Polichromia ścienna wokół okien prostokątnych, zamkniętych w tzw. ośli grzbiet tworzy kompozycje o kształcie stojących prostokątów. Po bokach obramienia w dolnej części znajdują się stojące prostokąty przecięte liniami na kształt litery „X”. Powyżej umieszczone są maski o ludzkich twarzach z wolutowo zawiniętymi uszami i liśćmi akantu zamiast włosów na czubku głowy. W miejscu szyi mają dwie czerwone wolutki. Powyżej w układzie kandelabrowym wyrastają liście, motywy kampanul i kółka. Liście akantu zdobią również górne naroża obramowań. Całość ukazana jest na czarnym tle. Motywy dekoracyjne o intensywnych barwach, różnokolorowych z przewagą zieleni i czerwieni, obwiedzione grubym i czarnym konturem.
Polichromia ścienna obramowań okiennych powstała w pierwszej połowie XVII wieku. Przedstawia po bokach okien maski o ludzkich twarzach, od których wyrastają w układzie kandelabrowym różne motywy dekoracyjne, m.in. liście akantu i kampanule.
Maia Działo, "Polichromia ścienna wokół okien", [w:] "Sakralne Dziedzictwo Małopolski", 2025, źródło: https://sdm.upjp2.edu.pl/dziela/polichromia-scienna-wokol-okien