ołtarz główny
Zdjęcie nr 1: Ołtarz główny uzyskał formę przyściennej, dwukondygnacyjnej, neoklasycystycznej nastawy wzniesionej na rzucie elipsy z bocznymi bramkami. Stipes ołtarzowy uzyskał kształt leżącego prostopadłościanu podtrzymującego drewnianą mensę z portatylem. Jego lico dekorowane jest trzema równoległymi płycinami utworzonymi ze złoconych, profilowanych listew. Na mensie ustawiono prostopadłościenne tabernakulum w formie skrzynki flankowane parą pilastrów podtrzymujących nastawę tronu eucharystycznego. Ujmują go po bokach pary złoconych kolumn z korynckimi kapitelami podtrzymujące belkowanie wygięte na osi półkoliście. Na zwieńczeniu tabernakulum ustawiono leżącego na zamkniętej księdze z siedmioma pieczęciami srebrnego baranka apokaliptycznego na tle srebrzonych promieni. Pomiędzy kolumnami w polu zainstalowano obrotowy bęben z dwiema półkolistymi niszami. Retabulum zostało wsparte na wysokim cokole. Dolną kondygnację artykułują zwielokrotnione pilastry o kanelowanych trzonach i złoconych, kompozytowych głowicach oraz dwie wysunięte do przodu kanelowane kolumny o kapitelach kompozytowych. Podpory podtrzymują szeroki architraw wklęsło-wypukły dekorowany motywami roślinnymi oraz perełkami i ząbkami, wyłamany na przedłużeniu kolumn. W miejscu wyłamań usytuowano siedzących dwóch uskrzydlonych aniołów. Po bokach kolumn na konsolach ustawiono figury św. Piotra i św. Pawła. Boki ołtarza zamykają ażurowe wici roślinne pełniące rolę zredukowanych uszaków. W polu środkowym retabulum umieszczono prostokątne obramienie utworzone z dekoracyjnej ramy zdobionej wicią roślinną oraz podwieszonego u jej góry paludamentum z koroną podtrzymywaną przez dwa aniołki. W środku zainstalowano obraz Matki Boskiej Śnieżnej, a na zasuwie przedstawienie Chrztu Chrystusa w Jordanie. Zwieńczenie nastawy uzyskało kształt leżącego prostokąta flankowanego po bokach parą kanelowanych pilastrów o korynckich głowicach, na tle których ustawiono dwie kolumny podtrzymujących przerwane belkowanie z przerwanym przyczółkiem. Na osi zwieńczenia na postumencie ustawiono rzeźbę św. Michała Archanioła, a na przyczółkach rzeźby dwóch siedzących aniołów. W polu między pilastrami i kolumnami znalazło się płaskorzeźbione przedstawienie Trójcy Przenajświętszej. Dwie flankujące retabulum bramki ozdobiono dwoma aniołkami siedzącymi na ich zwieńczeniu na postumencie. Struktura całości pomalowane jest na zielono, ornamenty i profile wyzłocono, a rzeźby otrzymały naturalistyczną polichromię.
Zdjęcie nr 2: Ołtarz główny uzyskał formę przyściennej, dwukondygnacyjnej, neoklasycystycznej nastawy wzniesionej na rzucie elipsy z bocznymi bramkami. Stipes ołtarzowy uzyskał kształt leżącego prostopadłościanu podtrzymującego drewnianą mensę z portatylem. Jego lico dekorowane jest trzema równoległymi płycinami utworzonymi ze złoconych, profilowanych listew. Na mensie ustawiono prostopadłościenne tabernakulum w formie skrzynki flankowane parą pilastrów podtrzymujących nastawę tronu eucharystycznego. Ujmują go po bokach pary złoconych kolumn z korynckimi kapitelami podtrzymujące belkowanie wygięte na osi półkoliście. Na zwieńczeniu tabernakulum ustawiono leżącego na zamkniętej księdze z siedmioma pieczęciami srebrnego baranka apokaliptycznego na tle srebrzonych promieni. Pomiędzy kolumnami w polu zainstalowano obrotowy bęben z dwiema półkolistymi niszami. Retabulum zostało wsparte na wysokim cokole. Dolną kondygnację artykułują zwielokrotnione pilastry o kanelowanych trzonach i złoconych, kompozytowych głowicach oraz dwie wysunięte do przodu kanelowane kolumny o kapitelach kompozytowych. Podpory podtrzymują szeroki architraw wklęsło-wypukły dekorowany motywami roślinnymi oraz perełkami i ząbkami, wyłamany na przedłużeniu kolumn. W miejscu wyłamań usytuowano siedzących dwóch uskrzydlonych aniołów. Po bokach kolumn na konsolach ustawiono figury św. Piotra i św. Pawła. Boki ołtarza zamykają ażurowe wici roślinne pełniące rolę zredukowanych uszaków. W polu środkowym retabulum umieszczono prostokątne obramienie utworzone z dekoracyjnej ramy zdobionej wicią roślinną oraz podwieszonego u jej góry paludamentum z koroną podtrzymywaną przez dwa aniołki. W środku zainstalowano obraz Matki Boskiej Śnieżnej, a na zasuwie przedstawienie Chrztu Chrystusa w Jordanie. Zwieńczenie nastawy uzyskało kształt leżącego prostokąta flankowanego po bokach parą kanelowanych pilastrów o korynckich głowicach, na tle których ustawiono dwie kolumny podtrzymujących przerwane belkowanie z przerwanym przyczółkiem. Na osi zwieńczenia na postumencie ustawiono rzeźbę św. Michała Archanioła, a na przyczółkach rzeźby dwóch siedzących aniołów. W polu między pilastrami i kolumnami znalazło się płaskorzeźbione przedstawienie Trójcy Przenajświętszej. Dwie flankujące retabulum bramki ozdobiono dwoma aniołkami siedzącymi na ich zwieńczeniu na postumencie. Struktura całości pomalowane jest na zielono, ornamenty i profile wyzłocono, a rzeźby otrzymały naturalistyczną polichromię.
Zdjęcie nr 3: Ołtarz główny uzyskał formę przyściennej, dwukondygnacyjnej, neoklasycystycznej nastawy wzniesionej na rzucie elipsy z bocznymi bramkami. Stipes ołtarzowy uzyskał kształt leżącego prostopadłościanu podtrzymującego drewnianą mensę z portatylem. Jego lico dekorowane jest trzema równoległymi płycinami utworzonymi ze złoconych, profilowanych listew. Na mensie ustawiono prostopadłościenne tabernakulum w formie skrzynki flankowane parą pilastrów podtrzymujących nastawę tronu eucharystycznego. Ujmują go po bokach pary złoconych kolumn z korynckimi kapitelami podtrzymujące belkowanie wygięte na osi półkoliście. Na zwieńczeniu tabernakulum ustawiono leżącego na zamkniętej księdze z siedmioma pieczęciami srebrnego baranka apokaliptycznego na tle srebrzonych promieni. Pomiędzy kolumnami w polu zainstalowano obrotowy bęben z dwiema półkolistymi niszami. Retabulum zostało wsparte na wysokim cokole. Dolną kondygnację artykułują zwielokrotnione pilastry o kanelowanych trzonach i złoconych, kompozytowych głowicach oraz dwie wysunięte do przodu kanelowane kolumny o kapitelach kompozytowych. Podpory podtrzymują szeroki architraw wklęsło-wypukły dekorowany motywami roślinnymi oraz perełkami i ząbkami, wyłamany na przedłużeniu kolumn. W miejscu wyłamań usytuowano siedzących dwóch uskrzydlonych aniołów. Po bokach kolumn na konsolach ustawiono figury św. Piotra i św. Pawła. Boki ołtarza zamykają ażurowe wici roślinne pełniące rolę zredukowanych uszaków. W polu środkowym retabulum umieszczono prostokątne obramienie utworzone z dekoracyjnej ramy zdobionej wicią roślinną oraz podwieszonego u jej góry paludamentum z koroną podtrzymywaną przez dwa aniołki. W środku zainstalowano obraz Matki Boskiej Śnieżnej, a na zasuwie przedstawienie Chrztu Chrystusa w Jordanie. Zwieńczenie nastawy uzyskało kształt leżącego prostokąta flankowanego po bokach parą kanelowanych pilastrów o korynckich głowicach, na tle których ustawiono dwie kolumny podtrzymujących przerwane belkowanie z przerwanym przyczółkiem. Na osi zwieńczenia na postumencie ustawiono rzeźbę św. Michała Archanioła, a na przyczółkach rzeźby dwóch siedzących aniołów. W polu między pilastrami i kolumnami znalazło się płaskorzeźbione przedstawienie Trójcy Przenajświętszej. Dwie flankujące retabulum bramki ozdobiono dwoma aniołkami siedzącymi na ich zwieńczeniu na postumencie. Struktura całości pomalowane jest na zielono, ornamenty i profile wyzłocono, a rzeźby otrzymały naturalistyczną polichromię.
Zdjęcie nr 4: Ołtarz główny uzyskał formę przyściennej, dwukondygnacyjnej, neoklasycystycznej nastawy wzniesionej na rzucie elipsy z bocznymi bramkami. Stipes ołtarzowy uzyskał kształt leżącego prostopadłościanu podtrzymującego drewnianą mensę z portatylem. Jego lico dekorowane jest trzema równoległymi płycinami utworzonymi ze złoconych, profilowanych listew. Na mensie ustawiono prostopadłościenne tabernakulum w formie skrzynki flankowane parą pilastrów podtrzymujących nastawę tronu eucharystycznego. Ujmują go po bokach pary złoconych kolumn z korynckimi kapitelami podtrzymujące belkowanie wygięte na osi półkoliście. Na zwieńczeniu tabernakulum ustawiono leżącego na zamkniętej księdze z siedmioma pieczęciami srebrnego baranka apokaliptycznego na tle srebrzonych promieni. Pomiędzy kolumnami w polu zainstalowano obrotowy bęben z dwiema półkolistymi niszami. Retabulum zostało wsparte na wysokim cokole. Dolną kondygnację artykułują zwielokrotnione pilastry o kanelowanych trzonach i złoconych, kompozytowych głowicach oraz dwie wysunięte do przodu kanelowane kolumny o kapitelach kompozytowych. Podpory podtrzymują szeroki architraw wklęsło-wypukły dekorowany motywami roślinnymi oraz perełkami i ząbkami, wyłamany na przedłużeniu kolumn. W miejscu wyłamań usytuowano siedzących dwóch uskrzydlonych aniołów. Po bokach kolumn na konsolach ustawiono figury św. Piotra i św. Pawła. Boki ołtarza zamykają ażurowe wici roślinne pełniące rolę zredukowanych uszaków. W polu środkowym retabulum umieszczono prostokątne obramienie utworzone z dekoracyjnej ramy zdobionej wicią roślinną oraz podwieszonego u jej góry paludamentum z koroną podtrzymywaną przez dwa aniołki. W środku zainstalowano obraz Matki Boskiej Śnieżnej, a na zasuwie przedstawienie Chrztu Chrystusa w Jordanie. Zwieńczenie nastawy uzyskało kształt leżącego prostokąta flankowanego po bokach parą kanelowanych pilastrów o korynckich głowicach, na tle których ustawiono dwie kolumny podtrzymujących przerwane belkowanie z przerwanym przyczółkiem. Na osi zwieńczenia na postumencie ustawiono rzeźbę św. Michała Archanioła, a na przyczółkach rzeźby dwóch siedzących aniołów. W polu między pilastrami i kolumnami znalazło się płaskorzeźbione przedstawienie Trójcy Przenajświętszej. Dwie flankujące retabulum bramki ozdobiono dwoma aniołkami siedzącymi na ich zwieńczeniu na postumencie. Struktura całości pomalowane jest na zielono, ornamenty i profile wyzłocono, a rzeźby otrzymały naturalistyczną polichromię.
Zdjęcie nr 5: Ołtarz główny uzyskał formę przyściennej, dwukondygnacyjnej, neoklasycystycznej nastawy wzniesionej na rzucie elipsy z bocznymi bramkami. Stipes ołtarzowy uzyskał kształt leżącego prostopadłościanu podtrzymującego drewnianą mensę z portatylem. Jego lico dekorowane jest trzema równoległymi płycinami utworzonymi ze złoconych, profilowanych listew. Na mensie ustawiono prostopadłościenne tabernakulum w formie skrzynki flankowane parą pilastrów podtrzymujących nastawę tronu eucharystycznego. Ujmują go po bokach pary złoconych kolumn z korynckimi kapitelami podtrzymujące belkowanie wygięte na osi półkoliście. Na zwieńczeniu tabernakulum ustawiono leżącego na zamkniętej księdze z siedmioma pieczęciami srebrnego baranka apokaliptycznego na tle srebrzonych promieni. Pomiędzy kolumnami w polu zainstalowano obrotowy bęben z dwiema półkolistymi niszami. Retabulum zostało wsparte na wysokim cokole. Dolną kondygnację artykułują zwielokrotnione pilastry o kanelowanych trzonach i złoconych, kompozytowych głowicach oraz dwie wysunięte do przodu kanelowane kolumny o kapitelach kompozytowych. Podpory podtrzymują szeroki architraw wklęsło-wypukły dekorowany motywami roślinnymi oraz perełkami i ząbkami, wyłamany na przedłużeniu kolumn. W miejscu wyłamań usytuowano siedzących dwóch uskrzydlonych aniołów. Po bokach kolumn na konsolach ustawiono figury św. Piotra i św. Pawła. Boki ołtarza zamykają ażurowe wici roślinne pełniące rolę zredukowanych uszaków. W polu środkowym retabulum umieszczono prostokątne obramienie utworzone z dekoracyjnej ramy zdobionej wicią roślinną oraz podwieszonego u jej góry paludamentum z koroną podtrzymywaną przez dwa aniołki. W środku zainstalowano obraz Matki Boskiej Śnieżnej, a na zasuwie przedstawienie Chrztu Chrystusa w Jordanie. Zwieńczenie nastawy uzyskało kształt leżącego prostokąta flankowanego po bokach parą kanelowanych pilastrów o korynckich głowicach, na tle których ustawiono dwie kolumny podtrzymujących przerwane belkowanie z przerwanym przyczółkiem. Na osi zwieńczenia na postumencie ustawiono rzeźbę św. Michała Archanioła, a na przyczółkach rzeźby dwóch siedzących aniołów. W polu między pilastrami i kolumnami znalazło się płaskorzeźbione przedstawienie Trójcy Przenajświętszej. Dwie flankujące retabulum bramki ozdobiono dwoma aniołkami siedzącymi na ich zwieńczeniu na postumencie. Struktura całości pomalowane jest na zielono, ornamenty i profile wyzłocono, a rzeźby otrzymały naturalistyczną polichromię.
