Ołtarz boczny, lewy
Zdjęcie nr 1: Ołtarz przyścienny, prostopadłościenny, z antepedium, na którym umieszczone są rzeźbione litery IHS; mensa drewniana z kamiennym portatylem. Na mensie znajduje się tabernakulum o kształcie graniastosłupa, z drzwiczkami ozdobionymi rzeźbionym kielichem z hostią. Nastawa ołtarzowa jest architektoniczna, jednoosiowa, jednokondygnacyjna ze zwieńczeniem. Osadzona na podwójnym postumencie, flankowana pilastrami o kompozytowych kapitelach i kanelowanymi kolumnami o kompozytowych kapitelach, które podtrzymują belkowanie. Ponad belkowaniem znajduje się przełamany przyczółek w formie łuku półkolistego, bogato profilowany, ozdobiony ulistnionymi konsolkami i rozetami oraz girlandami z owoców. W partii fryzu kartusz o fantazyjnym wykroju, ujęty wolutami i listkami akantu. Na belkowaniu siedzą po bokach nagie putta, odziane w opaski na biodrach, a pośrodku znajduje się krzyż osadzony na postumencie z liśćmi. Po obu stronach ołtarza na konsolach o krawędziach ozdobionych ornamentem małżowinowym stoją figury trudnych do identyfikacji świętych, być może apostołów. W centralnej części ołtarza wnęka prostokątna, zamknięta łukiem półkolistym. W niej obraz z przedstawieniem „Jezu ufam Tobie”.
Zdjęcie nr 2: Ołtarz przyścienny, prostopadłościenny, z antepedium, na którym umieszczone są rzeźbione litery IHS; mensa drewniana z kamiennym portatylem. Na mensie znajduje się tabernakulum o kształcie graniastosłupa, z drzwiczkami ozdobionymi rzeźbionym kielichem z hostią. Nastawa ołtarzowa jest architektoniczna, jednoosiowa, jednokondygnacyjna ze zwieńczeniem. Osadzona na podwójnym postumencie, flankowana pilastrami o kompozytowych kapitelach i kanelowanymi kolumnami o kompozytowych kapitelach, które podtrzymują belkowanie. Ponad belkowaniem znajduje się przełamany przyczółek w formie łuku półkolistego, bogato profilowany, ozdobiony ulistnionymi konsolkami i rozetami oraz girlandami z owoców. W partii fryzu kartusz o fantazyjnym wykroju, ujęty wolutami i listkami akantu. Na belkowaniu siedzą po bokach nagie putta, odziane w opaski na biodrach, a pośrodku znajduje się krzyż osadzony na postumencie z liśćmi. Po obu stronach ołtarza na konsolach o krawędziach ozdobionych ornamentem małżowinowym stoją figury trudnych do identyfikacji świętych, być może apostołów. W centralnej części ołtarza wnęka prostokątna, zamknięta łukiem półkolistym. W niej obraz z przedstawieniem „Jezu ufam Tobie”.
Zdjęcie nr 3: Ołtarz przyścienny, prostopadłościenny, z antepedium, na którym umieszczone są rzeźbione litery IHS; mensa drewniana z kamiennym portatylem. Na mensie znajduje się tabernakulum o kształcie graniastosłupa, z drzwiczkami ozdobionymi rzeźbionym kielichem z hostią. Nastawa ołtarzowa jest architektoniczna, jednoosiowa, jednokondygnacyjna ze zwieńczeniem. Osadzona na podwójnym postumencie, flankowana pilastrami o kompozytowych kapitelach i kanelowanymi kolumnami o kompozytowych kapitelach, które podtrzymują belkowanie. Ponad belkowaniem znajduje się przełamany przyczółek w formie łuku półkolistego, bogato profilowany, ozdobiony ulistnionymi konsolkami i rozetami oraz girlandami z owoców. W partii fryzu kartusz o fantazyjnym wykroju, ujęty wolutami i listkami akantu. Na belkowaniu siedzą po bokach nagie putta, odziane w opaski na biodrach, a pośrodku znajduje się krzyż osadzony na postumencie z liśćmi. Po obu stronach ołtarza na konsolach o krawędziach ozdobionych ornamentem małżowinowym stoją figury trudnych do identyfikacji świętych, być może apostołów. W centralnej części ołtarza wnęka prostokątna, zamknięta łukiem półkolistym. W niej obraz z przedstawieniem „Jezu ufam Tobie”.
Zdjęcie nr 4: Ołtarz przyścienny, prostopadłościenny, z antepedium, na którym umieszczone są rzeźbione litery IHS; mensa drewniana z kamiennym portatylem. Na mensie znajduje się tabernakulum o kształcie graniastosłupa, z drzwiczkami ozdobionymi rzeźbionym kielichem z hostią. Nastawa ołtarzowa jest architektoniczna, jednoosiowa, jednokondygnacyjna ze zwieńczeniem. Osadzona na podwójnym postumencie, flankowana pilastrami o kompozytowych kapitelach i kanelowanymi kolumnami o kompozytowych kapitelach, które podtrzymują belkowanie. Ponad belkowaniem znajduje się przełamany przyczółek w formie łuku półkolistego, bogato profilowany, ozdobiony ulistnionymi konsolkami i rozetami oraz girlandami z owoców. W partii fryzu kartusz o fantazyjnym wykroju, ujęty wolutami i listkami akantu. Na belkowaniu siedzą po bokach nagie putta, odziane w opaski na biodrach, a pośrodku znajduje się krzyż osadzony na postumencie z liśćmi. Po obu stronach ołtarza na konsolach o krawędziach ozdobionych ornamentem małżowinowym stoją figury trudnych do identyfikacji świętych, być może apostołów. W centralnej części ołtarza wnęka prostokątna, zamknięta łukiem półkolistym. W niej obraz z przedstawieniem „Jezu ufam Tobie”.
Zdjęcie nr 5: Ołtarz przyścienny, prostopadłościenny, z antepedium, na którym umieszczone są rzeźbione litery IHS; mensa drewniana z kamiennym portatylem. Na mensie znajduje się tabernakulum o kształcie graniastosłupa, z drzwiczkami ozdobionymi rzeźbionym kielichem z hostią. Nastawa ołtarzowa jest architektoniczna, jednoosiowa, jednokondygnacyjna ze zwieńczeniem. Osadzona na podwójnym postumencie, flankowana pilastrami o kompozytowych kapitelach i kanelowanymi kolumnami o kompozytowych kapitelach, które podtrzymują belkowanie. Ponad belkowaniem znajduje się przełamany przyczółek w formie łuku półkolistego, bogato profilowany, ozdobiony ulistnionymi konsolkami i rozetami oraz girlandami z owoców. W partii fryzu kartusz o fantazyjnym wykroju, ujęty wolutami i listkami akantu. Na belkowaniu siedzą po bokach nagie putta, odziane w opaski na biodrach, a pośrodku znajduje się krzyż osadzony na postumencie z liśćmi. Po obu stronach ołtarza na konsolach o krawędziach ozdobionych ornamentem małżowinowym stoją figury trudnych do identyfikacji świętych, być może apostołów. W centralnej części ołtarza wnęka prostokątna, zamknięta łukiem półkolistym. W niej obraz z przedstawieniem „Jezu ufam Tobie”.
Zdjęcie nr 6: Ołtarz przyścienny, prostopadłościenny, z antepedium, na którym umieszczone są rzeźbione litery IHS; mensa drewniana z kamiennym portatylem. Na mensie znajduje się tabernakulum o kształcie graniastosłupa, z drzwiczkami ozdobionymi rzeźbionym kielichem z hostią. Nastawa ołtarzowa jest architektoniczna, jednoosiowa, jednokondygnacyjna ze zwieńczeniem. Osadzona na podwójnym postumencie, flankowana pilastrami o kompozytowych kapitelach i kanelowanymi kolumnami o kompozytowych kapitelach, które podtrzymują belkowanie. Ponad belkowaniem znajduje się przełamany przyczółek w formie łuku półkolistego, bogato profilowany, ozdobiony ulistnionymi konsolkami i rozetami oraz girlandami z owoców. W partii fryzu kartusz o fantazyjnym wykroju, ujęty wolutami i listkami akantu. Na belkowaniu siedzą po bokach nagie putta, odziane w opaski na biodrach, a pośrodku znajduje się krzyż osadzony na postumencie z liśćmi. Po obu stronach ołtarza na konsolach o krawędziach ozdobionych ornamentem małżowinowym stoją figury trudnych do identyfikacji świętych, być może apostołów. W centralnej części ołtarza wnęka prostokątna, zamknięta łukiem półkolistym. W niej obraz z przedstawieniem „Jezu ufam Tobie”.
Zdjęcie nr 7: Ołtarz przyścienny, prostopadłościenny, z antepedium, na którym umieszczone są rzeźbione litery IHS; mensa drewniana z kamiennym portatylem. Na mensie znajduje się tabernakulum o kształcie graniastosłupa, z drzwiczkami ozdobionymi rzeźbionym kielichem z hostią. Nastawa ołtarzowa jest architektoniczna, jednoosiowa, jednokondygnacyjna ze zwieńczeniem. Osadzona na podwójnym postumencie, flankowana pilastrami o kompozytowych kapitelach i kanelowanymi kolumnami o kompozytowych kapitelach, które podtrzymują belkowanie. Ponad belkowaniem znajduje się przełamany przyczółek w formie łuku półkolistego, bogato profilowany, ozdobiony ulistnionymi konsolkami i rozetami oraz girlandami z owoców. W partii fryzu kartusz o fantazyjnym wykroju, ujęty wolutami i listkami akantu. Na belkowaniu siedzą po bokach nagie putta, odziane w opaski na biodrach, a pośrodku znajduje się krzyż osadzony na postumencie z liśćmi. Po obu stronach ołtarza na konsolach o krawędziach ozdobionych ornamentem małżowinowym stoją figury trudnych do identyfikacji świętych, być może apostołów. W centralnej części ołtarza wnęka prostokątna, zamknięta łukiem półkolistym. W niej obraz z przedstawieniem „Jezu ufam Tobie”.
