Obraz św. Antoniego Padewskiego został najpewniej wykonany przez Bolesława Rutkowskiego około 1914, jak pozostałe dzieła jego autorstwa do ołtarzy bocznych kościoła w Luborzycy.
Obraz w formie zbliżonej do stojącego prostokąta zamkniętego łukiem falistym, o wklęsłych bokach. W centrum św. Antoni ukazany do kolan, zwrócony w trzech czwartych w lewo, z uniesioną głową, obiema rękami podtrzymuje Dzieciątko. Twarz ma szczupłą, o dużych, migdałowatych oczach w ciemnej oprawie, skierowanych w górę, prostym, wąskim nosie i pełnych, rozchylonych ustach; okoloną krótkimi, ciemnymi włosami, z tonsurą na głowie i aureolą ponad nią. Ubrany jest w brązowy habit z kapturem, przepasany w talii sznurem, z zawieszonym przy prawym boku różańcem. Dzieciątko w pozycji półsiedzącej, zwrócone w trzech czwartych w prawo, z głową ukazaną frontalnie, obiema rękami obejmuje św. Antoniego. Twarz ma pełną, o dużych, migdałowatych oczach, małym nosie i pełnych ustach; okoloną krótkimi, jasnymi włosami. Wokół głowy ma nimb. Owinięte jest białą tkaniną, odsłaniającą lewe ramię. W lewym dolnym rogu obrazu leżąca gałązka lilii. Postacie ukazane na cieniowanym brązowo-szarym tle.
Ukazany na obrazie św. Antoni jeszcze w młodym wieku wstąpił do zakonu kanoników regularnych, dopiero później do franciszkanów, gdzie przyjął imię Antoni. Prowadził przede wszystkim działalność kaznodziejską, jak również był wykładowcą na uniwersytecie w Bolonii. Pozostawił po sobie liczne teksty kazań. Święty Antoni otrzymał tytuł doktora Kościoła. W ikonografii przedstawiany jest w habicie franciszkańskim z tonsurą na głowie. Często trzyma bądź adoruje Dzieciątko, gdyż według legendy świętemu ukazał się Jezus. Jego atrybutem jest również lilia.
Omawiany obraz z dużą pewnością stanowi dzieło Bolesława Rutkowskiego, gdyż sposób malowania świetego i Dzieciątka jest niezwykle zbliżony do postaci z jego sygnowanych obrazów z Luborzycy – Komunii anielskiej św. Stanisława Kostki i Świętej Rodziny. We wszystkich tych dziełach widoczny jest ten sam sposób oddania charakterystycznych rysów twarzy, z delikatnym rozmyciem oraz kształtowania miękkiej draperii z wykorzystaniem silnego światłocienia. Obraz ten został namalowany według istniejącego wcześniej wzoru (dzieła malarskiego lub ryciny), gdyż analogiczną kompozycję z wizerunkiem św. Antoniego z Dzieciątkiem, w lustrzanym odbiciu, namalował Ferdynand Olesiński w latach dziewięćdziesiątych XIX wieku do kościoła w Łazanach (por. DZIELO/03498). Około 1914 roku częstochowski malarz Bolesław Rutkowski (1882-1978) wykonał obrazy do ołtarzy bocznych kościoła w Luborzycy, w tym omawiane dzieło. Ten wciąż dosyć słabo rozpoznany malarz był wykonawcą dziesiątków obrazów do kościołów w całej Polsce, jak również wielu kopii wizerunku jasnogórskiego. Jego twórczość cechuje jeszcze dziewiętnastowieczna maniera malarstwa religijnego.
Pofalowane płótno, zabrudzenia powierzchni, ściemniały werniks.
Obraz św. Antoniego Padewskiego został najpewniej wykonany przez Bolesława Rutkowskiego około 1914, jak pozostałe dzieła jego autorstwa do ołtarzy bocznych kościoła w Luborzycy. Święty Antoni w ikonografii przedstawiany jest w habicie franciszkańskim z tonsurą na głowie. Często trzyma bądź adoruje Dzieciątko, gdyż według legendy świętemu ukazał się Jezus. Jego atrybutem jest również lilia.
Paulina Kluz, "Św. Antoni Padewski", [w:] "Sakralne Dziedzictwo Małopolski", 2023, źródło: https://sdm.upjp2.edu.pl/dziela/sw-antoni-padewski-32