Zdjęcie nr 6: Ołtarz główny uzyskał formę przyściennej, dwukondygnacyjnej, neoklasycystycznej nastawy wzniesionej na rzucie elipsy z bocznymi bramkami. Stipes ołtarzowy uzyskał kształt leżącego prostopadłościanu podtrzymującego drewnianą mensę z portatylem. Jego lico dekorowane jest trzema równoległymi płycinami utworzonymi ze złoconych, profilowanych listew. Na mensie ustawiono prostopadłościenne tabernakulum w formie skrzynki flankowane parą pilastrów podtrzymujących nastawę tronu eucharystycznego. Ujmują go po bokach pary złoconych kolumn z korynckimi kapitelami podtrzymujące belkowanie wygięte na osi półkoliście. Na zwieńczeniu tabernakulum ustawiono leżącego na zamkniętej księdze z siedmioma pieczęciami srebrnego baranka apokaliptycznego na tle srebrzonych promieni. Pomiędzy kolumnami w polu zainstalowano obrotowy bęben z dwiema półkolistymi niszami. Retabulum zostało wsparte na wysokim cokole. Dolną kondygnację artykułują zwielokrotnione pilastry o kanelowanych trzonach i złoconych, kompozytowych głowicach oraz dwie wysunięte do przodu kanelowane kolumny o kapitelach kompozytowych. Podpory podtrzymują szeroki architraw wklęsło-wypukły dekorowany motywami roślinnymi oraz perełkami i ząbkami, wyłamany na przedłużeniu kolumn. W miejscu wyłamań usytuowano siedzących dwóch uskrzydlonych aniołów. Po bokach kolumn na konsolach ustawiono figury św. Piotra i św. Pawła. Boki ołtarza zamykają ażurowe wici roślinne pełniące rolę zredukowanych uszaków. W polu środkowym retabulum umieszczono prostokątne obramienie utworzone z dekoracyjnej ramy zdobionej wicią roślinną oraz podwieszonego u jej góry paludamentum z koroną podtrzymywaną przez dwa aniołki. W środku zainstalowano obraz Matki Boskiej Śnieżnej, a na zasuwie przedstawienie Chrztu Chrystusa w Jordanie. Zwieńczenie nastawy uzyskało kształt leżącego prostokąta flankowanego po bokach parą kanelowanych pilastrów o korynckich głowicach, na tle których ustawiono dwie kolumny podtrzymujących przerwane belkowanie z przerwanym przyczółkiem. Na osi zwieńczenia na postumencie ustawiono rzeźbę św. Michała Archanioła, a na przyczółkach rzeźby dwóch siedzących aniołów. W polu między pilastrami i kolumnami znalazło się płaskorzeźbione przedstawienie Trójcy Przenajświętszej. Dwie flankujące retabulum bramki ozdobiono dwoma aniołkami siedzącymi na ich zwieńczeniu na postumencie. Struktura całości pomalowane jest na zielono, ornamenty i profile wyzłocono, a rzeźby otrzymały naturalistyczną polichromię.
Zdjęcie nr 7: Ołtarz główny uzyskał formę przyściennej, dwukondygnacyjnej, neoklasycystycznej nastawy wzniesionej na rzucie elipsy z bocznymi bramkami. Stipes ołtarzowy uzyskał kształt leżącego prostopadłościanu podtrzymującego drewnianą mensę z portatylem. Jego lico dekorowane jest trzema równoległymi płycinami utworzonymi ze złoconych, profilowanych listew. Na mensie ustawiono prostopadłościenne tabernakulum w formie skrzynki flankowane parą pilastrów podtrzymujących nastawę tronu eucharystycznego. Ujmują go po bokach pary złoconych kolumn z korynckimi kapitelami podtrzymujące belkowanie wygięte na osi półkoliście. Na zwieńczeniu tabernakulum ustawiono leżącego na zamkniętej księdze z siedmioma pieczęciami srebrnego baranka apokaliptycznego na tle srebrzonych promieni. Pomiędzy kolumnami w polu zainstalowano obrotowy bęben z dwiema półkolistymi niszami. Retabulum zostało wsparte na wysokim cokole. Dolną kondygnację artykułują zwielokrotnione pilastry o kanelowanych trzonach i złoconych, kompozytowych głowicach oraz dwie wysunięte do przodu kanelowane kolumny o kapitelach kompozytowych. Podpory podtrzymują szeroki architraw wklęsło-wypukły dekorowany motywami roślinnymi oraz perełkami i ząbkami, wyłamany na przedłużeniu kolumn. W miejscu wyłamań usytuowano siedzących dwóch uskrzydlonych aniołów. Po bokach kolumn na konsolach ustawiono figury św. Piotra i św. Pawła. Boki ołtarza zamykają ażurowe wici roślinne pełniące rolę zredukowanych uszaków. W polu środkowym retabulum umieszczono prostokątne obramienie utworzone z dekoracyjnej ramy zdobionej wicią roślinną oraz podwieszonego u jej góry paludamentum z koroną podtrzymywaną przez dwa aniołki. W środku zainstalowano obraz Matki Boskiej Śnieżnej, a na zasuwie przedstawienie Chrztu Chrystusa w Jordanie. Zwieńczenie nastawy uzyskało kształt leżącego prostokąta flankowanego po bokach parą kanelowanych pilastrów o korynckich głowicach, na tle których ustawiono dwie kolumny podtrzymujących przerwane belkowanie z przerwanym przyczółkiem. Na osi zwieńczenia na postumencie ustawiono rzeźbę św. Michała Archanioła, a na przyczółkach rzeźby dwóch siedzących aniołów. W polu między pilastrami i kolumnami znalazło się płaskorzeźbione przedstawienie Trójcy Przenajświętszej. Dwie flankujące retabulum bramki ozdobiono dwoma aniołkami siedzącymi na ich zwieńczeniu na postumencie. Struktura całości pomalowane jest na zielono, ornamenty i profile wyzłocono, a rzeźby otrzymały naturalistyczną polichromię.
Zdjęcie nr 8: Ołtarz główny uzyskał formę przyściennej, dwukondygnacyjnej, neoklasycystycznej nastawy wzniesionej na rzucie elipsy z bocznymi bramkami. Stipes ołtarzowy uzyskał kształt leżącego prostopadłościanu podtrzymującego drewnianą mensę z portatylem. Jego lico dekorowane jest trzema równoległymi płycinami utworzonymi ze złoconych, profilowanych listew. Na mensie ustawiono prostopadłościenne tabernakulum w formie skrzynki flankowane parą pilastrów podtrzymujących nastawę tronu eucharystycznego. Ujmują go po bokach pary złoconych kolumn z korynckimi kapitelami podtrzymujące belkowanie wygięte na osi półkoliście. Na zwieńczeniu tabernakulum ustawiono leżącego na zamkniętej księdze z siedmioma pieczęciami srebrnego baranka apokaliptycznego na tle srebrzonych promieni. Pomiędzy kolumnami w polu zainstalowano obrotowy bęben z dwiema półkolistymi niszami. Retabulum zostało wsparte na wysokim cokole. Dolną kondygnację artykułują zwielokrotnione pilastry o kanelowanych trzonach i złoconych, kompozytowych głowicach oraz dwie wysunięte do przodu kanelowane kolumny o kapitelach kompozytowych. Podpory podtrzymują szeroki architraw wklęsło-wypukły dekorowany motywami roślinnymi oraz perełkami i ząbkami, wyłamany na przedłużeniu kolumn. W miejscu wyłamań usytuowano siedzących dwóch uskrzydlonych aniołów. Po bokach kolumn na konsolach ustawiono figury św. Piotra i św. Pawła. Boki ołtarza zamykają ażurowe wici roślinne pełniące rolę zredukowanych uszaków. W polu środkowym retabulum umieszczono prostokątne obramienie utworzone z dekoracyjnej ramy zdobionej wicią roślinną oraz podwieszonego u jej góry paludamentum z koroną podtrzymywaną przez dwa aniołki. W środku zainstalowano obraz Matki Boskiej Śnieżnej, a na zasuwie przedstawienie Chrztu Chrystusa w Jordanie. Zwieńczenie nastawy uzyskało kształt leżącego prostokąta flankowanego po bokach parą kanelowanych pilastrów o korynckich głowicach, na tle których ustawiono dwie kolumny podtrzymujących przerwane belkowanie z przerwanym przyczółkiem. Na osi zwieńczenia na postumencie ustawiono rzeźbę św. Michała Archanioła, a na przyczółkach rzeźby dwóch siedzących aniołów. W polu między pilastrami i kolumnami znalazło się płaskorzeźbione przedstawienie Trójcy Przenajświętszej. Dwie flankujące retabulum bramki ozdobiono dwoma aniołkami siedzącymi na ich zwieńczeniu na postumencie. Struktura całości pomalowane jest na zielono, ornamenty i profile wyzłocono, a rzeźby otrzymały naturalistyczną polichromię.
Zdjęcie nr 9: Ołtarz główny uzyskał formę przyściennej, dwukondygnacyjnej, neoklasycystycznej nastawy wzniesionej na rzucie elipsy z bocznymi bramkami. Stipes ołtarzowy uzyskał kształt leżącego prostopadłościanu podtrzymującego drewnianą mensę z portatylem. Jego lico dekorowane jest trzema równoległymi płycinami utworzonymi ze złoconych, profilowanych listew. Na mensie ustawiono prostopadłościenne tabernakulum w formie skrzynki flankowane parą pilastrów podtrzymujących nastawę tronu eucharystycznego. Ujmują go po bokach pary złoconych kolumn z korynckimi kapitelami podtrzymujące belkowanie wygięte na osi półkoliście. Na zwieńczeniu tabernakulum ustawiono leżącego na zamkniętej księdze z siedmioma pieczęciami srebrnego baranka apokaliptycznego na tle srebrzonych promieni. Pomiędzy kolumnami w polu zainstalowano obrotowy bęben z dwiema półkolistymi niszami. Retabulum zostało wsparte na wysokim cokole. Dolną kondygnację artykułują zwielokrotnione pilastry o kanelowanych trzonach i złoconych, kompozytowych głowicach oraz dwie wysunięte do przodu kanelowane kolumny o kapitelach kompozytowych. Podpory podtrzymują szeroki architraw wklęsło-wypukły dekorowany motywami roślinnymi oraz perełkami i ząbkami, wyłamany na przedłużeniu kolumn. W miejscu wyłamań usytuowano siedzących dwóch uskrzydlonych aniołów. Po bokach kolumn na konsolach ustawiono figury św. Piotra i św. Pawła. Boki ołtarza zamykają ażurowe wici roślinne pełniące rolę zredukowanych uszaków. W polu środkowym retabulum umieszczono prostokątne obramienie utworzone z dekoracyjnej ramy zdobionej wicią roślinną oraz podwieszonego u jej góry paludamentum z koroną podtrzymywaną przez dwa aniołki. W środku zainstalowano obraz Matki Boskiej Śnieżnej, a na zasuwie przedstawienie Chrztu Chrystusa w Jordanie. Zwieńczenie nastawy uzyskało kształt leżącego prostokąta flankowanego po bokach parą kanelowanych pilastrów o korynckich głowicach, na tle których ustawiono dwie kolumny podtrzymujących przerwane belkowanie z przerwanym przyczółkiem. Na osi zwieńczenia na postumencie ustawiono rzeźbę św. Michała Archanioła, a na przyczółkach rzeźby dwóch siedzących aniołów. W polu między pilastrami i kolumnami znalazło się płaskorzeźbione przedstawienie Trójcy Przenajświętszej. Dwie flankujące retabulum bramki ozdobiono dwoma aniołkami siedzącymi na ich zwieńczeniu na postumencie. Struktura całości pomalowane jest na zielono, ornamenty i profile wyzłocono, a rzeźby otrzymały naturalistyczną polichromię.
Zdjęcie nr 10: Ołtarz główny uzyskał formę przyściennej, dwukondygnacyjnej, neoklasycystycznej nastawy wzniesionej na rzucie elipsy z bocznymi bramkami. Stipes ołtarzowy uzyskał kształt leżącego prostopadłościanu podtrzymującego drewnianą mensę z portatylem. Jego lico dekorowane jest trzema równoległymi płycinami utworzonymi ze złoconych, profilowanych listew. Na mensie ustawiono prostopadłościenne tabernakulum w formie skrzynki flankowane parą pilastrów podtrzymujących nastawę tronu eucharystycznego. Ujmują go po bokach pary złoconych kolumn z korynckimi kapitelami podtrzymujące belkowanie wygięte na osi półkoliście. Na zwieńczeniu tabernakulum ustawiono leżącego na zamkniętej księdze z siedmioma pieczęciami srebrnego baranka apokaliptycznego na tle srebrzonych promieni. Pomiędzy kolumnami w polu zainstalowano obrotowy bęben z dwiema półkolistymi niszami. Retabulum zostało wsparte na wysokim cokole. Dolną kondygnację artykułują zwielokrotnione pilastry o kanelowanych trzonach i złoconych, kompozytowych głowicach oraz dwie wysunięte do przodu kanelowane kolumny o kapitelach kompozytowych. Podpory podtrzymują szeroki architraw wklęsło-wypukły dekorowany motywami roślinnymi oraz perełkami i ząbkami, wyłamany na przedłużeniu kolumn. W miejscu wyłamań usytuowano siedzących dwóch uskrzydlonych aniołów. Po bokach kolumn na konsolach ustawiono figury św. Piotra i św. Pawła. Boki ołtarza zamykają ażurowe wici roślinne pełniące rolę zredukowanych uszaków. W polu środkowym retabulum umieszczono prostokątne obramienie utworzone z dekoracyjnej ramy zdobionej wicią roślinną oraz podwieszonego u jej góry paludamentum z koroną podtrzymywaną przez dwa aniołki. W środku zainstalowano obraz Matki Boskiej Śnieżnej, a na zasuwie przedstawienie Chrztu Chrystusa w Jordanie. Zwieńczenie nastawy uzyskało kształt leżącego prostokąta flankowanego po bokach parą kanelowanych pilastrów o korynckich głowicach, na tle których ustawiono dwie kolumny podtrzymujących przerwane belkowanie z przerwanym przyczółkiem. Na osi zwieńczenia na postumencie ustawiono rzeźbę św. Michała Archanioła, a na przyczółkach rzeźby dwóch siedzących aniołów. W polu między pilastrami i kolumnami znalazło się płaskorzeźbione przedstawienie Trójcy Przenajświętszej. Dwie flankujące retabulum bramki ozdobiono dwoma aniołkami siedzącymi na ich zwieńczeniu na postumencie. Struktura całości pomalowane jest na zielono, ornamenty i profile wyzłocono, a rzeźby otrzymały naturalistyczną polichromię.
