Ołtarz boczny Matki Boskiej Myślenickiej
Zdjęcie nr 1: Ołtarz architektoniczny, jednokondygnacyjny, jednoosiowy ze zwieńczeniem. Ołtarz drewniany, prostopadłościenny, ustawiony na dwustopniowej podstawie. Antependium w formie leżącego prostokąta ujętego ramą dekorowaną akantem; w polu owalny medalion w wieńcu z monogramem maryjnym, wkomponowany w gęste wici suchego akantu. Tabernakulum w formie drewnianej skrzynki na cokole o wklęsło-wypukłym licu, ujęte dwoma parami pilastrów o trzonach utworzonych z podwójnych spływów wolutowych; dźwigających pełne belkowanie opasujące ściankę frontową, wyłamane na osi podpór. Drzwiczki w formie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem półkolistym nadwieszonym z krzyżem w polu, na którego przecięciu ramion medalion z monogramem imienia Jezus w glorii. Tron wystawienia w postaci podestu wspartego na pięciu kabłąkach. Struktura w całości srebrzona, podpory i profile złocone. Nastawa osadzona na zdwojonym cokole, górny lekko wybrzuszony. Część środkowa ujęta parą pilastrów o kanelowanych trzonach i kapitelach kompozytowych zwróconych do wewnątrz lica ołtarza oraz trzema parami analogicznych pilastrów ustawionych pod kątem na zewnątrz przed którymi stoją dwie pary kolumn o kapitelach kompozytowych. Podpory dźwigają pełne belkowanie, przerwane belkowanie o lekko wybrzuszonym fryzie i wklęsłej linii gzymsu. Zwieńczenie ujęte parą spływów wolutowych i zamknięte fragmentem gzymsu w postaci łuku wklęsło-wypukłego. Całość flankuje przerwany, ustawiony skośnie, falisty przyczółek. Pole przerwanego belkowania wypełnia schweifwerk przechodzący w wić roślinną z motywami rozet oraz parą puttów podtrzymujących koronę. Spływy wolutowe zwieńczenia zdobią kampanule, oraz para wazonów, gzyms wieńczący zaś trzy konchy. Na przerwanym przyczółku para figur klęczących aniołów. Pole części środkowej retabulum w formie głębokiej niszy w kształcie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem odcinkowym łukiem nadwieszonym z uskokami, ujętej profilowaną ramą, we wnątrz znajduje się obraz Matki Boskiej Myślenickiej. W zwieńczeniu obraz w kształcie trapezu o wklęsłych ramionach, podstawie i narożach zamknięty łukiem wklęsło-wypukłym, ujęty profilowaną ramą, z wizerunkiem św. Tekli. Struktura w całości marmoryzowana w kolorze zielono-granatowym; kolumny, ornamentyka i profile złocone i srebrzone.
Zdjęcie nr 2: Ołtarz architektoniczny, jednokondygnacyjny, jednoosiowy ze zwieńczeniem. Ołtarz drewniany, prostopadłościenny, ustawiony na dwustopniowej podstawie. Antependium w formie leżącego prostokąta ujętego ramą dekorowaną akantem; w polu owalny medalion w wieńcu z monogramem maryjnym, wkomponowany w gęste wici suchego akantu. Tabernakulum w formie drewnianej skrzynki na cokole o wklęsło-wypukłym licu, ujęte dwoma parami pilastrów o trzonach utworzonych z podwójnych spływów wolutowych; dźwigających pełne belkowanie opasujące ściankę frontową, wyłamane na osi podpór. Drzwiczki w formie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem półkolistym nadwieszonym z krzyżem w polu, na którego przecięciu ramion medalion z monogramem imienia Jezus w glorii. Tron wystawienia w postaci podestu wspartego na pięciu kabłąkach. Struktura w całości srebrzona, podpory i profile złocone. Nastawa osadzona na zdwojonym cokole, górny lekko wybrzuszony. Część środkowa ujęta parą pilastrów o kanelowanych trzonach i kapitelach kompozytowych zwróconych do wewnątrz lica ołtarza oraz trzema parami analogicznych pilastrów ustawionych pod kątem na zewnątrz przed którymi stoją dwie pary kolumn o kapitelach kompozytowych. Podpory dźwigają pełne belkowanie, przerwane belkowanie o lekko wybrzuszonym fryzie i wklęsłej linii gzymsu. Zwieńczenie ujęte parą spływów wolutowych i zamknięte fragmentem gzymsu w postaci łuku wklęsło-wypukłego. Całość flankuje przerwany, ustawiony skośnie, falisty przyczółek. Pole przerwanego belkowania wypełnia schweifwerk przechodzący w wić roślinną z motywami rozet oraz parą puttów podtrzymujących koronę. Spływy wolutowe zwieńczenia zdobią kampanule, oraz para wazonów, gzyms wieńczący zaś trzy konchy. Na przerwanym przyczółku para figur klęczących aniołów. Pole części środkowej retabulum w formie głębokiej niszy w kształcie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem odcinkowym łukiem nadwieszonym z uskokami, ujętej profilowaną ramą, we wnątrz znajduje się obraz Matki Boskiej Myślenickiej. W zwieńczeniu obraz w kształcie trapezu o wklęsłych ramionach, podstawie i narożach zamknięty łukiem wklęsło-wypukłym, ujęty profilowaną ramą, z wizerunkiem św. Tekli. Struktura w całości marmoryzowana w kolorze zielono-granatowym; kolumny, ornamentyka i profile złocone i srebrzone.