Zdjęcie nr 8: Ołtarz przyścienny, prostopadłościenny, z antepedium, na którym umieszczone są rzeźbione litery IHS; mensa drewniana z kamiennym portatylem. Na mensie znajduje się tabernakulum o kształcie graniastosłupa, z drzwiczkami ozdobionymi rzeźbionym kielichem z hostią. Nastawa ołtarzowa jest architektoniczna, jednoosiowa, jednokondygnacyjna ze zwieńczeniem. Osadzona na podwójnym postumencie, flankowana pilastrami o kompozytowych kapitelach i kanelowanymi kolumnami o kompozytowych kapitelach, które podtrzymują belkowanie. Ponad belkowaniem znajduje się przełamany przyczółek w formie łuku półkolistego, bogato profilowany, ozdobiony ulistnionymi konsolkami i rozetami oraz girlandami z owoców. W partii fryzu kartusz o fantazyjnym wykroju, ujęty wolutami i listkami akantu. Na belkowaniu siedzą po bokach nagie putta, odziane w opaski na biodrach, a pośrodku znajduje się krzyż osadzony na postumencie z liśćmi. Po obu stronach ołtarza na konsolach o krawędziach ozdobionych ornamentem małżowinowym stoją figury trudnych do identyfikacji świętych, być może apostołów. W centralnej części ołtarza wnęka prostokątna, zamknięta łukiem półkolistym. W niej obraz z przedstawieniem „Jezu ufam Tobie”.
Zdjęcie nr 9: Ołtarz przyścienny, prostopadłościenny, z antepedium, na którym umieszczone są rzeźbione litery IHS; mensa drewniana z kamiennym portatylem. Na mensie znajduje się tabernakulum o kształcie graniastosłupa, z drzwiczkami ozdobionymi rzeźbionym kielichem z hostią. Nastawa ołtarzowa jest architektoniczna, jednoosiowa, jednokondygnacyjna ze zwieńczeniem. Osadzona na podwójnym postumencie, flankowana pilastrami o kompozytowych kapitelach i kanelowanymi kolumnami o kompozytowych kapitelach, które podtrzymują belkowanie. Ponad belkowaniem znajduje się przełamany przyczółek w formie łuku półkolistego, bogato profilowany, ozdobiony ulistnionymi konsolkami i rozetami oraz girlandami z owoców. W partii fryzu kartusz o fantazyjnym wykroju, ujęty wolutami i listkami akantu. Na belkowaniu siedzą po bokach nagie putta, odziane w opaski na biodrach, a pośrodku znajduje się krzyż osadzony na postumencie z liśćmi. Po obu stronach ołtarza na konsolach o krawędziach ozdobionych ornamentem małżowinowym stoją figury trudnych do identyfikacji świętych, być może apostołów. W centralnej części ołtarza wnęka prostokątna, zamknięta łukiem półkolistym. W niej obraz z przedstawieniem „Jezu ufam Tobie”.
Zdjęcie nr 10: Ołtarz przyścienny, prostopadłościenny, z antepedium, na którym umieszczone są rzeźbione litery IHS; mensa drewniana z kamiennym portatylem. Na mensie znajduje się tabernakulum o kształcie graniastosłupa, z drzwiczkami ozdobionymi rzeźbionym kielichem z hostią. Nastawa ołtarzowa jest architektoniczna, jednoosiowa, jednokondygnacyjna ze zwieńczeniem. Osadzona na podwójnym postumencie, flankowana pilastrami o kompozytowych kapitelach i kanelowanymi kolumnami o kompozytowych kapitelach, które podtrzymują belkowanie. Ponad belkowaniem znajduje się przełamany przyczółek w formie łuku półkolistego, bogato profilowany, ozdobiony ulistnionymi konsolkami i rozetami oraz girlandami z owoców. W partii fryzu kartusz o fantazyjnym wykroju, ujęty wolutami i listkami akantu. Na belkowaniu siedzą po bokach nagie putta, odziane w opaski na biodrach, a pośrodku znajduje się krzyż osadzony na postumencie z liśćmi. Po obu stronach ołtarza na konsolach o krawędziach ozdobionych ornamentem małżowinowym stoją figury trudnych do identyfikacji świętych, być może apostołów. W centralnej części ołtarza wnęka prostokątna, zamknięta łukiem półkolistym. W niej obraz z przedstawieniem „Jezu ufam Tobie”.
Zdjęcie nr 11: Ołtarz przyścienny, prostopadłościenny, z antepedium, na którym umieszczone są rzeźbione litery IHS; mensa drewniana z kamiennym portatylem. Na mensie znajduje się tabernakulum o kształcie graniastosłupa, z drzwiczkami ozdobionymi rzeźbionym kielichem z hostią. Nastawa ołtarzowa jest architektoniczna, jednoosiowa, jednokondygnacyjna ze zwieńczeniem. Osadzona na podwójnym postumencie, flankowana pilastrami o kompozytowych kapitelach i kanelowanymi kolumnami o kompozytowych kapitelach, które podtrzymują belkowanie. Ponad belkowaniem znajduje się przełamany przyczółek w formie łuku półkolistego, bogato profilowany, ozdobiony ulistnionymi konsolkami i rozetami oraz girlandami z owoców. W partii fryzu kartusz o fantazyjnym wykroju, ujęty wolutami i listkami akantu. Na belkowaniu siedzą po bokach nagie putta, odziane w opaski na biodrach, a pośrodku znajduje się krzyż osadzony na postumencie z liśćmi. Po obu stronach ołtarza na konsolach o krawędziach ozdobionych ornamentem małżowinowym stoją figury trudnych do identyfikacji świętych, być może apostołów. W centralnej części ołtarza wnęka prostokątna, zamknięta łukiem półkolistym. W niej obraz z przedstawieniem „Jezu ufam Tobie”.
Zdjęcie nr 12: Ołtarz przyścienny, prostopadłościenny, z antepedium, na którym umieszczone są rzeźbione litery IHS; mensa drewniana z kamiennym portatylem. Na mensie znajduje się tabernakulum o kształcie graniastosłupa, z drzwiczkami ozdobionymi rzeźbionym kielichem z hostią. Nastawa ołtarzowa jest architektoniczna, jednoosiowa, jednokondygnacyjna ze zwieńczeniem. Osadzona na podwójnym postumencie, flankowana pilastrami o kompozytowych kapitelach i kanelowanymi kolumnami o kompozytowych kapitelach, które podtrzymują belkowanie. Ponad belkowaniem znajduje się przełamany przyczółek w formie łuku półkolistego, bogato profilowany, ozdobiony ulistnionymi konsolkami i rozetami oraz girlandami z owoców. W partii fryzu kartusz o fantazyjnym wykroju, ujęty wolutami i listkami akantu. Na belkowaniu siedzą po bokach nagie putta, odziane w opaski na biodrach, a pośrodku znajduje się krzyż osadzony na postumencie z liśćmi. Po obu stronach ołtarza na konsolach o krawędziach ozdobionych ornamentem małżowinowym stoją figury trudnych do identyfikacji świętych, być może apostołów. W centralnej części ołtarza wnęka prostokątna, zamknięta łukiem półkolistym. W niej obraz z przedstawieniem „Jezu ufam Tobie”.
Zdjęcie nr 13: Ołtarz przyścienny, prostopadłościenny, z antepedium, na którym umieszczone są rzeźbione litery IHS; mensa drewniana z kamiennym portatylem. Na mensie znajduje się tabernakulum o kształcie graniastosłupa, z drzwiczkami ozdobionymi rzeźbionym kielichem z hostią. Nastawa ołtarzowa jest architektoniczna, jednoosiowa, jednokondygnacyjna ze zwieńczeniem. Osadzona na podwójnym postumencie, flankowana pilastrami o kompozytowych kapitelach i kanelowanymi kolumnami o kompozytowych kapitelach, które podtrzymują belkowanie. Ponad belkowaniem znajduje się przełamany przyczółek w formie łuku półkolistego, bogato profilowany, ozdobiony ulistnionymi konsolkami i rozetami oraz girlandami z owoców. W partii fryzu kartusz o fantazyjnym wykroju, ujęty wolutami i listkami akantu. Na belkowaniu siedzą po bokach nagie putta, odziane w opaski na biodrach, a pośrodku znajduje się krzyż osadzony na postumencie z liśćmi. Po obu stronach ołtarza na konsolach o krawędziach ozdobionych ornamentem małżowinowym stoją figury trudnych do identyfikacji świętych, być może apostołów. W centralnej części ołtarza wnęka prostokątna, zamknięta łukiem półkolistym. W niej obraz z przedstawieniem „Jezu ufam Tobie”.
Zdjęcie nr 14: Ołtarz przyścienny, prostopadłościenny, z antepedium, na którym umieszczone są rzeźbione litery IHS; mensa drewniana z kamiennym portatylem. Na mensie znajduje się tabernakulum o kształcie graniastosłupa, z drzwiczkami ozdobionymi rzeźbionym kielichem z hostią. Nastawa ołtarzowa jest architektoniczna, jednoosiowa, jednokondygnacyjna ze zwieńczeniem. Osadzona na podwójnym postumencie, flankowana pilastrami o kompozytowych kapitelach i kanelowanymi kolumnami o kompozytowych kapitelach, które podtrzymują belkowanie. Ponad belkowaniem znajduje się przełamany przyczółek w formie łuku półkolistego, bogato profilowany, ozdobiony ulistnionymi konsolkami i rozetami oraz girlandami z owoców. W partii fryzu kartusz o fantazyjnym wykroju, ujęty wolutami i listkami akantu. Na belkowaniu siedzą po bokach nagie putta, odziane w opaski na biodrach, a pośrodku znajduje się krzyż osadzony na postumencie z liśćmi. Po obu stronach ołtarza na konsolach o krawędziach ozdobionych ornamentem małżowinowym stoją figury trudnych do identyfikacji świętych, być może apostołów. W centralnej części ołtarza wnęka prostokątna, zamknięta łukiem półkolistym. W niej obraz z przedstawieniem „Jezu ufam Tobie”.
Zdjęcie nr 15: Ołtarz przyścienny, prostopadłościenny, z antepedium, na którym umieszczone są rzeźbione litery IHS; mensa drewniana z kamiennym portatylem. Na mensie znajduje się tabernakulum o kształcie graniastosłupa, z drzwiczkami ozdobionymi rzeźbionym kielichem z hostią. Nastawa ołtarzowa jest architektoniczna, jednoosiowa, jednokondygnacyjna ze zwieńczeniem. Osadzona na podwójnym postumencie, flankowana pilastrami o kompozytowych kapitelach i kanelowanymi kolumnami o kompozytowych kapitelach, które podtrzymują belkowanie. Ponad belkowaniem znajduje się przełamany przyczółek w formie łuku półkolistego, bogato profilowany, ozdobiony ulistnionymi konsolkami i rozetami oraz girlandami z owoców. W partii fryzu kartusz o fantazyjnym wykroju, ujęty wolutami i listkami akantu. Na belkowaniu siedzą po bokach nagie putta, odziane w opaski na biodrach, a pośrodku znajduje się krzyż osadzony na postumencie z liśćmi. Po obu stronach ołtarza na konsolach o krawędziach ozdobionych ornamentem małżowinowym stoją figury trudnych do identyfikacji świętych, być może apostołów. W centralnej części ołtarza wnęka prostokątna, zamknięta łukiem półkolistym. W niej obraz z przedstawieniem „Jezu ufam Tobie”.
