feretron z obrazami Matki Boskiej z Dzieciątiem i Koronacji Marii
Zdjęcie nr 1: Feretron tworzy dwustronne pole obrazowe w kształcie stojącego prostokąta, zamknięte w ramę dekorowaną motywem palmetowym, ujęte z trzech stron ornamentalnym, płaskorzeźbionym obramieniem utowrzonym z kwiatów i liści. Obramieni na górnej ramie flankuje owalny medalion monogramem maryjnym na awersie i chrystogramem "IHS" na rewersie. Całość przymocowana jest do prostopadłościennego, wydłużonego i profilowanego postumentu przeprutego po bokach otworami na drążki do noszenia. Dolną krawędź postumentu dekoruje płaskorzeźbiony ornament z motywem liścia palmetowego. Na awersie feretronu usytuowano wizerunek Matki Boskiej Śnieżnej. Obraz uzyskał kształt stojącego prostokąta. W centrum kompozycji przedstawiono frontalnie w półpostaci Matkę Boską z Dzieciątkiem na lewym ramieniu. Maria podtrzymuje małego Jezusa obiema, skrzyżowanymi rękami, trzymając równocześnie w prawej dłoni chustę. Jej głowa została ujęta nieznacznie w trzech czwartych w prawo. Madonna ma pociągłą twarz o jasnej karnacji i mocnych rysach, z wydatnym nosem i pełnych ustach. Ubrana jest w niebieski maforion lamowany złotą taśmą i podbity grynszpanową zielenią. Spod maforionu widać różową suknię. Trzymane przez Madonnę Dzieciątko jest zwrócone w jej stronę w trzech czwartych. Mały Jezus lewą ręka podtrzymuje przy boku księgę Ewangelii. Natomiast nieznacznie usztywnioną i wyciągniętą przed siebie prawą rękę unosi w geście błogosławieństwa. Jezus ma okrągłą twarz o jasnej karnacji, pełnych ustach i rumianych policzkach, okoloną jasnobrązowymi, włosami sięgającymi ramion. Ubrany jest w różowobiałą tunikę lamowaną złocistą taśmą pod szyją i przy rękawach. Spod tuniki widać jego bose stopy. Maria i Jezus na głowie mają złote korony ze sterczynami utworzonymi ze stylizowanych lilii heraldycznych. Głowy obu postaci otaczają świetliste nimby oraz dwanaście gwiazdek. Całość wyobrażono na posrebrzonym tle. Na rewersie umieszczono scenę koronacji Marii na złotym tle. Obraz uzyskał kształt stojącego prostokąta. W centrum kompozycji ukazano klęczącą na obłokach Madonnę pomiędzy widocznym z lewej strony Chrystusem, a Bogiem Ojcem z prawej. Matka Boska została ujęta w trzech czwartych w prawo. Ma lekko pochyloną głowę oraz modlitewnie złożone na piersi ręce. Marię przedstawiono jako młodą dziewczynę z odkrytą głową otoczoną brązowymi, długimu włosami spływającymi na plecy. Jej twarz o jasnej karnacji, okrągłych, rumianych policzkach charkateryzuje prosty nos i wąskie usta. Ubrana jest w różową suknię z dużym dekoltem obszytym złotą taśmą oraz w niebieski płaszcz zsunięty na oba przedramienia. Z prawej strony wyobrażono siędzącego na brązowobiałych obłokach Boga Ojca. Jest to sędziwy starzec ujęty w trzech czwartych w prawo. Prawą ręką podtrzymuję koronę nad głową Marii, a w lewej opartej o widoczny we fragmencie niebieski glob trzyma złote berło. Ma pociągłą twarz z wysokim czołem i jasną karnacją okoloną siwymi włosami i długą brodą. Ubrany jest w grynszapnową tunikę przewiązaną w pasie i przerzucony przez ramiona ochrowy płaszcz podbity jasnym fioletem. Jego głowę ukazno na tle żółtego trójkąta. Z lewej strony Madonny przedstawiono siedzącego na obłokach Chrystusa ujętego w trzech czwartych w prawo z głową widoczną w profilu. Zbawiciel lewą ręką podtrzymuje nad głową Marii złotą koronę, a w prawej drewniany krzyż oparty o ramię. Ma pociągłą twarz o jasnej karnacji, migdałowych oczach, wydatnym nosie i ustach, otoczoną krótką, brązową brodą i włosami spływającymi na plecy. Jego nagi tors z zaznaczoną raną prawego boku okrywa czerwona tkanina przerzucona przez lewe ramię i zasłaniając jego nogi. Ponad koroną trzymaną przez Boga Ojca i Chrystusa widoczna jest gołębica Ducha Świętego.
Zdjęcie nr 2: Feretron tworzy dwustronne pole obrazowe w kształcie stojącego prostokąta, zamknięte w ramę dekorowaną motywem palmetowym, ujęte z trzech stron ornamentalnym, płaskorzeźbionym obramieniem utowrzonym z kwiatów i liści. Obramieni na górnej ramie flankuje owalny medalion monogramem maryjnym na awersie i chrystogramem "IHS" na rewersie. Całość przymocowana jest do prostopadłościennego, wydłużonego i profilowanego postumentu przeprutego po bokach otworami na drążki do noszenia. Dolną krawędź postumentu dekoruje płaskorzeźbiony ornament z motywem liścia palmetowego. Na awersie feretronu usytuowano wizerunek Matki Boskiej Śnieżnej. Obraz uzyskał kształt stojącego prostokąta. W centrum kompozycji przedstawiono frontalnie w półpostaci Matkę Boską z Dzieciątkiem na lewym ramieniu. Maria podtrzymuje małego Jezusa obiema, skrzyżowanymi rękami, trzymając równocześnie w prawej dłoni chustę. Jej głowa została ujęta nieznacznie w trzech czwartych w prawo. Madonna ma pociągłą twarz o jasnej karnacji i mocnych rysach, z wydatnym nosem i pełnych ustach. Ubrana jest w niebieski maforion lamowany złotą taśmą i podbity grynszpanową zielenią. Spod maforionu widać różową suknię. Trzymane przez Madonnę Dzieciątko jest zwrócone w jej stronę w trzech czwartych. Mały Jezus lewą ręka podtrzymuje przy boku księgę Ewangelii. Natomiast nieznacznie usztywnioną i wyciągniętą przed siebie prawą rękę unosi w geście błogosławieństwa. Jezus ma okrągłą twarz o jasnej karnacji, pełnych ustach i rumianych policzkach, okoloną jasnobrązowymi, włosami sięgającymi ramion. Ubrany jest w różowobiałą tunikę lamowaną złocistą taśmą pod szyją i przy rękawach. Spod tuniki widać jego bose stopy. Maria i Jezus na głowie mają złote korony ze sterczynami utworzonymi ze stylizowanych lilii heraldycznych. Głowy obu postaci otaczają świetliste nimby oraz dwanaście gwiazdek. Całość wyobrażono na posrebrzonym tle. Na rewersie umieszczono scenę koronacji Marii na złotym tle. Obraz uzyskał kształt stojącego prostokąta. W centrum kompozycji ukazano klęczącą na obłokach Madonnę pomiędzy widocznym z lewej strony Chrystusem, a Bogiem Ojcem z prawej. Matka Boska została ujęta w trzech czwartych w prawo. Ma lekko pochyloną głowę oraz modlitewnie złożone na piersi ręce. Marię przedstawiono jako młodą dziewczynę z odkrytą głową otoczoną brązowymi, długimu włosami spływającymi na plecy. Jej twarz o jasnej karnacji, okrągłych, rumianych policzkach charkateryzuje prosty nos i wąskie usta. Ubrana jest w różową suknię z dużym dekoltem obszytym złotą taśmą oraz w niebieski płaszcz zsunięty na oba przedramienia. Z prawej strony wyobrażono siędzącego na brązowobiałych obłokach Boga Ojca. Jest to sędziwy starzec ujęty w trzech czwartych w prawo. Prawą