Zdjęcie nr 3: Ołtarz architektoniczny, jednokondygnacyjny, jednoosiowy ze zwieńczeniem. Ołtarz drewniany, prostopadłościenny, ustawiony na dwustopniowej podstawie. Antependium w formie leżącego prostokąta ujętego ramą dekorowaną akantem; w polu owalny medalion w wieńcu z monogramem maryjnym, wkomponowany w gęste wici suchego akantu. Tabernakulum w formie drewnianej skrzynki na cokole o wklęsło-wypukłym licu, ujęte dwoma parami pilastrów o trzonach utworzonych z podwójnych spływów wolutowych; dźwigających pełne belkowanie opasujące ściankę frontową, wyłamane na osi podpór. Drzwiczki w formie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem półkolistym nadwieszonym z krzyżem w polu, na którego przecięciu ramion medalion z monogramem imienia Jezus w glorii. Tron wystawienia w postaci podestu wspartego na pięciu kabłąkach. Struktura w całości srebrzona, podpory i profile złocone. Nastawa osadzona na zdwojonym cokole, górny lekko wybrzuszony. Część środkowa ujęta parą pilastrów o kanelowanych trzonach i kapitelach kompozytowych zwróconych do wewnątrz lica ołtarza oraz trzema parami analogicznych pilastrów ustawionych pod kątem na zewnątrz przed którymi stoją dwie pary kolumn o kapitelach kompozytowych. Podpory dźwigają pełne belkowanie, przerwane belkowanie o lekko wybrzuszonym fryzie i wklęsłej linii gzymsu. Zwieńczenie ujęte parą spływów wolutowych i zamknięte fragmentem gzymsu w postaci łuku wklęsło-wypukłego. Całość flankuje przerwany, ustawiony skośnie, falisty przyczółek. Pole przerwanego belkowania wypełnia schweifwerk przechodzący w wić roślinną z motywami rozet oraz parą puttów podtrzymujących koronę. Spływy wolutowe zwieńczenia zdobią kampanule, oraz para wazonów, gzyms wieńczący zaś trzy konchy. Na przerwanym przyczółku para figur klęczących aniołów. Pole części środkowej retabulum w formie głębokiej niszy w kształcie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem odcinkowym łukiem nadwieszonym z uskokami, ujętej profilowaną ramą, we wnątrz znajduje się obraz Matki Boskiej Myślenickiej. W zwieńczeniu obraz w kształcie trapezu o wklęsłych ramionach, podstawie i narożach zamknięty łukiem wklęsło-wypukłym, ujęty profilowaną ramą, z wizerunkiem św. Tekli. Struktura w całości marmoryzowana w kolorze zielono-granatowym; kolumny, ornamentyka i profile złocone i srebrzone.
Zdjęcie nr 4: Ołtarz architektoniczny, jednokondygnacyjny, jednoosiowy ze zwieńczeniem. Ołtarz drewniany, prostopadłościenny, ustawiony na dwustopniowej podstawie. Antependium w formie leżącego prostokąta ujętego ramą dekorowaną akantem; w polu owalny medalion w wieńcu z monogramem maryjnym, wkomponowany w gęste wici suchego akantu. Tabernakulum w formie drewnianej skrzynki na cokole o wklęsło-wypukłym licu, ujęte dwoma parami pilastrów o trzonach utworzonych z podwójnych spływów wolutowych; dźwigających pełne belkowanie opasujące ściankę frontową, wyłamane na osi podpór. Drzwiczki w formie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem półkolistym nadwieszonym z krzyżem w polu, na którego przecięciu ramion medalion z monogramem imienia Jezus w glorii. Tron wystawienia w postaci podestu wspartego na pięciu kabłąkach. Struktura w całości srebrzona, podpory i profile złocone. Nastawa osadzona na zdwojonym cokole, górny lekko wybrzuszony. Część środkowa ujęta parą pilastrów o kanelowanych trzonach i kapitelach kompozytowych zwróconych do wewnątrz lica ołtarza oraz trzema parami analogicznych pilastrów ustawionych pod kątem na zewnątrz przed którymi stoją dwie pary kolumn o kapitelach kompozytowych. Podpory dźwigają pełne belkowanie, przerwane belkowanie o lekko wybrzuszonym fryzie i wklęsłej linii gzymsu. Zwieńczenie ujęte parą spływów wolutowych i zamknięte fragmentem gzymsu w postaci łuku wklęsło-wypukłego. Całość flankuje przerwany, ustawiony skośnie, falisty przyczółek. Pole przerwanego belkowania wypełnia schweifwerk przechodzący w wić roślinną z motywami rozet oraz parą puttów podtrzymujących koronę. Spływy wolutowe zwieńczenia zdobią kampanule, oraz para wazonów, gzyms wieńczący zaś trzy konchy. Na przerwanym przyczółku para figur klęczących aniołów. Pole części środkowej retabulum w formie głębokiej niszy w kształcie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem odcinkowym łukiem nadwieszonym z uskokami, ujętej profilowaną ramą, we wnątrz znajduje się obraz Matki Boskiej Myślenickiej. W zwieńczeniu obraz w kształcie trapezu o wklęsłych ramionach, podstawie i narożach zamknięty łukiem wklęsło-wypukłym, ujęty profilowaną ramą, z wizerunkiem św. Tekli. Struktura w całości marmoryzowana w kolorze zielono-granatowym; kolumny, ornamentyka i profile złocone i srebrzone.
Zdjęcie nr 5: Ołtarz architektoniczny, jednokondygnacyjny, jednoosiowy ze zwieńczeniem. Ołtarz drewniany, prostopadłościenny, ustawiony na dwustopniowej podstawie. Antependium w formie leżącego prostokąta ujętego ramą dekorowaną akantem; w polu owalny medalion w wieńcu z monogramem maryjnym, wkomponowany w gęste wici suchego akantu. Tabernakulum w formie drewnianej skrzynki na cokole o wklęsło-wypukłym licu, ujęte dwoma parami pilastrów o trzonach utworzonych z podwójnych spływów wolutowych; dźwigających pełne belkowanie opasujące ściankę frontową, wyłamane na osi podpór. Drzwiczki w formie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem półkolistym nadwieszonym z krzyżem w polu, na którego przecięciu ramion medalion z monogramem imienia Jezus w glorii. Tron wystawienia w postaci podestu wspartego na pięciu kabłąkach. Struktura w całości srebrzona, podpory i profile złocone. Nastawa osadzona na zdwojonym cokole, górny lekko wybrzuszony. Część środkowa ujęta parą pilastrów o kanelowanych trzonach i kapitelach kompozytowych zwróconych do wewnątrz lica ołtarza oraz trzema parami analogicznych pilastrów ustawionych pod kątem na zewnątrz przed którymi stoją dwie pary kolumn o kapitelach kompozytowych. Podpory dźwigają pełne belkowanie, przerwane belkowanie o lekko wybrzuszonym fryzie i wklęsłej linii gzymsu. Zwieńczenie ujęte parą spływów wolutowych i zamknięte fragmentem gzymsu w postaci łuku wklęsło-wypukłego. Całość flankuje przerwany, ustawiony skośnie, falisty przyczółek. Pole przerwanego belkowania wypełnia schweifwerk przechodzący w wić roślinną z motywami rozet oraz parą puttów podtrzymujących koronę. Spływy wolutowe zwieńczenia zdobią kampanule, oraz para wazonów, gzyms wieńczący zaś trzy konchy. Na przerwanym przyczółku para figur klęczących aniołów. Pole części środkowej retabulum w formie głębokiej niszy w kształcie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem odcinkowym łukiem nadwieszonym z uskokami, ujętej profilowaną ramą, we wnątrz znajduje się obraz Matki Boskiej Myślenickiej. W zwieńczeniu obraz w kształcie trapezu o wklęsłych ramionach, podstawie i narożach zamknięty łukiem wklęsło-wypukłym, ujęty profilowaną ramą, z wizerunkiem św. Tekli. Struktura w całości marmoryzowana w kolorze zielono-granatowym; kolumny, ornamentyka i profile złocone i srebrzone.