Zdjęcie nr 11: Ołtarz główny uzyskał formę przyściennej, dwukondygnacyjnej, neoklasycystycznej nastawy wzniesionej na rzucie elipsy z bocznymi bramkami. Stipes ołtarzowy uzyskał kształt leżącego prostopadłościanu podtrzymującego drewnianą mensę z portatylem. Jego lico dekorowane jest trzema równoległymi płycinami utworzonymi ze złoconych, profilowanych listew. Na mensie ustawiono prostopadłościenne tabernakulum w formie skrzynki flankowane parą pilastrów podtrzymujących nastawę tronu eucharystycznego. Ujmują go po bokach pary złoconych kolumn z korynckimi kapitelami podtrzymujące belkowanie wygięte na osi półkoliście. Na zwieńczeniu tabernakulum ustawiono leżącego na zamkniętej księdze z siedmioma pieczęciami srebrnego baranka apokaliptycznego na tle srebrzonych promieni. Pomiędzy kolumnami w polu zainstalowano obrotowy bęben z dwiema półkolistymi niszami. Retabulum zostało wsparte na wysokim cokole. Dolną kondygnację artykułują zwielokrotnione pilastry o kanelowanych trzonach i złoconych, kompozytowych głowicach oraz dwie wysunięte do przodu kanelowane kolumny o kapitelach kompozytowych. Podpory podtrzymują szeroki architraw wklęsło-wypukły dekorowany motywami roślinnymi oraz perełkami i ząbkami, wyłamany na przedłużeniu kolumn. W miejscu wyłamań usytuowano siedzących dwóch uskrzydlonych aniołów. Po bokach kolumn na konsolach ustawiono figury św. Piotra i św. Pawła. Boki ołtarza zamykają ażurowe wici roślinne pełniące rolę zredukowanych uszaków. W polu środkowym retabulum umieszczono prostokątne obramienie utworzone z dekoracyjnej ramy zdobionej wicią roślinną oraz podwieszonego u jej góry paludamentum z koroną podtrzymywaną przez dwa aniołki. W środku zainstalowano obraz Matki Boskiej Śnieżnej, a na zasuwie przedstawienie Chrztu Chrystusa w Jordanie. Zwieńczenie nastawy uzyskało kształt leżącego prostokąta flankowanego po bokach parą kanelowanych pilastrów o korynckich głowicach, na tle których ustawiono dwie kolumny podtrzymujących przerwane belkowanie z przerwanym przyczółkiem. Na osi zwieńczenia na postumencie ustawiono rzeźbę św. Michała Archanioła, a na przyczółkach rzeźby dwóch siedzących aniołów. W polu między pilastrami i kolumnami znalazło się płaskorzeźbione przedstawienie Trójcy Przenajświętszej. Dwie flankujące retabulum bramki ozdobiono dwoma aniołkami siedzącymi na ich zwieńczeniu na postumencie. Struktura całości pomalowane jest na zielono, ornamenty i profile wyzłocono, a rzeźby otrzymały naturalistyczną polichromię.
Zdjęcie nr 12: Ołtarz główny uzyskał formę przyściennej, dwukondygnacyjnej, neoklasycystycznej nastawy wzniesionej na rzucie elipsy z bocznymi bramkami. Stipes ołtarzowy uzyskał kształt leżącego prostopadłościanu podtrzymującego drewnianą mensę z portatylem. Jego lico dekorowane jest trzema równoległymi płycinami utworzonymi ze złoconych, profilowanych listew. Na mensie ustawiono prostopadłościenne tabernakulum w formie skrzynki flankowane parą pilastrów podtrzymujących nastawę tronu eucharystycznego. Ujmują go po bokach pary złoconych kolumn z korynckimi kapitelami podtrzymujące belkowanie wygięte na osi półkoliście. Na zwieńczeniu tabernakulum ustawiono leżącego na zamkniętej księdze z siedmioma pieczęciami srebrnego baranka apokaliptycznego na tle srebrzonych promieni. Pomiędzy kolumnami w polu zainstalowano obrotowy bęben z dwiema półkolistymi niszami. Retabulum zostało wsparte na wysokim cokole. Dolną kondygnację artykułują zwielokrotnione pilastry o kanelowanych trzonach i złoconych, kompozytowych głowicach oraz dwie wysunięte do przodu kanelowane kolumny o kapitelach kompozytowych. Podpory podtrzymują szeroki architraw wklęsło-wypukły dekorowany motywami roślinnymi oraz perełkami i ząbkami, wyłamany na przedłużeniu kolumn. W miejscu wyłamań usytuowano siedzących dwóch uskrzydlonych aniołów. Po bokach kolumn na konsolach ustawiono figury św. Piotra i św. Pawła. Boki ołtarza zamykają ażurowe wici roślinne pełniące rolę zredukowanych uszaków. W polu środkowym retabulum umieszczono prostokątne obramienie utworzone z dekoracyjnej ramy zdobionej wicią roślinną oraz podwieszonego u jej góry paludamentum z koroną podtrzymywaną przez dwa aniołki. W środku zainstalowano obraz Matki Boskiej Śnieżnej, a na zasuwie przedstawienie Chrztu Chrystusa w Jordanie. Zwieńczenie nastawy uzyskało kształt leżącego prostokąta flankowanego po bokach parą kanelowanych pilastrów o korynckich głowicach, na tle których ustawiono dwie kolumny podtrzymujących przerwane belkowanie z przerwanym przyczółkiem. Na osi zwieńczenia na postumencie ustawiono rzeźbę św. Michała Archanioła, a na przyczółkach rzeźby dwóch siedzących aniołów. W polu między pilastrami i kolumnami znalazło się płaskorzeźbione przedstawienie Trójcy Przenajświętszej. Dwie flankujące retabulum bramki ozdobiono dwoma aniołkami siedzącymi na ich zwieńczeniu na postumencie. Struktura całości pomalowane jest na zielono, ornamenty i profile wyzłocono, a rzeźby otrzymały naturalistyczną polichromię.
Zdjęcie nr 13: Ołtarz główny uzyskał formę przyściennej, dwukondygnacyjnej, neoklasycystycznej nastawy wzniesionej na rzucie elipsy z bocznymi bramkami. Stipes ołtarzowy uzyskał kształt leżącego prostopadłościanu podtrzymującego drewnianą mensę z portatylem. Jego lico dekorowane jest trzema równoległymi płycinami utworzonymi ze złoconych, profilowanych listew. Na mensie ustawiono prostopadłościenne tabernakulum w formie skrzynki flankowane parą pilastrów podtrzymujących nastawę tronu eucharystycznego. Ujmują go po bokach pary złoconych kolumn z korynckimi kapitelami podtrzymujące belkowanie wygięte na osi półkoliście. Na zwieńczeniu tabernakulum ustawiono leżącego na zamkniętej księdze z siedmioma pieczęciami srebrnego baranka apokaliptycznego na tle srebrzonych promieni. Pomiędzy kolumnami w polu zainstalowano obrotowy bęben z dwiema półkolistymi niszami. Retabulum zostało wsparte na wysokim cokole. Dolną kondygnację artykułują zwielokrotnione pilastry o kanelowanych trzonach i złoconych, kompozytowych głowicach oraz dwie wysunięte do przodu kanelowane kolumny o kapitelach kompozytowych. Podpory podtrzymują szeroki architraw wklęsło-wypukły dekorowany motywami roślinnymi oraz perełkami i ząbkami, wyłamany na przedłużeniu kolumn. W miejscu wyłamań usytuowano siedzących dwóch uskrzydlonych aniołów. Po bokach kolumn na konsolach ustawiono figury św. Piotra i św. Pawła. Boki ołtarza zamykają ażurowe wici roślinne pełniące rolę zredukowanych uszaków. W polu środkowym retabulum umieszczono prostokątne obramienie utworzone z dekoracyjnej ramy zdobionej wicią roślinną oraz podwieszonego u jej góry paludamentum z koroną podtrzymywaną przez dwa aniołki. W środku zainstalowano obraz Matki Boskiej Śnieżnej, a na zasuwie przedstawienie Chrztu Chrystusa w Jordanie. Zwieńczenie nastawy uzyskało kształt leżącego prostokąta flankowanego po bokach parą kanelowanych pilastrów o korynckich głowicach, na tle których ustawiono dwie kolumny podtrzymujących przerwane belkowanie z przerwanym przyczółkiem. Na osi zwieńczenia na postumencie ustawiono rzeźbę św. Michała Archanioła, a na przyczółkach rzeźby dwóch siedzących aniołów. W polu między pilastrami i kolumnami znalazło się płaskorzeźbione przedstawienie Trójcy Przenajświętszej. Dwie flankujące retabulum bramki ozdobiono dwoma aniołkami siedzącymi na ich zwieńczeniu na postumencie. Struktura całości pomalowane jest na zielono, ornamenty i profile wyzłocono, a rzeźby otrzymały naturalistyczną polichromię.
Zdjęcie nr 14: Ołtarz główny uzyskał formę przyściennej, dwukondygnacyjnej, neoklasycystycznej nastawy wzniesionej na rzucie elipsy z bocznymi bramkami. Stipes ołtarzowy uzyskał kształt leżącego prostopadłościanu podtrzymującego drewnianą mensę z portatylem. Jego lico dekorowane jest trzema równoległymi płycinami utworzonymi ze złoconych, profilowanych listew. Na mensie ustawiono prostopadłościenne tabernakulum w formie skrzynki flankowane parą pilastrów podtrzymujących nastawę tronu eucharystycznego. Ujmują go po bokach pary złoconych kolumn z korynckimi kapitelami podtrzymujące belkowanie wygięte na osi półkoliście. Na zwieńczeniu tabernakulum ustawiono leżącego na zamkniętej księdze z siedmioma pieczęciami srebrnego baranka apokaliptycznego na tle srebrzonych promieni. Pomiędzy kolumnami w polu zainstalowano obrotowy bęben z dwiema półkolistymi niszami. Retabulum zostało wsparte na wysokim cokole. Dolną kondygnację artykułują zwielokrotnione pilastry o kanelowanych trzonach i złoconych, kompozytowych głowicach oraz dwie wysunięte do przodu kanelowane kolumny o kapitelach kompozytowych. Podpory podtrzymują szeroki architraw wklęsło-wypukły dekorowany motywami roślinnymi oraz perełkami i ząbkami, wyłamany na przedłużeniu kolumn. W miejscu wyłamań usytuowano siedzących dwóch uskrzydlonych aniołów. Po bokach kolumn na konsolach ustawiono figury św. Piotra i św. Pawła. Boki ołtarza zamykają ażurowe wici roślinne pełniące rolę zredukowanych uszaków. W polu środkowym retabulum umieszczono prostokątne obramienie utworzone z dekoracyjnej ramy zdobionej wicią roślinną oraz podwieszonego u jej góry paludamentum z koroną podtrzymywaną przez dwa aniołki. W środku zainstalowano obraz Matki Boskiej Śnieżnej, a na zasuwie przedstawienie Chrztu Chrystusa w Jordanie. Zwieńczenie nastawy uzyskało kształt leżącego prostokąta flankowanego po bokach parą kanelowanych pilastrów o korynckich głowicach, na tle których ustawiono dwie kolumny podtrzymujących przerwane belkowanie z przerwanym przyczółkiem. Na osi zwieńczenia na postumencie ustawiono rzeźbę św. Michała Archanioła, a na przyczółkach rzeźby dwóch siedzących aniołów. W polu między pilastrami i kolumnami znalazło się płaskorzeźbione przedstawienie Trójcy Przenajświętszej. Dwie flankujące retabulum bramki ozdobiono dwoma aniołkami siedzącymi na ich zwieńczeniu na postumencie. Struktura całości pomalowane jest na zielono, ornamenty i profile wyzłocono, a rzeźby otrzymały naturalistyczną polichromię.