ręką podtrzymuję koronę nad głową Marii, a w lewej opartej o widoczny we fragmencie niebieski glob trzyma złote berło. Ma pociągłą twarz z wysokim czołem i jasną karnacją okoloną siwymi włosami i długą brodą. Ubrany jest w grynszapnową tunikę przewiązaną w pasie i przerzucony przez ramiona ochrowy płaszcz podbity jasnym fioletem. Jego głowę ukazno na tle żółtego trójkąta. Z lewej strony Madonny przedstawiono siedzącego na obłokach Chrystusa ujętego w trzech czwartych w prawo z głową widoczną w profilu. Zbawiciel lewą ręką podtrzymuje nad głową Marii złotą koronę, a w prawej drewniany krzyż oparty o ramię. Ma pociągłą twarz o jasnej karnacji, migdałowych oczach, wydatnym nosie i ustach, otoczoną krótką, brązową brodą i włosami spływającymi na plecy. Jego nagi tors z zaznaczoną raną prawego boku okrywa czerwona tkanina przerzucona przez lewe ramię i zasłaniając jego nogi. Ponad koroną trzymaną przez Boga Ojca i Chrystusa widoczna jest gołębica Ducha Świętego.
Zdjęcie nr 3: Feretron tworzy dwustronne pole obrazowe w kształcie stojącego prostokąta, zamknięte w ramę dekorowaną motywem palmetowym, ujęte z trzech stron ornamentalnym, płaskorzeźbionym obramieniem utowrzonym z kwiatów i liści. Obramieni na górnej ramie flankuje owalny medalion monogramem maryjnym na awersie i chrystogramem "IHS" na rewersie. Całość przymocowana jest do prostopadłościennego, wydłużonego i profilowanego postumentu przeprutego po bokach otworami na drążki do noszenia. Dolną krawędź postumentu dekoruje płaskorzeźbiony ornament z motywem liścia palmetowego. Na awersie feretronu usytuowano wizerunek Matki Boskiej Śnieżnej. Obraz uzyskał kształt stojącego prostokąta. W centrum kompozycji przedstawiono frontalnie w półpostaci Matkę Boską z Dzieciątkiem na lewym ramieniu. Maria podtrzymuje małego Jezusa obiema, skrzyżowanymi rękami, trzymając równocześnie w prawej dłoni chustę. Jej głowa została ujęta nieznacznie w trzech czwartych w prawo. Madonna ma pociągłą twarz o jasnej karnacji i mocnych rysach, z wydatnym nosem i pełnych ustach. Ubrana jest w niebieski maforion lamowany złotą taśmą i podbity grynszpanową zielenią. Spod maforionu widać różową suknię. Trzymane przez Madonnę Dzieciątko jest zwrócone w jej stronę w trzech czwartych. Mały Jezus lewą ręka podtrzymuje przy boku księgę Ewangelii. Natomiast nieznacznie usztywnioną i wyciągniętą przed siebie prawą rękę unosi w geście błogosławieństwa. Jezus ma okrągłą twarz o jasnej karnacji, pełnych ustach i rumianych policzkach, okoloną jasnobrązowymi, włosami sięgającymi ramion. Ubrany jest w różowobiałą tunikę lamowaną złocistą taśmą pod szyją i przy rękawach. Spod tuniki widać jego bose stopy. Maria i Jezus na głowie mają złote korony ze sterczynami utworzonymi ze stylizowanych lilii heraldycznych. Głowy obu postaci otaczają świetliste nimby oraz dwanaście gwiazdek. Całość wyobrażono na posrebrzonym tle. Na rewersie umieszczono scenę koronacji Marii na złotym tle. Obraz uzyskał kształt stojącego prostokąta. W centrum kompozycji ukazano klęczącą na obłokach Madonnę pomiędzy widocznym z lewej strony Chrystusem, a Bogiem Ojcem z prawej. Matka Boska została ujęta w trzech czwartych w prawo. Ma lekko pochyloną głowę oraz modlitewnie złożone na piersi ręce. Marię przedstawiono jako młodą dziewczynę z odkrytą głową otoczoną brązowymi, długimu włosami spływającymi na plecy. Jej twarz o jasnej karnacji, okrągłych, rumianych policzkach charkateryzuje prosty nos i wąskie usta. Ubrana jest w różową suknię z dużym dekoltem obszytym złotą taśmą oraz w niebieski płaszcz zsunięty na oba przedramienia. Z prawej strony wyobrażono siędzącego na brązowobiałych obłokach Boga Ojca. Jest to sędziwy starzec ujęty w trzech czwartych w prawo. Prawą ręką podtrzymuję koronę nad głową Marii, a w lewej opartej o widoczny we fragmencie niebieski glob trzyma złote berło. Ma pociągłą twarz z wysokim czołem i jasną karnacją okoloną siwymi włosami i długą brodą. Ubrany jest w grynszapnową tunikę przewiązaną w pasie i przerzucony przez ramiona ochrowy płaszcz podbity jasnym fioletem. Jego głowę ukazno na tle żółtego trójkąta. Z lewej strony Madonny przedstawiono siedzącego na obłokach Chrystusa ujętego w trzech czwartych w prawo z głową widoczną w profilu. Zbawiciel lewą ręką podtrzymuje nad głową Marii złotą koronę, a w prawej drewniany krzyż oparty o ramię. Ma pociągłą twarz o jasnej karnacji, migdałowych oczach, wydatnym nosie i ustach, otoczoną krótką, brązową brodą i włosami spływającymi na plecy. Jego nagi tors z zaznaczoną raną prawego boku okrywa czerwona tkanina przerzucona przez lewe ramię i zasłaniając jego nogi. Ponad koroną trzymaną przez Boga Ojca i Chrystusa widoczna jest gołębica Ducha Świętego.
Zdjęcie nr 4: Feretron tworzy dwustronne pole obrazowe w kształcie stojącego prostokąta, zamknięte w ramę dekorowaną motywem palmetowym, ujęte z trzech stron ornamentalnym, płaskorzeźbionym obramieniem utowrzonym z kwiatów i liści. Obramieni na górnej ramie flankuje owalny medalion monogramem maryjnym na awersie i chrystogramem "IHS" na rewersie. Całość przymocowana jest do prostopadłościennego, wydłużonego i profilowanego postumentu przeprutego po bokach otworami na drążki do noszenia. Dolną krawędź postumentu dekoruje płaskorzeźbiony ornament z motywem liścia palmetowego. Na awersie feretronu usytuowano wizerunek Matki Boskiej Śnieżnej. Obraz uzyskał kształt stojącego prostokąta. W centrum kompozycji przedstawiono frontalnie w półpostaci Matkę Boską z Dzieciątkiem na lewym ramieniu. Maria podtrzymuje małego Jezusa obiema, skrzyżowanymi rękami, trzymając równocześnie w prawej dłoni chustę. Jej głowa została ujęta nieznacznie w trzech czwartych w prawo. Madonna ma pociągłą twarz o jasnej karnacji i mocnych rysach, z wydatnym nosem i pełnych ustach. Ubrana jest w niebieski maforion lamowany złotą taśmą i podbity grynszpanową zielenią. Spod maforionu widać różową suknię. Trzymane przez Madonnę Dzieciątko jest zwrócone w jej stronę w trzech czwartych. Mały Jezus lewą ręka podtrzymuje przy boku księgę Ewangelii. Natomiast nieznacznie usztywnioną i wyciągniętą przed siebie prawą rękę unosi w geście błogosławieństwa. Jezus ma okrągłą twarz o jasnej karnacji, pełnych ustach i rumianych policzkach, okoloną jasnobrązowymi, włosami sięgającymi ramion. Ubrany jest w różowobiałą tunikę lamowaną złocistą taśmą pod szyją i przy rękawach. Spod tuniki widać jego bose stopy. Maria i Jezus na głowie mają złote korony ze sterczynami utworzonymi ze stylizowanych lilii heraldycznych. Głowy obu postaci otaczają