W 1894 roku zapisano w księdze wydatków na budowę kościoła kwotę wydaną na „podróż do Kent (Kęt) po szkło i rzeźby”. Ołtarz boczny, w którym znajduje się rzeźba, był konserwowany między 1980 a 2000 rokiem.
Rzeźba pełna przedstawiająca stojącego frontalnie św. Antoniego Padewskiego z Dzieciątkiem Jezus. Święty ukazany w lekkim kontrapoście, z głową skierowaną w lewo, lekko pochyloną. Oczy ma opuszczone, nos prosty, usta wąskie; na głowie tonsurę, włosy ciemne. Święty jest ubrany w brązowy habit franciszkański dekorowany złotymi motywami kwiatowymi, przepasany sznurem z różańcem. Prawą rękę ma opuszczoną, lekko wyciągniętą do przodu w subtelnym geście, lewą podtrzymuje otwartą księgę, na której siedzi Dzieciątko Jezus z jasnymi włosami, odziane w białą suknię.
Polichromia w partiach ciała naturalistyczna.
Święty Antoni jest ukazany w tradycyjnym typie ikonograficznym jako młody zakonnik w habicie franciszkańskim, trzymając na ręce Dzieciątko Jezus, które mu się ukazało, by zapewnić go o miłości Boga oraz otwartą księgą Pisma Świętego wskazującą na jego pobożność i chęć głoszenia Słowa Bożego.
Figura jest przykładem idealizującej rzeźby XIX wieku. Ma poprawnie odwzorowane proporcje oraz fałdy szat, które zdobi wyrafinowany ornament roślinny. Cechuje ją dobra jakość artystyczna.
Ołtarz boczny, w którym znajduje się rzeźba, był konserwowany między 1980 a 2000 rokiem.
Figura św. Antoniego Padewskiego powstała pod koniec XIX wieku wraz z ołtarzem wykonanym przez Stanisława Jarząbka z Kęt. Jest przykładem idealizującej rzeźby XIX wieku, cechuje ją dobra jakość artystyczna.
Agata Felczyńska, "Św. Antoni Padewski", [w:] "Sakralne Dziedzictwo Małopolski", 2024, źródło: https://sdm.upjp2.edu.pl/dziela/sw-antoni-padewski-10