Ołtarz przyścienny, architektoniczny, jednoosiowy, jednokondygnacyjny ze zwieńczeniem. Ołtarz skrzyniowy, antepedium drewniane z wydzielonym polem w kształcie lezącego ośmioboku z dekoracją w formie marmoryzacji. Mensa drewniana, polichromowana. Retabulum ustawione na wysokim, zdwojonym cokole, ujęte parą kolumn korynckich wspierających przerwane, wyłamujące się belkowanie z profilowanym, silnie wysuniętym gzymsem. Zwieńczenie o formie wklęsło-wypukłej, flankowane spływami wolutowymi. Prostokątne pola cokołów kolumn dekorowane motywem roślinnym. Pole środkowe w formie prostokątnej wnęki zamkniętej fantazyjnym łukiem nadwieszonym ujętym stylizowanymi motywami roślinnymi, z dwoma uskrzydlonymi główkami aniołków pośrodku. Wewnątrz figura Matki Boskiej Niepokalanie Poczętej. W zwieńczeniu po bokach dwie pełnoplastyczne figury świętych (po lewej św. Jakub Większy z bukłakiem u boku), w polu motyw serca przeszytego mieczem boleści, ujętego okręgiem obłoków i promieni. Powyżej na gzymsie figurka anioła. Polichromia całości struktury w kolorze kremowym. Pola płycin, kolumny, elementy belkowania, obramienie niszy marmoryzowane. Detal architektoniczny i ornamenty złocone i srebrzone.
Ołtarz stanowi przykład nowożytnej struktury, lecz cechującej się prostą, jednokondygnacyjną, jednoosiową formą. Po drugiej stronie nawy znajduje się analogicznie drugi ołtarz zakupiony do kościoła w tym samym czasie.
Ołtarz stanowi przykład nowożytnej struktury, lecz cechującej się prostą, jednokondygnacyjną, jednoosiową formą. Po drugiej stronie nawy znajduje się analogicznie drugi ołtarz zakupiony do kościoła w tym samym czasie.
Maria Działo, "Ołtarz boczny", [w:] "Sakralne Dziedzictwo Małopolski", 2024, źródło: https://sdm.upjp2.edu.pl/dziela/oltarz-boczny-174