Zdjęcie nr 16: Ołtarz przyścienny, prostopadłościenny, z antepedium, na którym umieszczone są rzeźbione litery IHS; mensa drewniana z kamiennym portatylem. Na mensie znajduje się tabernakulum o kształcie graniastosłupa, z drzwiczkami ozdobionymi rzeźbionym kielichem z hostią. Nastawa ołtarzowa jest architektoniczna, jednoosiowa, jednokondygnacyjna ze zwieńczeniem. Osadzona na podwójnym postumencie, flankowana pilastrami o kompozytowych kapitelach i kanelowanymi kolumnami o kompozytowych kapitelach, które podtrzymują belkowanie. Ponad belkowaniem znajduje się przełamany przyczółek w formie łuku półkolistego, bogato profilowany, ozdobiony ulistnionymi konsolkami i rozetami oraz girlandami z owoców. W partii fryzu kartusz o fantazyjnym wykroju, ujęty wolutami i listkami akantu. Na belkowaniu siedzą po bokach nagie putta, odziane w opaski na biodrach, a pośrodku znajduje się krzyż osadzony na postumencie z liśćmi. Po obu stronach ołtarza na konsolach o krawędziach ozdobionych ornamentem małżowinowym stoją figury trudnych do identyfikacji świętych, być może apostołów. W centralnej części ołtarza wnęka prostokątna, zamknięta łukiem półkolistym. W niej obraz z przedstawieniem „Jezu ufam Tobie”.
Zdjęcie nr 17: Ołtarz przyścienny, prostopadłościenny, z antepedium, na którym umieszczone są rzeźbione litery IHS; mensa drewniana z kamiennym portatylem. Na mensie znajduje się tabernakulum o kształcie graniastosłupa, z drzwiczkami ozdobionymi rzeźbionym kielichem z hostią. Nastawa ołtarzowa jest architektoniczna, jednoosiowa, jednokondygnacyjna ze zwieńczeniem. Osadzona na podwójnym postumencie, flankowana pilastrami o kompozytowych kapitelach i kanelowanymi kolumnami o kompozytowych kapitelach, które podtrzymują belkowanie. Ponad belkowaniem znajduje się przełamany przyczółek w formie łuku półkolistego, bogato profilowany, ozdobiony ulistnionymi konsolkami i rozetami oraz girlandami z owoców. W partii fryzu kartusz o fantazyjnym wykroju, ujęty wolutami i listkami akantu. Na belkowaniu siedzą po bokach nagie putta, odziane w opaski na biodrach, a pośrodku znajduje się krzyż osadzony na postumencie z liśćmi. Po obu stronach ołtarza na konsolach o krawędziach ozdobionych ornamentem małżowinowym stoją figury trudnych do identyfikacji świętych, być może apostołów. W centralnej części ołtarza wnęka prostokątna, zamknięta łukiem półkolistym. W niej obraz z przedstawieniem „Jezu ufam Tobie”.
Zdjęcie nr 18: Ołtarz przyścienny, prostopadłościenny, z antepedium, na którym umieszczone są rzeźbione litery IHS; mensa drewniana z kamiennym portatylem. Na mensie znajduje się tabernakulum o kształcie graniastosłupa, z drzwiczkami ozdobionymi rzeźbionym kielichem z hostią. Nastawa ołtarzowa jest architektoniczna, jednoosiowa, jednokondygnacyjna ze zwieńczeniem. Osadzona na podwójnym postumencie, flankowana pilastrami o kompozytowych kapitelach i kanelowanymi kolumnami o kompozytowych kapitelach, które podtrzymują belkowanie. Ponad belkowaniem znajduje się przełamany przyczółek w formie łuku półkolistego, bogato profilowany, ozdobiony ulistnionymi konsolkami i rozetami oraz girlandami z owoców. W partii fryzu kartusz o fantazyjnym wykroju, ujęty wolutami i listkami akantu. Na belkowaniu siedzą po bokach nagie putta, odziane w opaski na biodrach, a pośrodku znajduje się krzyż osadzony na postumencie z liśćmi. Po obu stronach ołtarza na konsolach o krawędziach ozdobionych ornamentem małżowinowym stoją figury trudnych do identyfikacji świętych, być może apostołów. W centralnej części ołtarza wnęka prostokątna, zamknięta łukiem półkolistym. W niej obraz z przedstawieniem „Jezu ufam Tobie”.
Zdjęcie nr 19: Ołtarz przyścienny, prostopadłościenny, z antepedium, na którym umieszczone są rzeźbione litery IHS; mensa drewniana z kamiennym portatylem. Na mensie znajduje się tabernakulum o kształcie graniastosłupa, z drzwiczkami ozdobionymi rzeźbionym kielichem z hostią. Nastawa ołtarzowa jest architektoniczna, jednoosiowa, jednokondygnacyjna ze zwieńczeniem. Osadzona na podwójnym postumencie, flankowana pilastrami o kompozytowych kapitelach i kanelowanymi kolumnami o kompozytowych kapitelach, które podtrzymują belkowanie. Ponad belkowaniem znajduje się przełamany przyczółek w formie łuku półkolistego, bogato profilowany, ozdobiony ulistnionymi konsolkami i rozetami oraz girlandami z owoców. W partii fryzu kartusz o fantazyjnym wykroju, ujęty wolutami i listkami akantu. Na belkowaniu siedzą po bokach nagie putta, odziane w opaski na biodrach, a pośrodku znajduje się krzyż osadzony na postumencie z liśćmi. Po obu stronach ołtarza na konsolach o krawędziach ozdobionych ornamentem małżowinowym stoją figury trudnych do identyfikacji świętych, być może apostołów. W centralnej części ołtarza wnęka prostokątna, zamknięta łukiem półkolistym. W niej obraz z przedstawieniem „Jezu ufam Tobie”.
Zdjęcie nr 20: Ołtarz przyścienny, prostopadłościenny, z antepedium, na którym umieszczone są rzeźbione litery IHS; mensa drewniana z kamiennym portatylem. Na mensie znajduje się tabernakulum o kształcie graniastosłupa, z drzwiczkami ozdobionymi rzeźbionym kielichem z hostią. Nastawa ołtarzowa jest architektoniczna, jednoosiowa, jednokondygnacyjna ze zwieńczeniem. Osadzona na podwójnym postumencie, flankowana pilastrami o kompozytowych kapitelach i kanelowanymi kolumnami o kompozytowych kapitelach, które podtrzymują belkowanie. Ponad belkowaniem znajduje się przełamany przyczółek w formie łuku półkolistego, bogato profilowany, ozdobiony ulistnionymi konsolkami i rozetami oraz girlandami z owoców. W partii fryzu kartusz o fantazyjnym wykroju, ujęty wolutami i listkami akantu. Na belkowaniu siedzą po bokach nagie putta, odziane w opaski na biodrach, a pośrodku znajduje się krzyż osadzony na postumencie z liśćmi. Po obu stronach ołtarza na konsolach o krawędziach ozdobionych ornamentem małżowinowym stoją figury trudnych do identyfikacji świętych, być może apostołów. W centralnej części ołtarza wnęka prostokątna, zamknięta łukiem półkolistym. W niej obraz z przedstawieniem „Jezu ufam Tobie”.
Zdjęcie nr 21: Ołtarz przyścienny, prostopadłościenny, z antepedium, na którym umieszczone są rzeźbione litery IHS; mensa drewniana z kamiennym portatylem. Na mensie znajduje się tabernakulum o kształcie graniastosłupa, z drzwiczkami ozdobionymi rzeźbionym kielichem z hostią. Nastawa ołtarzowa jest architektoniczna, jednoosiowa, jednokondygnacyjna ze zwieńczeniem. Osadzona na podwójnym postumencie, flankowana pilastrami o kompozytowych kapitelach i kanelowanymi kolumnami o kompozytowych kapitelach, które podtrzymują belkowanie. Ponad belkowaniem znajduje się przełamany przyczółek w formie łuku półkolistego, bogato profilowany, ozdobiony ulistnionymi konsolkami i rozetami oraz girlandami z owoców. W partii fryzu kartusz o fantazyjnym wykroju, ujęty wolutami i listkami akantu. Na belkowaniu siedzą po bokach nagie putta, odziane w opaski na biodrach, a pośrodku znajduje się krzyż osadzony na postumencie z liśćmi. Po obu stronach ołtarza na konsolach o krawędziach ozdobionych ornamentem małżowinowym stoją figury trudnych do identyfikacji świętych, być może apostołów. W centralnej części ołtarza wnęka prostokątna, zamknięta łukiem półkolistym. W niej obraz z przedstawieniem „Jezu ufam Tobie”.
Zdjęcie nr 22: Ołtarz przyścienny, prostopadłościenny, z antepedium, na którym umieszczone są rzeźbione litery IHS; mensa drewniana z kamiennym portatylem. Na mensie znajduje się tabernakulum o kształcie graniastosłupa, z drzwiczkami ozdobionymi rzeźbionym kielichem z hostią. Nastawa ołtarzowa jest architektoniczna, jednoosiowa, jednokondygnacyjna ze zwieńczeniem. Osadzona na podwójnym postumencie, flankowana pilastrami o kompozytowych kapitelach i kanelowanymi kolumnami o kompozytowych kapitelach, które podtrzymują belkowanie. Ponad belkowaniem znajduje się przełamany przyczółek w formie łuku półkolistego, bogato profilowany, ozdobiony ulistnionymi konsolkami i rozetami oraz girlandami z owoców. W partii fryzu kartusz o fantazyjnym wykroju, ujęty wolutami i listkami akantu. Na belkowaniu siedzą po bokach nagie putta, odziane w opaski na biodrach, a pośrodku znajduje się krzyż osadzony na postumencie z liśćmi. Po obu stronach ołtarza na konsolach o krawędziach ozdobionych ornamentem małżowinowym stoją figury trudnych do identyfikacji świętych, być może apostołów. W centralnej części ołtarza wnęka prostokątna, zamknięta łukiem półkolistym. W niej obraz z przedstawieniem „Jezu ufam Tobie”.