Zdjęcie nr 15: Ołtarz główny uzyskał formę przyściennej, dwukondygnacyjnej, neoklasycystycznej nastawy wzniesionej na rzucie elipsy z bocznymi bramkami. Stipes ołtarzowy uzyskał kształt leżącego prostopadłościanu podtrzymującego drewnianą mensę z portatylem. Jego lico dekorowane jest trzema równoległymi płycinami utworzonymi ze złoconych, profilowanych listew. Na mensie ustawiono prostopadłościenne tabernakulum w formie skrzynki flankowane parą pilastrów podtrzymujących nastawę tronu eucharystycznego. Ujmują go po bokach pary złoconych kolumn z korynckimi kapitelami podtrzymujące belkowanie wygięte na osi półkoliście. Na zwieńczeniu tabernakulum ustawiono leżącego na zamkniętej księdze z siedmioma pieczęciami srebrnego baranka apokaliptycznego na tle srebrzonych promieni. Pomiędzy kolumnami w polu zainstalowano obrotowy bęben z dwiema półkolistymi niszami. Retabulum zostało wsparte na wysokim cokole. Dolną kondygnację artykułują zwielokrotnione pilastry o kanelowanych trzonach i złoconych, kompozytowych głowicach oraz dwie wysunięte do przodu kanelowane kolumny o kapitelach kompozytowych. Podpory podtrzymują szeroki architraw wklęsło-wypukły dekorowany motywami roślinnymi oraz perełkami i ząbkami, wyłamany na przedłużeniu kolumn. W miejscu wyłamań usytuowano siedzących dwóch uskrzydlonych aniołów. Po bokach kolumn na konsolach ustawiono figury św. Piotra i św. Pawła. Boki ołtarza zamykają ażurowe wici roślinne pełniące rolę zredukowanych uszaków. W polu środkowym retabulum umieszczono prostokątne obramienie utworzone z dekoracyjnej ramy zdobionej wicią roślinną oraz podwieszonego u jej góry paludamentum z koroną podtrzymywaną przez dwa aniołki. W środku zainstalowano obraz Matki Boskiej Śnieżnej, a na zasuwie przedstawienie Chrztu Chrystusa w Jordanie. Zwieńczenie nastawy uzyskało kształt leżącego prostokąta flankowanego po bokach parą kanelowanych pilastrów o korynckich głowicach, na tle których ustawiono dwie kolumny podtrzymujących przerwane belkowanie z przerwanym przyczółkiem. Na osi zwieńczenia na postumencie ustawiono rzeźbę św. Michała Archanioła, a na przyczółkach rzeźby dwóch siedzących aniołów. W polu między pilastrami i kolumnami znalazło się płaskorzeźbione przedstawienie Trójcy Przenajświętszej. Dwie flankujące retabulum bramki ozdobiono dwoma aniołkami siedzącymi na ich zwieńczeniu na postumencie. Struktura całości pomalowane jest na zielono, ornamenty i profile wyzłocono, a rzeźby otrzymały naturalistyczną polichromię.
Zdjęcie nr 16: Ołtarz główny uzyskał formę przyściennej, dwukondygnacyjnej, neoklasycystycznej nastawy wzniesionej na rzucie elipsy z bocznymi bramkami. Stipes ołtarzowy uzyskał kształt leżącego prostopadłościanu podtrzymującego drewnianą mensę z portatylem. Jego lico dekorowane jest trzema równoległymi płycinami utworzonymi ze złoconych, profilowanych listew. Na mensie ustawiono prostopadłościenne tabernakulum w formie skrzynki flankowane parą pilastrów podtrzymujących nastawę tronu eucharystycznego. Ujmują go po bokach pary złoconych kolumn z korynckimi kapitelami podtrzymujące belkowanie wygięte na osi półkoliście. Na zwieńczeniu tabernakulum ustawiono leżącego na zamkniętej księdze z siedmioma pieczęciami srebrnego baranka apokaliptycznego na tle srebrzonych promieni. Pomiędzy kolumnami w polu zainstalowano obrotowy bęben z dwiema półkolistymi niszami. Retabulum zostało wsparte na wysokim cokole. Dolną kondygnację artykułują zwielokrotnione pilastry o kanelowanych trzonach i złoconych, kompozytowych głowicach oraz dwie wysunięte do przodu kanelowane kolumny o kapitelach kompozytowych. Podpory podtrzymują szeroki architraw wklęsło-wypukły dekorowany motywami roślinnymi oraz perełkami i ząbkami, wyłamany na przedłużeniu kolumn. W miejscu wyłamań usytuowano siedzących dwóch uskrzydlonych aniołów. Po bokach kolumn na konsolach ustawiono figury św. Piotra i św. Pawła. Boki ołtarza zamykają ażurowe wici roślinne pełniące rolę zredukowanych uszaków. W polu środkowym retabulum umieszczono prostokątne obramienie utworzone z dekoracyjnej ramy zdobionej wicią roślinną oraz podwieszonego u jej góry paludamentum z koroną podtrzymywaną przez dwa aniołki. W środku zainstalowano obraz Matki Boskiej Śnieżnej, a na zasuwie przedstawienie Chrztu Chrystusa w Jordanie. Zwieńczenie nastawy uzyskało kształt leżącego prostokąta flankowanego po bokach parą kanelowanych pilastrów o korynckich głowicach, na tle których ustawiono dwie kolumny podtrzymujących przerwane belkowanie z przerwanym przyczółkiem. Na osi zwieńczenia na postumencie ustawiono rzeźbę św. Michała Archanioła, a na przyczółkach rzeźby dwóch siedzących aniołów. W polu między pilastrami i kolumnami znalazło się płaskorzeźbione przedstawienie Trójcy Przenajświętszej. Dwie flankujące retabulum bramki ozdobiono dwoma aniołkami siedzącymi na ich zwieńczeniu na postumencie. Struktura całości pomalowane jest na zielono, ornamenty i profile wyzłocono, a rzeźby otrzymały naturalistyczną polichromię.
Zdjęcie nr 17: Ołtarz główny uzyskał formę przyściennej, dwukondygnacyjnej, neoklasycystycznej nastawy wzniesionej na rzucie elipsy z bocznymi bramkami. Stipes ołtarzowy uzyskał kształt leżącego prostopadłościanu podtrzymującego drewnianą mensę z portatylem. Jego lico dekorowane jest trzema równoległymi płycinami utworzonymi ze złoconych, profilowanych listew. Na mensie ustawiono prostopadłościenne tabernakulum w formie skrzynki flankowane parą pilastrów podtrzymujących nastawę tronu eucharystycznego. Ujmują go po bokach pary złoconych kolumn z korynckimi kapitelami podtrzymujące belkowanie wygięte na osi półkoliście. Na zwieńczeniu tabernakulum ustawiono leżącego na zamkniętej księdze z siedmioma pieczęciami srebrnego baranka apokaliptycznego na tle srebrzonych promieni. Pomiędzy kolumnami w polu zainstalowano obrotowy bęben z dwiema półkolistymi niszami. Retabulum zostało wsparte na wysokim cokole. Dolną kondygnację artykułują zwielokrotnione pilastry o kanelowanych trzonach i złoconych, kompozytowych głowicach oraz dwie wysunięte do przodu kanelowane kolumny o kapitelach kompozytowych. Podpory podtrzymują szeroki architraw wklęsło-wypukły dekorowany motywami roślinnymi oraz perełkami i ząbkami, wyłamany na przedłużeniu kolumn. W miejscu wyłamań usytuowano siedzących dwóch uskrzydlonych aniołów. Po bokach kolumn na konsolach ustawiono figury św. Piotra i św. Pawła. Boki ołtarza zamykają ażurowe wici roślinne pełniące rolę zredukowanych uszaków. W polu środkowym retabulum umieszczono prostokątne obramienie utworzone z dekoracyjnej ramy zdobionej wicią roślinną oraz podwieszonego u jej góry paludamentum z koroną podtrzymywaną przez dwa aniołki. W środku zainstalowano obraz Matki Boskiej Śnieżnej, a na zasuwie przedstawienie Chrztu Chrystusa w Jordanie. Zwieńczenie nastawy uzyskało kształt leżącego prostokąta flankowanego po bokach parą kanelowanych pilastrów o korynckich głowicach, na tle których ustawiono dwie kolumny podtrzymujących przerwane belkowanie z przerwanym przyczółkiem. Na osi zwieńczenia na postumencie ustawiono rzeźbę św. Michała Archanioła, a na przyczółkach rzeźby dwóch siedzących aniołów. W polu między pilastrami i kolumnami znalazło się płaskorzeźbione przedstawienie Trójcy Przenajświętszej. Dwie flankujące retabulum bramki ozdobiono dwoma aniołkami siedzącymi na ich zwieńczeniu na postumencie. Struktura całości pomalowane jest na zielono, ornamenty i profile wyzłocono, a rzeźby otrzymały naturalistyczną polichromię.
Zdjęcie nr 18: Ołtarz główny uzyskał formę przyściennej, dwukondygnacyjnej, neoklasycystycznej nastawy wzniesionej na rzucie elipsy z bocznymi bramkami. Stipes ołtarzowy uzyskał kształt leżącego prostopadłościanu podtrzymującego drewnianą mensę z portatylem. Jego lico dekorowane jest trzema równoległymi płycinami utworzonymi ze złoconych, profilowanych listew. Na mensie ustawiono prostopadłościenne tabernakulum w formie skrzynki flankowane parą pilastrów podtrzymujących nastawę tronu eucharystycznego. Ujmują go po bokach pary złoconych kolumn z korynckimi kapitelami podtrzymujące belkowanie wygięte na osi półkoliście. Na zwieńczeniu tabernakulum ustawiono leżącego na zamkniętej księdze z siedmioma pieczęciami srebrnego baranka apokaliptycznego na tle srebrzonych promieni. Pomiędzy kolumnami w polu zainstalowano obrotowy bęben z dwiema półkolistymi niszami. Retabulum zostało wsparte na wysokim cokole. Dolną kondygnację artykułują zwielokrotnione pilastry o kanelowanych trzonach i złoconych, kompozytowych głowicach oraz dwie wysunięte do przodu kanelowane kolumny o kapitelach kompozytowych. Podpory podtrzymują szeroki architraw wklęsło-wypukły dekorowany motywami roślinnymi oraz perełkami i ząbkami, wyłamany na przedłużeniu kolumn. W miejscu wyłamań usytuowano siedzących dwóch uskrzydlonych aniołów. Po bokach kolumn na konsolach ustawiono figury św. Piotra i św. Pawła. Boki ołtarza zamykają ażurowe wici roślinne pełniące rolę zredukowanych uszaków. W polu środkowym retabulum umieszczono prostokątne obramienie utworzone z dekoracyjnej ramy zdobionej wicią roślinną oraz podwieszonego u jej góry paludamentum z koroną podtrzymywaną przez dwa aniołki. W środku zainstalowano obraz Matki Boskiej Śnieżnej, a na zasuwie przedstawienie Chrztu Chrystusa w Jordanie. Zwieńczenie nastawy uzyskało kształt leżącego prostokąta flankowanego po bokach parą kanelowanych pilastrów o korynckich głowicach, na tle których ustawiono dwie kolumny podtrzymujących przerwane belkowanie z przerwanym przyczółkiem. Na osi zwieńczenia na postumencie ustawiono rzeźbę św. Michała Archanioła, a na przyczółkach rzeźby dwóch siedzących aniołów. W polu między pilastrami i kolumnami znalazło się płaskorzeźbione przedstawienie Trójcy Przenajświętszej. Dwie flankujące retabulum bramki ozdobiono dwoma aniołkami siedzącymi na ich zwieńczeniu na postumencie. Struktura całości pomalowane jest na zielono, ornamenty i profile wyzłocono, a rzeźby otrzymały naturalistyczną polichromię.
Zdjęcie nr 19: Ołtarz główny uzyskał formę przyściennej, dwukondygnacyjnej, neoklasycystycznej nastawy wzniesionej na rzucie elipsy z bocznymi bramkami. Stipes ołtarzowy uzyskał kształt leżącego prostopadłościanu podtrzymującego drewnianą mensę z portatylem. Jego lico dekorowane jest trzema równoległymi płycinami utworzonymi ze złoconych, profilowanych listew. Na mensie ustawiono prostopadłościenne tabernakulum w formie skrzynki flankowane parą pilastrów podtrzymujących nastawę tronu eucharystycznego. Ujmują go po bokach pary złoconych kolumn z korynckimi kapitelami podtrzymujące belkowanie wygięte na osi półkoliście. Na zwieńczeniu tabernakulum ustawiono leżącego na zamkniętej księdze z siedmioma pieczęciami srebrnego baranka apokaliptycznego na tle srebrzonych promieni. Pomiędzy kolumnami w polu zainstalowano obrotowy bęben z dwiema półkolistymi niszami. Retabulum zostało wsparte na wysokim cokole. Dolną kondygnację artykułują zwielokrotnione pilastry o kanelowanych trzonach i złoconych, kompozytowych głowicach oraz dwie wysunięte do przodu kanelowane kolumny o kapitelach kompozytowych. Podpory podtrzymują szeroki architraw wklęsło-wypukły dekorowany motywami roślinnymi oraz perełkami i ząbkami, wyłamany na przedłużeniu kolumn. W miejscu wyłamań usytuowano siedzących dwóch uskrzydlonych aniołów. Po bokach kolumn na konsolach ustawiono figury św. Piotra i św. Pawła. Boki ołtarza zamykają ażurowe wici roślinne pełniące rolę zredukowanych uszaków. W polu środkowym retabulum umieszczono prostokątne obramienie utworzone z dekoracyjnej ramy zdobionej wicią roślinną oraz podwieszonego u jej góry paludamentum z koroną podtrzymywaną przez dwa aniołki. W środku zainstalowano obraz Matki Boskiej Śnieżnej, a na zasuwie przedstawienie Chrztu Chrystusa w Jordanie. Zwieńczenie nastawy uzyskało kształt leżącego prostokąta flankowanego po bokach parą kanelowanych pilastrów o korynckich głowicach, na tle których ustawiono dwie kolumny podtrzymujących przerwane belkowanie z przerwanym przyczółkiem. Na osi zwieńczenia na postumencie ustawiono rzeźbę św. Michała Archanioła, a na przyczółkach rzeźby dwóch siedzących aniołów. W polu między pilastrami i kolumnami znalazło się płaskorzeźbione przedstawienie Trójcy Przenajświętszej. Dwie flankujące retabulum bramki ozdobiono dwoma aniołkami siedzącymi na ich zwieńczeniu na postumencie. Struktura całości pomalowane jest na zielono, ornamenty i profile wyzłocono, a rzeźby otrzymały naturalistyczną polichromię.