świetliste nimby oraz dwanaście gwiazdek. Całość wyobrażono na posrebrzonym tle. Na rewersie umieszczono scenę koronacji Marii na złotym tle. Obraz uzyskał kształt stojącego prostokąta. W centrum kompozycji ukazano klęczącą na obłokach Madonnę pomiędzy widocznym z lewej strony Chrystusem, a Bogiem Ojcem z prawej. Matka Boska została ujęta w trzech czwartych w prawo. Ma lekko pochyloną głowę oraz modlitewnie złożone na piersi ręce. Marię przedstawiono jako młodą dziewczynę z odkrytą głową otoczoną brązowymi, długimu włosami spływającymi na plecy. Jej twarz o jasnej karnacji, okrągłych, rumianych policzkach charkateryzuje prosty nos i wąskie usta. Ubrana jest w różową suknię z dużym dekoltem obszytym złotą taśmą oraz w niebieski płaszcz zsunięty na oba przedramienia. Z prawej strony wyobrażono siędzącego na brązowobiałych obłokach Boga Ojca. Jest to sędziwy starzec ujęty w trzech czwartych w prawo. Prawą ręką podtrzymuję koronę nad głową Marii, a w lewej opartej o widoczny we fragmencie niebieski glob trzyma złote berło. Ma pociągłą twarz z wysokim czołem i jasną karnacją okoloną siwymi włosami i długą brodą. Ubrany jest w grynszapnową tunikę przewiązaną w pasie i przerzucony przez ramiona ochrowy płaszcz podbity jasnym fioletem. Jego głowę ukazno na tle żółtego trójkąta. Z lewej strony Madonny przedstawiono siedzącego na obłokach Chrystusa ujętego w trzech czwartych w prawo z głową widoczną w profilu. Zbawiciel lewą ręką podtrzymuje nad głową Marii złotą koronę, a w prawej drewniany krzyż oparty o ramię. Ma pociągłą twarz o jasnej karnacji, migdałowych oczach, wydatnym nosie i ustach, otoczoną krótką, brązową brodą i włosami spływającymi na plecy. Jego nagi tors z zaznaczoną raną prawego boku okrywa czerwona tkanina przerzucona przez lewe ramię i zasłaniając jego nogi. Ponad koroną trzymaną przez Boga Ojca i Chrystusa widoczna jest gołębica Ducha Świętego.
Zdjęcie nr 5: Feretron tworzy dwustronne pole obrazowe w kształcie stojącego prostokąta, zamknięte w ramę dekorowaną motywem palmetowym, ujęte z trzech stron ornamentalnym, płaskorzeźbionym obramieniem utowrzonym z kwiatów i liści. Obramieni na górnej ramie flankuje owalny medalion monogramem maryjnym na awersie i chrystogramem "IHS" na rewersie. Całość przymocowana jest do prostopadłościennego, wydłużonego i profilowanego postumentu przeprutego po bokach otworami na drążki do noszenia. Dolną krawędź postumentu dekoruje płaskorzeźbiony ornament z motywem liścia palmetowego. Na awersie feretronu usytuowano wizerunek Matki Boskiej Śnieżnej. Obraz uzyskał kształt stojącego prostokąta. W centrum kompozycji przedstawiono frontalnie w półpostaci Matkę Boską z Dzieciątkiem na lewym ramieniu. Maria podtrzymuje małego Jezusa obiema, skrzyżowanymi rękami, trzymając równocześnie w prawej dłoni chustę. Jej głowa została ujęta nieznacznie w trzech czwartych w prawo. Madonna ma pociągłą twarz o jasnej karnacji i mocnych rysach, z wydatnym nosem i pełnych ustach. Ubrana jest w niebieski maforion lamowany złotą taśmą i podbity grynszpanową zielenią. Spod maforionu widać różową suknię. Trzymane przez Madonnę Dzieciątko jest zwrócone w jej stronę w trzech czwartych. Mały Jezus lewą ręka podtrzymuje przy boku księgę Ewangelii. Natomiast nieznacznie usztywnioną i wyciągniętą przed siebie prawą rękę unosi w geście błogosławieństwa. Jezus ma okrągłą twarz o jasnej karnacji, pełnych ustach i rumianych policzkach, okoloną jasnobrązowymi, włosami sięgającymi ramion. Ubrany jest w różowobiałą tunikę lamowaną złocistą taśmą pod szyją i przy rękawach. Spod tuniki widać jego bose stopy. Maria i Jezus na głowie mają złote korony ze sterczynami utworzonymi ze stylizowanych lilii heraldycznych. Głowy obu postaci otaczają świetliste nimby oraz dwanaście gwiazdek. Całość wyobrażono na posrebrzonym tle. Na rewersie umieszczono scenę koronacji Marii na złotym tle. Obraz uzyskał kształt stojącego prostokąta. W centrum kompozycji ukazano klęczącą na obłokach Madonnę pomiędzy widocznym z lewej strony Chrystusem, a Bogiem Ojcem z prawej. Matka Boska została ujęta w trzech czwartych w prawo. Ma lekko pochyloną głowę oraz modlitewnie złożone na piersi ręce. Marię przedstawiono jako młodą dziewczynę z odkrytą głową otoczoną brązowymi, długimu włosami spływającymi na plecy. Jej twarz o jasnej karnacji, okrągłych, rumianych policzkach charkateryzuje prosty nos i wąskie usta. Ubrana jest w różową suknię z dużym dekoltem obszytym złotą taśmą oraz w niebieski płaszcz zsunięty na oba przedramienia. Z prawej strony wyobrażono siędzącego na brązowobiałych obłokach Boga Ojca. Jest to sędziwy starzec ujęty w trzech czwartych w prawo. Prawą ręką podtrzymuję koronę nad głową Marii, a w lewej opartej o widoczny we fragmencie niebieski glob trzyma złote berło. Ma pociągłą twarz z wysokim czołem i jasną karnacją okoloną siwymi włosami i długą brodą. Ubrany jest w grynszapnową tunikę przewiązaną w pasie i przerzucony przez ramiona ochrowy płaszcz podbity jasnym fioletem. Jego głowę ukazno na tle żółtego trójkąta. Z lewej strony Madonny przedstawiono siedzącego na obłokach Chrystusa ujętego w trzech czwartych w prawo z głową widoczną w profilu. Zbawiciel lewą ręką podtrzymuje nad głową Marii złotą koronę, a w prawej drewniany krzyż oparty o ramię. Ma pociągłą twarz o jasnej karnacji, migdałowych oczach, wydatnym nosie i ustach, otoczoną krótką, brązową brodą i włosami spływającymi na plecy. Jego nagi tors z zaznaczoną raną prawego boku okrywa czerwona tkanina przerzucona przez lewe ramię i zasłaniając jego nogi. Ponad koroną trzymaną przez Boga Ojca i Chrystusa widoczna jest gołębica Ducha Świętego.