Zdjęcie nr 6: Ołtarz architektoniczny, jednokondygnacyjny, jednoosiowy ze zwieńczeniem. Ołtarz drewniany, prostopadłościenny, ustawiony na dwustopniowej podstawie. Antependium w formie leżącego prostokąta ujętego ramą dekorowaną akantem; w polu owalny medalion w wieńcu z monogramem maryjnym, wkomponowany w gęste wici suchego akantu. Tabernakulum w formie drewnianej skrzynki na cokole o wklęsło-wypukłym licu, ujęte dwoma parami pilastrów o trzonach utworzonych z podwójnych spływów wolutowych; dźwigających pełne belkowanie opasujące ściankę frontową, wyłamane na osi podpór. Drzwiczki w formie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem półkolistym nadwieszonym z krzyżem w polu, na którego przecięciu ramion medalion z monogramem imienia Jezus w glorii. Tron wystawienia w postaci podestu wspartego na pięciu kabłąkach. Struktura w całości srebrzona, podpory i profile złocone. Nastawa osadzona na zdwojonym cokole, górny lekko wybrzuszony. Część środkowa ujęta parą pilastrów o kanelowanych trzonach i kapitelach kompozytowych zwróconych do wewnątrz lica ołtarza oraz trzema parami analogicznych pilastrów ustawionych pod kątem na zewnątrz przed którymi stoją dwie pary kolumn o kapitelach kompozytowych. Podpory dźwigają pełne belkowanie, przerwane belkowanie o lekko wybrzuszonym fryzie i wklęsłej linii gzymsu. Zwieńczenie ujęte parą spływów wolutowych i zamknięte fragmentem gzymsu w postaci łuku wklęsło-wypukłego. Całość flankuje przerwany, ustawiony skośnie, falisty przyczółek. Pole przerwanego belkowania wypełnia schweifwerk przechodzący w wić roślinną z motywami rozet oraz parą puttów podtrzymujących koronę. Spływy wolutowe zwieńczenia zdobią kampanule, oraz para wazonów, gzyms wieńczący zaś trzy konchy. Na przerwanym przyczółku para figur klęczących aniołów. Pole części środkowej retabulum w formie głębokiej niszy w kształcie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem odcinkowym łukiem nadwieszonym z uskokami, ujętej profilowaną ramą, we wnątrz znajduje się obraz Matki Boskiej Myślenickiej. W zwieńczeniu obraz w kształcie trapezu o wklęsłych ramionach, podstawie i narożach zamknięty łukiem wklęsło-wypukłym, ujęty profilowaną ramą, z wizerunkiem św. Tekli. Struktura w całości marmoryzowana w kolorze zielono-granatowym; kolumny, ornamentyka i profile złocone i srebrzone.
Zdjęcie nr 7: Ołtarz architektoniczny, jednokondygnacyjny, jednoosiowy ze zwieńczeniem. Ołtarz drewniany, prostopadłościenny, ustawiony na dwustopniowej podstawie. Antependium w formie leżącego prostokąta ujętego ramą dekorowaną akantem; w polu owalny medalion w wieńcu z monogramem maryjnym, wkomponowany w gęste wici suchego akantu. Tabernakulum w formie drewnianej skrzynki na cokole o wklęsło-wypukłym licu, ujęte dwoma parami pilastrów o trzonach utworzonych z podwójnych spływów wolutowych; dźwigających pełne belkowanie opasujące ściankę frontową, wyłamane na osi podpór. Drzwiczki w formie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem półkolistym nadwieszonym z krzyżem w polu, na którego przecięciu ramion medalion z monogramem imienia Jezus w glorii. Tron wystawienia w postaci podestu wspartego na pięciu kabłąkach. Struktura w całości srebrzona, podpory i profile złocone. Nastawa osadzona na zdwojonym cokole, górny lekko wybrzuszony. Część środkowa ujęta parą pilastrów o kanelowanych trzonach i kapitelach kompozytowych zwróconych do wewnątrz lica ołtarza oraz trzema parami analogicznych pilastrów ustawionych pod kątem na zewnątrz przed którymi stoją dwie pary kolumn o kapitelach kompozytowych. Podpory dźwigają pełne belkowanie, przerwane belkowanie o lekko wybrzuszonym fryzie i wklęsłej linii gzymsu. Zwieńczenie ujęte parą spływów wolutowych i zamknięte fragmentem gzymsu w postaci łuku wklęsło-wypukłego. Całość flankuje przerwany, ustawiony skośnie, falisty przyczółek. Pole przerwanego belkowania wypełnia schweifwerk przechodzący w wić roślinną z motywami rozet oraz parą puttów podtrzymujących koronę. Spływy wolutowe zwieńczenia zdobią kampanule, oraz para wazonów, gzyms wieńczący zaś trzy konchy. Na przerwanym przyczółku para figur klęczących aniołów. Pole części środkowej retabulum w formie głębokiej niszy w kształcie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem odcinkowym łukiem nadwieszonym z uskokami, ujętej profilowaną ramą, we wnątrz znajduje się obraz Matki Boskiej Myślenickiej. W zwieńczeniu obraz w kształcie trapezu o wklęsłych ramionach, podstawie i narożach zamknięty łukiem wklęsło-wypukłym, ujęty profilowaną ramą, z wizerunkiem św. Tekli. Struktura w całości marmoryzowana w kolorze zielono-granatowym; kolumny, ornamentyka i profile złocone i srebrzone.