Zdjęcie nr 20: Ołtarz główny uzyskał formę przyściennej, dwukondygnacyjnej, neoklasycystycznej nastawy wzniesionej na rzucie elipsy z bocznymi bramkami. Stipes ołtarzowy uzyskał kształt leżącego prostopadłościanu podtrzymującego drewnianą mensę z portatylem. Jego lico dekorowane jest trzema równoległymi płycinami utworzonymi ze złoconych, profilowanych listew. Na mensie ustawiono prostopadłościenne tabernakulum w formie skrzynki flankowane parą pilastrów podtrzymujących nastawę tronu eucharystycznego. Ujmują go po bokach pary złoconych kolumn z korynckimi kapitelami podtrzymujące belkowanie wygięte na osi półkoliście. Na zwieńczeniu tabernakulum ustawiono leżącego na zamkniętej księdze z siedmioma pieczęciami srebrnego baranka apokaliptycznego na tle srebrzonych promieni. Pomiędzy kolumnami w polu zainstalowano obrotowy bęben z dwiema półkolistymi niszami. Retabulum zostało wsparte na wysokim cokole. Dolną kondygnację artykułują zwielokrotnione pilastry o kanelowanych trzonach i złoconych, kompozytowych głowicach oraz dwie wysunięte do przodu kanelowane kolumny o kapitelach kompozytowych. Podpory podtrzymują szeroki architraw wklęsło-wypukły dekorowany motywami roślinnymi oraz perełkami i ząbkami, wyłamany na przedłużeniu kolumn. W miejscu wyłamań usytuowano siedzących dwóch uskrzydlonych aniołów. Po bokach kolumn na konsolach ustawiono figury św. Piotra i św. Pawła. Boki ołtarza zamykają ażurowe wici roślinne pełniące rolę zredukowanych uszaków. W polu środkowym retabulum umieszczono prostokątne obramienie utworzone z dekoracyjnej ramy zdobionej wicią roślinną oraz podwieszonego u jej góry paludamentum z koroną podtrzymywaną przez dwa aniołki. W środku zainstalowano obraz Matki Boskiej Śnieżnej, a na zasuwie przedstawienie Chrztu Chrystusa w Jordanie. Zwieńczenie nastawy uzyskało kształt leżącego prostokąta flankowanego po bokach parą kanelowanych pilastrów o korynckich głowicach, na tle których ustawiono dwie kolumny podtrzymujących przerwane belkowanie z przerwanym przyczółkiem. Na osi zwieńczenia na postumencie ustawiono rzeźbę św. Michała Archanioła, a na przyczółkach rzeźby dwóch siedzących aniołów. W polu między pilastrami i kolumnami znalazło się płaskorzeźbione przedstawienie Trójcy Przenajświętszej. Dwie flankujące retabulum bramki ozdobiono dwoma aniołkami siedzącymi na ich zwieńczeniu na postumencie. Struktura całości pomalowane jest na zielono, ornamenty i profile wyzłocono, a rzeźby otrzymały naturalistyczną polichromię.
Zdjęcie nr 21: Ołtarz główny uzyskał formę przyściennej, dwukondygnacyjnej, neoklasycystycznej nastawy wzniesionej na rzucie elipsy z bocznymi bramkami. Stipes ołtarzowy uzyskał kształt leżącego prostopadłościanu podtrzymującego drewnianą mensę z portatylem. Jego lico dekorowane jest trzema równoległymi płycinami utworzonymi ze złoconych, profilowanych listew. Na mensie ustawiono prostopadłościenne tabernakulum w formie skrzynki flankowane parą pilastrów podtrzymujących nastawę tronu eucharystycznego. Ujmują go po bokach pary złoconych kolumn z korynckimi kapitelami podtrzymujące belkowanie wygięte na osi półkoliście. Na zwieńczeniu tabernakulum ustawiono leżącego na zamkniętej księdze z siedmioma pieczęciami srebrnego baranka apokaliptycznego na tle srebrzonych promieni. Pomiędzy kolumnami w polu zainstalowano obrotowy bęben z dwiema półkolistymi niszami. Retabulum zostało wsparte na wysokim cokole. Dolną kondygnację artykułują zwielokrotnione pilastry o kanelowanych trzonach i złoconych, kompozytowych głowicach oraz dwie wysunięte do przodu kanelowane kolumny o kapitelach kompozytowych. Podpory podtrzymują szeroki architraw wklęsło-wypukły dekorowany motywami roślinnymi oraz perełkami i ząbkami, wyłamany na przedłużeniu kolumn. W miejscu wyłamań usytuowano siedzących dwóch uskrzydlonych aniołów. Po bokach kolumn na konsolach ustawiono figury św. Piotra i św. Pawła. Boki ołtarza zamykają ażurowe wici roślinne pełniące rolę zredukowanych uszaków. W polu środkowym retabulum umieszczono prostokątne obramienie utworzone z dekoracyjnej ramy zdobionej wicią roślinną oraz podwieszonego u jej góry paludamentum z koroną podtrzymywaną przez dwa aniołki. W środku zainstalowano obraz Matki Boskiej Śnieżnej, a na zasuwie przedstawienie Chrztu Chrystusa w Jordanie. Zwieńczenie nastawy uzyskało kształt leżącego prostokąta flankowanego po bokach parą kanelowanych pilastrów o korynckich głowicach, na tle których ustawiono dwie kolumny podtrzymujących przerwane belkowanie z przerwanym przyczółkiem. Na osi zwieńczenia na postumencie ustawiono rzeźbę św. Michała Archanioła, a na przyczółkach rzeźby dwóch siedzących aniołów. W polu między pilastrami i kolumnami znalazło się płaskorzeźbione przedstawienie Trójcy Przenajświętszej. Dwie flankujące retabulum bramki ozdobiono dwoma aniołkami siedzącymi na ich zwieńczeniu na postumencie. Struktura całości pomalowane jest na zielono, ornamenty i profile wyzłocono, a rzeźby otrzymały naturalistyczną polichromię.
Zdjęcie nr 22: Ołtarz główny uzyskał formę przyściennej, dwukondygnacyjnej, neoklasycystycznej nastawy wzniesionej na rzucie elipsy z bocznymi bramkami. Stipes ołtarzowy uzyskał kształt leżącego prostopadłościanu podtrzymującego drewnianą mensę z portatylem. Jego lico dekorowane jest trzema równoległymi płycinami utworzonymi ze złoconych, profilowanych listew. Na mensie ustawiono prostopadłościenne tabernakulum w formie skrzynki flankowane parą pilastrów podtrzymujących nastawę tronu eucharystycznego. Ujmują go po bokach pary złoconych kolumn z korynckimi kapitelami podtrzymujące belkowanie wygięte na osi półkoliście. Na zwieńczeniu tabernakulum ustawiono leżącego na zamkniętej księdze z siedmioma pieczęciami srebrnego baranka apokaliptycznego na tle srebrzonych promieni. Pomiędzy kolumnami w polu zainstalowano obrotowy bęben z dwiema półkolistymi niszami. Retabulum zostało wsparte na wysokim cokole. Dolną kondygnację artykułują zwielokrotnione pilastry o kanelowanych trzonach i złoconych, kompozytowych głowicach oraz dwie wysunięte do przodu kanelowane kolumny o kapitelach kompozytowych. Podpory podtrzymują szeroki architraw wklęsło-wypukły dekorowany motywami roślinnymi oraz perełkami i ząbkami, wyłamany na przedłużeniu kolumn. W miejscu wyłamań usytuowano siedzących dwóch uskrzydlonych aniołów. Po bokach kolumn na konsolach ustawiono figury św. Piotra i św. Pawła. Boki ołtarza zamykają ażurowe wici roślinne pełniące rolę zredukowanych uszaków. W polu środkowym retabulum umieszczono prostokątne obramienie utworzone z dekoracyjnej ramy zdobionej wicią roślinną oraz podwieszonego u jej góry paludamentum z koroną podtrzymywaną przez dwa aniołki. W środku zainstalowano obraz Matki Boskiej Śnieżnej, a na zasuwie przedstawienie Chrztu Chrystusa w Jordanie. Zwieńczenie nastawy uzyskało kształt leżącego prostokąta flankowanego po bokach parą kanelowanych pilastrów o korynckich głowicach, na tle których ustawiono dwie kolumny podtrzymujących przerwane belkowanie z przerwanym przyczółkiem. Na osi zwieńczenia na postumencie ustawiono rzeźbę św. Michała Archanioła, a na przyczółkach rzeźby dwóch siedzących aniołów. W polu między pilastrami i kolumnami znalazło się płaskorzeźbione przedstawienie Trójcy Przenajświętszej. Dwie flankujące retabulum bramki ozdobiono dwoma aniołkami siedzącymi na ich zwieńczeniu na postumencie. Struktura całości pomalowane jest na zielono, ornamenty i profile wyzłocono, a rzeźby otrzymały naturalistyczną polichromię.
Zdjęcie nr 23: Ołtarz główny uzyskał formę przyściennej, dwukondygnacyjnej, neoklasycystycznej nastawy wzniesionej na rzucie elipsy z bocznymi bramkami. Stipes ołtarzowy uzyskał kształt leżącego prostopadłościanu podtrzymującego drewnianą mensę z portatylem. Jego lico dekorowane jest trzema równoległymi płycinami utworzonymi ze złoconych, profilowanych listew. Na mensie ustawiono prostopadłościenne tabernakulum w formie skrzynki flankowane parą pilastrów podtrzymujących nastawę tronu eucharystycznego. Ujmują go po bokach pary złoconych kolumn z korynckimi kapitelami podtrzymujące belkowanie wygięte na osi półkoliście. Na zwieńczeniu tabernakulum ustawiono leżącego na zamkniętej księdze z siedmioma pieczęciami srebrnego baranka apokaliptycznego na tle srebrzonych promieni. Pomiędzy kolumnami w polu zainstalowano obrotowy bęben z dwiema półkolistymi niszami. Retabulum zostało wsparte na wysokim cokole. Dolną kondygnację artykułują zwielokrotnione pilastry o kanelowanych trzonach i złoconych, kompozytowych głowicach oraz dwie wysunięte do przodu kanelowane kolumny o kapitelach kompozytowych. Podpory podtrzymują szeroki architraw wklęsło-wypukły dekorowany motywami roślinnymi oraz perełkami i ząbkami, wyłamany na przedłużeniu kolumn. W miejscu wyłamań usytuowano siedzących dwóch uskrzydlonych aniołów. Po bokach kolumn na konsolach ustawiono figury św. Piotra i św. Pawła. Boki ołtarza zamykają ażurowe wici roślinne pełniące rolę zredukowanych uszaków. W polu środkowym retabulum umieszczono prostokątne obramienie utworzone z dekoracyjnej ramy zdobionej wicią roślinną oraz podwieszonego u jej góry paludamentum z koroną podtrzymywaną przez dwa aniołki. W środku zainstalowano obraz Matki Boskiej Śnieżnej, a na zasuwie przedstawienie Chrztu Chrystusa w Jordanie. Zwieńczenie nastawy uzyskało kształt leżącego prostokąta flankowanego po bokach parą kanelowanych pilastrów o korynckich głowicach, na tle których ustawiono dwie kolumny podtrzymujących przerwane belkowanie z przerwanym przyczółkiem. Na osi zwieńczenia na postumencie ustawiono rzeźbę św. Michała Archanioła, a na przyczółkach rzeźby dwóch siedzących aniołów. W polu między pilastrami i kolumnami znalazło się płaskorzeźbione przedstawienie Trójcy Przenajświętszej. Dwie flankujące retabulum bramki ozdobiono dwoma aniołkami siedzącymi na ich zwieńczeniu na postumencie. Struktura całości pomalowane jest na zielono, ornamenty i profile wyzłocono, a rzeźby otrzymały naturalistyczną polichromię.
Zdjęcie nr 24: Ołtarz główny uzyskał formę przyściennej, dwukondygnacyjnej, neoklasycystycznej nastawy wzniesionej na rzucie elipsy z bocznymi bramkami. Stipes ołtarzowy uzyskał kształt leżącego prostopadłościanu podtrzymującego drewnianą mensę z portatylem. Jego lico dekorowane jest trzema równoległymi płycinami utworzonymi ze złoconych, profilowanych listew. Na mensie ustawiono prostopadłościenne tabernakulum w formie skrzynki flankowane parą pilastrów podtrzymujących nastawę tronu eucharystycznego. Ujmują go po bokach pary złoconych kolumn z korynckimi kapitelami podtrzymujące belkowanie wygięte na osi półkoliście. Na zwieńczeniu tabernakulum ustawiono leżącego na zamkniętej księdze z siedmioma pieczęciami srebrnego baranka apokaliptycznego na tle srebrzonych promieni. Pomiędzy kolumnami w polu zainstalowano obrotowy bęben z dwiema półkolistymi niszami. Retabulum zostało wsparte na wysokim cokole. Dolną kondygnację artykułują zwielokrotnione pilastry o kanelowanych trzonach i złoconych, kompozytowych głowicach oraz dwie wysunięte do przodu kanelowane kolumny o kapitelach kompozytowych. Podpory podtrzymują szeroki architraw wklęsło-wypukły dekorowany motywami roślinnymi oraz perełkami i ząbkami, wyłamany na przedłużeniu kolumn. W miejscu wyłamań usytuowano siedzących dwóch uskrzydlonych aniołów. Po bokach kolumn na konsolach ustawiono figury św. Piotra i św. Pawła. Boki ołtarza zamykają ażurowe wici roślinne pełniące rolę zredukowanych uszaków. W polu środkowym retabulum umieszczono prostokątne obramienie utworzone z dekoracyjnej ramy zdobionej wicią roślinną oraz podwieszonego u jej góry paludamentum z koroną podtrzymywaną przez dwa aniołki. W środku zainstalowano obraz Matki Boskiej Śnieżnej, a na zasuwie przedstawienie Chrztu Chrystusa w Jordanie. Zwieńczenie nastawy uzyskało kształt leżącego prostokąta flankowanego po bokach parą kanelowanych pilastrów o korynckich głowicach, na tle których ustawiono dwie kolumny podtrzymujących przerwane belkowanie z przerwanym przyczółkiem. Na osi zwieńczenia na postumencie ustawiono rzeźbę św. Michała Archanioła, a na przyczółkach rzeźby dwóch siedzących aniołów. W polu między pilastrami i kolumnami znalazło się płaskorzeźbione przedstawienie Trójcy Przenajświętszej. Dwie flankujące retabulum bramki ozdobiono dwoma aniołkami siedzącymi na ich zwieńczeniu na postumencie. Struktura całości pomalowane jest na zielono, ornamenty i profile wyzłocono, a rzeźby otrzymały naturalistyczną polichromię.