Zdjęcie nr 6: Feretron tworzy dwustronne pole obrazowe w kształcie stojącego prostokąta, zamknięte w ramę dekorowaną motywem palmetowym, ujęte z trzech stron ornamentalnym, płaskorzeźbionym obramieniem utowrzonym z kwiatów i liści. Obramieni na górnej ramie flankuje owalny medalion monogramem maryjnym na awersie i chrystogramem "IHS" na rewersie. Całość przymocowana jest do prostopadłościennego, wydłużonego i profilowanego postumentu przeprutego po bokach otworami na drążki do noszenia. Dolną krawędź postumentu dekoruje płaskorzeźbiony ornament z motywem liścia palmetowego. Na awersie feretronu usytuowano wizerunek Matki Boskiej Śnieżnej. Obraz uzyskał kształt stojącego prostokąta. W centrum kompozycji przedstawiono frontalnie w półpostaci Matkę Boską z Dzieciątkiem na lewym ramieniu. Maria podtrzymuje małego Jezusa obiema, skrzyżowanymi rękami, trzymając równocześnie w prawej dłoni chustę. Jej głowa została ujęta nieznacznie w trzech czwartych w prawo. Madonna ma pociągłą twarz o jasnej karnacji i mocnych rysach, z wydatnym nosem i pełnych ustach. Ubrana jest w niebieski maforion lamowany złotą taśmą i podbity grynszpanową zielenią. Spod maforionu widać różową suknię. Trzymane przez Madonnę Dzieciątko jest zwrócone w jej stronę w trzech czwartych. Mały Jezus lewą ręka podtrzymuje przy boku księgę Ewangelii. Natomiast nieznacznie usztywnioną i wyciągniętą przed siebie prawą rękę unosi w geście błogosławieństwa. Jezus ma okrągłą twarz o jasnej karnacji, pełnych ustach i rumianych policzkach, okoloną jasnobrązowymi, włosami sięgającymi ramion. Ubrany jest w różowobiałą tunikę lamowaną złocistą taśmą pod szyją i przy rękawach. Spod tuniki widać jego bose stopy. Maria i Jezus na głowie mają złote korony ze sterczynami utworzonymi ze stylizowanych lilii heraldycznych. Głowy obu postaci otaczają świetliste nimby oraz dwanaście gwiazdek. Całość wyobrażono na posrebrzonym tle. Na rewersie umieszczono scenę koronacji Marii na złotym tle. Obraz uzyskał kształt stojącego prostokąta. W centrum kompozycji ukazano klęczącą na obłokach Madonnę pomiędzy widocznym z lewej strony Chrystusem, a Bogiem Ojcem z prawej. Matka Boska została ujęta w trzech czwartych w prawo. Ma lekko pochyloną głowę oraz modlitewnie złożone na piersi ręce. Marię przedstawiono jako młodą dziewczynę z odkrytą głową otoczoną brązowymi, długimu włosami spływającymi na plecy. Jej twarz o jasnej karnacji, okrągłych, rumianych policzkach charkateryzuje prosty nos i wąskie usta. Ubrana jest w różową suknię z dużym dekoltem obszytym złotą taśmą oraz w niebieski płaszcz zsunięty na oba przedramienia. Z prawej strony wyobrażono siędzącego na brązowobiałych obłokach Boga Ojca. Jest to sędziwy starzec ujęty w trzech czwartych w prawo. Prawą ręką podtrzymuję koronę nad głową Marii, a w lewej opartej o widoczny we fragmencie niebieski glob trzyma złote berło. Ma pociągłą twarz z wysokim czołem i jasną karnacją okoloną siwymi włosami i długą brodą. Ubrany jest w grynszapnową tunikę przewiązaną w pasie i przerzucony przez ramiona ochrowy płaszcz podbity jasnym fioletem. Jego głowę ukazno na tle żółtego trójkąta. Z lewej strony Madonny przedstawiono siedzącego na obłokach Chrystusa ujętego w trzech czwartych w prawo z głową widoczną w profilu. Zbawiciel lewą ręką podtrzymuje nad głową Marii złotą koronę, a w prawej drewniany krzyż oparty o ramię. Ma pociągłą twarz o jasnej karnacji, migdałowych oczach, wydatnym nosie i ustach, otoczoną krótką, brązową brodą i włosami spływającymi na plecy. Jego nagi tors z zaznaczoną raną prawego boku okrywa czerwona tkanina przerzucona przez lewe ramię i zasłaniając jego nogi. Ponad koroną trzymaną przez Boga Ojca i Chrystusa widoczna jest gołębica Ducha Świętego.
Zdjęcie nr 7: Feretron tworzy dwustronne pole obrazowe w kształcie stojącego prostokąta, zamknięte w ramę dekorowaną motywem palmetowym, ujęte z trzech stron ornamentalnym, płaskorzeźbionym obramieniem utowrzonym z kwiatów i liści. Obramieni na górnej ramie flankuje owalny medalion monogramem maryjnym na awersie i chrystogramem "IHS" na rewersie. Całość przymocowana jest do prostopadłościennego, wydłużonego i profilowanego postumentu przeprutego po bokach otworami na drążki do noszenia. Dolną krawędź postumentu dekoruje płaskorzeźbiony ornament z motywem liścia palmetowego. Na awersie feretronu usytuowano wizerunek Matki Boskiej Śnieżnej. Obraz uzyskał kształt stojącego prostokąta. W centrum kompozycji przedstawiono frontalnie w półpostaci Matkę Boską z Dzieciątkiem na lewym ramieniu. Maria podtrzymuje małego Jezusa obiema, skrzyżowanymi rękami, trzymając równocześnie w prawej dłoni chustę. Jej głowa została ujęta nieznacznie w trzech czwartych w prawo. Madonna ma pociągłą twarz o jasnej karnacji i mocnych rysach, z wydatnym nosem i pełnych ustach. Ubrana jest w niebieski maforion lamowany złotą taśmą i podbity grynszpanową zielenią. Spod maforionu widać różową suknię. Trzymane przez Madonnę Dzieciątko jest zwrócone w jej stronę w trzech czwartych. Mały Jezus lewą ręka podtrzymuje przy boku księgę Ewangelii. Natomiast nieznacznie usztywnioną i wyciągniętą przed siebie prawą rękę unosi w geście błogosławieństwa. Jezus ma okrągłą twarz o jasnej karnacji, pełnych ustach i rumianych policzkach, okoloną jasnobrązowymi, włosami sięgającymi ramion. Ubrany jest w różowobiałą tunikę lamowaną złocistą taśmą pod szyją i przy rękawach. Spod tuniki widać jego bose stopy. Maria i Jezus na głowie mają złote korony ze sterczynami utworzonymi ze stylizowanych lilii heraldycznych. Głowy obu postaci otaczają świetliste nimby oraz dwanaście gwiazdek. Całość wyobrażono na posrebrzonym tle. Na rewersie umieszczono scenę koronacji Marii na złotym tle. Obraz uzyskał kształt stojącego prostokąta. W centrum kompozycji ukazano klęczącą na obłokach Madonnę pomiędzy widocznym z lewej strony Chrystusem, a Bogiem Ojcem z prawej. Matka Boska została ujęta w trzech czwartych w prawo. Ma lekko pochyloną głowę oraz modlitewnie złożone na piersi ręce. Marię przedstawiono jako młodą dziewczynę z odkrytą głową otoczoną brązowymi, długimu włosami spływającymi na plecy. Jej twarz o jasnej karnacji, okrągłych, rumianych policzkach charkateryzuje prosty nos i wąskie usta. Ubrana jest w różową suknię z dużym dekoltem obszytym złotą taśmą oraz w niebieski płaszcz zsunięty na oba przedramienia. Z prawej strony wyobrażono siędzącego na brązowobiałych obłokach Boga Ojca. Jest to sędziwy starzec ujęty w trzech czwartych w prawo. Prawą ręką podtrzymuję koronę nad głową Marii, a w lewej opartej o widoczny we fragmencie niebieski glob trzyma złote berło. Ma pociągłą twarz z wysokim czołem i jasną karnacją okoloną siwymi włosami i długą brodą. Ubrany jest w grynszapnową tunikę przewiązaną w pasie i przerzucony przez ramiona ochrowy płaszcz podbity jasnym fioletem. Jego głowę ukazno na tle żółtego trójkąta. Z lewej strony Madonny przedstawiono siedzącego na obłokach Chrystusa ujętego w trzech czwartych w prawo z głową widoczną w profilu. Zbawiciel lewą ręką podtrzymuje nad głową Marii złotą koronę, a w prawej drewniany krzyż oparty o ramię. Ma pociągłą twarz o jasnej karnacji, migdałowych oczach, wydatnym nosie i ustach, otoczoną krótką, brązową brodą i włosami spływającymi na plecy. Jego nagi tors z zaznaczoną raną prawego boku okrywa czerwona tkanina przerzucona przez lewe ramię i zasłaniając jego nogi. Ponad koroną trzymaną przez Boga Ojca i Chrystusa widoczna jest gołębica Ducha Świętego.