Ołtarz boczny Matki Boskiej Myślenickiej

Województwo
MAŁOPOLSKIE
Powiat
myślenicki
Gmina
Myślenice
Miejscowość
Myślenice
Metropolia
Krakowska
Diecezja
Krakowska
Dekanat
Myślenice
Parafia
Narodzenia Najświętszej Marii Panny
Miejsce przechowywania
kaplica południowa
Identyfikator
DZIELO/22156
Kategoria
ołtarz
Ilość
1
Czas powstania
1773 rok
Technika i materiał
drewno cięte, rzeźbione, polichromowane, marmoryzowane, złocone, srebrzone
Autor noty katalogowej
Paulina Chełmecka
Uznanie autorstwa-Użycie niekomercyjne 4.0

Dzieje zabytku

Ołtarz został wykonany w 1773 roku.

Opis

Ołtarz architektoniczny, jednokondygnacyjny, jednoosiowy ze zwieńczeniem. Ołtarz drewniany, prostopadłościenny, ustawiony na dwustopniowej podstawie. Antependium w formie leżącego prostokąta ujętego ramą dekorowaną akantem; w polu owalny medalion w wieńcu z monogramem maryjnym, wkomponowany w gęste wici suchego akantu.
Tabernakulum w formie drewnianej skrzynki na cokole o wklęsło-wypukłym licu, ujęte dwoma parami pilastrów o trzonach utworzonych z podwójnych spływów wolutowych; dźwigających pełne belkowanie opasujące ściankę frontową, wyłamane na osi podpór. Drzwiczki w formie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem półkolistym nadwieszonym z krzyżem w polu, na którego przecięciu ramion medalion z monogramem imienia Jezus w glorii. Tron wystawienia w postaci podestu wspartego na pięciu kabłąkach. Struktura w całości srebrzona, podpory i profile złocone.
Nastawa osadzona na zdwojonym cokole, górny lekko wybrzuszony. Część środkowa ujęta parą pilastrów o kanelowanych trzonach i kapitelach kompozytowych zwróconych do wewnątrz lica ołtarza oraz trzema parami analogicznych pilastrów ustawionych pod kątem na zewnątrz przed którymi stoją dwie pary kolumn o kapitelach kompozytowych. Podpory dźwigają pełne belkowanie, przerwane belkowanie o lekko wybrzuszonym fryzie i wklęsłej linii gzymsu. Zwieńczenie ujęte parą spływów wolutowych i zamknięte fragmentem gzymsu w postaci łuku wklęsło-wypukłego. Całość flankuje przerwany, ustawiony skośnie, falisty przyczółek. Pole przerwanego belkowania wypełnia schweifwerk przechodzący w wić roślinną z motywami rozet oraz parą puttów podtrzymujących koronę. Spływy wolutowe zwieńczenia zdobią kampanule, oraz para wazonów, gzyms wieńczący zaś trzy konchy. Na przerwanym przyczółku para figur klęczących aniołów. Pole części środkowej retabulum w formie głębokiej niszy w kształcie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem odcinkowym łukiem nadwieszonym z uskokami, ujętej profilowaną ramą, we wnątrz znajduje się obraz Matki Boskiej Myślenickiej. W zwieńczeniu obraz w kształcie trapezu o wklęsłych ramionach, podstawie i narożach zamknięty łukiem wklęsło-wypukłym, ujęty profilowaną ramą, z wizerunkiem św. Tekli.
Struktura w całości marmoryzowana w kolorze zielono-granatowym; kolumny, ornamentyka i profile złocone i srebrzone.

Stan zachowania / Prace konserwatorskie

Dobry.

Bibliografia

"Katalog zabytków sztuki w Polsce, t. 1: Województwo krakowskie", Warszawa 1953
"Zabytki sztuki w Polsce. Małopolska", Warszawa 2016