Zdjęcie nr 25: Ołtarz główny uzyskał formę przyściennej, dwukondygnacyjnej, neoklasycystycznej nastawy wzniesionej na rzucie elipsy z bocznymi bramkami. Stipes ołtarzowy uzyskał kształt leżącego prostopadłościanu podtrzymującego drewnianą mensę z portatylem. Jego lico dekorowane jest trzema równoległymi płycinami utworzonymi ze złoconych, profilowanych listew. Na mensie ustawiono prostopadłościenne tabernakulum w formie skrzynki flankowane parą pilastrów podtrzymujących nastawę tronu eucharystycznego. Ujmują go po bokach pary złoconych kolumn z korynckimi kapitelami podtrzymujące belkowanie wygięte na osi półkoliście. Na zwieńczeniu tabernakulum ustawiono leżącego na zamkniętej księdze z siedmioma pieczęciami srebrnego baranka apokaliptycznego na tle srebrzonych promieni. Pomiędzy kolumnami w polu zainstalowano obrotowy bęben z dwiema półkolistymi niszami. Retabulum zostało wsparte na wysokim cokole. Dolną kondygnację artykułują zwielokrotnione pilastry o kanelowanych trzonach i złoconych, kompozytowych głowicach oraz dwie wysunięte do przodu kanelowane kolumny o kapitelach kompozytowych. Podpory podtrzymują szeroki architraw wklęsło-wypukły dekorowany motywami roślinnymi oraz perełkami i ząbkami, wyłamany na przedłużeniu kolumn. W miejscu wyłamań usytuowano siedzących dwóch uskrzydlonych aniołów. Po bokach kolumn na konsolach ustawiono figury św. Piotra i św. Pawła. Boki ołtarza zamykają ażurowe wici roślinne pełniące rolę zredukowanych uszaków. W polu środkowym retabulum umieszczono prostokątne obramienie utworzone z dekoracyjnej ramy zdobionej wicią roślinną oraz podwieszonego u jej góry paludamentum z koroną podtrzymywaną przez dwa aniołki. W środku zainstalowano obraz Matki Boskiej Śnieżnej, a na zasuwie przedstawienie Chrztu Chrystusa w Jordanie. Zwieńczenie nastawy uzyskało kształt leżącego prostokąta flankowanego po bokach parą kanelowanych pilastrów o korynckich głowicach, na tle których ustawiono dwie kolumny podtrzymujących przerwane belkowanie z przerwanym przyczółkiem. Na osi zwieńczenia na postumencie ustawiono rzeźbę św. Michała Archanioła, a na przyczółkach rzeźby dwóch siedzących aniołów. W polu między pilastrami i kolumnami znalazło się płaskorzeźbione przedstawienie Trójcy Przenajświętszej. Dwie flankujące retabulum bramki ozdobiono dwoma aniołkami siedzącymi na ich zwieńczeniu na postumencie. Struktura całości pomalowane jest na zielono, ornamenty i profile wyzłocono, a rzeźby otrzymały naturalistyczną polichromię.
Zdjęcie nr 26: Ołtarz główny uzyskał formę przyściennej, dwukondygnacyjnej, neoklasycystycznej nastawy wzniesionej na rzucie elipsy z bocznymi bramkami. Stipes ołtarzowy uzyskał kształt leżącego prostopadłościanu podtrzymującego drewnianą mensę z portatylem. Jego lico dekorowane jest trzema równoległymi płycinami utworzonymi ze złoconych, profilowanych listew. Na mensie ustawiono prostopadłościenne tabernakulum w formie skrzynki flankowane parą pilastrów podtrzymujących nastawę tronu eucharystycznego. Ujmują go po bokach pary złoconych kolumn z korynckimi kapitelami podtrzymujące belkowanie wygięte na osi półkoliście. Na zwieńczeniu tabernakulum ustawiono leżącego na zamkniętej księdze z siedmioma pieczęciami srebrnego baranka apokaliptycznego na tle srebrzonych promieni. Pomiędzy kolumnami w polu zainstalowano obrotowy bęben z dwiema półkolistymi niszami. Retabulum zostało wsparte na wysokim cokole. Dolną kondygnację artykułują zwielokrotnione pilastry o kanelowanych trzonach i złoconych, kompozytowych głowicach oraz dwie wysunięte do przodu kanelowane kolumny o kapitelach kompozytowych. Podpory podtrzymują szeroki architraw wklęsło-wypukły dekorowany motywami roślinnymi oraz perełkami i ząbkami, wyłamany na przedłużeniu kolumn. W miejscu wyłamań usytuowano siedzących dwóch uskrzydlonych aniołów. Po bokach kolumn na konsolach ustawiono figury św. Piotra i św. Pawła. Boki ołtarza zamykają ażurowe wici roślinne pełniące rolę zredukowanych uszaków. W polu środkowym retabulum umieszczono prostokątne obramienie utworzone z dekoracyjnej ramy zdobionej wicią roślinną oraz podwieszonego u jej góry paludamentum z koroną podtrzymywaną przez dwa aniołki. W środku zainstalowano obraz Matki Boskiej Śnieżnej, a na zasuwie przedstawienie Chrztu Chrystusa w Jordanie. Zwieńczenie nastawy uzyskało kształt leżącego prostokąta flankowanego po bokach parą kanelowanych pilastrów o korynckich głowicach, na tle których ustawiono dwie kolumny podtrzymujących przerwane belkowanie z przerwanym przyczółkiem. Na osi zwieńczenia na postumencie ustawiono rzeźbę św. Michała Archanioła, a na przyczółkach rzeźby dwóch siedzących aniołów. W polu między pilastrami i kolumnami znalazło się płaskorzeźbione przedstawienie Trójcy Przenajświętszej. Dwie flankujące retabulum bramki ozdobiono dwoma aniołkami siedzącymi na ich zwieńczeniu na postumencie. Struktura całości pomalowane jest na zielono, ornamenty i profile wyzłocono, a rzeźby otrzymały naturalistyczną polichromię.
Zdjęcie nr 27: Ołtarz główny uzyskał formę przyściennej, dwukondygnacyjnej, neoklasycystycznej nastawy wzniesionej na rzucie elipsy z bocznymi bramkami. Stipes ołtarzowy uzyskał kształt leżącego prostopadłościanu podtrzymującego drewnianą mensę z portatylem. Jego lico dekorowane jest trzema równoległymi płycinami utworzonymi ze złoconych, profilowanych listew. Na mensie ustawiono prostopadłościenne tabernakulum w formie skrzynki flankowane parą pilastrów podtrzymujących nastawę tronu eucharystycznego. Ujmują go po bokach pary złoconych kolumn z korynckimi kapitelami podtrzymujące belkowanie wygięte na osi półkoliście. Na zwieńczeniu tabernakulum ustawiono leżącego na zamkniętej księdze z siedmioma pieczęciami srebrnego baranka apokaliptycznego na tle srebrzonych promieni. Pomiędzy kolumnami w polu zainstalowano obrotowy bęben z dwiema półkolistymi niszami. Retabulum zostało wsparte na wysokim cokole. Dolną kondygnację artykułują zwielokrotnione pilastry o kanelowanych trzonach i złoconych, kompozytowych głowicach oraz dwie wysunięte do przodu kanelowane kolumny o kapitelach kompozytowych. Podpory podtrzymują szeroki architraw wklęsło-wypukły dekorowany motywami roślinnymi oraz perełkami i ząbkami, wyłamany na przedłużeniu kolumn. W miejscu wyłamań usytuowano siedzących dwóch uskrzydlonych aniołów. Po bokach kolumn na konsolach ustawiono figury św. Piotra i św. Pawła. Boki ołtarza zamykają ażurowe wici roślinne pełniące rolę zredukowanych uszaków. W polu środkowym retabulum umieszczono prostokątne obramienie utworzone z dekoracyjnej ramy zdobionej wicią roślinną oraz podwieszonego u jej góry paludamentum z koroną podtrzymywaną przez dwa aniołki. W środku zainstalowano obraz Matki Boskiej Śnieżnej, a na zasuwie przedstawienie Chrztu Chrystusa w Jordanie. Zwieńczenie nastawy uzyskało kształt leżącego prostokąta flankowanego po bokach parą kanelowanych pilastrów o korynckich głowicach, na tle których ustawiono dwie kolumny podtrzymujących przerwane belkowanie z przerwanym przyczółkiem. Na osi zwieńczenia na postumencie ustawiono rzeźbę św. Michała Archanioła, a na przyczółkach rzeźby dwóch siedzących aniołów. W polu między pilastrami i kolumnami znalazło się płaskorzeźbione przedstawienie Trójcy Przenajświętszej. Dwie flankujące retabulum bramki ozdobiono dwoma aniołkami siedzącymi na ich zwieńczeniu na postumencie. Struktura całości pomalowane jest na zielono, ornamenty i profile wyzłocono, a rzeźby otrzymały naturalistyczną polichromię.
Zdjęcie nr 28: Ołtarz główny uzyskał formę przyściennej, dwukondygnacyjnej, neoklasycystycznej nastawy wzniesionej na rzucie elipsy z bocznymi bramkami. Stipes ołtarzowy uzyskał kształt leżącego prostopadłościanu podtrzymującego drewnianą mensę z portatylem. Jego lico dekorowane jest trzema równoległymi płycinami utworzonymi ze złoconych, profilowanych listew. Na mensie ustawiono prostopadłościenne tabernakulum w formie skrzynki flankowane parą pilastrów podtrzymujących nastawę tronu eucharystycznego. Ujmują go po bokach pary złoconych kolumn z korynckimi kapitelami podtrzymujące belkowanie wygięte na osi półkoliście. Na zwieńczeniu tabernakulum ustawiono leżącego na zamkniętej księdze z siedmioma pieczęciami srebrnego baranka apokaliptycznego na tle srebrzonych promieni. Pomiędzy kolumnami w polu zainstalowano obrotowy bęben z dwiema półkolistymi niszami. Retabulum zostało wsparte na wysokim cokole. Dolną kondygnację artykułują zwielokrotnione pilastry o kanelowanych trzonach i złoconych, kompozytowych głowicach oraz dwie wysunięte do przodu kanelowane kolumny o kapitelach kompozytowych. Podpory podtrzymują szeroki architraw wklęsło-wypukły dekorowany motywami roślinnymi oraz perełkami i ząbkami, wyłamany na przedłużeniu kolumn. W miejscu wyłamań usytuowano siedzących dwóch uskrzydlonych aniołów. Po bokach kolumn na konsolach ustawiono figury św. Piotra i św. Pawła. Boki ołtarza zamykają ażurowe wici roślinne pełniące rolę zredukowanych uszaków. W polu środkowym retabulum umieszczono prostokątne obramienie utworzone z dekoracyjnej ramy zdobionej wicią roślinną oraz podwieszonego u jej góry paludamentum z koroną podtrzymywaną przez dwa aniołki. W środku zainstalowano obraz Matki Boskiej Śnieżnej, a na zasuwie przedstawienie Chrztu Chrystusa w Jordanie. Zwieńczenie nastawy uzyskało kształt leżącego prostokąta flankowanego po bokach parą kanelowanych pilastrów o korynckich głowicach, na tle których ustawiono dwie kolumny podtrzymujących przerwane belkowanie z przerwanym przyczółkiem. Na osi zwieńczenia na postumencie ustawiono rzeźbę św. Michała Archanioła, a na przyczółkach rzeźby dwóch siedzących aniołów. W polu między pilastrami i kolumnami znalazło się płaskorzeźbione przedstawienie Trójcy Przenajświętszej. Dwie flankujące retabulum bramki ozdobiono dwoma aniołkami siedzącymi na ich zwieńczeniu na postumencie. Struktura całości pomalowane jest na zielono, ornamenty i profile wyzłocono, a rzeźby otrzymały naturalistyczną polichromię.
Zdjęcie nr 29: Ołtarz główny uzyskał formę przyściennej, dwukondygnacyjnej, neoklasycystycznej nastawy wzniesionej na rzucie elipsy z bocznymi bramkami. Stipes ołtarzowy uzyskał kształt leżącego prostopadłościanu podtrzymującego drewnianą mensę z portatylem. Jego lico dekorowane jest trzema równoległymi płycinami utworzonymi ze złoconych, profilowanych listew. Na mensie ustawiono prostopadłościenne tabernakulum w formie skrzynki flankowane parą pilastrów podtrzymujących nastawę tronu eucharystycznego. Ujmują go po bokach pary złoconych kolumn z korynckimi kapitelami podtrzymujące belkowanie wygięte na osi półkoliście. Na zwieńczeniu tabernakulum ustawiono leżącego na zamkniętej księdze z siedmioma pieczęciami srebrnego baranka apokaliptycznego na tle srebrzonych promieni. Pomiędzy kolumnami w polu zainstalowano obrotowy bęben z dwiema półkolistymi niszami. Retabulum zostało wsparte na wysokim cokole. Dolną kondygnację artykułują zwielokrotnione pilastry o kanelowanych trzonach i złoconych, kompozytowych głowicach oraz dwie wysunięte do przodu kanelowane kolumny o kapitelach kompozytowych. Podpory podtrzymują szeroki architraw wklęsło-wypukły dekorowany motywami roślinnymi oraz perełkami i ząbkami, wyłamany na przedłużeniu kolumn. W miejscu wyłamań usytuowano siedzących dwóch uskrzydlonych aniołów. Po bokach kolumn na konsolach ustawiono figury św. Piotra i św. Pawła. Boki ołtarza zamykają ażurowe wici roślinne pełniące rolę zredukowanych uszaków. W polu środkowym retabulum umieszczono prostokątne obramienie utworzone z dekoracyjnej ramy zdobionej wicią roślinną oraz podwieszonego u jej góry paludamentum z koroną podtrzymywaną przez dwa aniołki. W środku zainstalowano obraz Matki Boskiej Śnieżnej, a na zasuwie przedstawienie Chrztu Chrystusa w Jordanie. Zwieńczenie nastawy uzyskało kształt leżącego prostokąta flankowanego po bokach parą kanelowanych pilastrów o korynckich głowicach, na tle których ustawiono dwie kolumny podtrzymujących przerwane belkowanie z przerwanym przyczółkiem. Na osi zwieńczenia na postumencie ustawiono rzeźbę św. Michała Archanioła, a na przyczółkach rzeźby dwóch siedzących aniołów. W polu między pilastrami i kolumnami znalazło się płaskorzeźbione przedstawienie Trójcy Przenajświętszej. Dwie flankujące retabulum bramki ozdobiono dwoma aniołkami siedzącymi na ich zwieńczeniu na postumencie. Struktura całości pomalowane jest na zielono, ornamenty i profile wyzłocono, a rzeźby otrzymały naturalistyczną polichromię.