feretron z obrazami Matki Boskiej z Dzieciątiem i Koronacji Marii

Województwo
MAŁOPOLSKIE
Powiat
oświęcimski
Gmina
Brzeszcze
Miejscowość
Brzeszcze
Metropolia
Krakowska
Diecezja
Bielsko-Żywiecka
Parafia
Św. Urbana
Miejsce przechowywania
Kaplica boczna południowa
Identyfikator
DZIELO/24032
Kategoria
feretron
Ilość
1
Czas powstania
koniec XIX wieku
Fundator
Bractwo Różańca świętego
Miejsce (państwo, miasto, region geograficzny)
Małopolska
Technika i materiał
olej na płótnie, drewno, techniki snycerskie i stolarskie, złocenie
Wymiary podstawowe
szerokość – 133 cm
wysokość – 164 cm
Autor noty katalogowej
ks. Szymon Tracz
Uznanie autorstwa-Użycie niekomercyjne 4.0

Dzieje zabytku

Feretron zoastał ufundowany pod koniec XIX wieku przez parafialne Bractwo Różańca świętego dla uświetnienia procesji.

Opis

Feretron tworzy dwustronne pole obrazowe w kształcie stojącego prostokąta, zamknięte w ramę dekorowaną motywem palmetowym, ujęte z trzech stron ornamentalnym, płaskorzeźbionym obramieniem utowrzonym z kwiatów i liści. Obramieni na górnej ramie flankuje owalny medalion monogramem maryjnym na awersie i chrystogramem "IHS" na rewersie. Całość przymocowana jest do prostopadłościennego, wydłużonego i profilowanego postumentu przeprutego po bokach otworami na drążki do noszenia. Dolną krawędź postumentu dekoruje płaskorzeźbiony ornament z motywem liścia palmetowego. Na awersie feretronu usytuowano wizerunek Matki Boskiej Śnieżnej. Obraz uzyskał kształt stojącego prostokąta. W centrum kompozycji przedstawiono frontalnie w półpostaci Matkę Boską z Dzieciątkiem na lewym ramieniu. Maria podtrzymuje małego Jezusa obiema, skrzyżowanymi rękami, trzymając równocześnie w prawej dłoni chustę. Jej głowa została ujęta nieznacznie w trzech czwartych w prawo. Madonna ma pociągłą twarz o jasnej karnacji i mocnych rysach, z wydatnym nosem i pełnych ustach. Ubrana jest w niebieski maforion lamowany złotą taśmą i podbity grynszpanową zielenią. Spod maforionu widać różową suknię. Trzymane przez Madonnę Dzieciątko jest zwrócone w jej stronę w trzech czwartych. Mały Jezus lewą ręka podtrzymuje przy boku księgę Ewangelii. Natomiast nieznacznie usztywnioną i wyciągniętą przed siebie prawą rękę unosi w geście błogosławieństwa. Jezus ma okrągłą twarz o jasnej karnacji, pełnych ustach i rumianych policzkach, okoloną jasnobrązowymi, włosami sięgającymi ramion. Ubrany jest w różowobiałą tunikę lamowaną złocistą taśmą pod szyją i przy rękawach. Spod tuniki widać jego bose stopy. Maria i Jezus na głowie mają złote korony ze sterczynami utworzonymi ze stylizowanych lilii heraldycznych. Głowy obu postaci otaczają świetliste nimby oraz dwanaście gwiazdek. Całość wyobrażono na posrebrzonym tle. Na rewersie umieszczono scenę koronacji Marii na złotym tle. Obraz uzyskał kształt stojącego prostokąta. W centrum kompozycji ukazano klęczącą na obłokach Madonnę pomiędzy widocznym z lewej strony Chrystusem, a Bogiem Ojcem z prawej. Matka Boska została ujęta w trzech czwartych w prawo. Ma lekko pochyloną głowę oraz modlitewnie złożone na piersi ręce. Marię przedstawiono jako młodą dziewczynę z odkrytą głową otoczoną brązowymi, długimu włosami spływającymi na plecy. Jej twarz o jasnej karnacji, okrągłych, rumianych policzkach charkateryzuje prosty nos i wąskie usta. Ubrana jest w różową suknię z dużym dekoltem obszytym złotą taśmą oraz w niebieski płaszcz zsunięty na oba przedramienia. Z prawej strony wyobrażono siędzącego na brązowobiałych obłokach Boga Ojca. Jest to sędziwy starzec ujęty w trzech czwartych w prawo. Prawą ręką podtrzymuję koronę nad głową Marii, a w lewej opartej o widoczny we fragmencie niebieski glob trzyma złote berło. Ma pociągłą twarz z wysokim czołem i jasną karnacją okoloną siwymi włosami i długą brodą. Ubrany jest w grynszapnową tunikę przewiązaną w pasie i przerzucony przez ramiona ochrowy płaszcz podbity jasnym fioletem. Jego głowę ukazno na tle żółtego trójkąta. Z lewej strony Madonny przedstawiono siedzącego na obłokach Chrystusa ujętego w trzech czwartych w prawo z głową widoczną w profilu. Zbawiciel lewą ręką podtrzymuje nad głową Marii złotą koronę, a w prawej drewniany krzyż oparty o ramię. Ma pociągłą twarz o jasnej karnacji, migdałowych oczach, wydatnym nosie i ustach, otoczoną krótką, brązową brodą i włosami spływającymi na plecy. Jego nagi tors z zaznaczoną raną prawego boku okrywa czerwona tkanina przerzucona przez lewe ramię i zasłaniając jego nogi. Ponad koroną trzymaną przez Boga Ojca i Chrystusa widoczna jest gołębica Ducha Świętego.

Zarys problematyki artystycznej

Przedstawiony na awersie feretronu wizerunek stanowi kopię obrazu Matki Boskiej Śnieżnej – Salus Populi Romani (117x79 cm) z VI wieku przechowywanego w Cappella Paolina w Bazylice Santa Maria Maggiore w Rzymie. Obraz czczony jest w Wiecznym Mieście od VIII wieku. Kult Matki Boskiej Śnieżnej w sposób szczególny został rozpropagowany na obszarze Rzeczypospolitej Obojga Narodów po Soborze Trydenckim (1545-1563). W Polsce na mocy postanowień synodów biskupich można było malować obrazy Matki Boskiej z Dzieciątkiem wzorując się albo na obrazie częstochowskim albo na rzymskim wizerunku Matki Boskiej Śnieżnej. Typ tego wizerunku był wykorzystywany najczęściej, jak to się stało w Brzeszczach, do przedstawień Matki Boskiej Różańcowej lub Matki Boskiej Szkaplerznej. Szczególnymi propagatorami tego wizerunku byli jezuici. Kopie rzymskiego obrazu powstawały przede wszystkim w oparciu o grafiki np. powstałe w flamandzkim warsztacie rodziny Wierixów – ojca Antoniego i jego trzech synów: Jana (ok. 1549 – po 1615), Antoniego (1552-1624) i Hieronima (ok. 1553-1619). W tym typie namalowano bardzo wiele wizerunków maryjnych, które do dziś cieszą się kultem, np. Matka Boska Świętolipska (mal. Bartłomiej Pens, 1640), Matka Boska Leżańska, Matka Boska z klasztoru karmelitów w Czernej pod Krakowem lub też łaskami słynący wizerunek Matki Boskiej Różańcowej w kościele dominikanów w Krakowie. Wiele tego rodzaju obrazów powstało na Kresach Wschodnich dawnej Rzeczypospolitej oraz na Podbeskidziu, czego przykładem są np. obrazy w Jawiszowicach (druga połowa XVIII wieku lub w Głębowicach (połowa XIX wieku). Podobnie i wizerunek kornoacji Marii wywodzi się z popularnych wzorów graficznych oraz licznych obrazów, by przywołać koronacje Marii z ok. połowy XVII wieku autorstwa Łukasza Apanowicza w kościele parafialnym w Głębowicach.

Stan zachowania / Prace konserwatorskie

Dobry. Ostatnią konserwację przeprowadzono w drugiej dekadzie XXI wieku.

Literatura

Szyszka, Dzieje parafii Brzeszcze, Brzeszcze 1996
Kalendariu parafii św. Urbana w Brzeszczach, Brzeszcze 2004
Katalog zabytków sztuki w Polsce, t. 1, Województwo krakowskie, red. J. Szablowski, Warszawa 1953, s. 462, 492;
T. Chrzanowski, M. Kornecki, Sztuka Ziemi Krakowskiej, Kraków 1982, s. 431, il. 268;
P. Skubiszewski, Sztuka Europy łacińskiej od VI do IX wieku, Lublin 2001, s. 48;
H. Belting, Obraz i kult. Historia obrazu przed epoką sztuki, Gdańsk 2010, s. 79-86;
I. Platowska-Sapetowa, Obraz Matki Boskiej Śnieżnej Królowej Rodzin z Kolegiaty w Jarosławiu, Jarosław-Łańcut 2012, s. 35-51;
Zabytki sztuki w Polsce. Małopolska, red. S. Brzezicki, J. Wolańska, Warszawa 2016, s. 1094;
R. Kalinowski, Ecclesia Sancti Martini Jawiszowice, Kraków 2017, s. 83, il. s. 82.

Streszczenie

Feretron zoastał ufundowany pod koniec XIX wieku przez parafialne Bractwo Różańca świętego dla uświetnienia procesji. Na awersie przedstawiono Matkę Boską Różańcową w typie Matki Boskiej Śnieżnej, a na rewersie Koronację Marii.