Inne dzieła z tego miejsca

Zdjęcie nr 1: Na szerokim, ćwierćkolistym, wybrzuszonym cokole wmurowanym w północno-wschodni narożnik kaplicy ustawiona kamienna, całopostaciowa, pełnoplastyczna figura Chrystusa. Jezus stojąc zwrócony w trzech czwartych w prawo jest pochylony do przodu, z rękami skrępowanymi sznurem. Lekko przechyloną w prawo głowę charakteryzuje pociągła twarz o sumarycznie opracowanych rysach, małych oczach, prostym nosie i z krótkim zarostem. Długie, falowane włosy opadają na plecy. Nagą sylwetkę sumarycznie modelowaną w partii bioder przesłania sięgające kolan, lekko fałdowane perizonium związane na lewym boku. Krępujący dłonie sznur w formie szerokiej pętli jest narzucony na ramiona Jezusa. Kolumna w kształcie pojedynczej tralki umieszczonej na czworobocznej podstawie. Na cokole napis ujęty prostokątną ramką o wklęsłych narożach „PATRZ GRZESNIKU CO CIERPIĘ I NA MOIE RANY / NIE BICZUY MIE GRZECHAMI BOM DOSC SKA/TOWANY FONDATOR JAN HOŁUJ 1852”.
rzeźba
Chrystus u słupa
Zdjęcie nr 1: Całopostaciowa, pełnoplastyczna figura stojącego w kontrapoście anioła zwróconego na wprost. Owalną twarz o pełnych policzkach i podbródku charakteryzuje zadarty nos i zwrócone ku górze oczy. Półdługie, delikatnie kręcone włosy opadają na ramiona. Anioł prawą rękę składa na piersiach, lewą, zgiętą w łokciu kieruje w lewo. Ubrany jest w długą, srebrzoną szatę spodnią odsłaniającą prawą nogę, silnie drapowaną, o podwianym spodzie oraz krótszą, złoconą szatę wierzchnią o szerokich, sięgających łokci rękawach, przepasaną w talii. Tkanina obficie drapowana w drobne fałdki. Skrzydła złożone.
rzeźba
Anioł
Zdjęcie nr 1: Całopostaciowa, pełnoplastyczna figura przedstawia Chrystusa Zmartwychwstałego zwróconego na wprost i stojącego w kontrapoście na czworobocznej, profilowanej podstawie. Owalną twarz charakteryzują delikatne rysy i krótki zarost. Długie, brązowe włosy opadają na ramiona. Nagie ciało Jezusa o uwydatnionej muskulaturze i podkreślonej linii żeber osłania białe perizonium przewiązane na biodrach i spięty na prawym ramieniu obszerny, rozwiany czerwony płaszcz o żółtym podszyciu. Na dłoniach, stopach i prawym boku widoczne ślady ran. Prawa, zgięta i odchylona w bok ręka jest uniesiona w geście błogosławieństwa, lewą Jezus podtrzymuje złocony drzewiec czerwonej chorągwi. Głowę okalają wiązki złotych promieni.
rzeźba
Chrystus Zmartwychwstały
Zdjęcie nr 1: Ambona przyścienna, koszowa, z dostępem od zachodu w postaci jednobiegowych schodów z ażurową dekorowaną stylizowanymi blendami balustradą. Oparty na słupie w formie pnia drzewa, które korzeniami wchodzi w trójstopniową podstawę kosz na planie ściętego ośmioboku. Pola ścianek w formie płycin zamkniętych łukiem półkolistym z motywem fryzu arkadkowego. Przed każdą z płycin, ustawiona na konsolce całopostaciowa figurka jednego z czterech ewangelistów trzymających w dłoniach atrybuty (św. Mateusz z księgą i piórem, św. Łukasz ze zwojem i stylusem, św. Jan z kielichem z wężem, św. Marek z księgą). Podstawę kosza obiega gzyms, podwieszenie ujmują konary w promienistym układzie, pomiędzy którymi są symbole ewangelistów: anioł, wół, orzeł i lew. Parapet w formie wklęsło-wypukłego gzymsu. Zaplecek w kształcie stojącego prostokąta, ujętego ramą oraz parą ażurowych wolut; w polu arkada z płaskorzeźbionym przedstawieniem Chrystusa niosącego krzyż, w szczycie napis IHS ujęty wiązkami promienistej glorii. Baldachim utworzony z palmowych liści. Na podniebiu gołębicą Ducha Świętego w glorii promienistej.
ambona
Ambona
Zdjęcie nr 1: Ambona przyścienna, wisząca. Kosz na planie wycinka koła, dołem wypukły ujęty rzeźbioną formą wieńca laurowego. Trzy ścianki kosza zwężające się ku górze, wydzielone czterema stylizowanymi pilastrami dźwigającymi niepełne belkowanie tworzące parapet kosza, wyłamane na ich osi; trzony dekorowane cekinami, dolna cześć spływająca na cokół tworzy płyciny dekorowane rozetami. Pola zdobione płycinami: dwie zewnętrzne z rozetami przyjmującymi kształt krzyża, środkowa z płaskorzeźbionym przedstawieniem Chrystusa Dobrego pasterza na tle krajobrazu. U spodu kosza podwieszenie w formie spłaszczonej półkuli, podzielonej czterema lizenami na trzy pola dekorowane rozetami, zakończone szyszką. Zaplecek w formie prostokąta ujęty wąskimi lizenami, zwieńczony podwieszonymi płaskorzeźbionymi draperiami, spływającymi fragmentami tkaniny na boki. W polu drzwi ujęte ramą dekorowaną skręconą wstęgą. Baldachim na planie analogicznym do kosza, ujęty na całej długości niepełnym belkowaniem, wyłamanym w czterech miejscach, z podwieszonym lambrekinem. Stanowi on podstawę dla rzeźbionej góry, na której szczycie stoi figura Mojżesza z tablicami przykazań. Na podniebiu baldachimu rzeźbiona gołębica Ducha Świętego w glorii promienistej. Struktura polichromowana w kolorze ciemnoturkusowym, ornamentyka i profile złocone, detale srebrzone.
ambona
Ambona
Zdjęcie nr 1: Całopostaciowa, pełnoplastyczna figura stojącego w kontrapoście anioła zwróconego na wprost. Owalną twarz o pełnych policzkach i podbródku charakteryzuje zadarty nos i zwrócone ku górze oczy. Półdługie, delikatnie kręcone włosy opadają na ramiona. Anioł obydwie, zgięte w łokciach ręce kieruje w prawo. Ubrany jest w długą, srebrzoną szatę spodnią odsłaniającą lewą nogę, silnie drapowaną, o podwianym spodzie oraz krótszą, złoconą szatę wierzchnią o szerokich, sięgających łokci rękawach, przepasaną w talii. Tkanina obficie drapowana w drobne fałdki. Skrzydła złożone.
rzeźba
Anioł