ołtarz główny

Województwo
MAŁOPOLSKIE
Powiat
oświęcimski
Gmina
Przeciszów
Miejscowość
Przeciszów
Metropolia
Krakowska
Diecezja
Krakowska
Dekanat
Zator
Parafia
Narodzenia św. Jana Chrzciciela
Identyfikator
DZIELO/23244
Kategoria
ołtarz
Ilość
1
Czas powstania
lata 1816-1818
Miejsce (państwo, miasto, region geograficzny)
Małopolska
Technika i materiał
drewno polichromowane, złocone, srebrzone, techniki stolarskie i snycerskie
Wymiary podstawowe
szerokość – 700 cm
wysokość – 800 cm
Autor noty katalogowej
ks. Szymon Tracz
Uznanie autorstwa-Użycie niekomercyjne 4.0

Dzieje zabytku

Neoklasycystyczny ołtarz główny powstał tuż po wybudowaniu nowego kościół, który powstał w latach 1816-1818 wg. projektu architekta Józefa Heintzego.

Opis

Ołtarz główny uzyskał formę przyściennej, dwukondygnacyjnej, neoklasycystycznej nastawy wzniesionej na rzucie elipsy z bocznymi bramkami. Stipes ołtarzowy uzyskał kształt leżącego prostopadłościanu podtrzymującego drewnianą mensę z portatylem. Jego lico dekorowane jest trzema równoległymi płycinami utworzonymi ze złoconych, profilowanych listew. Na mensie ustawiono prostopadłościenne tabernakulum w formie skrzynki flankowane parą pilastrów podtrzymujących nastawę tronu eucharystycznego. Ujmują go po bokach pary złoconych kolumn z korynckimi kapitelami podtrzymujące belkowanie wygięte na osi półkoliście. Na zwieńczeniu tabernakulum ustawiono leżącego na zamkniętej księdze z siedmioma pieczęciami srebrnego baranka apokaliptycznego na tle srebrzonych promieni. Pomiędzy kolumnami w polu zainstalowano obrotowy bęben z dwiema półkolistymi niszami. Retabulum zostało wsparte na wysokim cokole. Dolną kondygnację artykułują zwielokrotnione pilastry o kanelowanych trzonach i złoconych, kompozytowych głowicach oraz dwie wysunięte do przodu kanelowane kolumny o kapitelach kompozytowych. Podpory podtrzymują szeroki architraw wklęsło-wypukły dekorowany motywami roślinnymi oraz perełkami i ząbkami, wyłamany na przedłużeniu kolumn. W miejscu wyłamań usytuowano siedzących dwóch uskrzydlonych aniołów. Po bokach kolumn na konsolach ustawiono figury św. Piotra i św. Pawła. Boki ołtarza zamykają ażurowe wici roślinne pełniące rolę zredukowanych uszaków. W polu środkowym retabulum umieszczono prostokątne obramienie utworzone z dekoracyjnej ramy zdobionej wicią roślinną oraz podwieszonego u jej góry paludamentum z koroną podtrzymywaną przez dwa aniołki. W środku zainstalowano obraz Matki Boskiej Śnieżnej, a na zasuwie przedstawienie Chrztu Chrystusa w Jordanie. Zwieńczenie nastawy uzyskało kształt leżącego prostokąta flankowanego po bokach parą kanelowanych pilastrów o korynckich głowicach, na tle których ustawiono dwie kolumny podtrzymujących przerwane belkowanie z przerwanym przyczółkiem. Na osi zwieńczenia na postumencie ustawiono rzeźbę św. Michała Archanioła, a na przyczółkach rzeźby dwóch siedzących aniołów. W polu między pilastrami i kolumnami znalazło się płaskorzeźbione przedstawienie Trójcy Przenajświętszej. Dwie flankujące retabulum bramki ozdobiono dwoma aniołkami siedzącymi na ich zwieńczeniu na postumencie. Struktura całości pomalowane jest na zielono, ornamenty i profile wyzłocono, a rzeźby otrzymały naturalistyczną polichromię.

Zarys problematyki artystycznej

Ołtarz główny w Przeciszowie reprezentuje niezwykle dekoracyjną strukturę modną w epoce wznoszenia tzw. kościołów józefińskich. Wyraźnie zrutynizowany "stolarski klasycyzm", spleciony jeszcze z późnym barokiem, przeplata się z zapowiedzą elementów zwiastujących nadejście historycyzmu. W ten sposób powstają podobne ołtarze w Harbutowicach (ok. 1828), Rzezawie i w poaugustiański kościele w Książu Wielkim (ok. 1840) i inne.

Stan zachowania / Prace konserwatorskie

Dobry. Ostania konserwację przeprowadzono na przełomie XX i XXI wieku.

Literatura

Katalog zabytków sztuki w Polsce, t. 1, Województwo krakowskie, red. J. Szablowski, Warszawa 1953, s. 492;
T. Chrzanowski, M. Kornecki, Sztuka Ziemi Krakowskiej, Kraków 1982, s. 535;
Zabytki sztuki w Polsce. Małopolska, red. S. Brzezicki, J. Wolańska, Warszawa 2016, s. 1094.

Streszczenie

Neoklasycystyczny ołtarz główny powstał tuż po wybudowaniu nowego kościół, który powstał w latach 1816-1818 wg. projektu architekta Józefa Heintzego.

Inne dzieła z tego miejsca

Zdjęcie nr 1: Murowany kościół otrzymał układ jednonawowej świątyni z węższym prezbiterium zwróconym ku północy i wieżą dostawioną do nawy od południa. Prezbiterium jest jednoprzęsłowe zakończone spłaszczoną apsydą. Na jego przedłużeniu usytuowano czworoboczną zakrystię. Prostokątna nawa jest trójprzęsłowa o zaokrąglonych narożnikach. Od frontu wzniesiono czworoboczną wieżę o ściętych narożnikach, flankowaną piętrowymi lokalnościami. Wysunięto ją lekko ku przodowi, gdzie przechodzi wklęsłymi płaszczyznami w boczne części fasady. Jej górne piętro nakryte cebulastym hełmem zostało opięte po bokach wolutami, obok których ustawiono kamienne klasycystyczne wazy. Elewacje zewnętrzne artykułowano podziałami ramowymi, zamykając wysokości ścian gzymsem gurtowy. Na końcu nawy na siodłowym dachu pokrytym blachą umieszczono czworoboczną wieżyczkę na sygnaturkę zwieńczoną cebulastym hełmem z krzyżem. Podobnym dachem nakryto prezbiterium. Wnętrze kościoła zostało rozczłonkowane lizenami z wklęsłymi półlizenami po bokach, ponad którymi rozciągnięto odcinki belkowania. Całość nakryto sklepieniem żaglastym na zdwojonych gurtach. Od południa w nawie urządzono chór muzyczny wsparty na dwóch kolumnach z parapetem wklęsłowypukłym. W prezbiterium usytuowano ołtarz główny, a w nawie dwa ołtarze boczne. Tu także na ścianie zachodniej zawieszono ambonę.
kościół
kościół św. Jana Chrzciciela
Zdjęcie nr 1: Chrzcielnica uzyskała kształt kielicha. Czaszę w formie ściętej kuli, zaopatrzoną u spodu w profilowanie, wsparto na bogato toczonym trzonie w kształcie tralki, przechodzącym w profilowaną stopę ustawioną na wielobocznym cokoliku. Płaska nakrywa chrzcielnicy ozdobiona została połączonymi ze sobą sześcioma spływami wolutowymi, zdobionymi motywem kaboszonów, spiętymi w górze masywną, zamkniętą koroną. Całość pokrywa polichromia marmoryzowana w kolorach szaro-zielonkawych. Zwieńczenie i niektóre profile są złocone.
chrzcielnica
Chrzcielnica
Zdjęcie nr 1: Rokokowa ambona przyścienna uzyskała kształt ożaglowanego okrętu. Składa się z kosza w formie beczkowej łodzi oraz zaplecka w kształcie żagla przechodzącego w baldachim. Kosz został podzielony na dwie strefy. W dolnej przedstawiono stylizowane, srebrzone fale morskie z igrającymi w nich morskimi, złoconymi stworami. Jeden z nich połyka postać Jonasza. Natomiast górną strefę udekorowano złoconymi, rokokowymi kartuszami, skrzyżowanymi dwoma wiosłami okrytymi fragmentem sieci rybackiej na brązowym tle. Z prawej strony do kosza przymocowano złoconą wolutę zdobioną motywem rocalliowym przechodzącym w srebrzony sztandar przymocowany do złotej laski krzyżowej. W zaplecek ambony w kształcie srebrzonego, rozpostartego żagla wstawiono nowy obraz w kształcie stojącego prostokąta, ukazujący błogosławiącego Chrystusa. Zbawiciel został przedstawiony frontalnie w dwóch trzecich postaci z głową i spojrzeniem skierowanym w górę. Prawą ręką błogosławi, lewą zaś przyciska do piersi. Jezus ma pociągłą twarz o wydatnym nosie i ustach, otoczoną brodą i długimi włosami spływającymi na ramiona. Ubrany jest w białą tunikę oraz w przerzucony przez ramię czerwony płaszcz. Jego głowę okala świetlisty nimb na ciemnym tle. Powyżej rozpięty jest baldachim utworzony z masztu podtrzymywanego przez liny i zwisających żagli zakończonych motywem lambrekinowym. Na baldachimie stoi postać uskrzydlonego anioła w luźnej, niebieskiej tunice. Ponad nim na złoconym maszcie umieszczone dwie korony, jedna nad drugą. Na jego szczycie znajduje się gloria z Duchem Świętym w postaci gołębicy na tle srebrzystych obłoków i złotych promieni. Od wschodu do ambony przylegają schody z pełną balustradą artykułowaną romboidalnym płycinami o złoconych krawędziach z polem wypełnionym złoconym motywem rocalliowym.
ambona
ambona
Zdjęcie nr 1: Obraz w kształcie stojącego prostokąta obramieniony ramą ołtarzową przedstawia scenę chrztu Chrystusa w Jordanie. W centrum kompozycji ukazano stojącego w Jordanie Chrystusa, który lekko pochylony obiema rękami podpiera się na ugiętej lewej nodze opartej o brzeg rzeki. Zbawiciel został ujęty w trzech czwartych w prawo. Ma pociągłą twarz o wydatnym nosie i ustach. Jego głowę okala brązowy zarost i długie włosy spływające na ramiona. Jego postać okrywa biała tkanina odsłaniając prawy bark i dolne fragmenty nóg. Z prawej strony Jezusa stoi na brzegu Jan Chrzciciel widoczny w trzech czwartych w lewo. W uniesionej nad głową Chrystusa prawej ręce trzyma muszlę, z której wylewa wodę na Zbawiciela. Natomiast w odsuniętej od tułowia lewej ręce trzyma drewnianą laskę krzyżową. Ponad Janem Chrzcicielem widać na tle jasnego nieba unoszącą się gołębicę Ducha Świętego w świetlistych promieniach. W głębi ukazano bieg rozlanej rzeki, a z prawej strony kompozycji skalisty brzeg ze wschodnia roślinnością oraz częściowo widoczną orientalną zabudowę miasta z palmą na pierwszym planie.
obraz
Chrzest Chrystusa
Zdjęcie nr 1: Obraz uzyskał kształt stojącego prostokąta. W centrum kompozycji przedstawiono Matkę Boską Różańcową w towarzystwie św. Dominika i św. Katarzyny Sieneńskiej. Siedząca na obłokach Madonna ukazana została frontalnie z głową pochyloną w lewo ujętą w trzech czwartych. Wyciągniętą prawą ręką podaje różaniec klęczącemu na ziemi św. Dominikowi, natomiast lewą przytrzymuje siedzącego na jej kolanach małego Jezusa. Maria ma pociągłą twarz o jasnej karnacji delikatny nos i usta oraz półprzymknięte oczy. Ubrana jest w szkarłatną suknię przepasaną w pasie oraz niebieski płaszcz podbity jasną ochrą, narzucony na ramiona i spięty pod szyją podłużną klamrą, którego lewa poła zakrywa jej kolana. Na głowie Maria ma jasną chustę, której rozwiane końce spływają na ramiona w całości zakrywając jej włosy. Na głowie otoczonej jasnym nimbem ma złotą koronę ze stylizowanymi floralnie sterczynami. Siedzące na kolanach matki Dzieciątko ujęte został w trzech czwartych w lewo. Jezus prawą ręką udziela błogosławieństwa Dominikowi, lewą zaś podtrzymuje na kolanach niebieski glob ze złotym krzyżykiem. Dzieciątko ma pociągłą twarz z drobnym nosem i ustami, otoczoną krótkimi jasnymi włosami odsłaniającymi fragment lewego ucha. Jego głowę okala świetlisty nimb. Klęczący z lewej strony św. Dominik został ukazany w trzech czwartych w prawo, z głową w profilu uniesioną w stronę Madonny. Obiema rękami odbiera różaniec od Marii zakończony złotym krzyżykiem. Jest to mężczyzna w średnim wieku o jasnej karnacji z siwiejącymi włosami z wyciętą tonsurą. Ma prosty nos i wydatne usta. Ubrany jest w biały habit i czarny płaszcz zakonny z kapturem. Wokół głowy widać nimb. Po drugiej stronie klęczy zwrócona w lewo św. Katarzyna ze Sieny. Prawą rękę przykłada do piersi, lewą zaś wyraźnie odsuwa od siebie w geście adoracji. Jej spojrzenie lekko uniesionej głowy jest skierowane w stronę Madonny. Katarzyna ma jasną karnację, drobny nos i usta. Święta ubrana jest w biały habit ze szkaplerzem oraz czarny welon, spod którego widać kornet i podwikę. Na głowie ma cierniową koronę. Jej głowę otacza nimb. W górnej części obrazu na tle obłoków ukazano dwóch adorujących Marię uskrzydlonych aniołów. Obaj ujęci zostali w pełnej postaci w trzech czwartych. Anioł z lewej pochyla głowę do przodu, trzymając w prawej ręce lilię, lewą zaś przykładając do piersi. Ubrany jest w długą jasną tunikę oraz bladoniebieską koszulę. Z kolei anioł z prawej unosi głowę ku górze, jednocześnie trzymając w lewej ręce złote berło. Na dole obrazu pomiędzy obu świętymi na tle łąki z widocznym w głębi górzystym krajobrazem leży otwarta księga oraz w tyle czarny pies z pochodnią w pysku, ukazany na tle globu.
obraz
Matka Boska Różańcowa
Zdjęcie nr 1: Obraz uzyskał kształt stojącego prostokąta. W centrum kompozycji przedstawiono frontalnie w półpostaci Matkę Boską z Dzieciątkiem na lewym ramieniu. Obie postacie przykrywają srebrne, złocone i trybowane w motywy kwiatowo-roślinne sukienki wotywne. Maria podtrzymuje małego Jezusa obiema, skrzyżowanymi rękami, trzymając równocześnie w prawej dłoni chustę. Jej głowa została ujęta nieznacznie w trzech czwartych w prawo. Madonna ma pociągłą twarz o jasnej karnacji i delikatnych, łagodnych rysach, z prostym nosem i pełnych ustach. Na głowie ma maforion lamowany taśmą. Maria ma na głowie złotą, zamkniętą koronę zwieńczoną globem z krzyżykiem. Korona jest dekorowaną kameryzacją. Trzymane przez Madonnę Dzieciątko jest zwrócone w jej stronę w trzech czwartych. Mały Jezus lewą ręka podtrzymuje przy boku księgę Ewangelii. Natomiast nieznacznie usztywnioną i wyciągniętą przed siebie prawą rękę unosi w geście błogosławieństwa. Jezus ma okrągłą twarz o jasnej karnacji, pełnych ustach i rumianych policzkach, okoloną jasnobrązowymi, krótkimi włosami nad czołem układającymi się w loki. Ubrany jest w tunikę lamowaną taśmą pod szyją i przy rękawach. Na stopach widoczne są sandały. Na głowie ma zamknietą, kameryzowaną, złoconą i trybowaną w srebrze koronę wotywną. Głowy obu postaci otaczają świetliste nimby oraz dwanaście metalowych gwiazdek widocznych wokół głowy Matki Boskiej, a także dwóch srebrnych, trybowanych w blasze aniołów. Pod szyją Marii do sukienki przytwierdzono sznury korali oraz złote łańcuszki. u dołu bogato lamowaną złotym ornamentem roślinnym.
obraz
Matka Boska Śnieżna