Inne dzieła z tego miejsca

Zdjęcie nr 1: Przyścienna, wisząca ambona składa się z kosza i prowadzących do niego jednobiegowych schodów z balustradą, zaplecka oraz baldachimu. Wieloboczny kosz ustawiono na profilowanym, łamanym cokole. Poniżej widoczne jest podwieszenie utworzone ze zmniejszających się profilów układających się w spłaszczony stożek. Boki kosza artykułowano za pomocą diagonalnie ustawionych filarków na cokolikach podtrzymujących imposty z profilowanym i łamanym belkowaniem. Trzony filarków ozdobiono prostokątnymi płycinami z rozetą w środku. Płaszczyzny pomiędzy filarkami udekorowano prostokątnymi płycinami obwiedzionymi obramieniami z wolich oczu z geometryzowanym, płaskorzeźbionym ornamentem roślinno-kwiatowym w polu. Płyciny pomiędzy impostami przy górnych krawędziach ozdobiono ornamentem kostkowym. Zaplecek ambony ujęto dwoma pilastrami o płaskich głowicach zdobionych motywem stylizowanych liści. Trzony pilastrów przedzielono na środku medalionem z rozetą i dwiema palmetami. Pomiędzy pilastrami umieszczono pole obrazowe w kształcie wydłużonego prostokąta o ściętych narożach w części górnej. W polu znajduje się obraz z całopostaciowym przedstawieniem Chrystusa jako Dobrego Pasterza. Ponad zapleckiem zawieszono wieloboczny baldachim utworzony z łamanego, profilowanego belkowania i podwieszonego lambrekinu, zwieńczony wielobocznymi spływami, na szczycie których umieszczono na poduszce zamkniętą księgę, a za nią na obłokach w otoczeniu promieni dwie tablice Dekalogu. Strukturę architektoniczną ambony polichromowano w kolorze opalizującej zieleni, profile, ornamenty wyzłocona, a tablice Dekalogu i obłoki posrebrzono.
ambona
ambona
Zdjęcie nr 1: Feretron tworzy dwustronne pole obrazowe w kształcie stojącego prostokąta, zamknięte w ramę dekorowaną motywem palmetowym, ujęte z trzech stron ornamentalnym, płaskorzeźbionym obramieniem utworzonym ze stylizowanej wici roślinnej. Obramieni na górnej ramie flankuje owalny medalion z monogramem maryjnym na awersie i chrystogramem "IHS" na rewersie. Całość przymocowana jest do prostopadłościennego, wydłużonego i profilowanego postumentu przeprutego po bokach otworami na drążki do noszenia. Pomiędzy nimi umiejscowiono niewielki ornament roślinny. W centrum kompozycji, w obrazie z Matką Boską Pocieszenia, ukazano siedzącą frontalnie na brązowo-białych obłokach Madonnę z Dzieciątkiem. Maryja ma lekko pochyloną głowę w lewo, ujętą w trzech czwartych. Lewą ręką podtrzymuje siedzącego na jej kolanach małego Jezusa, w prawej, uniesionej i zgiętej w łokciu trzyma brązowy pasek. Madonna ma owalną twarz okoloną brązowymi włosami, wysokie czoło, wydatny, prosty nos i usta. Jej spojrzenie skierowane jest przed siebie. Ma odsłoniętą głowę z długimi, brązowymi włosami spływającymi na ramiona. Na głowie ma złotą, zamknietą koronę z krzyżykiem. Ubrana jest w suknię i płaszcz narzucony na ramiona i częściowo okrywający połą jej kolana. Głowę Marii otaczają złote promienie. Siedzące na jej kolanach Dzieciątko zostało ukazane frontalnie. Jezus w opuszczonej, lewej ręce trzyma pasek, natomiast wyciągniętą prawą błogosławi. Ma owalną twarz z wysokim czołem, rumiane policzki, wydatny nos i usta. Jego spojrzenie skierowane jest w stronę widza. Na głowie ma krótkie, jasnobrązowe włosy odsłaniające lewe ucho. Ubrany jest w luźną tunikę, spod której widać bosą stopę. Po bokach Matki Boskiej na jasnoochrowo-brązowym tle ukazano w rzędach po pięć uskrzydlonych główek anielskich. Poniżej Madonny z lewej strony obrazu klęczy św. Augustyn, a z prawej św. Monika. Oboje zostali ujęci w trzech czwartych. Augustyn w zakonnej kukuli z pastorałem w prawej ręce trzyma otrzymanym od Marii pasek w wyciągniętej lewej. Jest to starszy mężczyzna o twarzy z jasną karnacją, wydatnym nosie i ustach otoczoną krótkimi włosami z wyciętą tonsurą i podobnym zarostem. Z jego lewej strony przy kolanach leży mitra biskupia i zamknięta księga. Z kolei św. Monika ujęta została klęcząc w profilu w lewo. Ma pociągłą twarz o jasnej karnacji, z drobnym nosem i ustami. Jej głowę okrywa chusta spływająca na obfitą suknię. Na obrazie partie szat wszystkich przedstawionych osób oraz skrzydła anielskich główek i atrybuty św. Augustyna okrywają złocone i srebrzone sukienki wotywne, odsłaniające tylko partie twarzy i dłoni. Także wokół Madonny umieszczono ostro zakończone i profilowane złocone promienie. Na rewersie w polu obrazowym feretronu ukazano Matkę Boską Różańcową w otoczeniu tajemnic różańcowych. W centrum kompozycji na jasnym tle przedstawiono stojącą Madonnę z Dzieciątkiem, która depcze węża. Ujęta frontalnie w kontrapoście Maria obiema rękami podtrzymuje na prawym ramieniu Dzieciątko. Ma owalną twarz o jasnej karnacji, prostym nosie i wąskich ustach, o spojrzeniu skierowanym na widza. Ubrana jest w maforion odsłaniający spodnią suknię. Matka Boska stoi na półksiężycu depcząc węża trzymającego w paszczy jabłko. Trzymane przez nią Dzieciątko ujęto w trzech czwartych w prawo. Prawą ręką zdaje się błogosławić lewą wyciąga w stronę twarzy matki. Jezus ma pucułowatą twarz o jasnej karnacji i rumianych policzkach z drobnym nosem i ustami. Jego głowę otaczają krótkie, brązowe włosy odsłaniające lewe ucho. Mały Jezus ubrany jest w tunikę przepasaną w pasie. Szaty Marii i Dzieciątka przykrywa wotywna, złocona sukienka powtarzająca zapewne układ malowanych draperii. Ponad głową Madonny dwóch aniołów unosi zamkniętą koronę, trzymając w dłoniach lilie. Także ich szaty oraz korona pokryte są złoconymi sukienkami wotywnymi. Wokół Matki Boskiej rozmieszczono owalne medaliony malowane w piętnaście tajemnic Różańca świętego z podpisami każdego przedstawienia. Ich narracja rozpoczyna się nad głową Madonny. Każda ze scen oparta jest o kilkuosobową kompozycję. Idąc w lewo namalowano: Zwiastowanie Marii, Nawiedzenie św. Elżbiety, Boże Narodzenie, Ofiarowanie w świątyni, Znalezienie w świątyni, Modlitwa w Ogrójcu, Biczowanie, Cierniem ukoronowanie, Niesienie krzyża, Ukrzyżowanie, Zmartwychwstanie, Wniebowstąpienie, Zesłanie Ducha Świętego, Wniebowzięcie Marii, Ukoronowanie Marii w niebie. Pomiędzy medalionami namalowano czerwone róże, a wszystkie medaliony obramienia ciemny różaniec, zakończony krzyżykiem widocznym na osi kompozycji.
feretron
feretron z obrazami Matki Boskiej Pocieszenia i Matki Boskiej Różańcowej
Zdjęcie nr 1: Feretron tworzy dwustronne pole obrazowe w kształcie stojącego prostokąta, zamknięte w ramę dekorowaną motywem palmetowym, ujęte z trzech stron fazowanymi listwami. Górną listwę udekorowano ażurowym, złoconym ornamentem utworzonym ze stylizowanej wici roślinnej flankującej owalny medalion z chrystogramem "IHS" na awersie i monogramem maryjnym na rewersie, zwieńczonym krzyżem. Całość przymocowana jest do prostopadłościennego, wydłużonego i profilowanego postumentu przeprutego po bokach otworami na drążki do noszenia. Dolną krawędź postumentu dekoruje płaskorzeźbiony ornament z motywem liścia palmetowego. Na awersie umieszczono obraz w kształcie stojącego prostokąta z przedstawieniem Najświętszego Serca Pana Jezusa. Zbawiciel został ukazany frontalnie w dwóch trzecich postaci. Jezus by móc ukazać swoje Boskie Serce rozsuwa na piersi obiema przebitymi rękami tunikę. Płonące serce ściśnięte korona cierniową otaczają złociste promienie. Z rany oraz u góry serca widać wydobywające się płomienie. Twarz Chrystusa o jasnej karnacji i rumianych policzkach jest pociągła. Otaczają je długie brązowe włosy spływające puklami na ramiona oraz brązowa, krótka broda. Charakteryzuje się ona wysokim czołem, długim, wąskim nosem i wydatnymi ustami. Chrystus szeroko otwartymi niebieskimi oczami wpatruje się w widza. Jego głowę otaczają złociste promienie. Ubrany jest w luźną, tunikę przewiązaną w pasie szarfą i narzucony na