzą czerwone promienie tworzące stygmaty u świętego Franciszka. Przed świętym, na wysokim wzniesieniu ułożone są: otwarta księga oraz czaszka. W tle, pośrodku widać zakonnika, ukazanego w pozycji siedzącej, czytającego księgę. W oddali widać pejzaż górski i pochmurne niebo. W dolnej części obrazu słabo czytelna sygnatura „Wład(ysław) P. Bąkowski 1886.” Rama drewniana, profilowana, fakturowana i złocona, zdobiona stylizowanymi rocaille'ami.
obraz

Stygmatyzacja św. Franciszka

Zdjęcie nr 1: Obraz w kształcie stojącego prostokąta z przedstawieniem św. Antoniego Padewskiego z Dzieciątkiem. Święty został ukazany w ujęciu do kolan, zwrócony w lewo, w stronę Dzieciątka stojącego na blacie przykrytym czerwonym obrusem. Głowa świętego jest delikatnie przechylona w lewo, lewa ręka obejmuje Dzieciątko, prawa opuszczona trzyma kwiat lilii. Święty ma owalną twarz o młodzieńczych rysach, na głowie tonsurę. Jest ubrany w habit franciszkański. Dzieciątko ukazane zostało niemal nagie, z białą chustą okrywającą biodro i przerzuconą przez prawe ramię. Prawą ręką Chrystus dotyka brody świętego, lewą wyciąga w jego stronę. U stóp Dzieciątka leży otwarta księga. Wokół głów postaci złote nimby. Tło kompozycji jednolite, ciemnobrązowe. Na odwrocie napis malowany farbą „Fundator Walenty / Tekiela. / 1840. / 24 lipca”.
obraz

Św. Antoni Padewski

Zdjęcie nr 1: Obraz w kształcie prostokąta zbliżonego do kwadratu ujęty złoconą, profilowaną ramą. W centrum kompozycji przedstawiony św. Benedykt w postawie stojącej, w ujęciu frontalnym z głową zwróconą w trzech czwartych w prawo. Święty ubrany w obszerny czarny habit benedyktyński z kapturem i szerokimi rękawami. Ukazany jako mężczyzna o pozbawionej zarostu okrągłej twarzy z wydatnym nosem oraz szeroko otwartymi, skierowanymi na wprost oczami. Wokół głowy tonsura oraz złocony nimb. Święty w swojej prawej ręce podtrzymuje oprawioną na czerwono księgę. Lewą dłoń składa na piersi na wysokości serca. Po prawej stronie obrazu widoczny fragment stołu przykrytego zieloną tkaniną, na którym widoczna biała mitra. Na drugim planie, po lewej stronie nieco za postacią świętego przedstawiono fragment wysokiego cokołu stanowiącego podstawę dla kolumny. Tło złocone, wytłaczane w motywy roślinno-kwiatowe.
obraz

Św. Benedykt

Zdjęcie nr 1: Obraz przedstawiający św. Izydora Oracza w kształcie stojącego prostokąta, podzielony na dwie strefy. W dolnej strefie został ukazany anioł orzący pole za pomocą pary wołów i pługa. Anioł ubrany jest ciemnozieloną tunikę, ma również czerwone skrzydła. Powyżej ukazana jest niewielka scenka rodzajowa przedstawiająca pasterza, ubranego w strój krakowski: niebieską sukmanę i czerwony kapelusz, stado białych owieczek oraz latające wrony. W górnej strefie obrazu, po prawej stronie został ukazany św. Izydor, który klęczy przed przydrożnym krzyżem ze złożonymi w geście modlitwy rękami. Święty ubrany jest w brunatno-zieloną sukmanę, szare spodnie i czarne buty z wysokimi cholewami. Twarz z dużymi oczami, krótkim zarostem okolona długimi i brązowymi włosami. Wokół głowy ma trójstrefowy nimb: brązowy kolisty, niebieski okrągły i żółty utworzony z przerywanej kreski. Sylwetki postaci, draperie oraz brzegi szat oddane są konturem i wypełnione płaską plamą barwną. Po lewej stronie obrazu widoczne murowane zabudowania z jasnobrązowymi dachami. Krzyż prosty, a wokół jego ramion jest namalowana żółto-pomarańczowa poświata. Tło obrazu jednolite, niebieskie. Rama drewniana, prosta, pokryta bejcą.
obraz

Św. Izydor Oracz

Zdjęcie nr 1: Obraz w formie stojącego prostokąta. W centrum obrazu św. Józef Kalasanty klęczący przed unoszącą się pośród obłoków Matką Boską z Dzieciątkiem. Święty zwrócony jest w trzech czwartych w prawo, z uniesioną głową i skrzyżowanymi na piersi rękami, w których trzyma gorejące serce i gałązkę lilii. Twarz ma pociągłą, o migdałowatych, wąskich oczach i lekko garbatym nosie, okoloną krótką, siwą brodą i włosami po bokach głowy, na jej czubku łysina. Ubrany jest w czarny habit zapinany z przodu na guziki, z białą koloratką oraz czarny płaszcz zarzucony na plecy. Przed nim leży czarny biret i otwarta księga z napisem „Consti/tutio/nes Cler[i]c[orum] / Regular[um] / Piarum / Schola/rum”. Na pierwszym planie ukazany od tyłu, w pozycji półleżącej, chłopiec z otwartą księgą. Obok, w prawym dolnym rogu na księgach leżą czerwony kapelusz kardynalski, pastorał i laska zakończona krzyżem arcybiskupim. W lewej, górnej części obrazu Matka Boska siedzi na obłoku, zwrócona jest w trzech czwartych w lewo, pochylona, obiema rękami trzyma stojące po jej prawej stronie Dzieciątko. Twarz o łagodnych rysach, wąskich oczach, okolona jasnymi włosami. Ubrana jest w jasnoróżową suknię z białą podwiką, niebieski płaszcz narzucony na kolana oraz jasnoróżowy, rozwiany welon na głowie. Dzieciątko zwrócone w trzech czwartych w lewo, z uniesioną prawą ręką w geście błogosławieństwa, przepasane w partii bioder białą tkaniną. U góry obrazu, pośród obłoków dwa putta. W prawej części obrazu, za świętym widoczne dwie postacie klęczących dzieci, spośród których jedno czyta księgę a drugie się modli. Scena ukazana we wnętrzu z widocznymi w tle pilastem i oknem.
obraz

Adoracja Matki Boskiej przez św. Józefa Kalasantego

Jak cytować?

Maria Działo, "Św. Antoni Padewski", [w:] "Sakralne Dziedzictwo Małopolski", 2024, źródło:  https://sdm.upjp2.edu.pl/dziela/sw-antoni-padewski-36

Strona:
Dodaj do porównania

Zaloguj się aby dodać do tablicy

Przejdź do logowania

Uwaga. Używamy ciasteczek. Korzystanie ze strony sdm.upjp2.edu.pl oznacza, że zgadzasz się na ich używanie. Więcej informacji znajdziesz w zakładce Polityka prywatności