Podobne dzieła

Po tytule

Po kategorii

Po technice i materiale

Zdjęcie nr 1: Ołtarz architektoniczny, dwukondygnacyjny ze zwieńczeniem, trójosiowy. Neogotycki na trapezowym postumencie. Mensa wsparta na dwóch kolumnach o schodkowych, bazach w formie ośmioramiennych gwiazd na siedmiobokach z wklęsłymi ramionami. Z każdego ramienia gwiazd strzeliście unosiła się ku kapitelowi wzdłuż trzonu służka, tworząc u dołu romboidalną, wklęsłą siatkę. Struktura ta zachowała się mniej niż w połowie na lewej kolumnie. Kapitel lewy ornamentalnie pokryty regularną siatką ze stylizowanych, suchych gałęzi, które tworzą trzy strefy pól ornamentalnych. Dolne przypominają ostre łuki, krzyżują się w nich gałęzie. Środkowe, romboidalne są puste a górne wypełniają sploty suchego akantu. Prawy kapitel posiada podobne podziały pól, różni się wypełnieniem górnej ze stref, gdzie przestrzeń całkowicie zajmują na przemian bujne winne grona oraz pochylające się kłosy zbóż. Zaplecek pod mensą, od frontu podzielono na sześć stref. Na dwóch zewnętrznych i dwóch środkowych znajdują się przedstawienia płaskorzeźbionych łuków okiennych z maswerkami. Druga płaszczyzna od lewej i prawej ozdobiona jest płaskorzeźbą roślinną. Ryzalitowana w części środkowej kondygnacja pierwsza stanowi tabernakulum na cokole. Zadaszenie spadziste pokryte różnorodnym zdobieniem, flankowane czworokątnymi filarami, na których kapitelach wspierają się ramiona ostrych łuków z wimpergami. Powyżej kapitele filarów stanowią blanki z których wyrastają ażurowe formy zbudowane z kilku esownic stylizowane na oset, zakończone profitkami. Widać wnętrze tabernakulum przez ażurowe, dwuskrzydłowe drzwiczki. Na lewych jest przestrzenna rzeźba Orła w koronie osadzona w nieznacznie uszkodzonej oprawie ze splotów gałęzi. Z prawej podobnie wykonane przedstawienie Pogoni Litewskiej. Konny rycerz ma złamany miecz. W centrum ołtarza w prostokątnej ramie znajduje się owalne pole wewnątrz otoczone ciasnym splotem guzowatych gałęzi. W środkowych punktach owalu z gałęzi wstawiono owalne płaskorzeźby z kości słoniowej ze scenami z życia Chrystusa. W samym środku niewielka rzeźba Jezusa Ukrzyżowanego. Ramę główną flankują postacie Ewangelistów po dwóch z każdej strony, jeden nad drugim, na postumentach i pod gotyckimi baldachimami, najwyższy jest okazalszy. Zwieńczenie ołtarza stanowi wysunięta balustrada zbudowana z ostrołukowych ramion ze sterczynami, centralne ramiona zbiegają się i łączą w sterczynę zakończoną krzyżem. Ołtarz flankowany strzelistymi formami z typowych dla neogotyckiej stylizacji elementami architektonicznymi, w które wkomponowano po jednej postaci świętych z każdej strony.
ołtarz

ołtarz

Zdjęcie nr 1: Nastawa przyścienna, architektoniczna, w kształcie prostokąta, jednoosiowa. W formie późnogotyckiego portalu o otworze wejściowym prostokątnym o zaokrąglonych narożach, ujętym cienkimi kolumienkami na cylindrycznych cokołach oraz laskowaniem, przechodzącymi na prostokątne nadproże z krzyżującymi się laskami. W polu środkowym obraz z przedstawieniem siedzącego na tronie świętego Józefa z Dzieciątkiem na kolanach. Obraz w obramieniu z motywem pręta owiniętego spiralną taśmą. Poniżej prostokątna płyta w takim samym obramieniu, z inskrypcją po polsku, literami stylizowanymi na gotyckie: BOGARODZICO.
ołtarz

Nastawa ołtarza Świętego Józefa

Zdjęcie nr 1: Na wolutowo-wywiniętych przyczółkach zwieńczenia usadzona jest para aniołów. Anioł po lewej stronie ukazany jest w pozycji siedzącej, zwrócony trzy czwarte w lewo z lewą nogą podwiniętą, a prawą opuszczoną w dół; lewą rękę składa na piersi, a prawą wyciąga do przodu; głowę ma uniesioną do góry. Twarz szeroka z wyraźnie zaznaczonym podbródkiem, szerokim na końcu nosem i dużym oczami. Włosy krótkie i kędzierzawe, ciemnobrązowe z loczkiem zawiniętym nad czołem. Anioł ubrany jest z złoconą tunikę ze srebrzoną podszewką, odsłaniającą nagi tors i prawą nogę powyżej uda. U ramion ma duże, złocone i rozpięte na boki skrzydła. Po prawej stronie ołtarza znajduje się drugi anioł o antytetycznym układzie sylwetki z rękami ugiętymi w łokciach i rozłożonymi na boki oraz głową skierowaną delikatnie w lewo. Szaty, skrzydła i twarz analogiczne, jak u pierwszego anioła. Wyżej, na wolutowym zakończeniu boków zwieńczenia usadzona jest para małych aniołków z niewielkimi skrzydłami, opasanymi w biodrach złotą przepaską. Aniołki ukazane są w ruchu o esowato wygiętej sylwetce, z jedną nogą uniesioną do góry i rękami odwiedzionymi na jeden bok. Twarze szerokie z pulchnymi policzkami, nosami o szerokich końcach i dużymi oczami, włosy krótkie i kędzierzawe. Polichromia w odsłoniętych partiach ciała naturalistyczna, szaty i skrzydła złocone.
rzeźba

Cztery anioły w zwieńczeniu ołtarza bocznego

Zdjęcie nr 1: Na wolutowo-wywiniętych przyczółkach zwieńczenia usadzona jest para aniołów. Anioł po lewej stronie ukazany jest w pozycji siedzącej, zwrócony trzy czwarte w lewo z lewą nogą podwiniętą, a prawą opuszczoną w dół; na piersi składa skrzyżowane ręce, głowę ma skierowaną w lewo. Twarz szeroka z wyraźnie zaznaczonym podbródkiem, szerokim na końcu nosem i dużym oczami. Włosy długie i kręcone, ciemnobrązowe. Anioł ubrany jest z złoconą tunikę ze srebrzoną podszewką odsłaniającą nagi tors i prawą nogę poniżej uda. U ramion ma duże, złocone i rozpięte na boki skrzydła. Po prawej stronie ołtarza znajduje się drugi anioł o antytetycznym układzie sylwetki z rękami ugiętymi w łokciach i skierowanymi w prawo. Szaty, skrzydła i twarz są analogiczne, jak u opisanego poprzednio anioła. Polichromia w odsłoniętych partiach ciała naturalistyczna, szaty i skrzydła złocone oraz srebrzone.
rzeźba

Dwa anioły w zwieńczeniu ołtarza

Zdjęcie nr 1: Podstawa w formie prostego prostopadłościanu na niskim cokoliku, zwieńczona gzymsem, wyżej przechodząca w zwężający się, profilowany cokół na planie prostokąta, na którym osadzony jest krucyfiks. Ramiona krzyża ujęte przy krawędzi bordową opaską, wewnątrz złocone i karbowane. Figura Chrystusa ścięta z tyłu, przybita do krzyża trzema gwoździami. Ciało w delikatnym zwisie o szeroko rozłożonych ramionach, głowa opada na prawe ramię, nogi są ugięte w kolanach, kolana przylegają do siebie, a stopy są przebite w układzie prawa na lewą. Twarz szczupła o ostrym profilu nosa, okolona krótką brodą. Włosy długie, silnie skręcone w pukle i opadające na tył głowy i prawe ramię. Ciało szczupłe o delikatnie podkreślonej muskulaturze oraz uwypuklonej formie klatki piersiowej, szczególnie linii żeber z zaznaczonymi śladami męki. Na głowie korona cierniowa. Przez biodra przewiązane jest złocone perizonium w formie krótkiej skręconej tkaniny, zawieszonej na sznurze, odsłaniającej prawe biodro, ze zwisem na prawym boku. Na zakończeniu pionowej belki titulus w formie zwoju z napisem „IN / RI”. Polichromia w odsłoniętych partiach ciała Chrystusa delikatnie sina, perizonium, krzyż i detale złocone oraz srebrzone, postument polichromowany na czarno.
rzeźba

Krzyż ołtarzowy

Zdjęcie nr 1: Mensa w typie sarkofagowym ustawiona na czterech lwich łapach. Ściana frontowa jest dekorowana trzema płycinami. Zewnętrzne mają kształt leżących prostokątów z wklęsłą wewnętrzną krawędzią, a środkowa jest okrągła, wypełniona chrystogramem. Mensa w kolorze jasnoszarego kamienia, łapy białe.
ołtarz

Mensa ołtarzowa

Jak cytować?

ks. Szymon Tracz, "ołtarz główny", [w:] "Sakralne Dziedzictwo Małopolski", 2024, źródło:  https://sdm.upjp2.edu.pl/dziela/oltarz-glowny-118

Strona:
Dodaj do porównania

Zaloguj się aby dodać do tablicy

Przejdź do logowania

Uwaga. Używamy ciasteczek. Korzystanie ze strony sdm.upjp2.edu.pl oznacza, że zgadzasz się na ich używanie. Więcej informacji znajdziesz w zakładce Polityka prywatności