ramiona płaszcz, którego prawa poła przerzucona jest przez prawe przedramię. Zbawiciel został ukazany na jasnobrązowym tle. Partie szat przykrywa drewniana, złocona sukienka zdobiona w wypukłe kwiatuszki. Podobnie i namalowane promienie przykryto złoconymi, profilowanymi promieniami ostro zakończonymi w jaskółczy ogon. Na rewersie pola obrazowego feretronu umieszczono wizerunek Matki Boskiej Częstochowskiej. Madonna została ukazana frontalnie w półpostaci. Prawą ręką wskazuje na trzymane na lewym ramieniu Dzieciątko Jezus. Jej podłużną twarz o ciemnej karnacji charakteryzuje wydatny, prosty nos, migdałowe oczy, mięsiste usta oraz dwa równoległe cięcia widoczne na prawym policzku. Na głowie ma maforion lamowany taśmą z klejnotami, odsłaniający fragment sukni na piersi oraz prawy jej rękaw. Maria ma na głowie wysoką koronę o obłych sterczynach dekorowaną imitacją pereł oraz kamieni szlachetnych. Dzieciątko zostało ujęte w trzech czwartych z głową zwróconą w lewą stronę. Prawą rękę wznosi w geście błogosławieństwa, w lewej natomiast trzyma gruby kodeks Ewangelii. Mały Jezus ma owalną twarz o ciemnej karnacji. Widoczny jest wydatny nos i usta oraz szeroko otwarte oczy. Ma na sobie tunikę lamowaną taśmą z klejnotami. Głowę Chrystusa wieńczy wysoka korona, kształtem i dekoracją zbliżona do korony Madonny. Głowy postaci otaczają zębate nimby wpisane w okręgi, poszerzone o czerwonożółty otok ze złotymi promieniami widocznymi na jasnoniebieskim tle obrazu. Obie postacie przykrywają złocone sukienki wotywne odsłaniające jedynie partie twarzy, dłoni i stóp oraz korony i nimby z ostro zakończonymi promieniami.
feretron
feretron z obrazami Najświętsze Serce Jezusa i Matka Boska Częstochowska
Zdjęcie nr 1: Feretron tworzy dwustronne pole obrazowe w kształcie stojącego prostokąta, zamknięte w profilowaną ramę, ujęte z trzech stron ornamentalnym, płaskorzeźbionym obramieniem utowrzonym z winnej latorośli. Obramieni na górnej ramie flankuje owalny medalion z monogramem maryjnym na awersie i chrystogramem "IHS" na rewersie. Całość przymocowana jest do prostopadłościennego, wydłużonego i profilowanego postumentu przeprutego po bokach otworami na drążki do noszenia. Pomiędzy nimi umiejscowiono niewielki ornament roślinny. Na awersie umieszczono obraz w kształcie stojącego prostokąta z wyobrażeniem Marii jako Królowej Nieba. W centrum kompozycji przedstawiono frontalnie stojącą na brązowobiałych obłokach Matkę Boską z rozłożonymi rękami. Madonna w prawej ręce trzyma berło, a w lewej wielokwietną gałązkę. Matka Boża lekko pochylając głowę w lewo ma owalną twarz o rumianych policzkach, wydatny nos i pełne usta. Jej głowę otaczają długie, ciemne włosy spływające na ramiona. Na głowie ortoczonej fantazyjnym nimbem ma złotą, zamkniętą koronę. Ubrana jest w długą suknię przewiązaną w talii oraz równomiernie opadający na jej ramiona spięty pod szyją płaszcz. Elementy stroju Marii przykrywa srebrzona i złocona sukieka wotywna. Po obu jej stronach ukazano jedną nad drugą rodzielone postzacią Madonny trzy pary muzykujących aniołków. Górna para w zielonych tunikach gra na flecie i trąbce. Środkowa w czerwono-różowych szatach gra na skrzypcach i kontrabasie, a ostania w niebiesakich tunikach na trąbkach. Dolną cześć kompozycji flankują kanelowane pilastry z korynckimi kapitelami. Na ich tle na postumentach z prawej strony przedstawiono w całej postaci stojacego św. Piotra w niebieskiej tunice i ochrowym płaszczu z kluczami w ręce, a z lewej św. Pawła Apostoła w zielonej tunice i czerwonym płaszczu z mieczem w lewej ręce. Na postumentach widnieją podpisy: "Ś[więty] Piotr" i "Ś[więty] Paweł". Na głowicach pilastrów z prawej strony wyobrażono w różowej tunice św. Michała Archanioła z wagą w rece, a z prawej Archanioła Gabriela w czerwono-niebiskich szatach z krzyżem i lilią w dłoniach. Ponad Marią przedatwiono na jasnoochrowym tle Trójcę Świętą siedzącą na obłokach. Z prawej strony ukazano frontalnie ujętego Boga Ojca wyobrażonego jako siwobrodego starca o bujnych siwych włosach. W prawej ręce trzyma złote berło, lewą zaś wyciąga przed siebie. Bóg Ojciec lewą nogę ugiętą w kolanie wspiera o obłoki. Jego twarz charakteryzuje jasna karnacja, szeroko otwarte oczy, wydatny nos i usta. Wokół głowy widać trójkąt. Ubrany jest w bladoniebieską tunikę i zielony płaszcz lamowany perełkami. Naprzeciw Boga Ojca z lewej strony siedzi Chrystus, który ma nieznacznie skrzyżowane nogi. Zbawiciel trzymający oburącz na wysokości ramienia drewniany krzyż, został przedstawiony w trzech czwartych w prawo. Jest to dojrzały mężczyzna o pociągłej twarzy okolonej brązowymi, długimi włosami spływającymi na ramiona oraz brodą. Ma jasną karnację, prosty nos i wydatne usta. Nagi tors okrywa czerwony płaszcz odsłaniający stopy. Na dłoniach i stopach widoczne są rany po gwoździach. Głowę Jezusa okala fantazyjny nimb. Powyżej obu postaci unosi się widziana z profilu gołębica Ducha Świętego w promienistym otoku. Na rewersie umieszczono czworoboczny obraz w kształcie stojacego prostokąta z przedsatwieniem Marii jako Królowej Aniołów. W centrum kompozycji na tle obłoków w otoczeniu aniołów ukazano stojącą frontalnie Marię trzymającą obiema rękami na lewym przedramieniu Małego Jezusa. Maria ma lekko pochyloną głowę w prawo z owalną twarzą, jasną karnacją oraz drobnym nosem i ustami. Ubrana jest w maforion i suknię, które w całości pokrywa srebrzona sukienka wotywna. Dzieciątko ma rozłożone obie rączki. Ma owalną twarz o jasnej karnacji drobny nos i usta. Ubrane jest w tunikę przykrytą srebrzoną sukienka wotywną odsłaniającą częściowo skrzyżowane nogi. Wokół Madonny ukazano siedem igrajacych na tle obłoków aniołów w róznokolorowych tunikach trzymający girlandę z różnokolorowych róż.
feretron
feretron z obrazami Matki Boskiej Królowej Nieba i Matki Boskiej Królowej Aniołów
Zdjęcie nr 1: Przyścienny konfesjonał uzyskał strukturę architektoniczną ze zwieńczeniem, wspartą na prostopadłościennym cokole na rzucie wydłużonego prostokąta z trapezoidalną dostawką od przodu. Zasadniczą część konfesjonału tworzy prostopadłościenna bryła na rzucie prostokąta zbliżonego do kwadratu z nieznacznie ściętymi narożami poszerzona o półokrągłe dzrzwiczki od frontu. Do niej przylegają po bolakch plecy utworzone z prostokątnych płycin zakończonych wolutowo-roślinnymi spływami. Lico ujęte zostało dwoma pilastrami o wolutowo-roślinnych głowicach z impostami wspierającymi przerwane na środku belkowanie, wyłamane na ich osiach i przechodzące także na ściany boczne. Pilastry w dolnych partiach przechodzą w smukłe prostopadłościenne postumenty flankujące na całej swej wysokości półokrągło wypukłe drzwiczki. Przód drzwiczek zamyka u góry profilowany gzymsik, a środek czworoboczna płycina. Przerwane belkowanie na osi łączy fantazyjne prowadzony ornament z motywem rocaillowym, dekorujące fronton kolebkowego daszku. Całość konfesjonału wieńczą diagonalnie ułożone bogato rzeźbione cztery spływy wolutowe podtrzymujace na środku wazę płomienistą oplecioną wieńcem laurowym. Ścianki boczne konfesjonału tworzą gładkie płyciny z parą czworobocznych przepruć wypełnione ażurową kratką. Struktura konfesjonału jest lakierowana i politurowana w odcienach orzecha.
konfesjonał
konfesjonał neobarokowy
Zdjęcie nr 1: Podstawa na rzucie ośmioboku, z profilowanym uskokiem. Trzon czterostrefowy, uskokowy, z dolną strefą czworoboczną, przechodzącą w sześciobok. Górna część trzonu z romboidalnymi, fazowanymi wgłębieniami. Czara z polami o fazowanych krawędziach i podwójnych ostrołukach wypełnionych motywami liści. Pokrywa mosiężna, półkulista, dołem i górą obwiedziona ażurową koroną, zwieńczona cylindrycznym postumentem, z ażurowym pasem i figurą stojącego Jana Chrzciciela z laską pasterską i barankiem.
chrzcielnica
Chrzcielnica