Inne dzieła z tego roku

Zdjęcie nr 1: Rzeźba ścięta z tyłu, drążona. Anioł ukazany w pozycji siedzącej, z uniesionym prawym kolanem, zwrócony w trzech czwartych w lewo. Obie ręce ma ugięte, skierowane w prawą stronę, w prawej dłoni trzyma berło zakończone okiem Opatrzności. Twarz ma pełną, o wysokim czole, wąskich migdałowatych oczach, prostym nosie i pełnych ustach, okoloną brązowymi, falowanymi włosami sięgającymi ramion i przylegającymi do głowy. Ubrany jest w złoconą szatę, zawiniętą wokół ciała odsłaniającą tors i częściowo nogi. Przy lewym boku jedno, małe skrzydło, złocone i złożone. Polichromia ciała naturalistyczna.
rzeźba
Anioł
Zdjęcie nr 1: Rzeźba ścięta z tyłu, drążona. Anioł ukazany w pozycji siedzącej, z uniesionym lewym kolanem, frontalnie, z głową zwróconą w trzech czwartych w prawo. Lewą ręką przytrzymuje na ramieniu tablicę, w prawej ugiętej trzyma gąbkę, którą na niej kładzie. Twarz ma pełną, o wysokim czole, wąskich migdałowatych oczach, prostym nosie i pełnych ustach, okoloną brązowymi, falowanymi włosami sięgającymi ramion i przylegającymi do głowy. Ubrany jest w złoconą szatę zawieszoną diagonalnie na jego lewym ramieniu, odsłaniającą część torsu i nogi. Przy prawym boku jedno małe skrzydło, złocone i złożone. Polichromia ciała naturalistyczna.
rzeźba
Anioł
Zdjęcie nr 1: W polu o fantazyjnej, wklęsło-wypukłej formie, z uszakami płaskorzeźbione przedstawienie tronującego Boga Ojca pośród obłoków i uskrzydlonych główek anielskich. Bóg ukazany frontalnie, jako siedzący na obłoku, z ugiętymi nogami. Lewą rękę opiera na globie leżącym przy jego boku, w dłoni trzyma berło, prawą rękę wyciąga w bok. Twarz ma kwadratową, o wąskich, migdałowatych oczach, wąskim nosie i pełnych ustach, okoloną długą, siwą, rozdwajającą się brodą oraz krótkimi włosami. Wokół jego głowy nimb trójkątny. Ubrany jest w złoconą tunikę oraz złocony płaszcz zarzucony na lewe ramię i kolana, rozwiany z boku postaci. Polichromia ciała naturalistyczna.
płaskorzeźba
Bóg Ojciec
Zdjęcie nr 1: Nastawa architektoniczna, jednoosiowa, jednokondygnacyjna ze zwieńczeniem, ustawiona na dwustrefowym cokole z wyodrębnionymi prostopadłościanami, ustawionymi pod kątem. Ołtarz sarkofagowy, wklęsło-wypukły, dekorowany w narożach ornamentem roślinnym, w polu zaś rocaille'owym kartuszem. Mensa szersza, drewniana. Nastawa na planie półowalu, ujęta dwiema parami pilastrów i stojącą na ich tle parą kolumn o kapitelach kompozytowych. Podpory dźwigają pełne belkowanie, wyłamane półkoliście na ich osi, przerwane nad polem środkowym. Fryz dekorowany rozetami, cokoły rocaille'm, a trzony pilastrów rocaille'm i zwisami roślinnymi. W polu środkowym wnęka w formie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem odcinkowym nadwieszonym z uskokiem, ujęta profilowaną ramą, zwieńczoną rocaille'owym szczytem, w polu obraz zdjęcia z krzyża. Wnękę flankują figury św. Jana Ewangelisty i św. Marii Magdaleny ustawione na rocaille'owych wspornikach. Na zewnętrzych krawędziach cokołu siedzą figury aniołów z arma Christi. Zwieńczenie o fantazyjnej, wklęsło-wypukłej formie, z uszakami i puttami, ujęte wolutami spływającymi na belkowanie, na których siedzą putta; obwiedzione rocaille'm, zakończone dwiema uskrzydlonymi główkami anielskimi. W polu płaskorzeźbione przedstawienie Boga Ojca tronującego pośród obłoków i uskrzydlonych główek anielskich. Struktura polichromowana na sposób imitujący marmoryzacje w różnych odcieniach zieleni, kolumny, ornamentyka i profile złocone, niektóre profile srebrzone.
ołtarz
Ołtarz boczny
Zdjęcie nr 1: Rzeźba drążona z tyłu, ustawiona na niskiej podstawie. Figura ukazana frontalnie, z głową skierowaną w prawo, w kontrapoście, ze splecionymi z przodu dłońmi, w których trzyma chustę. Maria ma kwadratową twarz z odstającymi uszami, z wyodrębnionym podbródkiem, małymi, migdałowatymi oczami, krótkim nosem, niewielkimi, otwartymi ustami z widoczną linią zębów. Włosy ma brązowe, silnie kręcone, upięte z tyłu głowy. Ubrana jest w czerwoną, ściśle przylegającą tunikę, odsłaniającą lewe ramię oraz niebieski płaszcz o białej podszewce, zarzucony na ramiona i przewiązany przez biodra, ściśle opasujący ciało. Na głowie ma biały welon, zarzucony na lewą połowę głowy i podtrzymywany prawym ramieniem. Na stopach Maria ma brązowe sandały. Polichromia ciała jest naturalistyczna, o jasnej karnacji i zaróżowionych policzkach.
rzeźba
Matka Boska
Zdjęcie nr 1: Bój Ojciec ukazany w pozycji siedzącej, na obłoku, frontalnie, z głową skierowaną w lewo, z ugiętą lewą nogą. W prawej, uniesionej ręce trzyma berło, lewą rękę kładzie na globie, podtrzymywanym u spodu przez putto. Bóg Ojciec ma kwadratową twarz, o małych, okrągłych i głęboko osadzonych oczach, krótkim, garbatym nosie i małych, rozchylonych ustach; okoloną długą brodą i krótkimi włosami, rzeźbionymi w silnie skręcone pukle, odstające po bokach głowy. Ubrany jest w złoconą tunikę, o szerokich, podwiniętych rękawach, dekolcie odsłaniającym ramiona, silnie marszczoną i ściśle przylegającą do ciała. Przez lewe ramię i nogi ma przerzucony złocony, rozwiany płaszcz. Postać otoczona jest obłokami i glorią promienistą, ukazana w towarzystwie dwóch par uskrzydlonych główek anielskich.
rzeźba
Bóg Ojciec