Ołtarz boczny, lewy

Województwo
MAŁOPOLSKIE
Powiat
oświęcimski
Gmina
Brzeszcze
Miejscowość
Brzeszcze
Metropolia
Krakowska
Diecezja
Bielsko-Żywiecka
Parafia
Św. Urbana
Identyfikator
DZIELO/24338
Kategoria
ołtarz
Ilość
1
Czas powstania
druga połowa XVII wieku
Technika i materiał
drewno, techniki stolarskie i rzeźbiarskie, polichromowane, złocone
Autor noty katalogowej
Józef Skrabski
Uznanie autorstwa-Użycie niekomercyjne-Na tych samych warunkach 4.0

Dzieje zabytku

Dwa identyczne ołtarze w nawie kościoła w Brzeszczach pochodzą z kościoła Mariackiego w Krakowie. Powstały w drugiej połowie XVII wieku i ulokowane były przy środkowych filarach nawy głównej, zwrócone w kierunku nawy. Ich wygląd jest utrwalony na najstarszych widokach wnętrza kościoła. Jeden z nich nosił wezwanie św. Anny, drugi – św. Józefa. Posiadały marmurowe mensy i poprzedzone były stopniami. W każdym z nich znajdowały się figury apostołów oraz aniołki. W zwieńczeniu ołtarza św. Anny widniał obraz z przedstawieniem św. Joanny, a w zwieńczeniu ołtarza św. Józefa – obraz z wizerunkiem św. Joachima. Dzieła te nie zachowały się do naszych czasów. W czasie modernizacji świątyni Mariackiej ołtarze usunięto. Dzięki staraniom pochodzącego z Brzeszcz księdza Józefa Bielenina przeniesiono je do niedawno wzniesionego kościoła w Brzeszczach. W kronice kościoła pod datą 7 lipca 1892 odnotowano fakt ustawienia nastaw. Roboty stolarskie wykonał Jan Kaczmarczyk z Polanki Wielkiej, a złotniczo-malarskie Jan Komorowski z Krakowa. W ołtarzu umieszczono obraz ukazujący Wizję św. Małgorzaty Alacoque oraz obraz Boże Miłosierdzie autorstwa Witolda Bulika, ufundowany przez parafian z okazji Roku Jubileuszowego i poświęcony przez biskupa Tadeusza Rakoczego 4 grudnia 2000.

