Dzieje omawianego obrazu przedstawiającego św. Bartłomieja ani jego autorstwo nie są znane. Dzieło umieszczone jest w niewielkim ołtarzu pod tym samym wezwaniem. W inwentarzu probostwa w Bachowicach ołtarz św. Bartłomieja określono jako barokowy. Ze źródeł wiadomo, że do końca XVIII wieku w Bachowicach istniała drewniana świątynia nosząca wezwanie właśnie św. Bartłomieja, pełniąca funkcję kościoła filialnego wobec parafii w pobliskich Spytkowicach. Wydaje się jednak mało prawdopodobne, aby ołtarz ten pochodził z tego kościoła i po wzniesieniu obecnej, murowanej świątyni został do niej przeniesiony. Obecnie istniejący kościół pw. Najświętszego Serca Pana Jezusa w Bachowicach powstał w latach 1920-1925 według projektu znanego krakowskiego architekta Franciszka Mączyńskiego, natomiast bachowicką parafię erygowano w 1929 roku. Jak zapisano w kronice parafialnej prace nad wykończeniem wnętrza kościoła trwały do 1931 roku. Niestety w źródłach nie podano żadnych bliższych informacji na temat tego ołtarza i obrazu św. Bartłomieja.
Obraz w kształcie stojącego prostokąta umieszczony w profilowanej, złoconej ramie z dekoracją w postaci muszli palmetowych ujętych akantem w narożach. W centrum kompozycji ukazany św. Bartłomiej przedstawiony frontalnie, w ujęciu całopostaciowym z głową delikatnie zwróconą w prawą stronę. Święty został wyobrażony jako dojrzały mężczyzna o owalnej twarzy, dużych oczach i prostym nosie. Jego jasnobrązowe, lekko falowane włosy sięgają uszu. Broda i wąsy mają ten sam kolor. Wokół głowy widoczny jest świetlisty nimb. Postać ubrana jest w długą, niebieską tunikę oraz białą szatę spodnią, przez prawe ramię ma przerzucony ciemnobrązowy płaszcz; stopy bose. Święty w prawej ręce trzyma nóż, a w lewej własną, zakrwawioną głowę. Postać została ukazana na tle rozległego, górzystego pejzażu oraz szaroniebieskiego nieba. Obraz utrzymany w stonowanej, chłodnej kolorystyce z dominacją brązów, ciemnej zieleni i zgaszonego błękitu.
Omawiany obraz stanowi przykład malarstwa religijnego o skromnych walorach artystycznych. Jego anonimowy autor charakteryzował się ograniczonymi umiejętnościami warsztatowymi, o czym świadczą mocno zaburzone proporcje przedstawionej postaci. Dzieło ukazuje najprawdopodobniej św. Bartłomieja Apostoła. Po śmierci Chrystusa Bartłomiej miał głosić ewangelię w Armenii, Indiach i Etiopii. Zginął śmiercią męczeńską poprzez obdarcie ze skóry, ukrzyżowanie (głową skierowaną w dół), a następnie ścięcie. Innym świętym, który znacznie częściej niż Bartłomiej ukazywany jest z odciętą głową trzymaną w ręku jest św. Dionizy – biskup i męczennik, patron Francji. Święty ten, jest jednak przedstawiany w stroju biskupim. O tym, że w postaci ukazanej na bachowickim obrazie należy rozpoznać św. Bartłomieja świadczy typ fizjonomiczny postaci, jej strój a także trzymany przez świętego nóż. Znacznie częściej święty ten ukazywany jest jako postać trzymająca w ręku własną skórę.
Ubytki i złuszczenia warstwy malarskiej.
Dzieje omawianego obrazu ani jego autorstwo nie są znane. Dzieło umieszczone jest w niewielkim ołtarzu pod tym samym wezwaniem. W inwentarzu probostwa w Bachowicach został on określony jako barokowy. Wydaje się jednak mało prawdopodobne, aby ołtarz ten pochodził z wcześniejszej, drewnianej świątyni, która istniała w Bachowicach do końca XVIII wieku i nosiła wezwanie św. Bartłomieja. Omawiany obraz stanowi przykład malarstwa religijnego o skromnych walorach artystycznych. Dzieło ukazuje najprawdopodobniej św. Bartłomieja Apostoła, który zginął śmiercią męczeńską poprzez obdarcie ze skóry, ukrzyżowanie (głową skierowaną w dół), a następnie ścięcie. W ikonografii jest najczęściej przedstawiany z nożem i własną skórą trzymaną w ręku.
Justyna Kuska, "Św. Bartłomiej", [w:] "Sakralne Dziedzictwo Małopolski", 2024, źródło: https://sdm.upjp2.edu.pl/dziela/sw-bartlomiej