Podobne dzieła

Po tytule

Po kategorii

Po technice i materiale

Zdjęcie nr 1: Rzeźba Chrystusa Ukrzyżowanego między polichromowanymi na ścianie kościoła postaciami św. Jana Ewangelisty z lewej i Marii z prawej strony. Chrystus ukazany w lekkim zwisie, z wyprężonym ciałem, przybity do krzyża trzema gwoździami. Głowa opada mu na prawe ramię, oczy ma zamknięte, nos wąski, usta niewielki. Włosy opadają mu na plecy, ma krótkie wąsy i brodę. Jest przepasany złotym perizonium. Nad głową ma titulus z napisem „INRI” pod stopami z napisem „Pamiątka ze starego kościoła”. Polichromia w partiach ciała naturalistyczna. Po lewej stronie krzyża młodzieńcze przedstawienie Jana Ewangelisty w żółtej tunice i błękitnym płaszczu. Jest zwrócony w trzech czwartych w lewo, głowę kieruje w stronę Chrystusa, ręce ma złożone do modlitwy. Ma owalną twarz, ciemne oczy, wąski nos i mięsiste usta, ciemnoblond włosy opadają my na kark. Matka Boska stoi po prawej stronie, zwrócona w stronę krzyża, ze spuszczoną głową; załamuje ręce. Ma smutną w wyrazie twarz, zamknięte oczy, duży nos i szerokie usta. Jest ubrana w różową suknię i błękitny płaszcz, na głowę ma zarzuconą białą chustę. Wokół głów postaci jasne nimby, ich ciała otoczone kreskowaniem, pod stopami zaznaczona linia ziemi.
rzeźba

Chrystus Ukrzyżowany i polichromie Matki Boskiej i św. Jana Ewangelisty

Zdjęcie nr 1: Ołtarz architektoniczny, jednokondygnacyjny, jednoosiowy ze zwieńczeniem. Ołtarz prostopadłościenny, o przednich narożach ujętych pilastrami hermowymi, z drewniana mensą. Antepedium w formie prostokątnej płyciny z płaskorzeźbionym motywem hostii okolonej drobnymi promieniami i ujętej liśćmi i pąkami mniszka lekarskiego. Retabulum osadzone na niewysokim cokole, lekko zryzalitowanym po bokach. Wyżej predella ujęta parą konsoli wolutowych wspierających wyłamujący się ponad nimi gzyms. Cokół wraz z predellą flankowany parą uszaków w formie spływów wolutowych. Część środkowa ujęta parą kolumn o trzonach zdobionych motywem kandelabru, wspierających fryz wyłamujący się ponad nimi oraz gzyms przybierające postać trójboczną. Zwieńczenie w kształcie kwadratu zamkniętego odcinkiem gzymsu o lekko zryzalitowanych bokach. Predellę, część środkową i zwieńczenie ujmują pary ujmują pary uszaków o fantazyjnych wykrojach, zdobione ornamentem okuciowym i wicią roślinną. Uszaki zwieńczenia dodatkowo zdobione parą główek anielskich i medalionów ze św. Barbarą po prawej stronie i św. Katarzyną Aleksandryjską po lewej. Na bokach gzymsu para figur siedzących aniołów. Szczyt w postaci ujętego parą wolut i zwieńczonego krzyżem kartusza z okrągłym medalionem z monogramem imienia Jezus. w predelli obraz w kształcie leżącego prostokąta ze sceną Nawiedzenie św. Elżbiety. Pole środkowe retabulum, ujęte motywami kaboszonów, ma kształt stojącego prostokąta zamkniętego półkolistym łukiem nadwieszonym, w środku obraz Najświętszego Serca Jezusa. W zwieńczeniu obraz w kształcie stojącego prostokąta, ujęty szeroką ramą z uszakami w narożach, zdobioną ornamentem. W środku wizerunek Matki Boskiej Różańcowej ze św. Teresą z Avila. Struktura polichromowana w odcieniach brązu, detal architektoniczny i ornamentyka złocone i srebrzone.
ołtarz

Boczny prawy (południowy)

Zdjęcie nr 1: Na wolutowo-wywiniętych przyczółkach zwieńczenia usadzona jest para aniołów. Anioł po lewej stronie ukazany jest w pozycji siedzącej, zwrócony trzy czwarte w lewo z lewą nogą podwiniętą, a prawą opuszczoną w dół; lewą rękę składa na piersi, a prawą wyciąga do przodu; głowę ma uniesioną do góry. Twarz szeroka z wyraźnie zaznaczonym podbródkiem, szerokim na końcu nosem i dużym oczami. Włosy krótkie i kędzierzawe, ciemnobrązowe z loczkiem zawiniętym nad czołem. Anioł ubrany jest z złoconą tunikę ze srebrzoną podszewką, odsłaniającą nagi tors i prawą nogę powyżej uda. U ramion ma duże, złocone i rozpięte na boki skrzydła. Po prawej stronie ołtarza znajduje się drugi anioł o antytetycznym układzie sylwetki z rękami ugiętymi w łokciach i rozłożonymi na boki oraz głową skierowaną delikatnie w lewo. Szaty, skrzydła i twarz analogiczne, jak u pierwszego anioła. Wyżej, na wolutowym zakończeniu boków zwieńczenia usadzona jest para małych aniołków z niewielkimi skrzydłami, opasanymi w biodrach złotą przepaską. Aniołki ukazane są w ruchu o esowato wygiętej sylwetce, z jedną nogą uniesioną do góry i rękami odwiedzionymi na jeden bok. Twarze szerokie z pulchnymi policzkami, nosami o szerokich końcach i dużymi oczami, włosy krótkie i kędzierzawe. Polichromia w odsłoniętych partiach ciała naturalistyczna, szaty i skrzydła złocone.
rzeźba