Podobne dzieła

Po tytule

Po kategorii

Po technice i materiale

Zdjęcie nr 1: Obraz w formie stojącego prostokąta. W centrum siedząca postać Marii zwrócona trzy czwarte w lewo, delikatnie pochylona z rękami złożonymi w geście modlitwy. Przed nią siedzące na skale Dzieciątko, zwrócone trzy czwarte w prawo, delikatnie pochylone, opierające ciężar ciała na prawej ręce. Maria o delikatnych rysach: owalnej twarzy, małym nosie i drobnych ustach. Na głowie ma biały welon przykrywający jej włosy. Ubrana jest w bladoróżową suknię oraz silnie udrapowany ciemnogranatowy płaszcz, spod którego widoczna jest bosa stopa. Dzieciątko o jasnej, różowawej karnacji. Twarz pełna o małym nosie i głęboko osadzonych oczach. Głowę okalają krótkie, złote włosy. Wokół głów Marii i Dzieciątka złote, świetliste nimby. W tle pejzaż z widocznymi fragmentami drzew w brunatnej i ciemnozielonej tonacji. Rama złocona, fakturowana, w narożach i pośrodku boków zdobiona stylizowaną wicią roślinną.
obraz

Adoracja Dzieciątka

Zdjęcie nr 1: Obraz w kształcie pionowego prostokąta z przedstawieniem Matki Boskiej Karmiącej. W centrum kompozycji została ukazana Maria w półpostaci z głową przechyloną na lewe ramię. W lewej dłoni trzyma Dzieciątko Jezus, a prawą przytrzymuje pierś, którą go karmi. Ubrana jest w zielone szaty: suknię oraz płaszcz zdobione jasnoczerwonymi i kolistymi różami, niebieskimi tulipanami oraz zielonymi listkami. Szaty obwiedzione są czarnym konturem, w środku malowane płaską plamą barwną, bez cieniowania. Twarz Marii pełna o jasnej karnacji z zaróżowionymi policzkami z długim nosem i małymi ustami. Włosy długie, ciemnobrązowe, schowane pod welonem. Dzieciątko ponad naturalnych rozmiarów z odkrytymi ramionami i kolanami. Tło po lewej stronie obrazu ciemnoniebieskie, a po prawej zielone z żółtym nimbem wokół głowy Dzieciątka oraz żółtym fragmentem w prawym, górnym narożu. Wokół głów postaci rozmieszczonych jest jednaście, dużych i złotych gwiazd. Rama prosta, drewniana i bejcowana.
obraz

Matka Boska Karmiąca

Zdjęcie nr 1: Obraz w kształcie stojącego prostokąta, zamknięty łukiem nadwieszonym z przedstawieniem Matki Boskiej Nieustającej Pomocy. Maria ukazana w półpostaci, frontalnie, z Dzieciątkiem Jezus na lewym ręku. Dzieciątko widoczne z prawego profilu, z głową odwróconą do tyłu, oburącz ujmuje dłoń Marii. Owalne twarze postaci charakteryzują linearnie opracowane rysy, z długimi, wąskimi nosami oraz drobnymi ustami. Oczy Marii mają migdałowy kształt, jej wzrok skierowany jest na wprost. Matka Boska ubrana jest w czerwoną suknię z długimi rękawami ze złotymi obszyciami oraz ciemnoniebieski płaszcz nałożony na głowę. Dzieciątko ubrane jest w zieloną sukienkę i czerwony płaszcz, z jego lewej stopy zsuwa się sandał. Jezus spogląda w kierunku niewielkiej sylwetki jednego z dwóch archaniołów znajdującego się po prawej stronie – archanioła Gabriela. Po drugiej stronie jest archanioł Michał, obaj trzymają w dłoniach narzędzia Męki Pańskiej: Michał (włócznię i gąbkę z octem), Gabriel (krzyż). Na głowach Marii i Dzieciątka znajdują się otwarte korony ze szlachetnymi kamieniami, a wokół nimby: Matki Boskiej dekorowany bogatą wicią floralną, u Dzieciątka nimb krzyżowy. Wszystkie postacie są podpisane inicjałami: nad głową Marii, po lewej stronie obrazu widnieją litery „MP”, a po prawej „ΘΥ”; następnie po lewej stronie obrazu, nad głową archanioła Michała znajdują się litery „ΟΡМ”, a nad głową archanioła Gabriela „OΡГ” i dalej, po prawej stronie obrazu, obok Dzieciątka Jezus litery „IC-XC”. Tło jest złocone. Obraz ujęty jest prostokątną, profilowaną ramą zdobioną od zewnątrz ażurową wicią roślinną. W górnej części kompozycji napis „MATKO BOSKA NIEUSTAJĄCEJ POMOCY / MÓDL SIĘ ZA NAMI”. Rama drewniana, profilowana, złocona, ozdobiona rzędem stylizowanych liści akantu.
obraz

Matka Boska Nieustastającej Pomocy

Zdjęcie nr 1: Obraz w kształcie stojącego prostokąta w rozbudowanej, profilowanej ramie dekorowanej nakładanymi motywami geometrycznymi oraz kwiatowymi, zwieńczonej na osi monogramem maryjnym. W centrum kompozycji, nieco z lewej strony obrazu przedstawienie Marii trzymającej na kolanach martwe ciało Chrystusa. Twarz Marii szeroka, z delikatnie otwartymi ustami, szerokim nosem i wzrokiem skierowanym ku niebu. Matka Boska jest ubrana w czerwoną suknię, ciemnobłękitny płaszcz nałożony na głowę oraz biały welon. Chrystus ukazany w pozycji półleżącej na białym płótnie, z lewą ręką podtrzymywaną przez Marię, prawą opadłą bezwładnie w dół. Twarz szczupła, oczy zamknięte, okolona krótką brodą i długimi, ciemnobrązowymi włosami, spływającymi na ramiona i plecy. Odziany jest w białe perizonium na biodrach, delikatnie drapowane. Wokół głów są zaznaczone nimby. W lewym, dolnym rogu przedstawienia titulus oraz misa, w prawym widoczny fragment krzyża. W tle otwiera się rozległy pejzaż z widokiem na Jerozolimę. Kolorystyka ciemna, ciepła z dominacją brązów.
obraz

Pieta

Zdjęcie nr 1: Obraz w kształcie stojącego prostokąta przedstawiający stygmatyzację św. Franciszka. W centrum kompozycji znajduje się św. Franciszek, usytuowany nieco z lewej strony obrazu, w pozycji klęczącej, zwrócony w trzech czwartych w lewo, z rękami rozłożonymi szeroko na boki. Ma podłużną twarz, z krótkim i jasnym zarostem, z oczami skierowanymi na Chrystusa, na głowie tonsurę. Święty ubrany jest w habit franciszkański przewiązany sznurem, a na stopach ma założone sandały. W górnej części obrazu, po prawej stronie znajduje się Chrystus jako serafin, z którego ran wychodzą czerwone promienie tworzące stygmaty u świętego Franciszka. Przed świętym, na wysokim wzniesieniu ułożone są: otwarta księga oraz czaszka. W tle, pośrodku widać zakonnika, ukazanego w pozycji siedzącej, czytającego księgę. W oddali widać pejzaż górski i pochmurne niebo. W dolnej części obrazu słabo czytelna sygnatura „Wład(ysław) P. Bąkowski 1886.” Rama drewniana, profilowana, fakturowana i złocona, zdobiona stylizowanymi rocaille'ami.
obraz

Stygmatyzacja św. Franciszka

Zdjęcie nr 1: Obraz w kształcie stojącego prostokąta z przedstawieniem św. Antoniego Padewskiego z Dzieciątkiem. Święty został ukazany w ujęciu do kolan, zwrócony w lewo, w stronę Dzieciątka stojącego na blacie przykrytym czerwonym obrusem. Głowa świętego jest delikatnie przechylona w lewo, lewa ręka obejmuje Dzieciątko, prawa opuszczona trzyma kwiat lilii. Święty ma owalną twarz o młodzieńczych rysach, na głowie tonsurę. Jest ubrany w habit franciszkański. Dzieciątko ukazane zostało niemal nagie, z białą chustą okrywającą biodro i przerzuconą przez prawe ramię. Prawą ręką Chrystus dotyka brody świętego, lewą wyciąga w jego stronę. U stóp Dzieciątka leży otwarta księga. Wokół głów postaci złote nimby. Tło kompozycji jednolite, ciemnobrązowe. Na odwrocie napis malowany farbą „Fundator Walenty / Tekiela. / 1840. / 24 lipca”.
obraz

Św. Antoni Padewski

Jak cytować?

ks. Szymon Tracz, "feretron z obrazami Matki Boskiej z Dzieciątiem i Koronacji Marii", [w:] "Sakralne Dziedzictwo Małopolski", 2024, źródło:  https://sdm.upjp2.edu.pl/dziela/feretron-z-obrazami-matki-boskiej-z-dzieciatiem-i-koronacji-marii

Strona:
Dodaj do porównania

Zaloguj się aby dodać do tablicy

Przejdź do logowania

Uwaga. Używamy ciasteczek. Korzystanie ze strony sdm.upjp2.edu.pl oznacza, że zgadzasz się na ich używanie. Więcej informacji znajdziesz w zakładce Polityka prywatności