Ołtarz pierwotnie pod wezwaniem św. Wojciecha wzniesiony został w 1688 roku. Powstał z inicjatywy proboszcza Wojciecha Ochowskiego i wykonał go Błażej Zawilski z Zembrzyc. Kaplicę, w której znalazł swoje obecne miejsce wybudowano w 1698 roku. Pierwotnie towarzyszyły mu figury św. Katarzyny i św. Jana Ewangelisty, obecnie zaginione (utrwalone w kartach ewidencyjnych Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków w Krakowie). Ołtarz powierzono opiece Bractwa Różańca Świętego, które w Spytkowicach powołali dominikanie w 1897 roku.
Prostopadłościenny ołtarz z retabulum posadowionym na dwustrefowym cokole. Nastawa ujęta parami kolumn, z których zewnętrzne są wysunięte do przodu, a środkowe cofnięte do tyłu, z kapitelami kompozytowymi, podtrzymującymi przełamujące się nad nimi belkowanie, z wydatnym gzymsem ozdobionym kostkowaniem. Na osi kolumn skrajnych faliste naczółki, nad częścią środkową Oko Opatrzności obramione chmurami, na tle promienistej glorii. Pośrodku nastawy prostokątny obraz w profilowanej ramie wypełnionej kwiatonami z wyobrażeniem Matki Boskiej Różańcowej i św. Dominikiem.
Ołtarz o prostych formach z uskokowo rozłożonymi podporami jest dziełem nieznanego wcześniej snycerza i stolarza z pobliskich Zembrzyc – Błażeja Zawilskiego. Jak informuje zapis w kronice ołtarz powstał z fundacji proboszcza Wojciecha Ochowskiego: „in Honorem Sancti Adalberti Regni Poloniae ac mei Patroni et Tutelaris”. W późniejszym czasie w ołtarzu umieszczono obraz Matki Boskiej Różańcowej ze św. Dominikiem, stąd dzisiejsze wezwanie kaplicy i ołtarza.
Spękania, ubytki farby, brak główek aniołów płycinach.
Ołtarz w obecnej kaplicy Matki Boskiej Różańcowej pierwotnie poświęcony był św. Wojciechowi. Ufundował go proboszcz spytkowicki Wojciech Ochowski, a wykonał w 1688 rok Błażej Zawilski, snycerz z Zembrzyc.
Józef Skrabski, "Ołtarz w kaplicy północnej ", [w:] "Sakralne Dziedzictwo Małopolski", 2024, źródło: https://sdm.upjp2.edu.pl/dziela/oltarz-w-kaplicy-polnocnej