Cztery anioły w zwieńczeniu ołtarza bocznego

Zdjęcie nr 1: Obraz w kształcie owalu malowany na płótnie naklejonym na deskę. W centrum Matka Boska z Dzieciątkiem na kolanach. Maria w pozycji siedzącej, ukazana całopostaciowo, lewą ręką ugiętą w łokciu podtrzymuje Dzieciątko w okolicy klatki piersiowej. Głowa pochylona nieco w lewą stronę. Twarz o rysach młodej kobiety, oczy brązowe, nos długi, usta wąskie. Karnacja jasna, z rumieńcami na policzkach; włosy jasne, przykryte maforionem. Maria jest ubrana w suknię z długimi rękawami w kolorze jasnoróżowym, na którą zarzucony jest obfity, błękitny płaszcz okrywający ramiona. Spod szat widoczna lewa, bosa stopa. Nad głową malowany nimb, powyżej powtórzony w trybowanej blasze; złocony. Dzieciątko jest nagie, leży na kolanach Matki z głową pochyloną lekko do przodu. Ręce ma ugięte, rozchylone w geście błogosławieństwa. Włosy ma krótkie, gęste, jasnobrązowe, twarz okrągłą z krótkim nosem, wąskimi ustami i półprzymkniętymi powiekami. Z prawej strony, w dole kompozycji, na pierwszym planie, ukazana klęcząca kobieta. W obu wyciągniętych przed siebie rękach trzyma tacę, na której leżą jasnoróżowe róże. Na głowie ma dekoracyjnie upięty kok, w który wpleciony jest pas materiału. Ubrana jest w ciemnoczerwoną suknię z krótkimi rękawami i szerokim dekoltem. Tło kompozycji jednolite, ciemne. Na górną część obrazu nałożony okład ze srebrnej blachy repusowanej w motywy wici roślinno-kwiatowej. Wewnętrzna krawędź okładu obwiedziona pozłoconym pasem blachy, z repusowanym ornamentem roślinnym. Na krawędzi punca kontrybucyjna „CE”.
obraz

Adoracja Matki Boskiej

Zdjęcie nr 1: Obraz w formie stojącego prostokąta. W centrum obrazu św. Józef Kalasanty klęczący przed unoszącą się pośród obłoków Matką Boską z Dzieciątkiem. Święty zwrócony jest w trzech czwartych w prawo, z uniesioną głową i skrzyżowanymi na piersi rękami, w których trzyma gorejące serce i gałązkę lilii. Twarz ma pociągłą, o migdałowatych, wąskich oczach i lekko garbatym nosie, okoloną krótką, siwą brodą i włosami po bokach głowy, na jej czubku łysina. Ubrany jest w czarny habit zapinany z przodu na guziki, z białą koloratką oraz czarny płaszcz zarzucony na plecy. Przed nim leży czarny biret i otwarta księga z napisem „Consti/tutio/nes Cler[i]c[orum] / Regular[um] / Piarum / Schola/rum”. Na pierwszym planie ukazany od tyłu, w pozycji półleżącej, chłopiec z otwartą księgą. Obok, w prawym dolnym rogu na księgach leżą czerwony kapelusz kardynalski, pastorał i laska zakończona krzyżem arcybiskupim. W lewej, górnej części obrazu Matka Boska siedzi na obłoku, zwrócona jest w trzech czwartych w lewo, pochylona, obiema rękami trzyma stojące po jej prawej stronie Dzieciątko. Twarz o łagodnych rysach, wąskich oczach, okolona jasnymi włosami. Ubrana jest w jasnoróżową suknię z białą podwiką, niebieski płaszcz narzucony na kolana oraz jasnoróżowy, rozwiany welon na głowie. Dzieciątko zwrócone w trzech czwartych w lewo, z uniesioną prawą ręką w geście błogosławieństwa, przepasane w partii bioder białą tkaniną. U góry obrazu, pośród obłoków dwa putta. W prawej części obrazu, za świętym widoczne dwie postacie klęczących dzieci, spośród których jedno czyta księgę a drugie się modli. Scena ukazana we wnętrzu z widocznymi w tle pilastem i oknem.
obraz

Adoracja Matki Boskiej przez św. Józefa Kalasantego

Zdjęcie nr 1: Obraz o kształcie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem ostrym. Pośrodku, wśród obłoków przedstawienie Matki Boskiej z Dzieciątkiem na lewym ramieniu, w półpostaci, zwrócona lekko w lewo, z dłońmi skrzyżowanymi w okolicach kolan Chrystusa. Po bokach adorujący dwaj aniołowie Poniżej w narożach kompozycji klęczą po stronie lewej św. Jerzy, po prawej św. Wojciech. Ponad Marią Oko Opatrzności. Matka Boska ubrana jest w czerwoną suknię ze złotą lamówką, na która narzucony ma błękitny płaszcz z kwiatami o żółtych środkach. Głowę wieńczy dekoracyjna korona, podobnie jak Jezusa. Chrystus ukazany jest en trois quarts, w swobodnej pozycji, lewą ręką podtrzymuje księgę włożoną pod pachę, prawą unosi w geście błogosławieństwa. Ubrany jest w długą sukienkę z długimi rękawami, przewiązaną paskiem, odsłaniającą stopy. Św. Jerzy, w zbroi i czerwonym płaszczu narzuconym na ramiona, prawą rękę przyłożył do klatki piersiowej, lewą unosi w okolicy tułowia. Na głowie ma hełm z pióropuszem, spod którego widać długie, kręcone włosy opadające na kark. Przy lewym jego boku widoczna jest głowa zabitego smoka. Św. Wojciech, w stroju pontyfikalnym, z paliuszem na ramionach, prawą rękę położył na klatce piersiowej, lewą podtrzymuje połę kapy liturgicznej. Wokół głów świętych koliste nimby.
obraz

Adoracja Matki Boskiej Śnieżnej przez świętych Wojciecha i Jerzego

Jak cytować?

Paulina Chełmecka, "Ołtarz boczny Matki Boskiej Myślenickiej", [w:] "Sakralne Dziedzictwo Małopolski", 2025, źródło:  https://sdm.upjp2.edu.pl/dziela/oltarz-boczny-matki-boskiej-myslenickiej

Strona:
Dodaj do porównania

Zaloguj się aby dodać do tablicy

Przejdź do logowania

Uwaga. Używamy ciasteczek. Korzystanie ze strony sdm.upjp2.edu.pl oznacza, że zgadzasz się na ich używanie. Więcej informacji znajdziesz w zakładce Polityka prywatności