Opis

Ołtarz przyścienny, prostopadłościenny, z antepedium, na którym umieszczone są rzeźbione litery IHS; mensa drewniana z kamiennym portatylem. Na mensie znajduje się tabernakulum o kształcie graniastosłupa, z drzwiczkami ozdobionymi rzeźbionym kielichem z hostią. Nastawa ołtarzowa jest architektoniczna, jednoosiowa, jednokondygnacyjna ze zwieńczeniem. Osadzona na podwójnym postumencie, flankowana pilastrami o kompozytowych kapitelach i kanelowanymi kolumnami o kompozytowych kapitelach, które podtrzymują belkowanie. Ponad belkowaniem znajduje się przełamany przyczółek w formie łuku półkolistego, bogato profilowany, ozdobiony ulistnionymi konsolkami i rozetami oraz girlandami z owoców. W partii fryzu kartusz o fantazyjnym wykroju, ujęty wolutami i listkami akantu. Na belkowaniu siedzą po bokach nagie putta, odziane w opaski na biodrach, a pośrodku znajduje się krzyż osadzony na postumencie z liśćmi. Po obu stronach ołtarza na konsolach o krawędziach ozdobionych ornamentem małżowinowym stoją figury trudnych do identyfikacji świętych, być może apostołów. W centralnej części ołtarza wnęka prostokątna, zamknięta łukiem półkolistym. W niej obraz z przedstawieniem „Jezu ufam Tobie”.

Zarys problematyki artystycznej

Retabulum w kościele w Brzeszczach jest dziełem typowym dla snycerki drugiej połowy XVII wieku. Bliskie stylistycznie są rysunki Giovanniego Battisty Gisleniego. Z propozycjami tego wybitnego włoskiego architekta czynnego w Polsce w okresie wczesnego baroku ołtarze z kościoła Mariackiego w Krakowie, gdzie ów architekt bywał niejednokrotnie, łączy architektoniczny typ nastawy z użyciem wysuniętych kolumn i cofniętych pilastrów podtrzymujących belkowanie z przyczółkiem. Takie rozwiązanie posiada genezę rzymską. Ołtarze o podporach cofniętych zewnętrznych i wysuniętych wewnętrznych projektował w Rzymie: Orazio Toriani (ołtarz w kościele San Agostino, 1626-1628) i Carlo Fontana (ołtarz w Capella Ginetti w kościele San Andrea della Valle, 1670-1677). Głębsza analiza dzieła nie jest możliwa ze względu na brak odpowiedniej ikonografii, wiedzy o pierwotnym wyglądzie oraz wiadomości o pracach podjętych przy montowaniu obu struktur w kościele w Brzeszczach.

Streszczenie

Powstałe w drugiej połowie XVII wieku ołtarze, pierwotnie znajdowały się w nawie głównej kościoła Mariackiego w Krakowie, a w 1892 roku przeniesiono je do kościoła w Brzeszczach.

Bibliografia

Skrabski Józef, "Modernizacja i renowacja kościoła Mariackiego w czasach archiprezbitera Jacka Łopackiego. Między Kacprem Bażanką a Franceskiem Placidim" , „Rocznik Krakowski” , s. 87-114
Lachendro Jacek, "Kalendarium parafii św. Urbana w Brzeszczach wydane w 100. rocznicę jej erygowania", Brzeszcze 2004
Szyszka Stanisław, "Dzieje parafii Brzeszcze", Brzeszcze 1996

Inne dzieła z tego miejsca

Zdjęcie nr 1: Przyścienna, wisząca ambona składa się z kosza i prowadzących do niego jednobiegowych schodów z balustradą, zaplecka oraz baldachimu. Wieloboczny kosz ustawiono na profilowanym, łamanym cokole. Poniżej widoczne jest podwieszenie utworzone ze zmniejszających się profilów układających się w spłaszczony stożek. Boki kosza artykułowano za pomocą diagonalnie ustawionych filarków na cokolikach podtrzymujących imposty z profilowanym i łamanym belkowaniem. Trzony filarków ozdobiono prostokątnymi płycinami z rozetą w środku. Płaszczyzny pomiędzy filarkami udekorowano prostokątnymi płycinami obwiedzionymi obramieniami z wolich oczu z geometryzowanym, płaskorzeźbionym ornamentem roślinno-kwiatowym w polu. Płyciny pomiędzy impostami przy górnych krawędziach ozdobiono ornamentem kostkowym. Zaplecek ambony ujęto dwoma pilastrami o płaskich głowicach zdobionych motywem stylizowanych liści. Trzony pilastrów przedzielono na środku medalionem z rozetą i dwiema palmetami. Pomiędzy pilastrami umieszczono pole obrazowe w kształcie wydłużonego prostokąta o ściętych narożach w części górnej. W polu znajduje się obraz z całopostaciowym przedstawieniem Chrystusa jako Dobrego Pasterza. Ponad zapleckiem zawieszono wieloboczny baldachim utworzony z łamanego, profilowanego belkowania i podwieszonego lambrekinu, zwieńczony wielobocznymi spływami, na szczycie których umieszczono na poduszce zamkniętą księgę, a za nią na obłokach w otoczeniu promieni dwie tablice Dekalogu. Strukturę architektoniczną ambony polichromowano w kolorze opalizującej zieleni, profile, ornamenty wyzłocona, a tablice Dekalogu i obłoki posrebrzono.
ambona
ambona
Zdjęcie nr 1: Feretron tworzy dwustronne pole obrazowe w kształcie stojącego prostokąta, zamknięte w ramę dekorowaną motywem palmetowym, ujęte z trzech stron ornamentalnym, płaskorzeźbionym obramieniem utworzonym ze stylizowanej wici roślinnej. Obramieni na górnej ramie flankuje owalny medalion z monogramem maryjnym na awersie i chrystogramem "IHS" na rewersie. Całość przymocowana jest do prostopadłościennego, wydłużonego i profilowanego postumentu przeprutego po bokach otworami na drążki do noszenia. Pomiędzy nimi umiejscowiono niewielki ornament roślinny. W centrum kompozycji, w obrazie z Matką Boską Pocieszenia, ukazano siedzącą frontalnie na brązowo-białych obłokach Madonnę z Dzieciątkiem. Maryja ma lekko pochyloną głowę w lewo, ujętą w trzech czwartych. Lewą ręką podtrzymuje siedzącego na jej kolanach małego Jezusa, w prawej, uniesionej i zgiętej w łokciu trzyma brązowy pasek. Madonna ma owalną twarz okoloną brązowymi włosami, wysokie czoło, wydatny, prosty nos i usta. Jej spojrzenie skierowane jest przed siebie. Ma odsłoniętą głowę z długimi, brązowymi włosami spływającymi na ramiona. Na głowie ma złotą, zamknietą koronę z krzyżykiem. Ubrana jest w suknię i płaszcz narzucony na ramiona i częściowo okrywający połą jej kolana. Głowę Marii otaczają złote promienie. Siedzące na jej kolanach Dzieciątko zostało ukazane frontalnie. Jezus w opuszczonej, lewej ręce trzyma pasek, natomiast wyciągniętą prawą błogosławi. Ma owalną twarz z wysokim czołem, rumiane policzki, wydatny nos i usta. Jego spojrzenie skierowane jest w stronę widza. Na głowie ma krótkie, jasnobrązowe włosy odsłaniające lewe ucho. Ubrany jest w luźną tunikę, spod której widać bosą stopę. Po bokach Matki Boskiej na jasnoochrowo-brązowym tle ukazano w rzędach po pięć uskrzydlonych główek anielskich. Poniżej Madonny z lewej strony obrazu klęczy św. Augustyn, a z prawej św. Monika. Oboje zostali ujęci w trzech czwartych. Augustyn w zakonnej kukuli z pastorałem w prawej ręce trzyma otrzymanym od Marii pasek w wyciągniętej lewej. Jest to starszy mężczyzna o twarzy z jasną karnacją, wydatnym nosie i ustach otoczoną krótkimi włosami z wyciętą tonsurą i podobnym zarostem. Z jego lewej strony przy kolanach leży mitra biskupia i zamknięta księga. Z kolei św. Monika ujęta została klęcząc w profilu w lewo. Ma pociągłą twarz o jasnej karnacji, z drobnym nosem i ustami. Jej głowę okrywa chusta spływająca na obfitą suknię. Na obrazie partie szat wszystkich przedstawionych osób oraz skrzydła anielskich główek i atrybuty św. Augustyna okrywają złocone i srebrzone sukienki wotywne, odsłaniające tylko partie twarzy i dłoni. Także wokół Madonny umieszczono ostro zakończone i profilowane złocone promienie. Na rewersie w polu obrazowym feretronu ukazano Matkę Boską Różańcową w otoczeniu tajemnic różańcowych. W centrum kompozycji na jasnym tle przedstawiono stojącą Madonnę z Dzieciątkiem, która depcze węża. Ujęta frontalnie w kontrapoście Maria obiema rękami podtrzymuje na prawym ramieniu Dzieciątko. Ma owalną twarz o jasnej karnacji, prostym nosie i wąskich ustach, o spojrzeniu skierowanym na widza. Ubrana jest w maforion odsłaniający spodnią suknię. Matka Boska stoi na półksiężycu depcząc węża trzymającego w paszczy jabłko. Trzymane przez nią Dzieciątko ujęto w trzech czwartych w prawo. Prawą ręką zdaje się błogosławić lewą wyciąga w stronę twarzy matki. Jezus ma pucułowatą twarz o jasnej karnacji i rumianych policzkach z drobnym nosem i ustami. Jego głowę otaczają krótkie, brązowe włosy odsłaniające lewe ucho. Mały Jezus ubrany jest w tunikę przepasaną w pasie. Szaty Marii i Dzieciątka przykrywa wotywna, złocona sukienka powtarzająca zapewne układ malowanych draperii. Ponad głową Madonny dwóch aniołów unosi zamkniętą koronę, trzymając w dłoniach lilie. Także ich szaty oraz korona pokryte są złoconymi sukienkami wotywnymi. Wokół Matki Boskiej rozmieszczono owalne medaliony malowane w piętnaście tajemnic Różańca świętego z podpisami każdego przedstawienia. Ich narracja rozpoczyna się nad głową Madonny. Każda ze scen oparta jest o kilkuosobową kompozycję. Idąc w lewo namalowano: Zwiastowanie Marii, Nawiedzenie św. Elżbiety, Boże Narodzenie, Ofiarowanie w świątyni, Znalezienie w świątyni, Modlitwa w Ogrójcu, Biczowanie, Cierniem ukoronowanie, Niesienie krzyża, Ukrzyżowanie, Zmartwychwstanie, Wniebowstąpienie, Zesłanie Ducha Świętego, Wniebowzięcie Marii, Ukoronowanie Marii w niebie. Pomiędzy medalionami namalowano czerwone róże, a wszystkie medaliony obramienia ciemny różaniec, zakończony krzyżykiem widocznym na osi kompozycji.
feretron
feretron z obrazami Matki Boskiej Pocieszenia i Matki Boskiej Różańcowej
Zdjęcie nr 1: Feretron tworzy dwustronne pole obrazowe w kształcie stojącego prostokąta, zamknięte w ramę dekorowaną motywem palmetowym, ujęte z trzech stron fazowanymi listwami. Górną listwę udekorowano ażurowym, złoconym ornamentem utworzonym ze stylizowanej wici roślinnej flankującej owalny medalion z chrystogramem "IHS" na awersie i monogramem maryjnym na rewersie, zwieńczonym krzyżem. Całość przymocowana jest do prostopadłościennego, wydłużonego i profilowanego postumentu przeprutego po bokach otworami na drążki do noszenia. Dolną krawędź postumentu dekoruje płaskorzeźbiony ornament z motywem liścia palmetowego. Na awersie umieszczono obraz w kształcie stojącego prostokąta z przedstawieniem Najświętszego Serca Pana Jezusa. Zbawiciel został ukazany frontalnie w dwóch trzecich postaci. Jezus by móc ukazać swoje Boskie Serce rozsuwa na piersi obiema przebitymi rękami tunikę. Płonące serce ściśnięte korona cierniową otaczają złociste promienie. Z rany oraz u góry serca widać wydobywające się płomienie. Twarz Chrystusa o jasnej karnacji i rumianych policzkach jest pociągła. Otaczają je długie brązowe włosy spływające puklami na ramiona oraz brązowa, krótka broda. Charakteryzuje się ona wysokim czołem, długim, wąskim nosem i wydatnymi ustami. Chrystus szeroko otwartymi niebieskimi oczami wpatruje się w widza. Jego głowę otaczają złociste promienie. Ubrany jest w luźną, tunikę przewiązaną w pasie szarfą i narzucony na ramiona płaszcz, którego prawa poła przerzucona jest przez prawe przedramię. Zbawiciel został ukazany na jasnobrązowym tle. Partie szat przykrywa drewniana, złocona sukienka zdobiona w wypukłe kwiatuszki. Podobnie i namalowane promienie przykryto złoconymi, profilowanymi promieniami ostro zakończonymi w jaskółczy ogon. Na rewersie pola obrazowego feretronu umieszczono wizerunek Matki Boskiej Częstochowskiej. Madonna została ukazana frontalnie w półpostaci. Prawą ręką wskazuje na trzymane na lewym ramieniu Dzieciątko Jezus. Jej podłużną twarz o ciemnej karnacji charakteryzuje wydatny, prosty nos, migdałowe oczy, mięsiste usta oraz dwa równoległe cięcia widoczne na prawym policzku. Na głowie ma maforion lamowany taśmą z klejnotami, odsłaniający fragment sukni na piersi oraz prawy jej rękaw. Maria ma na głowie wysoką koronę o obłych sterczynach dekorowaną imitacją pereł oraz kamieni szlachetnych. Dzieciątko zostało ujęte w trzech czwartych z głową zwróconą w lewą stronę. Prawą rękę wznosi w geście błogosławieństwa, w lewej natomiast trzyma gruby kodeks Ewangelii. Mały Jezus ma owalną twarz o ciemnej karnacji. Widoczny jest wydatny nos i usta oraz szeroko otwarte oczy. Ma na sobie tunikę lamowaną taśmą z klejnotami. Głowę Chrystusa wieńczy wysoka korona, kształtem i dekoracją zbliżona do korony Madonny. Głowy postaci otaczają zębate nimby wpisane w okręgi, poszerzone o czerwonożółty otok ze złotymi promieniami widocznymi na jasnoniebieskim tle obrazu. Obie postacie przykrywają złocone sukienki wotywne odsłaniające jedynie partie twarzy, dłoni i stóp oraz korony i nimby z ostro zakończonymi promieniami.
feretron
feretron z obrazami Najświętsze Serce Jezusa i Matka Boska Częstochowska
Zdjęcie nr 1: Feretron tworzy dwustronne pole obrazowe w kształcie stojącego prostokąta, zamknięte w profilowaną ramę, ujęte z trzech stron ornamentalnym, płaskorzeźbionym obramieniem utowrzonym z winnej latorośli. Obramieni na górnej ramie flankuje owalny medalion z monogramem maryjnym na awersie i chrystogramem "IHS" na rewersie. Całość przymocowana jest do prostopadłościennego, wydłużonego i profilowanego postumentu przeprutego po bokach otworami na drążki do noszenia. Pomiędzy nimi umiejscowiono niewielki ornament roślinny. Na awersie umieszczono obraz w kształcie stojącego prostokąta z wyobrażeniem Marii jako Królowej Nieba. W centrum kompozycji przedstawiono frontalnie stojącą na brązowobiałych obłokach Matkę Boską z rozłożonymi rękami. Madonna w prawej ręce trzyma berło, a w lewej wielokwietną gałązkę. Matka Boża lekko pochylając głowę w lewo ma owalną twarz o rumianych policzkach, wydatny nos i pełne usta. Jej głowę otaczają długie, ciemne włosy spływające na ramiona. Na głowie ortoczonej fantazyjnym nimbem ma złotą, zamkniętą koronę. Ubrana jest w długą suknię przewiązaną w talii oraz równomiernie opadający na jej ramiona spięty pod szyją płaszcz. Elementy stroju Marii przykrywa srebrzona i złocona sukieka wotywna. Po obu jej stronach ukazano jedną nad drugą rodzielone postzacią Madonny trzy pary muzykujących aniołków. Górna para w zielonych tunikach gra na flecie i trąbce. Środkowa w czerwono-różowych szatach gra na skrzypcach i kontrabasie, a ostania w niebiesakich tunikach na trąbkach. Dolną cześć kompozycji flankują kanelowane pilastry z korynckimi kapitelami. Na ich tle na postumentach z prawej strony przedstawiono w całej postaci stojacego św. Piotra w niebieskiej tunice i ochrowym płaszczu z kluczami w ręce, a z lewej św. Pawła Apostoła w zielonej tunice i czerwonym płaszczu z mieczem w lewej ręce. Na postumentach widnieją podpisy: "Ś[więty] Piotr" i "Ś[więty] Paweł". Na głowicach pilastrów z prawej strony wyobrażono w różowej tunice św. Michała Archanioła z wagą w rece, a z prawej Archanioła Gabriela w czerwono-niebiskich szatach z krzyżem i lilią w dłoniach. Ponad Marią przedatwiono na jasnoochrowym tle Trójcę Świętą siedzącą na obłokach. Z prawej strony ukazano frontalnie ujętego Boga Ojca wyobrażonego jako siwobrodego starca o bujnych siwych włosach. W prawej ręce trzyma złote berło, lewą zaś wyciąga przed siebie. Bóg Ojciec lewą nogę ugiętą w kolanie wspiera o obłoki. Jego twarz charakteryzuje jasna karnacja, szeroko otwarte oczy, wydatny nos i usta. Wokół głowy widać trójkąt. Ubrany jest w bladoniebieską tunikę i zielony płaszcz lamowany perełkami. Naprzeciw Boga Ojca z lewej strony siedzi Chrystus, który ma nieznacznie skrzyżowane nogi. Zbawiciel trzymający oburącz na wysokości ramienia drewniany krzyż, został przedstawiony w trzech czwartych w prawo. Jest to dojrzały mężczyzna o pociągłej twarzy okolonej brązowymi, długimi włosami spływającymi na ramiona oraz brodą. Ma jasną karnację, prosty nos i wydatne usta. Nagi tors okrywa czerwony płaszcz odsłaniający stopy. Na dłoniach i stopach widoczne są rany po gwoździach. Głowę Jezusa okala fantazyjny nimb. Powyżej obu postaci unosi się widziana z profilu gołębica Ducha Świętego w promienistym otoku. Na rewersie umieszczono czworoboczny obraz w kształcie stojacego prostokąta z przedsatwieniem Marii jako Królowej Aniołów. W centrum kompozycji na tle obłoków w otoczeniu aniołów ukazano stojącą frontalnie Marię trzymającą obiema rękami na lewym przedramieniu Małego Jezusa. Maria ma lekko pochyloną głowę w prawo z owalną twarzą, jasną karnacją oraz drobnym nosem i ustami. Ubrana jest w maforion i suknię, które w całości pokrywa srebrzona sukienka wotywna. Dzieciątko ma rozłożone obie rączki. Ma owalną twarz o jasnej karnacji drobny nos i usta. Ubrane jest w tunikę przykrytą srebrzoną sukienka wotywną odsłaniającą częściowo skrzyżowane nogi. Wokół Madonny ukazano siedem igrajacych na tle obłoków aniołów w róznokolorowych tunikach trzymający girlandę z różnokolorowych róż.
feretron
feretron z obrazami Matki Boskiej Królowej Nieba i Matki Boskiej Królowej Aniołów
Zdjęcie nr 1: Feretron tworzy dwustronne pole obrazowe w kształcie stojącego prostokąta, zamknięte w ramę dekorowaną motywem palmetowym, ujęte z trzech stron ornamentalnym, płaskorzeźbionym obramieniem utowrzonym z kwiatów i liści. Obramieni na górnej ramie flankuje owalny medalion monogramem maryjnym na awersie i chrystogramem "IHS" na rewersie. Całość przymocowana jest do prostopadłościennego, wydłużonego i profilowanego postumentu przeprutego po bokach otworami na drążki do noszenia. Dolną krawędź postumentu dekoruje płaskorzeźbiony ornament z motywem liścia palmetowego. Na awersie feretronu usytuowano wizerunek Matki Boskiej Śnieżnej. Obraz uzyskał kształt stojącego prostokąta. W centrum kompozycji przedstawiono frontalnie w półpostaci Matkę Boską z Dzieciątkiem na lewym ramieniu. Maria podtrzymuje małego Jezusa obiema, skrzyżowanymi rękami, trzymając równocześnie w prawej dłoni chustę. Jej głowa została ujęta nieznacznie w trzech czwartych w prawo. Madonna ma pociągłą twarz o jasnej karnacji i mocnych rysach, z wydatnym nosem i pełnych ustach. Ubrana jest w niebieski maforion lamowany złotą taśmą i podbity grynszpanową zielenią. Spod maforionu widać różową suknię. Trzymane przez Madonnę Dzieciątko jest zwrócone w jej stronę w trzech czwartych. Mały Jezus lewą ręka podtrzymuje przy boku księgę Ewangelii. Natomiast nieznacznie usztywnioną i wyciągniętą przed siebie prawą rękę unosi w geście błogosławieństwa. Jezus ma okrągłą twarz o jasnej karnacji, pełnych ustach i rumianych policzkach, okoloną jasnobrązowymi, włosami sięgającymi ramion. Ubrany jest w różowobiałą tunikę lamowaną złocistą taśmą pod szyją i przy rękawach. Spod tuniki widać jego bose stopy. Maria i Jezus na głowie mają złote korony ze sterczynami utworzonymi ze stylizowanych lilii heraldycznych. Głowy obu postaci otaczają świetliste nimby oraz dwanaście gwiazdek. Całość wyobrażono na posrebrzonym tle. Na rewersie umieszczono scenę koronacji Marii na złotym tle. Obraz uzyskał kształt stojącego prostokąta. W centrum kompozycji ukazano klęczącą na obłokach Madonnę pomiędzy widocznym z lewej strony Chrystusem, a Bogiem Ojcem z prawej. Matka Boska została ujęta w trzech czwartych w prawo. Ma lekko pochyloną głowę oraz modlitewnie złożone na piersi ręce. Marię przedstawiono jako młodą dziewczynę z odkrytą głową otoczoną brązowymi, długimu włosami spływającymi na plecy. Jej twarz o jasnej karnacji, okrągłych, rumianych policzkach charkateryzuje prosty nos i wąskie usta. Ubrana jest w różową suknię z dużym dekoltem obszytym złotą taśmą oraz w niebieski płaszcz zsunięty na oba przedramienia. Z prawej strony wyobrażono siędzącego na brązowobiałych obłokach Boga Ojca. Jest to sędziwy starzec ujęty w trzech czwartych w prawo. Prawą ręką podtrzymuję koronę nad głową Marii, a w lewej opartej o widoczny we fragmencie niebieski glob trzyma złote berło. Ma pociągłą twarz z wysokim czołem i jasną karnacją okoloną siwymi włosami i długą brodą. Ubrany jest w grynszapnową tunikę przewiązaną w pasie i przerzucony przez ramiona ochrowy płaszcz podbity jasnym fioletem. Jego głowę ukazno na tle żółtego trójkąta. Z lewej strony Madonny przedstawiono siedzącego na obłokach Chrystusa ujętego w trzech czwartych w prawo z głową widoczną w profilu. Zbawiciel lewą ręką podtrzymuje nad głową Marii złotą koronę, a w prawej drewniany krzyż oparty o ramię. Ma pociągłą twarz o jasnej karnacji, migdałowych oczach, wydatnym nosie i ustach, otoczoną krótką, brązową brodą i włosami spływającymi na plecy. Jego nagi tors z zaznaczoną raną prawego boku okrywa czerwona tkanina przerzucona przez lewe ramię i zasłaniając jego nogi. Ponad koroną trzymaną przez Boga Ojca i Chrystusa widoczna jest gołębica Ducha Świętego.
feretron
feretron z obrazami Matki Boskiej z Dzieciątiem i Koronacji Marii
Zdjęcie nr 1: Podstawa na rzucie ośmioboku, z profilowanym uskokiem. Trzon czterostrefowy, uskokowy, z dolną strefą czworoboczną, przechodzącą w sześciobok. Górna część trzonu z romboidalnymi, fazowanymi wgłębieniami. Czara z polami o fazowanych krawędziach i podwójnych ostrołukach wypełnionych motywami liści. Pokrywa mosiężna, półkulista, dołem i górą obwiedziona ażurową koroną, zwieńczona cylindrycznym postumentem, z ażurowym pasem i figurą stojącego Jana Chrzciciela z laską pasterską i barankiem.
chrzcielnica
Chrzcielnica

Podobne dzieła

Po tytule

Po kategorii

Po technice i materiale

Zdjęcie nr 1: Ołtarz architektoniczny, dwukondygnacyjny ze zwieńczeniem, trójosiowy. Neogotycki na trapezowym postumencie. Mensa wsparta na dwóch kolumnach o schodkowych, bazach w formie ośmioramiennych gwiazd na siedmiobokach z wklęsłymi ramionami. Z każdego ramienia gwiazd strzeliście unosiła się ku kapitelowi wzdłuż trzonu służka, tworząc u dołu romboidalną, wklęsłą siatkę. Struktura ta zachowała się mniej niż w połowie na lewej kolumnie. Kapitel lewy ornamentalnie pokryty regularną siatką ze stylizowanych, suchych gałęzi, które tworzą trzy strefy pól ornamentalnych. Dolne przypominają ostre łuki, krzyżują się w nich gałęzie. Środkowe, romboidalne są puste a górne wypełniają sploty suchego akantu. Prawy kapitel posiada podobne podziały pól, różni się wypełnieniem górnej ze stref, gdzie przestrzeń całkowicie zajmują na przemian bujne winne grona oraz pochylające się kłosy zbóż. Zaplecek pod mensą, od frontu podzielono na sześć stref. Na dwóch zewnętrznych i dwóch środkowych znajdują się przedstawienia płaskorzeźbionych łuków okiennych z maswerkami. Druga płaszczyzna od lewej i prawej ozdobiona jest płaskorzeźbą roślinną. Ryzalitowana w części środkowej kondygnacja pierwsza stanowi tabernakulum na cokole. Zadaszenie spadziste pokryte różnorodnym zdobieniem, flankowane czworokątnymi filarami, na których kapitelach wspierają się ramiona ostrych łuków z wimpergami. Powyżej kapitele filarów stanowią blanki z których wyrastają ażurowe formy zbudowane z kilku esownic stylizowane na oset, zakończone profitkami. Widać wnętrze tabernakulum przez ażurowe, dwuskrzydłowe drzwiczki. Na lewych jest przestrzenna rzeźba Orła w koronie osadzona w nieznacznie uszkodzonej oprawie ze splotów gałęzi. Z prawej podobnie wykonane przedstawienie Pogoni Litewskiej. Konny rycerz ma złamany miecz. W centrum ołtarza w prostokątnej ramie znajduje się owalne pole wewnątrz otoczone ciasnym splotem guzowatych gałęzi. W środkowych punktach owalu z gałęzi wstawiono owalne płaskorzeźby z kości słoniowej ze scenami z życia Chrystusa. W samym środku niewielka rzeźba Jezusa Ukrzyżowanego. Ramę główną flankują postacie Ewangelistów po dwóch z każdej strony, jeden nad drugim, na postumentach i pod gotyckimi baldachimami, najwyższy jest okazalszy. Zwieńczenie ołtarza stanowi wysunięta balustrada zbudowana z ostrołukowych ramion ze sterczynami, centralne ramiona zbiegają się i łączą w sterczynę zakończoną krzyżem. Ołtarz flankowany strzelistymi formami z typowych dla neogotyckiej stylizacji elementami architektonicznymi, w które wkomponowano po jednej postaci świętych z każdej strony.
ołtarz

ołtarz

Zdjęcie nr 1: Nastawa przyścienna, architektoniczna, w kształcie prostokąta, jednoosiowa. W formie późnogotyckiego portalu o otworze wejściowym prostokątnym o zaokrąglonych narożach, ujętym cienkimi kolumienkami na cylindrycznych cokołach oraz laskowaniem, przechodzącymi na prostokątne nadproże z krzyżującymi się laskami. W polu środkowym obraz z przedstawieniem siedzącego na tronie świętego Józefa z Dzieciątkiem na kolanach. Obraz w obramieniu z motywem pręta owiniętego spiralną taśmą. Poniżej prostokątna płyta w takim samym obramieniu, z inskrypcją po polsku, literami stylizowanymi na gotyckie: BOGARODZICO.
ołtarz

Nastawa ołtarza Świętego Józefa

Zdjęcie nr 1: Na wolutowo-wywiniętych przyczółkach zwieńczenia usadzona jest para aniołów. Anioł po lewej stronie ukazany jest w pozycji siedzącej, zwrócony trzy czwarte w lewo z lewą nogą podwiniętą, a prawą opuszczoną w dół; lewą rękę składa na piersi, a prawą wyciąga do przodu; głowę ma uniesioną do góry. Twarz szeroka z wyraźnie zaznaczonym podbródkiem, szerokim na końcu nosem i dużym oczami. Włosy krótkie i kędzierzawe, ciemnobrązowe z loczkiem zawiniętym nad czołem. Anioł ubrany jest z złoconą tunikę ze srebrzoną podszewką, odsłaniającą nagi tors i prawą nogę powyżej uda. U ramion ma duże, złocone i rozpięte na boki skrzydła. Po prawej stronie ołtarza znajduje się drugi anioł o antytetycznym układzie sylwetki z rękami ugiętymi w łokciach i rozłożonymi na boki oraz głową skierowaną delikatnie w lewo. Szaty, skrzydła i twarz analogiczne, jak u pierwszego anioła. Wyżej, na wolutowym zakończeniu boków zwieńczenia usadzona jest para małych aniołków z niewielkimi skrzydłami, opasanymi w biodrach złotą przepaską. Aniołki ukazane są w ruchu o esowato wygiętej sylwetce, z jedną nogą uniesioną do góry i rękami odwiedzionymi na jeden bok. Twarze szerokie z pulchnymi policzkami, nosami o szerokich końcach i dużymi oczami, włosy krótkie i kędzierzawe. Polichromia w odsłoniętych partiach ciała naturalistyczna, szaty i skrzydła złocone.
rzeźba

Cztery anioły w zwieńczeniu ołtarza bocznego

Zdjęcie nr 1: Na wolutowo-wywiniętych przyczółkach zwieńczenia usadzona jest para aniołów. Anioł po lewej stronie ukazany jest w pozycji siedzącej, zwrócony trzy czwarte w lewo z lewą nogą podwiniętą, a prawą opuszczoną w dół; na piersi składa skrzyżowane ręce, głowę ma skierowaną w lewo. Twarz szeroka z wyraźnie zaznaczonym podbródkiem, szerokim na końcu nosem i dużym oczami. Włosy długie i kręcone, ciemnobrązowe. Anioł ubrany jest z złoconą tunikę ze srebrzoną podszewką odsłaniającą nagi tors i prawą nogę poniżej uda. U ramion ma duże, złocone i rozpięte na boki skrzydła. Po prawej stronie ołtarza znajduje się drugi anioł o antytetycznym układzie sylwetki z rękami ugiętymi w łokciach i skierowanymi w prawo. Szaty, skrzydła i twarz są analogiczne, jak u opisanego poprzednio anioła. Polichromia w odsłoniętych partiach ciała naturalistyczna, szaty i skrzydła złocone oraz srebrzone.
rzeźba

Dwa anioły w zwieńczeniu ołtarza

Zdjęcie nr 1: Podstawa w formie prostego prostopadłościanu na niskim cokoliku, zwieńczona gzymsem, wyżej przechodząca w zwężający się, profilowany cokół na planie prostokąta, na którym osadzony jest krucyfiks. Ramiona krzyża ujęte przy krawędzi bordową opaską, wewnątrz złocone i karbowane. Figura Chrystusa ścięta z tyłu, przybita do krzyża trzema gwoździami. Ciało w delikatnym zwisie o szeroko rozłożonych ramionach, głowa opada na prawe ramię, nogi są ugięte w kolanach, kolana przylegają do siebie, a stopy są przebite w układzie prawa na lewą. Twarz szczupła o ostrym profilu nosa, okolona krótką brodą. Włosy długie, silnie skręcone w pukle i opadające na tył głowy i prawe ramię. Ciało szczupłe o delikatnie podkreślonej muskulaturze oraz uwypuklonej formie klatki piersiowej, szczególnie linii żeber z zaznaczonymi śladami męki. Na głowie korona cierniowa. Przez biodra przewiązane jest złocone perizonium w formie krótkiej skręconej tkaniny, zawieszonej na sznurze, odsłaniającej prawe biodro, ze zwisem na prawym boku. Na zakończeniu pionowej belki titulus w formie zwoju z napisem „IN / RI”. Polichromia w odsłoniętych partiach ciała Chrystusa delikatnie sina, perizonium, krzyż i detale złocone oraz srebrzone, postument polichromowany na czarno.
rzeźba

Krzyż ołtarzowy

Zdjęcie nr 1: Mensa w typie sarkofagowym ustawiona na czterech lwich łapach. Ściana frontowa jest dekorowana trzema płycinami. Zewnętrzne mają kształt leżących prostokątów z wklęsłą wewnętrzną krawędzią, a środkowa jest okrągła, wypełniona chrystogramem. Mensa w kolorze jasnoszarego kamienia, łapy białe.
ołtarz

Mensa ołtarzowa

Jak cytować?

Józef Skrabski, "Ołtarz boczny, lewy", [w:] "Sakralne Dziedzictwo Małopolski", 2024, źródło:  https://sdm.upjp2.edu.pl/dziela/oltarz-boczny-lewy-6

Strona:
Dodaj do porównania

Zaloguj się aby dodać do tablicy

Przejdź do logowania

Uwaga. Używamy ciasteczek. Korzystanie ze strony sdm.upjp2.edu.pl oznacza, że zgadzasz się na ich używanie. Więcej informacji znajdziesz w zakładce Polityka prywatności